"Anong sabi mo?" Huminga ng malalim si Nicklaus.Kinuyom ni Isabella ang telepono, "Wala na si Sheen."Nagkaroon ng katahimikan sa kabilang dulo ng telepono, at tila nahihirapang tanggapin ni Nicklaus. Si Melisa, na nakasandal sa tabi niya, ay malabo na narinig ang boses. Nakabalot siya ng kumot at nakasiksik sa tabi ng pinto ng sasakyan. Hangga't gumagalaw siya ng bahagya, sasakit ang buong katawan niya."Nicklaus, sobrang nasasaktan ako..."Narinig ni Isabella ang kanyang boses, at nagtanong siya sa mahinahong tono na nagpa-palpitate sa puso ng mga tao."Okay lang ba si Melissa?"Si Nicklaus ay puno ng masalimuot na damdamin, "Okay lang.""Kung gayon manatili ka na lang sa kanya.""Isabella--"Hindi na makayanan ni Isabella, ngunit marami pa ring mga bagay sa likod niya na kailangan niyang harapin. Akala niya ay makakaasa siya kay Nicklaus, at least kapag kailangan niya ito, laging nandiyan ang balikat nito..Ngunit nalaman ni Isabella na siya ay mali. Nalampasan niya ang lahat ng p
Sa conference room, nang pumasok si Nicklaus, ang silid ay napuno ng amoy ng sigarilyo. Nakatayo si Doctor Drake sa harap ng bintana. Kung hindi dahil sa operasyong ito, hindi na niya kailangang bumalik sa lugar na ito.May narinig siyang yabag na paparating, nanginginig ang kanyang mga kamay, at pagkatapos ay kumuha siya ng dalawang malalaking puff hanggang sa isang upos na lamang ng sigarilyo ang natira sa kanyang kamay.Napabuntong-hininga siya.Tumabi sa kanya si Nicklaus, at itinulak ni Doctor Drake ang bintana, mukhang pagod, "I'm sorry.""Sinubukan mo ang lahat, tama?"Nabulunan si Doctor Drake ng buga ng usok, at nanginginig ang balat sa kalahati ng kanyang mukha.Ano pa ang masasabi niya? Ano pa ang masasabi niya?"Akala ko okay na, pero hindi ko akalain na hindi na siya makakapit sa oras na magsimula ang operasyon. Itong batang babae...siya..."Hindi makapagpatuloy si Doctor Drake, ngunit hindi niya maaaring hayaang magkaroon ng anumang hinala si Nicklaus. Ang bagay na ito
Si Isabella ay tila hindi narinig, at lumapit ng ilang hakbang, ngunit pinigilan ito ni Nicklaus. Huminga siya ng malalim at nakita ang bag na nasa kamay niya. "Bumili ka ng pagkain?" "Oo." Nilampasan siya ni Isabella at gustong bumalik sa ward. Napasulyap si Nicklaus sa kanyang likuran, at hinawakan niya ang kanyang braso at sinundan siya. "Kausapin mo ako ng maayos, okay?" Inako ni Isabella ang kanyang mga balikat, "Nag-aalala ako na mag-isa ang aking ina, papasukin mo ako." "Kalalabas ko lang, tulog pa siya." Hinigpitan ni Nicklaus ang kanyang mga kamay, hindi niya kayang makita siyang ganito, napakalamig na para bang isa siyang estranghero. "Masama ang pakiramdam mo, sabihin mo sa akin, tulad ng dati." Kinagat ni Isabella ang kanyang mga labi, ang kanyang likod ay mahigpit na nakadikit sa kanyang dibdib, na para bang nararamdaman niya ang kanyang tibok ng puso. "Isabella?" Ibinaba niya ang kanyang mga mata, at walang kamalay-malay na inilagay ni Nicklaus ang kanyang kamay
Tinawagan ni Nicklaus si Isabella, ngunit naka-off ang kanyang telepono at hindi na niya ito mahanap. Lumapit siya sa smoking area at humithit ng ilang sigarilyo sa isang hininga. Ang maanghang na lasa ng tabako ay bumabalot sa kanyang dila. Matapos ilabas ni Nicklaus ang upos ng sigarilyo, dumiretso siya sa ward ni Melissa.Kapag walang tao, maganda ang kanyang kalooban. Naabot niya ang kanyang layunin, hakbang-hakbang, tulad ng inaasahan niya, napaka-mabagal. Itinulak ang pinto ng ward, at tumingin si Melissa na may pag-asa sa kanyang mga mata."Nicklaus...""Hindi ka ba natulog kagabi? Bakit ang haggard mo?"Lumapit si Nicklaus, nakakasakal ang amoy ng sigarilyo, ngunit hindi kaaya-aya. Inalalayan niya ang gilid ng kama gamit ang dalawang kamay at idiniin ang itaas na bahagi ng katawan pababa."Melissa, may itatanong ako sayo."Naisip ni Melissa magtatanong siya tungkol sa kidnapping. Nanginginig siya sa kanyang puso at pilit na kinakalma ang sarili."Ano iyon?""Ano ang mapapala m
Siya ang nagsabing gusto niyang simulan ang relasyong ito, kaya hayaan siyang tapusin ito.Ito ay maaaring ituring na isang kumpletong relasyon. Nakatago sa anino ang mukha ni Nicklaus, at mahirap itong makita. Lahat ng galit at pangamba niya ay hinigop ng liwanag."Gusto mo makipaghiwalay na ako?""Oo."Lumapit si Nicklaus, napakalapit sa kanya, at sumandal sa bedside table."I won't say it. I haven't thought about break up with you."Hindi alam ni Isabella kung bakit siya matiyaga."Kung gayon, sa tingin mo ba ay kawili-wiling magpatuloy ng ganito?""Bakit hindi?"Bahagyang tumaas ang boses niya, pero hindi niya mapigilan ang kilig kung tutuusin.Alam ni Isabella na ayaw niya, at walang silbi para sa kanya na sabihin lang ito.Lumapit ito at lumuhod sa harapan niya, nakayakap sa kanya, na para bang basta niyakap niya ito, matatapos ang bagay na ito at patatawarin siya nito. Malakas na itinulak ni Isabella, pinunit niya ang kamiseta ni Nicklaus, itinulak siya, at hinila siya, ngunit
Tinignan ni Isabella ang Parking lot at nakita ang kotse ni Nicklaus. Bumaba ang lalaki sa kotse, at iniwas niya ang kanyang paningin at naglakad kasama si Carlito."Carlito, iuwi mo na ako."Wala siyang lakas na sumisiksik sa subway, kaya natural na pumayag si Carlito."Gusto mo bang pumunta sa isang lugar na mauupuan? Isabella, huwag mong masyadong pigilan ang iyong sarili.""Hindi, nasa bahay ang ina ko."Pinanood ni Nicklaus si Isabella na sumakay sa kotse ni Carlito, at talagang ayaw niyang tumingin sa kanya. Matapos makalayo ang sasakyan, sumulyap si Carlito sa rearview mirror."Nasa likod yung sasakyan niya."Umupo si Isabella sa passenger seat, ipinikit ang kanyang mga mata, at mukhang walang sigla. Malaki ang kanyang pinayat nitong mga nakaraang araw, napakatulis ng kanyang baba, at nakausli ang kanyang cheekbones.Kung titingnan siya, para siyang marupok na taong papel."Bakit hindi mo siya pinapansin? Hindi mo ba kailangan ang presensya niya ngayon?"Ibinaba ni Isabella ang
Natigilan si Isabella saglit, pagkatapos ay kinagat siya ng mas malakas. Gusto niyang punitin ang isang piraso ng laman nito, at maging ang dulo ng kanyang ilong ay kumunot. Nagmamadali si Nicklaus ngayon lang, at ang pagtaas-baba ng kanyang paghinga ay nahulog sa tenga ni Isabella, medyo magulo.Sa corridor, nakita siya ni Carlito na nakahawak sa mga balikat ni Nicklaus, na halos hindi nakalapat ang kanyang mga paa sa lupa."Bitiwan mo ako, sinabi ko sa iyo na bitawan mo ako!"Ngunit ang dagundong tinig ni Isabella ay tila hindi umubra. At hinarangan ang kanyang paningin, "Kung gusto mong makita, sumunod ka lang sa akin.""Hindi, hindi, hindi, may kailangan akong gawin..."Tumayo roon si Nicklaus, ngunit hindi siya binigyan ng pagkakataong umalis."Let's go." Ang ospital ay medyo malapit sa Villa Catalina, at si Isabella ay dinala doon. Pagkapasok sa pinto, binuhat siya ni Nicklaus sa sofa at pinaupo siya rito at huwag gumalaw. Tumalikod siya at kumuha ng tsinelas para magpalit n
Gusto ni Nicklaus na makasama siya sa isang hapunan, dahil pumayat ito ngayon, pero tumutol si Isabella.Inihatid niya ito sa kanila, pero bago ito bumaba sa kanyang sasakyan, si Nicklaus ay may gustong sasabihin sa babae."Isabella..."Nabuksan na ni Isabella ang pinto ng sasakyan.Nakauwi siya sa kanilanh bahay, pero ang kanyang ina ay hindi lumabas. Nakaupo ito sa kanilang sala, isa sa kanilang sofa.Ang larawan ni Sheen ay nakaprinted. Iyon ang pinili si Isabella, ang larawan ay kuha ng minsan ay nagpunta at naglaro sila sa isang parke. Ang ngiti ng kanyang kapatid ay sobrang banayad, dalisay, at simple lang.Ang larawan nito at nakalagay kung saan nakalagay ang larawan ng kanilang ama, upang may kasama ito."Mama, ipagluluto kita.""Ako na, ano ba anga gusto mong kainin?"Naglakad si Isabella papunta sa kusina at binuksan ang refrigerator. Wala ng laman iyon, kundi mga iilang itlog na lang."Mama, lalabas lang ako. Bibili lang ako ng karne at gagawa din ako ng tinolang isda."Ala
"Hindi talaga kasya iyan sa ating dalawa." May nasabi ba siyang mali?Nag-aantay si Nicklaus sa pinto, at si Tita Melly ay bumalik na may dalawang malaking plato.Kinuha iyon ni Nicklaus at nagsalita, "Salamat.""Walang anuman iyon, magkapitbahay tayo, kumain na kayo."Umupo si Isabella sa may dining table na may pagkain sa harapan nila. Hindi na kailangang ipakita ni Nicklaus ang kanyang mahihirap na kasanayan sa pagluluto.Ngunit ngayon ang lahat ay tila sumasalungat sa kanya. Sa kalagitnaan ng hapunan, nawalan ng kuryente. Ibinaba ni Nicklaus ang kanyang kutsara at tumingin sa labas ng bintana. May kuryente ang mga bahay ng ibang tao."Sino na naman ang nasaktan mo ngayon?"Kalmado lang si Isabella, puno ng pagkain ang bibig nito."Nakalimutan kong bayaran ang kuryente.""Bayaran mo na.""Sarado na ang business hall, at hindi naman kami magbabayad online."Umupo si Nicklaus sa madilim na sala, at hindi man lang makita ng malinaw ang mukha ng taong nasa tapat niya."Ano ang dapat ko
"Okay lang ako, wag kang mag-alala."Tumunog ang phone ni Isabella, at naglakad ito upang sagutin."Hello."Ang boses iyon ng delivery man na galing sa labas."Hello, ang iyong takeaway ay dumating na, puntahan mo ako sa labas at kunin ito.""Okay, pakilagay na lang sa pintuan namin, salamat."Ang delivery man at magde-deliver pa sa susunod na order at nagmamadali ito."Bumaba ka na at kunin ito, pakibilisan."Nakapajama pa rin si Isabella, at kailangan niyang maghanap ng coat upang isuot."Hindi ba dapat ay ang takeaway delivery at ihahatid dito sa itaas?"Ang attitude ng lalaki at sorbang sama, at hindu niya alam kung nag sa-sufferd ba ito."Ang bahay mo ay wala sa second floor, kaya bilisan mo.""Okay."Narinit iyon ni Nicklaus ay tumalikod. "Antayin mo na lang ako dito sa bahay, ako na ang kukuha."Naglakad ito papunta sa ibaba ng mabilis at nakarating na sa first floor. Nakita nito ang delivery man na nakasuot ng raincoat at nakaupo sa sasakyan. Hindi man lang ito humakbang papun
Pagkatapos sabihin iyon ng nurse, ang hangin sa kuridor at tila huminto, at hindi man lang ito naglakas loob na tumingin sa mga mata ni Nicklaus."Ano pa ang tinanong niya?""Hind... wala na."Bumalik si Nicklaus sa ward at nakita si Isabella na nakaupo sa kama, nakabaluktot ang mga binti nito na malapit sa dibdib nito, nakahawak ito ng libro sa kamay nito at binabasa ito.Ang cover ay itim lahat na may cover na pula gaya ng patak ng dugo. Ito ay isang crime novel. Naglakad si Nicklaus at kinuha iyon, itinapon iyon sa bedside table. Tinignan niya ang libro at ang title ng libro ay: How To kill The Person Next To You."Halos mamaluktot ang kilay ni Nicklaus, at si Isabella ay nagprotesta na hindi masaya."Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?""Hindi maganda na magbasa ka ng ganyang klaseng libro." "Alam mo sobrang ingay mo."Humiga si Isabella, bored, at ang kanyang boses ay mahina, pero walang anumang ingay mula sa loob ng ward."Ano itong sinasabi mo sa nurse ngayon lang?""Naaalala
Tumayo si Nicklaus at may tinawagan sa harapan mismo ni Isabella. Ang isang million ay dumating agad, at tinignan nito at nakatanggap siya ng isang mensahe."Mayroon bang makakain d'yan?" Isa-isang inayos ni Isabella ang lahat. Matapos makuha ang pera, sisimulan niyang alagaang mabuti ang kanyang katawan.Sumagot si Nicklaus ng Oo, at mayroong saya sa boses nito."Ano ang gusto mong kainin?""Simpleng pagkain lang."Masyadong pihikan siya sa pagkain, kaya ang kanyang katawan ay mahina, at nakakaramdam din siya ng hilo sa lahat ng oras. Umalis si Isabella sa kama upang manghilamos, at nasa kanyang tabi si Nicklaus habang siya ay kumakain ng almusal.Nakaramdam siya ng pagkahilo at pagsusuka pagkatapos niyang kumain. Kumuha si Nicklaus ng tissue para punasan ang kanyang bibig at mukhang nag-aalala."Gusto mo pa bang kumain?""Hindi na, bilhan mo na lang ako ng oranges, gatas, mani, o kahit ano na pwede sa aking katawan."Nag marinig iyon ni Nicklaus ay sobrang saya nito, sa pag-aakalan
Nakatulog si Isabella, at nagising ito dahil sa isang ingay. Nakinig siyang mabuti gamit ang kanyang tainga at narinig ang isang ingay mula sa banyo.Isinuka ni Nicklaus ang lahat ng nasa tiyan niya. Sumuray-suray ito sa pinto. Binuksan ni Isabella ang kanyang mga mata at tumingin sa kanya na nakatayo doon. Hindi ito lumapit sa kanya, bagkus humiga ito sa may sofa.Tumalikod siya at nagpatuloy sa pagtulog. Pero sa pagkakataong ito gising na gising siya at hindi makatulog.Kibukasan.May isang boses na galing sa labas. Hindi masyasong nakatulog si Isabella at masakit ang kanyang ulo. Nang buksan niya ang kanyang mga mata, nakita niya ang isang tao na pumasok galing sa labas. Ito ay magandang babae. Agad niyang nakilala ang mukha nito."Congratulations, buntis ka nga talaga." Tinignan siya ng babae galing taas patungong ibaba.Umupo si Isabella sa kama, pero hindi nito nakikita si Nicklaus, "Nasaan siya?""Bakit? Gusto mo ba na nasa tabi mo siya palagi? Napatingin ang mga mata ni Reb
Pagkatapos tumama ni Isabella, para bang hindi pa iyon tama, kaya humakbang siya ng dalawang beses paatras, at nang nagmamadalin siyang sumulong, nabangga siya sa braso ni Nicklaus."Gusto mo bang mamatay? Gusto mo bang mamatay?"Ang braso ni Nicklaus ay nakapulupot sa kanyang balikat at leeg, at ang galit nito ay nakasulat sa kanyang buong mukha.Yumuko ng kaunti si Isabella, at ang mukha nito ay naging mapulta kaysa noong una. Pagkakita na hindi ito makatayo ng maayos, kinakabanhan si Nicklaus."Anong nangyayari? Masakit ba ang tiyan mo?""Hindi."Tumaas ni Isabella ang kanyang braso upang maharangan niya ang dalawa."Ang tiyan ko lang ay medyo masakit."Gusto na niyang bumalik agad, pero pagkatapos ng ilang hakbang paalis, sumandal siya sa isang upaan, pagkatapos ay rumagasa ang sakit.Nang makita siya ni Nicklaus agad niya itong binuhat. Hindi niya pinansin ang pagpupumiglas ni Xu Yanqing at naglakad palabas na may lalim na isang paa at mababaw ang isang paa.Pagkatapos niyang mai
Nakatitig sa kanya si Carlos Brit na may kasamang ngiti."Kaunting alak lang iyan, ano ba ang problema dyan? Gusto niyang uminom. Hayaan mo na lang siya.""Hindi siya pwedeng uminom. Hindi iyang maganda para sa kanyang tiyan."Hindi kumain si Nicklaus kahit kaunti lang, at uminom na ito ng ikalawang wine galing kay Isabella." Sobrang lapit nito kay Isabella, kaya naging uncomfortable ang babae sa kanyang ginawa.Nakita ni Carlos Brit ang pag-aatubili ng mukha ni Isabella."Parang may di kayo pag-iintidihan."Tinignan ni Isabella ang lalaki sa kanyang tabi at tinanong niya ito na may lamig sa kanyang boses, "Parang gusto mong sa iyo na ang lahat. Di inumin mo."Kinuha nito ang bote at nilagyan ang dalawang baso na walang laman."Inumin mo na. Nakakahiya naman sa iyo."Ang expression ni Isabella ay tila iba. Kahit na uminom ito hanggang sa kamatayan nito. Titignan niya ito na hindi kumukurap."Kung hindi ka iinom, ako na lang ang iinom," sabi ni Isabella, bago nito kinuha ang baso ng
Gusto ni Nicklaus na makasama siya sa isang hapunan, dahil pumayat ito ngayon, pero tumutol si Isabella.Inihatid niya ito sa kanila, pero bago ito bumaba sa kanyang sasakyan, si Nicklaus ay may gustong sasabihin sa babae."Isabella..."Nabuksan na ni Isabella ang pinto ng sasakyan.Nakauwi siya sa kanilanh bahay, pero ang kanyang ina ay hindi lumabas. Nakaupo ito sa kanilang sala, isa sa kanilang sofa.Ang larawan ni Sheen ay nakaprinted. Iyon ang pinili si Isabella, ang larawan ay kuha ng minsan ay nagpunta at naglaro sila sa isang parke. Ang ngiti ng kanyang kapatid ay sobrang banayad, dalisay, at simple lang.Ang larawan nito at nakalagay kung saan nakalagay ang larawan ng kanilang ama, upang may kasama ito."Mama, ipagluluto kita.""Ako na, ano ba anga gusto mong kainin?"Naglakad si Isabella papunta sa kusina at binuksan ang refrigerator. Wala ng laman iyon, kundi mga iilang itlog na lang."Mama, lalabas lang ako. Bibili lang ako ng karne at gagawa din ako ng tinolang isda."Ala
Natigilan si Isabella saglit, pagkatapos ay kinagat siya ng mas malakas. Gusto niyang punitin ang isang piraso ng laman nito, at maging ang dulo ng kanyang ilong ay kumunot. Nagmamadali si Nicklaus ngayon lang, at ang pagtaas-baba ng kanyang paghinga ay nahulog sa tenga ni Isabella, medyo magulo.Sa corridor, nakita siya ni Carlito na nakahawak sa mga balikat ni Nicklaus, na halos hindi nakalapat ang kanyang mga paa sa lupa."Bitiwan mo ako, sinabi ko sa iyo na bitawan mo ako!"Ngunit ang dagundong tinig ni Isabella ay tila hindi umubra. At hinarangan ang kanyang paningin, "Kung gusto mong makita, sumunod ka lang sa akin.""Hindi, hindi, hindi, may kailangan akong gawin..."Tumayo roon si Nicklaus, ngunit hindi siya binigyan ng pagkakataong umalis."Let's go." Ang ospital ay medyo malapit sa Villa Catalina, at si Isabella ay dinala doon. Pagkapasok sa pinto, binuhat siya ni Nicklaus sa sofa at pinaupo siya rito at huwag gumalaw. Tumalikod siya at kumuha ng tsinelas para magpalit n