Naglakad si Elaine papunta sa kotse.Nagpunta sa car park ang kotse. Pagkatapos iparada ni Lucy ang kotse, lumabas siya at sinara ang pinto. Pagkatalikod niya, nakita niya si Elaine na naglalakad papunta sa kaniya.“Matagal din tayong hindi nagkita, Lucy. Mukhang maganda ang buhay mo. May bago ka pang kotse.”Hindi inaasahan ni Lucy na makikita niya si Elaine dito. Naglaho ang ngiti sa mukha niya. “Ano naman? Hindi naman pera ng pamilya mo ang ginagastos ko.”Nang paalis na sana siya, pinigilan siya ni Elaine. “Tatlong taon na ang nakalipas. Wala ka man lang pakialam na nakatira sa bahay namin ang nanay mo?”Nang banggitin ni Elaine ang tungkol sa nanay niya, umiwas ng tingin si Lucy at natahimik.Noong 15 siya, nagpakasal ulit ang nanay niya sa isang negosyante. Simula noon, tumira na sila nang nanay niya sa mga Xavier. Kinilala niya rin ang stepfather niya bilang tatay at nagpalit siya ng apelyido. Pero, alam niyang lagi silang ibang tao ng nanay niya.Masunurin ang nan
Tahimik na uminom ng tsaa si Elaine.Walang nakakaalam kung nakikinig ba siya o hindi. Hindi niya gustong sumama sa tatay niya para pumunta sa Blackgold nang araw na yun. Kahit na pareho sila ng college ni Nolan, hindi siya pamilyar dito.Gusto siyang papuntahin ng tatay niya dahil gusto nitong gamitin ang “relasyon” ng anak niya kay Nolan at umaasa na bigyan sila nito ng pagkakataon. Pero, malinaw na mali siya.Alam niya rin na gusto ng tatay niya na pumasok siya nang maayo sa circle at magkaroon ng pundasyon. Maraming tao ang gustong makatrabaho ang Blackgold, pero hindi lahat ay nagkakaroon ng oportunidad. Kapag gustong sumipsip ng mga tao sa mga Goldmann, ang una nilang target ay si Nolan, hindi nila pinapansin ang misis nito.Alam ng tatay niya kung gaano kamahal ni Nolan ang misis nito, kaya gusto nitong magkaroon siya ng magandang relasyon kay Maisie.Lahat ay sinasabing swerte lang si Maisie na maikasal kay Nolan. Ang iba sa kanila ay iniisip pang babae lang siya at k
Hindi lang yun, pero hindi nagpapansin si Elaine kay Nolan noong nasa dinner sila nang nakaraang gabi. Malinaw na hindi siya interesado kay Nolan.Tinabi ni Elaine ang regalo sa mesa at nakangiting sinabi, “Pasasalamat ko, sana magamit mo ito, Mrs. Goldmann.”Alam ni Maisie na mamahalin yun, base sa kahon pa lang.Naningkit ang mga mata niya at tila naguguluhan. “You’re welcome, Ms. Xavier. Pero, hindi ba’t nagpasalamat ka na sa dinner natin noong nakaraang gabi? Hindi ha medyo inappropriate na para sa akin na tanggapin ang regalo mo ngayon?”Mayroong dalawang kahulugan ang pagbibigay ng regalo. Ang una ay para magpahayag ng nararamdaman at ang pangalawa ay para humingi ng pabor. Kapag gustong magpahayag ng isang tao, maaaring ibig sabihin nun ay may hihingin siyang pabor. Pero, mukhang hindi naman hihingi ng pabor si Elaine.Sa madaling salita, mukhang gustong makipagkaibigan ni Elaine, pero hindi niya yun direktang pinakita.Inaasahan na ni Elaine na hindi tatanggapin ni
Pinulupot ni Nolan ang mga braso sa baywang ni Maisie at hinila ito palapit sa kaniya. “Hindi ba?”Natigilan si sandali at tumawa. “Kaya ko ba?”Yumuko si Nolan at naglakbay ang mga halik mula sa pisngi papunta sa mga labi ni Maisie. “Oo, kaya mo.”Mahina siyang tinulak ni Maisie palayo at tumingala para tingnan ang gwapong mukha niya. “Dahil alam mong hindi ako hihiling ng wala sa katwiran.”Para mapasunod ang isang lalaki, walang silbi ang pagiging wala sa katwiran. Makakatulong ang kaunting tigas ng ulo sa relasyon ng mag-asawa, pero maiinip lang ang isang lalaki kapag madalas yung ginagamit.Pinipiling makinig ni Nolan sa kaniya pagdating sa mga importanteng bagay. Binibigyan siya nito ng respeto at tiwalang kailangan niya. Laging sinasabi ng iba na ang mga lalaki ay nagtatrabaho habang ang mga babae ay naiiwan para magbantay sa bahay. Kapag binibigay ng isang babae ang respeto na kailang ng mister niya, susuklian siya ng lalaki sa pamamagitan ng pagbibigay sa kaniya ng magand
Yumuko si Lucy at tumikom ang mga labi.Nang makita ang reaksyon niya, nag-alala si Jenna na baka magalit si Edward, kaya sinuko niya si Lucy. “Kinakausap ka ng tatay mo.”Nang magsasalita na sana si Lucy, biglang sumagot si Elaine, “Maliit na kumpanya lang yun. Wala kang dapat itanong, Dad.”Pagkatapos marinig ang sinabi ng anak, tumango si Edward. Ang totoo, wala siyang interes sa anumang ginagawa ni Lucy. Kung talaga ngang isa siyang manager sa isang malaking korporasyon, ibig sabihin ay may silbi pa rin ang stepdaughter niya. Pagkatapos ng lahat, benepisyo at kita ang prayoridad ng mga negosyante.Tiningnan ni Licy si Elaine, pero hindi siya pinansin ni Elaine.Hindi na gusto pang manatili ni Lucy pagkatapos ng tanghalian. Hinatid siya ni Jenna sa entrance. Bago siya umalis, hinawakan ni Jenna ang kamay niya at sinabing, “Lucy, galit ka ba sa akin?”Hindi si Lucy ang klase ng tao na nagtatanim ng galit. Kapag sinabi niyang hindi na siya galit, hindi na siya galit.Pagkatapos
“Pagkatapos magpakasal, kahit sinong babae ay dapat maging sunod-sunuran at mabait katulad ng nanay mo. Aalagaan niya nang mabuti ang pamilya niya, mga anak, at mister niya. Pero, sa tingin ng mister niya ay yun lang dapat ang gagawin niya. Wala siyang ibibigay na anumang papuri o pasasalamat. Alam mo dapat yun. Hindi kailanman sumuway ang nanay mo sa gusto ng tatay ko.”Pumarada ang kotse sa labas ng apartment. Hinubad ni Lucy ang seat belt niya pero hindi siya lumabas ng sasakyan. Bagkus, tiningnan niya si Elaine.“So, yun ba ang dahilan kung bakit ayaw mo sa nanay ko?” Tahimik na naghintay ng sagot si Lucy,Sumandal si Elaine sa upuan. “Hindi ko lang matiis ang nakakaawang itsura ng nanay mo.”Yumuko si Lucy at wala ng sinabi pa.Hindi sa hindi niya alam ang kaawa-awang sitwasyon ng nanay niya. Pagkatapos maikasal sa mga Xavier, hindi na nito magawa ang propesyon na gusto niya. Gusto ni Edward na maging housewife siya at pinaputol pa ang koneksyon niya sa sarili niyang social c
Nagulat si Maisie. “Hindi ba maganda ang relasyon nilang mag-ama?”Umiling si Saydie. “Hindi po ako sigurado diyan, pero yun ang general situation. Paminsan-minsan nakikipagtalo si Ms. Xavier sa tatay niya, at madalas marinig ng mga staff na sinasabi ni Edward na sayang at babae si Ms. Xavier.”‘Sayang at babae si Elaine?’Kumunot ang noo ni Maisie, naintindihan na rin niya ang nangyayari.Wala talagang plano si Edward na hasain si Elaine. Sa mga mata niya, magpapakasal ang anak niya sa isang lalaki balang-araw, kaya kahit ano pang galing niya, hindi siya mananatili sa Beyond Technology at sa mga Xavier habangbuhay.”Nag-isip siya sandali at sinabi kay Saydie, “Tulungan mo akong makakuha ng appointment kay Ms. Xavier.”Makalipas ang ilang araw, sa Beyond Technology…Naglakad si Elaine papunta sa opisina ng CEO dala ang mga dokumento, madilim ang kaniyang mukha.. Nasanay na ang mga staff sa department na yun, at katulad ng inaasahan nila, isang ‘hampas’ ang umalingawngaw mula sa
Hindi pinansin ni Elaine ang galit ng ama at nagpatuloy. “Dad, napakamakasarili niyo, at mas lalong ayaw ko sa toxic masculinity niyo, Tama ang desisyon ng nanay ko noong iwan niya kayo.”Hinawakan niya ang ID card niya at hinagis yun sa sahig. “Minamaliit mo ako dahil babae ako, tama? Sige. Aalis na ako. Ipapakita ko sa iyong kasing lala din ako ng ibang lalaki!”Hindi na niya hinintay pang makasagot si Edward, binuksan niya ang pinto at lumabas.Umangat ang ulo niya at nakita si Maisie. Nagulat siya sandali at sinabi, “Kung hinahanap mo ang tatay ko, nasa loob siya.”Ngumiti si Maisie at sinabi, “Nandito ako para sa iyo.”Nagulat si Elaine.Dinala ni Elaine si Maisie sa isang maliit na restaurant hindi malayo sa Beyond Technology. Kahit na hindi kasing sosyal at kakomportable ang restaurant na ito ng mga mamahaling restaurant, paborito niya ito. Kumuha siya ng dalawang bote ng beer sa fridge, binuksan ang isa, at sinalin sa baso niya. “Dahil ako ang pinapili mo ng lugar, ito an
“Daisie.” Lumapit sila Leah at Morrison hawak ang kanilang wine glass. “Sobrang ganda mo ngayon.”“Thank you,” nakangiti na sinabi ni Daisie.Tinass ni Leah ang wine glass niya. “I propose a toast. Hiling namin ni Morrison sayo ang masayang pagsasama niyo ni Nollace.” Nakipag-clink si Daisie ng glass sa kaniya. “Sa inyo rin ni Morrison.” Matapos ang toast, lumapit Cameron kala Daisie at Waylon. Nasa likod nila sila Freyja, Colton, Maisie, at Nolan. Tinass ni Maisie ang kamay niya at hinaplos ang pisngi ni Daisie. “Ang galing mo kanina.”Tumawa si Daisie. “Talaga?”Dagdag pa ni Nolan, “Ikaw ang dazzling pride namin habang buhay, kaya syempre oo.”Ngumiti si Daisie na parang siya ang little princess ng pamilya.Lumapit si Nollace. “Dad, Mom, toast para sa inyong dalawa. Thank you dahil pumayag kayo sa amin ni Daisie.” “Ma-swerte ka talaga.” Mahinahon na suminghal si Nolan, kinuha niya ang kaniyang wine glass, at pinag-clink niya ito kay Nollace. “Dapat simula ngayon ay maay
Para bigyan ng daan ang wedding carriage, hindi pinayagan ang ilang sasakyan na makadaan sa route mula palace papunta sa cathedral.Tumingin si Daisie sa labas ng carriage—puno ng mga tao ang kalsada, at lahat sila ay saksi sa ma-garbong senaryo na iyon. Si Nollace na nakaupo sa gilid ay nakasuot ng double-breasted dark blue military jacket. Mukha siyang matangkad at malapad, at may dalawang St. Patrick’s Stars sa kaniyang epaulet, nakalagay ang isa sa magkabilaan, may full set ng medal sa kaniyang dibdib, at iba pang mga komplikadong dekorasyon. Hinawakan niya ang likod ng kamay ni Daisie at bigla siyang ngumiti. “Ang pawis ng palad mo.” Lumingon si Daisie sa kaniya at nanginginig ang boses niya nang sumagot, “Kinakabahan ako.” Tinaas ni Nollace ang kamay ni Daisie at hinalikan niya ang likod nito. “Nandito ako, kaya huwag kang mag-alala. Relax ka lang.” Tiningnan ni Daisie ang wedding jacket ni Nollace. “Ang gwapo mo sa uniform na ‘to.”Tumawa si Nollace. “At sobrang gand
“Siya nga pala, nasaan si Cameron?” Tanong ni Morrison. Sumagot si Waykon, “Kasama niya si Dad maglakad-lakad. Kikitain ko na rin sila ngayon kaya iiwan ko muna kayong dalawa. Pwede niyo naman gawin kung anong gusto niyo sa free time niyo.”Matapos iyon sabihin, tumayo na si Waylon at iniwan ang couple.Umiling si Morrison. “Nagbago na siya ngayon simula nang nag-asawa siya.” “Nagsasalita ka naman na parang hindi ka rin nagbago.” Mabilis na tumayo si Leah at umalis sa restaurant.Binaba ni Morrison ang cup niya at mabilis na sumunod kay Leah. “Hoy, bakit mo naman ako iniiwan? Hintayin mo ako.” Lumabas sila Maisie at Saydie sa private room at nakasalubong nila sila Nolan at Quincy sa corridor.Tumango si Quincy. “Mrs. Goldmann.” Huminto si Maisie sa harap ni Nolan, at hinawakan ni Nolan ang kamay niya. “Tapos na ba kayo mag-usap?” “Syempre. ‘Di ba gusto mo pumunta sa Hathaways’ villa kasama si Dad ngayong tanghali?” Ngumiti si Nolan. “Hinihintay lang kita. Pupunta lang k
Masayang ngumiti si Daisie. Susuotin ko itong crown sa araw ng kasal ko na pwede maging endorsement para sa jewelry company at design ni mom.” Niyakap siya ni Nollace mula sa likod. “Pwede mo gawin ang kahit ano basta gusto mo.” …Dalawang araw bago ang kasal ay dumating na sa Yaramoor ang mga Goldmann at nag-stay sila sa hotel na inihanda ni Nollace. Pina-reserve ng royal family ang buong hotel para sa mga guest nila na mula sa Zlokova na pupunta sa kanilang kasal. Dumating na rin ang mga Boucher at mga Lucas, pati si Sunny ay nandoon.May mga pamilyar rin na bisita mula sa Zlokovian entertainment industry. Sila Hannah, Amy, James, at Charlie na mga malalapit na kaibigan ni Daisie ay pumunta rin. Nasa invitation list din sila Leah at Morrison. Nang pumunta si Maisie sa restaurant, sinamahan siya ng waiter papunta sa isang private room.Nang makita ang lalaking nakaupo sa gilid, ngumiti siya at sumigaw, “Godfather!” Dahan-dahang lumingon si Strix. Hindi sila nagkita ng
Tumawa silang lahat. Dumating na ang dilim, at napuno ng neon light ang buong city. Bumalik sila Daisie at Nollace sa Taylorton matapos ang dinner.Basa ang buhok niya nang lumabas siya sa shower. Kinuha ni Nollace ang towel niya at tinulungan siyang patuyuin ang kaniyang buhok. Umupo siya sa harap ng dresser at tiningnan ang tao na nasa likod ng salamin. May ngiti na nakatago sa sulok ng kaniyang bibig habang sinasabi, “Nolly, sobrang excited na talaga ako sa kasal natin.” “Talaga?” Dahan-dahang pinatuyo ni Nollace ang malambot na buhok ni Daisie. “Ako rin, excited na ako.” “Pwede ko na masabi ngayon na perfect na ang buhay ko, ‘di ba? Kasi ikakasal na ako at maglalakad ako sa altar kasama ang lalaking pinakamamahal ko.” Tumawa si Nollace at lumapit siya sa tainga ni Daisie. “Alam mo ba? Lahat din ng hiling ko sa buhay ay natupad na.”Tumingin si Daisie sa kaniya. “Anong mga hiling mo?” “Maging asawa ka, pakasalan ka, at magkaroon tayo ng sariling mga anak.”Nagulat si
”Oo, totoo ‘yon,” sagot ni Zephir. “Parang naging mas mature ka na nang bumalik ka galing sa bakasyon mo.” Tinapik ni Naomi ang balikat niya. “Hinihiling ko ang lahat ng best para sa mga susunod mong gagawin.” Ngumiti si Zephir pero wala siyang sinabi na kahit ano. …Hindi nagtagal, katapusan na ng buwan. Tapos na ang bakasyon nila, at bumalik na sila sa Bassburgh. Naghihintay sila Maisie at Nolan sa kanila sa courtyard. Matapos nilang lumabas ng kotse, tumakbo si Daisie palapit sa kanila. “Mommy! Daddy!” Niyakap niya sila Maisie at Nolan.Tinapik ni Nolan ang ulo niya at napangiti siya. “Malaki ka na. Huwag ka na umakto na para kang bata.” Ngumiti si Daisie sa kanila at sinabi, “Pero alam ko na lagi akong bata sa paningin niyo.” Tumawa si Maisie at tiningnan ang ibang tao. “Mukhang naging masaya kayong lahat. Pumasok muna kayo. Sama-sama dapat tayo kumain ngayong gabi.” Pumasok sila Freyja at Cameron sa bahay para tingnan ang kanilang mga anak. Magkasama sa iisang kw
Tumingin si Nollace sa kanila. “What a coincidence.” “Mas nauna kami ni Morrison dito kaysa sa inyo guys,” sabi ni Leah. “Nalaman lang namin na nandito pala kayo nang nag-post si Daisie ng photo sa Facebook page niya.”Hinila ni Daisie si Leah sa upuan at sinabi, “Dapat mag-stay muna kayo ng ilang araw kasama kami.” Nang umupo si Morrison, pinakilala siya ni Waylon kala Freyja at Daisie. “Siya ang sister-in-law ko, si Freyja, at siya naman ang kapatid ko. Daisie ang pangalan niya.” “Nakita ko na sila dati noong wedding niyo,” sabi ni Morrison. “Kaklase ng misis ko ang kapatid mo dati. Nabanggit niya na sa akin.”“Kailan mo pa ako naging asawa? May pagkakataon pang hindi kita pakasalan sa future,” sabi ni Leah. “Engage na tayo. Kung ayaw mo akong pakasalan, sino namang papakasalan mo?” Kumunot ang noo ni Morrison, kaya natawa ang lahat ng nasa paligid nila, maliban kay Daisie. Hindi siya makapaniwala na nakatingin kay Leah at tinanong, “Engaged? Kailan kayo naging engage, Le
Sabi ng stall owner, “$10 para sa tatlong chance.”“$10 para lang sa tatlong chance? Ang magal naman,” sabi ni Freyja. Tinaas ng stall owner ang ulo niya at sinabi, “Ako na nga ang pinakamura dito. Yung ibang stall $15 ang hinihingi para sa tatlong chance.” Hinila ni Daisie si Freyja at sinabi, “Ibigay na lang natin ang pera sa kaniya. Hindi rin naman madali sa kanila ang mag-set up ng stal dito kaya maglaro na lang tayo.” Matapos iyon, binigyan niya ng $20 ang stall owner at sinabi, “Bigyan mo po kani ng anim na hoops.” Binigyan siya ng stall owner ng anim na hoops. Nakatitig na si Daisie sa bracelet. Kahit alam niyang peke iyon, maganda naman. Hinawakan niya ang hoop at hinagis papunta sa bracelet. Pero, hindi niya iyon nakuha. Binato niya ulit ang dalawang hoop sa bracelet pero bigo pa rin ang pagsubok niya kaya sobra siyang nainis.Tatlong hoops na lang ang meron siya. Nang makita na handa na si Daisie na sumuko, kinuha ni Cameron ang mga natirang hoop at sinabi, “A
Tahimik ang gabi sa lumang lugar. Walang ibang naririnig sa paligid kundi mga huni ng mga insekto. May isang lamp na nakasabit sa tent na nasa damo. Tahimik ang paligid. Umiikot-ikot si Daisie sa sleeping ba dahil hindi siya makatulog. Nang biglang, may kamay na dumampi sa kaniyang bewang at hinila siya papunta sa dibdib. “Anong problema? Hindi ka makatulog?” “Oo…” diniin niya ang kaniyang mukha sa dibdib ni Nollace at sinabi, “Gusto ko sana umihi kaso natatakot ako.”Hinalikan ni Nollace ang noo niya at sinabi, “Sasamahan na lang kita.” Both of them came out of the tent. Nollace took a flashlight and led Daisie to a row of trees in the distance. Daisie turned her head and said, “You wait for me here.”Lumabas silang dalawa sa tent. Hawak ni Nollace ang flashlight at sinamahan niya si Daisie sa row ng mga puno malayo sa kanila. Tumalikod si Daisie at sinabi, “Hintayin mo ako dito.”Tumango si Nollace. “Isigaw mo lang pangalan ko pag may kailangan ka.” Naglakad si Daisie pa