I'm almost ready at hinihintay ko na lang si Bryce. I am wearing white dress hanggang tuhod siya tapos nakasuot ako ng heels. Nag make-up na din ako ng slight para naman may kulay naman ang mukha ko kahit civil wedding lang ang magaganap. Habang nakaupo ako kinakabahan ako, hindi ko alam kung bakit.Makalipas ng limang minuto may nag doorbell na at alam ko na si Bryce 'yon. Lumapit na ako para pagbuksan siya ng pinto. Pagbukas ko nakita ko siyang naka white-sleeve siya tapos black pants at leather na sapatos. Naka wax din ang kanyang buhok, damn. Ang pogi niya! "Magtitinginan na lang ba tayo?" tanong niya at natauhan naman ako doon. "Tara na?" aya ko sa kanya. Kaya nagsimula na kaming maglakad. Tinignan ko ang phone ko kung nag-chat ba sila Kimsey. On the way na din sila kaya sumakay na kami sa kotse ni Bryce. Hindi ko alam kong 'bat ako kinakabahan ng ganito. Nagulat ako ng suotan niya ako ng seatbelt pero tahimik pa din ako. "Is there bothering you?" tanong niya sa akin at hinaw
"Where's my mom?" tanong ng isang lalaki. Teka, Mom?Napatingin ako sa lalaking naghahanap kay Mommy. Nagtataka ako kung bakit niya hinahanap ang Mommy ko."Who are you?" takang tanong ko sa kanya tapos lumapit siya sa akin. "Ako si Anthony Samonte. Tatay ko si Mark Anthony Samonte at nanay ko si Arabella Samonte." Totoo kaya?! Gulat na gulat ako dahil sa buong buhay ko nabuhay ako na mag isang anak nila Dad at Mom!"Bata pa lang ako wala akong kapatid. Paano ka naging anak ni Mommy?" sunod-sunod kong tanong sa kanya. "Here." May binigay siyang naka envelope at agad kong binuksan iyon. Habang binabasa ko lahat ng nakalagay sa birth certificate niya ay nalilito ako! Parehas kami ng apelyedo at magulang. He's five years older than me! Sinauli ko sa kanya ang birth certificate niya. Napatingin ako sa mukha niya at hawig niya si Daddy at kasing tangkad niya din! "Where's my dad and mom?" parang ang sakit sa akin kasi hindi niya alam na wala na sila Dad at Mommy. "They gone, matagal n
Nandito na kami sa dating bahay namin, sinamahan talaga ako ni Bryce dito. Pumasok na kami at buti na lang lagi kong dala ang susi ng bahay. Medyo malaki ang dati naming bahay kaya bigla ko tuloy namiss yung mga masasayang araw namin nila Daddy at Mommy.Tahimik lang kami habang pumapasok sa bahay, nasa likod ko parin si Mark. Kinuha ko na ang vase at nilagay ko na sa tabi ni Daddy. Magkasama na siguro sila, alam kong masaya na sila doon."Can we talk?" tanong ni Mark at tumango ako. Para na din maliwangan ako dahil kanina pa ako nalilito.Napansin kong iniwan muna kami ni Tito Fred at Bryce. Umupo kami sa sala at buti na lang malinis dito dahil may naka antas na maglinis dito. Napatingin ako kay Mark dahil sa tuwing nakikita ko siya kamukha niya si Daddy."I'm your brother." hindi ko alam kong masaya ba ako na may kuya ako o maiinis dahil ngayon lang siya nagpakita."Paano ako maniniwala sa 'yo? Ngayon lang kita nakita." Seryoso kong tanong sa kanya."Ganito kasi 'yon, nawala ako nun
Nandito kami sa bahay at kasama ko si Kuya at si Bryce ang naghatid sa akin. Siya na daw bahala kay Sir Francisco kaya wag na daw akong mag-alala. Pagdating ko sa bahay sobrang daming pagkain at nag grocery pala si Kuya."Malaki pala itong bahay? Gusto mo bang mag hired ako ng kasambahay?" napaisip ako agad, si Manang Loleng! Kasi matagal siya sa amin dati kaso noong sumama na si Mommy sa ibang lalake dati pina-alis siya ni Mommy. Dahil ayaw niyang maiwan mag-isa dito si Manang Loleng. Malapit lang ang bahay niya dito sa amin, kaya madali ko siyang makakausap."Ako na bahala doon, kuya." I said at sinamahan niya akong ayusin yung mga pinamili niyang pagkain."May trabaho kaba?" tanong niya sa akin. Nahihiya tuloy akong sabihin kung anong trabaho ko. "W-waitress, kuya." Sagot ko sa kanya."Bakit ano bang natapos mo?" sunod niyang tanong. Hindi ako na inform na question and answer portion pala 'to?"Tourism, pero tamad." Natatawa ako sa sagot ko kay Kuya napansin ko ding natawa siya."
"Okay ka na ba, Miss, Samonte?" tumango ako kay Sir Frans dahil pumasok ako dito sa trabaho."Yes, sir." Sagot ko at hindi niya na ako nakausap dahil sobrang dami ng customer.Napatingin ako sa pumasok at nakita ko doon yung best friend 'kuno' ni Bry. May mga kasama siyang alipores niya, tapos yung suot niya kitang-kita na yung dibdib niya. Mabilis din niya akong napansin and then she smirked! Parang may pinapahiwatig siya."Bell! Pweding ikaw muna mag assist doon?" turo niya kay Olivia, gez. Trabaho ito Bellarae, kaya chill lang muna.Lumapit ako sa kanila at kukuhanin ko na yung order nila."Kilala mo ba yung malanding lumalandi kay Bry?" napahawak ako ng mahigpit sa hawak kong maliit na notebook."Hindi po," 'yan dapat!"Are you sure? By the way I' m talking to you." Sa puntong ito tinawanan lang nila ako. But I smiled to them para lalo silang mainis!"Ma'am, I'm asking here. What do you want to order?" biglang nanlinsik ang mata ni Olivia sa sinabi ko."Wag kang bastos! Kinakausap
"I'm going back to the U. S next month, you want to come?" nagulat ako sa sinabi ni Kuya sa akin. Babalik siya tapos iiwan nanaman niya ako?"Iiwan mo nanaman ako, Kuya?" nalungkot ako bigla, kasi iiwan niya nanaman ako."No. May aayusin lang ako doon. Pero kung gusto mo sumama, okay lang. Para naman makapag pag-enjoy ka naman pa minsan-minsan." Napangiti ako sa sinabi niya pero ayaw kong iwan si Bry. Si Bry ang iniisip ko. "Pag-iisipan ko pa, kuya." Sagot ko sa kanya at ngumiti siya."How's Bry?" tanong naman niya."Okay naman, Kuya." tipid kong sagot dahil halos isang linggo kaming hindi pa nagkikita."Speaking of... siya yata yung nandoon sa gate?" napatingin ako sa gate at nakita ko siyang nandoon.Nagmadali akong lumabas para pagbuksan siya. Tumambad ang pogi kong boyfriend! Yinakap ko siya ng sobrang higpit dahil sobrang namiss ko siya! "Sobrang namiss mo ba ako, love?" tanong niya at napatango naman ako agad."Oo! Sobrang namiss kita, love!" masigla kong sabi sa kanya."Where
Isang linggo na hindi nag paparamdam si Bry. I tried to call him, but he didn't answering my calls. Sinubukan ko siyang puntahan sa condo niya pero naka-lock at walang tao doon. Nagtanong ako sa front office ng condo pero d'i nila sinasagot ang tanong ko.Ngayon, pupunta na ako sa trabaho at maglalakas loob akong tanungin kay Sir Frans kung nasaan si Bryce. Napra-pranning na ako! Hindi ko alam kong anong gagawin ko. Dumating na ako sa resto at wala pa si Sir Frans. Hindi pa daw dumadating sabi ng mga kasama ko dito sa trabaho."Hoy! Problemado ka parin? Birthday muna bukas!" sabi sa akin ni Carol habang nagsusuot ako ng hairnet."Hindi ko pa din alam kong nasaan si, Bry." Malungkot na sabi ko sa kanya."Basta pagdating ni Sir Frans, tatanungin ko kung nasaan si Bry." Dagdag kong sabi.Pati din sila Nicohlai hindi nila alam kong nasaan si Bry. Isang linggo na akong hindi mapakali at lagi kong iniisip kong nasaan siya. Hindi ko alam kong saan ko siya hahanapin.Hinihintay ko pa din si
Nagugutom ako dahil kagabi pa ako hindi kumakain. Alas dose na ng tanghali kaya sakto, tanghalian na. Nagtataka ako kong bakit hindi ako kinakatok ni Kuya. Parang feel ko tuloy wala akong kasama dito sa bahay.Nilabas ko na lahat ng hinanakit ko ng magdamag. Sobrang sakit parin pero parang wala ng lalabas na luha sa mga mata ko. Kumbaga tuyot na ang mga mata ko o napagod nasa kakaiyak."SURPRISE!" sabay-sabay sila sumigaw, halos tumalon ako sa gulat. Mugto pa ang mga mata ko! Kumpleto sila Carol tapos nandito si Ryan. Si Kuya ang may hawak na cake. Kahit papaano napangiti tuloy ako!"Happy birthday, Rae!" bati nila sa akin at isa-isa nila akong niyakap."Matanda kana, pre." Parang ang sarap niyang balatan ng buhay. Akala niya nakalimutan ko na yung mga binuraot niya na pera? Mamaya lang siya."Punyeta kang buraot ka." Mahina kong sabi sa kanya at tawa siya ng tawa."Happy birthday!" yinakap ako ni Kuya ng sobrang higpit!"Thanks, Kuya!" kahit papaano gumaan ang pakiramdam ko dahil sa