She did what she had to do to save her sister…
Naupo siya sa mamahaling upuan at pinag pilian ng mga bigating bilyonaryo. Pinagpapawisan siya ng malagkit ng matapat sa kanya ang ilaw. Wala siyang nakikita na kahit ma sino pero may boses siyang naririnig.
“Okay this is Nessa. Let’s start the bidding.”
“Ten thousand.”
“Twenty thousand.”
“Fifty thousand.”
“Five hundred thousand.” Hindi makapaniwala si Hyness sa naririnig. Iniisip niya na naka kalahati na siya at hindi na ito lugi doon.
“One million.”
The price kept going up until she was bought for 50 million pesos.
“This way Hyness.” turo sa kanya ng isang babae.
Pumasok siya sa madilim at halos walang kahit na anong sinag ang makikita sa kabuuan ng silid bukod sa isang maliit na lamp shade lang. Kinakabahan man ay pinilit ni Hyness na tatagan ang kanyang mga tuhod upang magawa niya ng maayos ang kanyang pakay. Hindi siya maaring pumalpak dahil kapag nagkataon ay baka mausisa niya ay hindi siya nito bayadan.She can’t move when she felt the warm palm na bahagyang humaplos sa kanyang hubad na likuran.Damang-dama niya ang mainit nitong hininga na tumatama sa kanyang pisngi, ramdam din niya ang pangangatal ng kanyang buong kalamnan at napaigtad na lang siya ng magsalita ito. "Are you worth it?" Mahina at halos pabulong na tanong nito.“Y-yes, I t-think.”
“You think?” Hindi na nakasagot si Hyness ng maramdaman nito ang pag gapang ng kanyang kamay sa kabuuan ng kanyang katawan.
The coldness of the air conditioner that she felt just now was replaced by the strange warmth inside her body.
Imbes makaramdam ng takot ay mas nangibabaw ang init na nararamdaman ng kanyang katawan sa bawat haplos na binibigay sa kanya ng lalaki. Hyness couldn’t explain the sensation she felt. Wala pa siyang karanasan ngunit alam niya ang ganitong bagay na siyang nakumperma niya na talaga namang nakakabaliw, nakakaadik at parang gusto pa niyang pailalimin.Inalis n'ya ang hiya sa katawan at humarap sa lalaki, hinawakan ni Hyness ang tiyan nito at ipinaikot ang kanyang mga daliri sa may pusod nito.
Narinig n'ya ang malalim na paghinga ng lalaki at wala sere-seremonyang sinunggaban s'ya at siniil ng isang mapusok na halik. Kumalabog ng mabilis ang puso niya dahil sa hindi maipaliwanag na nararamdaman. She wants more at hindi niya yon ikakaila. "Strip, baby." Utos nito sa kanya na agad naman niyang sinunod. "You are mine now, Nessa." Hindi niya pinagtuunan ng pansin ang pagbigkas nito sa pangalan niya. Nag papadala lang s'ya sa alon kung saan ay nilulunod s'ya ng kaniig sa kung saan. Ang sarap na nararamdaman ang siyang dahilan ng paglabas sa bawat halinghing na namumutawi sa kanyang labi. Isang gabi lang ito, magagamot at maooperahan rin ang kanyang kapatid pagkatapos nito. Pero hindi niya ipagkakaila na nasiyahan siya kasiping ang lalaki na ang tanging natatandaan lang niya ang sword tattoo nito sa kanang kamay. KINAUMAGAHAN Nanghihina siyang naupo sa gilid ng kama. Chineck muna ni Hyness ang cheque na nakalagay sa kanyang maliit na wallet, tiyak na kailangan pa niyang mapapalitan ito. Pinulot niya agad ang damit na nakalapag sa sahig at agaran na isinuot, nakarinig naman siya ng pag agos ng tubig mula sa bathroom at dahil sa kaba na lumabas doon ang lalaki ay nagmamadali siyang lumabas ng unit nito. Pumara agad siya ng may nakita na tricycle sa daan at napagpasyahan na umuwi agad sa kanilang bahay. Nanligo agad siya at hindi maiwasan na mapaigik dahil sa sakit na nararamdaman sa kanyang parteng gitna. Pagkaligo ay nagbihis din agad siya at pumunta sa ospital kung saan nandoon si nanay, tatay at Lily. Sumalubong sa kanya ang kanilang ina na kunot at magkasalubong ang mga nuo, naka kuyom ang kamao at galit na nakatingin sa kanya."Nay, kamus-" Hindi na niya naituloy ang sasabihin ng gawaran siya nito ng isang malakas na sampal. Hindi siya makapaniwala dahil sa sampal na ayon kaya't nangangatal ang labi na nilingon ang kanyang magulang.Lumabas naman sa isang silid si Freiya suot ang mapanurang mga ngiti kaya hindi na siya nagtaka kung bakit ganito ang ini akto ng kanyang ina. "Ang kapal naman ng mukha mo magpunta pa dito!" Gigil na sigaw sa kanya ng kanyang ina. Nakakakuha na rin sila ng atensyon sa ibang mga dumadaan. "Nay b-bakit po?" Naguguluhan na tanong niya. "Tay." Tawag n'ya sa kanyang ama. "Bakit?! Oh, heto tingnan mo!" May isinampal na papel sa kanya ito at nangangatal ang kanyang mga kamay na pinulot ayon. "Yan ba ang sinasabi mo na gagawin mo at babalik ka?!" Nanggigigil na sikmat pa sa kanya nito.Napailing naman ako habang tumingin kay Freiya. Kitang kita sa mata nito na nagugustuhan niya ang nangyayari sa pamilya ko. Hindi ko maintindihan kung bakit naging ganito sa akin si Freiya, magkaibigan kami noon pero ganito na n'ya ako i trato ngayon. Pati ba naman hanggang dito ay nakikisali pa rin siya. Hindi na lubos maisip ni Hyness kung ano ba ang nagawa niya noon rito para mas pahirapin pa ni Freiya ang sitwasyon."Nay, hayaan n'yo naman po akong makapagpaliwang, mali kayo ng pagkakaintindi." Pagmamakaawa ko at hinawakan ang kamay ni nanay na nangangatal na. Nawalan naman agad siya nang balanse ng tabigin ng kanyang ina ang kanyang kamay na nakahawak rito kaya natumba siya sa sahig."Hyness, tumigil kana!" Sigaw ng kanyang ama. "Tay naman." May pagmamakaawa na tingin ko dito ngunit umiling lang ang kanyang ama bago tinalikuran s'ya. "Nay." Tawag n'ya sa ina ngunit umiling lang din ito bago nagsalita."Nessa, nag aagaw buhay dito ang kapatid mo tapos ganyan lang ang gagawin mo! Hindi kita pinalaki ng ganyan! Sadya bang ganyan na lang ang galit mo sa kapatid mo?! Na kahit halos lagutan na s'ya ng hininga at nakikipaglaban sa kamatayan tapos ikaw nagpapakasaya lamang?! Nagkamali siguro kami ng ama mo ng pagpapalaki sayo." Halos lagutan ako ng hininga dahil sa narinig. Is she angry with her sister? Hindi naman di'ba? Oo aminado si Hyness na nagtatampo siya at minsan ay naiingit pero hindi ito nagtanim ng kahit na anong galit sa kahit na sino. Ang buong akala niya ay nagkakaintindihan na sila kagabi ng kanyang ina ngunit mali pala.Tinalikuran na rin siya ng kanyang nanay at pumasok sa loob ng silid kung nasaan si Lily. Binigyan naman siya ng isang malawak na ngiti ni Freiya bago winagayway ang kamay at sumunod sa kanyang nanay. Pakiramdam niya ay sya na ang pinakawalang kwentang anak sa buong mundo. Pero bakit hindi nila magawang pakinggan ang side niya? Una sa lahat ay hindi rin naman niya ginusto ang ginawa niya at kung ito ang tanging paraan upang mas mapabilis ang operasyon ni Lily ay hindi siya magdadalawang-isip na gawin yun ng paulit-ulit.Humihikbi siya ng pulutin ang litrato na nagkalat sa sahig, tinitigan niya ang kuhang litrato at hindi naman niya alam kung saan ito nakuha ni Freiya. Ngayon lang din niya napagtanto na hindi siya ang nasa litrato dahil wala naman siyang boyfriend, mas lalong pribado ang unit na pinagdalhan sa kanya ng lalaki.
Hyness didn't know where she landed because of her walk. Masyadong malalim ang kanyang iniisip kaya di niya inaasahan na mapapadpad siya sa isang palaruan. She watched the children play happily at hiniling na sana ganon na lang din siya kasaya sa mga oras na ayon.Hindi na rin niya naituloy ang kanyang pag aaral. Nagtatalo ang isip niya. Gusto niyang suwayin ang kanyang magulang. Gusto niyang pumasok sa paaralan at ilabas na lang pera ngunit hindi niya alam kung saan siya huhugot ng lakas. Isang buwan pa ang lumipas at naging successful ang operasyon ni Lily. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya kinakausap ng kanyang ina, mas lalo itong nagalit sa kanya ng malaman nito na ibenenta niya ang sarili niya para lamang maipagamot ang kapatid. Kahit sino naman siguro ay magagalit kung ganon ang ginagawa but for Hyness mas inisip niya ang kapatid niya na nag-aagaw buhay. Kinabukasan, napakurap si Hyness sa lalaking may magandang tindig na ngayon ay nasa harapan ng kanilang bahay. Naka tuxed
Tinulungan si Hyness ng kanyang ina sa kanyang nilalabahan na damit, ang ina na rin niya ang sampay. Gumaan naman ang pakiramdam niya at lagi na siyang nakangiti dahil naging maayos na sila ng kangang ina. "Nay ako na po ang magluluto." Sabi niya sa ina at tinangka na agawin ang kaldero. "Ako na dito, magpahinga kana at samahan mo nalang doon sa Lily." Nakangiti na ani ng kanyang ina. "Per-" "Wala ng pero-pero Nessa." Pagpuputol ng kanyang ina sa kanyang pagtutol. "Ipakilala mo rin yang boyfriend mo sa amin Nessa ha, dapat lang na panagutan ka niya." Nawala ang ngiti sa labi niya dahil sa sinabi ng kanyang ina. Parang may tinik na nagbara bigla sa kanyang lalamunan at hindi agad naka imik."Sumulong kana doon, hindi naman kita pinipilit na ipakilala siya samin." Nakahinga siya ng maluwag dahil sa narinig. Ngumiti naman siya sa kanyang ina ng tumingin ito sa kanya ngunit nauwi ang kanyang ngiti sa isang ngiwi. "Lily, pag laki mo anong gusto mo maging?" Tanong niya sa kapatid na n
Halos manakit ang leeg ni Hyness dahil sa rami ng kanyang ini encode. Alas syete na ng gabi ng siya ay matapos, marahil ay nag aalala na sa kanya ang kanyang mga magulang at kapatid dahil sa ginabi siya. Inayos niya ang mesa at napagpasyahan na ang umuwi, wala rin kasi ang kanyang boss at kanina pang umalis. Bukas na lang niya dadalhin sa HR Department ang kanyang mga natapos na gawain. Iilan na ang tao sa loob ng building hanggang sa makababa na siya sa ground floor ay bilang na rin ang mga tao na nandoon. “Good evening ma’am. Ingat sa pag uwi.” Bati sa kanya ng guard na nakatayo malapit sa exit door ng building. Ngumiti naman siya at yumuko upang mag bigay galang. “Salamat po kuya, kayo rin po ingat sa pag uwi.” Malumanay na sagot ni Hyness at malawak namang ngumiti pabalik sa kanya si manong guard. Tahimik ang buong paligid at tanging simoy lang hangin ang maririnig sa buong paligid kasabay ng paghapas ng sariwang hangin sa mukha ni Hyness. Unang araw pa lang pero grabe ang nag
“Naka landi ka na naman? Pati bagong lipat ba naman napatos mo pa?” Napairap siya ng marinig ang matinis ngunit nakakairita na boses ni Freiya. Nagtuloy-tuloy lamang siya sa paglalakad hanggang sa makarating siya sa kanto na nakabuntot pa rin sa kanya si Freiya.“Ganyan kana ba talaga kainggit Freiya?” Tanong niya rito. Nanlalaki naman ang mga mata ni Freiya sa narinig. “Bakit ako maiinggit sa malandi na kagaya mo?” Mataray na sagot nito sa kanya. “Then mind your own business.” Sagot niya pang muli. Halos mautas naman ng tawa si Hyness ng sakto na daraan ang sasakyan ni Arman at malakas na bumusina habang si Freiya ay nakaharang sa daraanan. Halata ang kaba na bumalot sa buong mukha ni Freiya dahil sa gulat. “Walanghiya talaga! Hoy!” sigaw ni Freiya habang tinuturo ang kotse. Hinampas pa nito ang unahan ng kotse at nanlilisik ang mata na nakatingin mula sa loob. Bumaba naman si Arman na may matikas na tindig habang may ngiti sa mga labi at labas na labas na naman ang pang mais na
Kulang na lang ay isipin ni Hyness na sobrang walang puso ang kanyang boss dahil natagalan lang ng konti ay kanya na agad tatanggalan ng trabaho. “Spill. Alam kung kanina mo pang gusto magsalita.” Imik naman sa kanya ng kanyang boss.“Kailangan po ba talaga na tanggalan agad ng trabaho?” Medyo nahihiya pa niyang tanong. Tumigil naman sa paglalakad ang kanyang boss James at pikit mata siyang hinarap. “Hindi sa lahat ng bagay ay kailangan na pagbigyan sila, binabayaran ko sila ng tama at simpleng gawain lang hindi pa nila magawa.” Walang buhay naman na sagot sa kanya nito. Bahagya naman siyang napatango, at napag isip-isip na ano nga ba ang pakialam niya kung mawalan ang mga ito ng trabaho gayung ang dapat isipin niya ay ang kanyang trabaho bilang sekretarya sa ganitong klaseng tao. Konting kamalian ay aalisin na agad. Halos mabagot lamang naman siya habang nakaupo sa isang sulok dahil wala naman sa kanyang inuutos ang amo niyang laging nakakunot ang noo. Bagkus nakakaramdam siya ng
Naiilang si Hyness sa bawat sulyap na napapansin niya mula sa kanyang amo. Parang pakiramdam niya ay kinakabisado nito ang kanyang buong pagkatao at nakikita ang kabuuan ng kanyang katawan. Ilang araw na rin kasi ang lumipas simula noong araw na mangyari ang insidente na ayon.Tumikhim siya at bahagyang sinulyapan si James na ngayon ay may supil na ngiti sa labi. “Ms. Savedra.” Tawag sa kanya ni James. Tumayo naman siya agad. “Yes po, Sir!” Tugon niya at nakipagsukatan siya ng tingin dito. “Gumagala ka ba?” Nakataas ang kanyang kilay sa itinanong nito. “Hindi po, Sir.” Tugon niya. “Gumigimik? Kahit saan o sa bar?” Napakagat naman siya sa labi dahil sa sunod na tanong ni James sa kanya. Hindi siya agad nakaimik bagkus ay yumuko siya at sinabing. “Mawalang galang na po Sir James, pero hindi po kasali dito ang personal na bagay na nangyayari sa aking buhay.” Sagot ko bago muling tumunghay. Nakahinga naman siya ng malalim ng makita ang pagtango ni James at muling humarap sa desk nit
Maaga si Hyness na nagising. Siya na rin ang naghanda ng kakainin niya ngayong umagahan at syempre pati na rin ang babaunin niya sa trabaho. Napag isip-isip niya kasi na magdala na lang ng maluto upang maka minus sa gastusin. Hanggang ngayon naman ay iniisip niya pa rin ang pera na nasa ilalim lang ng higaan niya. Araw-araw siyang nakokonsensya dahil hindi niya magawang sabihin sa magulang. Eh di sana maayos ang pamumuhay nila at ipinagawa na nila ang bahay nila. Ngunit paano niya masasabi kung pinapangunahan na ng takot ang kanyang dibdib at nag rereflect na agad sa utak ni Hyness ang magiging reaksyon ng kanyang ama't-ina lalo na't nauwi lang sa wala ang sakripisyo niya, o sakripisyo nga bang matatawag ang ginawa niya. Pero kung alam naman niya na magiging ganun ang mangyayari na may kusang magbabayad ng bill nila ay hindi na para ibenta niya ang sarili sa taong hindi niya kilala. Dali-dali naman tumindig si Hyness mula sa pagkaka upo at nagpunta sa lababo. Sumuka siya ng sumuka
Nag text na lang si Hyness kay Arman na hindi ito sasabay sa kanya pag-uwi. Dahil kahit anong tanggi at paliwanag niya sa kanyang amo ay hindi ito pumayag na hindi si James ang maghahatid sa kanya sa kanilang bahay. Kaya ngayon heto at lulan sila ng sasakyan ng kanyang amo at tinatahak ang daan pauwi sa kanilang bahay."Who are you texting?" Napaangat naman siya ng tingin kay James ng magtanong ito. "A-ah si Arman po Sir James." Medyo utal na sagot niya. "A man?" Tanong nitong muli sa kanya at bahagya naman siyang tumango. Binalot naman ng katahimikan ang loob ng sasakyan ni James at napapansin pa ni Hyness ang paghigpit ng hawak ng kanyang amo sa manobela ng sariling kotse nito.Mas pinili na lang naman niya ang itago ang cellphone sa bag na dala at huwag na lang umimik. Hanggang sa sila ay makarating sa tapat ng kanilang bahay. As usual ang mga mata na naman ng aming kapitbahay at nagsisilakihan at kahit si Freiya at taga doon sa kanto ay nakarating pa hanggang dito sa amin para l
Hyness' Point of ViewPinacheck namin agad ni Mika si Kyle bago namin napag pasyahan ang pumunta kay na Nanay. Hindi naman malala ang nangyari sa paa niya at makakarecover rin ito agad 'yon ang sabi ng doctor. Nang makababa kami ng kotse ay naka lock ang gate siguro dahil nasa store ang mga ito. Ngunit si Mika ay makulit talaga at pinindot pa ang doorbell ng ilang beses. "Bakit kasi wala ka man lang kontak sa kanila." Sabi nito sa akin. "Uulitin ko pa ba ang kwento?" Tanong ko dito. Ngumiwi naman siya at umiling sa akin. "H'wag na, aabutin lang tayo ng pasko kapag kwinento mo." Napailing ako sa sagot nito at naglakad na siya palapit sa akin ng biglang bumukas ang gate. Natanaw ko agad mula sa may pintuan si Lily, namumula ang mata na nakatingin sa akin. Dahil sa buhat ko si Kyle ay hindi ko nagawa ang tumakbo papunta sa kanya. Kahit ako ay naluluha na rin kaya ngumiti lamang ako sa kanya. "Ikaw ba yan ate?" Naninigurado pa na tanong nito mula sa may gate. Bahagya akong tumango
“You think magugustuhan ito ni Lily?” I asked Mika habang hawak nito si Kyle. “Five years old lang ba ang kapatid mo?” May pamimilosopo na sagot nito. “Why don’t you try makeup? Feeling ko mas bet niya yun since dalaga na siya.” Sumangayon ako sa sinabi niya kaya tinungo namin ang makeup station at halos pinili ko ang mga best make up. Nandito kasi kami ngayon sa mall, hindi naman ako pwede magpakita sa kanila ng wala man lang pasalubong. Habang naglalakad kami ay hindi naman namin inasahan na may mababangga si Kyle na may edad na babae may dala ito na coffee na siyang nabubo na sa kanilang dalawa ni Kyle, naka shades pa ito na akala mo’y napakataas ng sikat ng araw dito sa loob ng mall.“What the!” Imik ng babae. Mabilis akong yumuko dito. “Nako, pasensya na po ma’am, hindi po sinasadya ng anak–”“Shh.” Pagpapatahimik nito sa akin. Ibinaba nito ang kanyang shades kapantay ng kanyang bibig. “Anak mo?”Mabilis naman ako na tumango bilang sagot dito. “What is your name?” Tanong pa niy
“Ulitin mo nga ang sinabi mo?” Hindi makapaniwala na tanong ko kay Mika. Narinig ko naman ang sinabi niya ngunit hindi ko matanggap.“Bukas ng hapon ang flight, exact 4:30PM.” Napapikit ako ng mariin. “Sabi mo ako ang bahala diba?” Tanong nito habang nakangiwi. “Akala ko ba this week?” Sa punto naito ay hindi ko pa rin tanggap talaga. “Sunday ngayon, then monday bukas so bukas na agad ganon din naman yun.” Napailing na lang ako at napaupo sa kama. Sinamaan ko siya ng tingin at nag peace sign pa ito. Hindi ako handa, ngayon pa lang nangangatal na ang kanyang kalamnan dahil sa paguwi na yan. Tanggap naman niya na uuwi na siya pero di niya alam na bukas na agad. Ang dami tuloy tumatakbo sa utak niya. Paano kung may makakilala agad sa kanya?Paano kung magkita agad sila ni Kael at makita nito ang bata?Tapos kuhanin sa kanya?How about Emely?Lucio?Mas lalo na si Rica?“Fine. Tulungan mo ako iligpit ang gamit namin.” Pagsuko na sabi ko dito at agrisibo naman ito na tumango. Nang mat
Nang kami ay nakarating sa Montefalco Corp ay pinagtitinginan kami nang ilan. Ilang beses ko naman kasing sinabi kay Kael na mauna na siyang pumasok sa loob at ako'y susunod na lamang sa kanya ngunit ako'y hindi niya pinayagan. Mas maayos at okay raw kung kami ay sabay na papasok sa loob kesa ang maghihiwalay pa kaming dalawa. Hindi ko alam ang mararamdaman kung maiinis ba o kikiligin. Maiinis dahil ang corny niyang magsalita o kikiligin dahil ayaw niya kaming maghiwalay pa.'Pero tama pa ba ito?'Hanggang sa makarating kami sa office ni Kael ay doon lamang ako nakahinga nang maluwag. Ibinaba ko agad ang aking bag sa aking desk at nilingon si Kael na nagsisimula na ulit magtipa sa kanyang computer. Nakakunot ang kanyang perpektong mga kilay at hindi naman maiwasan ni Hyness na masulyapan ang mapupulang labi ni Kael. Nag reflect naman sa isip niya ang halik na nangyari sa loob ng kanyang sariling kwarto. Napahawak siya sa kanyang pisngi dahil sa naramdaman na pag init noon. 'Ano ba
Maagang nagising si Hyness dahil sa kaunting sinag ng araw na tumatama sa kanyang mukha, dahil sa maagang nakatulog ay nakalimutan na niyang sarahan ang bintana ng kanyang kwarto. Sumilip siya sa ilalim ng kanyang higaan bago muling naupo ng maigi sa kama, mabuti na lang at hindi napasok ang kanyang ina dito sa kanyang kwarto at hindi nagbubuklat dahil kung nagkataon ay makikita ng kanyang ina ang pera sa kanyang higaan. Huminga siya ng malalim bago nagpusod ng kanyang buhok at bumaba. Naamoy niya ang pamilyar na amoy ni Kael at hindi nga siya nagkakamali dahil nakita niya ang kanyang amo na nakaupo sa maliit na sofa sa kanilang sala. Kukurap-kurap naman siyang tumingin kay Kael at napatingin siya kay Lily na ngayon ay nakabihis na rin ng kanyang uniform at nakahanda na para sa eskwela."S-sir Kael?" Hindi makapaniwala niyang bigkas. Unang araw kelangan susunduin agad kahit hindi pa kami mag boyfriend?"Good morning, Hyness." Bati naman niya sa akin. Mabilis naman akong tumakbo at n
Nag text na lang si Hyness kay Arman na hindi ito sasabay sa kanya pag-uwi. Dahil kahit anong tanggi at paliwanag niya sa kanyang amo ay hindi ito pumayag na hindi si James ang maghahatid sa kanya sa kanilang bahay. Kaya ngayon heto at lulan sila ng sasakyan ng kanyang amo at tinatahak ang daan pauwi sa kanilang bahay."Who are you texting?" Napaangat naman siya ng tingin kay James ng magtanong ito. "A-ah si Arman po Sir James." Medyo utal na sagot niya. "A man?" Tanong nitong muli sa kanya at bahagya naman siyang tumango. Binalot naman ng katahimikan ang loob ng sasakyan ni James at napapansin pa ni Hyness ang paghigpit ng hawak ng kanyang amo sa manobela ng sariling kotse nito.Mas pinili na lang naman niya ang itago ang cellphone sa bag na dala at huwag na lang umimik. Hanggang sa sila ay makarating sa tapat ng kanilang bahay. As usual ang mga mata na naman ng aming kapitbahay at nagsisilakihan at kahit si Freiya at taga doon sa kanto ay nakarating pa hanggang dito sa amin para l
Maaga si Hyness na nagising. Siya na rin ang naghanda ng kakainin niya ngayong umagahan at syempre pati na rin ang babaunin niya sa trabaho. Napag isip-isip niya kasi na magdala na lang ng maluto upang maka minus sa gastusin. Hanggang ngayon naman ay iniisip niya pa rin ang pera na nasa ilalim lang ng higaan niya. Araw-araw siyang nakokonsensya dahil hindi niya magawang sabihin sa magulang. Eh di sana maayos ang pamumuhay nila at ipinagawa na nila ang bahay nila. Ngunit paano niya masasabi kung pinapangunahan na ng takot ang kanyang dibdib at nag rereflect na agad sa utak ni Hyness ang magiging reaksyon ng kanyang ama't-ina lalo na't nauwi lang sa wala ang sakripisyo niya, o sakripisyo nga bang matatawag ang ginawa niya. Pero kung alam naman niya na magiging ganun ang mangyayari na may kusang magbabayad ng bill nila ay hindi na para ibenta niya ang sarili sa taong hindi niya kilala. Dali-dali naman tumindig si Hyness mula sa pagkaka upo at nagpunta sa lababo. Sumuka siya ng sumuka
Naiilang si Hyness sa bawat sulyap na napapansin niya mula sa kanyang amo. Parang pakiramdam niya ay kinakabisado nito ang kanyang buong pagkatao at nakikita ang kabuuan ng kanyang katawan. Ilang araw na rin kasi ang lumipas simula noong araw na mangyari ang insidente na ayon.Tumikhim siya at bahagyang sinulyapan si James na ngayon ay may supil na ngiti sa labi. “Ms. Savedra.” Tawag sa kanya ni James. Tumayo naman siya agad. “Yes po, Sir!” Tugon niya at nakipagsukatan siya ng tingin dito. “Gumagala ka ba?” Nakataas ang kanyang kilay sa itinanong nito. “Hindi po, Sir.” Tugon niya. “Gumigimik? Kahit saan o sa bar?” Napakagat naman siya sa labi dahil sa sunod na tanong ni James sa kanya. Hindi siya agad nakaimik bagkus ay yumuko siya at sinabing. “Mawalang galang na po Sir James, pero hindi po kasali dito ang personal na bagay na nangyayari sa aking buhay.” Sagot ko bago muling tumunghay. Nakahinga naman siya ng malalim ng makita ang pagtango ni James at muling humarap sa desk nit
Kulang na lang ay isipin ni Hyness na sobrang walang puso ang kanyang boss dahil natagalan lang ng konti ay kanya na agad tatanggalan ng trabaho. “Spill. Alam kung kanina mo pang gusto magsalita.” Imik naman sa kanya ng kanyang boss.“Kailangan po ba talaga na tanggalan agad ng trabaho?” Medyo nahihiya pa niyang tanong. Tumigil naman sa paglalakad ang kanyang boss James at pikit mata siyang hinarap. “Hindi sa lahat ng bagay ay kailangan na pagbigyan sila, binabayaran ko sila ng tama at simpleng gawain lang hindi pa nila magawa.” Walang buhay naman na sagot sa kanya nito. Bahagya naman siyang napatango, at napag isip-isip na ano nga ba ang pakialam niya kung mawalan ang mga ito ng trabaho gayung ang dapat isipin niya ay ang kanyang trabaho bilang sekretarya sa ganitong klaseng tao. Konting kamalian ay aalisin na agad. Halos mabagot lamang naman siya habang nakaupo sa isang sulok dahil wala naman sa kanyang inuutos ang amo niyang laging nakakunot ang noo. Bagkus nakakaramdam siya ng