Magdadapit-hapon na nang tuluyang makaalis nang San Bernardino si Jax. Bumalik pa kasi sila sa bahay nang kanyang Nanay Nelia upang makapagpaalam ang binata sa matanda.
Masasabi niyang pang best actress at best actor ang naging drama nila sa harap nito. They were really good at pretending that everything between them was fine. Mukhang hindi nga sila nag-away ni Jax ilang oras lang ang nakalipas doon sa may ilog.
Nangako pa ang lalaking babalik ulit nang baryo upang bumisita. Buti na lang at hindi nakita nang kanyang Nanay Nelia ang sarkastikong ngiting sumungaw sa mga labi nito nang tapunan siya nang tingin. Ngali-ngaling soplahin niya ang binata, kung hindi lang nila kaharap ang matanda.
Napabuntong-hininga si Lily habang naglalakad na pabalik sa may ilog. Mabuti’t wala pa roon kanina si Miguel nang
no comment ako... (>.<)
“Nagkita ba sila ni Jax at Miguel?” Nakatiim-bagang na tanong ni Ethan. Nakahinga nang maluwag si Lily nang basagin nang binata ang katahimikan. Kahit pa nga kulang na lang ay magbuga nang apoy ang mga mata nito sa panggagalaiti ay nagpapasalamat pa rin siya rito. He just saved her from the awkwardness she felt. Siguro’y masama rin ang loob nito ngayon sa kanyang kaibigang si Jax. She knew what he said about Miguel was too much lalo pa’t hindi nito lubos na kilala ang binata. Umiling siya rito. “Hindi… si Miguel lang ang nakakita sa kanya. Hindi sila direktang nagkakilala.” “At si Miguel? Ano? Umuwi nang bahag ang buntot, ganoon ba?” Halos pabulong pa itong napamura. “Oh, that sneaky little bastard…” “Teka… t
“Naninira ka nang tao para lang makaangat? Don’t you know how pathetic that is? Kung sa tingin mo, sa ginagawa mong ‘yan ay makukuha mo ang pagmamahal ni Miguel… then you better think again. Hindi ang isang kagaya mong lang ang mamahalin nun’. Not when you’re covering yourself with mud.” Tuluyan nang hindi nakaamik ang dalaga. Masasaganang luha ang dahan-dahang umagos sa mata nito habang iginala ang paningin sa mga taong nakapaligid sa kanila. Tila ba naghahanap din ito nang kakampi sa mga naroon. Isang taong maaring dumepensa rin dito, ngunit ni isa man ay walang nagtangka. Si Ethan naman ay naglakad na patungo sa kinaroroonan nang tatlo. “Maymay… tama na ‘yan… she’s not worth it.” Aniya pa nito sa dalaga. Bahagya pa nitong inayos ang nagulong buhok nang kaibigan. Binalingan na rin nito nang atensyon sina Aling
Miguel P.O.V. The moon is bright and full tonight. Its light cast a glow that made the sky look like its day time. The river shimmered and the shadows became more prominent. Maririnig din ang iba’t ibang huni nang mga palaka at kuliglig na animo nagdiriwang sa gabing iyon. Ngunit taliwas niyon ang naramramdaman nang binata. Hindi napigilang mapabuntong-hininga ni Miguel. Heto siya at kasulukuyan na namang hindi makatulog. Naiisip pa rin niya ang naging pag-uusap nila kanina ni Kaloy nang makaalis si Ethan. Hindi siya makapaniwalang nagawa iyon ni Jana kay Lily at Maymay. All this time he only saw her as a friend… close enough to be a little sister. May nagawa ba siya para mag-isip ito na higit pa roon ang kanyang damdamin para rito? Was he too friendly to her to the point that she misinterpre
Miguel P.O.V. Lakad-takbo ang ginawa nang binata. Mabuti na lamang at may napadaang tricylce nang mga oras na iyon. Mabilis na niya iyong pinara at kaagad na lumulan doon. Dagli niyang sinabi sa driver na sa estasyon nang bus ang kanyang punta. Habang nasa daan ay hindi miminsang nakiusap siya sa nagmamaneho na pakibilisan ang pagpapatakbo nang sasakyan. He couldn’t sit still knowing that the bus might leave soon. Natatakot siya… baka hindi na sila magpang-abot nang dalaga. His fist tightly clenched his cargo short’s right side pocket. Dinama niya roon ang bracelet na bigay niya sa dalaga. He wanted to give it back to her as a memento. Kahit sa munting bagay na iyon man lang ay maalala siya nang dalaga. What are you doing, Miguel? Why run after her
It had already been over a year since Lily arrived in San Bernardino. A lot of things have happened over the course of time. Nariyang nasaksihan niyang sabay na grumaduate nang high school ang dalawang makukulit na kabataang nakilala niya. Kaloy and Maymay have finally finished that chapter in their lives and are now headed to college. Dapat talaga ay naunang natapos ang binata sa dalaga. ‘Yun nga lang ay natigil ito sa pag-aaral dahil na rin sa kahirapan sa buhay. Ngunit magkagayunman ay ang mahalaga, humabol pa rin ito at hindi tumigil sa pagpupursige. Isa pa’y mas inspired umano ito ngayon lalo pa’t sabay na ito at si Maymay na magkokolehiyo. Sa kalapit na bayan nang San Agustine kapwa mag-aaral ang mga ito. It was only an hour away from San Bernardino kaya ayos na rin. Sa ngayon ay ini-enjoy na nang todo nang dalawa ang nalalabing araw nang kanilang summe
Miguel P.O.V. Miguel couldn’t find himself to relax. He kept pacing back and forth as he reread the written words on the paper he held. Kanina pa niya iyon ginagawa. Siguro’y maka-isandaan beses na… puwera biro. Aaarghh! Darn it! Kinakabahan talaga siya! At sa bawat paglipas pa nang mga oras ay bumibilis pang lalo ang pagtahip nang kanyang puso. It felt like his chest is about to burst open anytime now samantalang mamayang dapit-hapon pa ang pinakahihintay niyang pangyayari. “Will you please stop pacing? Para kang hindi mapaanak na inahing baboy sa ginagawa mo.” Ani Ethan na iritadong nakatunghay lang sa kanya. “Oo nga, Kuya Migz… ayos na ang lahat… reading-
Miguel P.O.V. Miguel rummaged inside the back pack he brought. Mabuti na lang at naisipan niyang magbaon nang extrang damit sa pagkakataong iyon. Advance na siyang mag-isip, eh. Sakali lang namang delubyuhin ulit sila nang dalaga. He really planned on having a sleepover with her under the stars doon sana sa rooftop. Pero heto nga’t inabutan na naman sila nang ulan. Haaayss… nagdala pa man din si Ethan nang mga tent at sleeping bags para sana sa kanila. Akala pa naman niya, makikisama ang panahon kahit ngayon lang. The weather was fine earlier. Sinunod pa man din niya kanina ang rituwal na sinabi ni Ethan. He did a rain dance on the rooftop kahit pa ang awkward niyang tingnan.
“Ano na naman ba itong pakulo mo, ha?” Natatawa pa si Lily habang mahigpit na nakakapit sa bisig ni Miguel. Heto at nilagyan na naman siya nang piring sa mga mata nang binata. ‘Di yata’t namimihasa na ito na sunud-sunod na pangsusurpresa sa kanya. Lily couldn’t help but feel giddy inside. Hayun at ‘di na naman maawat ang kilig niya. Kanina kasi, habang nasa kasagsagan sila ni Charlie sa pagfufood trip nang mga tinapay sa tindahan ni Aling Petra ay bigla namang sumama ang tiyan nang una. Hula niya ay nasobrahan ito kakakain nung’ ube-cheesedesal na sinabayan pa nito nang chocolate ice cream. Kaya hayun at nagyaya na itong umuwi dahil tinatawag na umano ito nang kalikasan. Nagulat pa siya nang madatnang naroon din pala si Miguel at hinihintay siya. Ang sabi kasi nito noong nagdaang gabing magkasama sila ay ma