Ethan’s P.O.V.
“Curious lang ako, Te Lils, ah. Ba’t bigla kang nawala? Bumalik ka ba talaga sa talon? ‘Yan kasi ang hinala ni Kuya Migz, eh.” Si Maymay na noon ay nakapangalumbabang nakatitig sa dalaga.
Natigilan naman si Ethan sa tanong na iyon nang dalagita. Hindi pa kasi talaga sila nito nagkakausap mula pa kaninang makuha nila ito roon sa ibaba nang bangin. And after this woman put not only her but also Alessandro’s life in jeopardy, nais din niyang marinig kung anong klaseng pagpapaliwanag ang ibibigay nito sa kanila. He really was still a bit on the edge when he remembers what she did… nga lang ay umaarte siyang hindi gaanong apektado given the situation.
Sky breathed deeply as she tried to fill her lungs with as much air as possible. Ngumiti pa ito nang malungkot at umupo muna sa isang
Ethan’s P.O.V. Halos buo na ang hugis nang buwan kaya maliwanag ang kapaligiran kahit gabi. Ethan stared at the stars that glowed rather dimly because of the brightness of the moon. Kung hindi pa siguro pakatitigang mabuti ay hindi mapapansin ang pagkutitap nang mga iyon. Kasalukuyan siyang nasa veranda nang second floor nang bahay. It was almost past midnight at kanina pa tulog ang Tiyo Berto at Tiya Maring niya. Subalit siya, sleep remained elusive on him. Hindi pa rin kasi mawaglit sa isip ang mga nakita niyang tagpo kanina… Kung tutuusin, if he hadn’t kept the bracelet hidden… kung sana ay ibinalik na lang niya iyon kaagad sa dalaga, then none of these would have happened. Hindi sana muntik nang mapahamak ito… at si Alessandro. And yet despite knowing that, he still kept on pushing and te
Ethan’s P.O.V. Hawak ang forensic report na ibinigay sa kanya ni Dr. Alvarez, nagmamadali na siyang lumabas nang laboratoryo. He got the keys out from his pocket at kaagad nang tinungo ang kinapaparadahan nang kanyang sasakyan. It was already past ten in the morning at kung bibilisan pa niya ang kilos ay matatapos din niya sa araw na iyon ang mga dapat niyang lakarin. He can immediately drive back to San Bernardino tonight and arrive there in the afternoon the next day. “Ethan! Ethan!” Narinig pa niyang tawag sa kanya ni Spade. He almost forgot about him! Sumunod na rin pala ito sa kanya roon sa parking area.Ethan almost immediately stopped opening his car door.
Ethan’s P.O.V. “This is so fucked up…” Tila wala pa rin sa sariling sambit ni Spade. Kasalukuyan silang magkaharap na nakaupo sa hapag-kaninan nang binata, with the leftover food from Spade’s restaurant in front of them still left untouched. Kanina pa silang naroon ngunit wala ni isa sa kanila nang lalaki ang pumulot nang kubyertos upang magsimulang kumain. And his friend, too, just keep mumbling the same thing all over again whilst still brooding over what they saw earlier that day. Nang mapagtanto kasi nilang possibleng tama ang hinala niya, they immediately went back to his car to get any useful tool they can find para magamit sa paghuhukay. The pit they dug did not even reach six feet deep nang kaagad na silang sinalubong nang nakasusulasok na amoy. The stench of rotten and decaying flesh wafte
Ethan’s P.O.V. Gabi na nang makauwi si Ethan nang San Bernardino. And true to his word, sumama nga rin sa kanya pabalik ang kaibigang si Spade. Katunayan ay ito na ang nagmaneho nang sasakyan habang siya lang ang taga-bigay nang direksyon dito sa mga tamang lugar na lilikuan nila. The man insisted since alam umano nitong pre-occupied siya sa sobrang dami nang iniisip at baka kung maapano pa sila sa daan kapag hinayaan siya nitong magmaneho. Hindi na siya nagprotesta pa sa suhestiyon nitong iyon dahil napagtanto niyang tama ito. His mind was indeed almost bursting with everything that have happened… The travel back took them almost sixteen hours, at nang makarating ay saglit lang din silang nakapagpahinga nang kaibigan bago naghapunan. It was just enough time to have themselves freshen up dahil dagli na rin silang nagtipon-tipon sa private offic
Ethan’s P.O.V. He maybe tired pero hindi naman din siya dalawin nang antok. Gising na gising pa ang diwa niya at hindi pa rin mawaglit sa isip niya ang mga naisip kanina lang. Yuri’s deranged smiling face kept flashing inside his mind na parang pati siya, magiging kagaya na rin nang lalaki. Konti na lang at mababaliw na rin talaga siya! Ethan closed his eyes and pressed his hands over them. Noon naman biglang umilaw at nagvibrate ang kanyang cellphone. The light emanating from the device made him open his eyes once more. Inabot na niya iyon mula sa pagkakapatong sa katabing bedside table at kaagad na iyong inunlock. He found a message coming from Spade, who was that night occupying a room next to his.
Dear Valued Readers, Hoooooy! Ang tagal ko nang hindi nakagawa nang love letter sa inyo hehehe Kamusta???!!! Ayun, magdadrama po ulit ako... huhuhuhuhu magpapasalamat na naman po ako sa inyong undying support. Sinong mag-aakalang aabot ang story ko nang more than 3,300 subscribers and more than 5,900 views?! Oh diba?! Poweeeeer mga Moonbebe!!!! (Nakahighlight para intense! Woooooh!!) Thank you supeeeeeer! (T__T) Dati kasi iniisip ko na blessing na siguro na aabot nang 1k 'yung subscribers tapos kahit 1k na views. Pero nasurpass pa pala nun' expectations ko. There are people in this world pala na makakaappreciate nang mga kwentong nasa isip ko... (T_T) Alam ko rin na maraming nang nagtatanong kung kailan ako babalik sa present time hehehe At alam ko ring excited na kayong malaman ang mangyayari kay Sky at Alessandro. Kapit lang, malapit na... MWAHAHAHAHHA Ako rin, eh... excited na hahahahaha Sobrang nag-eenjoy din akong gawin
Ethan’s P.O.V. Almost two years later (five years ago in the present)... Almost two years, huh? Sa paglipas nang ganoon katagal na panahon, at sa hinaba-haba man din nang prosisyon… dito rin pala ang uwi nang dalawang ‘to… Ethan smiled sadly as he stared up at the altar. Sinadya talaga niyang maagang magpunta roon sa simbahan. He wanted to give himself time to take it all in… and to grasp the reality that Alessandro might not really be coming back to them… ever. Heto nga at inihahanda na niya ang sarili sa pamamaalam na gagawin mamaya. Napalunok siya sa mga naisip habang pilit na tinatanggal ang namumuong bara sa lalamunan. Ethan glanced around the church, trying to blink back the tears and distract himself from the melancholy
Ethan’s P.O.V.Ethan’s eyes never strayed away from Miguel. Sino nga bang mag-aakalang sa kauna-unahan pagkakataong makikita niya itong nakasuot nang barong Tagalog ay sa mismong kasal pa man din pala nito? And he had to admit, for a first time wearer ay bagay na bagay iyon sa kaibigan. Lily would really fall in love with Miguel even more once she lays her eyes on him later…“He’s practically glowing you know.” Natatawang saad ni Spade.“Mhmm… I’ve never seen him like this before. Not as happy as he is now. He’s really changed… a good change.” Halos mapapiyok pa siya sa huling tinuran.Marahan siyang siniko ni Spade. “Keep it together, Ethan. He’s headin