Audrey... Hindi rin naman natapos ang maghapon nakauwi din ako matapos sabihin sa akin ng psychiatrist na okaya naman na daw ako at mukhang dala lang ng stress o trauma. She also said that if ever na mangyari pa ulit iyon I might need to undergo hypnosis treatment. Bagay na kinatatakutan ko kasi parang ayoko nang malaman o maalala pa kung ano man ang mga nakalimutan at hindi ko na maalala. I know my reasons are somehow childish but I don't know why I am scared of that memory. Na parang may isang parte sa akin na nagpapahiwatig na iwanan at pabayaan ko na lang ang nakaraan kasi hindi iyon maganda o makakabuti sa akin,kahit pa alam ko na nasa mga alaalang 'yun ang bumubuo sa tunay kong pagkatao na pilir nilang itinatago sa akin. Yes alam ko rin na may tinatago sa akin ang pamilya ko. Napagtanto ko iyon ngayon ngayon lang dahil sa mga sagot ni Andrea. Kasi noon pa man may napapansin ako lalo na kina mama at papa. I didn't remember
Nisha... Ang sakit talaga sa bangs nitong mga ate ko eh ano nakakatawa na silang dalawa pareho silang magulo. Oo hindi ako nagbibiro pinasasakit ng kambal na iyon ang ulo ko grabe talaga kasi naman tinawagan ko kanina si ate Audrey, kinumusta at syempre sinabi ko na rin sa kanya na alam ko ang lahat ng pinaggagawa nilang dalawa. Tapos ayun napag-alaman ko na hirap na hirap na ang kalooban at konsensya niya. Eh di forda comfort at payo naman ako sa kanya kaso matigas talaga ang ulo mas gusto talaga niya iyong nahihirapan siya kaya bahala na siya sa buhay niya mas matanda siya kaisa sa akin mas alam na niya ang dapat niyang gawin. Tapos yung isa ko namang ate na nasa ibang planeta choss, na si ate Andrea ay problemado rin dahil sa hindi ko malamang dahilan.It was like she was thorn between coming back to clear things up or just let bygones be bygones. Pero totoo pinasasakit nilang dalawa ang brain cells ko psh. iyong academics at
Audrey...Haist NAKAKAIRITA! Kasalanan ng bruhang iyon ang lahat eh. I can't believe na nagawa kaming mabuko ni papa ng ganun ganun lang gosh paano na ito ngayon? Isama mo pa si Calvin mukhang may alam na rin siya eh. But unlike my father he doesn't seem to mind it, na para bang alam na niya at wala siyang pakialam tungkol dito ano 'yun hindi man lang siya galit o whatsoever na nagpapanggap ako bilang asawa niya? He's confusing the hell out of me, lalo na mula noong maospital ako dahil sa panic attack parang nag-iba ang trato niya sa akin. From my point of view he became more open and honest with his feelings to me unlike those earlier days na parangilag na ilag siya sa akin. May hindi ba ako alam na nangyayari? Tapos idagdag mo pa si Papa I mean how could he see through us by just talking with the both of us in the phone.Oo sa hindi ko maintindihan ang dahilan nabuko kami ni papa at hindi ko iyon kasalanan si Andrea ang may
Audrey...I sigh heavily as I entered Lily-jie's apartment may live stream kasi ako ngayon at kakagaling ko lang sa condo ni Drea para kausapin si papa. He said he chose the condo to confront the both of us at gaya ng inaasahan galit siya sino ba namang matutuwa sa pinaggagawa namin di ba? He even asked if nag-iisip daw ba kami ng matino kasi sa dami ng kalokohan at eskandalo ang gagawin namin ay ito pa? Pareho daw naman kaming matino ang pag-iisip at parehas naming alam kung ano ang tama at mali, tapos kung ano ano ang pinapasok naming gulo. Napakiusapan naman namin si papa na maki-cooperate at pansamantalang tulungan kami until Andrea recovers from her corneal transplant and he agreed but he said kailangan naming harapin ito agad agad ng magkasama sa lalong madaling panahon. Or else siya mismo ang magsasabi not only to Calvin but to the Salazar elders too bagay na kinatatakutan ko, kasi ano na lang ang mangyayari sa akin di ba?.
I don't really know what's going on I was like imprisoned in this cold and dark familiar place. But haist anong klase ng panaginip na naman ba ito? Sawang sawa na ako sa paulit ulit na bangungot na ito tapos ang ending hindi ko rin naman maalala ang lahat peste. It seems like it was a blank space hidden in my memories then I would never remember it again after I wake up it wasn't like this before pero paulit ulit na lang ito at ngayon di ko na alam kung paano pa ako magigising mula sa nakakatakot na panaginip na ito eh.I saw a younger version of myself sitting on the chair at the middle of this room. And unlike the usual, para akong nanonood ng isang pelikulang ako rin ang bida. She was crying and begging for mercy toward an unknown guy.“Ano ba talaga ang kailangan ninyo sa akin? Bakit niyo ito ginagawa? I thought we're friends?”Luh may kaibigan pala ako dati? Ngayon ko lang nalaman ito ah. “Friends? No
Mariin akong napapikit dahil sa mga nalaman ko. Nakakairita ah ang hirap i-process ng lahat ng nangyayari grrrr. I'm so pathetic how come hindi ko iyong napansin ng kinasal kami? No doubt na pirma ko ang nakalagay doon at higit sa lahat pangalan ko nga, Del Rio ang surname ko at hindi Rodriguez. D*mn bakit nga kasi hindi ko napansin yun kaagad? So all this time alam niya na ako ito? At nagpapanggap lang ako? Tapos hindi niya sinabi kahit na alam niyang hirap na hirap na yung kalooban ko? G*go napaka g*go. No I need to calm down... Hindi ako pwedeng ma-stress kasi baka mag-blockout na naman ako, ‘Hinga Audrey hinga kumalma ka’. Paulit ulit kong paalala sa sarili. I sigh and look at the culprit behind all of this, he was like argh. a puppy asking for forgiveness and chance. Anak naman ng... Ganitong ganito iyong Calvin na naalala ko eh, he's always like this lalo na kapag may kasalanan at naiirita ako sa sarili ko kasi alam kong iyon ang kahinaan ko.
Pagkatapos ng pag-uusap namin ni mama hindi ko na alam kung ano ba talaga ang totoo. She said hindi siya sigurado kung sino ang kidnapper but she pinned point na maaring isa sa mga kaibigan namin ni Calvin noon ang may kagagawan ng lahat. Sa pagkakaintindi daw kasi ni mama may inggit at di naman daw ay galit daw ito sa akin dahil sa bagay na ako lang ang nakakaalam. Hindi ko daw kasi nasabi iyon sa kanya ng dumaan ako sa traumatic experiences eh basta may kinalaman si Calvin sa lahat.Or rather siya ang puno't dulo ng lahat. By the way nakauwi na kami ng mansyon at grabe ang pag-aalala sa akin ng in-laws ko maipaliwanag na man na daw ni Calvin sa kanina ang lahat at imbes an ako ang pagalitan ay si Calvin pa ang nasermonan kasi naman napaka daming kalokohan pa nito ah ang dali dali daw namang sabihin na hindi si Andrea ang gusto nitong pakasalan. Maiintindihan daw naman nila eh at ako eto nakahinga na ng maluwag. Pumasok si Cal ng kwarto d
One kiss ignites the flame of desire and l*st between us. His touch me makes me want more and more, the sensation and tension is starting to get ahead of my sanity kaya naman nagpaubaya na lamang ako sa mga susunod na mangyayari kasi ngayon sigurado na ako. Walang mali sa lahat ng posibleng mangyari at walang magagalit sa akin dahil ako naman talaga ang Mrs. Calvin Salazar...“Wifey are you really sure about this?”He asks as his kisses travel down my cheeks, to my earlobes down to my neck. And this tingling sensation made me want more. Inaakit talaga ako eh 'no. ‘Gaga wag feeling v*rgin as if namang wala pang nangyari sa inyo dati’Di ko alam kung saan ito nanggaling pero baka nga... May nangyari na noon basta di ko maalala. I can feel his thing down there. F*dge he's leaving kiss marks on my neck g*go ba siya? “Wifey your not against this isn't it?” he asked again as his lips claims mine again and ex