Sorry kung tingin niyo parehas lang yung flow. But believe me, it’s not. ❤️
Kinabukasan, habang papasok ako sa school, muli kong naramdaman ang mga matang nakatingin sa akin. Binilisan ko ang lakad ko, pero hindi ko napigilan ang sarili kong lingunin ang paligid. May nakita akong lalaking nakatayo sa kanto, parang hinihintay ang bawat galaw ko. Agad akong nag-message kay Marco. Aria: Marco, sunduin mo ako. Parang may sumusunod sa akin. Hindi nagtagal, dumating siya sa tapat ng building. Agad akong sumakay sa kotse niya, nanginginig pa rin sa takot. “Kanina ka pa tinitiktikan, Aria,” sabi niya nang makapasok ako sa kotse. “Tama na ‘to. Sabihin mo na kay Enzo.” “Marco, sinabi ko nang ayoko siyang mag-alala,” madiin kong sagot. Pero sa totoo lang, nasasakal na rin ako sa lahat ng nangyayari. Pag-uwi ko ng bahay, tahimik akong nakaupo sa sofa. Hindi ko napigilang magtanong sa sarili. Hanggang kailan ko ito maitatago kay Enzo? At hanggang kailan ko kakayanin nang mag-isa? Habang nakatulala, tumunog ang telepono ko. Nang sagutin ko, narinig ko ang bose
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Habang nag-aaral ay natigilan ako nang tumunog ang cellphone ko at naka-receive ako ng text mula kay Enzo. Tatlong araw na siyang walang reply sa akin. Hinawakan ko ang cellphone at pag-open ko ng convi namin ay nanlamig ang kamay ko. Matagal akong napatitig sa iilang pirasong salitang iniwan niya sa akin. Enzo: Tapusin na natin, Aria. Let’s end this fake setup. I want a breakup. Natuyo ang lalamunan ko. Hindi ko alam kung anong gagawin. Naramdaman ko ang pagbabadya ng mainit na likido sa aking mata at ang panlalabo nito. Mariin akong napapikit. I tried calling him to confirm what he just said, pero hindi niya sinasagot ang tawag ko. ‘B-Bakit? Bakit siya nakikipaghiwalay? O-Okay naman kami ah?’ Dahil doon ay tinadtad ko siya ng text message. Aria: Ano bang sinasabi mo? Bakit bigla mong sinabi ‘yan? Aria: Seryoso ka ba Enzo? Aria: Uy mag-reply ka naman. Hinihintay kita oh, nakakabigla ka naman... Aria: Enzo! Enzo: I got tired
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Nang makalapit siya sa table namin ay nalanghap ko kaagad ang expensive smell of perfume ni Enzo. Napalunok ako ng ilang beses at hindi makatingin sa kanya. “How’s your therapy, Enzo?” tanong ni dad sa kanya. “It’s okay now, tito. I’m cured,” kalmadong sagot ni Enzo kaya nang bahagya ko siyang sulyapan ay lumunok ako dahil nakatingin siya sa akin. ‘’wag daw siyang iwan, pero ako yung iniwan niya… Ayos ba, tsk.’ Inirapan ko siya at napansin kong nagitla siya sa ginawa ko. Parang hindi kami naging mag-bestfriend kung makipaghiwalay siya. Sa text?! Ni hindi man lang sa call? Tsk. Later on, pinapunta ako sa stage ni daddy just to introduce me to his constituency. “I’m introducing you mu daughter, my unica hija. Aria Maeve! She’s a medical student, yes, studying to be a doctor. I’m planning to create a company for hospital machinery,” nakangiting sabi ni daddy at tila proud na proud sa akin. After the introduction a lot of families came
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Nang makarami ng alak ay huminto na ako, alam ko pa naman ang limitasyon ko. Ngunit pagkatayo ay nahilo ako, natigilan ako nang may humawak sa braso ko. Tiningala ko ito at halos bawiin ko kaagad ang braso nang makilala na si Enzo ito. Ang gwapo niya ngayong gabi but I hate him so bad. “Don’t touch me,” mahinang sabi ko dahilan para maglapat ang labi niya at tumango. Dahil sa hilo at inalalayan na ako ni daddy papalabas kasabay ang pamilyang Fuentabella. “Ate you’re wasted,” bulong ni Elysia sa akin. “Not yet, hindi ako ganito ma-wasted, Ely. ‘Di ba dad?” Tiningala ko pa si daddy na alanganin na natawa at sumangayon sa akin. “Tito Veyn’s probably lying,” singit ng isang paepal sa buhay ko dahilan para mas matawa si daddy. Sinamaan ko ng tingin ang asul na mata ni Enzo. Then I mouthed, “Fuck you.” Umawang ang labi niya sa pagkabigla at gwapong napailing. Napangisi ang labi niya and may sinabi rin sa parehas na pamamaraan ng akin. “Wh
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Bumalik na ako sa loob at sinaraduhan siya ng pinto. Mabilis akong naligo ngunit matapos ay nakaramdam ako ng uhaw. I was wearing Enzo’s oversized shirt, and his boxers as my undies. Buti may dobleng short ako under that dress. Maingat akong lumabas ng kwarto para kumuha ng tubig sa baba and nag-uusap pa rin sila mommy at daddy kasama ang parents ni Enzo. “Oh what do you need hija?” tanong ni Tita Mayi. “Kukuha lang po ng water tita,” paalam ko. Pagkapasok ko ng kusina ay natigilan ako ng makita si Enzo na naglalagay ng juice sa kanyang baso. Parehas pa kaming natigilan at nagkatinginan. “What do you need?” tanong niya at ibinaba ang pitsel. “W-Water,” mahinang sagot ko at napaghawak ang kamay ko sa likuran ko. “Mm, okay. Umakyat ka na. Dadalhin ko na lang,” his voice sounded a bit husky. Baka sa dami ng alak na nainom niya. Napansin ko rin na nakapag-shower na siya. “Sige.” Naglakad na ako pabalik sa taas at inantay siy
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Huminga ako ng malalim. It’s been a month since I last saw Enzo who’s maybe busy with her new fiance or on a case? I don’t wanna know. I’m sure, ayoko na malaman. But there’s a part of me who's curious. I’m dying to know if he’s happy. Because I am not. “Hey… Malapit na, kaunting tiis na lang and you’ll be done with your hell week.” Pagpapagaan ni Marco sa loob ko kaya ngumiti ako. Sapilitan man ngunit mahalaga ay nagagawa ko. “Oo nga eh, after this, isang taon pa tapos pwede na ako mag-duty sa hospital. Ang bilis,” tugon ko at tinitigan ang libro ko. “Yes! Just wait 13 months, Aria…” “Ihatid na kita sa condo mo?” anyaya niya kaya ngumiti ako at tumango. Nang makababa sa condo ay kinawayan ko siya. “Thank you so much Marco!” “Hmm! Take care!” sigaw niya at kumaway. Dahil doon ay umakyat na ako sa condo ko mismo. Ngunit pagbukas ng elevator ay napahinto ako nang makaharap si Enzo. Unang sumalubong sa akin ay ang asul niyang mata, ang
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Mabilis akong sumunod sa kanya, pinilit ko siyang habulin. “Enzo sandali!” Habol ko at lakad takbo ang ginawa. “Enzo!” Ngunit nang nasa pinto niya na ay mabilis niyang sinara ang pinto dahilan para maiwan ako sa labas. Panay ang katok ko. “J-Just rest!” rinig ko ang malakas niyang sigaw sa kabilang pinto kaya mariin akong napapikit. Wala akong nagawa. Alam ko ang password ng kanyang condo pero tingin ko ay may kailangan siyang gawin. ‘Ang bakal na ‘yon? I-Ibig bang sabihin no’n hindi pa siya magaling?’ Napabuntong-hininga ako habang nakatayo sa labas ng pinto ni Enzo. Pinilit kong kumalma, kahit na ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso ko. Bakit niya kailangang magtago? Ano ang ginagawa niya na ayaw niyang malaman ko? “Enzo, please… Open the door,” mahinang tawag ko, pero walang sagot. Tila lalo pang bumibigat ang bawat segundo na lumilipas. Alam kong dapat ko siyang intindihin, pero hindi ko maiwasang magtaka at mag-alala. Hinawakan k
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= After a few days, sinubukan ko puntahan si Enzo sa kanyang condo. Kinakabahan ako at hindi maipaliwanag ang nararamdaman. ‘Itataboy niya kaya ako?’ I knocked on his door three times, my heart is thumping very hard and I cannot do anything… Nang marinig ko ang pagbukas no’n ay napasinghap ako. Pagbukas no’n ay tumambad sa akin ang bahagyang namumutla na mukha ni Enzo. “Can I come in?” pabulong na tanony ko, huminga siya ng malalim at tumango. Sumunod ako sa kanya sa sala at doon ko nakita ang kumpol kumpol na kable ng kanyang laptop, at mga papers and documents na nakakalat. Tila inaaral niya ang kaso… “H-How’s your shoulder?” pabulong na kwestyon ko matapos maupo sa parteng sofa na walang laman na papel. “Good,” malamig niyang tugon. Hindi naman ganito si Enzo noon, kahit seryoso siya at hindi siya ganito kalamig lalo na pagdating sa akin. Ngunit ngayon ay iba… “E-Enzo… About the case—” “It’s not something I can share… I’m sorry,
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View=4 YEARS LATER…Halos madaliin kong tumakbo pababa ng airport hila-hila ang maleta ko. Male-late na ako sa wedding anniversary ni mommy at daddy!May tinapos pa kasi akong operation bago ang flight ko. Nang makalabas ay pumara agad ako ng taxi.Habang on the way sa venue ay napasandal ako sa taxi. Pagod na pagod ako eh.Halos 20 minutes rin ang byahe papunta sa venue galing sa airport. Pagkababa sa hotel ay inutos ko na sa tauhan nila daddy ang maleta dahil maayos naman na ang dress na suot ko.Halos lakad takbo ang ginawa ko para lang makahabol sa main event ng anniversary nila mommy at daddy.Habang tumatakbo ay halos hindi ko mapigil ang sariling katawan ma bumangga sa mataas na bulto na nasa harapan ko dahil sa bilis ko at madulas ang heels.“Oh my god! I’m sorry!” mabilis na sabi ko at lumayo, nang tingalain ko ito ay halos manlaki ng bahagya ang mata ko dahil nakilala ko kaagad ang may ari ng asul na pares na mga mata.‘Damn, wrong timing?!’“W
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View=Today was my last day here in Philippines. After our last conversation, I’ve never seen him, nor I even look for him. Kusa ko siyang nakikita sa kung saan-saan ngunit kahit tapunan ng tingin ay hindi niya ibinigay sa akin. I admit, I’m hurt. Ang sakit lang isipin na hanggang doon na lang talaga kami…Namimiss ko na siya… Sobra…Habang inaantay ang flight ko ay napatitig ako sa ticket at passport ko. ‘G-Gusto ko siyang makita at hilingin na balikan niya ako, but then he discarded me like I was nothing. G-Gusto ko magalit na lang sa kanya…’Habang nakaupo ako sa departure area, ramdam ko ang bigat ng bawat segundo. Sa bawat tiktak ng orasan, parang may hinihila sa akin pabalik, pero pilit kong nilalabanan.Sinulyapan ko ang ticket at passport sa kamay ko. Ang mga ito na lang ang nagpapapaalala na may bagong simula akong naghihintay. Pero bakit ang bigat-bigat?‘Gusto ko siyang makita… kahit sa huling pagkakataon.’Napapikit ako at huminga nang mala
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= After drinking for another hour, naramdaman ko na ang hilo sa akin. Tumigil na ako dahil gusto ko na umuwi. “Lasing ka na beb?” tanong ng kaklase kong babae. Umiling naman ako. “Inaantok lang. Kailangan ko na rin umuwi pero,” sagot ko at bumuntong hininga. Later on lumipat yung kaklase kong lalake sa tabi ko. “Did you drive a car?” tanong niya kaya umiling ako. “I’ll just ride a taxi.” “Isasakay na kita mamaya,” suhestyon niya. “Kaya ko na.” After 15 minutes tumayo na ako at kinuha ang bag ko. Ako rin ang nagbayad ng nagastos namin. Pinilit ko maglakad ng deretso para lang hindi mahalata na lasing ako. Sa labasan ay naghintay ako ng taxi ngunit bago pa man pumaypay ang kamay ko ay may puntay sa kinatatayuan ko. Paglingon ko ay natigilan ako nang makita si Enzo. “I wanted to drive you home, but I know I drank a lot more than you did… I’ll just come with you,” mahinahon niyang sabi. “There’s no need, Enzo.” “I think I have to,”
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= It’s a week ago since Enzo and I last met each other… Nasa bahay ako at walang gana sa lahat. Akala ko okay na ako, okay na ang puso ko… Pero hindi pa pala. I was hurt… “M-Mommy,” mahinang tawag ko kay mommy na nasa kusina at naghahanda ng gabihan. “Oh anak?” tugon niya at nilingon ako. “M-Mommy… A-Ayoko na po dito,” mahinang bulong ko. Napahinto siya sa pagluluto at sumeryoso ang mukha. Pinatay niya ang kalan at nilapitan ako ngunit isang hawak niya lang at ayos sa mga buhok ko ay tumulo na ang luha ko. ‘Ang sakit…’ “W-Why anak? A-Ano ‘yon? Say it to mommy,” pag-aalo niya at niyakap ako. Panay ang hikbi ko sa kanyang nga balikat. “I-I can’t stay here, s-seeing Enzo… P-Parang pinapatay ang puso ko sa sakit mommy. Ang sakit… A-Akala ko…” “A-Akala ko a-ayos na ako…” panay ang hikbi ko at halos hindi ako makahinga kakaiyak. “A-Ano g-gusto mo gawin anak?” “M-Mommy… I-Ilayo n-niyo na po ako dito, k-kahit saang bansa b-bast
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= After a few days, sinubukan ko puntahan si Enzo sa kanyang condo. Kinakabahan ako at hindi maipaliwanag ang nararamdaman. ‘Itataboy niya kaya ako?’ I knocked on his door three times, my heart is thumping very hard and I cannot do anything… Nang marinig ko ang pagbukas no’n ay napasinghap ako. Pagbukas no’n ay tumambad sa akin ang bahagyang namumutla na mukha ni Enzo. “Can I come in?” pabulong na tanony ko, huminga siya ng malalim at tumango. Sumunod ako sa kanya sa sala at doon ko nakita ang kumpol kumpol na kable ng kanyang laptop, at mga papers and documents na nakakalat. Tila inaaral niya ang kaso… “H-How’s your shoulder?” pabulong na kwestyon ko matapos maupo sa parteng sofa na walang laman na papel. “Good,” malamig niyang tugon. Hindi naman ganito si Enzo noon, kahit seryoso siya at hindi siya ganito kalamig lalo na pagdating sa akin. Ngunit ngayon ay iba… “E-Enzo… About the case—” “It’s not something I can share… I’m sorry,
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Mabilis akong sumunod sa kanya, pinilit ko siyang habulin. “Enzo sandali!” Habol ko at lakad takbo ang ginawa. “Enzo!” Ngunit nang nasa pinto niya na ay mabilis niyang sinara ang pinto dahilan para maiwan ako sa labas. Panay ang katok ko. “J-Just rest!” rinig ko ang malakas niyang sigaw sa kabilang pinto kaya mariin akong napapikit. Wala akong nagawa. Alam ko ang password ng kanyang condo pero tingin ko ay may kailangan siyang gawin. ‘Ang bakal na ‘yon? I-Ibig bang sabihin no’n hindi pa siya magaling?’ Napabuntong-hininga ako habang nakatayo sa labas ng pinto ni Enzo. Pinilit kong kumalma, kahit na ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso ko. Bakit niya kailangang magtago? Ano ang ginagawa niya na ayaw niyang malaman ko? “Enzo, please… Open the door,” mahinang tawag ko, pero walang sagot. Tila lalo pang bumibigat ang bawat segundo na lumilipas. Alam kong dapat ko siyang intindihin, pero hindi ko maiwasang magtaka at mag-alala. Hinawakan k
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Huminga ako ng malalim. It’s been a month since I last saw Enzo who’s maybe busy with her new fiance or on a case? I don’t wanna know. I’m sure, ayoko na malaman. But there’s a part of me who's curious. I’m dying to know if he’s happy. Because I am not. “Hey… Malapit na, kaunting tiis na lang and you’ll be done with your hell week.” Pagpapagaan ni Marco sa loob ko kaya ngumiti ako. Sapilitan man ngunit mahalaga ay nagagawa ko. “Oo nga eh, after this, isang taon pa tapos pwede na ako mag-duty sa hospital. Ang bilis,” tugon ko at tinitigan ang libro ko. “Yes! Just wait 13 months, Aria…” “Ihatid na kita sa condo mo?” anyaya niya kaya ngumiti ako at tumango. Nang makababa sa condo ay kinawayan ko siya. “Thank you so much Marco!” “Hmm! Take care!” sigaw niya at kumaway. Dahil doon ay umakyat na ako sa condo ko mismo. Ngunit pagbukas ng elevator ay napahinto ako nang makaharap si Enzo. Unang sumalubong sa akin ay ang asul niyang mata, ang
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Bumalik na ako sa loob at sinaraduhan siya ng pinto. Mabilis akong naligo ngunit matapos ay nakaramdam ako ng uhaw. I was wearing Enzo’s oversized shirt, and his boxers as my undies. Buti may dobleng short ako under that dress. Maingat akong lumabas ng kwarto para kumuha ng tubig sa baba and nag-uusap pa rin sila mommy at daddy kasama ang parents ni Enzo. “Oh what do you need hija?” tanong ni Tita Mayi. “Kukuha lang po ng water tita,” paalam ko. Pagkapasok ko ng kusina ay natigilan ako ng makita si Enzo na naglalagay ng juice sa kanyang baso. Parehas pa kaming natigilan at nagkatinginan. “What do you need?” tanong niya at ibinaba ang pitsel. “W-Water,” mahinang sagot ko at napaghawak ang kamay ko sa likuran ko. “Mm, okay. Umakyat ka na. Dadalhin ko na lang,” his voice sounded a bit husky. Baka sa dami ng alak na nainom niya. Napansin ko rin na nakapag-shower na siya. “Sige.” Naglakad na ako pabalik sa taas at inantay siy
=Aria Maeve Sienna’s Point Of View= Nang makarami ng alak ay huminto na ako, alam ko pa naman ang limitasyon ko. Ngunit pagkatayo ay nahilo ako, natigilan ako nang may humawak sa braso ko. Tiningala ko ito at halos bawiin ko kaagad ang braso nang makilala na si Enzo ito. Ang gwapo niya ngayong gabi but I hate him so bad. “Don’t touch me,” mahinang sabi ko dahilan para maglapat ang labi niya at tumango. Dahil sa hilo at inalalayan na ako ni daddy papalabas kasabay ang pamilyang Fuentabella. “Ate you’re wasted,” bulong ni Elysia sa akin. “Not yet, hindi ako ganito ma-wasted, Ely. ‘Di ba dad?” Tiningala ko pa si daddy na alanganin na natawa at sumangayon sa akin. “Tito Veyn’s probably lying,” singit ng isang paepal sa buhay ko dahilan para mas matawa si daddy. Sinamaan ko ng tingin ang asul na mata ni Enzo. Then I mouthed, “Fuck you.” Umawang ang labi niya sa pagkabigla at gwapong napailing. Napangisi ang labi niya and may sinabi rin sa parehas na pamamaraan ng akin. “Wh