Beranda / Romance / The Revenge of Ellaine / Chapter 6: Thinking of Her

Share

Chapter 6: Thinking of Her

Penulis: Jenny Agsangre
last update Terakhir Diperbarui: 2024-10-29 19:42:56

After Dave dropped off Josephine at her house, he headed to meet his client at an upscale restaurant. When his client, Mr. Johnson, arrived, Dave respectfully greeted him and offered him a seat.

"Good morning, Mr. Johnson."

"Good morning, Mr. CEO. Have a seat," Mr. Johnson replied, and they proceeded to order their meals.

"While waiting for our food, I just want to give you this renewal contract," Dave mentioned as he handed over the documents.

"Oh, thank you. I probably don't need to read it. Haha. I've signed your contract before, and I am very satisfied with your service, especially with Ellaine," Mr. Johnson mentioned Ellaine's name, which brought a hint of sadness to Dave as he remembered his fiancée.

"Yes, because of her, our business prospered, and it was because of her that we closed many deals, including yours," Dave responded, reminiscing about Ellaine's contributions.

"It's a shame that she passed away without receiving justice," Mr. Johnson expressed his thoughts.

"Yes, but we still hope that one day her case will be resolved," Dave added optimistically.

"I hope the culprit is caught so that he can face the consequences. Ellaine was so kind, and what he did was unfair," Mr. Johnson remarked, expressing his hope for justice.

Dave nodded in agreement and recalled the man who had approached Ellaine on the day she died.

"By the way, Mr. CEO, who's the woman you're always with at the mall? Is she your new girlfriend now?" Mr. Johnson asked, changing the somber mood to a lighter one.

Dave chuckled at the question. "Haha, no, she's Ellaine's cousin."

"I see. Haha, sorry about that. I hope you're not offended, Mr. Dave, but you two look like a couple when you're together," Mr. Johnson teased.

"Haha, really? She's just Ellaine's cousin. We're very close because, you know, she's Ellaine's family, so that's probably the bond we share," Dave clarified.

"The two of you are suited to each other. Why not let her fill Ellaine's place, and besides, it's been a year since she passed away," Mr. Johnson suggested.

"What? No, we're just friends, and I respect Ellaine too much. What would she think if her cousin and I became a couple? It would be so awkward," Dave explained.

"Although it's not easy to move on and forget the memories you built, I hope your wounds will heal, and I hope you'll find happiness," Mr. Johnson expressed his understanding.

"Thank you, Mr. Johnson," Dave replied with a smile.

Their conversation was interrupted when the food they had ordered arrived, bringing a light-hearted moment between them.

"Actually, I'm about to sign the contract now. Haha. Were they just cooking the food we ordered?" Mr. Johnson teased the waiter, causing them both to laugh.

"I'll just pay so it won't be deducted from your salary," Dave offered, taking care of the bill.

After signing the contract, Mr. Johnson handed back the documents to Dave. "Thank you so much, Mr. Johnson. It's a pleasure working with you again," Dave expressed his gratitude.

"Thank you, too," Mr. Johnson reciprocated.

They chatted for a while before leaving the restaurant and heading home.

When Dave reached his house, he went straight to his room to rest. Unknowingly, he fell asleep while holding a picture frame with Ellaine's photo. He kissed the frame, expressing his love for her and reminiscing about their time together.

The next morning, Dave woke up to a gentle touch on his face. Startled, he woke up and inadvertently pushed the person in front of him, only to realize it was Josephine.

"Ouch, Dave, that hurt! Why do you look at me as if I'm your enemy?" Josephine joked.

"Josephine? Wait, what are you doing here, and how did you get into my room?" Dave asked in surprise.

"Oh, come on, why do I have to answer you? I'm your friend, so I know your room password. And if you're wondering how I got into your house, your helpers were busy in the garden, so I snuck in," Josephine cheekily explained.

Bab terkait

  • The Revenge of Ellaine   Chapter 7: Ken's personality and knowing about his story

    After taking a deep breath, Dave stood up to talk to Josephine. "Could you please call me or have one of my helpers assist you before entering the house next time?" Dave requested, trying to remain calm. "Why are you looking at me like I'm a thief now?" Josephine reacted defensively. "It's not like that, Josephine, but you're already in my room, and this is my privacy. I'm just letting you know so that you won't do it again next time," Dave explained. "Okay, I'm really sorry if you were upset. I won't do it again, so you don't have to worry," Josephine apologized. "That's good to hear," Dave replied. Josephine went downstairs feeling a bit embarrassed by Dave's reaction. Dave followed suit, joining her at the dining table. "Have you had breakfast?" Dave inquired. "Yes..." "Are you mad?" "No." "You don't seem mad, but I hope you understand why I corrected you. I hope you understand that," Dave said. "I've always understood you since Ellaine's passing, so you don't have to

  • The Revenge of Ellaine   Chapter 8

    After taking a deep breath, Dave stood up to talk to Josephine. "Could you please call me or have one of my helpers assist you before entering the house next time?" Dave requested, trying to remain calm. "Why are you looking at me like I'm a thief now?" Josephine reacted defensively. "It's not like that, Josephine, but you're already in my room, and this is my privacy. I'm just letting you know so that you won't do it again next time," Dave explained. "Okay, I'm really sorry if you were upset. I won't do it again, so you don't have to worry," Josephine apologized. "That's good to hear," Dave replied. Josephine went downstairs feeling a bit embarrassed by Dave's reaction. Dave followed suit, joining her at the dining table. "Have you had breakfast?" Dave inquired. "Yes..." "Are you mad?" "No." "You don't seem mad, but I hope you understand why I corrected you. I hope you understand that," Dave said. "I've always understood you since Ellaine's passing, so you d

  • The Revenge of Ellaine   Chapter 9

    After taking a deep breath, Dave stood up to talk to Josephine. "Could you please call me or have one of my helpers assist you before entering the house next time?" Dave requested, trying to remain calm. "Why are you looking at me like I'm a thief now?" Josephine reacted defensively. "It's not like that, Josephine, but you're already in my room, and this is my privacy. I'm just letting you know so that you won't do it again next time," Dave explained. "Okay, I'm really sorry if you were upset. I won't do it again, so you don't have to worry," Josephine apologized. "That's good to hear," Dave replied. Josephine went downstairs feeling a bit embarrassed by Dave's reaction. Dave followed suit, joining her at the dining table. "Have you had breakfast?" Dave inquired. "Yes..." "Are you mad?" "No." "You don't seem mad, but I hope you understand why I corrected you. I hope you understand that," Dave said. "I've always understood you since Ellaine's passing, so you d

  • The Revenge of Ellaine   Chapter 10

    After taking a deep breath, Dave stood up to talk to Josephine. "Could you please call me or have one of my helpers assist you before entering the house next time?" Dave requested, trying to remain calm. "Why are you looking at me like I'm a thief now?" Josephine reacted defensively. "It's not like that, Josephine, but you're already in my room, and this is my privacy. I'm just letting you know so that you won't do it again next time," Dave explained. "Okay, I'm really sorry if you were upset. I won't do it again, so you don't have to worry," Josephine apologized. "That's good to hear," Dave replied. Josephine went downstairs feeling a bit embarrassed by Dave's reaction. Dave followed suit, joining her at the dining table. "Have you had breakfast?" Dave inquired. "Yes..." "Are you mad?" "No." "You don't seem mad, but I hope you understand why I corrected you. I hope you understand that," Dave said. "I've always understood you since Ellaine's passing, so you d

  • The Revenge of Ellaine   chapter 11

    Sadyang mapagpala ang lahat nang tao na nabubuhay at masayang namumuhay sa mundong ibabaw kahit na ang dami raming pagsubok ang pinagdadaanan natin sa loob nang mahabang panahon ay lagi pa rin nating ipagpasalamat ang blessings na laging dumarating sa atin.Yan lagi ang mga katagang lagi kong tinatandaan lalo na't sinabi yan mula sa akin nang aking pinakamamahal na Ina't Ama.Kasalukuyan pa rin akong nakatalukbong nang kumot lalo na at sobrang lamig nang panahon yaong mga puno't halaman ay nagsisiyahan dahil sa lamig nang simoy nang hangin.Subalit natigilan ako bigla nang marinig ko ang boses nang aking Tita Susan na nasa labas nang aking silid kaya naman ay bahagya akong natigilan sa pagyakap ko sa aking malambot na unan."Ellaine wake up now! Its getting too late, You have to take your breakfast" bulalas nang aking Tita Susan na bakas sa kanyang boses ang pag aalalaHindi muna ako nag salita at saka marahang huminga nang malalim ngunit bago pa man bumuka ang aking bibig ay narinig

  • The Revenge of Ellaine   Chapter 12

    Sadyang mapagpala ang lahat nang tao na nabubuhay at masayang namumuhay sa mundong ibabaw kahit na ang dami raming pagsubok ang pinagdadaanan natin sa loob nang mahabang panahon ay lagi pa rin nating ipagpasalamat ang blessings na laging dumarating sa atin.Yan lagi ang mga katagang lagi kong tinatandaan lalo na't sinabi yan mula sa akin nang aking pinakamamahal na Ina't Ama.Kasalukuyan pa rin akong nakatalukbong nang kumot lalo na at sobrang lamig nang panahon yaong mga puno't halaman ay nagsisiyahan dahil sa lamig nang simoy nang hangin.Subalit natigilan ako bigla nang marinig ko ang boses nang aking Tita Susan na nasa labas nang aking silid kaya naman ay bahagya akong natigilan sa pagyakap ko sa aking malambot na unan."Ellaine wake up now! Its getting too late, You have to take your breakfast" bulalas nang aking Tita Susan na bakas sa kanyang boses ang pag aalalaHindi muna ako nag salita at saka marahang huminga nang malalim ngunit bago pa man bumuka ang aking bibig ay narinig

  • The Revenge of Ellaine   Chapter 13

    Sadyang mapagpala ang lahat nang tao na nabubuhay at masayang namumuhay sa mundong ibabaw kahit na ang dami raming pagsubok ang pinagdadaanan natin sa loob nang mahabang panahon ay lagi pa rin nating ipagpasalamat ang blessings na laging dumarating sa atin. Yan lagi ang mga katagang lagi kong tinatandaan lalo na't sinabi yan mula sa akin nang aking pinakamamahal na Ina't Ama. Kasalukuyan pa rin akong nakatalukbong nang kumot lalo na at sobrang lamig nang panahon yaong mga puno't halaman ay nagsisiyahan dahil sa lamig nang simoy nang hangin. Subalit natigilan ako bigla nang marinig ko ang boses nang aking Tita Susan na nasa labas nang aking silid kaya naman ay bahagya akong natigilan sa pagyakap ko sa aking malambot na unan. "Ellaine wake up now! Its getting too late, You have to take your breakfast" bulalas nang aking Tita Susan na bakas sa kanyang boses ang pag aalala Hindi muna ako nag salita at saka marahang huminga nang malalim ngunit bago pa man bumuka ang aking bibig ay nar

  • The Revenge of Ellaine   Chapter 13

    Sadyang mapagpala ang lahat nang tao na nabubuhay at masayang namumuhay sa mundong ibabaw kahit na ang dami raming pagsubok ang pinagdadaanan natin sa loob nang mahabang panahon ay lagi pa rin nating ipagpasalamat ang blessings na laging dumarating sa atin.Yan lagi ang mga katagang lagi kong tinatandaan lalo na't sinabi yan mula sa akin nang aking pinakamamahal na Ina't Ama.Kasalukuyan pa rin akong nakatalukbong nang kumot lalo na at sobrang lamig nang panahon yaong mga puno't halaman ay nagsisiyahan dahil sa lamig nang simoy nang hangin.Subalit natigilan ako bigla nang marinig ko ang boses nang aking Tita Susan na nasa labas nang aking silid kaya naman ay bahagya akong natigilan sa pagyakap ko sa aking malambot na unan."Ellaine wake up now! Its getting too late, You have to take your breakfast" bulalas nang aking Tita Susan na bakas sa kanyang boses ang pag aalalaHindi muna ako nag salita at saka marahang huminga nang malalim ngunit bago pa man bumuka ang aking bibig ay narinig

Bab terbaru

  • The Revenge of Ellaine   57

    Matapos ang emosyonal na pag-uusap sa opisina, hindi na napigilan ni Evalyn ang pag-alis nang may sama ng loob. Nakaramdam siya ng lungkot at pagkalungkot sa nangyari, na tila hindi pa kayang tibagin ng kanyang puso.Nang lumabas si Evalyn mula sa opisina, nararamdaman niya ang bigat ng kanyang damdamin. Ang sama ng loob at panghihinayang ay bumabalot sa kanyang puso, na tila hindi niya alam kung paano ito haharapin.Naglakad si Evalyn nang may pagkalumbay sa kanyang mga hakbang. Ang mga alaala ng nakaraan at ang mga saloobin ngayon ay nagdudulot ng kalituhan at lungkot sa kanyang puso.Sa bawat hakbang na kanyang tinatahak, unti-unti niyang naiisip ang lahat ng mga pangyayari at mga saloobin sa opisina. Ang pag-alis niya ay nagdulot ng lungkot at panghinayang sa kanyang puso, at tila hindi pa niya kayang maayos ang kanyang nararamdaman.Sa gitna ng kanyang paglalakad, naramdaman niya ang pag-asa at pangarap na sana balang araw ay magkakaroon ng linaw at katahimikan ang kanyang puso.

  • The Revenge of Ellaine   56

    Nang biglang lumitaw sa harapan ni Angel ang isang matandang lalaki na may ngiti sa labi, hindi niya maiwasang mapahinto at mapangiti rin sa kanya."Angel, anak! Kamusta ka na? Napakalaki mo na pala!" bulalas ng matandang lalaki, na tila labis ang kasiyahan sa kanilang pagkikita."Wow, Lolo! Ikaw ba 'yan? Ang tagal na nating hindi nagkita. Namiss kita!" sagot ni Angel, na puno rin ng kasiyahan sa kanyang boses.Tumango si Lolo Wang, "Oo, anak. Namiss din kita. Salamat at dumalaw ka. At salamat sa pag-alalay mo sa akin. Napakabuti mong apo."Napangiti si Angel, "Walang anuman, Lolo. Gusto ko lang na maging masaya ka. At masaya rin ako na makita kang masaya."Nagpatuloy sila sa kanilang paglilibot sa garden, habang nagkukuwentuhan at nagtatawanan. Sa bawat sandali ng kanilang pag-uusap, lalo pang lumalim ang kanilang samahan at pagmamahalan bilang apo at lolo.Sa pagdating ni Angel sa mansion ng kanyang lolo, hindi lang siya natuwa sa kagandahan ng lugar kundi mas lalo pa siyang napalap

  • The Revenge of Ellaine   55

    Nang biglang lumitaw sa harapan ni Angel ang isang matandang lalaki na may ngiti sa labi, hindi niya maiwasang mapahinto at mapangiti rin sa kanya."Angel, anak! Kamusta ka na? Napakalaki mo na pala!" bulalas ng matandang lalaki, na tila labis ang kasiyahan sa kanilang pagkikita."Wow, Lolo! Ikaw ba 'yan? Ang tagal na nating hindi nagkita. Namiss kita!" sagot ni Angel, na puno rin ng kasiyahan sa kanyang boses.Tumango si Lolo Wang, "Oo, anak. Namiss din kita. Salamat at dumalaw ka. At salamat sa pag-alalay mo sa akin. Napakabuti mong apo."Napangiti si Angel, "Walang anuman, Lolo. Gusto ko lang na maging masaya ka. At masaya rin ako na makita kang masaya."Nagpatuloy sila sa kanilang paglilibot sa garden, habang nagkukuwentuhan at nagtatawanan. Sa bawat sandali ng kanilang pag-uusap, lalo pang lumalim ang kanilang samahan at pagmamahalan bilang apo at lolo.Sa pagdating ni Angel sa mansion ng kanyang lolo, hindi lang siya natuwa sa kagandahan ng lugar kundi mas lalo pa siyang napalap

  • The Revenge of Ellaine   54

    Matapos ang emosyonal na pag-uusap sa opisina, hindi na napigilan ni Evalyn ang pag-alis nang may sama ng loob. Nakaramdam siya ng lungkot at pagkalungkot sa nangyari, na tila hindi pa kayang tibagin ng kanyang puso.Nang lumabas si Evalyn mula sa opisina, nararamdaman niya ang bigat ng kanyang damdamin. Ang sama ng loob at panghihinayang ay bumabalot sa kanyang puso, na tila hindi niya alam kung paano ito haharapin.Naglakad si Evalyn nang may pagkalumbay sa kanyang mga hakbang. Ang mga alaala ng nakaraan at ang mga saloobin ngayon ay nagdudulot ng kalituhan at lungkot sa kanyang puso.Sa bawat hakbang na kanyang tinatahak, unti-unti niyang naiisip ang lahat ng mga pangyayari at mga saloobin sa opisina. Ang pag-alis niya ay nagdulot ng lungkot at panghinayang sa kanyang puso, at tila hindi pa niya kayang maayos ang kanyang nararamdaman.Sa gitna ng kanyang paglalakad, naramdaman niya ang pag-asa at pangarap na sana balang araw ay magkakaroon ng linaw at katahimikan ang kanyang puso.

  • The Revenge of Ellaine   53

    Matapos ang emosyonal na pag-uusap sa opisina, hindi na napigilan ni Evalyn ang pag-alis nang may sama ng loob. Nakaramdam siya ng lungkot at pagkalungkot sa nangyari, na tila hindi pa kayang tibagin ng kanyang puso.Nang lumabas si Evalyn mula sa opisina, nararamdaman niya ang bigat ng kanyang damdamin. Ang sama ng loob at panghihinayang ay bumabalot sa kanyang puso, na tila hindi niya alam kung paano ito haharapin.Naglakad si Evalyn nang may pagkalumbay sa kanyang mga hakbang. Ang mga alaala ng nakaraan at ang mga saloobin ngayon ay nagdudulot ng kalituhan at lungkot sa kanyang puso.Sa bawat hakbang na kanyang tinatahak, unti-unti niyang naiisip ang lahat ng mga pangyayari at mga saloobin sa opisina. Ang pag-alis niya ay nagdulot ng lungkot at panghinayang sa kanyang puso, at tila hindi pa niya kayang maayos ang kanyang nararamdaman.Sa gitna ng kanyang paglalakad, naramdaman niya ang pag-asa at pangarap na sana balang araw ay magkakaroon ng linaw at katahimikan ang kanyang puso.

  • The Revenge of Ellaine   52

    Ito ang kwento ng isang dalagang nag ngangalang Angel De Leon hindi nya totoong pangalan. Bata pa lamang si Angel ay lumaki na sya sa may tabing dagat kasa-kasama ang kanyang nanay Elena at Tatay Ramon kaya naman sadyang kinasanayan nya na ang buhay sa probinsya at ang buhay sa tabing dagat.Masipag at masunuring bata si Angel kaya naman mahal na mahal sya ng kanyang mga magulang dahil tanging sya lamang ang nag iisang anak ng mga ito,bukod sa pagiging masipag at masunuring bata ay labis rin ang kanyang angking talino at kagandahan kaya naman maraming kalalakihan sa kanilang lugar ang nagtatangkang ligawan sya dahil sa kanyang taglay na alindog.Bagamat nasa 24 years old na sya ay marami pa ring kakulangan sa kanya lalo na at sobrang layo talaga ng kanilang probinsya sa lungsod kaya naman kahit pa nakakapag aral sila sa probinsya nila ay salat pa rin sya sa kanyang mga kaalaman lalo na pag dating sa teknolohiya.Kaya't dahil sa hirap ng kanilang buhay ay tumutulong sya sa kanyang mga ma

  • The Revenge of Ellaine   51

    Sa pagitan ng mga hinagpis at pagdurusa, sa kabila ng pagkabigo at sakit, walang pigil na sumunod si Simon kay Shaina. Ang kanyang puso ay puno ng pangungulila at pangungulila, handa siyang humingi ng patawad at ipaliwanag ang lahat sa taong mahalaga sa kanyang buhay.Sa pagtahak sa mga daan ng kanyang puso, sa pagtakbo patungo sa direksyon kung saan si Shaina ay nagtungo, ramdam ni Simon ang bigat ng kanyang mga pagkakamali. Ang takbo ng kanyang puso ay nagpapahayag ng takot at pangamba sa posibleng reaksyon ni Shaina.Nang makarating siya sa kanilang tahanan, nakita niya si Shaina na nakaupo sa tabi ng bintana, ang mga mata'y puno ng luha at pagkabahala. Hindi na siya nag-atubiling lumapit at humarap kay Shaina, "Mahal, patawarin mo ako. Ako'y nagkamali at hindi ko sinasadya ang lahat ng ito."Sa bawat salita ni Simon, ramdam ni Shaina ang pagmamahal at pagsisisi sa bawat pagkukulang. Ang kanyang mga mata'y naglalaman ng kahalo ng lungkot at pag-asa, ng sakit at pagpapatawad.Hindi

  • The Revenge of Ellaine   50

    Sa kakaibang kasalanang ibinubunyag at mga sikreto ng pamilya Alvarez, mahuhumaling ka sa pagtuklas ng lihim ng kanilang nakaraan. Ang pagtuligsa at pag-ibigang samasamang nagpapalit sa kwento, naglalayo't naglalapit, magbubukas ng pinto sa mga kapanapanabik na pangyayari't pagbabago.Sa bawat hadlang ay may pahiwatig ng bagong panimula, nagbibigay-silbi sa pag-unlad at pagbaguhin ang takbo ng kuwento. Sa kabila ng mga pagsubok, ang pag-ibig at katapatan ang nagtataguyod sa pagpapalakad ng kwento, nagbibigay ng bagong kahulugan sa kahulugan ng pagmamahalan at pamilya.Ang paghahabi ng bawat tagpo at pangyayari, ang pagtabi ng ego at pangarap, ang pagtanggap at pagtutulungan, nauukit ang kwentong ito sa malalim na kamalayan ng bawat mambabasa. Sa bawat pagkawala'y may bagong pagtuklas, at sa bawat paghihiwalay ay may bukas na panibagong pagsasanib.Ang kakaibang pagsasama ng pag-ibig at pagnanasa, kasinungalingan at katotohanan, kasalanan at pagbabago, ay nagbibigay-buhay sa kasaysayan

  • The Revenge of Ellaine   49

    Chapter 2: Ang Lihim sa Likod ng NgitiHabang naglalakad si Evalyn sa hardin, napansin niya ang isang liham na nakapatong sa isang mesa sa ilalim ng isang puno ng mangga. Ang liham ay nasa isang sobre na may eleganteng sulat-kamay. Kuryoso, kinuha niya ito at binasa."Mahal kong Evalyn," ang simula ng liham. "Alam kong hindi dapat ako magsulat sa iyo ng ganito, ngunit hindi ko na mapigilan ang aking damdamin. Ang aking pag-ibig para sa iyo ay lumalaki araw-araw, at hindi ko na kaya pang itago ito. Sana ay maunawaan mo ang aking nararamdaman."Nagulat si Evalyn. Hindi niya alam kung sino ang nagsulat ng liham na iyon. Sino ang nagmamahal sa kanya? Hindi ba sapat ang pag-ibig ni Simon para sa kanya?Nang makita ni Simon ang kanyang asawa na nagbabasa ng isang liham, lumapit siya at hinanap kung sino ang nagpadala nito."Sino ang nagsulat nito, mahal?" tanong ni Simon, ang kanyang boses ay may bahid ng pag-aalala."Hindi ko alam," sagot ni Evalyn, ang kanyang mga mata ay naglalak

DMCA.com Protection Status