Si Isabella ay tiyak na hindi naniniwala sa kanya, at siya ay sabik na umalis."I don't dare to lie to you, so makikipaghiwalay ka talaga kay Melissa?"Hindi siya direktang sinagot ni Nicklaus, "Paano ka, nahulog ka na ba kay Doctor Jason?""I told you, we start as friends."Inilagay ni Isabella ang kanyang kamay sa hawakan ng pinto, "Pwede na ba akong umalis?"Saglit lang siya dito, at halos sampung minuto lang silang dalawa para mag-usap.Ang telepono sa bulsa ni Isabella ay tumunog, at tila alam niya kung sino ang tumatawag, kaya hindi niya kinuha ang telepono."Bakit hindi mo sinasagot?""Hindi ito maging isang mahalagang tawag."Tinitigan ni Nicklaus ang mukha ni Isabella, at higit na naramdaman na ito ang hitsura ng isang karaniwang vixen. Kung ang isang tao ay naaakit sa kawalang-kasalanan o gusto ng pagnanasa, makukuha ito ni Isabella."Good night, Nicklaus."Binuksan ni Isabella ang pinto, ngunit hindi agad lumabas."Nicklaus," ilang beses niyang tinanggihan ito, imposibleng
Hinila ni Nicklaus, si Isabella at umupo sa tabi nito. May isang leather na bangko, at halos magkadikit ang upuan nilang dalawa.Nakaramdam ng labis na kahihiyan si Isabella.Inutusan na ni Doktor Jason ang isang waiter at mabilis na inihain ang mga bagong luto na fillet ng isda."Natakot kasi ako na magutom ka kaya umorder muna ako. Halika at kumain ka na.""Ang sarap nito, gusto ko." Nagmamadaling pinulot ni Isabella ang mga Kutsara sa mesa.Tiningnan ni Nicklaus ang mga fillet ng isda sa kawali na kumukulo, at ang init ay patuloy na tumataas, kahit na dumadaloy, na may amoy ng lumang adobo na repolyo.Naiinis siya, at sumandal siya ng kaunti.Dumampot si Isabella ng isang piraso ng isda at inilagay ito sa kanyang bibig. "Masarap, medyo maanghang.""Natatakot ako na hindi ka mahilig sa maanghang na pagkain, kaya nag-order ako ng inumin para sa iyo," sabi ni Doctor Jason, binuhusan nito ang baso ni Isabella.Sumulyap si Isabella sa gilid, hindi ginalaw ni Nicklaus ang kanyang Kutsar
May kakayahan si Isabella na mawalan ng kontrol ang mga tao. Hinawakan ng kamay ni Nicklaus ang kanyang mukha. Maputi ang balat ni Isabella at hindi masyadong nagme-makeup. Ang lipstick na inilapat niya pansamantala ay pinunasan niya bago kumain. Sinapo ni Nicklaus ang kanyang mga labi gamit ang dulo ng kanyang hinlalaki at tinanong siya sa namamaos na boses, "May nakapagsabi na ba sa iyo na ang iyong hubad na mukha ay nagtutulak sa mga tao na gawin ito?"Humigpit ang paghinga ni Isabella. Sino naman kaya ang bastos na magsasabi ng ganyan sa kanya? May matigas na panel ng pinto sa likod niya, na naging dahilan para hindi siya komportable."Wala pa..." Hindi man lang siya binigyan ni Isabella ng pagkakataon."Kung gayon ito ang sinabi ko, kailangan mong tandaan ito."Hinalikan siya ni Nicklaus. Hindi siya nakuntento sa kaunting haplos lang. Hindi inaasahan ni Isabella na magiging napakabangis nito. Kinagat siya nito at masakit, at naiipit din ang katawan niya. Wala pa ba siyang nakitan
Natakot si Isabella na siya ay makulong sa isang panaginip at hindi na magising.Hindi niya kailanman naisip na pakasalan ang isang taong higit sa kanyang katayuan, at bukod pa, ang taong ito ay ang hindi matamo na si Nicklaus Mercandejas."Nick..."Napabuntong-hininga si Nicklaus, "Hindi mo ito mababago, tama?"Hindi niya ito masabi, kaya napaawang ang labi niya at hindi nagsalita."Gusto ko na tawagin mo ako palagi sa pangalan ko."Nakita ni Isabella ang isang bakas ng interes sa mga mata ng lalaki. Hindi ito dahil hindi pa siya naging ganoon kalapit sa kanya, at marami pa siyang nagawang mas matalik na bagay. Pero ngayon, nagbago na ang relasyon ng dalawa. Ang mukha ni Isabella ay hindi lamang medyo mainit, ngunit ang kanyang paghinga ay medyo maikli din.Ibinuka ni Isabella ang kanyang bibig, "Nick..."Nakasanayan pa rin niyang tawagin itong Nick tulad ng iba.Nagkaroon ng pakiramdam ng distansya.Ngumiti si Nicklaus at sinabing, "Sige."Bahagyang namula ang mukha ni Isabella, na
Si Sheen ay isang magandang ugali na batang babae na may banayad na ugali, habang si Nicklaus ay bihirang ngumiti. Kapag seryoso siya, malamig ang mukha niya at hindi malapitan.Nang sabihin niya ito, natakot si Sheen.Nagmamadaling bumaba ng kotse si Isabella, "Huwag kang ganyan."Mabilis siyang naglakad papunta sa gilid ni Sheen, "Iwanan mo ang basura sa bahay, ayos ka lang ba.""Ayos lang ako," ayaw ni Sheen na laging parang isang walang kwentang tao na walang magawa, "Kaunti lang naman ito at magaan."Inalalayan ni Nicklaus ang sarili, at bumalik si Isabella sa kotse at gustong isara ang pinto.Napatingin siya sa direksyon kung saan nakatayo si Sheen, "Anong tawag mo sa akin kanina?"Si Sheen ay parang estudyante na tinawag ng guro. Napatingin siya kay Isabella."Bayaw ang tawag ko sayo noon."Naramdaman ni Isabella na maraming libreng oras si Nicklaus. Sa kanyang personalidad, paano niya nagagawang makipag-chat dito kay Sheen?"Anong tawag mo sa akin ngayon?"Nalito si Sheen. Nag
Kinuha ni Isabella ang susi ng motorsiklo sa kanyang kamay at naglakad ng ilang hakbang."Are you satisfied?" tanong ni Nicklaus sa kanya."Hindi ka na sana bumili, magkano ito, Nick?"Itinaas ni Nicklaus ang kanyang braso, inalalayan ang kanyang siko gamit ang kanyang kaliwang kamay, at tamad na sumandal doon, dahan-dahang bumubuga ng usok, at nanlabo ang paningin ni Isabella."Gusto mo bigyan kita ng pera?" Mababa at malambing ang boses niya."Oo."Itinaas ni Nicklaus ang isang daliri. Alam ni Isabella na hindi ito magiging mura. Hindi naman pwedeng one thousand a month diba?"Sampung libo?"Hindi umimik si Nicklaud, tinitigan siya. Para kay Isabella, ang halagang ito ng pera ay halos kunin ang lahat ng kanyang suweldo.Kinagat ni Nicklaus ang upos ng sigarilyo, at ang kanyang malinis na ngipin ay nag-iwan ng malinaw na marka dito."Do you have to settle it with me so clearly? Di ba sabi mo pwede kang mag compromise basta sa kapatid mo lang?"Sa harap ng buhay ng tao, gaano kahala
"Isabella."Wala pang tumatawag sa kanya ng ganyan.Parang may switch sa isang lugar sa kanyang katawan, at nanginginig ang buong katawan ni Isabella. Hinalikan niya ito, ngunit hinalikan niya ito nang napakahigpit.Ang hininga ay puno ng pagsalakay, ngunit hindi niya mapigilan.Pagkatapos, ibinuka ni Nicklaus ang telang nakatakip sa kanya, at mabilis na ibinaling ni Isabella ang kanyang mukha sa kabilang panig. Tumalikod siya at humiga sa gilid, at hinila siya muli sa kanyang mga bisig. Napakataas ng sahig dito, at naririnig nila ang hangin at ulan, at maririnig nila ang paghinga ng isa't isa nang napakalinaw.Kinabukasan.Maagang bumangon si Isabella, pumunta siya sa cloakroom para pumili ng isang set ng damit na isusuot. Pabalik na sana siya sa kwarto, narinig niyang tinatawag siya ni Nicklaus."Isabella, dalhin mo rito ang mga damit ko."Ang mga salitang ito ay natural na lumabas sa kanyang bibig. Para bang matagal na silang magkasama, at ngayon ang pinaka-ordinaryong umaga, ngun
Alam ito ni Isabella, at siya ang humiling kay Carmilo na lumapit at kunan ito, at pagkatapos ay nalantad ito, ngunit hindi siya sinundan ni Carmi pagkatapos niyang umalis doon. Hindi niya alam kung saan nanggaling ang video."Ms. Matias, kung tutuusin, ako ang muntik nang mawalan ng buhay, pero kung galit ka pa rin, humihingi ako ng tawad sa iyo."Si Elena Matias ay nagtanong na tungkol dito, at ngayong gabi ay napakahalaga kay Isabella.Napakadali niyang kontrolin."Magkano ang isang paghingi ng tawad."Tinakpan ni Elena ang kanyang bibig gamit ang isang kamay at mahinang ngumiti, "Narinig kong sinabi ni Lena na nakita ka niyang sumasayaw, napaka-coquettish at wild, hindi ba?"Si Isabella ay nasa isang club, at ang bagay na ito ay hindi maluwalhati, at ito ay isang anino pagkatapos niyang bumalik sa kanyang buhay sa ilalim ng araw."Siyempre, nakita ko ito ng sarili kong mga mata," pinilipit ni Lena ang kanyang baywang, sinusubukang gayahin ang hitsura ni Isabella, "ngunit hindi ako
Talagang sineseryoso ito ni Isabella. Gumawa lang ng dahilan si Nicklaus. Ngayon, siya na mismo ang nagbigay ng sagot.Nagpakawala siya ng "hmm" sa ilong niya."Dapat ba nating bayaran ang breakup fee?"Hindi sapat ang suweldo ni Isabella para i-blackmail niya ito. "We are in a free love relationship, walang ganun.""Sino nagsabi niyan?" Humakbang si Nicklaus palapit sa kanya gamit ang mahahabang binti nito."Sa akin ka natutulog at hindi mo ako binabayaran?"Tiyak na hindi masasabi ni Isabella na bibigyan siya ng pera. Hiniling niya sa kanya na umalis kaagad. Natatakot siyang baka humiling si Nicklaus ng sobra."Hindi, wala akong pera."Tumaas-baba ang Adam's apple ni Nicklaus, at napabuga siya ng maputik na hangin sa kanyang dibdib. Nang siya ay huminga, ang kawalan ng kakayahan ay sumakop sa kanyang mga mata.Inilahad nito ang kamay sa kanya, "Halika nga rito."Nakita ni Nicklaus si Isabella na nakatayo, ang kanyang anino ay nakaharap sa kanyang ulo. Sa tabi niya ay nakatayo ang is
Magkasunod na lumabas ang dalawa, naglalakad sa mahabang koridor, at dalawang set ng malungkot na yapak lang ang narinig ni Isabella. Ang mga puting dingding ay natatakpan ng mga ilaw na mas maputla kaysa sa mga puting dingding, at ang pigura ni Nicklaus ay mas matangkad at mas tuwid.Paglabas niya, gustong ibuka ni Isabella ang kanyang bibig para magsalita, ngunit may pwersa sa kanyang pulso, at halos hindi na siya makasabay sa mga hakbang ni Nicklaus at hinila siya para sumuray-suray. Pagdating nila sa likuran ng sasakyan, nagsimula at bumukas ang trunk. Nakita ni Isabella na puno ito ng mga inihandang regalo. Sinamantala ni Nicklaus ang kanyang pagkatulala at binuhat siya sa baywang."Nicklaus--"Nilagay nito si Isabella sa loob ng trunk ng sasakyan. Tapos ay pinagsarhan. Hindi man lang siya makaupo, kaya tapik na lang niya ito gamit ang dalawang kamay, "Nicklaus, palabasin mo ako."Sumandal si Nicklaus sa hood, galit na galit, puno ng galit ang mga mata, nagsindi ng sigarilyo at
Alam ni Isabella kung gaano kahirap dalhin ang salitang "akyat sa taas" sa kanyang mga balikat. Ang mansyon ng isang mayamang pamilya ay hindi isang bagay na maaaring pasukin ng mga tao mula sa mga ordinaryong pamilya. Narinig na niya ng sarili niyang mga tenga ang pagsusuri sa kanya ni Miss Rebekah, at naisip niya na hindi magkaiba ang tingin sa kanya nina Mr. Mercandejas at Mrs. Mercandejas."Ano bang kinakatakutan mo? Walang magpapahiya sayo. I will stay by your side all the time, and I will take care of your emotions, okay?"Hindi napigilan ni Isabella na matawa pagkatapos marinig ito, "Susundan mo ba ako sa banyo?""Kung gayon hihintayin kita sa pintuan at hindi bibigyan ng pagkakataon si Mrs. Mercandejas na makalapit sa iyo nang mag-isa."Bahagyang ibinuka ni Isabella ang kanyang mga labi, at lumitaw ang isang dimple sa kanyang pisngi. She finally nodded, "Then go buy something later.""Inihanda ko na ang lahat. Iuuwi na kita pagkatapos kumain at matulog ng mahimbing."Nag-isip
Kinabahan si Isabella at gustong puntahan ito at kunin ito. Nasa kanya ang atensyon ni Nicklaus, at hindi niya ito sineryoso. Ngunit yumuko muna si Melissa. Tiningnan niya ang mga salita sa bote at nagsinungaling nang hindi nagbabago ang kanyang ekspresyon, "Isabella, umiinom ka ba nitong bitamina? Mayroon din ako nito sa bahay."Naglakad na si Nicklaus papunta sa gilid ni Isabella. Tiningnan niya ang mukha nito at sinabing."Mabuti na ba ang pakiramdam mo?""Hindi na dumudugo." Nakita ni Isabella si Melissa na paparating at iniabot ang bote ng gamot sa kanya.Pagkatapos niyang kunin, tumingkayad siya at dinampot ang bag sa sahig. Isinilid ni Isabella sa bag ang bote ng gamot at ang mga bagay na nakakalat sa sahig.Medyo nag-aalala pa rin si Nicklaus, "Punta tayo sa ospital."Tinitigan ni Melissa ang pigura ni Isabella. Isang kasinungalingan ang sabihin na hindi siya natatakot, at hindi siya makagambala sa oras na ito. Tumayo si Isabella, na may matamis at malansang lasa sa kanyang l
Noong araw na nagbukas ang mall, dinala pa rin ni Nicklaus, si Isabella doon. Halos mapuno ito ng mga tao. Buti na lang at hindi dinala si Sheen, kung hindi ay tiyak na hindi niya ito kakayanin sa ganitong kapaligiran. Ayaw sumama ni Isabella, ngunit sinabi ni Nicklaus na malapit nang uminit ang panahon at puno ng makapal na damit ang pamilya, kaya kinailangan niyang maghanda ng ilang disenteng damit para sa kanya. Ang ground floor ay puno ng mga luxury women's clothing stores.Hinila si Isabella sa counter, at kumuha si Isabella ng isang set ng damit at ikinumpara ito sa harap niya. "Ang ganda ng isang ito." Hindi siya madalas magsuot ng puting damit, at hindi maginhawa para sa kanya na magpatakbo ng balita, ngunit naisip ni Nicklaus na ang kulay na ito ay angkop sa kanya."Subukan mo ito.""Ayokong subukan.""Anong problema?" Si Isabella ay walang ganoong interes, "hindi ito lumalaban sa dumi."Natuwa si Nicklaus sa kanyang katwiran at pinalamanan ang mga damit sa kanyang mga bisig
Ngumunguya si Nicklaus nang hindi gumagawa ng anumang ingay. Tiningnan niya si Isabella na may malamig na tingin, "Nasuri mo ba?""Hindi, nagpunta ako sa ospital na iyon para sa isang pakikipanayam at nalaman ko ito nang hindi sinasadya."Nakita siya ni Nicklaus sa isang sulyap, "Ang pamilya Alcantara ay nakatira sa intensive care unit, at ang buong palapag ay selyado. Paano mo nalaman nang hindi sinasadya?"Kung hindi ito masusing pagsisiyasat, saan nakuha ni Isabella ang balita?"Bakit mo siya sinuri?" Tumaas ang tono ni Nicklaus, kahit na may bahid ng disgusto.Tila may nahulaan si Isabella sa pabago-bagong tono nito, at halos nagtago siya, "Kaswal ko lang itong tiningnan, at lumabas na may sakit din sa puso ang biyenan ni Miss Rebekah. Nicklaus, humingi na ba ng tulong sa iyo si Miss Rebekah?"Dapat ay hindi siya nagtanong nang basta-basta, at walang masyadong emosyonal na pagbabagu-bago sa kanyang mga salita. Si Nicklaus ay hindi interesado sa mga gawain ng pamilya Alcantara.Ila
Hindi lumingon si Isabella at pumasok siya sa silid at umupo sa harap nila sa ilalim ng tingin ni Melissa."Isabella, nagkita ulit tayo."Ang mga mata ni Isabella ay bumaling sa ina ni Ara, nang hindi kumikibo, "Sabi mo gusto mo akong kausapin tungkol sa donasyon ng puso?" Nandito si Melissa, ang bagay ay hindi sigurado, ngunit kailangan itong subukan ni Isabella, kahit na siya ay tinukso, ngunit ito ay mas mahusay na magkaroon ng pag-asa kaysa sa kawalan ng pag-asa. Namamaga ang mga mata ng ina ni Ara, at halos araw-araw siyang umiiyak. Nang ibuka niya ang kanyang bibig ay napunit ang kanyang boses."I absolutely cannot agree to the body donation, but who would thought... my Rara actually insisted to signing. Ayaw daw niyang mamatay na walang naiwan, at gusto niyang may mabuhay para sa kanya."Nabulunan ang ina ni Ara nang sabihin niya ito, "Ito na ang huling hiling niya... hindi talaga namin inaasahan ng kanyang ama na ganoon ka-open-minded ang bata."Naantig din si Isabella. Bilan
"Bakit mo naisipang dalhin si Sheen dito?"Mayroong lahat ng uri ng mga tindahan sa magkabilang gilid ng mahabang kalye. Itinaas ni Isabella ang kanyang mga mata. Ang palasyo sa di kalayuan ay nakatayo sa gabi, at ang makapal at mayamang itim ay nahati.Bahagyang umiling si Isabella. Ang isang solong tiket ay nagkakahalaga ng higit sa 600 pesos, at nadama niya na hindi kailangan na gastusin ang perang iyon."Itinuro sa akin ng kapatid mo ang lugar na pinakagusto niyang puntahan, at dito iyon."Hindi kailanman umalis si Sheen sa lugar nila maliban sa pagpunta sa ibang mga lugar para sa medikal na paggamot. Kahit malayo siya, wala siyang pagkakataong maglaro. Ang pinakanakakatuwang lugar na naiisip niya ay dito.Nakakagigil, ngunit hindi ito mapaglaro ni Isabella. Ilang batang babae ang sumakay sa cruise, at sumunod ang kanilang ina.Hinila ni Nicklaus si Isabella sa isang tindahan sa tabi nito. Nagbenta ito ng mga souvenir, ngunit hindi lahat ng mga laruan ay nagustuhan ng mga bata.
Walang oras upang isara ang binuksan na dokumento, at gusto pa rin ni Isabella na kabisaduhin ang address. Itinaas ni Nicklaus ang kanyang kamay para patayin ang computer, "Ano ang gusto mong gawin?""Ayoko nang maghintay pa.""Okay," hinila siya ni Nicklaus palabas, at naramdaman ni Isabella ang galit na nagmumula sa kanya, "Ihahatid kita para hanapin sila."Hinawakan ni Isabella ang likod ng kamay ni Nicklaus."Seryoso ka ba?"Huminto ang lalaki at lumingon sa kanya na walang ekspresyon ang mukha, parang nakikita siya ng mga mata nito."Sa tingin mo ba ayaw kitang tulungan, na hindi ko ginagawa ang lahat?""No, I just can't bear to wait like this, I can't wait for a result."Hinila siya ni Nicklaus palabas, at hindi man lang nagpalit ng damit si Isabella. Si Clark ay nakaupo sa kotse na naghihintay, at nang makita niya si Isabella na bumaba, hindi niya maitago ang pagkagulat sa kanyang mga mata.Ipinasok ni Nicklaus, si Isabella sa kotse, at nag-isip si Clark sa kanyang seat belt."