"Hello?" Sambit ni Ryan ng iangat nito ang telepono. Nagising siya sa ingay ng tumunog ang telepono, kaya pupungay-pungay itong umupo sa kama. "I'm sorry...." Umiiyak na sambit ni Lyca. "Bakit ka nag so-sorry?" Nagtataka na tanong ni Ryan sa paos na boses."Ang akala ko, okay na ako. Akala ko na buo na ako ng tinanggap kita sa buhay ko Ryan... I'm sorry," Pag amin niya sa kasintahan habang umiiyak. Ika dalawa na ng hating gabi ng makapag desisyon si Lyca na tawagan ang kasintahan dahil hindi siya makatulog. Nakokonsensya siya sa kanyang nararamdaman. Ayaw niyang saktan ang kasintahan kaya habang maaga pa ay gusto niya itong kausapin at humingi siya ng tawad. Isang linggo na kasi ang nakakalipas simula ng magkita sila ni Austin at manumbalik ang pagmamahal niya sa binata na inakala niyang matagal ng nakabaon sa limot ng makilala niya at tanggapin ang kasintahan na si Ryan. "Hindi kita maintindihan, babe. Nasaan ka? Pupuntahan kita," may pag aalala na sabi ni Ryan sa kanya. Agad-ag
"Long time no see, Ryan." Bati ni Austin kay Ryan. Seryosong umupo lang si Ryan sa katapat na bakanteng upuan. Kasalukuyan silang nasa isang sikat na restaurant at nagkasundo na magkita at mag usap ng masinsinan. "Bakit ka pa nagpakita? Anong kailangan mo Austin?" Seryosong tanong ni Ryan kay Austin."Ibabalik ko ang tanong mo Ryan, anong kailangan mo? Alam kung alam mo kung sino ang may atraso sating dalawa," giit pa ni Austin. "Hindi ka tumupad sa usapan Austin, at may kasunduan tayo!" Nagiging madiin na ang pagsasalita ni Ryan sa bawat pagbigkas niya ng mga kataga. "Kasunduan? Anong kasunduan ang sinasabi mo Ryan? Tang ina naman Ryan! Pina bantayan ko lang sayo si Lyca! Pero bakit shinota mo ang babaeng minamahal ko!?" Gigil na tanong ni Austin kay Ryan. "Binigyan kita ng kasunduan Austin! Wag mong sabihin na nakalimutan mo! Sinabihan kita na kapag hindi ka dumating sa araw na iyon ay pagsisisihan mo! Matagal na panahon akong nagtiis na hindi magtapat kay Lyca, minahal ko na si
Nililipad-lipad ng hangin ang mahabang buhok ni Laica habang nakaupo siya sa dalampasigan at hinahampas ng maliit na alon ang kanyang paa. Tela malalim na nag iisip habang nakatanaw sa araw na palubog na. “Laica! Anak, halika na at nakahanda na ang hapunan.” Tawag ni manang sa dalaga, ang mayordoma ng mansion ng mga Salazar. Nilingon ni Laica ang babaeng may edad, si manang. Nginitian lamang niya ang babae saka bumalik ang tingin sa araw na palubog. Masaya siya na pinagmamasdan ito, noon pa man nung bata pa siya ay hilig na niya manuod ng sunset tuwing nagpupunta sila sa dagat ng kanyang magulang. “Babe?” Nag angat ng tingin si Laica ng marinig niya ang boses ni Ryan. Nasa likuran na niya pala ang binata habang nakatayo. “Okay kalang ba?” Tanong ni Ryan at tumabi ito sa dalaga. Tipid lang ang ngiti ng dalaga sa binata at muling bumaling sa napaka gandang araw na palubog. “Hali na kayong dalawa!” Muling tawag ni manang kina Laica. Hinintay muna ni Laica na lumubog ang araw bago
****LAICA****FIRST POV“I'm sorry, Austin hindi ko alam. Sana nadamayan kita,” mangiyak-ngiyak kong sambit.“Tapos na yun, Laica. Ang importante ngayon ay ligtas ka, at kailangan kong ipakulong si Ryan.” Aniya. Kasalukuyan kaming nasa labas ng hospital nakaupo at nakatitig sa isa’t-isa ang aming mga mata, para akong nauuhaw sa namumulang labi ni Austin. Nakakaakit na halikan, unti-unting naglalapit ang aming mga labi at naglapat ito. Napapikit ako, at napasinghap ng hangin ng naamoy ko ang mabangong hininga ni Austin. Kusa na rin na bumuka ang aking bibig, para itong initusan na sumunod sa galaw ng labi niya. Napaka lambot ng kanyang labi kay tamis halikan. Maya-maya ay naaalala ko na nasa public place pala kami kaya ako na ang kusang bumitaw sa labi ni Austin, baka makalimutan kong nasa labas kami ng hospital at baka kung saan pa abutin ang nakakapanabik na halik niya. “I’m sorry, L-Laica.” Aniya nakayukod.“No. It’s okay, Austin.” Nakangiti kong sabi. Ilang saglit na tumahimik
Laica's POV"Happy birthday to you, happy birthday to you.." Nagising ako sa magkasabay na kanta ni mommy at daddy habang hawak ni daddy ang isang cake na may nakasinding small candle. Bumangon akong naka ngiti. "Wish," nakangiting sambit ni mommy.Ipinikit ko ang aking mata at nag wish."Happy birthday princess," hinalikan ako ni daddy sa ulo at niyakap. Ganun din si mommy. "Thank you mom, dad...." Tumabi sila sa akin sa kama."Nak, Princess. Uhm.. your already 32 years old, at kailan mo balak na bigyan kami ni mommy mo ng apo? baka maunahan kapa ng kapatid mo." Seryusong saad ni daddy."Apo agad dad? Baka pwede boyfriend muna," nagtatawanan kaming tatlo. Napaka swerte ko at nagkaroon ako ng magulang na sinusuportahan ako sa lahat ng nangyayari sa akin, sorbrang ramdam ko ang pagmamahal ng aking magulang, although marami kaming magkakapatid pero ginagampanan nila ang maging mabuting ina at ama sa aming lahat. Napatingin ako sa kamay ni daddy na may maliit na gift box habang ina
THIRD POV Tela naging awkward kay Laica ang araw na ito, habang si Austin ay kalmado sa bawat galaw nito. “Kumusta ka na?” “Ha-?” Gulat na gulat si Laica sa naging tanong ng lalake.“I miss you..” tuluyan ng namula ang magkabilang pisngi ni Laica dahil sa sinabi ni Austin. Hindi niya mapigilan na kiligin, ngunit kailangan niyang maging matigas. ‘Ano, magpapatangay na naman ako sa mokong na ‘to, tapos ano masasaktan na naman ako? Never!’ Usal ko sa aking sarili. Lumapit ng bahagya si Austin sa dalaga kaya mabilis na tumalikod si Laica, ngunit nagkamali yata si Laica sa kanyang naging desisyon dahil ilang segundo lang ay naramdaman na niya ang hininga ni Ausfin sa kanyang leeg. Magkahalong kaba at pananabik naman ang naramdaman ni Austin sa kanyang ginawa. Sobrang na miss niya ang dalaga. Sana nga lang ay mabigyan pa siya ng chance ng babae para muling iparandam ang kanyang pag ibig dito. Pinili niyang lumayo para mahanap niya ang kanyang sarili, aaminin niya mahal niya si Laica p
“Sige nga ipaliwanag mo, siguraduhin mo lang na mapapaniwala mo ako… kung hindi-” “Mali ang iniisip mo Laica, hindi namin ni tito sinadya na maging mag kapit bahay tayo.” pauna nito.“So paano nga!” Tumitig ito kay Austin.Samantalang si Lucas ay umupo sa kanyang swivel chair at pinagdikit ang mga daliri at nakangiting nakatingin sa dalawa, tela nag eenjoy itong manood ng isang romance movie. Napa hawak naman si Austin sa kanyang batok.“Nagkasabay kaming bumili ng unit.” Tela nagkaroon ito ng ilang liwanag sa tuktok ng kanyang ulo dahil sa lapad ng ngiti. “Yeah, yun na nga ang nangyari, so where not planning it.” Pagka sabi niyon ay lumapit ito sa ama ng babae. “Tito, bakit siya nandito?” Bulong nito sa ama ni Laica.Nagkibit balikat naman ang CEO at tumayo. “Hmm!” Tikhim nito. Samantalang si Laica ay bagsak balikat na umupo sa couch. “Princess, nakapag lunch kana ba?” Umiling lang ang dalaga, magkasalikop ang braso nito at nakanguso tela nadesapoint sa nalaman. “Let’s go.” A
Third POVWalang mapag sidlan ang ngiti sa mga labi ni Austin habang pinapanood niya ang dalaga na masaya at sarap na sarap sa pagkain na dala niya. Ang akala niya ay hindi ito tatanggapin ng dalaga. Kanina habang nasa byahe sila pauwi rito sa kani-kanilang unit ay naisipan na niyang e text ang kanyang PA para magpabili ng pagkain kaya wala pang limang minuto ng makapasok siya sa kanyang suites ay dumating na ang kanyang PA na bitbit ang pagkain na kanyang pibabili. Nag aalangan pa siyang pindutin ang doorbell ng suitea ni Laica baka hindi siya nito pansinin o hindi pagbuksan, ngunit lakas loob niya parin sinubukan. Alam niyang gutom ang dalaga dahil kanina sa sasakyan ay nakita niya ang dalaga na hinihimas ang manipis na tiyan. Ngunit naging malapad ang kanyang ngiti ng papasukin siya ni Laica at hayaan itong ihain sa mesa ang dala nitong pagkain.Inayos niya ang pagkakahain sa pagkain na dala niya sa mesa at naglagay din siya ng plato at kutsara, tinidor at gunting sa mesa. Inay
“Oh my gosh, babe you're so fuckin’ tight!” Gigil kong sambit nang maidiin ko ang aking sarili sa aking asawa. Kinagat ko ang aking ibabang labi nang mag-umpisa akong umulos sa ibabaw ng aking asawa. Habang siya ay mas lalo pang pinaghiwalay ang kanyang mga hita. Limang taon na ang lumipas. Mula nang lumabas ang aming pangalawang anak ay naging normal na ang aming pamumuhay. Lagi pa rin namin dinadalaw ang aming anak na si Louisa sa kanyang himlayan sa America, ngunit every six months na lang. Pumapasok na rin ako sa opisina. Habang si Laica ay abala na sa pag-aalaga sa aming dalawang anak na ngayon ay nag-aaral na. Nasa grade school na si Louie, habang si Liana ay nasa kender pa lang. “Deeper babe, ah!” Daing ng aking asawa habang umuungol, kaya mas lalo ko lang diniin ang aking sarili sa kanya. Nakaramdam na rin kami ng init dahil sa nangintab na ang aming katawan dahil sa butil-butil namin na pawis. Tila hindi na namin ramdam ang lamig na nanggaling sa malakas na Aircon dito
Two years later….“Aray! Ayoko na…. Ang sakit!” Umiiyak ang aking asawa habang dinadaing ang sakit na nararamdaman ng kanyang tiyan. Kasalukuyan siyang nakahiga sa trolley stretcher dito sa loob ng hospital. Tinutulak ito ng apat na nurse, at ako na nasa tabi ng aking asawa at tumutulong din sa pagtutulak ng trolley stretcher habang hawak ko nang mahigpit ang kanyang kamay. Dadalhin namin siya sa delivery room dahil lalabas na ang pangalawa naming anak. “Sorry babe, kaya mo yan.” Nag-aalala kong sabi. “Makakaraos ka din… konting tiis pa,” dagdag ko pa. “Ikaw kasi napaka landi mo, aray….” wika niya habang umiiyak. “Si Louie, nasaan?” Tanong Niya kahit nahihirapan magsalita. “Kasama niya si Zuila, nasa condo. Sorry na babe, ikaw kasi e. Lagi ka na lang kasi seksi kaya akala ko inaakit mo ako.” Inilapit ko ang kanyang kamay sa aking labi at mariin ko itong hinalikan. Nasa loob na kami ng delivery room. “Aray….” Daing niya habang hinahaplos ang kanyang naka umbok na tiyan. Kanina hab
Two months later…“Babe, what happened? Why are you crying?” Nasa loob ako ng conference room at kasalukuyang nagaganap ang board meeting nang nakatanggap ako ng tawag mula sa aking asawa. Narinig ko kaagad ang pag hikbi niya sa kabilang linya, kaya nag aalala na ako. Kung kanina ay nakasandal ako sa shevil chair ngayon ay tuwid na ang aking upo habang kausap si Laica sa kabilang linya. “Babe, I miss you… umuwi ka na please, miss na kita sobra,” sabi niya habang humihikbi. “Okay baby, I'll be right there in ten minutes.” Agad akong tumayo at patakbo ng lumabas sa conference room. “Sir!" Napalingon ako sa tawag ng aking secretary. “Why?" Maagap Kong Tanong sa kanya.“Saan po kayo pupunta? Halos kau-umpisa pa lang po ng meeting,” aniya na puno ng pagtataka. “Cancel it. Kailangan ako ng aking asawa," may awtoridad kong utos sa kanya.Iyon lang ang sinabi ko at nagmamadali na akong pumunta sa aking opisina para kunin ang aking bag at ng makauwi na agad. Wala na akong pakialam kung
Natapos ang Dinner na halo-halo ang aking nararamdaman sa mga oras na yun. Saya dahil na kasama ko ng ilang oras ang magulang. Lungkot dahil sa pag-alis nila ay may kulang na naman sa aking sarili. Gayunpaman ay napapawi ng aking asawa ang lungkot dahil sa mga yakap at haplos niya sa akin. Alam niya kasi kung paano ako pasayahin. Bago sila umalis ay nagsabi pa ako na sa mansion na sila magpahinga nang sa ganun ay hindi na sila abutan ng madaling araw sa daan. Ngunit dahil idinahilan na naman ni daddy ang kompanya niya ay wala akong magawa kundi ang unawain siya. Ganun din sa aking dalawang tita. “Mag iingat po kayo, salamat po sa pagbisita." Nakangiting sabi ni Laica matapos kami magpaalam sa kanila. “Okey ka lang ba babe?" Baling niya sa akin ng mapansin niya na bagsak ang aking balikat. Tumango ako dahil ayokong magsalita baka tuluyan ng bumagsak ang aking luha. “Ilabas mo yan babe, mas masakit pag pinipigilan mo, alam kung kanina mo pa yan pinipigilan." Iyon lang ang sinabi at
“Good morning misis Laica Del Vecchio, breakfast in bed. Sorry, lunch pala." Nanlaki ang aking mata sa aking narinig. Tumingin ako sa maliit na orasan sa night table na nasa gilid ng kama. It's already 11:15 in the morning."My gosh Austin, bakit hindi mo ako ginising.” Anas ko sabay balikwas ng bangon. I feel sore down there. Kaya naidiin ko ang aking palad sa aking ibaba habang hinahawakan ko naman ang kumot sa aking kabilang kamay. Nakahubad pa ako at kapag binitawan ko ang kumot ay lalantad sa asawa ko ang aking hubad na katawan at baka madali na naman ako dahil nakatitig siya ng malagkit sa akin. "Masakit ba yan?” Untag niya. "Hindi mo kasi ako tinigilan eh!” Singhal ko. "Sorry, sabik lang ako. Parang gusto ko na naman.” Nakangiti siya pero ako tinapunan ko siya ng matalim na tingin. "Masakit pa nga eh, saka na pag wala na masakit." Inirapan ko siya at kinuha ang tubig na nasa tray at nilagok ko iyon. “Gusto mong subuan na lang kita?" “Yes please, thank you." Kisa naman a
Mapusok. Nakaka-darang. Nakakabaliw. Nang bitawan niya ang aking labi ay muli na naman niya akong binuhat. At sa pagkakataong ito ay dinala niya na ako sa malaki at bilog na kama. Duon ay nilapag niya ako at pumatong siya sa akin. “Are you ready misis ko?" Bulong niya sabay subo ng aking daliri. “Oh my god Austin, bakit nakakabaliw yang pagsubo mo sa daliri ko?" Imbis na sagutin ko siya ay na patanong ako. "Yan ang pagmamahal ko, nakaka baliw…" nginitian niya ako ng nakakaloko at muli ay siniil niya na naman ako ng halik. “I love you… ready na ako, basta dahan-dahan lang ah…” ngumuso pa ako at parang nagmamakaawa na tiningnan siya. "I promise baby. Sa una lang naman yan masakit, ang susunod ay titiyakin kong hindi mo makakalimutan ang gabing ito at baka malunod ka sa pagmamahal sa akin.” "Ang corny mo!” Hinanpas ko siya sa kanyang balikat na siyang nagpatawa sa kanya. "Ready ka na, ipapasok ko na bago pa magbago ang aking isip.” "Ano! Subukan mo lang na hindi mo ituloy mab
Biglang may nag doorbell. Kaya sabay kaming lumabas at nakita namin ang isang babae na medyo may edad na at may kasama itong lalaking naka itim at naka salamin. “Sir, ready na po ang dinner niyo." " Seryoso nagtatagalog siya?” Sa isip ko.“Ahm, babe. Siya nga pala si Manang Rosa at si Kenji." Pakilala niya sa akin. “Si Manang Rosa ang katiwala dito at si Kenji ang driver. Mag ina sila. Galing sila duon sa kabilang pinto, hiwalay kasi ang dirty kitchen kaya kailangan pa nila pumasok sa main door para makapasok dito sa loob.” Aniya. “Parang ang hirap naman nun!” Kunot ang noo ko habang sinasabi iyon ng aking isip. Ngunit ngumiti rin ako at niyuko ang aking ulo hudyat ng paggalang sa dalawa naming kaharap. "Sir, ihahanda na po namin ang pagkain. Excuse us," saad ni manang Rosa at itinulak na nito ang food cart. Amoy na amoy ko ang pamilyar ng putahe na may takip. Mabango ito halatang bagong luto ang pagkain. “Kenji, pasuyo na lang ako sa mga bagahe ha? Pakidala sa kwarto. Thank yo
“Oh my god, this is heaven babe ahhhh …” sambit ko habang nakapikit at napapaliyad. Nagalaw ko na rin ang aking balakang, tila mas lalo ko itong inilalapit sa mukha ni Austin habang nilalaro ng kanyang dila ang aking c**t. Pakiramdam ko ay naiihi na ako sa mga oras na iyun. “Austin, ahhh I'm gonna cumm… shit!” Ungol ko nang maramdaman na nilabasan ako at maagap naman itong sinimot ng dila ni Austin. Napapangiti pa ito habang nakatingin sa akin ang mga mata niyang mapanukso. Habang nasa kalagitnaan kami sa sarap na aming pinagsaluhan ay pareho kaming nagulat ng may mag salita. Pareho kaming na estatwa at natigil ang aming ginagawa. Boses iyon ng isang flight attendant na nagsasabing mag handa na at lalapag na ang eroplano. Pareho kaming salubong ang kilay na nagkatitigan. Pareho kaming bagsak ang balikat dahil sa pagkabitin. “What the— fuck!" Mura ni Austin dahil sa pagkabitin. Naitakip ko na lamang ang aking dalawang palad sa aking mukha dahil sa nagpipigil ako ng tawa, haban
Hindi matatawaran ang nararamdaman na saya ko habang naglalakad papunta sa altar at duon ay hinihintay ako ng lalaking pinakamamahal ko. Ito ang pangarap ng lahat ng mga kababaihan ang maikasal sa lalaking minamahal. Hindi ko rin mapigilan ang aking luha banang naglalandas ito sa aking pisngi. Habang papalapit ako sa altar ay mas lalo akong maging masaya. Nasa tabi ko si mommy at si daddy na kapwa rin umiiyak. Kita ko ang namumulang mga mata ni Austin na halatang umiiyak at panay ang punas nito gamit ang panyo na hawak niya. Halata ang excitement sa mga mata at saya na nararamdaman. “Oh, anak. Ibinibigay ko na sayo ang aking mahal na prinsesa, alagaan mo siyang mabuti ha? At wag paiiyakin, ako ang makakalaban mo." Napa-hagikgik ng tawa si Austin habang pinupunasan ang luha dumaloy sa kanyang pisngi. "wag po kayo mag alala dad, maasahan niyo po ako na mamahalin at aalagaan ko po ang anak niyo.” Nagmano muna si Austin kay mommy at daddy bago hinawakan ang aking kamay. Sa manila