"What the hell?!"
"Tang'na! Strong ang aming Jumbo kuno!"
Dinig kong sigaw ng dalawa sa mga kaibigan niya. Nakadama tuloy ako ng hiya sa sarili. Ano ba kasi 'yong putris na fubu na 'yon? At bakit iyon ang nasabi ko?
"Ikaw na talaga ang pinakagaga sa lahat ng gaga!" singhal ko sa aking sarili.
Lumapit naman sa akin si Steve at nginitian ako ng bahagya. Hinawakan niya rin ang siko ko upang hilahin paalis sa lugar ng mga kaibign niya.
"Hoy teka naman! Apat na pulgada ang takong ko, baka gusto mong mag dahan-dahan?!"
"Alam mo ba kung ano ang fubu?" baliwalang tanong niya habang, hawak na ang palapulsuhan ko at hinihila pa rin ako patungo kung saan.
Tatlong araw makalipas ang naganap sa silid namin sa Club-V ay hindi ko pa ulit nakita si Steve. Hindi naman sa nag de-deman akong makita siya araw-araw, kaya lang hindi ko maiwasang mag isip ng kung ano-ano.Hanggang sa sumapit ang Linggo ngunit wala pa rin talaga siya. Siguro nga'y hanggang doon na lang talaga ang kung ano mang nangyari at mayroon sa aming dalawa.Baka nga nakalimutan niya na rin 'yon, dahil sino ba naman ako? Ganda lang talaga at katawan ang puhunan ko, pero kung wala iyon malamang hindi rin naman ako mapapansin ng hudas na iyon.Nang sumapit ang alas syete ay pinatawag kaming lahat ng manager at kaagad na nag meeting. Hindi ko rin alam kung bakit at para saan, ngunit bigla akong kinabahan. Si Aiza ay tahimik lang sa tabi ko, pati rin si Mommy Vicky ay narito, ngunit wala si Gladys. Ngayon ko lang din napansin na pang apat na araw na siyang lag
Nagising ako sa mahinang tapik sa balikat ko at sa kirot mula sa hita ko. Puting kisame, ingay na nagmumula sa air-condition, aroma ng isang putahe at tunog ng telebisyon. Iyon ang mga nakita at nadinig ko ng suriin ko ang paligid ko pagkamulat ng mga mata ko... Nasaan ako?Akmang tatayo na ako upang tumakbo palabas dahil sa takot na bigla kong nadama, nang bumukas ang pinto at bumungad sa akin ang customer ko kanina."Finally nagising ka na. Kumusta ang pakiramdam mo? Are you hungry?" nakangiting bungad niya sa akin. Anong ginagawa ng lalaking ito dito? At bakit kasama ko siya? Hindi kaya..."Nag sex ba tayo?" baliwalang tanong ko.Putakte! Wala akong ibang maalala kun'di ang raid na naganap sa Club-V at ang dumaplis na bala sa hita ko. Matapos iyon ay wala na akong ibang maalala p
"Pwede ka bang sumama sa akin?" Kumalas ako kaagad sa pagkakayakap sa kaniya ng sabihin niya iyon.It seems natural. Pakiramdam ko'y matagal ko na siyang niyayakap. Na para bang normal lang na magyakapan kaming dalawa. Pakiramdam ko pa nga ay ligtas ako at walang sino man ang pwedeng manakit sa akin, ng yakapin niya ako pabalik."Saan?" kuryosong tanong ko. Kahit na ba panatag ang kalooban ko sa kaniya ay gusto ko pa ring makasiguro. Nadala na ako, at ayaw ko ng mangyari ulit ang nangyari sa akin sa kamay ng hayop na Mike na iyon!"Zambales." Napatitig ako sa kaniya, my grey eyes meet his grey eyes. Para tuloy akong tumingin sa sarili kong mga mata. "I help you remember the memories buried in your mind. Sigurado akong nariyan lang 'yon ngunit natabunan, o pilit mo lang kinalimutan." giit niya pa.Ganoon ba 'yon?
Nang makarating kami sa Zambales, kaagad akong bumaba ng sasakyan. Nasa harap kami ngayon ng karagatan dito sa lugar ng Olongapo na kung tawagin ay SBMA.Natatandaan kong dito nga ako umiiyak dati habang sumisigaw ng 'Daddy'. Nakatingin lang ako sa malawak na dagat noon, habang may hawak na cotton candy."Dito ka namin naiwanan dati." Lumingon ako kay Brent na ngayon ay nakatanaw rin sa kulay asul na dagat. "I remember how Mom cried everyday because her princess lost and nowhere to be found." Tumingin din siya sa akin na bahagyang malamlam ang mga mata, na tila ba paiyak na. "That's my fault... I'm sorry," he said trying to hide the tears on his eyes. "Naaalala mo na ba?" giit niya pa. Umiling lang ako bago yumuko. Hindi ko pa rin talaga lubusang maalala, ngunit may mga imaheng pumapasok sa isipan ko, na hindi ko naman ki
"Dito na lang ako," nakangiting usal ko kay Brent ng tumapat ang kotse niya sa mismong gate nila Aiza. Dito ako nagpahatid dahil gusto kong kumpirmahin kung ano ba ang nangyari sa Club-V, at kung may babalikan pa ba kaming trabaho matapos ang raid. "Salamat sa paghatid." giit ko pa."Hihintayin kita rito." Kumunot naman ang kilay ko sa sinabi niyang iyon. Bakit niya pa ako hihintayin? Wala ba siyang balak na umuwi? At saka... Saan nga pala siya uuwi? "Dito muna ako makikitulog, umuwi ka na bawal kasi lalaki dito. Baka magalit lola ng kaibigan ko." Mas lalo naman naging determinado si Brent na hintayin ako, at pilit na pinasasama sa kaniya. Ngunit dahil sing-tigas ng buhay na bato ang bungo ko pinandilatan ko siya ng mata, at pilit din na pinauuwi. Aba, hindi porket naalala at tanggap ko na ang lahat ay basta basta na lang akong sasama sa kaniya! Hindi pa rin talaga ga
Pasado alas kuwatro ng umaga ay nag paalam na ako upang umuwi. Ngunit dahil walang tricycle na nakaparada ay naglakad lakad pa ako. The cold wind touches my skin as I walking down the street. The street looks empty too. There were some street lights that still on because it was still dark. Pakiramdam ko tuloy ay isa ako sa mga characters na naglalakad sa gitna ng tahimik at medyo may kadilimang daan, sa palabas na walking dead. Nakadama tuloy ako ng bahagyang takot."Bakit ba kasi walang tricycle?" maang kong tanong sa aking sarili. Pilit kong nilalabanan ang kaba na namumuo sa dibdib ko. Pati na rin ang pumapasok sa malikot kong imahinasyon. Paano kung may multong bigla na lang magpakita?! "Get in!""Ay hotdog!" wala sa loob kong sigaw ng mula sa likuran ko'y narinig ko 'yon.
"Can you cooked for me?"Matapos ang nakakahingal na umaga ay humihiling na ipagluto ko siya. Na para bang hindi niya ako inararo ng sobra, kaya kung makapag utos akala mo'y kung sino."Pagod ako Steve, ikaw na lang." walang ganang sagot ko.Pareho kaming nakahiga sa lapag. Hinila niya na lang kanina ang foam at inilapag dahil nasira na nga ang pinaka-frame ng kama. Putakte! Ayaw ko ng alalahanin ang nangyari."Ikaw pa talaga ang napagod? Samantalang ako ang kumilos ng kumilos." Pilit niya pa akong itinutulak paalis sa kama. "Sige na, mag luto ka na. I'm starving babe... Be kind enough and feed me." giit niya pa at may pa-babe pang kasama. As if naman tatalab sa akin 'yon! Slight!"Ikaw na lang, ikaw ang nagugutom e! Gusto ko na lang matulog pagod ako at puyat please lang." Tumayo naman siya
Sa isang Chinese Restaurant ako dinala ni Brent na katapat lang ng Steve's Hotel. Pakiramdam ko tuloy ay napakalapit sa akin ni Steve. Hindi ko rin maiwasang makadama ng kaba dahil sa binitiwan niyang salita kanina, pati na rin sa galit na nakita ko sa mukha niya. "Are you okay?" Napatingin ako kay Brent na ngayon ay mariing nakatingin din sa akin. "You look pale, may problema ka ba?" umiling lang ako bilang sagot at nasapo ang bibig ng maamoy ko ang aroma ng pagkaing inihahain sa amin ngayon. "Thank you." Brent said as the waitress serves our food. Pasimple kong tinakpan ang ilong ko, umaasang mawala ang mabahong amoy na naaamoy ko. Pero hindi. Ilang beses din akong humugot ng malalim na hininga ngunit mas lalo lang tumindi ang pag hilab ng sikmura ko. "Sandali lang
[STEVE POV from the first chapter to the last]When morning come, I didn't see any trace of the woman that I slept with at night. Ni hindi ko man lang natanong ang pangalan niya. But I must say that that woman was hot! She made me horny. My birthday party ended wonderfully. And she was the best gift ever! "I had to find her," I whispered to myself then took a shower.May usapan kaming magkikita-kita sa Club-V ulit ngayon. Dahil ang mga baliw kong kaibigan ay hindi pa kuntento sa mga nakain nila, kailangan din daw ng inom!Akala ko'y hindi ko na makikita pa ulit ang babaeng nakasama ko ng isabg gabi sa kama. But I was wrong because she was there! Swaying her hips seductively. Touching her body like she was loving what she was doing. And she smiles as she was dancing to the beat of seductive music."Jewel!" I whispered.Yes, finally I know her name. Sinundan ko siya sa kung saan man siya pupunta, halata naman kasi na iniiwasan niya ako na para bang may gagawin akong masama sa kaniya."
Hawak ang bungkos ng bulaklak ay tumalikod ako at inihagis 'yon sa mga kadalagahan. Ngunit ganoon na lang ang tawa ng lahat lalo na si Steve at ang mga kaibigan niya ng bumagsak ang bulaklak sa mismong kandungan ni Matteo. He was comfortably sitting beside his friend Janrick and the rest of their gang. Sa dinami-rami ng babaeng narito ngayon ay siya ang masuwerteng nakasalo ng bulaklak."That was epic bro! Lakas makabading!" Kantiyaw sa kaniya ni Janrick."Hi bebe Matteo, pwede ba kitang isayaw?!" Dagdag naman ni Lucas na nangunguna rin sa katatawa.Umiling naman si Matteo at ipinakita ang gitnang daliri niya sa dalawa. Si Steve naman ay naghanda na upang ihagis naman ang garter sa mga kalalakihang nasa harap. Bumilang pa ang mga baliw niyang kaibigan na tatlo, bago inihagis ni Steve ang garter. Ngunit nang maihagis niya 'yon ay sakto naman na dumaan si La Tigra na naghahanda na yatang umuwi. And to our surprised too, sumabit ang garter sa sling bag niya."What the fudge!" Nanlalaki a
Today is the biggest day that I 'am waiting to happen. Sa marahan at malamig na simoy ng hangin. Hampas ng alon sa dagat. Huni ng mga ibon. At ingay ng ng mga bangka at iba pang narito rin ay masasaksihan ng lahat ang pag-iisang dibdib namin ni Steve. Suot ko ang damit pangkasal na napili ko noong pumunta kami sa mall. Kumpleto ang mga kaibigan ni Steve na ngayon ay narito rin. Gano'n din ang kani-kanilang asawa maliban na lang sa isa. I just met her once but after that, an unexpected thing happened. Kahit ako'y nagulat sa pangyayaring iyon pero siguro ay iyon talaga ang nakatakdang mangyari."Ikaw na yata ang pinakamagandang bride na nakita ko bakla!" Eksaheradang sambit ni Aiza ng buksan ng walang ano ano'y pumasok siya rito sa silid ko.Hindi pa ako tapos ayusan, pero kaunting ayos na lang sa buhok ko ay okay na. Suot ko rin ang kwintas na binigay sa akin ni Steve. Gold ang chain niya pero kulay blue ang bato na hugis diamond. Bumagay siya sa damit na suot ko ngayon.My wedding wa
We spent our day in the wide blue sea. We eat. We laughed. We even build a sandcastle. And most of all, we had our family bonding.Kung pwede nga lang na hindi na matapos ang ganitong sinaryo sa buhay ko'y araw-araw kong hihilingin. Gagawin ko ang lahat makita lang kasihayan at tingkad ng mga ngiti nila sa kani-kanilang labi."Are you happy?" Steve asked me as I was looking at the keychain that I wanted to buy.Mahilig kasi akong mangolekta ng mga produktong mayroon sa lugar na pinupuntahan ko o kaya naman ay napuntahan na. Ngayon naman ay itong keychain ang gusto kong bilihin para mayroon aking remembrance sa islang ito."Yes, I 'am...thank you for bringing us here, baby. Thank you for making me the happiest woman in the world," I answered then kiss his lips.Ipinulupot niya naman ang braso niya sa baywang ko bago ako ginantihan ng halik sa labi. Sa noo. At sa taas ng ulo. Banayad lang, pero damang dama ko ang pagmamahal at sincerity sa halik na iginawad niya sa akin."I'm glad you'r
Makaraan ang isang linggo ay naayos na namin ang mga papel patingkol sa gaganaping kasal namin ni Steve. Naipabahagi na rin namin ang mga invitations at ayos na rin ang listahan ng mga ninong, ninang, abay at ang lahat ng bubuo sa kasal namin. Hanggang ngauon ay hindi pa rin ako makapaniwala na dati ay inaasam-asam ko lang na sulyapan ako ni Steve. Ngitian. O kaya naman ay kausapin lang. Hanggang sa naging fucking buddy niya ako na ni sa panaginip ay hindi ko akalaing mangyayari sa akin.Tapos ngayon ay heto, ilang araw na lang ay mag-iisang dibdib na kami. Magsasama habang buhay. Magmamahalan at susuportahan ang isa't isa sa hirap man o gingahawa.Napangiti na naman ako at masayang tinanaw ang mag-aama ko na nagkukulitan sa dalampasigan. Narito kami ngayon sa Vitale Island kung saan gaganapin ang kasal namin sa makalawa. Ang kaibigan ni Steve na si Matteo ang siyang may-ari nito kaya naman nakakuha ng discount ang makapal ang mukha na si Steve."Nakakatuwa silang pagmasdan ano?" Na
Weeks had gone fast and smoothly. Now we're here at the mall, with our son Sancho and Stephen. Hawak ko is Sancho sa kanang Lamar ko, habang naka-akbay naman sa akin si Steve. Sa kanang kamay niya naman ay si Stephen na hindi mapakali katuturo ng mga laruang nakikita niya.We were having a family bonding while looking for a boutique that will do my wedding dress. Since hindi pa naman ganoon kalaki ang tiyan ko, napagdesisyonan namin ni Steve na beach wedding na lang. Napag-usapan na rin namin ang venue at ang lahat ng kakailanganin maging sa pagkain at sa mga iimbitahin.Gusto niya sana ang engrande dahil once in a lifetime lang daw mangyayari sa amin ito. Pero mas gusto ko ang simple at higit sa lahat ay ligtas. Hindi pa rin ako panatag sa kung ano man ang pwedeng mangyari. Maaring nakakulong nga si Mike ngayon pero mayroon pa ring pwedeng kumilos para sa kaniya, sakali mang may binabalak siyang hindi maganda.Ganoon rin si Laura, na sa nagdaang buwan na nasa selda'y ngayon ay nilipa
When Steve successfully removes my clothes he immediately kisses my lips. He enters his tongue inside my mouth and kisses me torridly. He gently bit my lower lip also causing me to moan seductively.Inayos niya ang pwesto ko, nilagay niya ang mga kamay niya sa ilalim ng ulunan ko at bahagya akong inangat. Hindi rin siya gaanong nakadagan sa akin para maiwasang maipit ang tiyan ko. Hindi pa naman masyadong malaki ang tiyan ko pero mahahalata na ang bahagyang umbok no'n."God baby, I can't control myself! If ever I become hard and rough to you...please let me know," nahihirapan niyang sabi. Hindi naman kasi talaga porte ni Steve ang maging gentle when it comes to sex. He was always hard, rough, and fast. And I like that too, pero iba na ngayon. Hindi pwedeng ganoon at baka masundot niya na ang anak namin sa tiyan ko dahil sa sobrang haba ng alaga niya!"Are you okay? Can I enter now?" Sunod sunod niyang tanong sa akin while he gently rubbed his manhood to me."Baby, please be gentle...
"What did you say?" Hindi makapaniwalang tanong ko sa kaniya. I can't believe that I hear those words from him."I'm sorry babe, hindi ko naman sinasadyang mapakinggan ang mga-""Not that!" Putol ko sa kaniya. "You want to kill them? Alam mo ba kung ano ang idinulot sa akin ng ginawa kong 'yon Steve? Alam mo ba kung gaano ko pinagsisisihan na nagawa ko 'yon? I can't sleep properly at night because of that memory. I'm scared of the dark and even afraid of something spooky sound because of that. I almost lost myself because of that. And because of that...I was scared of myself too," sunod-sunod kong sabi sa kaniya.Nagsimula na namang tumulo ang luha mula sa mga mata ko ng dahil sa mga alaalang 'yon. My body was shaking, my hands were trembling and sweating. I feel deaf and only the sound of my voice saying 'help me' was the only sound that I heard right now. Pinilit kong isiksik ang katawan ko sa pader kung saan alam kong wala na akong kawala pa. Itinatago ko rin ang mukha ko sa mga tu
Pagkatapos kong magluto ay kaagad na akong pumunta sa sala, ngunit natigilan ng marinig kong seryosong nag-uusap ang magkakaibigan."So, how's life being with someone you love?"Iyon ang tanong ng kaibigan niyang kung hindi ako nagkakamali ay Janrick ang pangalan. Iyon lang din ang naabutan kong tanong, pero lahat ng sagot nila narinig ko.Looking at them and hearing their answers made me think how in love are they to their wives. But Steve's answer made me feel curious."Well, I'm happy. I have never been this kind of happy before. Only Jewel made me feel this...is that bad?"That was Steve's answer. I'm glad that he w