TUB_28

Hindi ko kinaya ang mga detalyeng inilahad ng aking Ina. Hindi ko na pigilan ang pag-sigid ng galit ko sa mga taong nanakit kay Mommy.

Nawala ako sa tamang pag-iisip kaya ang salamin na antigo pa at mana mula pa sa kanununuan ng mga Severillo ang na pagbalingan ko. Sa totoo lang hindi ko madama ang sakit ng sugat na tinamo ko.

Ang mas nadama ko pa ang sakit ng nakalipas. Dahil biglang nagsalimbayan sa akin ang bawat moment na mag isa lang ako. Sa lahat ng kaarawan, pasko, bagong taon at higit sa lahat sa bawat achievements ko na nakamit. Ako lang at ako ang naroon walang kahit sino.

Ang mga kaibigan ko naman ay during celebration darating dahil meron silang mga sariling buhay at gawain. But honestly I survive in this shit life because of them and also my love for Misha is one of the major reasons.

Gusto kong magwala ng mga oras na 'yun but I'm afraid na makasakit ako physically, pero maling-mali ang ginawa ko. I've realized it all, ng nasa hospital na ako. Sinisi ko siya na kung t