Syempre, walang problema sa Skull Club na makatrabaho si Donald. Ang problema nila ay sa dad niya ilang taon na ang lumipas, hindi ang anak. At saka, mahilig magpaulan ng pera si Donald—mas pabor siya sa kapangyarihan kaysa sa kayamanan. Kung mauubos ang lamang ng wallet niya para madala ang mga kaibigan niya sa magandang lugar, gagawin niya yon nang hindi kumukurap.May katotohanan sa paraan niya. Kung naging matipid siya, hindi aangat nang ganito ang entertainment business niya. Sino ba naman ang Skull Club para tumanggi sa malaking alok ng pera?Sa tulong ng Skull Club at pagkakakilanlan niya bilang anak ni Matthews Sr. kaya siya naging malaya siya sa Eastern Island. Doon, sinabi niya kung sino siya—kaysa magtago—para masiguro ang kaligtasan. Basta nasa Isla siya, walang kapangyarihan ang pulis para hulihin siya.Walang interes na ngumiti si Nollace. “Hindi mo siya tinulungan?”Nilagay ni Sunny ang tasa sa mesa. “Tinulungan ko si Matthews Sr. dahil sakim lamang siya. Hindi siya
Tumabi ang mga lalaki, pinakita ang daan patungo sa barko. “Oras na para sumakay sa ride niyo, ma'am. Aalis na ang barko pagkatapos ng 15 minutes.”Mas excited pa si Sandy lalo na kunin ang alok. Dinala siya ng mga tauhan sa kaniyang kwarto bago agad na tinanong, “Pasensya na sa abala, pero kailangan niyong ibigay ang phone niyo sa amin, ma'am.”Nagtaka si Sandy. “Why?”“Nag-aalala si Mr. Matthews na baka may nag bug sa phone mo para malaman kung nasaan siya. Mas mabuti nang patayin mo ang phone mo at ibigay mo sa amin bago tayo makarating sa Eastern Island.”Nagdalawang isip ang babae pero naalala niya kung gaano kaingat si Donald at sumunod siya.Umalis ang liner sa pier. Mukhang malayo na ang dalampasigan habang nasa kwarto si Sandy. Hindi siya mapakali. Binuksan niya ang pinto at lumabas ng corridor bago pumunta sa deck.Dalawang lalaki ang magkausap habang naninigarilyo pero agad napagtanto ni Sandy na hindi sila ang kaninang escort niya. Hindi rin sila mukhang Orasian.Hin
Ang dagat lalo na ang 10-odd-mile na layo lang ang nakikita nila, wala itong katapusan. Kahit na ang swimmer ay mapapansin na nawawalan sila ng lakas habang naghahanap ng lupa o tulong, kasama ang init ng katawan nila na unti-unting kinukuha ng malamig na tubig. Lalo na pag walang sapat na paghahanda at kagamitan, sigurado na ang kamatayan.Hinawakan ng dalawang bodyguard si Sandy sa lahat ng makakaya nila pero mahirap ang pangyayari na yon. Nabasa ng pawis ang kamay ni Sandy habang dumudulas sa braso.Lumapit si Colton sa railing at sumigaw, “Nagpapakamatay ka ba!?”Walang emosyon na tumawa si Sandy. “Mas gusto ko pang mamatay kaysa makita ko kayong magyabang!”Nagulat si Colton. “Sandali—”Umalis ang babae sa pagkakahawak sa abot ng makakaya niya. Nawala siya sa balanse sa pwersa, at bumagsak siya, diretsong nahulog ng dagat sa baba.Nilamon siya ng tubig.May dumating na mga speedboat mula sa kalayuan. Dalawang helicopter ang umikot sa taas ng dagat, papalapit sa barko ni Col
“Sayang ang ilang araw na pag iyak ngayong alam na natin na buhay si Nollace, hindi ba?” sabi ni Waylon.Tumayo si Colton. “Kailangan ko na pumunta sa opisina.”Tinanong siya ng kapatid niya. “Kumusta si Freyja?”Natigil si Colton maglakad. Mahirap mabasa ang tono niya nang kaniyang tanungin, “Bakit mo tinatanong?”Tumawa si Waylon. “Akala ko ayos lang para sa kapatid na mag-alala tungkol sa kalagayan ng sister-in-law niya.”Sinabi sa kaniya ni Colton na ayos lang si Freyja bago sila sabay na umalis sa mansion.Sa kalayuan, sa tahimik na lawa, isang lumang gazebo ang makikita sa malinaw na tubig. Hawak ni Nicholas ang fishing rod sa kamay niya at coffee mug sa kabilang kamay. Sa malapit ay may nakahandang pagkain sa mesa. May nakabantay na mga bodyguard sa gazebo, sinisigurado na walang sisira sa kapayapaan nila.Nakapangalumbaba si Daisie. Tahimik siyang nakatayo sa pwesto niya nang halos kalahating oras na ngayon, pero hindi niya pa nakikita na may mangyari sa fishing rod. Hab
May biglang naalala si Daisie at ngumuso. “Kung ligtas siya, bakit hindi niya ako tinawagan o bumalik?”Hindi ba niya alam kung gaano siya nag-alala? Akala niya ay hindi niya makikita ulit si Nollace.Bumuntong hininga si Waylon. “Hindi ligtas na makasama ka habang buhay si Donald.“Daisie, nakatuon lagi ang atensyon ni Nollace sa mga detalye. Hindi niya ilalagay sa panganib ang buhay niya kung hindi siya sigurado. Gusto ka niyang makasama kaya kailangan niyang alisin ang lahat ng harang. Kailangan mo siyang pagkatiwalaan.”Yumuko si Daisie.Alam niya ang nasa isip ni Nollace. Po-protektahan siya lagi nito. Kahit ano pang gawin niya, kahit na may pagkukulang siya, hindi niya sasaktan si Daisie. Hindi niya kailangan maging perpektong lalaki basta si Nollace siya.Hinagis ni Nicholas ang pain sa tubig na nagsimulang bumaba at mabagal na sinabing. “Maswerte ang bata na iyon.”Tumawa si Waylon. “Oo nga. Paano ka makakatakas kung hinila ka sa ilalim ng tubig? Iniligtas pa siya ni Mr.
Tumingin si Nollace. “Mr. Southern.”Nakasuot siya ng riding gear na may brown boots ar may dalang pulang horsewhip na maliwanag sa ilalim ng araw. Mukha siyang mapayat, ang bewang at balikat niya ay iba kumpara sa ibang lalaki, at kahit na 5’7” siya, mukha siyang mahina.Pinaglaruan niya ang horsewhip habang nakatingin sa mga tao. “Kung gusto mong sumali, pwede ko silang sabihan na turuan ka, pero baka hindi mo kayanin.”Ngumiti si Nollace at inangat ang sleeves niya pagkatapos ay bumaba sa hagdan. “Kung handa ka magturo, handa akong matuto. Ayos lang sa akin na maraming matutuhan.”Humalukipkip si Cameron at naningkit. Seryoso sa pagkatuto ang lalaki na to mula sa Yaramoor.Nang makita ng estudyante si Cameron na palapit, huminto sila. “Sir.”Kumaway si Cameron at sinabing, “Ito si No—”“Neal Beck.” Pinigilan siya ni Nollace at kalmadong sinabi, “Ang pangalan ko.”Napagtanto ni Cameron na ayaw ni Nollace ilabas ang pagkatao niya kaya sumabay siya. “Okay, gustong matuto ni Mr.
Mabagal na ininom ni Cameron ang tsaa niya at tumawa. “Organisasyon lang sila sa ilalim ng Southern Clan. Hangga't binabantayan natin ang interaksyon nila kay Puzo, hindi natin kailangan bigyan ng atensyon ang babae.Natuwa ang butler.Sa ilang taon, lumaki si Cameron katulad ni Sunny noong bata pa siya. Magagawa niyang pamunuan ang pamilya. Pero, may naisip siya at tahimik na bumuntong hininga.Kapag nalabas ang pagkatao ni Cameron, baka humarap sa gulo ang Southern Clan dahil hindi si Cameron ang inaakala nilang siya.Sa Bassburgh, sa Goldmann mansion…Binaba ni Nolan ang dokumento at inangat ang kilay kay Waylon. “Pupunta ka rin sa East Island?”Tumango si Waylon. “Narinig ko na bibista si Tita Saydie sa Southern Clan at gusto kong makita ang bayani ng Southeast Eurasia, si Sunny Southern.”Naningkit si Nolan at kinatok ang kamao niya sa mesa. “Magulong lugar yon at labas sa hawak natin. May kapangyarihan din doon ang underground gang ng Ora.”“Alam ko.” Yumuko si Waylon pag
Nilagay ni Nolan ang kamay niya sa kaniyang noo. “Makakaagaw masyado ng atensyon ang pagkakakilanlan mo.”Hindi lang dahil sa itsura niya—kahit sinong nakakita ng balita ay malalaman ang pagkatao niya bilang isang kilalang actress at isang Goldmann.Ngumiti si Daisie. “Magpapanggap ako kung ganoon. Hindi naman mahirap magpanggap.”Sumang-ayon na lamang si Nolan dahil hindi siya mananalo doon.Pagkatapos ng ilang araw, handa na si Saydie ar Waylon. Walang airport sa East Island. Ang pinaka malayong plane at makakapunta lang sa coastal town sa kalapit na bansa at mula doon, sasakay na ng barko ang mga bibisita.Nasa pier ang barko at lumabas mula doon, sumandal sila sa sasakyan habang naghihintay kay Waylon. “Aalis ang barko pagkatapos ng 15 minutes.”Tiningnan ni Waylon ang relo niya at 10:00 a.m. na.Sa oras na yon, si Daisie na nahuli ay may dalang luggage at tinawag sila. “Waylon, Tita Saydie.”Humarap si Saydie at nagulat. “Daisie?”Tumingin si Waylon sa gawi niya at tumaw
“Daisie.” Lumapit sila Leah at Morrison hawak ang kanilang wine glass. “Sobrang ganda mo ngayon.”“Thank you,” nakangiti na sinabi ni Daisie.Tinass ni Leah ang wine glass niya. “I propose a toast. Hiling namin ni Morrison sayo ang masayang pagsasama niyo ni Nollace.” Nakipag-clink si Daisie ng glass sa kaniya. “Sa inyo rin ni Morrison.” Matapos ang toast, lumapit Cameron kala Daisie at Waylon. Nasa likod nila sila Freyja, Colton, Maisie, at Nolan. Tinass ni Maisie ang kamay niya at hinaplos ang pisngi ni Daisie. “Ang galing mo kanina.”Tumawa si Daisie. “Talaga?”Dagdag pa ni Nolan, “Ikaw ang dazzling pride namin habang buhay, kaya syempre oo.”Ngumiti si Daisie na parang siya ang little princess ng pamilya.Lumapit si Nollace. “Dad, Mom, toast para sa inyong dalawa. Thank you dahil pumayag kayo sa amin ni Daisie.” “Ma-swerte ka talaga.” Mahinahon na suminghal si Nolan, kinuha niya ang kaniyang wine glass, at pinag-clink niya ito kay Nollace. “Dapat simula ngayon ay maay
Para bigyan ng daan ang wedding carriage, hindi pinayagan ang ilang sasakyan na makadaan sa route mula palace papunta sa cathedral.Tumingin si Daisie sa labas ng carriage—puno ng mga tao ang kalsada, at lahat sila ay saksi sa ma-garbong senaryo na iyon. Si Nollace na nakaupo sa gilid ay nakasuot ng double-breasted dark blue military jacket. Mukha siyang matangkad at malapad, at may dalawang St. Patrick’s Stars sa kaniyang epaulet, nakalagay ang isa sa magkabilaan, may full set ng medal sa kaniyang dibdib, at iba pang mga komplikadong dekorasyon. Hinawakan niya ang likod ng kamay ni Daisie at bigla siyang ngumiti. “Ang pawis ng palad mo.” Lumingon si Daisie sa kaniya at nanginginig ang boses niya nang sumagot, “Kinakabahan ako.” Tinaas ni Nollace ang kamay ni Daisie at hinalikan niya ang likod nito. “Nandito ako, kaya huwag kang mag-alala. Relax ka lang.” Tiningnan ni Daisie ang wedding jacket ni Nollace. “Ang gwapo mo sa uniform na ‘to.”Tumawa si Nollace. “At sobrang gand
“Siya nga pala, nasaan si Cameron?” Tanong ni Morrison. Sumagot si Waykon, “Kasama niya si Dad maglakad-lakad. Kikitain ko na rin sila ngayon kaya iiwan ko muna kayong dalawa. Pwede niyo naman gawin kung anong gusto niyo sa free time niyo.”Matapos iyon sabihin, tumayo na si Waylon at iniwan ang couple.Umiling si Morrison. “Nagbago na siya ngayon simula nang nag-asawa siya.” “Nagsasalita ka naman na parang hindi ka rin nagbago.” Mabilis na tumayo si Leah at umalis sa restaurant.Binaba ni Morrison ang cup niya at mabilis na sumunod kay Leah. “Hoy, bakit mo naman ako iniiwan? Hintayin mo ako.” Lumabas sila Maisie at Saydie sa private room at nakasalubong nila sila Nolan at Quincy sa corridor.Tumango si Quincy. “Mrs. Goldmann.” Huminto si Maisie sa harap ni Nolan, at hinawakan ni Nolan ang kamay niya. “Tapos na ba kayo mag-usap?” “Syempre. ‘Di ba gusto mo pumunta sa Hathaways’ villa kasama si Dad ngayong tanghali?” Ngumiti si Nolan. “Hinihintay lang kita. Pupunta lang k
Masayang ngumiti si Daisie. Susuotin ko itong crown sa araw ng kasal ko na pwede maging endorsement para sa jewelry company at design ni mom.” Niyakap siya ni Nollace mula sa likod. “Pwede mo gawin ang kahit ano basta gusto mo.” …Dalawang araw bago ang kasal ay dumating na sa Yaramoor ang mga Goldmann at nag-stay sila sa hotel na inihanda ni Nollace. Pina-reserve ng royal family ang buong hotel para sa mga guest nila na mula sa Zlokova na pupunta sa kanilang kasal. Dumating na rin ang mga Boucher at mga Lucas, pati si Sunny ay nandoon.May mga pamilyar rin na bisita mula sa Zlokovian entertainment industry. Sila Hannah, Amy, James, at Charlie na mga malalapit na kaibigan ni Daisie ay pumunta rin. Nasa invitation list din sila Leah at Morrison. Nang pumunta si Maisie sa restaurant, sinamahan siya ng waiter papunta sa isang private room.Nang makita ang lalaking nakaupo sa gilid, ngumiti siya at sumigaw, “Godfather!” Dahan-dahang lumingon si Strix. Hindi sila nagkita ng
Tumawa silang lahat. Dumating na ang dilim, at napuno ng neon light ang buong city. Bumalik sila Daisie at Nollace sa Taylorton matapos ang dinner.Basa ang buhok niya nang lumabas siya sa shower. Kinuha ni Nollace ang towel niya at tinulungan siyang patuyuin ang kaniyang buhok. Umupo siya sa harap ng dresser at tiningnan ang tao na nasa likod ng salamin. May ngiti na nakatago sa sulok ng kaniyang bibig habang sinasabi, “Nolly, sobrang excited na talaga ako sa kasal natin.” “Talaga?” Dahan-dahang pinatuyo ni Nollace ang malambot na buhok ni Daisie. “Ako rin, excited na ako.” “Pwede ko na masabi ngayon na perfect na ang buhay ko, ‘di ba? Kasi ikakasal na ako at maglalakad ako sa altar kasama ang lalaking pinakamamahal ko.” Tumawa si Nollace at lumapit siya sa tainga ni Daisie. “Alam mo ba? Lahat din ng hiling ko sa buhay ay natupad na.”Tumingin si Daisie sa kaniya. “Anong mga hiling mo?” “Maging asawa ka, pakasalan ka, at magkaroon tayo ng sariling mga anak.”Nagulat si
”Oo, totoo ‘yon,” sagot ni Zephir. “Parang naging mas mature ka na nang bumalik ka galing sa bakasyon mo.” Tinapik ni Naomi ang balikat niya. “Hinihiling ko ang lahat ng best para sa mga susunod mong gagawin.” Ngumiti si Zephir pero wala siyang sinabi na kahit ano. …Hindi nagtagal, katapusan na ng buwan. Tapos na ang bakasyon nila, at bumalik na sila sa Bassburgh. Naghihintay sila Maisie at Nolan sa kanila sa courtyard. Matapos nilang lumabas ng kotse, tumakbo si Daisie palapit sa kanila. “Mommy! Daddy!” Niyakap niya sila Maisie at Nolan.Tinapik ni Nolan ang ulo niya at napangiti siya. “Malaki ka na. Huwag ka na umakto na para kang bata.” Ngumiti si Daisie sa kanila at sinabi, “Pero alam ko na lagi akong bata sa paningin niyo.” Tumawa si Maisie at tiningnan ang ibang tao. “Mukhang naging masaya kayong lahat. Pumasok muna kayo. Sama-sama dapat tayo kumain ngayong gabi.” Pumasok sila Freyja at Cameron sa bahay para tingnan ang kanilang mga anak. Magkasama sa iisang kw
Tumingin si Nollace sa kanila. “What a coincidence.” “Mas nauna kami ni Morrison dito kaysa sa inyo guys,” sabi ni Leah. “Nalaman lang namin na nandito pala kayo nang nag-post si Daisie ng photo sa Facebook page niya.”Hinila ni Daisie si Leah sa upuan at sinabi, “Dapat mag-stay muna kayo ng ilang araw kasama kami.” Nang umupo si Morrison, pinakilala siya ni Waylon kala Freyja at Daisie. “Siya ang sister-in-law ko, si Freyja, at siya naman ang kapatid ko. Daisie ang pangalan niya.” “Nakita ko na sila dati noong wedding niyo,” sabi ni Morrison. “Kaklase ng misis ko ang kapatid mo dati. Nabanggit niya na sa akin.”“Kailan mo pa ako naging asawa? May pagkakataon pang hindi kita pakasalan sa future,” sabi ni Leah. “Engage na tayo. Kung ayaw mo akong pakasalan, sino namang papakasalan mo?” Kumunot ang noo ni Morrison, kaya natawa ang lahat ng nasa paligid nila, maliban kay Daisie. Hindi siya makapaniwala na nakatingin kay Leah at tinanong, “Engaged? Kailan kayo naging engage, Le
Sabi ng stall owner, “$10 para sa tatlong chance.”“$10 para lang sa tatlong chance? Ang magal naman,” sabi ni Freyja. Tinaas ng stall owner ang ulo niya at sinabi, “Ako na nga ang pinakamura dito. Yung ibang stall $15 ang hinihingi para sa tatlong chance.” Hinila ni Daisie si Freyja at sinabi, “Ibigay na lang natin ang pera sa kaniya. Hindi rin naman madali sa kanila ang mag-set up ng stal dito kaya maglaro na lang tayo.” Matapos iyon, binigyan niya ng $20 ang stall owner at sinabi, “Bigyan mo po kani ng anim na hoops.” Binigyan siya ng stall owner ng anim na hoops. Nakatitig na si Daisie sa bracelet. Kahit alam niyang peke iyon, maganda naman. Hinawakan niya ang hoop at hinagis papunta sa bracelet. Pero, hindi niya iyon nakuha. Binato niya ulit ang dalawang hoop sa bracelet pero bigo pa rin ang pagsubok niya kaya sobra siyang nainis.Tatlong hoops na lang ang meron siya. Nang makita na handa na si Daisie na sumuko, kinuha ni Cameron ang mga natirang hoop at sinabi, “A
Tahimik ang gabi sa lumang lugar. Walang ibang naririnig sa paligid kundi mga huni ng mga insekto. May isang lamp na nakasabit sa tent na nasa damo. Tahimik ang paligid. Umiikot-ikot si Daisie sa sleeping ba dahil hindi siya makatulog. Nang biglang, may kamay na dumampi sa kaniyang bewang at hinila siya papunta sa dibdib. “Anong problema? Hindi ka makatulog?” “Oo…” diniin niya ang kaniyang mukha sa dibdib ni Nollace at sinabi, “Gusto ko sana umihi kaso natatakot ako.”Hinalikan ni Nollace ang noo niya at sinabi, “Sasamahan na lang kita.” Both of them came out of the tent. Nollace took a flashlight and led Daisie to a row of trees in the distance. Daisie turned her head and said, “You wait for me here.”Lumabas silang dalawa sa tent. Hawak ni Nollace ang flashlight at sinamahan niya si Daisie sa row ng mga puno malayo sa kanila. Tumalikod si Daisie at sinabi, “Hintayin mo ako dito.”Tumango si Nollace. “Isigaw mo lang pangalan ko pag may kailangan ka.” Naglakad si Daisie pa