Donna Point of View
Pagkatapos ng nangyari sa amin ni Val dati, nagpasya akong umuwi para magbago ang buhay ko. Ngunit sa paglipas ng araw ay natuklasan kong may sakit ang aking ina. Sabi ng doktor, may leukemia si Nanay at may malaking butas sa puso. Kaya nang dahil do'n ay hindi na magkaaligaga ang katawan ko na makahanap ng bagong trabaho, para kitain ang malaking halaga na kakailanganin para sa pagpapagamot niya.
"Dalian mo na magbihis ka na at hinihintay ka na sa stage! Bilis!"
Napahigpit ang hawak ko sa kapipirasong damit na iniabot sa akin ng bakla.
"P-Pero ang inaaplyan ko po ay waitress, hindi po ganito!" Paglalaban ko sa kanya.
"Hindi ba gusto mong maipagamot ang nanay mo? Kaya inilagay kita dito. Mas mabilis itong ipapagawa ko sa 'yo at mas malaki pa ang kikitain mo lalo na at kapag naitable o tinake home ka pa! Kaysa sa pagwawaitress, Hoy! Huwag ka ng pa arte diyan, hindi na uso ang pabebe sa panahon ngayon dahil mamamatay kang dilat kung hindi ka kikilos! Apakaarte nito, dali magbihis ka na!" Umirap ang bakla at napamewang. Mabilis niyang ibinuklat ang kanyang pamaypay isang kumpas lang.
Alam kong hindi biro ang paghahanap ng ganitong halaga ng pera pero hindi ko inaasahan na umabot na ako sa sukdulang kailangan ko ng ibenta ang katawan ko.
"Pero buntis ako! Alangan humarap ako sa mararaming lalaki at pagpyestahan pa ang katawan ko!" Kumuyom ang kamao ko at nilisikan siya.
Tumaas ang kilay ng bakla at isinara ang kanyang pamaypay sabay harap sa akin. "Hoy, babaeng chinita, kahit pa buntis ka wala ka ng magagawa kasi naibigay kona ang kalahati sa kikitain mo dito! Babaeng 'to nakakaimbyerna ka, balak mo pa 'ata akong i-one-two-three. Kaya kung ayaw mo sa kulungan ang bagsak mo, gawin mo ang trabaho mo!"
"Kung ganito lang pala, hindi na lang!" Ibinaba ko ang damit sa table at tumalikod sa kanya. Kinuha ang bag sa sofa.
"Hawakan niyo 'yan! Huwag ninyong hahayaan na makaalis ang babae na 'yan!"
"Let me go!" bulyaw ko sa mga matong nakapalipot na ang mga kamay sa braso ko.
"Girls!!!" pag-sigaw nito, tinatawag niya ang mga alipores n'ya. Tinuro niya ako. " 'Yang babae na iyan ayusin ninyo. Pagandahin at pagkatapos alam ninyo na siguro ang gagawin 'ano?"
"Yes madam, kami na bahala sa babae." Mabilis na pagtugon ng babaeng nakaitim at makapal ang make-up. Tumingin siya sa akin at pinasadahan ako mula paa hanggang ulo. "Kayang-kaya ito. Maganda naman, e. Pero mas pagagandahin pa namin, madam. Magiging si Megan Young ito kaganda mamaya, madam."
Napalunok ako at umiling. "Tan-ina ninyo pakawalan niyo ako!" Halos tumilapon na ako sa kakakalas sa sarili ko sa mga maton na nasa pagitan ko pero mas lalo lang silang lumalakas at hinihigpitan ang pagkakahawak sa aking braso.
Bumuga ng hangin ang bakla sabay duro sa akin ng kanyang pamaypay. "Hoy babae, pasalamat ka nga at kinuha pa kita dito! Ganito na lang, isipin mo na lang ang nanay mo na ginagawa mo ang lahat ng ito para sa kanya, para mamaya hindi ka na maglaban diyan kapag nasa harapan ka na ng madla!"
---
"Sayaw!!!"
"Hubad!!!"
"Gilingan mo pa!"
Sinimulan ko ng ikembot ang bewang ko. Sumabay sa indak ng musika. Tinapangan ang loob para kay nanay. Para sa nanay ko.
Wala na akong ibang malalapitan kun'di ang sarili ko. Simula ng lumapit ako sa pamilya ng tunay kong ama ay hindi nila ako nilimusan ng kahit katiting ng tulong na hinihingi ko sa kanila. Malaking pera na barya lang para sa mayayamang katulad nila. Pinahiya, niloko at niyapakan lang ang aking dignidad at prinsipyo ng mga ito, lalong-lalo na ang half-sister ko. Ginawa ko ang mga nais niya na halikan at purihin ang kanyang mga paa at magmakaawa para lang sa hinihingi kong makausap si Mr. Lee pero pagkatapos kong gawin ang gusto niya ay hindi siya tumupad sa kasunduan naming dalawa. Nagfiled na rin ako ng resignation letter ko kay Val, at sinend ko ito through email. Pagkatapos ng mga kawalang hiyaan na ginawa niya sa akin, hindi ko na siya mapapatawad, ni-miski ang anino niya ay hindi ko kayang makita. Wala na akong mahanap na matinong trabaho dahil 1st year college lang ang natapos ko. Naswertihan ko lang na makapasok sa kumpanya ng mga Huang dahil sa ex-girlfriend ng kuya ko, sa tulong nito dahil kapatid siya ni Val at malakas ang kapit niya sa loob. Atsaka sa hirap ng buhay ngayon mahirap ng makahanap ng trabaho. Hindi rin maayos ang negosyo namin at araw-araw ay hindi mabenta. Wala ring magawang matino at makuhang trabaho ang step-father ko bagkus puro utang ang alam sa buhay. Kailangan ko ng malaking pera at ito lang ang nakikita kong trabaho na mapagkukuhanan ko ng halagang kinakailangan para sa buhay ng nanay ko.
Mas ginalingan ko pa ang paggiling ko. Tulad ng mga napapanood ko sa mga bayarang babae sa loob ng bar na pinupuntahan ni Val noon ng hindi pa kami at body na sekretarya lang ako nito kahit saan siya magpunta ay naroon ako. Ginagaya ko ang bawat pag-indak, pagkembot at pagpapasexy ng kani-kanilang mga katawan na siyang umaayon sa maharot na tugtugin. Kitang-kita ko ang lahat ng mga nangyayari sa buong paligid, ang galaw ng mga tao at ang pagkahayok nila sa laman at umaapoy na pagnanasa na maikama ang kanilang mga natitipuang babae dito.
Nagsimula na akong humawak sa pole at sumayaw dito. Buti na lang ay bihasa ako sa pagsasayaw dahil elementary palang hanggang highschool kabilang na ako sa cheerleading squad. Higit pa ay sumasabak na rin ako sa mararaming pa-contest sa baranggay lalo na kapag fiesta. Hindi ko namalayan na magagamit ko pala ang talentong ito ngayon.
Umagaw ng pansin sa akin ang lalaking nasa vip couch, hindi maalis-alis ang malalagkit at mapanusok niyang mga titig sa akin. Nakapatong ang isang babae sa kanyang hita, samantalang ang isa ay nakaupo sa tabi niya at nililimas nito ang dibdib ng lalaki. Pinanliitan ko ang dalawang mata ko dahil may pagkadilim ang bandang gawi nito at kakunting ilaw lang ang nakakahagip dito dahil sa Black lights and LED wash lights na umiikot sa buong paligid, dagdag pa ay nasa pinakadulo siya ng vip costumers. Hindi ko masyado maaninag ang mukha ng lalaki kahit na mero'n pang kakaunting liwanang ang tumatama sa kanyang pagmumukha ay hindi ko pa rin makita ng malinaw dahil may pagkamalabo ang mata ko, pero kung makatingin ito ay sagad sa buto ang kanyang mga titig sa akin.
Nagpatuloy lang ako sa pagsasayaw ko at nang matapos na ang musika ay dali-dali kong niyakap at tinakpan ang sarili kong bumaba sa stage at dumiretso sa dressing room.
"Aalis na po ako. Salamat, Madam G." Paalam ko sa bakla pagkatapos kong makuha ang natitirang sahod ko dito. Paalis na ako at nakabihis na ng maayos.
"Saglit lang..." Pagpigil nito sa akin. Kinuha niya sa maliit nitong bag at iniabot sa akin ang cheke.
Napaawang ang labi ko at sobra ang saya ko ng mahawakan ng mga kamay ko ang limpak-limpak na salapi. "Madam, sobra-sobra na po ito. Pero maraming salamat po dito, makakatulong po ito ng malaki sa nanay ko." Labis-labis ang pasasalamat ko sa kanya habang hindi maalis-alis ang pagkatitig ko sa cheke na nagkakahalagang one million pesos.
"Hoy! Hindi 'yan hulog ng langit pagtratrabahuan mo pa iyan! Baklang 'toh!" Umirap siyang muli at pinunasan ang kanyang pawis sa leeg sabay bukas ng kanyang pamaypay at pinaypayan ng malakas ang mukha niyang napupuno ng pawis.
Donna Point of View"P-Po? Anong trabaho, bukod sa ginawa ko pong pagsasayaw kanina?" Napakunot ang noo ko.Napailing siya at nainis. "Tignan mo 'to, e ano? Maganda lang e pero tatanga-tanga!" Sinara niya ang kanyang pamaypay at tinaasan ulit ako ng kilay. Ibinagsak ang pamaypay sa lamesa at tumayo. "Hoy, ikaw, hindi ba sinabi kona sa 'yo na pokpok ang trabaho mo dito?! Kasama na 'yan sa trabaho mo. Pagkatapos mong gumiling sa maraming customers ay kailangan mo silang ientertain mo or better yet sumama sa kanila sa labas or magpa-vip! Sakto at kahit na buntis kapa at baguhan sa club ko ay bumenta ka! Maraming nagkakandarapa diyan sa katawan mo! Buti ka pa, e yung iba dito matagal na pero ikaw isang giling mo lang madami ka ng nabingwit na mga isda."Napailing ako at nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga. Padabog kong ibinaba sa mesa ang cheke. "Hindi ko 'yan matatanggap!"Napakrus ang mga kamay ng bakla at mahinang napatawa. "Ikaw, napakaarte mo! Ikakakama ka lang naman." Pi
Donna Point of View Nung una naguluhan ako kung bakit sila nandito pareho pero hindi ko na kailangan pang magtaka o mag-isip pa dahil kitang-kita naman sa plastic na mukha ni Lea ngayon na tiyak akong siya na naman ang may pakana na i-set ang eksenang ito at mahuli kami ni Anthony. Ako naman na si tanga ang buong akala ko pumunta dito si Val para kumustahin ang kalagayan ko, pero nandito pala siya para ipamukha sa akin ang pagkakamali na wala namang katotohanan. Mainsulto na naman ako na mayroon akong kalaguyo at nahuli niya pa ako sa mismo nitong mga mata. At mapatunayan ang mga kasinungalingan ni Lea sa kanya na marumi akong babae. Hindi nagpapigil si Anthony dahil dito kaya heto kami ngayon. Nagpang-abutan ang dalawa at nagsalubungan ang init ng ulo sa isa't isa at pasiklaban ng kanya-kanyang mga kamao. Naiwang nakabukas ang pinto at ang mga tao ay nabulabog nang makarinig ng suntukan at sigawan sa room no. ko. PACK! BOMB! PLUG! BOG! "Tumigil na kayo! A-Awat na!" Hindi nagpapi
Donna Point of ViewKailangan mapuntahan ko na agad si Nanay dahil kung baka ano pang gawin ko kay Mrs. Esmerald Lee kung sakaling may gawin siyang masama sa Inay ko. Hindi ko siya mapapatawad. Katulad lang din siya ng tatay ko at ni Lea na masama. kahit hindi ko pa lubos na kilala ito alam kong sakanya nagmana ang ama ko. Kung ano ang puno siya rin ang bunga. Kaya kahit anong hussle ang nangyayari sa akin ay tinakbo ko na ang St. Jhone Hospital na ito kasi ayaw akong isakay ng mga taxi kanina."N-Nanay!!!!" Kapos hininga akong umakyat sa hagdanan papanik sa thirteenth floor kung saan nakaconfined si nanay. Halos bumigay na ang bukbok kong lumang sapatos para marating lang ang kinaroroonan niya. Sira pa naman kasi ang Elevator. Tan-ina, Private Hospital sira ang mga Elevator!"Apo," mainit na pagsalubong sa akin ng matandang babae sa tabi ni nanay. "Anak, nandito ka na pala." Hindi ko mabasa ang mga mata ni nanay, walang emosyon siyang nakatingin sa akin. Nakatayo ako ngayon sa hara
Anthony Point of View Nagdridrive ako patungong bahay nila Donna para makausap ko siya. Gusto ko siyang kausapin tungkol sa aming dalawa. Kung bakit ako nawala sa anong dahilan? At kung bakit ko siya iniwan ng walang paalam? Nalaman ng mga parents ko ang tungkol sa akin at kay Donna, na patuloy pa rin akong nakikipagkaibigan at nakikipaglapit dito. Mas malala ay nalaman nilang mahal ko na ito sa edad na labing tatlong taong gulang. Hindi sila sumang-ayon sa pagmamahal ko para sa kanya dahil masyado pa kaming bata at isa pa ayaw na ayaw nila sa linya ng pamilyang Lee kahit na anak naman sa labas si Donna. Pero sabi ni Dad isa pa rin siyang Lee dahil si Mr. Jefferson Lee ang tatay nito at hindi puwede pa rin na magsama kaming dalawa. Is it because she is a Lee kaya ayaw na sa kanya ng parents ko? Ano ba ang mer'on sa dalawang pamilyang ito at bakit sukdulan ang hindi pagkakaintindihan at away nila? Kahit lumaban na ako sa mga magulang ko na kahit anong mangyari ay hindi ko siya iiwan. A
TSBM Chapter 7Donna Point of View"Bakit mo sinabi 'yon?"Diretso akong tumingin sa kanya na nasa harapan ko at nakaupo sa sofa sa tabi ng stretcher bed ko. Napasinghap siya at tumayo. "Ang alin?"Inilihis ko ang tingin ko sa kanya at sinaklaw ang kawalan. "Huwag ka ng madaming paligoy-ligoy. 'Yung sinabi mo na asawa at anak mo itong dinadala ko?"Natigilan siya at napansin ko ang kakaiba sa kanyang mukha at galaw. "Sinabi ko lang 'yon para iuna ka nila. Mrs. Benitez is my Mom's Best Friend and siya lang ang nag-iisang pinakamagaling na obstetrician sa hospital na ito. And Mr. Jhonas Alvarez, the owner of this Hospital, is my Ninong. Kaya kaya kong patalsikin ang mga nagtratrabaho dito sa isang tawag lang."Mahina akong napailing at tumalikod sa kanya. Ipinatong ang aking kanang braso sa aking uluhan. Hindi ako komportable tuwing kausap ko siya. Pakiramdam ko may tinatago siya sa akin. Narinig ko ang pagbukas ng pintuan. End of someone's Point of ViewAnthony Point of ViewI know
Donna Point of View "Oh, Sorry." Ibinaba nito ang kubyertos sa kanyang plates at inayos ang table napkin sa kanyang hita. "Ang ibig kong sabihin ay matagal na ba kayong magkaibigan?" Nakahinga ako ng maluwag at napatingin kay Anthony na ngayon ay kalma rin ito. "Oo. Magkababata kami." Napataas ang noo ni Mr. Wang ang father ni Jachel at uminom ng wine. "Ah so ikaw pala hija ang naikwekwento sa amin nitong si Anthony sa States." Talaga? Hanggang sa States naikwekwento niya ako? "Wala nga siyang bukang bibig kun'di ikaw." Napahalakhak ang lalaki at sumubo ng kaunting cake. "Kahit na malapit na siyang ikasal sa anak kong si Jachel ay nagback-out siya dahil may gusto siyang balikan dito... and ikaw pala 'yon." Pagbulyaw niya ng katotohanan sa likod ng lahat. Napakuyom ang kamao ni Anthony at pigil hininga ang sunod na eksena. Biglang may karayom na tumusok sa puso ko at naramdamam ko ang labis na pangingirot nito. Mas lalong yumanig ang kamay ko at ilang beses akong napapakurap. H
Donna Point of View"Bumalik ka na doon. Hinahanap ka na nila. At sa malamang hinahanap ka na rin niya."Umabot na kami sa labas ng garden ng Mansyon ng mga Wang. Aalis na ako dito pero nakadikit pa rin sa akin si Anthony."Please... Kausapin mo ako." pagsusumamo nito. "Para saan pa? Wala ka naman dapat pang iexplain!" pagbitaw ko sa kanya. Tinanggal ko na ang kamay nitong nakahawak sa aking palapulsuhan. Pinunasan ko ang mga luhang patuloy na pumapatak sa mga mata ko.'Wala naman talaga akong karapatan masaktan at magselos kasi sa una palang alam kong hindi kami at hindi ko s'ya mahal. Ayoko na siyang paasahin. Ayoko na ring magkamali.'"Bridgette and I are just friends!" pagpapaliwanag nito. " 'Yung nakita mo kanina sa kwarto, I just thanked her." Gumuhit sa kanyang mga mata ang sinsiridad. "P-Pleasee, Donna. I...love you with all my heart."Kinuha niya ang kamay ko at hinalikan ito. "But she was your fiance," sagot ko sa nakapanlulumong boses. Umiling siya at madiing lumunok. Na
Donna Point of View"Salamat, Val. Pero kailangan ko ng umuwi."Bumuga ako ng malalim na hangin at yumukong lalabas na sa sasakyan nito."Stop!" Napatutop ang bibig kong nilingon siya. Diretso siyang nakatingin sa daan kung saan kami nagpark. Walang emosyon ang mababasa dito."V-Val?""I'm sorry."Napakunot ang noo ko sa mga sinabi nito. Kung kanina siya ang nagligtas sa akin sa kamay ni Lea tapos ngayon ay nag so-sorry siya? Tama ba ang narinig ko? Pero for what reasons? Sa panggagago niya? O sa pag-abando sa sarili nitong anak?"I'm sorry sa ginawa sa 'yo ni Lea." malalim nitong paghingi ng dispensa. Inilapat n'ya ang mga mata nito sa 'kin. "Don't worry ako na ang bahala sa kanya. I will make sure na magbabayad siya sa ginawa n'ya sa 'yo."Sinasaniban ba s'ya?"Ano nga ang sinabi mo?" Para akong narindi sa nasabi nito. "Sumama kana ulit sa akin. Magsimula tayo ulit. Ako at ikaw." Dinampi nito ang kanyang palad sa aking pisngi. "So ibig sabihin..Tanggap mo na ang anak mo?" Hinawak
Donna's Point of View Sumilong ako at nagtago sa pader. Sa ilalim ng punong santol. Tinatanaw ngayon si Akirah ang anak ko sa plauground ng eskwelahan na kanyang pinapasukan. I do a background check of her, includng the deep informations. Hindi ko maalis sa aking mga labi ang labis na tuwa at galak na nararamdaman ng isa ina sa kanyang anak na matagal ng nawalay. Pero ang mga ngiting ito'y mabilis ding naglaho nang makita ko ang pagdating ni Lea. "Mommy, where have you been. I'm looking for you since earlier!" Bumusangot ang batang babae at napahalukipkip. Nirolyo pa nito ang kanyang mga mata. Hinawi ni Lea ng kaunti at bahagya ang kanyang maninipis na hibla ng buhok at inilagay ang palad sa ulo ni Akirah sabay ang pagguhit ng kanyang mga labi. "I'm sorry anak. Tara, where you want to go, baby?" Nagbago ang timpa ng mood ng bata at medyo gumaan ang mukha nito. "Odd ones." Nagpakawal ako ng malalim na hangin at sinundan ng mga tingin ko sa kanila. Since I last speak to Anthon
Anthony's POINT OF VIEW I further do investigations sa mga Lee kahit na wala kami sa Pilipinas ng asawa ko. I also know na may bata sa pamilya nila, but not Lady Esmerald child but her Granddaughter. The child's name is Akirah and she's seven years old just my daughter anna. This little girl was the daughter of Lea and Val so it is impossible to be sured na siya nga ang batang sinasabi na anak na nawawala ni Donna. It is hard for me to do this, pero nung mga oras na dumating si Donna at ibalita na nahanap na niya ang isa sa mga anak nito ay sobra ang saya niya, pero I don't want to give her a false hope. I do a business trip sa Thailand at Saudi for twelve days, naiwan si Donna dito para sa negosyo niya and to look out for mine too. But kahit na nasa businesses trip ako ay palagi ko siyang pinapasundan sa hired spy ko. Nalaman ko na nagpupursige siya na makuha ang bata na hindi naman niya anak. Hangg
Donna Point of View "Are you sure this is the new residence of Lady Lee?" Binaba ko ang passenger side window ng kotse ko. At tinanggal ang seatbelt. Sinuot ko ang black shades ko para hindi makilala kung sino ako. "Yes, Mrs. Montenegro, iyan na po ang bagong tinutuluyan ni Lady Esmerald Lee pagkauwi niya po galing sa Switzerland last two years." sagot ng private investigator na hinired ko to look out for informations of Lady Lee. Nagpakawala ako ng malalim na buntong hininga bago binaba ang cell phone. "Okay. Thanks." I wet my lips and flip my hair. Pagkauwi ko sa Pilipinas wala na kaming inatupag ng asawa ko na hanapin at pagbayaran ang mga Lee, lalong lalo na ang matandang kinakatakutan nilang lahat. Habang abala ako sa pagsasabotage at paninira sa Negosyo ni Lea ay nagpapaimbestiga pa ako sa buhay nila ngayon after kong mawala ng pitong
Third Point of View"Fucking Shit!" Halos kumawala na ang puso nito sa pagpupuyos sa galit.Hinawi pa nito ng malakas ang kanyng buhok at pinagdadabog ang kamay sa lababo ng CR sa Mall. "Tan-inang babae na 'yon! Who the bitch is she?!"Nagtipa siya ng numero sa kanyang cell phone."Hello?""Irene!" Nanatiling nakakuyom ang mga kamao ni Lea."Ma'am Lea, bakit po?" bakas sa boses ng matada ang takot sa kanyang amo."Ihanda mo ang pampakamla ko! Ngayon na!" Binaba na nito ang cell phone at sinilid sa kanyang bag na nasa tabi nito.Pinasadahan niya ng nanlilisik na mga mata ang sarili at lahat ng mga babaeng nagbabanyo ay natatakot sakanyang presensya kaya mas pinili nilang lumabas na lang.Grabe ang pagkayamot ni Lea ngayong araw na ito. Biruin mo nasira ang LA fashion desig
Donna Point of View"Congratulations, Mrs. Montenegro!"Bumungad ang Confetti sa aking dinaadanan at ang pagpapalakpakan ng mga tao.Isang maaliwalas na mukha at ngiti ang aking iginawad sa kanila.Ngayong araw kasi na ito ang pagwelcome sa akin ng Donntrix Beauty Company Teams and Employees bilang new CEO ng sarili kong kumpanya.Lumapit sa akin ang Executive board member at inilahad nito ang kanyang kamay na siyang kinamayan ko naman pabalik. "Look at you now, Mrs. Donna. You've come so far to your success and that's because of your perseverance and dedication to your works. I'm so happy for you, my dear.""It's my pleasure to be. I don't expect this all. Pero sabi nga nila expect the unexpected." Mahina akong tumawa at inilibot ang paningin sa paligid. Pagpapakita sa kanya kung ano na ang narating ko ngayon. "Tignan mo nga
Donna Point of View "Sige ire pa!" Mahigpit kong pinisil ang kamay ni Mamita at tumutulo ang pawis sa aking leeg. Nandito kami ngayon sa isang malapit na private resthouse ni Lady Esmerald. Dito na niya ako naidala sa sobrang pagmamadali dahil nasa kotse palang kami ay kita na ang ulo ng bata. "H-Hmmppp!!!" "Push! Push it hard, Donna!" singhal ni Lady Esmerald sa akin. "Ahhhhh!!!!" "Sige pa!!!!" "Malapit na po, isa pang mariin at malakas na ire, hija," utos ng manghihilot habang nakasuporta at hinihila nito ang matres ng tiyan ko pababa. "Sige! Ire!" "Ahhhhhh!!!!" sabay kaming sumigaw at umuri ni Lady Esmerald. Umiyak ang sanggol. "Malusog ang bata at napakaganda nito." Gumuhit ang isang linya sa mga labi ng manghihilot at labis din ang tuwa ng masilayan ni Lady Lee ang anak ko. Hinang-hina at hilong-hilo akong napahiga sa unan ko habang hawak-hawak ang tiyan ko. "Anak ko... gusto kong makita ang anak ko." Hindi matatant'ya at mapapantayan ang saya na nararamdaman ko bil
Donna Point of View Nang nalaman ko ang buong katotohanan tungkol sa tunay kong pagkatao na hindi ako Madrigal at Lee ay biglang tumigil ang takbo ng mundo ko. Kaya pala simula't sapol hindi ako tanggap ni Cassie bilang kapatid nito, at alam na rin pala niya ang totoo pero hindi niya kaagad sinabi sa akin at piniling isekreto. Si nanay na akala ko tapat at totoo ay nagawa niyang maglihim sa akin. Nagawa niyang nakawin ako sa tunay kong mga magulang. Buong buhay ko peke pati ang pagkatao ko ay huwad. Sa labis na hinanaing at pagdurusa na nararansan ko buong buhay ko ay pinili kong sumama nalang kay Anthony kahit saan niya pa ako dalhin. Kahit saang lupalop malayo sa sakit at kamalasan na nangyayari sa buhay ko. Pero nang nasa kalagitnaan na kami ng daan ni Anthony ay bigla kaming hinarangan ng isang itim na kotse kasunod nito ang puting Van. "Mamita?" Napaawang ang mga labi ko sa kadarating nasi Lady Esmerald. "Donna!" nanlisik ang mga mata niya nang abutan kami nito sa gitna ng
Donna Point of View"Salamat, Val. Pero kailangan ko ng umuwi."Bumuga ako ng malalim na hangin at yumukong lalabas na sa sasakyan nito."Stop!" Napatutop ang bibig kong nilingon siya. Diretso siyang nakatingin sa daan kung saan kami nagpark. Walang emosyon ang mababasa dito."V-Val?""I'm sorry."Napakunot ang noo ko sa mga sinabi nito. Kung kanina siya ang nagligtas sa akin sa kamay ni Lea tapos ngayon ay nag so-sorry siya? Tama ba ang narinig ko? Pero for what reasons? Sa panggagago niya? O sa pag-abando sa sarili nitong anak?"I'm sorry sa ginawa sa 'yo ni Lea." malalim nitong paghingi ng dispensa. Inilapat n'ya ang mga mata nito sa 'kin. "Don't worry ako na ang bahala sa kanya. I will make sure na magbabayad siya sa ginawa n'ya sa 'yo."Sinasaniban ba s'ya?"Ano nga ang sinabi mo?" Para akong narindi sa nasabi nito. "Sumama kana ulit sa akin. Magsimula tayo ulit. Ako at ikaw." Dinampi nito ang kanyang palad sa aking pisngi. "So ibig sabihin..Tanggap mo na ang anak mo?" Hinawak
Donna Point of View"Bumalik ka na doon. Hinahanap ka na nila. At sa malamang hinahanap ka na rin niya."Umabot na kami sa labas ng garden ng Mansyon ng mga Wang. Aalis na ako dito pero nakadikit pa rin sa akin si Anthony."Please... Kausapin mo ako." pagsusumamo nito. "Para saan pa? Wala ka naman dapat pang iexplain!" pagbitaw ko sa kanya. Tinanggal ko na ang kamay nitong nakahawak sa aking palapulsuhan. Pinunasan ko ang mga luhang patuloy na pumapatak sa mga mata ko.'Wala naman talaga akong karapatan masaktan at magselos kasi sa una palang alam kong hindi kami at hindi ko s'ya mahal. Ayoko na siyang paasahin. Ayoko na ring magkamali.'"Bridgette and I are just friends!" pagpapaliwanag nito. " 'Yung nakita mo kanina sa kwarto, I just thanked her." Gumuhit sa kanyang mga mata ang sinsiridad. "P-Pleasee, Donna. I...love you with all my heart."Kinuha niya ang kamay ko at hinalikan ito. "But she was your fiance," sagot ko sa nakapanlulumong boses. Umiling siya at madiing lumunok. Na