"Crush ko s'ya," mahinang ani ni Patricio pero rinig na rinig ko! Kailangan pa ba na sabihin pa iyon sa harap ng mga kaibigan niya?
"I've lost my appetite."
"Why?" takhang tanong ni Olivia sa akin, napatigil pa sila sa pagkain ng sabihin ko iyon, nakikita ko lang ang ngisi ni Patricio habang labas ang brace nito ay parang gusto ko na manapak ng tao!
"I think I got full because of the Coffee I had earlier. You guys should continue your foods, Don't mind me," I said with no emotion throughout my voice. I open another Delight and drink it afterwards. They we're looking at me with confuse face. So much for attention.
"M-may sakit ka ba, Minx?" Phoebe asked. I squeezed my eyes shot as I looked at them, Savannah is busy with the food yet looking at me.
"I don't have fever," I coldly answer. Savannah giggles and Olivia rolled her eyes while looking at me.
"O baka nagwa-gwapuhan ka kay Patricio!? Yiiee! Wala ka pang nagiging jowa! NBSB mula highschool!" kinikilig na wika ni Savannah, lumalabas pa ang ilang pagkain galing sa bibig niya na lalong kinairap ni Olivia. I gave her deadly look and instantly she shut her mouth.
"We should head back to the classroom, break time will soon be over," I said.
"Kaunti na lang, oh! Mauubos na namin 'yung food," wika ni Olivia kaya tumango ako sa kanya at naupo ng maigi.
"Are you all done with your plates?" tanong ko dahil deadline na niyon mamaya. I want them to complete their Plates.
"Tapos na ako!" masayang sambit ni Phoebe.
"Lalo naman ako," pagmamalaki ni Olivia habang pinupunasan ang bibig.
"Same hereeee!" sigaw ni Savannah kaya tinakpan ko ang tenga ko dahil ang ingay n'ya! Many students are looking at us!
"Anyway pala, Minx, uuwi ako mamaya," saad ni Phoebe kaya kumunot ang noo ko. I know she doesn't like going to their house.
"Kakayanin mo ba?" nag-alala kong tanong. I don't want her going home to that Hell house!
"T-takot ako... Takot ako na baka saktan ako ni Mama pero kailangan ko umuwi para kuhanin ang mga naiwan kong damit do'n." Her lips trembled so I nodded, I don't want to stop her for choosing that choice.
"What if she hurt you?"
"Don't worry! Kaya ko 'to, Minx!" Her voice filled with excitement, she use a fake smile but I knew her too well.
I remember her going home in our Apartment with her eyes filled with tears, her body is filled with so many bruises. Phoebe Mom doesn't want her to go school, but I'm here to fight for her, I am the one who gives tuition and everything she needs for school. I want her to show that she's not useless and her value is like gold.
"Aalis din kaming dalawa ni Savannah! Magtra-trabaho ako at may party kasi 'yung pinsan ni Savannah sa club ng Kuya mo," pagpapaalam ni Olivia kaya tumango ako. I'm going to left Alone in our apartment.
"Okay ka lang ba mag-isa, Minx?" tanong ni Phoebe.
"I'm always alone, tsk." I clicked my tongue. Silence filled the group and after they laugh!
"Woah, may pinaghugutan, ah?" Pang-aasar ni Savannah kaya inirapan ko s'ya.
"Ask Olivia, she always do that in F******k."
"Bakit ako nadadamay d'yan!?" asik ni Olivia na lalong kinatawa nina Savannah at Phoebe, I just scoff.
"Do you want me to show your F******k profile?" I teased with cold voice.
"Wala namang ganyanan, Minx!" inis na saad ni Olivia na ikinatawa nilang tatlo. Napatigil lang ang tawanan nila ng may umupo sa harapan namin. My face still emotionless, Patricio is in in front of me, wearing a damn smile.
"Hey, Megs, Megs!" masayang bati sa akin ni Patricio kaya nag salubong ang kilay ko. Ayokong nakikita mukha niya! Hindi na lang ako sumagot. "Why aren't you talking?"
"So, what do you want me to say? I don't like seeing your face." I bulgar answered. He just grin to me.
"Waah! Ayos naman tayo kanina, ah? Inayos ko pa ang plate-" Mabilis kong tinakpan ang bibig at tiningnan siya ng masama.
"If you don't plaster your mouth," nagbabantang asik ko pero ngumiti lang ang loko.
"Oh, anong gagawin mo? Hahalikan mo ako?" He asked teasingly. My eyes became angry with what he asked. This guy!
"Hibang ka ba?!" asik ko. Ngayon lang ako muling nagtagalog kasi tumataas ang dugo ko.
"What is hibang po?" malambing na tanong n'ya, What!? His voice change! Erase! Erase!
"Shut up... Can you fucking shut up?"
"Ncan nyou nfucking nshut nup?" Pangagaya n'ya gamit yung bulol na salita!?
"Nakakaturned off ka! Gwapo ka nga ganyan naman ang ugali mo!" inis na saad ko. SHIT, I admit that he's handsome!
"Kapag ikaw pinaturned on ko, iilaw ka!" natatawang saad niya na lalong kinainis ko.
"Haha, Funny." I sarcastically answer.
"Iilaw ka kasi ikaw ang liwanag ng buhay ko! Boom!" saad n'ya. Kumunot naman ang noo ko dahil andaming mathematical sa utak ko. I can't understand him at all. How am I supposed to light up? Why I'm his light? I'm not even her mom.
"Is that pick up line?"
"That's not pick up line, because pag nakita kita lumiliwanag ka," nakangising wika niya kaya lalo akong naiinis. Ayoko na makita ang mukha niya!
"Hinde ako ilaw, tungaw!"
"What is tungaw?" nakalumbabang tanong niya. Tanong mo kay satanas! Bakit ba kasi ayaw pa nito umalis?
"Tanong mo kay g****e, Kausapin mo na lang din si g****e, baka magkaintindihan kayo."
"Robot naman 'yon eh!" asik niya kaya napahilot ako sa sentido. Kapag siya kasama ko nabobo ako.
"Are you an Idiot?"
"Grabe naman ang bibig mo, huh?" asik na tanong niya kaya inirapan ko s'ya. I don't have time talking to him.
"Are you all done talking to these animals?" tanong ko na nagpatigil sa kanilang lahat. They are looking at me with different emotions.
"We should head back to the classroom, the bell did ring a while ago," I said with no emotion, I'm the first one to leave the Canteen. They all followed me and giggle. Halatang kinikilig sila habang kausap ang mga engineer na iyon, bakit ako naiinis kay Patricio? Eh, kung ibalik ko siya sa tyan ng nanay niya? When we enter the room, I sit with so much annoyance throughout my veins.
"Init ng tabas ng dugo natin ngayon, ah?" natatawang tanong ni Savannah habang nakatingin sa akin.
"Eh, kung sapakin kaya kita? Para may paglabasan ako ng galit? At bakit kayo kinikilig sa mga engineer na 'yon? Fourth year college na tayo." inis na asik ko. Dapat walang istorbo sa pag-aaral baka bumagsak sila at hindi makapagtrabaho.
"Dahan dahan naman sa pagra-rap, Minx, galit na galit!" natatawang saad ni Olivia but when I looked at her, she's not even smiling. Nang makita niya akong nakatingin ay tumawa siya.
"At, anong connect ng fourth year college na tayo?" tanong ni Phoebe. I raised my Brows that make her cowered.
"Tsaka duhhhh! Matanda na tayo, karapatan na nating kiligin!" ani ni Savannah at nag-thumbs up sa akin.
"If you get broken, you will cry and sulk then you will get angry with those Engineers because they hurt you. You'll get bitter and will say that there's no Forever."
"Pwede ka na palang maging Rapper." Olivia laughed and the two laugh as well.
"Singer s'ya, duh?" saad naman ni Savannah kaya hinampas siya ni Olivia, kakatawa. I can't find myself laughing as well.
"Who will be there for you guys when you get Broken?" I asked them and they look at me and gave me a sweetest smile.
"Ikaw, Meggay. You will be there for us once again, to comfort us when we feel pain." They smiled to me so I nod and looks away. They really love me.
Pumasok naman ang Proffessor kaya nakinig kami. Bwisit, calculus na naman!? Umiikot na ang utak ko dito! Nakinig na lang ako kesa iba ang isipin ko.
"Class dismissed." Saad ng Proff at lumabas, kaya kinuha ko ang bag pack ko at ang plates na ipapasa ko kasabay no'n ang pagtayo rin nina Savannah Olivia at Phoebe. Nauna akong lumabas at dumiretso sa office ni Ms. Farrah.
"Lahat kayo nagi-improve, ah?" papuri ni Ms. Farrah. I just kept looking at her blankly. I know because Patricio works is great.
"Syempre, Ma'am. Future Architect, eh," proud na saad ni Savannah.
"Ako rin po sisikat ako bilang Architect!" masayang sambit ni Phoebe.
"Ako rin!" saad ni Olivia. Napangiti ako dahil lahat kami ay pangarap makatapos. Lahat sila ay papasok sa company ko bilang architectures. I'm the Head Architecture pag naka graduate ako. Pinahire ko na agad sila kay mommy para may papasukan agad silang companya pag nakatapos.
Kasama ko sila sa lahat kaya masaya ako kapag nakita kong nakatungtong sila sa stage habang hawak ang diploma. I knew they want to be succesful and pay me with all the money I spend to them.
"Let's go," I said when we left Ms. Farrah office.
Sumakay ako sa motor ko at nag lagay ng helmet. Tumango ako sa kanila, kaya umalis na sila. Pinanood ko muna ang palayong bulto nila bago ako mag drive pauwi sa apartment namin.
Pagkauwi ko ay naligo ako at nag ayos ng magiging dinner namin. Sana nga ay dito sila mag dinner dahil ang dami ko pa naman sinaing. I also clean the whole Apartment and their rooms because I have nothing to do. After I clean the whole Apartment so I sit in the Sofa and eat the bread that Phoebe bought this morning.
I checked my phone and I remember what senior high student request me in messenger. I stood up and went to my room. Marami akong picture na nakakabit sa tali may kasama na 'yong led light. Lagi kong tine-treasure ang mga pictures namin kasi balang araw muli ko 'tong titingnan at magiging proud dahil we go through a lot of hardest time but we still stand and fight for our dreams.
I brought my guitar and I click the bottom para umilaw ang clouds led light ko. I really like clouds napakaganda sa mata at nakakatanggal ng pagod. Pinatay ko ang ilaw ang tanging ilaw na lang ay ang lamp shade at led light. I open the camera and clicked the video recording button.
"Many people are requesting me about this song, so I study this song, And this would be my update for this week," malamyos na wika ko. At nang sinimulan ko ang pagtipa ay napangiti ako, nasa comfort zone na naman ako kaya sinimulan kong kumanta. The only thing that was visible in my Camera is my shadow and the light from the Led light.
"geoure soksagigon hae,"
"nal dangyeonhage saenggakhaneun
neojiman,"
"geuge neodawo geuraedo,"
"Stay stay stay with me."
Muli kong tinipa ang tonong gitara at pinatay ang ang recording. Tinabi ko ang gitara ko at humiga sa kama ko. I open the aircon and post my video in the f******k. I scroll down and saw Olivia post so I chuckled.
#Hinde na ako broken tanong mo pa kay Savannah!
Olivia tag Savannah. I haha her post. Ang dami nang notifications ang lumalabas sa phone ko pero naagaw ang pansin ko sa isang comment. It was Patricio, so I look on it not because I want to.
"Ang ganda ng boses mo kasing ganda mo." Tumaas ang kilay ko ng maraming nag react sa comment n'ya kaya nilike ko comment nya. Umerap ako at nag scroll uli. My phone beep, It was chat! Si Patricio pa! So, I open it not because I like him but I'm curios.
Patricio Morgan:
How's your day?
Meggay minx:
Not good, I saw you.
I rolled my eyes and turned off my phone. I have this kind of attitude, na kapag naiinis ako sa tao tinatarayan ko. Pake ba nila kung tarayan ko sila?
I'm not like Phoebe na sweet at mahinhin hinde ako katulad ni Savannah na malakas ang charisma pag dating sa lalaki, at lalong hinde ako si Olivia na kayang magpa-inlove sa sinumang lalaki.
"Why am I comparing myself to them, argh!" inis ko at lumabas ng room. Napatigil ako sa hagdan ng makita si Phoebe na punit na ang uniform at nakayuko. So I ran so fast to get by her side.
"Phoebe," tawag ko. Tumingin naman s'ya sa akin, puno ng luha ang mga mata n'ya. May sugat s'ya sa labi at pulang pula ang pisngi n'ya mahahalata mo 'yon dahil maputi s'ya. I sit beside her and hugged her tightly. I should keep her safe and comfortable. She start crying so loudly, I feel her tears because I'm wearing sleeveless.
I tapped her back. "Shush, andito na ako. I'm here, my Love. I'll be here."
"Wala ba talaga... akong kwenta?" mahinang tanong n'ya habang humagulgol.
"May kwenta ka hindi lang nila nakikita 'yon."
"Bakit..." humagulgol uli' s'ya. "Bakit kailangan maranasan ko 'to?" Humigpit ang yakap n'ya habang humahagulgol. I let her cry in my arms because that's the only thing I can do for her, to let her cry everything.
"Bakit kailangan..." Tumigil muna s'ya at muling nag-salita. "Bakit kailangan ako pa ang makadanas nang ganito?"
"Milyon milyon ang tao pero bakit? Bakit kailangan ako pa? Hindi ko ba deserve sumaya?" dagdag na tanong n'ya sa akin.
"You deserve it, they don't deserve it."
"Naawa na ako sa sarili ko, Minx," she said while crying, she was trembling so much that I had to hug her tightly. She was panicking so much. "Naawa ako kasi hindi ko maipakita ang worth na meron ako. Hindi ko maipakita sa kanila na kaya ko rin kung anong kaya ni Ate," umiiyak na saad n'ya. Tinapik tapik ko lang ang likod nya. Why can't I do something for her!?
"I just want to be happy, may masama ba ro'n?" tanong niya. Ilang taon na pero mabigat pa rin ang nararamdaman niya at hindi pa rin siya malaya dahil wala akong magawa para sa kanya.
"Magiging masaya ka rin hindi man ngayon pero baka sa susunod at sa susunod na araw. Just trust the process, magiging okay ka rin. Kasama mo 'ko palagi sa lahat ng laban na kakaharapin mo. I will never ever leave you and that's a promise," I softly said and she stop crying, she looked at me, leaving the hug. Her eyes spark with so much love.
"Hindi ka mag-stay sa ganyang situation mo palagi, kasi magiging okay ka rin. This is just a rain and the rain will stop." I wipe her tears when I said that. She deserves so much, she deserves better and I will give that to her.
"Lagi na lang kita kasama sa mga ganito, noon pa man. I'm happy that I have you, Minx," wika niya habang nakatingin ng maigi sa akin. For the first time I smiled softly.
"You deserve to be happy too, Minx."
"You deserve to be happy," saad n'ya kaya ngumiti lang ako sa kanya. I don't know what happiness she's talking about, I'm happy by the fact that I have them."You don't have to think about my happiness. I'm waiting for your happiness, Ivory."I've always praying about her Happiness. I want her to get out of her dark world and explore the lightness in this world. I want her to be happy, I want her to be free. That's why I keep doing my best for her, I keep doing what's for the best.Nakita ko paano siya pumapasok sa School ng may black eye at may pasa sa kahit anong balat niya. Noon pa man na bata siya ay lagi na siyang binubugbog ng Nanay n'ya. How could they do it to her? Phoebe was very kind, smart, hardworking, so why? Why would they show Phoebe that she was Worthless when in fact she's not?I'm so scared to lose her. Kaya t'wing umuuwi s'ya galing sa bahay nila natutulog ako katabi n'ya baka kasi gawin n'ya ang mga bagay na 'yon like. I don't want her to end up killing herself be
TRIGGER WARNING.I woke up because it's another fucking day to go to school. I stood up and went to my closet. Nilabas ko ang uniform ko at pumunta sa banyo para maligo.Nang makaligo na ako ay lumapit na ako sa vanity table ko. Kailangan kong mag ayos para sa pasok. I put powder and lip tint, blinower ko ang buhok ko at hinayaan bumagsak ang mahaba at wavy kong buhok. Bumaba ako at dinala ang bag pack kong itim. Walang ka-emosyon emosyon ang mukha ko ng makababa.Pagkababa ko ay nagbre-break fast na sila, nanlaki ang mata ko ng makita ang kalabasa na nakahain, kaya bumaba ako nang mabilis. Nang ma-realize ko ang nangyari kagabi."Kain ka na, Minx. Favorite mo 'yan," Hindi ko pinansin si Phoebe at padabog na umupo nakakunot ang noo nila habang nakatingin sa'kin. Sana alam nila ang ginawa nila sa 'kin kagabi. Pinicturan ko muna ang pinakbet na madaming kalabasa at kumain nang hinde sila pinapansin."May problema ba, Minx?" Phoebe suddenly asked, her face held worry while looking at me
Nagising ako sa sobrang sakit ng katawan ko, napatingin ako sa paligid ko, tulog sina Olivia, Savannah, at Phoebe sa sofa habang nakaupo. I finally awake, huh? Muli akong napatingin sa gilid ko, unti-unting tumaas ang kilay ko sa nakita ko. Bakit 'to nandito?"What is he doing here?"Nagulat ako ng dumilat s'ya at nagkusot ng mata, walang emosyon kong tiningnan ang pag kusot ng mata n'ya. He looks like a child doing it. "G-gising ka na pala?!" Natutuwang saad n'ya pero patuloy pa rin ang pagkusot n'ya sa mata nya. I snorted sarcastically. Is he an idiot? "Honestly, I'm sleeping. I'm just a shadow of Meggay." Nagulat ako ng tumayo s'ya at niyakap ako, napakurap kurap ako habang yakap n'ya ako ng mahigpit. It was the first time that a man hug me without my consent."May masakit pa ba sa'yo?!" Hindi pa rin ako makasagot dahil hindi pa rin ako maka-get over sa yakap n'ya, why would he hug me? It was as if he's worried to me."Dalawang linggo kang tulog!" asik n'ya kaya nanlaki ang mga
I scratch my head while looking at the Annoying person in this room. He's getting to my nerves as the day passes. "Ano ba!? I can eat by my own, Patricio!" I hissed at him. He just laughed while holding the two grapes in his hands. "Ni ncan neat nby nmy nown!""How dare you to mocked me again!?""Ikaw kakapunta ko lang dito tapos ang sungit mo," he said while looking at me with sadness. Really? This guy!"Ah, kakadating mo lang, eh, limang oras ka na ditong bampira ka!""Ayaw mo ba akong kasama?" nakangusong tanong n'ya kaya umiling ako. Hindi naman sa ayaw kong kasama s'ya pero nakakainis na talaga s'ya."Eh, sino ba may sabi sayong subuan mo ako, Patricio, ha!?" "Hindi nga ayaw mo talaga akong kasama?" "'Wag mo kasi akong subuan.""Ayaw mo talaga akong kasama?" he asked again. Bakit ba ang kulit ng lalaking 'to?! Tanong ng tanong ng kakaibang tanong. Pinikit ko ang mga mata ko at muling binuksan 'yon."Gusto ko, okay? I want to be with you, okay?!" asik ko, nakita ko s'yang napa
Napaigtad ako sa lakas ng katok sa pintuan kaya napatingin ako sa orasan ko. "Aba, Meggay! Gumising ka na wala ka na sa hospital, aba 7:30 first subject natin!" sigaw ni Savannah kaya napakamot ako ng ulo at padabog tumayo mula sa higaan. Gusto ko pa matulog kaso may pasok."Oo na maliligo na ako!" Tumayo ako at pumunta sa closet para kumuha ng mga damit at pumasok sa banyo para maligo. Nang makaligo ay lumapit ako sa vanity table ko at nag suklay, blinower ko rin ang buhok ko; hinayaan kong bumagsak ang mahaba at wavy kong buhok, I put powder and liptint pagkatapos ay kinuha ko ang bag ko at bumaba."Jusko senorita ala-siete na! Aba'y porket malapit ang eskwelahan natin dito ay kailangan mong matulog ng sobrang tagal!" asik ni Savannah kaya tinakpan ko ang tenga ko at ininis s'ya . Akala mo naman kung speaker s'ya nung past life, e. Ang ingay ingay. Umupo na ako at kumuha lang ng Toasted Bread para kainin."Eto na chocolate milk mo, Minx," Napabaling ang atensyon ko sa mug at kinuh
Matagal kong tinitigan ang mga ginagawa nina Savannah at Calvin, para silang magkakilala ng sobrang tagal kung mag usap at akala mo Madam si Savannah kung kausapin niya si Calvin at utos utusan.Bakit napakaseryoso naman ni Savannah? Hindi ganyan si Savannah, si Savannah hindi siya naging seryoso kahit kailan. Paano ko aalamin ang lahat kung hindi ko alam kung saan ako magsisimula?"Pumpkin," nagising ang diwa ko at napalingon, nasubsob ako sa dibdib ni Patricio kaya inis akong lumayo."What?!" "Sorry na nagseselos ako kay Calvin eh," nakangusong wika niya sa akin kaya umirap ako at bakit s'ya magseselos sa taong kakakilala ko lang? "Anong ka-selos selos sa taong hindi ko pa masyadong kilala?" "Kaya nga sorry, Pumpkin, 'di ba?" Nakangiting tanong niya kaya nagkibit balikat ako. Kanina nilambing ko siya pero wala effect! First time ko manuyo tapos ini-snob ako?"Walang sorry sorry dito.""Date tayo babawi ako, promise!""Ano naman klaseng date 'yon?" malumanay na tanong ko. Ano ba
My eyes settled in the blank ceiling, thinking of a way to leave my mind. I remember how I ruthlessly fired the gun in the man's head. There are so many questions surging in my mind, my mixed emotions are getting to me. I can't believe I killed a person."I didn't do it." I sighed heavily as I tried to relax myself in the soft cushion and close my eyes as I drifted to my mind. There's a lot of questions in my mind that only my friends can answer. How the hell are they wearing black clothes, why would they be in an abandoned building? Why won't they tell me the truth? Am I not worth it for the truth?I closed my eyes as I opened it once again. I anxiously bit my lower lip and thought of how to ask my friends about it. The door of the apartment is open so my cold eyes look on it. They looked so shocked seeing me Awake this time while they were still wearing those black clothes. I looked away, seeing their shock eyes made me wonder what secret they are hiding from me.Dali daling lumap
R18."Mukhang alam ko na kung sino ang may gawa no'n sa lalaki," bulong ni Savannah. Dumagundong ang kaba sa dibdib ko dahil alam ko kung sino ang may gawa no'n, ako ang pumatay sa lalaking 'yon. Nanatili ang mga mata ko sa harapan kahit alam ko na nanginginig na ako. "I guess, It's Lim. He's acting like a friend of ours," dagdag na bulong ni Savannah kaya nakahinga ako ng maluwag. Tumingin lang ako sa harapan at iniisip kung paano ko sila haharapin at paano ko haharapin si Patricio?Kanina pa nagtuturo ang Professor namin pero hinde pa rin ako makapag focus sa mga sinasabi ni Sir. My mind is filled of how I can make another move, how will I know everything? Who the hell I trust? Tumingala ako sa kisame at nag-stretch."Ms. Foreister, what is solution of Arithmetic sequence?" seryosong tanong ng Proff namin kaya nagising ang diwa ko at tumayo na lang basta."a1+an=(a-1)d." Naisusal ko na lang, nakita ko ang pagpalakpak ni Sir. He scoff sarcastically while looking at me."Aba'y buti na