CHAPTER 13.1: Continuation Naalingpungatan ako dahil sa pagsakit ng kalamnan ko, tumayo ako mula sa pagkahiga ko sa kama nang bigla kong naalala si Damon.Ano kayang nangyari sa kaniya? Bakit gano'n nalang ang reaksiyon niya ng makakita siya ng dugo? Si Gabriel? Bakit siya tumakbo at umakto ng gano'n? Pati si Larson at Gustav? Bakit gano'n? Ano ba sila?“Alam kong iniisip mo sila, pero sana huwag kanang mangialam pa. Madadamay lamang pati buong angkan mo.”Napabaling ako sa pinto ng dorm namin at do'n nakita ko si Darwin. Inilipag nito ang dala nitong basket na puno ng mga prutas at ngiting tumingin sa akin. “Benz wants to see you, but something happened kaya ako nalang ang pinapunta niya,” aniya.“Bakit?” alam kong nagtataka siya sa sinabi ko kaya nagpatuloy ako. “Bakit sila umaakto ng gano'n? Anong mayro'n sa dugo at gano'n nalang ang reaksiyon nila?” “Ewan, pero kung ako sa 'yo, hindi nalang ako makikialam pa,” tugon nito at binigay sa akin ang binalatan niyang orange.Tininggap
CHAPTER 14: HE'S INTO HER TRIGGERED WARNING: this chapter may contains matured theme that not suitable for young audience. Expect vulgar words such as cuss, profanity, and curses. Please, READ AT YOUR OWN RISK. « Tin Point Of View » “Love? What's wrong? Is there something bothering you?” lumingon ako kay Larson nang magtanong ito tungkol sa 'kin. Tipid na ngumiti ako. “Just thinking about something, love. Don't mind me, I'm okay.” tugon ko at ibinaling ang tingin sa unahan. “No. You looks sad, you're not okay.” ani niya at may kung anong pinindot sa kotse niya. Pinakiramdaman ko lang ang susunod niyang gagawin, kowing Larson, alam kong may gagawin at gagawin 'to, and I know Larson is now reading my mind. “Alexa, please, kindly play a song Dati by Sam Conception.” utos ni Larson kay Alexa. Soyal, may pa Alexa mayor niyo. Ilang sigundo ang lumipas at tumugtog na agad ang pina-request ni Larson na kanta kay Alexa. Isinandal ko ang ulo't katawan ko sa katawan ng passenger seat at d
CHAPTER 15: FRIENDSHIP OVER?« Acey Point Of View »Naalingpungatan ako dahil sa liwanag na nag mula sa binta ko. Hindi ko pala nahawi ang kurtina sa binta kagabi. Bagot akong tumayo at sumilip-silip, baka kasi nandyan lang sa tabi-tabi si Tin. Oo nga't nagtatampo ako, pero very very lite lang naman, noh. Gusto ko lang e-test si Tin, ano kayang gagawin niya? Bibilhan niya kaya ako ng ice cream? Or itre-treat niya kaya ako ng samgyeopsal? Napailing nalang ako, maloko talaga ako minsan. Tumayo nako at tumungo sa kusina, pero wala roon si Tin, wala rin ang pares ng sapatos niya ng tinignan ko sa lalagyanan ng mga sapatos namin. I looked around at tangin isang sticky note na kulay plink lang ang nadikit sa mesa.Kinuha ko ito at binasa ang nakasulat. “Alam kong wala akong kasalanan sa 'yo, pero if mayro'n man akong nagawang mali, e 'di sorry, peace na po, hehe…” basa ko sa nakasulat, natawa ako dahil ang cute lang, may pa notes pa si madam, eh.Hindi ko nireply-an ang sulat niya kunwari n
CHAPTER 1: First Encounter« Acey Point Of View »Habol hininga kong tinatahak ngayon ang hallway ng dorm habang bitbit ang itim na bagahi na nakasabit sa kaliwang balikat ko at isang maleta na hila-hila naman sa kanang kamay ko.Nasa Juedon High Dormetory ako ngayon, at masasabi kong ang swerte ko dahil out of 275 students na nag take ng scholarship ay isa ako sa nakapasa at nakuha nila.Kumatok ako sa pinto na may numerong naka-ukit na 021. Kung saan ang magiging dorm ko.Bumukas ang pinto at niluwa nito ang pigura ng babae. She smiled at me and wave her hand. “Hi! New student ka?” tanong nito at nilakihan ang pagbukas ng pinto.I smiled at her too. “Yes! Isa ako sa mga scholar,” I replied.Nagulat ako ng kinuha niya ang bit-bit kong bagahi at ngumiti ulit sa akin. “I'm Tianna, you can call me Tin or Tina, and you are?”“A-Acey. Ako si Acey Marie Fuentes.” naiilang na banggit ko sa pangalan ko.“Nice to meet you, Acey! Sige pasok ka,”Nahihiyang ngumiti ako at tumango sa kaniya at p
CHAPTER 1.1: Continuation« Still Acey Point Of View »Dumating ang gabi at hindi mawala-wala sa isip ko ang nangyari kanina. Palaging sumasagi sa isipan ko ang mukha ni Damon, ang mata niya, ang mga ngiti niya, tila ba'y nando'n parin ako sa gymnasium habang titig na titig ako sa kaniya.“Ackkkk! Makikita ulit kita bukas!” napatingin ako sa katabi ko ng biglang itong sumigaw. Hawak-hawak niya ang isang picture frame ni Larson na ngayo'y hinalik-halikan na niya.She's a big fan of savage4, and a secret admirer of Larson Agustin. Kaya gano'n nalang ang reaksyon niya ng malamang hindi ko kilala ang savage4 at si Larson.“Pst! Tina!” Tawag ko rito. Busangot naman itong napatingin sa akin. “Oh, ano? Alas otso na. Huwag mong sabihing nagugutom ka riyan,” “Gaga! hindi ako nagugutom” depensa ko sa sarili sabay tapon ng unan sa kan'ya.“A-Aray!” daing nito nang tumama ito sa pagmumukha niya. “Ano nga kasi iyon? Paulit-ulit ka e noh? Ano ka unlimited?” itinapon niya pabalik sa akin ang unan
CHAPTER 2: Second Encounter« Acey Point Of View »Kasabay ang pagtugtog ng musika ay siyang pagbukas naman ng malaking pintuan sa harap ko.Ngiti kong tinahak ang daan papunta sa altar. I can see my soon to be husband out there. He's smiling na halos hindi mo na makita ang mata niya.How cute.Nilibot ko ang tingin ko at kitang-kita ko kung gaano kasaya sa mga bisita nang makita nila ako, or it's just me na nag-aassume lang?My eyes winded to Tin, she waved her hands and smiled. I smiled at her and waved my hands too. Halos mga schoolmate, teachers, friends and both parent lang ng groom ko ang narito.Huminto ako nang nasa harapan na ako ni Ate, ngiting inabot ko sa kaniya ang kamay ko.“Ganda na 'tin ngayon ah,” biro nito at mahigpit na kumapit sa braso ko. Like our do's before.“A-Ate...”“Shhh! Mamaya pa tayo iiyak, ano ka ba!”Umusog bigla ang luha ko sa sinabi niya at natawa. “Ay, sorry! Mamaya pa ba?”“Mamaya pa. Anyway, may favor sana ako, kung pwede lang?”Bago pa ako makasa
CHAPTER 2.1: Continuation« Acey Point Of View »Kasalukuyan kong tinatahak ang hagdan paputa sana sa 8 department nang napagtanto kong walang anumang bagay ang nakasabit sa may dibdib ko. Napasapo ako sa noo. 'Yung name tag ko! Mabuhay ka Acey naiwan mo ang name tag mo!Nagmamadali akong bumaba sa hagdan at sa hindi sinasadyang pangyayari ay may nabunggo ako. “Hala! S-Sorry,” naranta akong yumuko rito at humingi ng patawad.Ngunit, hindi ito nag salita o gumalaw man lang kaya dahan-dahan akong napatingala.“IdiOt.” “A StUpid iDiOt.” Napa-awang ang labi ko sa sinabi niya. Si Damon. Bakit siya nandito? Sira na nga ang araw ko at si-sirain niya pa? Great! Just Great!Nagulat ako ng hawakan niya ang braso ko at malamig akong tinignan. “H-Hoy! Ano ba! B-Bitawan mo nga a-ako!” reklamo ko ngunit mas lalo lang nitong hinigpitan ang pagkahawak sa akin.“Your late.” may diin nitong usal.Tumaas ng bahagya ang kilay ko. “Hoy! Anong late? Hindi pa nga nag be-bell! Argh!”“There's no bell.” h
CHAPTER 3: The Aligro Boys « Acey Point Of View » Matapos ang pagtutuos namin ng Damon ay agad akong dumiretso sa cafeteria. Yes, hindi na ako pumasok sa morning class dahil mag lu-lunch break narin naman at mamayang ala-una pa ang klase namin sa hapon. Para akong binagsakan ng langit at lupa habang naka-upo at nakatitig sa yellow pad na hawak ko. Ang sabi kasi rito ay lilinisin ko raw ang swimming pool ng tatlong araw magmula ngayon. Seriously? Tatlong araw? Sa swimming pool? “Argh! Nakakainis talaga siya!” Sigaw ko at inis na sinabunotan ang sarili. Ang magulo kong buhok ay mas lalo pang gumulo. “At sinong nakakainis?” napatingin ako sa likod ko at nakita ko si Tin. Umupo ito sa harap ko at nilapag ang dala niyang tray. “Si Damon,” busangot na sagot ko. “At bakit ka naman naiinis sa kan'ya, hah! Aber?” Masungit nitong tanong. “Nalate ako, tapos may punishment,” Inabot ko sa kanya ang hawak kong yellow pad na siyang kinuha naman niya. “'Yan, ang tagal kasing magising! 'Yan
CHAPTER 15: FRIENDSHIP OVER?« Acey Point Of View »Naalingpungatan ako dahil sa liwanag na nag mula sa binta ko. Hindi ko pala nahawi ang kurtina sa binta kagabi. Bagot akong tumayo at sumilip-silip, baka kasi nandyan lang sa tabi-tabi si Tin. Oo nga't nagtatampo ako, pero very very lite lang naman, noh. Gusto ko lang e-test si Tin, ano kayang gagawin niya? Bibilhan niya kaya ako ng ice cream? Or itre-treat niya kaya ako ng samgyeopsal? Napailing nalang ako, maloko talaga ako minsan. Tumayo nako at tumungo sa kusina, pero wala roon si Tin, wala rin ang pares ng sapatos niya ng tinignan ko sa lalagyanan ng mga sapatos namin. I looked around at tangin isang sticky note na kulay plink lang ang nadikit sa mesa.Kinuha ko ito at binasa ang nakasulat. “Alam kong wala akong kasalanan sa 'yo, pero if mayro'n man akong nagawang mali, e 'di sorry, peace na po, hehe…” basa ko sa nakasulat, natawa ako dahil ang cute lang, may pa notes pa si madam, eh.Hindi ko nireply-an ang sulat niya kunwari n
CHAPTER 14: HE'S INTO HER TRIGGERED WARNING: this chapter may contains matured theme that not suitable for young audience. Expect vulgar words such as cuss, profanity, and curses. Please, READ AT YOUR OWN RISK. « Tin Point Of View » “Love? What's wrong? Is there something bothering you?” lumingon ako kay Larson nang magtanong ito tungkol sa 'kin. Tipid na ngumiti ako. “Just thinking about something, love. Don't mind me, I'm okay.” tugon ko at ibinaling ang tingin sa unahan. “No. You looks sad, you're not okay.” ani niya at may kung anong pinindot sa kotse niya. Pinakiramdaman ko lang ang susunod niyang gagawin, kowing Larson, alam kong may gagawin at gagawin 'to, and I know Larson is now reading my mind. “Alexa, please, kindly play a song Dati by Sam Conception.” utos ni Larson kay Alexa. Soyal, may pa Alexa mayor niyo. Ilang sigundo ang lumipas at tumugtog na agad ang pina-request ni Larson na kanta kay Alexa. Isinandal ko ang ulo't katawan ko sa katawan ng passenger seat at d
CHAPTER 13.1: Continuation Naalingpungatan ako dahil sa pagsakit ng kalamnan ko, tumayo ako mula sa pagkahiga ko sa kama nang bigla kong naalala si Damon.Ano kayang nangyari sa kaniya? Bakit gano'n nalang ang reaksiyon niya ng makakita siya ng dugo? Si Gabriel? Bakit siya tumakbo at umakto ng gano'n? Pati si Larson at Gustav? Bakit gano'n? Ano ba sila?“Alam kong iniisip mo sila, pero sana huwag kanang mangialam pa. Madadamay lamang pati buong angkan mo.”Napabaling ako sa pinto ng dorm namin at do'n nakita ko si Darwin. Inilipag nito ang dala nitong basket na puno ng mga prutas at ngiting tumingin sa akin. “Benz wants to see you, but something happened kaya ako nalang ang pinapunta niya,” aniya.“Bakit?” alam kong nagtataka siya sa sinabi ko kaya nagpatuloy ako. “Bakit sila umaakto ng gano'n? Anong mayro'n sa dugo at gano'n nalang ang reaksiyon nila?” “Ewan, pero kung ako sa 'yo, hindi nalang ako makikialam pa,” tugon nito at binigay sa akin ang binalatan niyang orange.Tininggap
CHAPTER 13: THE TROUBLE« Acey Point Of View » PRESENT“Hoy!”Napatalon ako sa gulat nang gulatin ako ng nakangising si Gustav.“H-Ha? B-Bakit maykailangan ka?” medyo nauutal kong tanong.Kung ide-describe ko si Gustav ay gwapo siya sa malipitan, lalo na ngayon na ilang dangkal nalang ay magdidikit na kami.“Yes! If you don't mind?”“H-Ha? O-Oo naman, ano ba 'y-yon?”“Actually, we want to help Larson and Tin but how? We don't know how to cut veggies, can you teach us? Nanalo ka sa cooking contest no'ng grade six ka 'di ba? Kaya I'm sure na magaling ka!” mahabang sabi nito.Medyo kinilig naman ako. Bakit niya alam? I didn't tell any of them, lalong-lalo na kay Tin. Gosh nakakahiya!“T-Tungkol do'n, naka-chamba lang ako 'nun, but yeah, I can teach you naman,” ngumiti ako ng bahagya upang mahibsan ang pagkailang. Napatalon naman si Gabriel na nasa gilid at napa-suntok sa hangin.“Yes! Yes! Yes!” sigaw pa nito. Gustav just chuckled.Gwapo't mabait naman palang 'tong si Gustav ah, t
CHAPTER 12: TRUTH OR DARE« Acey Point Of View »Pasado alas-kwatro na nang hapon ng napag-desisyonang bumalik na nina Kamber at Wendy sa dorm nila. The savage4 was still here. Ipinagluluto pa kasi ni Larson ang pinakamamahal niyang si Tin, for the dinner daw.Nakita ko naman sa perhaps version ko si Gabriel at si Gustav na naglalaro ng kung ano sa mga cellphone nila, habang si Damon ay nanatili lamang nakapikit simula pa kanina.Napakagat ako sa ibabang labi ko nang maalala ko ang eksina kanina.« FLASHBACK »Pina-ikot na ulit ni Gutav ang bote at tumapat naman ito sa akin. At ang katawan naman nito ay tumapat kay Damon.Kamalasan nga naman oh. Bakit ako pa?“T or D?” maikli nitong tanong. Palihim akong napa-irap. Kahit kaylan talaga oh, kunti nalang talaga at masasapak ko na 'to.“Truth!”“Tsk! Weak, mag dare ka.”Aba't!Hindi ko alam kung ano ang balak niya pero sige, mag da-dare ako!“D-Dare. Sige dare ako!” matapang kong sagot.Ang ayaw ko sa lahat ay sinasabihan akong weak. Baki
CHAPTER 11: NEW FRIENDS « Acey Point Of View » Dalawang linggo na ang nakalipas matapos ang pangyayaring iyon sa mansion, at masasabi kong matiwasay na ang pamumuhay ko bilang isang istudyante. At iyong sinabi ni Damon na mag di-discuss kami? Wala 'yun, sinabi niya lang sa akin na lumayo ako kina Benz at sa groupo nito, at anong kapalit? Tinanggalan niya ako ng punishment na meron ako, saya 'di ba? At least makakapag focus na ako sa pag-aaral ko at iiwasan ko lang sila Benz. And between Tina and Larson? They officially girlfriend and boyfriend now. I'm so happy for the both of them. Anyway, today I'm here at the coffee shop, inutusan kasi ako ni Tina na bumili rito sa paborito niyang coffee shop at dahil linggo ngayon ay okay lang na lumabas-masok kami sa Campus. She also said that she craves some strawberry mochi kaya bumili na rin ako. Ngayon ay naglalakad na ako sa hallway papunta sa dorm namin pero habang papalapit ako nang papalapit ay may mga naririnig akong mga tawanan a
CHAPTER 10: The Confession « Tin Point Of View » Kinabukasan ay maaga akong nagising, sobrang sakit ng ulo ko at ng buong katawan ko, I felt someone is staring kaya dahan-dahan kong idinilat ang mga mata ko, at gano'n nalang ang gulat ko ng isang naka topless na lalaki ang nakatingin sa akin. Mabilis akong bumangon ng napagtanto kong hindi ko pala kwarto 'to, this room is diffidently not my room. “You got drunk last night, and I brought you here at my condo. I didn't do something.” siya habang pinupunasan ang basa niyang buhok. Tumango ako sa sinabi niya kasi alam kong hindi niya naman talaga kayang gawin iyon sa akin, lalo pa't lasing ako. I know Larson very well, know him very very well. “By the way, I'm Larson Agustin.” Lumapit ako sa kaniya at nag pakilala rin. “Tina, just call me Tina.” nag shake hands kami at pagkatapos 'nun ay agad din akong lumayo ng kaunti. Bago pa ako tuluyang mamatay sa kilig sa kaloob-looban ko ay muntik ko nang makalimutan si Acey, Hala patay si A
CHAPTER 9: Taming Him« Acey Point Of View »Habang sinusundan ko si Benz ay panay sunod din si Sky sa likod ko. Paika-ika ito kung maglakad, ganon ba talaga kalakas ang sipa ko? Kung tutuusin ay kindi pa 'yon ang pinakamalakas kong sipa. I can kick him harder than before, hurter that before.“Hoy! Hintay nga! A-Aray!”Agad akong napalingon sa likod ko at nakita kong nahihirapan talaga si Sky. “A-Awts it's hurt!” he again screamed in pain. Akmang lalapitan ko na sana siya nang may biglang humila sa braso ko. “Go to my room, Damon is still here.” malamig na utos ni Benz na hindi ko napansin na nakalapit na pala sa 'kin.Napasulyap naman ako sa ibaba at do'n nagkasalubong ang tingin namin ni Damon, kaya agad akong nag-iwas ng tingin at napunta naman ang tingin ko sa groupo nila Clorence at Darwin.Kumaway sa akin si Clorence at ngumiti naman si Darwin, ang tatlo sa likod ay pilit lamang ngumiti.“I said go my room!”Napairap ako sa inasta ni Benz. Tinalikuran ko na sila at pumasok sa k
CHAPTER 8: In The Mansion (2)« Acey Point Of View »Hindi ko alam kung ilang oras na ba kaming nandito. Nangagalay na kami pareho at gustong gusto ng makalabas.Nilaro-laro ko ang maliit na bato gamit ang sapatos ko habang siya ay tahimik na nakasandal sa dingding at nakatingala sa kesame na hallway na pala sa itaas.Para kaming na sa isang silda, gamit ang ilaw sa labas na pumapasok sa maliliit na butas ay kitang-kita ko kung gaano katulis ang addams apple niya. Natapatikom ako sa bibig ng gumalaw ito. Agad akong nag iwas ng tingin at madiin na napapikit. Gusto kong kutusan ang sarili dahil sa pagtitig ko sa kaniya.“Gutom lang siguro 'to! Relax Acey gutom lang 'yan, na lipasan ka lang,” anang ko sa sarili.Napabuntong hininga ako at bumalik sa ginagawa ko kanina. I act like I didn't do something, titig lang naman 'yun, hindi naman siguro 'yun nakakamatay ano?“We need to go out of here as soon as possible! We need to do something,” seryosong saad ni Benz.“They didn't know that we'