"wala namang problema apo.. kumain ka na ba?""Busog pa naman po ako. ahm.. lola kasi po wag po sana kayong magagalit kumuha po kasi ako ng sample ng gamot nyo at ipinakita ko sa kapatid ni jacob na nurse." Laking gulat ni cynthia sa narinig kay jenny at agad itong napatayo.namumutla na ito dahil sa kaba"di nyo naman po la sinabi sa akin na umiinom po pala kayo ng vitamins"Guminhawa naman ang loob ni cynthia nang marinig na walang alam si jenny sa mga nangyayari."Nakita ko sa lalagyanan na kunti nalang pala ang inyong vitamins eh di sana ako nalang po ang bumibili.Hayaan nyo po la at ako nalang po ang bibili bukas---"Hinawakan sya ni cynthia sa balikat kayat napatingin si jenny dito at nagtaka."ako na lang apo..saka okay naman na ako kahit hindi na ako mag take ng vitamins eh malakas ako." "Sigurado.. po kayo la?""Oo naman apo"Kinagabihan habang mahimbing na natutulog si cynthia ay napaharap naman si jenny sa kanyang lola at saka pinagmamasdan ito."Lola, sana po wala ay k
"wala namang problema apo.. kumain ka na ba?" "Busog pa naman po ako. ahm.. lola kasi po wag po sana kayong magagalit kumuha po kasi ako ng sample ng gamot nyo at ipinakita ko sa kapatid ni jacob na nurse." Laking gulat ni cynthia sa narinig kay jenny at agad itong napatayo. namumutla na ito dahil sa kaba "di nyo naman po la sinabi sa akin na umiinom po pala kayo ng vitamins" Guminhawa naman ang loob ni cynthia nang marinig na walang alam si jenny sa mga nangyayari. "Nakita ko sa lalagyanan na kunti nalang pala ang inyong vitamins eh di sana ako nalang po ang bumibili. Hayaan nyo po la at ako nalang po ang bibili bukas---" Hinawakan sya ni cynthia sa balikat kayat napatingin si jenny dito at nagtaka. "ako na lang apo.. saka okay naman na ako kahit hindi na ako mag take ng vitamins eh malakas ako." "Sigurado.. po kayo la?" "Oo naman apo" Kinagabihan habang mahimbing na natutulog si cynthia ay napaharap naman si jenny sa kanyang lola at saka pinagmamasdan ito. "Lola, san
Chapter 1Ella POV:Gaano ba kahalaga ang buhay kung mali naman ang iyong tinatahak at gaano ba kaimportante ang pamilya kung ang kapalit nito ay ang taong pinili mong mahalin..Minsan ka na rin bang naging tanga katulad ko? marahil ay itong kwentong ito ay para sayoNagsimula ang lahat nang araw na yun masaya at planado na ang lahat para sa isang masayang bakasyon nang pamilya Cristobal pero wala silang ka alam alam na iyon na pala ang huling araw na masaya silang mag kakasama sama"Samuel! matagal ka pa ba? mahaba haba pa ang byahe kailangan nating maka alis kaagad"malakas na sigaw nang kanyang ama na si Rickykaagad naman lumabas ang batang si Samuel at saka ngumiti sa kanyang amabago tuluyang sumakay sa kanilang kotse"baka may nakalimutan ka pa? Samuel.."pang aasar naman nang kanyang ate Ella"bakit kasi hindi mo na lang dinala ang bahay para siguradong wala ka na ngang naiwan?"pag dudugtong naman nang kanilang ina kaya napa tawa na lang ang lahat"oo nga edi sana parang nag
Sa paglalakbay ni Dave at Ella mula sa kapihan kasama ang batang pusa na kanilang tinulungan, lumakas ang kanilang ugnayan at naging halimbawa sila ng kabutihang-loob at pagmamalasakit sa kapwa. Ang simpleng gawaing ito ay nagdugtong sa kanilang puso at nagpalalim ng kanilang pagkakaibigan.Isang araw, habang sila'y naglalakad sa park pagkatapos ng tanghalian, biglang sumulpot sa harapan nila ang isang masayang bata na nag-aalok ng bulaklak. "Gusto mo ba ng bulaklak, Ate Ella at Kuya Dave?" bulalas ng bata na puno ng kasiyahan.Hindi nagdalawang-isip sina Dave at Ella na tanggapin ang bulaklak na alok ng munting bata. Sa simpleng pagtanggap nito, mas lalong lumakas ang kanilang pagkakaibigan at pagmamahalan."Kamusta na naman ang ating munting kaibigan, Ella? Tunay ngang isang malaking pagpapala ang kanyang pagdating sa ating buhay," ani Dave na puno ng pagmamalasakit sa batang pusa."Tama ka, Dave. Sa bawat munting kabutihang ginagawa natin para sa iba, mas lumalalim ang kahulugan ng
Naramdaman ni Lea ang pait ng selos na unti-unting sumisiksik sa kanyang puso habang namamalas ang lumalalim na koneksyon nina Dave at Ella. Sa isang hapon sa tindahan, habang nag-uusap tungkol sa kanilang mga pangarap at mga plano sa hinaharap, hindi mapigilan ni Lea na mapansin ang mga ngiting nagpapakita ng mas malalim na ugnayan ng dalawa sa isa't isa. Sa kanyang puso, nag-ugong ang pag-aalinlangan at pangungulila habang unti-unting nawawala ang katiyakan sa kanilang samahan.Tanong sa kanyang isipan si Lea, "Nasaan na nga ba ako sa buhay nina Dave at Ella? Nararamdaman ko bang unti-unti na akong nawawalan ng puwang sa kanilang mga puso dahil sa lumalim na pagkakaibigan nila?" Sa kabila ng kanyang pagmamahal at pang-unawa, hindi niya mapigilang maranasan ang hindi kapani-paniwalang selos at pag-aalinlangan. Habang sila'y nag-uusap at magkasama, unti-unting lumalim ang kanilang ugnayan, at hindi na maiwasang mailahad ni Lea ang kanyang pait at pangamba.Nais ni Lea na mapanatili an
Chapter 1Ella POV:Gaano ba kahalaga ang buhay kung mali naman ang iyong tinatahak at gaano ba kaimportante ang pamilya kung ang kapalit nito ay ang taong pinili mong mahalin..Minsan ka na rin bang naging tanga katulad ko? marahil ay itong kwentong ito ay para sayoNagsimula ang lahat nang araw na yun masaya at planado na ang lahat para sa isang masayang bakasyon nang pamilya Cristobal pero wala silang ka alam alam na iyon na pala ang huling araw na masaya silang mag kakasama sama"Samuel! matagal ka pa ba? mahaba haba pa ang byahe kailangan nating maka alis kaagad"malakas na sigaw nang kanyang ama na si Rickykaagad naman lumabas ang batang si Samuel at saka ngumiti sa kanyang amabago tuluyang sumakay sa kanilang kotse"baka may nakalimutan ka pa? Samuel.."pang aasar naman nang kanyang ate Ella"bakit kasi hindi mo na lang dinala ang bahay para siguradong wala ka na ngang naiwan?"pag dudugtong naman nang kanilang ina kaya napa tawa na lang ang lahat"oo nga edi sana parang nag
Chapter 1 Ella POV: Gaano ba kahalaga ang buhay kung mali naman ang iyong tinatahak at gaano ba kaimportante ang pamilya kung ang kapalit nito ay ang taong pinili mong mahalin.. Minsan ka na rin bang naging tanga katulad ko? marahil ay itong kwentong ito ay para sayo Nagsimula ang lahat nang araw na yun masaya at planado na ang lahat para sa isang masayang bakasyon nang pamilya Cristobal pero wala silang ka alam alam na iyon na pala ang huling araw na masaya silang mag kakasama sama "Samuel! matagal ka pa ba? mahaba haba pa ang byahe kailangan nating maka alis kaagad" malakas na sigaw nang kanyang ama na si Ricky kaagad naman lumabas ang batang si Samuel at saka ngumiti sa kanyang ama bago tuluyang sumakay sa kanilang kotse "baka may nakalimutan ka pa? Samuel.." pang aasar naman nang kanyang ate Ella "bakit kasi hindi mo na lang dinala ang bahay para siguradong wala ka na ngang naiwan?" pag dudugtong naman nang kanilang ina kaya napa tawa na lang ang lahat "oo nga edi san
Chapter 1: Ang Pagmulat ni EllaSa Makati City, sa gitna ng kagubatan ng mga matataas na gusali, nagising si Ella Cristobal sa kanyang kwarto sa isang bagong umagang puno ng pag-asa at liwanag. Nagluksa siya sa pagkamatay ng kanyang pamilya sa isang trahedya na hindi niya malilimutan kailanman.Nang lumabas siya ng kwarto, doon siya sinalubong ni Tita Amanda, ang matiisin at mapagmahal na taong tumayong tagapag-alaga sa kanya matapos ang trahedya."Ella, anak, kumusta ka na? Alam kong mahirap ang pinagdadaanan mo ngayon," bungad ni Tita Amanda habang pinapahiran ng luha ang mga mata ni Ella."Mahalaga ka sa amin, andito lang ako palagi para sa iyo," dagdag ni Tita Amanda na mapayapang nag-alaga kay Ella.Dala ng lungkot at galit sa nangyari, nagdesisyon si Ella na bumuo ng bagong pagkatao sa gitna ng modernong Maynila. Sa bawat patak ng luha at sakit na nadama niya, handang hamunin ni Ella ang anumang pagsubok na darating sa kanyang buhay.Ngunit sa kabila ng lahat, may liwanag at pag
Matapos ang emosyonal na pag-uusap sa opisina, hindi na napigilan ni Evalyn ang pag-alis nang may sama ng loob. Nakaramdam siya ng lungkot at pagkalungkot sa nangyari, na tila hindi pa kayang tibagin ng kanyang puso.Nang lumabas si Evalyn mula sa opisina, nararamdaman niya ang bigat ng kanyang damdamin. Ang sama ng loob at panghihinayang ay bumabalot sa kanyang puso, na tila hindi niya alam kung paano ito haharapin.Naglakad si Evalyn nang may pagkalumbay sa kanyang mga hakbang. Ang mga alaala ng nakaraan at ang mga saloobin ngayon ay nagdudulot ng kalituhan at lungkot sa kanyang puso.Sa bawat hakbang na kanyang tinatahak, unti-unti niyang naiisip ang lahat ng mga pangyayari at mga saloobin sa opisina. Ang pag-alis niya ay nagdulot ng lungkot at panghinayang sa kanyang puso, at tila hindi pa niya kayang maayos ang kanyang nararamdaman.Sa gitna ng kanyang paglalakad, naramdaman niya ang pag-asa at pangarap na sana balang araw ay magkakaroon ng linaw at katahimikan ang kanyang puso.
Nang biglang lumitaw sa harapan ni Angel ang isang matandang lalaki na may ngiti sa labi, hindi niya maiwasang mapahinto at mapangiti rin sa kanya."Angel, anak! Kamusta ka na? Napakalaki mo na pala!" bulalas ng matandang lalaki, na tila labis ang kasiyahan sa kanilang pagkikita."Wow, Lolo! Ikaw ba 'yan? Ang tagal na nating hindi nagkita. Namiss kita!" sagot ni Angel, na puno rin ng kasiyahan sa kanyang boses.Tumango si Lolo Wang, "Oo, anak. Namiss din kita. Salamat at dumalaw ka. At salamat sa pag-alalay mo sa akin. Napakabuti mong apo."Napangiti si Angel, "Walang anuman, Lolo. Gusto ko lang na maging masaya ka. At masaya rin ako na makita kang masaya."Nagpatuloy sila sa kanilang paglilibot sa garden, habang nagkukuwentuhan at nagtatawanan. Sa bawat sandali ng kanilang pag-uusap, lalo pang lumalim ang kanilang samahan at pagmamahalan bilang apo at lolo.Sa pagdating ni Angel sa mansion ng kanyang lolo, hindi lang siya natuwa sa kagandahan ng lugar kundi mas lalo pa siyang napalap
Nang biglang lumitaw sa harapan ni Angel ang isang matandang lalaki na may ngiti sa labi, hindi niya maiwasang mapahinto at mapangiti rin sa kanya."Angel, anak! Kamusta ka na? Napakalaki mo na pala!" bulalas ng matandang lalaki, na tila labis ang kasiyahan sa kanilang pagkikita."Wow, Lolo! Ikaw ba 'yan? Ang tagal na nating hindi nagkita. Namiss kita!" sagot ni Angel, na puno rin ng kasiyahan sa kanyang boses.Tumango si Lolo Wang, "Oo, anak. Namiss din kita. Salamat at dumalaw ka. At salamat sa pag-alalay mo sa akin. Napakabuti mong apo."Napangiti si Angel, "Walang anuman, Lolo. Gusto ko lang na maging masaya ka. At masaya rin ako na makita kang masaya."Nagpatuloy sila sa kanilang paglilibot sa garden, habang nagkukuwentuhan at nagtatawanan. Sa bawat sandali ng kanilang pag-uusap, lalo pang lumalim ang kanilang samahan at pagmamahalan bilang apo at lolo.Sa pagdating ni Angel sa mansion ng kanyang lolo, hindi lang siya natuwa sa kagandahan ng lugar kundi mas lalo pa siyang napalap
Matapos ang emosyonal na pag-uusap sa opisina, hindi na napigilan ni Evalyn ang pag-alis nang may sama ng loob. Nakaramdam siya ng lungkot at pagkalungkot sa nangyari, na tila hindi pa kayang tibagin ng kanyang puso.Nang lumabas si Evalyn mula sa opisina, nararamdaman niya ang bigat ng kanyang damdamin. Ang sama ng loob at panghihinayang ay bumabalot sa kanyang puso, na tila hindi niya alam kung paano ito haharapin.Naglakad si Evalyn nang may pagkalumbay sa kanyang mga hakbang. Ang mga alaala ng nakaraan at ang mga saloobin ngayon ay nagdudulot ng kalituhan at lungkot sa kanyang puso.Sa bawat hakbang na kanyang tinatahak, unti-unti niyang naiisip ang lahat ng mga pangyayari at mga saloobin sa opisina. Ang pag-alis niya ay nagdulot ng lungkot at panghinayang sa kanyang puso, at tila hindi pa niya kayang maayos ang kanyang nararamdaman.Sa gitna ng kanyang paglalakad, naramdaman niya ang pag-asa at pangarap na sana balang araw ay magkakaroon ng linaw at katahimikan ang kanyang puso.
Matapos ang emosyonal na pag-uusap sa opisina, hindi na napigilan ni Evalyn ang pag-alis nang may sama ng loob. Nakaramdam siya ng lungkot at pagkalungkot sa nangyari, na tila hindi pa kayang tibagin ng kanyang puso.Nang lumabas si Evalyn mula sa opisina, nararamdaman niya ang bigat ng kanyang damdamin. Ang sama ng loob at panghihinayang ay bumabalot sa kanyang puso, na tila hindi niya alam kung paano ito haharapin.Naglakad si Evalyn nang may pagkalumbay sa kanyang mga hakbang. Ang mga alaala ng nakaraan at ang mga saloobin ngayon ay nagdudulot ng kalituhan at lungkot sa kanyang puso.Sa bawat hakbang na kanyang tinatahak, unti-unti niyang naiisip ang lahat ng mga pangyayari at mga saloobin sa opisina. Ang pag-alis niya ay nagdulot ng lungkot at panghinayang sa kanyang puso, at tila hindi pa niya kayang maayos ang kanyang nararamdaman.Sa gitna ng kanyang paglalakad, naramdaman niya ang pag-asa at pangarap na sana balang araw ay magkakaroon ng linaw at katahimikan ang kanyang puso.
Ito ang kwento ng isang dalagang nag ngangalang Angel De Leon hindi nya totoong pangalan. Bata pa lamang si Angel ay lumaki na sya sa may tabing dagat kasa-kasama ang kanyang nanay Elena at Tatay Ramon kaya naman sadyang kinasanayan nya na ang buhay sa probinsya at ang buhay sa tabing dagat.Masipag at masunuring bata si Angel kaya naman mahal na mahal sya ng kanyang mga magulang dahil tanging sya lamang ang nag iisang anak ng mga ito,bukod sa pagiging masipag at masunuring bata ay labis rin ang kanyang angking talino at kagandahan kaya naman maraming kalalakihan sa kanilang lugar ang nagtatangkang ligawan sya dahil sa kanyang taglay na alindog.Bagamat nasa 24 years old na sya ay marami pa ring kakulangan sa kanya lalo na at sobrang layo talaga ng kanilang probinsya sa lungsod kaya naman kahit pa nakakapag aral sila sa probinsya nila ay salat pa rin sya sa kanyang mga kaalaman lalo na pag dating sa teknolohiya.Kaya't dahil sa hirap ng kanilang buhay ay tumutulong sya sa kanyang mga ma
Sa pagitan ng mga hinagpis at pagdurusa, sa kabila ng pagkabigo at sakit, walang pigil na sumunod si Simon kay Shaina. Ang kanyang puso ay puno ng pangungulila at pangungulila, handa siyang humingi ng patawad at ipaliwanag ang lahat sa taong mahalaga sa kanyang buhay.Sa pagtahak sa mga daan ng kanyang puso, sa pagtakbo patungo sa direksyon kung saan si Shaina ay nagtungo, ramdam ni Simon ang bigat ng kanyang mga pagkakamali. Ang takbo ng kanyang puso ay nagpapahayag ng takot at pangamba sa posibleng reaksyon ni Shaina.Nang makarating siya sa kanilang tahanan, nakita niya si Shaina na nakaupo sa tabi ng bintana, ang mga mata'y puno ng luha at pagkabahala. Hindi na siya nag-atubiling lumapit at humarap kay Shaina, "Mahal, patawarin mo ako. Ako'y nagkamali at hindi ko sinasadya ang lahat ng ito."Sa bawat salita ni Simon, ramdam ni Shaina ang pagmamahal at pagsisisi sa bawat pagkukulang. Ang kanyang mga mata'y naglalaman ng kahalo ng lungkot at pag-asa, ng sakit at pagpapatawad.Hindi
Sa kakaibang kasalanang ibinubunyag at mga sikreto ng pamilya Alvarez, mahuhumaling ka sa pagtuklas ng lihim ng kanilang nakaraan. Ang pagtuligsa at pag-ibigang samasamang nagpapalit sa kwento, naglalayo't naglalapit, magbubukas ng pinto sa mga kapanapanabik na pangyayari't pagbabago.Sa bawat hadlang ay may pahiwatig ng bagong panimula, nagbibigay-silbi sa pag-unlad at pagbaguhin ang takbo ng kuwento. Sa kabila ng mga pagsubok, ang pag-ibig at katapatan ang nagtataguyod sa pagpapalakad ng kwento, nagbibigay ng bagong kahulugan sa kahulugan ng pagmamahalan at pamilya.Ang paghahabi ng bawat tagpo at pangyayari, ang pagtabi ng ego at pangarap, ang pagtanggap at pagtutulungan, nauukit ang kwentong ito sa malalim na kamalayan ng bawat mambabasa. Sa bawat pagkawala'y may bagong pagtuklas, at sa bawat paghihiwalay ay may bukas na panibagong pagsasanib.Ang kakaibang pagsasama ng pag-ibig at pagnanasa, kasinungalingan at katotohanan, kasalanan at pagbabago, ay nagbibigay-buhay sa kasaysayan
Chapter 2: Ang Lihim sa Likod ng NgitiHabang naglalakad si Evalyn sa hardin, napansin niya ang isang liham na nakapatong sa isang mesa sa ilalim ng isang puno ng mangga. Ang liham ay nasa isang sobre na may eleganteng sulat-kamay. Kuryoso, kinuha niya ito at binasa."Mahal kong Evalyn," ang simula ng liham. "Alam kong hindi dapat ako magsulat sa iyo ng ganito, ngunit hindi ko na mapigilan ang aking damdamin. Ang aking pag-ibig para sa iyo ay lumalaki araw-araw, at hindi ko na kaya pang itago ito. Sana ay maunawaan mo ang aking nararamdaman."Nagulat si Evalyn. Hindi niya alam kung sino ang nagsulat ng liham na iyon. Sino ang nagmamahal sa kanya? Hindi ba sapat ang pag-ibig ni Simon para sa kanya?Nang makita ni Simon ang kanyang asawa na nagbabasa ng isang liham, lumapit siya at hinanap kung sino ang nagpadala nito."Sino ang nagsulat nito, mahal?" tanong ni Simon, ang kanyang boses ay may bahid ng pag-aalala."Hindi ko alam," sagot ni Evalyn, ang kanyang mga mata ay naglalak