“Pang ilang Colle na ang nahuli mo ngayon na hinayaan mong masunog sa ilalim ng araw?” tanong ni Clark sa kambal nang pumasok ito sa hotel room.Inalis ni Selena ang hood ng suot niyang jacket at sinulyapan ito habang hinuhubad ang gloves. Inihagis lang niya ito sa kung saan at naupo. Sa halip na ang hotel na pag-aari ng kanilang pamilya sila tumira ay sa isang warehouse na pag-aari rin nila. At lahat ng mga bintana ay tinakpan nila para hindi makapasok ang araw sa loob.Katunayan ay hindi sila bumalik ng Havilland. Lumuwas sila ng kaniyang kambal at si Arjoe. They have been hunting the Colle family for days. Ngunit ang head ng family ay hindi pa rin nila nahuhuli at nalalaman kung saan ang lungga nila. Ang mga nahuli at namatay na sa kamay niya ay mga mababang uri ng half-blood at hindi alam kung saan nagtatago ang pinuno nila. Palipat-lipat ang mga ito ng tirahan kaya ang huling kuta nila na alam ni Clark ay hindi na roon.Ngunit sa araw na ito ay nagbunga ang pag-iimbistiga nila. A
Nagsalubong ang kilay ni Elmhurst nang kunin ni Roland ang kamay niya at kumuha ng dugo niya. Pang limang beses na nitong ginawa ito at hindi naniya napigilan ang mainis. Kanina habang nasa kuweba siya at nagme-meditate ay sumulpot ito at basta na lang siya kinaladkad pabalik ng menowa. Ni hindi ito nagpaliwanag kung ano ang dahilan. At pagkarating nila ng bahay ay naging abala na ito sa test na hindi niya alam kung ano.Kapag nagtatanong naman siya ay hindi ito sumasagot at basta na lang uli kukuha ng dugo niya. Nandito sila sa basement at kompleto ang lahat ng kagamitan pang-medical. At ayon kay Roland ay kabibili lahat para raw sa kaniya. He was not the first mortal who came to their house but he was also the first to become like them.“If you test my blood many times, is there a chance that I can still be a normal human?” nababagot na tanong niya. Sumandal siya sa headboard ng kama at pinanood itong tignan ang dugo niya sa microscope.Nagtaas ito ng ulo at sinulyapan siya sabay ta
Humigpit ang pagkakasakal ni Selena sa leeg ng isang half-blood na nahuli niya. Papadilim kanina nang lumabas siya ng warehouse para maglibot. Nagbabasakali na may makasalubong siya at tama ang hula niya. They were out at night to hunt for their food. At isa na ang nahuli niyang ito na lumabas para humuli ng kanilang biktima. Isang babae ang balak nitong hulihin ng makita niya ito. Kaya naman mabilis na tinulungan niya ang babae pagkatapos ay hinabol naman niya ang lalaki hanggang sa may masikip na eskenita nang sinubukan nitong tumakas. Kahit na anong palag nito ay hindi ito makawala.“Tell me where Fenrir is hiding?” puno ng panganib na kanyang wika sa lalaki.Madiin itong umiling at hindi siya sinagot. Nanlilisik pa ang mga mata nitong nakatingin sa kanya habang mahinang umaangil. Naiinis na bumaon ang kanyang kuko sa balat nito.“Kahit na hindi mo ako sagutin may marami akong paraan para malaman ko kung saan siya nagtatago. Isa ka lamang na mababang uri ng mga bampira nasa isang p
Selena found herself rooted on the ground when she entered her room. Marami ang nagbago sa loob ng kanyang kwarto. Mayroong bookshelf sa may kaliwang bahagi at lamesa naman sa tabi nito. At sa mesa ay may mga librong maayos na nakasalansan sa may gilid at laptop naman sa gitna. Ang kulay itim na kurtina ng bintana ay napalitan na rin ng kulay gray. Ang mga kumot unan at kubre kama na kahit minsan ay hindi pa niya nagagamit ay ngayon ay may bakas na may natutulog na rito.Tumaas ang sulok na kanyang labi ng mahulaan niya kung sino ang natutulog sa kanyang kwarto. He's using her room as if he was the owner of it. His traces of her room are so obvious. May nakita siyang damit nito na basta na lamang nilukot at inihagis sa sofa. Ang rubber shoes ng binata ay nakalagay lamang sa gilid at ang sinuot nito medyas ay nakakalat rin.Nang biglang bumukas ang pinto ay napalingon siya roon. Nang makita siya nitong nakatayo sa gitna ng kwarto ay tumikim ito at nag-iwas ng tingin.“Bumaba ka raw sa
Nasa may pinaka-rooftop ng isang sampung palapag na gusali si Selena at nakatanaw sa papaliwanag na langit. Ilang minuto na lamang at lalabas na ang sikat ng araw. Pinili niya sa puwestong ito dahil ito ang agad na masisikatan ng araw.Tinignan niya si Elmhurst na nakatayo dalawang metro ang layo sa kaniya. Kahit na magkasama sila hindi man lang siya nito pinapansin o kinakausap. Simula nang nanggaling sila sa isla hanggang sa makarating sila rito ay nanatiling tikom ang bibig nito. Naglagay din ito ng distansya sa pagitan nilang dalawa. Sa tuwing susubukan niyang lumapit ay pasimpleng lalayo ito at iiwas sa kaniya.At kapag naman nagsisimula siya ng topic ay nagkokomento lang ito kung kinakailangan. O kaya naman ay tatango lang at hindi sasagot. Kaya naman hindi na siya nagpumilit na kausapin pa ito. Para kasing hangin ang kasama niya. Mas mabuti pa na naiwan na lang ito sa isla.Nagbawi siya ng tingin at muling tinignan ang sumisikat nang araw. Wala siyang maramdaman na pag-asa na s
“Wow! Masyadong masukal ang lugar na ito at mukhang hindi pribado,” bulalas ni Selena habang inililibot ang tingin sa kanilang paligid. Matataas na halaman ang mga nadadaanan nila at ang iba ay may maraming tinik. Sa isang kasulok-sulukang bahagi ng luzon sila napadpad para lang makita ang cabin. At hindi na siya nagtaka na wala silang nakasalubong na half-blood. Malamang ay sinabi na ni Zaria sa mga ito na huwag silang pumunta rito dahil natuklasan nila na may hideout sila rito.Wala man silang makikita rito na tauhan ng mga Colle ay nagbabakasali pa rin silang may makita silang evidence o kahit na anong importanteng impormasyon.Pumitas siya ng dahon ng halaman na may tinik at inamoy ito habang naglalakad. Ang maliit na sugat na dulot ng tinik ay agad naghilom. Such a refreshing smell, far from the stinky smell of blood. It has a sweet aroma coming from the leaves.She broke out a hearty smile. “Hey, Elm! I remembered that the first flowers you gave me were paper roses. Is it not tim
Nang lumabas siya ng laboratory room ay eksaktong nakarinig siya ng ingay galing sa kabilang hallway. Parang isang automatic na bakal na pinto ang narinig niyang bumukas. Mabilis na ibinulsa niya ang vial at walang ingay na sinundan niya iyon. May paliko pa na bahagi ang hallway kaya sumandal siya sa dingding at sumilip.May naamoy siyang dugo na galing sa isang babaeng na nakasandal sa dingding. Ngunit alam niyang isang secret door iyon. She can tell that she's in a very weak state.She emerged from where she was hiding and approached her. Ang tensyonadong babae ay agad nag-angat ng mukha at takot na napatingin sa kaniya. She could see how terrified she was. There's a big wound on her right face that was still dripping with blood. Ang suot din nitong mga damit ay punit-punit. Kaya naman nakita niya na marami itong galos sa katawan. Kung hindi lang malakas ang kontrol niya sa sarili ay kanina pa niya ito dinamba. She's already feasting on her delicious blood.Human? Anong ginagawa ng
Katatapos lamang na gamutin ni Roland si Lira at kinabitan din ng IV drip. Mabuti na lamang at kahit maraming galos ito ay hindi pa rin ito nalagay sa alanganin. Ang sugat naman sa mukha nito ay mag-iiwan na ng peklat dahil masyadong malalim iyon.Lumabas na sila ng treatment room para bigyan ng privacy ang dalagita at si Clark. Kahit na hindi na banggitin ng kanilang kapatid ay alam nilang lahat na ito ang Thiramin nito. Kahit na gusto niyang biruin ang kambal na masyadong bata si Lira ay pinigilan niya ang kaniyang sarili. Dahil alam niyang ibabalik din nila sa kaniya sapagkat malayo ang agwat din ng edad nila ni Elmhurst.Nang makita niyang lumiko si Elmhurst at lumabas ng backdoor ay agad na sinundan niya ito. Kahit na malamig ang pakikitungo nito sa kaniya ay hindi pa rin siya susuko. Gusto pa rin niyang suyuin ito para magkabati na sila. Pero alam niya na nabunutan na ito ng tinik dahil nalaman nito na hindi ito ang pumatay sa sarili nitong ina. Hindi rin dahil may koneksyon sil
Ang malaking kastilyo ng mga Madrid sa Havilland ay ngayon ay napapalamutin ng mga bulaklak na tinatawag nilang vermilion flower. Ang mga utusan ay abala sa pag-aasista ng iba pang mga bisita at pag-aayos ng mga gamit sa labas at loob ng malawak na bulwagan. Habang ang mga bisita ay nagkumpol-kumpol at nag-uusap ukol sa kasal ng nag-iisang babaeng anak ng kanilang pinunong si Lukas at ang reyna na si Maxine. Ang dalawang mag-asawa ay kahapon pa gumising sa kanilang mahimbing na pagtulog upang basbasan at saksihan ang kasal ng kanilang anak.Ang priestess na siyang magkakasal kay Selena at ai Elmhurst ay wala ring iba kundi si Maxine. Dahil siya lamang ang nag-iisang naiwan na elves mula sa kanyang angkan. Ang kanyang ina na si Daeia ang dating may mataas na katungkulan bilang priestess ng Havilland. Ngunit nang ito'y pumanaw at piniling maging hangin ng Havilland para bantayan ang nasabing lugar ay akala nila'y naputol na ang angkan nito. Pero dumating si Maxine noon na siyang nag-iis
Pagkalapag ng aircraft sa helipad ng gusali sa Alta Tiero ay agad na bumaba silang lahat. Pagtapak pa lamang ni Selena ng kanyang paa sa sahig ay mahigpit na hinawakan ni Elmhurst ang kamay niya. Pagkatapos ay mqlakas siyang hinila at iniwan na ang mga kapatid niya sa rooftop.Natatawang napasunod siya sa binata. Nabibirong tinanong pa niya ito kung bakit ito nagmamadali.“I'm going to punish you for scaring me,” ang sagot nito.Humagikgik siya sa sinabi nito bago pilyang bumulong, “what kind of punishment?”Wala siyang narinig na sagot mula sa binata at mas bumilis na ang takbo nila noong nasa may mountain range na sila at wala ng taong nakakakita sa kanila. Ang tinahak nilang daan ay ang papunta sa kweba.Ang ginawa pa nito ay bigla siya nitong binuhat at pinasakay sa likod nito para mag-piggy back ride siya rito. Hindi sa cliff sila humantong kundi sa ibaba ‘nun. At nang sapitin nila ito ay para itong unggoy na umakyat papunta sa kweba.Pagkarating nila sa bungad ng kweba ay binaba
Sa bahaging tunaw na tunaw ang ice ang lumusong si Elmhurst. Kahit na hindi tuluyang bumalik ang buong lakas niya ay kailangan niyang gawin ito para makita ang dalaga. Agad siyang lumangoy para hanapin ang kanyang kasintahan. Ngayong tapos ang gulo at hindi na nakokontrol ni Fenrir si Selena ay nararamdaman na niya ito sa koneksyon nilang dalawa. Pero napakahina nito tanda na hindi maayos ang kalagayan ng dalaga. Dahil sa totoo lang kanina ay labis siyang natakot nang hindi niya ito maramdaman. Iba yung takot ang naramdaman niya kanina kaysa noong nag-away silang dalawa at naputol ang kanilang koneksyon. Mas palagay ang loob niya dahil alam niyang buhay pa rin ito at nakatanaw sa kanya sa malayo. Binabantayan at kung sakaling may mangyari sa kanya ay agad itong susulpot. Ibang sitwasyon kasi ang meron sa kanila ngayon. Mula nang sinabi nito na kayang isakripisyo ng dalaga ang buhay nito para sa kanila ay hindi na siya mapakali. Hindi siya mapalagay sapagkat anumang oras ay bigla iton
“Where is Selena?” ang malakas na tanong niya kay Clark matapos na dispatsahin ang kalaban niya. Hindi niya napansin ang pag-alis nito kanina. Abala siya sa pakikipag-away at akala niya ay nasa malapit lamang ito. Pero nang paglinga niya ay wala na ang dalaga sa pwesto nito kanina.At habang nakikipaglaban siya ay hinahanap din ito ng kanyang mata. Ginagamit din niya ang koneksyon nila pero hindi niya ito maramdaman. Na parang pinutol iyon ng dalaga upang hindi niya ito masundan.Malakas na sinuntok niya ang isang sumugod sa kanya at pagkatapos ay kinagat ito sa leeg. Ang sumunod naman na ginawa niya ay inihambalos niya ito sa lupa bago tinapakan ang ulo nito. His reamins splattered at the ground. Pati na rin ang suot niyang combat shoes ay may dugo na rin.“Hindi ko siya napansin,” ang tugon ni Clark at tumanaw sa pinto ng gusali.Mukhang nagkaintindihan silang dalawa dahil sabay silang tumakbo papasok sa loob. Nakita nila ang pana ni Selena na nakalapag lamang sa sahig. Agad niya pi
“Fvck!!” malutong na mura ni Selena nang marinig sa link nila ang sinabi ng kanyang kapatid na si Roland. Habang naghihintay sila ng balita sa kanilang kapatid ay biglang narinig nila ang tinig nito sa kanilang koneksyon. At kumulo yata ang dugo niya sa sinabi nito.Parehong nahuli ang dalawa nang makapasok sila sa entrance ng palasyo ni Fenrir. Si Halen na mismong anak niya ay kasama ng kanilang kapatid sa iisang selda na nasa may underground. It was all made from silver. At nanghihina na raw si Halen. Habang si Roland ay palihim na ininom ang dugong tinago niya sa mismong katawan niya. Pero kahit bumalik ang lakas nito ay hindi naman nito magawang iwan si Halen sa loob. She's her thiramin after all.Wala pang sinabi ang kapatid nila kung anong gagawin sa kanila ng tauhan ni Fenrir pero ang sabi nito ay hintayin nila sandali na makita nito ng personal ang nasabing lalaki. Dahil simula nang mahuli at ikulong sila ay wala pang pumunta sa kanilang kulungan para magpakilalang si Fenrir.
Habang lumilipad ang aircraft sa himpapawid ay nakatanaw si Selena sa labas ng bintana. Medyo maulap ang panahon at animo nagbabantang may malakas na bagyong paparating. Ngunit sa kanila ay ganitongg klema ay mas gusto nila noon pa man. Subalit ngayon na hindi na sila matatakot sa sikat ng araw ay parang nakakasira sa magandang view kung nandito ka sa mataas na altitude.Ngunit hindi ang magandang view ang nasa isip niya sa oras na ito kundi ang pupuntahan nilang magkakapatid. At sa tuwina ay sinusulyapan niya ang mga ito. They wore a black overall camouflage and combat boots. They were all expressionless. Hindi man lang kinakabahan na ang pupuntahan nila ay ang hideout ni Fenrir. Dahil sa kanila ay mga mahihinang bampira lamang ang kanilang grupo. At sino ba ang mga kapatid niya? Sila ang mga elite warriors ng kanilang kaharian.Na kahit ang council ay agad na matatakot kapag sila na ang binabanggit sa usapan. Ngunit noong nanatili na sila rito sa mundo ng mga mortal ay maraming nagb
Nakatayo lamang si Selena sa sulok habang pinapanood si Elmhurst na hinuhubad ang suot nitong leather jacket. Nandito sila sa treatment room kasama ang mga kuya niya. At sa halip na kagatin ito sa leeg o kamay para sa dugo nito ay siya ang nagsuhestyon na gumamit sila ng syringe para kumuha ng dugo sa pulso nito sa kamay. Sa mata kasi niya ay parang hinahalikan nila ang thiramin niya kung iyon ang gagawin nila.Nang maupo ito sa silya at kumuha si Roland ng syringe ay naningkit ang mata niya. Kahit aware siya na hindi masasaktan ang binata ay napangiwi pa rin siya. Lalo na nang makita niyang itinusok na ito ng kuya niya sa balat ng binata.“Selena, hindi ba talaga magbabago ang disisyon mo?” nababagot na sabi ni Arjoe. “Baka sumikat na ang araw ay hindi pa tayo nakakuha ng sapat na dugo sa kanya.”“Magrereklamo ka pa at hindi kita papayagan na uminom ng dugo ni Elmhurst!” nagbabantang angil niya rito.“Can we just cut his wrist? It's easy if we do that,” hirit pa nito kaya dumilim ang
Laganap na ang gabi nang bumalik si Selena sa menowa. Sa kuweba lang naman siya nanatili habang kinakalma ang sarili. Dahil sa totoo lang nahihiya siya kay Elmhurst. Lalo pa at nasaktan na naman niya ito. Kung sana lang ay kaya niyang kontrolin ang abilidad niya ay wala siyang masasaktan na mga kapatid niya.Dahil isa ito sa pinag-aalala ng magulang nila noon. Ang darating ang ganitong senaryo na mawawalan siya ng kontrol at masasaktan ang lahat ng nakapaligid sa kaniya.Nangyari na kasi ito minsan noon. She was still young that time. They were having fun. Nagpapalakasan sila ng kanilang sariling kakayahan. She was proud and unbeatable. Tapos isama pa na siya lamang ang nag-iisang babae at palaging pinuputi ng karamihan. Lumaki ang ulo niya at naging mayabang. Ayaw niya ang natatalo at nauungusan. At kapag may nanghahamon noon sa kanya ay pakiramdam niya'y tinapakan nila ang buntot niya. Kaya kapag ganun ay hindi siya mangingiming pumayag na mapakitang gilas.Kaya nang araw na iyon ay
“What did he say?” tanong ni Selena kay Elmhurst nang makasalubong niya ito. Pababa ito ng hagdan papunta rito sa basement at hawak pa nito ang cellphone na ginamit nitong pangtawag ng police warden sa kulungan.Madilim ang mukha nito at halatang masamang balita ang narinig nito. Hinintay niyang makababa ito ng hagdan bago hinawakan ang kamay nito. Salubong ang kilay nito at taas baba ang dibdib sa pinipigilang galit. Narinig niya ang pag-crack ng nasirang bagay. At ng kanyang tignan ay ang cellphone pala na hawak nito ang nagkapira-piraso.“Kaninang umaga ang sabi ng warden may nagsabi raw na patay na ang aking ama. Kaya naman dinala siya sa morgue. Pero ng kanilang tignan muli ay bakante na iyon at wala na siya. Sinubukan nilang hanapin pero wala silang makita. Selena, alam mo ba kung ano ang agad na pumasok sa utak ko. Pinagtagpi-tagpi ko lahat. Two months ago nangyari ang aksidente ni Mama. Ang buwan din na iyon nag-drop si Reese—”“Si Reese at si Rojas ay iisa,” pagtatapos niya s