KABANATA 1-YOUNG MASTER OF WALTON FAMILY

 "Young master, kailangan mong bumalik sa amin. Kailangan ka ng Pamilyang Walton upang mamuno sa pangkalahatang sitwasyon."

    "Ang iyong ama ay may malubhang sakit at ang iyong kapatid na si Jared ay nasa bilangguan. Ngayon ikaw lang ang makakasuporta sa pamilya Walton."

    "Ang sabi ng iyong lola sabi, kailangan naming hayaang Ibalik ka." Sa Mansyon sa Forbes , si Clark Walton ay may dalang kahon ng regalo, nakasuot ng mga damit na binili mula sa isang stall sa gilid ng kalsada, na walang pakialam na ekspresyon.

    "Hindi ko alam kung paano makipag-usap ng maayos mula pa noong bata ako, at hindi ko siya mapasaya. Ang aking kapatid si Jared ay labis na niya mahal. Si Lola ay natatakot na maagaw ko ang posisyon ng aking kapatid bilang tagapagmana, kaya 't pina alis niya ako. out of the Walton family.

    " Just a few words of concern. Siya ang nagpilit sa akin na iwan ang pamilya Walton, at ngayon gusto niya akong bumalik sa isang pangungusap. Sa tingin mo ba ako ay papayag basta basta  Huwag mo akong abalahin."

    Lumakad palayo si Clark Walton, naiwan ang isang grupo ng mga tao na nakatingin sa isa't isa na walang laman na dismaya.

    Ang pamilya Suarez ay isang pangalawang-rate na pamilya sa bansa. Tatlong taon na ang nakakaraan, si Clark ay naghirap at parang aso. Ang matandang lalaki ng pamilyang Suarez ang personal na nagturo ng kontrata ng kasal. Sa oras na iyon, isang kasal ang nakapagpagulat sa buong bansa, ngunit ang dahilan ng sensasyon ay dahil nagpakasal si Arquiña Suarez sa isang hindi kilalang lalaki, na naging biro sa buong bansa.

    Tanging ang matandang lalaki ng pamilyang Suarez ang nakakaalam ng tunay na pagkakakilanlan ni Clark Walton, ngunit dalawang buwan pagkatapos ng kasal, ang matandang lalaki ng pamilyang Suarez ay namatay dahil sa sakit, at mula noon ay wala nang nakakaalam ng pagkakakilanlan ni Clark Walton, at siya rin ay naging isang walang kwentang manugang ang pagkakakilanlan.

    Sa loob ng tatlong taon, kinutya at malamig ang pakikitungo kay Clark. Gayunpaman, kung ikukumpara sa nangyari ng pagkakakick out sa pamilyang Walton, ang huli ay mas nakakagigil.

    Nakilala na niya ito, at nakaugalian na niya ang pagsundot sa likod nang matagal.

    Ngayon ang kaarawan ng lola ng Pamilya Suarez. Maingat na pumili si Clark Walton ng regalo, na hindi mataas ang halaga at nakatakdang pagtawanan ng iba, ngunit marami lang siyang magagawa nang walang pera.

    Kung tungkol sa nangyari ngayon lang, kalmado si Clark at gusto pang tumawa.

    Ang kanyang kuya ay mahusay magsalita, bagama't maaari niyang pasayahin ang lola, ngunit siya ay mayabang at iba, ang kanyang pribadong buhay ay tiwali, at ang mga aksidente ay magaganap sa madaling panahon.

    Ngunit ano ang kinalaman nito sa akin? Isa lang akong manugang ng pamilyang Suarez na tinalikuran ng iba.

    Bumalik sa villa ng pamilyang Suarez, isang magandang pigura ang nakatayo sa pintuan, labis na balisa.

    Si Arquiña Suarez, isang napakagandang babae ang ganda niya ay maihahalintulad sa isang reyna, ang asawa ni Clark sa papel lamang, ay dahil din sa pagiging magaling niya kaya naging biro ang tatlong taon na ang nakalipas.

    Sabay-sabay na hakbang si Clark, tumakbo papunta kay Arquiña, at sinabing, "Arquiña, sino ang hinihintay mo?"

    Napatingin si Arquiña kay Clark na puno ng pagkabagot, at sinabing, "Handa na ba ang regalo para kay lola?" ? "

    Itinaas ni Clark ang kahon ng regalo sa kanyang kamay at sinabing, "Handa na, pinili ko ito pagkatapos ng maraming pag-iisip."

    Hindi man lang ito tiningnan ni Arquiña Suarez, at hindi niya alam na ipinadala ito sa loob ng tatlong taon. na ang nakakaraan.Nakakainis, pinilit niyang pakasalan si Clark, at ginawa rin niyang manugang si Clark Walton.

    Ang mas ikinagulat ni Arquiña ay hinawakan pa rin ng kanyang lolo ang kanyang kamay bago ito namatay, at binalaan siya na huwag maliitin si Clark Walton.

    Tatlong taon na ang nakalipas, at hindi maisip ni Arquiña kung ano ang dahilan kung bakit ang basurang ito ay karapat-dapat sa paggalang ng lolo ko. Kung wala siyang pakialam sa reputasyon ng pamilyang Suarez, matagal na niyang gustong hiwalayan si Clark.

    "Huwag kang magsalita ng kalokohan mamaya, lahat ng kamag-anak ay nandito ngayon, at hindi maiiwasang kutyain ka nila, tiisin mo, ayokong mawalan ng mukha dahil sa iyo." paalala ni Arquiña.

    Ngumiti si Clark at tumango, mukhang walang pakialam.

    Nang makita ni Arquiña ang ekspresyon ni Clark, nainis siya. Wala siyang background, kaya mayroon siyang tunay na kakayahan, ngunit sa loob ng tatlong buong taon, wala siyang ginawa maliban sa pagwawalis ng sahig, paglalaba ng damit at pagluluto sa bahay .

    Ang saloobin ni Arquiña sa kanya, si Clark Walton ay hindi nasiyahan sa lahat, dahil napaka-unfair para kay Arquiña na pakasalan siya bilang isang basura, upang maunawaan niya si Arquiña.

    Nang pumasok ang dalawa sa sala, halos lahat ng mga kamag-anak ng pamilyang Suarez ay naroroon, at ito ay napakasigla.

    "Arquiña, andito ka na."

    "Birthday ni Lola ngayon, bakit late ka dumating."

    "

    Magiliw na binati ng mga kamag-anak si Arquiña, na tuluyang binalewala si Clark.

    Walang pakialam si Clark, sanay na siya maging background board, mas maganda kung hindi siya papansinin, para walang magbiro sa kanya.

    Ngunit palaging may mga taong hindi nasisiyahan sa kanya. Sa tuwing magkikita lalo ang pinsan ni Arquiña na si Harry, tiyak na pahihirapan niya si Clark at gagawing walang kwenta si Clark. Maging ang pangalan ni Clark Walton hindi na ginagamit na manugang sa bansa ay pinangasiwaan ni Harry, at madalas siyang magsalita ng masama tungkol kay Clark sa labas.

    "Clark, ang hawak mo dito ay hindi regalo para kay lola?" Napatingin si Arquiña kay Clark na may ngiti sa labi. Napakalaking bagay na nakabalot sa papel ng regalo. Mura lang.

    "Oo." bukas-palad na pag-amin ni Clark.

    Ngumisi si Harry at sinabing, "Ano ito? Baka binili mo ito sa isang stall sa gilid ng kalsada?"

    Umiling si Clark at sinabing, "Binili ko ito sa isang tindahan ng regalo."

    Bagama't sinsero niya, ang sinabi niya. ay totoo. Nagdulot ito ng dagundong ng tawa, at ang ekspresyon ni Arquiña ay nanlamig. Hindi niya inaasahan na mapapahiya siya dahil kay Clark pagdating pa lang sa bahay.

    Ngunit kadalasan sa oras na ito, hindi nagsasalita si Arquiña. Itinuturing niya ang kanyang sarili at si Clark bilang dalawang pamilya. Wala siyang pakialam kung paano mawalan ng mukha si Clark, basta't hindi niya ilabas ang paksa.

    "Nandito ka ba para magpatawa? Ika-90 na kaarawan ni Lola ngayon, napakawalang-ingat mo bang naghahanda ng mga regalo?" Naglakad si Harry papunta sa coffee table sa sala, na puno ng lahat ng uri ng mamahaling regalo, na sa una ay hindi ng malaki. sulyap, at Kung ikukumpara sa kahon ng regalo ni Clark, hindi ito katulad ng puti.

    "Tingnan mo ang ibinigay ko kay lola, may edad na, alam mo ba kung magkano ang halaga ng Tea Pot na ito? Hindi bababa sa isang milyon." pagmamalaki ni Harry.

    "Hehe, ang galing." Sumulyap si Clark kay Arquiña. Binalaan na siya ni Arquiña noon na huwag magsalita ng kaunti, kaya sumagot din siya nang may pag-iingat.

    Nilinaw ni harry na gusto niyang gamitin ang kanyang regalo para ipakita ang kanyang superyoridad sa harap ni Clark, at nagpatuloy, "Ang Tea Pot at tsaa na ito ay mas mahal kaysa sa iyong regalo, tama, scumbag."

    Si Clark Walang sabi-sabing tumatawa, napuno ng tawanan ang buong sala.

    Bagama't nagpasya si Arquiña na huwag makisali kay Clark, sa huli, si Clark pa rin ang kanyang asawa, na may katapusan at kasal, kahit na hindi niya hinayaang hawakan siya ni Clark sa nakalipas na tatlong taon, doon. hindi realidad ng mag-asawa. Ngunit nawalan ng mukha si Clark sa harap ng napakaraming kamag-anak, at hindi rin niya nakayanan.

    "Harry, malapit na itong matapos. Negosyo mo na may pera ka. Hindi mahalaga kung gaano kamahal ang regalo sa amin. Hindi mo kailangang magpakitang-gilas. " Sabi ni Arquiña na may displeased face.

    Nagulat si Clark kay Arquiña. Ito ang unang pagkakataong kinausap siya ni Arquiña sa loob ng tatlong taon.

    "Show off? Arquiña, mali ang sinabi mo. Kailangan ko bang magpakita ng gilas sa harap ng basura? Iniisip ko lang na hindi niya pinapansin ang kaarawan ni lola. At ikaw, ignorante siya at walang pera pang regalo. . Hindi mo lang ba ako alam kung paano tumulong, ngunit ang basurang ito ay nasa malambot na bahagi pa rin.O dahil hindi mo ba pinapansin ang kaarawan ni lola?

    "Ikaw..." Namula si Arquiña Ang kanyang pamilya ang may pinakamababang katayuan sa pamilya Suarez at ang pinakamasamang kondisyon ng pamumuhay. Talagang hindi kayang bumili ng mga regalong hindi naman ng daan-daang libo.

    Sa sandaling ito, biglang tumayo si Clark, lumapit kay Harry.

    "Anong ginagawa mo, regalo ito para kay lola, inaamoy mo ba?" Galit na sabi ni Harry.

    Bahagyang kumunot ang noo ni Clark, at sinabing, "Lalong nagiging mabango ang Tsaa habang tumatanda ito, at dahil din dito na nasa merkado ang mas matandang tsaa, mas magiging mahal ito. Ngunit dahil dito, maraming nagtitinda ay sadyang taas ng presyo sa pamamagitan ng pagtataas ng presyo ng taon."

    "Ang Tsaa ay nahahati din sa hilaw na tsaa at nilutong tsaa. Ang tea pot sa iyong kamay ay punong berde at madilim na berde, na maaaring hatulan bilang hilaw na tsaa. . Ang hilaw na tsaa ay may walang katulad na lasa ng nilutong tsaa, ngunit ang bagong gawang hilaw na tsaa ay may tsaa na caffeine, na nakakapinsala sa tiyan ng tao. Ito ay lubhang nakakairita at kailangang tumanda nang mahabang panahon. Kung mas mahaba ang panahon ng pagtanda, mas mababa ang laman ay."

    "Ngunit ang tea pot sa iyong kamay, dahil ito ay sadyang pinaluma, ang panahon ng pagtanda ay malayo sa sapat. Pagkatapos inumin ito, ito ay hindi maiiwasang Magdulot ito ng pinsala sa katawan."

    "Mabuti na Ako ay isang hamak, ngunit ikaw ay walang kabuluhan at nilalagay sa panganib ang kalusugan ng lola, hindi ba't ikaw ay mas hamak kaysa sa akin?"

    Itinuro ni Clark si Harry nang malakas, at ang buong Suarez family sa Villa,ay  natahimik!