"Ano ang problema?" Imposibleng sabihin na hindi siya nagkasala.Itinulak ni Melissa ang mga tao sa impiyerno, ngunit namumuhay pa rin siya ng komportableng buhay araw-araw. Wala siyang kinatatakutan maliban sa malaman ni Nicklaus ang ginagawa nito kay Isabella.Ang mga salita ni Nicklaus ay nasa dulo ng kanyang dila, sinubukan ni Melissa, at muling nagpakita ng nalilitong ekspresyon, "Bilisan mo at sabihin mo sa akin."Kahit magtanong siya, at sinabi niya ang totoo, ano ang gagawin niya?Dapat naisip ni Nicklaus ang eksenang ito nang ibigay niya ng gamot kay Melissa.Mula sa sandaling hiniling niya kay Martin na magpatuloy sa pagpunta sa club bukas at magpanggap na walang nangyari, nakapili na siya.Pinili niya si Melissa."Anong gusto mong kainin bukas ng umaga?""Iyan ba ang gusto mong itanong sa akin?"Walang pakialam na tumugon si Nicklaus. "Oo."Lumuwag ang ekspresyon ni Melissa, at hindi niya maitago ang kanyang kaligayahan. "Ang dami kong gustong kainin. Paano ko nalampasan an
Ang mga butones ng cheongsam ay mahirap tanggalin, at si Nicklaus ay walang pasensya, kaya pinunit niya ang saplot gamit ang kanyang mga kamay."Sino ba nagsabing magsuot ka ng ganito?"Nagpakitang-gilas ang pares ng magagandang collarbone ni Isabella. Napakakurba ng kanyang pigura kaya mas mapang-akit pa siya sa cheongsam kaysa hubad.Nangangati ang lalamunan ni Nicklaus nang makita siya. Nakalaylay ang mahaba niyang buhok, at parang iniisip niyang wala siyang ginagawang masama."Wala akong ginawa. Nagpalit lang ako ng damit na 'to at tumayo." Nakita ni Isabella ang galit sa mga mata ni Nicklaus, na hindi nabawasan dahil sa kanyang mga salita. "Hindi niya ako ginalaw, at wala siyang ibang ginawa na wala sa linya."Nicklaus sneered, "Hindi ba counted ang kanyang mga mata?""Maaari siyang tumingin, ngunit ang bawal akong hawakan."Lumapit si Nicklaus sa kanya at muntik nang matapakan ang mga paa ni Isabella. Napaatras lang siya."Hindi mo tinititigan ang kanyang mga mata?""Mukhang imp
"Nasisiraan ka na ba ng isip?" Kung hindi, paano mo siya kakausapin ng ganito? Bahagyang yumuko si Isabella, na may kulay-rosas na mukha, at ang kanyang ekspresyon ay hindi maaaring magpanggap na malakas. Ang kanyang mga braso na kasing tuwid ng jade ay umalalay sa kanyang nanginginig na itaas na katawan. Nagsimulang magulo ang isip ni Nicklaus. Wala siyang pakialam kung aling bahagi ng kanyang katawan ang nakalantad at kung aling mga bahagi ang dapat takpan. "Young master." Paos ang boses ni Isabella dahil sa pag-iinit sa pribadong silid, "Sa tingin mo ba ako ay isang kalapating mababa ang lipad? Ako ay walanghiya at ako ay nagpapahiya sa sarili. Ang mga salitang ito ay talagang angkop para sa akin." Tinamaan ng husto ang puso ni Nicklaus. Ang mga salitang ito ay ang sinabi niya sa kanya noon. Iniwasan niya ang paningin ni Isabella, "Hindi mo ba alam kung ano ka?" "Oo," natatawa si Isabella sa kanyang sarili, "Kaya huwag ka nang babalik dito, young master. Umupo ka rito at kaila
Nag-iinit ang dibdib sa likod niya, at gustong hilahin ni Isabella ang kamay niya."Hayaan mo muna.""Maligo ka na, bumaba ka na para kumain pagkatapos mo."Nakaramdam siya ng pagkahilo at panghihina, at kung hindi niya aalagaan ang kanyang sarili, natatakot siyang may mangyari. Si Isabella ay walang malinis na damit, kaya kailangan niyang ipagpatuloy ang pagsusuot ng kamiseta na iyon. Pagbaba niya, nakita niya si Nicklaus na nakaupo na sa hapag kainan.Napatingin siya sa orasan sa dingding, at malapit na mag-12 o'clock. Ang mesa ay puno ng pagkain, kasama ang lahat ng uri ng mga delicacy mula sa lupa at dagat."Umupo ka."Umupo si Isabella. Siya ay nagugutom. "Tayong dalawa lang?""Oo, kumain ka na."Kinuha ni Isabella ang mga kutsara at tinidor. "Anong nangyari sa akin kahapon? Hindi ko na maalala pasensya na."Pinunasan ni Nicklaus ang kanyang mga daliri gamit ang disinfectant wipe, hindi iniwan ang alinman sa mga ito na hindi nagalaw. "Medyo hypoglycemic ka lang."Medyo mabigat an
Dahil sa mga salita ni Nicklaus, hindi gaanong matindi ni Isabella ang sinasabi nito."Kung buntis talaga ako, anong gagawin mo?"Isang malamig na boses ang tumama sa tenga ni Isabella, "Ano ang gagawin ko."Paanong hinayaan ni Nicklaus na panatilihin niya ang batang ito na sadyang ipinaglihi niya? Dapat walang anak sa pagitan nilang dalawa.Pinagmasdan ni Isabella si Clea na naghahalungkat sa kahon ng gamot, at hindi nagtagal, isang manipis na mahabang karayom ang lumitaw sa kanyang mga mata."Doktor!"Nang makitang hahawakan na ni Clea ang kanyang kamay, hininaan niya ang kanyang boses, at ang mga salitang sinabi niya ay parang maselan at kaibig-ibig. "Maging malumanay ka, please?"Hindi napigilan ni Clea ang tumawa, "Nakakatawa ka, ganito ang mga bata na nagpapa-injection."Kinabahan talaga si Isabella, at nakita ni Nicklaus ang makapal na butil ng pawis sa kanyang noo nang ibaba niya ang kanyang mga talukap. "Natatakot ka ba? Hindi masakit ito."Nanginginig ang mga labi ni Isabe
"Anong ibig mong sabihin? Buntis ba talaga siya?"Natigilan ang boses ni Clea sa kabilang dulo ng telepono, "I said congratulations, so in my opinion, her pregnancy is a good thing?"Kinurot ni Nicklaus ang kanyang noo gamit ang kanyang mga daliri, at ang kanyang huling pasensya ay naubos, "Mamamatay ba siya kung diretso mong sinabi?""Hindi siya buntis, sa tingin mo ba ganun kadali magkaanak."Inilagay ni Nicklaus ang isang kamay sa bulsa ng kanyang suit na pantalon, nararamdaman pa rin na hindi ito kapani-paniwala, "Kung gayon, bakit siya sumuka ng ganoon?""I saw that table of dishes, binigay mo ba sa kanya?""Well, am I wrong? Sabi mo kailangan niya ng maraming tonic."Clea didn't want to take the blame, "Tonics are taken slowly, buti na lang at hindi siya namatay sa table of dishes na yun. Young master, hinala ko talaga na sinadya mo yun. Malungkot ka ba niyan. babae mo siya, kaya hayaan mo siyang kumain hangga't kaya niya, gusto mo bang kainin siya hanggang mamatay?"Lumalim ang
Hindi niya hinayaang ibuhos ni Melissa ang lahat ng kanyang luha para kay Isabella. Doon, ipinatong ni Melissa ang kanyang mga kamay sa kanyang mga binti, medyo wala sa isip.Lumapit si Tita Sharon at kinuha ang kanyang mobile phone, "Miss, huwag mong ipilit.""Tita Shu, pakiramdam ko may mali, sobrang mali.""Anong mali?"Hindi masabi ni Melissa. Itinulak niya ang wheelchair sa bintana at dahan-dahang tumayo sa tulong ni Tita Sharon Nakakadalawang hakbang na siya. "Hindi pa alam ni Nicklaus na nagpapagaling na ako. I originally wanted to tell him the good news.""Sigurado akong matutuwa akong marinig iyon.""Tita Sha," inakbayan ni Melissa ang kanyang mga palad sa windowsill, "Sa tingin ko ay may babaeng nakapaligid sa kanya.""Pakiusap, huwag mong hayaang tumakbo ang iyong imahinasyon."Nahihirapang hinila ni Melissa ang wheelchair at naupo muli. Kinurot niya ang kanyang mga hita, "Sinasamahan lang siya ni Isabella na uminom sa club na iyon. Hindi pa sapat iyon. Gusto ko siyang sira
Nang bumaba si Isabella, nakita niyang nakahanda na ang pagkain sa hapag kainan. Ito ay lahat ng pagkain ay pangmayaman.Si Isabella ay hindi magalang at pinakain ang sarili bago lumabas.Maaga siyang pumunta, at kakaunti ang tao sa lounge. Lumapit sa kanya si Mayumi. "Okay ka lang ba kagabi?""Oo naman. Okay lang ako.""Nakita ko na wala kang malay kagabi, at takot na takot ako."Nagpalit si Isabella ng kanyang damit pangtrabaho at nagsimulang maglagay ng makeup sa harap ng salamin. "You must have seen it wrong. Bakit ka naman kakabahan sa akin?""Wala lang, at si Sir Nicklaus ay mukhang interesado sa iyo."Si Isabella ay tumawa nang husto kaya ang kanyang mga kamay ay nanginginig, at ang kanyang mga pilikmata ay halos mamulot ng baluktot, "Nakakatawa ka talaga, Yumi."Kung alam ni Mayumi ang sinabi ni Nicklaus sa kanya, hindi niya sasabihin iyon. Hindi pupunta si Nicklaus ngayong gabi. Si Melissa ay nasugatan. Maglalagay lang ng light makeup si Isabella para harapin ito....Ang kal
Tinitigan ni Nicklaus ang kanyang telepono na may malungkot na ekspresyon, mukhang napaka-creepy. Sa oras na ito, walang nangahas na magsabi ng anuman, ngunit si Clark, bilang isang assistant at kasama ito, ay naglakas loob magsalita."Young Master, paano kung tatawagan ko si Miss Isabella?"Hindi niya rin dapat siya hinarangan."Hindi na kailangan." Ang buong mukha ni Nicklaus ay nalubog sa malamig na liwanag, at ang kanyang mga tampok ng mukha ay na-refracted sa manipis na ulap ng anino ng liwanag, na lumabo ang mga mata ng lalaki.Bumalik siya sa kabisera ng syudad. Gabi na, madilim at desyerto ang bahay, at hindi pa bumabalik si Isabella.Binuksan ni Clark ang ilaw at tiningnan ang oras, "Young Master..."Lumingon si Nicklaus. Kahit na sinusundan siya ni Clark, kung minsan ay hindi pa rin niya mawari ang ugali ng lalaking ito."Masyado kang nagmamalasakit sa kanya?"Hindi nakasagot si Clark nang marinig niya ito. "Gabi na, sa tingin ko hindi ligtas si Miss Isabella sa labas nang
Natigilan si Isabella.Si Carmilo ay orihinal na nakangiti, ngunit ang kanyang mukha ay biglang nagdilim."Young Master? Is she calling your guy?"Bago pa makapag-react si Isabella, binuksan ni Carmilo ang pinto at nagmamadaling lumabas, "Hindi niya aaminin na nakahuli siya ng mangangalunya maliban na lang kung nahuli siya sa kama!"Gusto siyang hilahin ni Isabella, ngunit si Carmilo ay parang loach at sumugod na sa kabilang panig. Sa tuwing makakatagpo siya ng isang bagay tungkol kay Isabella, siya ay magiging mapusok. Nagagawa niyang panatilihin ang kanyang kalmado, ngunit ngayon ay kailangan niyang sumunod sa likuran.Nagulat si Mie Lyn nang makitang may pumasok, "Sino ka?"Mabilis na naglakad si Isabella sa gilid ni Carmilo at nakita ang isang lalaki na nakaupo sa sofa sa tabi ng bintana. Ang coat ni Nicklaus ay itinapon sa tabi niya, at nakasuot siya ng puting sando na may dalawang butones na nakaalis.Naninigarilyo siya. Lalaki rin si Carmilo, kaya alam niyang sigarilyo ito para
Ang naiipit sa lugar na ito, mas masakit.Umupo si Nicklaus sa sofa, ang kanyang mukha ay namumula at puno ng hindi makapaniwala. Saan nakakuha si Isabella ng ganoong katapangan?Sinamantala niya ang pagkakataong bumangon at inayos ang kanyang pajama. Pagkatapos niyang gawin ito, napagtanto niya na nasaktan niya si Nicklaus.Gustong bumangon ni Isabella, ngunit hinawakan ng lalaki ang kanyang pulso. Ang kanyang mga payat na daliri ay pumunta mula sa kanyang leeg hanggang sa kanyang pusod, at saan man siya magpunta, ang mga butones ay hindi naka-button. Si Nicklaus ay tumingin pababa at kinurot ang kanyang mga mata, na pula."Tingnan mo ang iyong obra maestra."Inilayo ni Isabella ang kanyang mukha, at ikinawit ni Nicklaus ang palad sa kanya at hinila siya. Tumama ang mukha niya sa dibdib nito, at nang makita niya ang pula at namamagang bahaging iyon, agad na namula ang mukha ni Isabella."Hindi ko sinasadya.""Hindi ko kayang kurutin ka ng ganyan, pero ginawa mo."Alam ni Isabella na
Napakaraming beses na nakipag-usap si Melissa kay Isabella, ngunit ito ang unang pagkakataon na narinig niya ang pangalang Nicklaus mula sa kanya. Pinayagan ba niya itong tawagin siya ng ganoon?Tutal magkasama naman sila kaya normal lang na tawagan ang isa't isa sa mga pangalan nila di ba? Kinagat ni Melissa ang kanyang mga ngipin, hindi nagpapakita ng anumang emosyon sa kanyang mukha."Oo, basang-basa na ang mga paa ko, bumalik ka na."Kinuha niya ang payong mula kay Nicklaus, at gustong pumasok ng mabilis, na para bang natatakot siya na sundan siya nito. Ginalaw ni Melissa ang kanyang mga paa, at nilingon siya ni Melissa, "Alam kong ginagawa mo ito para sa aking kapakanan, ngunit kung papasok ka, iisipin ng iba na tumawag ako ng mga reinforcement, Nicklaus, huwag."Kinaladkad niya papasok ang mabibigat niyang paa. Malakas ang ulan, at si Isabella ay nakaupo sa loob, ngunit ang kanyang mukha ay namumula. Umikot si Nicklaus sa gilid ng kotse at bubuksan na sana ang pinto.Isang matal
Walang bukas na ilaw sa villa. Hanggang sa pumasok si Nicklaus sa bahay ay lumiwanag ito. Walang tao sa ibaba, kaya umakyat si Nicklaus sa ikalawang palapag.Nauna siyang pumunta sa kwarto ni Melissa, ngunit wala siyang nakitang tao. Akala niya ay wala ito, at nang aalis na sana siya, nakita niyang bukas ang pinto ng isa pang kwarto.Pumasok si Nicklaus ng dalawang hakbang. Hindi madilim sa loob. May table lamp sa bedside table. Sa ilalim ng liwanag at anino, kakaibang tahimik ang silid.Nakita niya ang isang taong nakahiga sa ulunan ng kama, na nakatakip ang kubrekama sa kanyang ulo. Gumagalaw ang kubrekama dahil nanginginig ang natutulog dito. Lumapit si Nicklaus sa gilid ng kama, yumuko at hinila ang kubrekama. Hindi inaasahan ni Melissa na lilitaw ang kanyang mukha sa kanyang harapan. Nagulat siya noong una, ngunit hindi nagtagal ay nag-react siya at ibinaon ang kanyang mukha sa kubrekama."Melissa."Pilit na hinila ni Nicklaus ang kubrekama. Namamaga ang mukha ni Melissa dahil s
"Oo."Pinanood ni Nicklaus si Isabella na kinuha ang USB drive. Sinong mag-aakala na ang kanyang ama, na nasaksak hanggang sa mamatay sa madilim na eskinita at mukhang kaawa-awa, ay siya pala talaga ang mamamatay-tao na pumatay sa mga magulang ni Melissa.Pumasok si Isabella sa kwarto at sinaksak ang USB drive sa computer. Mayroong maraming mga folder sa loob nito. Isa-isa niyang pinindot ang mga ito. Lahat sila ay mga balita na naiulat na noon pa.Nabasa ni Nicklaus ang lahat ng ito sa opisina. Nag-scroll si Isabella hanggang sa dulo at nakakita ng nagbabantang sulat.Sa sulat, binantaan ang ama ni Isabella na kung ipagpapatuloy niya ang pag-iimbestiga sa usapin ng presidente ng Hangyang Real Estate, hindi siya magkakaroon ng magandang wakas.Sa dulo ng sulat, may malaking pulang salitang "kamatayan".Isinulat ni Isabella ang ilang impormasyon tungkol sa presidente ng Hangyang Real Estate sa isang notebook. Ang taong ito ay dapat na may kaugnayan sa pagkamatay ng kanyang ama. Nang tu
Nagpunta siya dito especially para lang manood ng performance na tumagal ng wala pang kalahating oras. May mga tao lahat sa likod ni Isabella. Pinigilan niya ang pagnanasang hawakan ang kamay nito. Umalis si Nicklaus nang hindi siya hinintay matapos.Ang mga larawang iyon na nagpahirap sa kanya ay hindi kailanman magbabanta sa kanya sa buhay na ito. Hangga't gusto ng lalaking ito, gagawin niyang masunurin ang mga taong iyon.Pagkatapos ng palabas, nagpaalam si Isabella sa kanyang mga kasamahan. Naglakad siya palabas at hindi nakita ang sasakyan ni Nicklaus. Bumalik siya sa Casa España, binuksan ang pinto at pumasok. Narinig niya ang tunog mula sa TV.Umupo si Nicklaus sa sofa nang hindi lumilingon."Nandito na ako."Si Isabella ay tila nakikipag-usap sa hangin.Hindi siya pinansin ng lalaki. Lumapit siya at kusa siyang tumayo sa harapan niya. Sumandal si Nicklaus gamit ang kanyang itaas na katawan at dahan-dahang itinaas ang kanyang mga mata. Tumingin siya sa kanya ng masusing tingi
Alam ito ni Isabella, at siya ang humiling kay Carmilo na lumapit at kunan ito, at pagkatapos ay nalantad ito, ngunit hindi siya sinundan ni Carmi pagkatapos niyang umalis doon. Hindi niya alam kung saan nanggaling ang video."Ms. Matias, kung tutuusin, ako ang muntik nang mawalan ng buhay, pero kung galit ka pa rin, humihingi ako ng tawad sa iyo."Si Elena Matias ay nagtanong na tungkol dito, at ngayong gabi ay napakahalaga kay Isabella.Napakadali niyang kontrolin."Magkano ang isang paghingi ng tawad."Tinakpan ni Elena ang kanyang bibig gamit ang isang kamay at mahinang ngumiti, "Narinig kong sinabi ni Lena na nakita ka niyang sumasayaw, napaka-coquettish at wild, hindi ba?"Si Isabella ay nasa isang club, at ang bagay na ito ay hindi maluwalhati, at ito ay isang anino pagkatapos niyang bumalik sa kanyang buhay sa ilalim ng araw."Siyempre, nakita ko ito ng sarili kong mga mata," pinilipit ni Lena ang kanyang baywang, sinusubukang gayahin ang hitsura ni Isabella, "ngunit hindi ako
"Isabella."Wala pang tumatawag sa kanya ng ganyan.Parang may switch sa isang lugar sa kanyang katawan, at nanginginig ang buong katawan ni Isabella. Hinalikan niya ito, ngunit hinalikan niya ito nang napakahigpit.Ang hininga ay puno ng pagsalakay, ngunit hindi niya mapigilan.Pagkatapos, ibinuka ni Nicklaus ang telang nakatakip sa kanya, at mabilis na ibinaling ni Isabella ang kanyang mukha sa kabilang panig. Tumalikod siya at humiga sa gilid, at hinila siya muli sa kanyang mga bisig. Napakataas ng sahig dito, at naririnig nila ang hangin at ulan, at maririnig nila ang paghinga ng isa't isa nang napakalinaw.Kinabukasan.Maagang bumangon si Isabella, pumunta siya sa cloakroom para pumili ng isang set ng damit na isusuot. Pabalik na sana siya sa kwarto, narinig niyang tinatawag siya ni Nicklaus."Isabella, dalhin mo rito ang mga damit ko."Ang mga salitang ito ay natural na lumabas sa kanyang bibig. Para bang matagal na silang magkasama, at ngayon ang pinaka-ordinaryong umaga, ngun