NATIGILAN si Violet nang humahagugol na sumugod ang kanyang pinsan na si Amber sa kanyang opisina. Agad siyang napatigil sa pagpipirma ng mga papel at lumapit dito. Tila ba nanginginig pa ang mga kamay nito habang takip ang bibig. Ngunit kahit na ikubli nito ang mga hikbi ay kitang-kita niya pa rin ang sakit na dinadamdam nito.
“What happened, Amber?” tanong ni Violet at nag-aalala na tumingin sa pinsan. “Why? Why are you crying?”Amber sat on the sofa and aggressively wiped her tears. “That damn Staurs...”Walang ideya na napatingin si Violet sa kanyang sekretarya at tipid na pagkibit-balikat lamang ang natanggap niya mula rito bilang pagbibigay-alam na wala itong ideya.“Staurs?” tanong ni Violet at umupo sa tabi ng pinsan. “What do you mean?”“He broke up with me right after he took my virginity!” pasinghal na sagot ni Amber para manlaki ang kanyang mga mata.“Oh, my God...” palahaw ni Violet sabay nasapo ang bibig. “You... you already lost it?”Nagpatuloy lamang sa paghagulhol si Amber at tumango. “I love him, Vi, that's why.”“B-But that doesn't mean you have to offer it, right?” tanong ni Violet at inilingan ito nang hindi niya na napigilan magpahayag ng kawalang paniwala. “We have a pact that we will lose it after our marriage, gave the first to our husband.”“That was like ten years ago, Vi,” sagot ni Amber at napalakas ang paghikbi. “Can you blame me? I fell in love...”“But a pact is a pact no matter how long it was made,” giit ni Violet at dismayado na tumingin dito. “Amber, why did you do it?”“I came here thinking that I will receive comfort from my cousin yet here you are, scolding me like my mom,” ani Amber at nagmamakaawa na tumingin sa kanya. “Can you not do it? Can you please just show your support for me? I am the victim here. It’s not like I want to be hurt.”“I do support you, Amber. You know I do,” pagbibigay-diin ni Violet at hinawakan ang kamay nito. “But what you did last night was impulsive. Just because you love a man doesn't mean you have to offer it. Our purity is our dignity, Amber.”“Fuck this, Vi!” singhal ni Amber at napatayo. “Maybe you're right. And you can say that I'm being desperate. But you know how much I love Staurs. I've been chasing Staurs for a decade now. I just... I just thought that he will love me back if I surrender to his touch.”“Oh, god...” ani Violet at napahagod sa buhok. Hinudyatan niya ang sekretarya na lumabas na agad naman sinunod ni Ava. Sumipat siya sa pinsan at napabuntong-hininga. “But he didn't love you, did he? Because if he did, he wouldn't do this to you.”“I'm sorry, okay? I'm sorry if I am not as uptight as you,” madamdaming wika ni Amber at humakbang palayo. “I'm sorry if I'm not like you who knows how to guard your heart. I'm sorry because I am not you who was looked up to by many including my mother. I'm sorry because I'm not perfect like you, Vi. I'm sorry I'm not you...”“I didn't say you need to be me,” ani Violet at lumapit dito. “I said you could have been careful.”Tumingin sa kanya si Amber at napahagulgol. “I'm sorry, Violet...”“Oh, come here...” pag-alo ng yakap ni Violet na agad na tinugunan ni Amber. “No, stop apologizing. I should be the one saying sorry because I've been insensitive. I know your heart is wrecked but I even break it further. I'm sorry, Amber. I'm just... worried.”“I love him so much, Vi,” wika ni Violet sa pagitan nang paghagulhol nito. “I love him since day one.”Marahang hinagod niya ang likod ni Amber. “I know, but romancing him will not make him love you back. It never work that way.”“I wish I have your outlook in life,” ani Amber at ibinaon ang mukha sa kanyang balikat. “Apparently, I don't. Now, I have to suffer. I just want one man in my life yet—”“You couldn't have him...” dugtong ni Violet para mas lumakas ang paghagulgol ni Amber. “Hindi lahat ng gusto natin ay nakukuha natin.”“I supposed you're right,” pagsang-ayon ni Amber at bahagya nang humina ang paghikbi.“But that doesn't mean it's the end of the world,” dugtong ni Violet sa marahan na boses at pinalis ang luha nito gamit ang ang hinalalaki. “Life goes on despite of the ache. We have to keep going on.”Tumango-tango si Amber at pilit na ngumiti sa kanya.“Oh, come on. You are beautiful, Amber. The right man will never run. What's for you is meant to be yours,” wika ni Violet at tinapik ang balikat nito. “You may have lost it but you're not going to lose me. I am always here.”Napangiti si Amber at sinikap na huwag nang lumuha sa harap niya, ngunit hindi nagtagumpay si Amber sa nais dahil patuloy pa rin sa pagpatak ang mga luha nito. She could see that Amber is deeply hurt. And she could understand tha matter. Five years had passed yet she was still head over heels with a man named she called Staurs. Pangalan pa lang ay umiinit na ang dugo niya. Kung hindi lamang dahil sa reputasyon na kanyang pinakaiingatan ay hindi siya magdadalawang-isip na maghiganti para sa kanyang pinsan.Iisipin niya pa lamang ang mga luha na sinayang ni Amber para sa isang lalaki na hindi ito pinahalagahan ay marami na siyang naiisip na mga posibilidad. Kaya-kaya niya itong patumbahin gamit lamang ang mga masasamang salita sa pag-post ng isang article patungkol dito. But no, she wasn't going to do it for she wasn't that shallow.Sure, she was furious about Amber's turmoil, however, she doesn't have the right to judge the man. He could have his reason. Acceptable or not, it doesn't give her a reason to revenge. Kahit pa man gaano niya kamahal ang pinsan na si Amber ay labas na siya sa problema nito.Kinabukasan, gulat na nagising si Violet sa biglaang pagtunog ng kanyang cell phone. Papikit-pikit pa ang mga mata na bumalikwas siya mula sa pagkakahiga at tiningnan ang caller ID. It was her aunt Amanda, Amber's mother, calling her in the middle of her sleep.“Hello? Is there a problem, Auntie? Why call? It's still dusk,” bungad ni Violet at kinusot-kusot pa ang mga mata at tiningnan ang bukang-liwayway sa labas.“Nandiyan ba si Amber sa inyo, hija?” tanong nito, bakas sa tono ang matinding pag-aalala.Sapat na iyon para magising siya sa diwa. “Po? Wala po. Pumunta po si Amber sa office ko kahapon pero nagpaalam po siya before sundown na uuwi siya.”“Pero simula kahapon pa na wala sa bahay si Amber, hija...”Nasapo ni Violet ang bibig dahil sa gulat at nag-isip. “Ang sinasabi niyo po ba ay hindi umuwi si Amber kagabi?”“Tama ka, hija. Hindi siya umuwi kahapon at akala ko'y sa inyo siya nakitulog kagabi,” wika ng kanyang tiyahin para magkakutob na agad si Violet.“Huwag po kayo mag-aalala, kapag may narinig po ako mula kay Amber ay agad ko po kayong sasabihan,” pagtitiyak ni Violet bago pinatay ang tawag.Pagkalapag niya sa cell phone ay husto ang pagtunog ng kanyang notification sa I*******m at nakita ang recent post ni Amber na imahe ang makulimlim na langit mula sa labas ng eruplano na isang mapple leaf ang nakalagay sa caption. Amber fled to Canada on her own and it's because of that damn Staurs.Dali-dali niyang hinanap ang binata gamit ang website at nabungaran ang mga imahe ni Staurs na puro nakangiti at halatang masaya habang suot nito ang mamahalin na damit.Looking at his pictures, she could say that he was a powerful wealthy man. An invincible one and is hard to take down. Dahil sa mga nasilayan ay mas lalong uminit ang dugo ni Violet at mas lalo siyang naudyok na kalabanin ito. Staurs must have been really unbothered to the situation while her cousin Amber obviously depressed.Now after what Staurs has caused Amber, how can she not take revenge?---MULA sa malayo ay kumunot ang noo ni Violet nang makita niyang may kasamang ibang babae si Staurs nang umagang iyon. Marahil ito na nga ang babaeng ipinalit ni Staurs sa pinsan kaya ganoon na lamang ang paglugmok ng kanyang pinsan na si Amber. Seeing them happy together and unbothered makes her vommit out of spite. It's making her fuming mad since the two are undeniably looked so good together. She had to admit that Staurs was a very handsome man in his age while the woman was obviously splendid and younger. Younger than her and Amber.Ngunit, kahit na ganoon ang mga ito na napakaaya-aya sa mga mata ay hindi niya pa rin matanggap ang ginawa ng mga ito kay Amber. Lalo na si Staurs na ngayon ay umaakto na parang wala itong ginawang masama.Ang katulad ni Staurs ay hindi kailanman dapat na lumigaya dahil kabaliktaran ang lagi nitong dinudulot sa iba, kadalasan sa kababaihan ay halos dalamhati. He doesn't deseve to act so cool when he knew what he had done was wicked. Amber was an angel who doesn't deserve that kind of treatment. Thrown off after getting her virginity was a very unscrupulous act.Kaya naman hindi masikmura ni Violet na makitang masaya si Staurs habang ang kanyang pinsan ay naghihinagpis ngayon at napalipad patungo sa Canada na walang paalam. It was too late for her to stop her cousin when she found that she had posted an airplane photo with a maple leaf on the caption. Canada obviously, she had decided fled to somewhere far.Kung naatim ni Amber na lisanin ito nang hindi nanghihingi ng kapalit na siphayo puwes ay iba siya sa pinsan. Kung hindi nito kayang gawin ang pakikipagtunggali ay siya na mismo ang kikilos.Nagnggitngit na binawi ni Violet ang kanyang mga mata mula kay Staurs nang makapasok na ito sa pagmamay-ari nitong establisyamento at husto ang pagtunong ng kanyang cell phone. Tiningnan niya kanyang ang cell phone at sinagot ang tawag nang makitang si Ava ang nasa Caller ID.“Ava, I hope to hear a good news after a week,” bungad ni Violet sa sekretarya habang nakatingin sa entrada nang malaking establisyamento na pagmamay-ari ni Staurs.Handa na ang kanyang suot at resume para sa araw na iyon. Nagpagupit na rin siya at nagpalagay ng side bangs at nagpagawa ng fake braces na naisusuot at natatanggal sa kakilala niyang orthodontist upang hindi siya agad makilala ng ibang tao bilang si Violet Andrada. She had no other choice but to change her appearance. She needed to look poor and badly need of money to get the job.“His secretary accepts our offer and agree to start immediately, Miss Violet,” pagbibigay-alam ni Ava na agad na nagpabuhay sa kanyang dugo. “Staurs is in need of a secretary now. Now is the the time.”Bingo!Matapos marinig ang magandang balita ay nagdire-diretso si Violet sa loob ng kompanya. Tinungo niya ang HR Office upang magpasa ng Curriculum Vitae o sa mas kilala sa tawag na CV, ngunit nagulat siya nang ang babae ni Staurs ang naroon at nakabantay.Pinigilan ni Violet ang paghaharumentado at kagustuhan na sugurin ito at sa halip ay nakangiti na ipinasa niya ang kanyang mga importanteng dokumento.“Wow, aren't you so lucky to be the first one to submit a CV for a secretary position after the CEO’s secretary resign, huh?” bungad ng babae sa kanya at magiliw na ngumiti.Napatingin dito si Violet at sinikap na huwag itong bulyawan at pagbagsakan nang masasamang salita dahil sa kanyang galit. She tried so hard not to attack her by clasping her hand on her middle just in case she wouldn't control her nerves. She couldn't afford to fail. Being a secretary was the only way to get her revenge on Staurs.“Just trying my luck, Ma'am...” sagot ni Violet at tumugon nang matamis na ngiti kahit sa loob-loob niya ay nagngingitngit na siya sa galit.TAHIMIK lamang na naghintay si Mason sa kapatid na si Harper habang namimili ito ng lenses sa isang sikat na optical dispensery sa Quezon. Sa hindi alam na kadahilanan ay bigla na lamang tumayo ang balhibo sa likod ng kanyang leeg para mapabaling siya sa kanyang likuran. Ang huling nakita niya ay ang pagsarado ng pinto bago muling itinuon ang atensyon sa kapatid habang hinahagod pa rin ang leeg. Marahil nakita ni Harper ang kanyang naging reaksyon kaya ito napatingin sa kanya pagkatapos sa kanyang likuran. “What? What happened?” Patuloy na hinagod ni Mason ang batok at napaismid. “I think someone just cursed me just now.” Mahinang natawa si Harper bago napailing-iling. “You're overthinking, Kuya. ‘Yan ang mga napapala ng taong puro bahay at trabaho lamang ang alam na puntahan. Why don't you live like Kuya Alex?” “Don't compare me with Alexander, you know I hate those things,” wika niya, ang tinutukoy ay ang libangan na pagpunta sa bar gabi-gabi. “I know, and I don't fully suggest
MASON Staurs had that sweet smile that can tame every woman. Iyon marahil ang ginagawa ng isang Mason Staurs para mambighani ng babae at iwan itong luhaan kapag nahulog na sa loob nito. And Violet wasn't going to fall for his smile because she knew better than that.Hinding-hindi siya mahuhulog dito. Kung ito na lamang ang matitirang lalaki sa mundo upang kanyang ibigin ay mas pipiliin niya na lamang mawala sa mundo kaysa ialay ang kanyang puso sa ang isang taong tulad ni Mason. “You must be my new secretary. Nice to meet you, Miss...” he inquired and extended his hand for a handshake. When Mason smiled even sweeter, her heart skips a beat. Nanlaki ang kanyang mga mata dahil sa naging reaksyon ng kanyang puso. Hindi! Hindi maari! Anong ba itong nangyayari sa kanya? Kakasabi niya pa lamang sa sarili na hindi siya mahuhulog dito, ngunit bakit ganoon na lamang ang reaksyon ng kanyang puso ngayong nasaksihan niya ang matamis nitong ngiti? Violet snapped up and accepted his hand with a
HALOS mabingi si Violet sa lakas ng kanyang boses. Nang magtinginan ang mga taong naroon ay doon niya pa napagtanto ang kanyang ginawa. Si Mason na tila nagulat din sa kanyang biglang pagpalahaw ay biglang lumapit sa kanya na kanyang ikinabalisa. Paanong magsasama sila sa isang bahay? Nahihibang na ba ito? Wala iyon sa kasunduan na kanyang pinirmahan bago niya tinanggap ang trabaho. Ngiti pa lamang nito ay tila hindi niya na nagugustuhan ang epekto sa kanya, paano na lang kaya ang tumira sa iisang puder kasama nito? She decided to become Mason’s secretary to get revenge for her cousin, not because she needed to playhouse with him, damn it! Hindi maari na lagi niya itong makasama kung hindi ay baka hindi mapigilan ang sarili at ano pang magawa niya rito dahil sa sobrang galit. “I suppose I’m right. Harper didn’t inform you about this,” wika ni Mason para mapatingin siya rito gamit ang tila gulat pa rin na mga mata. “Most of my secretaries are males and I offered one of my guest rooms
“Miss Guzman?” “Ay bukol!” gulat na wika ni Violet nang marinig niya ang boses ni Mason, tila napaatras pa palayo upang bigyan ang sarili ng distansya mula rito. Nang mapagtanto ang kanyang ginawa ay agad na sinapo niya ang likod ng kanyang ulo. “Este may bukol po ako sa ulo. Nauntog po kasi ako kahapon.” “Oh, is that so? Are you all right now?” he asked with concern. Agad na natigilan si Violet at sinuri ang ekspresyon ni Mason habang naghihuntay sa kanyang tugon. Hindi pa rin siya makapaniwala na nakakadala talaga ang pag-arte nito. Gayumpaman, tumango siya sa kabila nang paghihinala. “Opo, ayos lang. Ayos na po ako ngayon.” Dali-dali niyang pinulot ang mga dala at nang akma na tinulungan siya ni Mason ay agad na lumayo siya rito. Mabuti na lang ay nahawakan niya na ang mga dala bago pa ito yumukod dahil baka mahimatay siya sa sobrang kaba. Ewan niya ba at kapag malapit ito ay bumibilis na lamang ang tibok ng puso niya at bigla-bigla na lamang siya kinakabahan nang walang malina
HINDI mapigilan ni Violet na mapailing-iling habang hinuhugasan niya ang kanilang pinagkainan. Patuloy pa rin siya sa pagtataka kung bakit ganoon na lamang ang inakto ng binata sa kanya. Mason didn’t even throw her a glance when they ate dinner. Para bang bigla na lang itong naging allergy sa kanya. Not that it was a big deal to her, but his reaction was somehow concerning. His ears were stained red during their entire dinner and when he finished eating, he left without saying a word and went straight to his room. Sa tuwing naalala niya ang ginawa ng binata, hindi niya mapigilan na mapailing. May nagawa ba siyang masama na ikinagalit nito? Kung tama ang kanyang hinala, ano naman iyon? She was in her room before she went downstairs. Hindi kaya ay nabatid na nito ang kanyang plano? Napailing-iling muli si Violet, tila kinumbinsi ang sarili na impossible iyong mangyari. Hindi maaring nalaman nito ang kanyang planong paghihiganti. Hindi naman siya umaakto na kahinala-hinala sa harap nit
Brother? Iyon ang katanungan na pumasok sa isipan ni Violet nang marinig ang sinabi ni Mason. Nagpapalit-palit ang kanyang nagtatakang mga mata sa dalawa upang tingnan ang mga ito nang maigi at doon niya pa napagtanto na hawig nga ang dalawa. Katunayan ay marami ang pagkakahawig ang mga ito na hindi niya agad na nabatid dahil sa kanyang pagkabigla. One can notice that the two were brothers because they were incredibly good-looking in almost equal measure. Nasa dugo ng mga ito ang pagiging matikas at kaakit-akit. The only thing that made Mason stand out from his brother was his professionalism and how he always handled himself with calmness and certainty, unlike his brother who was still in his early twenties based on how he approached her earlier, he probably didn’t have anything on his mind but to sate his personal pleasure. “Know my place?” tanong ng estranghero at pagak na natawa, tila ba puno sa pagtutol sa nakakatandang kapatid. “For someone who stole my friends’ woman, I don’t
“Unbelievable...” hindi makapaniwalang anas ni Violet habang unti-unting humigpit ang pagkahawak niya sa kanyang cellphone habang sinundan niya nang mariin na tingin ang papaalis na sasakyan ni Mason. Agad na pinasunod niya ang driver sa sasakyan ng binata bago niya ibinalik ang atensyon sa sekretarya. “Damn, Ava. I think he just picked up some high school student.”“Highschool student?!” gulat na tanong ni Ava bago ito malutong na napamura. “That’s it, Miss Violet. You are stopping that revenge of yours and go back here to the company. Baka kung ano pa ang mangyari sa iyo.”“No, Ava. I can do this. I know basic defense and I most certainly know how to defend myself. Besides, I expected this somehow...” wika niya at napalabi. It was true that she expected it from Mason, but that expectation wilted from her mind after the breakfast they shared. He seemed like another person to her at that time. Not the cassanova she hated. “Let me follow where he would drop this student. And while I do
HINDI agad nakasagot si Violet sa diretsahang tanong ni Mason. Nanatili lamang siyang tahimik at hinintay na magsalita itong muli.“Did you perhaps thought that I'm not talking to a dog but a woman?” tanong nito na nagpabilog sa kanyang mga mata.“What?” balik-tanong ni Violet, tila hindi makatingin ng diretso sa mga mata ng binata dahil tama ang akala nito. “No, I didn’t.”Pinaningkitan lamang siya mga mga mata ni Mason kaya siya napabuga nang hangin upang pagsuko. Napagpasyahan niya na lamang na magsabi ng totoo dahil wala rin namang saysay kung magsisinungaling siya. It was too late for her to deny it since he was able to read her thoughts already.“Fine, I did, and I'm sorry. I really thought you were with a woman. Not a problem to me though... this was still your house and you have every rights to do so. Nag-aalala lang ako kung paano ako makakaakyat sa kuwarto nang hindi kayo naabala, iyon lang,” pagbawi niya na nagpatango at ngiti rito.“Don't worry. I never brought women here
VIOLET scoffed, refusing to believe that she was even capable of falling in love with Mason. Or was she? Given the fact that every time he was around, her heart would beat faster than usual. And every time she saw him smile, those curves on his lips would sweep her off her feet even if it was just a simple smile.Umiling-iling siya at kunwari pang natawa sa harap ng mga kaibigan . “Ako? Mai-in love Kay Staurs? Imposible!”Naningkit ang mga mata ni Blaire at seryoso na itinuro ang kanyang mga pisngi. “Oh, yeah? Then what's the stain in your cheek?”“I’m Violet Andrada, I was born with natural red cheeks. Got it from my Spanish ancestors, Soy mestiza!” Violet defended, jutting her chin while pointing at herself confidently. “Always had been.”“Just make sure of it. Remember that this is a mission now, with you as the first aid. A mission like this should never fail, alright?” seryoso na paalala ni Blaire.“Of course!” Kumpyansa na natawa pa si Violet sabay pinasadahan ang tingin ang mga
PAKIRAMDAM ni Mason ay halos sumabog ang puso niya sa kaba nang marinig ang malakas na pagsigaw ni Lila. In his mind, if there was anything bad happened to Lila, the fault would be his since she asked her to join him to swim that morning. Hindi niya mapapatawad ang sarili kapag may mangyayaring masama sa dalaga.Dali-dali siyang sumisidsid sa tubig at maingat na ipinulupot niya ang kanyang mga bisig sa maliit nitong baywang at inahon ito sa tubig. He laid Lila at the side of the pool and checked her state, gently tapping her cheeks as she repeatedly coughed in front of him. Nakahinga siya nang maluwag nang hindi ito nawalan nng malay sapagkat hindi pa rin napawi ang pag-aalala niya sa dalaga dahil sa biglaang ang nangyari.“Are you alright?” tanong niya sabay titig sa mga nito.Lila kept on staring back at him without saying a word until his eyes dropped on her plump and parted lips. Napalunok siya nang malalim bago ipinilit ang sarili na magbawi ngunit hindi siya nagtagumpay. Dahil m
PASIPAT-SIPAT si Violet sa pinto habang iniinit niya ang nilutong adobo kagabi. Dinagdagan niya na lamang ng iilang bacon strips ang niluto at saka siya nagluto ng fried rice. Kanina pa niya hinihintay si Mason tumungo sa dining room sapagkat natapos na lamang siyang magluto ay hindi pa lumitaw ang binata.Baka nga napa-sobra ito sa tulog o ganoon talaga ito tuwing day-off nito. Pero sa palagay niya ay hindi naman ito ang tao na matutulog nang matagal dahil wala itong gawain. She never see Mason as that kind of person who would oversleep. Businessmen like him usually wake up early.Hinanda niya na ang pagkain at plato sa hapag-kainan bago niya napagpasyahan na tumungo sa kwarto nito. Dahan-dahan siyang umakyat sa ikalawang palapag at nakiramdam muna sa paligid. Kinatok niya ang binata sa kwarto sapagkat wala sumugot sa kanya. Dahil ayaw niyang buksan ang kwarto nito ay sa monitor niya sinuri ang kuwarto at nakita na wala doon ang binata. Tiningnan niya ang bawat sulok ng CCTV at hindi
DALI-DALING napatalikod si Violet nang mapagtanto ang kanya ginawa. Hagod-hagod pa niya ang kanyang dibdib upang pakalmahin ang kanyang puso na animo may nagkakarera na mga kabayo sa sobrang bilis ng pagtibok. Ano ba itong ginagawa niya? Ano ba ang pumasok sa isip niya bakit siya napatitig?It was wrong and immoral, in fact, very perverted for someone who even thought that his member was exceptional and would appear even more striking if it was erected. She couldn’t stop wondering where even that idea came from. Ni wala siyang experience sa mga ganito. Ito lamang ang ang kauna-unahan niyang makakita ng ari ng lalaki at akala niya ay hindi siya maapektuhan ng mga ganoon. Sapagkat habang patagal nang patagal na nakakasama niya si Mason sa isaang bahay at sa trabaho, tila nagiging estranghero na ang tingin niya sa sarili.There was something in Mason that brought out in her that she never thought she had. Like lust and growing attraction. She had never felt that towards other men before
HINDI agad nakasagot si Violet sa diretsahang tanong ni Mason. Nanatili lamang siyang tahimik at hinintay na magsalita itong muli.“Did you perhaps thought that I'm not talking to a dog but a woman?” tanong nito na nagpabilog sa kanyang mga mata.“What?” balik-tanong ni Violet, tila hindi makatingin ng diretso sa mga mata ng binata dahil tama ang akala nito. “No, I didn’t.”Pinaningkitan lamang siya mga mga mata ni Mason kaya siya napabuga nang hangin upang pagsuko. Napagpasyahan niya na lamang na magsabi ng totoo dahil wala rin namang saysay kung magsisinungaling siya. It was too late for her to deny it since he was able to read her thoughts already.“Fine, I did, and I'm sorry. I really thought you were with a woman. Not a problem to me though... this was still your house and you have every rights to do so. Nag-aalala lang ako kung paano ako makakaakyat sa kuwarto nang hindi kayo naabala, iyon lang,” pagbawi niya na nagpatango at ngiti rito.“Don't worry. I never brought women here
“Unbelievable...” hindi makapaniwalang anas ni Violet habang unti-unting humigpit ang pagkahawak niya sa kanyang cellphone habang sinundan niya nang mariin na tingin ang papaalis na sasakyan ni Mason. Agad na pinasunod niya ang driver sa sasakyan ng binata bago niya ibinalik ang atensyon sa sekretarya. “Damn, Ava. I think he just picked up some high school student.”“Highschool student?!” gulat na tanong ni Ava bago ito malutong na napamura. “That’s it, Miss Violet. You are stopping that revenge of yours and go back here to the company. Baka kung ano pa ang mangyari sa iyo.”“No, Ava. I can do this. I know basic defense and I most certainly know how to defend myself. Besides, I expected this somehow...” wika niya at napalabi. It was true that she expected it from Mason, but that expectation wilted from her mind after the breakfast they shared. He seemed like another person to her at that time. Not the cassanova she hated. “Let me follow where he would drop this student. And while I do
Brother? Iyon ang katanungan na pumasok sa isipan ni Violet nang marinig ang sinabi ni Mason. Nagpapalit-palit ang kanyang nagtatakang mga mata sa dalawa upang tingnan ang mga ito nang maigi at doon niya pa napagtanto na hawig nga ang dalawa. Katunayan ay marami ang pagkakahawig ang mga ito na hindi niya agad na nabatid dahil sa kanyang pagkabigla. One can notice that the two were brothers because they were incredibly good-looking in almost equal measure. Nasa dugo ng mga ito ang pagiging matikas at kaakit-akit. The only thing that made Mason stand out from his brother was his professionalism and how he always handled himself with calmness and certainty, unlike his brother who was still in his early twenties based on how he approached her earlier, he probably didn’t have anything on his mind but to sate his personal pleasure. “Know my place?” tanong ng estranghero at pagak na natawa, tila ba puno sa pagtutol sa nakakatandang kapatid. “For someone who stole my friends’ woman, I don’t
HINDI mapigilan ni Violet na mapailing-iling habang hinuhugasan niya ang kanilang pinagkainan. Patuloy pa rin siya sa pagtataka kung bakit ganoon na lamang ang inakto ng binata sa kanya. Mason didn’t even throw her a glance when they ate dinner. Para bang bigla na lang itong naging allergy sa kanya. Not that it was a big deal to her, but his reaction was somehow concerning. His ears were stained red during their entire dinner and when he finished eating, he left without saying a word and went straight to his room. Sa tuwing naalala niya ang ginawa ng binata, hindi niya mapigilan na mapailing. May nagawa ba siyang masama na ikinagalit nito? Kung tama ang kanyang hinala, ano naman iyon? She was in her room before she went downstairs. Hindi kaya ay nabatid na nito ang kanyang plano? Napailing-iling muli si Violet, tila kinumbinsi ang sarili na impossible iyong mangyari. Hindi maaring nalaman nito ang kanyang planong paghihiganti. Hindi naman siya umaakto na kahinala-hinala sa harap nit
“Miss Guzman?” “Ay bukol!” gulat na wika ni Violet nang marinig niya ang boses ni Mason, tila napaatras pa palayo upang bigyan ang sarili ng distansya mula rito. Nang mapagtanto ang kanyang ginawa ay agad na sinapo niya ang likod ng kanyang ulo. “Este may bukol po ako sa ulo. Nauntog po kasi ako kahapon.” “Oh, is that so? Are you all right now?” he asked with concern. Agad na natigilan si Violet at sinuri ang ekspresyon ni Mason habang naghihuntay sa kanyang tugon. Hindi pa rin siya makapaniwala na nakakadala talaga ang pag-arte nito. Gayumpaman, tumango siya sa kabila nang paghihinala. “Opo, ayos lang. Ayos na po ako ngayon.” Dali-dali niyang pinulot ang mga dala at nang akma na tinulungan siya ni Mason ay agad na lumayo siya rito. Mabuti na lang ay nahawakan niya na ang mga dala bago pa ito yumukod dahil baka mahimatay siya sa sobrang kaba. Ewan niya ba at kapag malapit ito ay bumibilis na lamang ang tibok ng puso niya at bigla-bigla na lamang siya kinakabahan nang walang malina