ibabaw kahit na ang dami raming pagsubok ang pinagdadaanan natin sa loob nang mahabang panahon ay lagi pa rin nating ipagpasalamat ang blessings na laging dumarating sa atin. Yan lagi ang mga katagang lagi kong tinatandaan lalo na't sinabi yan mula sa akin nang aking pinakamamahal na Ina't Ama. Kasalukuyan pa rin akong nakatalukbong nang kumot lalo na at sobrang lamig nang panahon yaong mga puno't halaman ay nagsisiyahan dahil sa lamig nang simoy nang hangin. Subalit natigilan ako bigla nang marinig ko ang boses nang aking Tita Susan na nasa labas nang aking silid kaya naman ay bahagya akong natigilan sa pagyakap ko sa aking malambot na unan. "Ellaine wake up now! Its getting too late, You have to take your breakfast" bulalas nang aking Tita Susan na bakas sa kanyang boses ang pag aalala Hindi muna ako nag salita at saka marahang huminga nang malalim ngunit bago pa man bumuka ang aking bibig ay narinig kong kumatok ang aking Tita at muling nagsalita "Ellaine tumayo ka na dyan at
ibabaw kahit na ang dami raming pagsubok ang pinagdadaanan natin sa loob nang mahabang panahon ay lagi pa rin nating ipagpasalamat ang blessings na laging dumarating sa atin. Yan lagi ang mga katagang lagi kong tinatandaan lalo na't sinabi yan mula sa akin nang aking pinakamamahal na Ina't Ama. Kasalukuyan pa rin akong nakatalukbong nang kumot lalo na at sobrang lamig nang panahon yaong mga puno't halaman ay nagsisiyahan dahil sa lamig nang simoy nang hangin. Subalit natigilan ako bigla nang marinig ko ang boses nang aking Tita Susan na nasa labas nang aking silid kaya naman ay bahagya akong natigilan sa pagyakap ko sa aking malambot na unan. "Ellaine wake up now! Its getting too late, You have to take your breakfast" bulalas nang aking Tita Susan na bakas sa kanyang boses ang pag aalala Hindi muna ako nag salita at saka marahang huminga nang malalim ngunit bago pa man bumuka ang aking bibig ay narinig kong kumatok ang aking Tita at muling nagsalita "Ellaine tumayo ka na d
"ikaw ba ang si Josephine ha? naintindihan mo ba ako Lea ha?"isang maarteng boses ang narinig ko sa kabilang linya kaya naman ay kaagad pumasok sa isip ko ang pinsan kong si Josephine ganon kasi ang tono nang kanyang pananalita siguro dahil na rin sa na adapt nya na yun sa accent ng U.S"Josephine?" pag sisigurado ko pa kung sya nga ba talaga ang kausap ko"sino pa ba hays.. kung hindi pa dahil kay mom hindi ko pa malalaman na ikakasal ka na pala at ako pa talaga yung nilihiman mo ha" inis na pagkakasabi nya sakin sa totoo lang itinago ko talaga sa kanya ang totoo dahil gusto ko sana syang isurprise kasi sinabi sakin ni tita na uuwi na rin naman sya nang pilipinas para daw magbakasyon kaso mukhang hindi ko na nga yun magagawa ngayon dahil alam nya na ang totoo na ikakasal na nga akoHabang kausap ko si Josephine ay napansin kong sumenyas na si Christine na aalis na kaya naman ay tinakpan ko muna ang cellphone para kausapin sya"Ellaine mauuna na sana ako may mga aayusin pa kasi ako
"ikaw ba ang si Josephine ha? naintindihan mo ba ako Lea ha?" isang maarteng boses ang narinig ko sa kabilang linya kaya naman ay kaagad pumasok sa isip ko ang pinsan kong si Josephine ganon kasi ang tono nang kanyang pananalita siguro dahil na rin sa na adapt nya na yun sa accent ng U.S "Josephine?" pag sisigurado ko pa kung sya nga ba talaga ang kausap ko "sino pa ba hays.. kung hindi pa dahil kay mom hindi ko pa malalaman na ikakasal ka na pala at ako pa talaga yung nilihiman mo ha" inis na pagkakasabi nya sakin sa totoo lang itinago ko talaga sa kanya ang totoo dahil gusto ko sana syang isurprise kasi sinabi sakin ni tita na uuwi na rin naman sya nang pilipinas para daw magbakasyon kaso mukhang hindi ko na nga yun magagawa ngayon dahil alam nya na ang totoo na ikakasal na nga ako Habang kausap ko si Josephine ay napansin kong sumenyas na si Christine na aalis na kaya naman ay tinakpan ko muna ang cellphone para kausapin sya "Ellaine mauuna na sana ako may mga aayusin pa kas
Sa maingay at magulong lungsod nang Maynila ay doon nakatira ang pamilya ni Ella Cristobal na sila Ricky at Carmen Cristobal pati na ang kapatid nitong lalaki Masaya at masagana naman ang kanilang pamumuhay dahil sa mayroon naman silang isang munting negosyo kung saan ay doon sila kumukuhang pang tustos sa kanilang mga gastusin sa pang-araw araw Mayaman naman ang kanyang ama ngunit mas pinili pa rin nitong mamuhay nang tahimik kahit sa isang simple at may maliit lamang silang negosyo kaysa bumalik pa at manirahan kasama ang mapang api nyang mga magulang. Mas pinili nya ang bumuo nang isang sariling pamilya kasama ang kanyang dalawang anak at mapag mahal na asawa na si Carmen Doon nya pinalaki ang kanilang dalawang anak na si Ella at Samuel Cristobal at binigyan nang magandang kinabukasan Ngunit isang araw ay bigla na lamang nagbago ang lahat dahil sa isang nakaka gimbal na krimen at ang isang masayang pamilya ay nabalot nang isang nakakatakot na pangyayari na babago sa buhay
"sino ka hindi kita kilala bakit anong sinasabi mo ha sheena ha"isang maarteng boses ang narinig ko sa kabilang linya kaya naman ay kaagad pumasok sa isip ko ang pinsan kong si Josephine ganon kasi ang tono nang kanyang pananalita siguro dahil na rin sa na adapt nya na yun sa accent ng U.S"Josephine?" pag sisigurado ko pa kung sya nga ba talaga ang kausap ko"sino pa ba hays.. kung hindi pa dahil kay mom hindi ko pa malalaman na ikakasal ka na pala at ako pa talaga yung nilihiman mo ha" inis na pagkakasabi nya sakin sa totoo lang itinago ko talaga sa kanya ang totoo dahil gusto ko sana syang isurprise kasi sinabi sakin ni tita na uuwi na rin naman sya nang pilipinas para daw magbakasyon kaso mukhang hindi ko na nga yun magagawa ngayon dahil alam nya na ang totoo na ikakasal na nga akoHabang kausap ko si Josephine ay napansin kong sumenyas na si Christine na aalis na kaya naman ay tinakpan ko muna ang cellphone para kausapin sya"Ellaine mauuna na sana ako may mga aayusin pa kasi a
siguro dahil na rin sa na adapt nya na yun sa accent ng U.S"Josephine?" pag sisigurado ko pa kung sya nga ba talaga ang kausap ko"sino pa ba hays.. kung hindi pa dahil kay mom hindi ko pa malalaman na ikakasal ka na pala at ako pa talaga yung nilihiman mo ha" inis na pagkakasabi nya sakin sa totoo lang itinago ko talaga sa kanya ang totoo dahil gusto ko sana syang isurprise kasi sinabi sakin ni tita na uuwi na rin naman sya nang pilipinas para daw magbakasyon kaso mukhang hindi ko na nga yun magagawa ngayon dahil alam nya na ang totoo na ikakasal na nga akoHabang kausap ko si Josephine ay napansin kong sumenyas na si Christine na aalis na kaya naman ay tinakpan ko muna ang cellphone para kausapin sya"Ellaine mauuna na sana ako may mga aayusin pa kasi ako sa Office" pahinhin na sabi pa sakin ni Christine habang dala dala nya ang kanyang mga gamit palabas nang bahay"ah sige thank you ha update mo na lang ako ulit or kindly call me na lang if there's anything problem okay?""yes El
"wala namang problema apo.. kumain ka na ba?""Busog pa naman po ako. ahm.. lola kasi po wag po sana kayong magagalit kumuha po kasi ako ng sample ng gamot nyo at ipinakita ko sa kapatid ni jacob na nurse." Laking gulat ni cynthia sa narinig kay jenny at agad itong napatayo.namumutla na ito dahil sa kaba"di nyo naman po la sinabi sa akin na umiinom po pala kayo ng vitamins"Guminhawa naman ang loob ni cynthia nang marinig na walang alam si jenny sa mga nangyayari."Nakita ko sa lalagyanan na kunti nalang pala ang inyong vitamins eh di sana ako nalang po ang bumibili.Hayaan nyo po la at ako nalang po ang bibili bukas---"Hinawakan sya ni cynthia sa balikat kayat napatingin si jenny dito at nagtaka."ako na lang apo..saka okay naman na ako kahit hindi na ako mag take ng vitamins eh malakas ako." "Sigurado.. po kayo la?""Oo naman apo"Kinagabihan habang mahimbing na natutulog si cynthia ay napaharap naman si jenny sa kanyang lola at saka pinagmamasdan ito."Lola, sana po wala ay k
Matapos ang emosyonal na pag-uusap sa opisina, hindi na napigilan ni Evalyn ang pag-alis nang may sama ng loob. Nakaramdam siya ng lungkot at pagkalungkot sa nangyari, na tila hindi pa kayang tibagin ng kanyang puso.Nang lumabas si Evalyn mula sa opisina, nararamdaman niya ang bigat ng kanyang damdamin. Ang sama ng loob at panghihinayang ay bumabalot sa kanyang puso, na tila hindi niya alam kung paano ito haharapin.Naglakad si Evalyn nang may pagkalumbay sa kanyang mga hakbang. Ang mga alaala ng nakaraan at ang mga saloobin ngayon ay nagdudulot ng kalituhan at lungkot sa kanyang puso.Sa bawat hakbang na kanyang tinatahak, unti-unti niyang naiisip ang lahat ng mga pangyayari at mga saloobin sa opisina. Ang pag-alis niya ay nagdulot ng lungkot at panghinayang sa kanyang puso, at tila hindi pa niya kayang maayos ang kanyang nararamdaman.Sa gitna ng kanyang paglalakad, naramdaman niya ang pag-asa at pangarap na sana balang araw ay magkakaroon ng linaw at katahimikan ang kanyang puso.
Nang biglang lumitaw sa harapan ni Angel ang isang matandang lalaki na may ngiti sa labi, hindi niya maiwasang mapahinto at mapangiti rin sa kanya."Angel, anak! Kamusta ka na? Napakalaki mo na pala!" bulalas ng matandang lalaki, na tila labis ang kasiyahan sa kanilang pagkikita."Wow, Lolo! Ikaw ba 'yan? Ang tagal na nating hindi nagkita. Namiss kita!" sagot ni Angel, na puno rin ng kasiyahan sa kanyang boses.Tumango si Lolo Wang, "Oo, anak. Namiss din kita. Salamat at dumalaw ka. At salamat sa pag-alalay mo sa akin. Napakabuti mong apo."Napangiti si Angel, "Walang anuman, Lolo. Gusto ko lang na maging masaya ka. At masaya rin ako na makita kang masaya."Nagpatuloy sila sa kanilang paglilibot sa garden, habang nagkukuwentuhan at nagtatawanan. Sa bawat sandali ng kanilang pag-uusap, lalo pang lumalim ang kanilang samahan at pagmamahalan bilang apo at lolo.Sa pagdating ni Angel sa mansion ng kanyang lolo, hindi lang siya natuwa sa kagandahan ng lugar kundi mas lalo pa siyang napalap
Nang biglang lumitaw sa harapan ni Angel ang isang matandang lalaki na may ngiti sa labi, hindi niya maiwasang mapahinto at mapangiti rin sa kanya."Angel, anak! Kamusta ka na? Napakalaki mo na pala!" bulalas ng matandang lalaki, na tila labis ang kasiyahan sa kanilang pagkikita."Wow, Lolo! Ikaw ba 'yan? Ang tagal na nating hindi nagkita. Namiss kita!" sagot ni Angel, na puno rin ng kasiyahan sa kanyang boses.Tumango si Lolo Wang, "Oo, anak. Namiss din kita. Salamat at dumalaw ka. At salamat sa pag-alalay mo sa akin. Napakabuti mong apo."Napangiti si Angel, "Walang anuman, Lolo. Gusto ko lang na maging masaya ka. At masaya rin ako na makita kang masaya."Nagpatuloy sila sa kanilang paglilibot sa garden, habang nagkukuwentuhan at nagtatawanan. Sa bawat sandali ng kanilang pag-uusap, lalo pang lumalim ang kanilang samahan at pagmamahalan bilang apo at lolo.Sa pagdating ni Angel sa mansion ng kanyang lolo, hindi lang siya natuwa sa kagandahan ng lugar kundi mas lalo pa siyang napalap
Matapos ang emosyonal na pag-uusap sa opisina, hindi na napigilan ni Evalyn ang pag-alis nang may sama ng loob. Nakaramdam siya ng lungkot at pagkalungkot sa nangyari, na tila hindi pa kayang tibagin ng kanyang puso.Nang lumabas si Evalyn mula sa opisina, nararamdaman niya ang bigat ng kanyang damdamin. Ang sama ng loob at panghihinayang ay bumabalot sa kanyang puso, na tila hindi niya alam kung paano ito haharapin.Naglakad si Evalyn nang may pagkalumbay sa kanyang mga hakbang. Ang mga alaala ng nakaraan at ang mga saloobin ngayon ay nagdudulot ng kalituhan at lungkot sa kanyang puso.Sa bawat hakbang na kanyang tinatahak, unti-unti niyang naiisip ang lahat ng mga pangyayari at mga saloobin sa opisina. Ang pag-alis niya ay nagdulot ng lungkot at panghinayang sa kanyang puso, at tila hindi pa niya kayang maayos ang kanyang nararamdaman.Sa gitna ng kanyang paglalakad, naramdaman niya ang pag-asa at pangarap na sana balang araw ay magkakaroon ng linaw at katahimikan ang kanyang puso.
Sa kabila ng mga emosyon at tensyon sa opisina, unti-unti nilang naunawaan ang bawat panig ng istorya. Naging mahalaga ang pagiging bukas at tapat sa pag-uusap upang maunawaan ang bawat damdamin at pananaw ng bawat isa."Evalyn, pinagsisisihan ko ang pagkakamali ko sa pag-iwas sa pag-uusap natin tungkol sa ating nakaraan. Mahalaga sa akin na maging tapat at bukas sa aming pamilya," pahayag ni Simon, na may pagpapakumbaba sa kanyang boses."Simon, alam mo ang hirap na dinanas ko sa paghihiwalay natin. Ngunit hindi iyon dahilan upang ikwento mo sa aming anak ang mga bagay na iyon," sagot ni Evalyn, na puno ng lungkot at panghihinayang.Nakiramay si Shaina sa sitwasyon at nagbigay ng suporta sa mag-asawa. "Evalyn, Simon, mahalaga ang pagtitiwala at pagbabahagi ng katotohanan sa pamilya. Hindi madaling mag-move forward kung may itinatago tayong mga bagay," sabi ni Shaina, na puno ng pang-unawa at suporta.Sa pamamagitan ng pag-uusap at pagsasama-sama, unti-unti nilang naunawaan ang kabigu
Ang desisyon na ipatira si Evalyn at Sophia sa mansion ay isang hakbang na ginawa para sa kapakanan at kaligtasan ni Sophia. Sa pamamagitan ng pagbibigay ng mas maayos at maayos na kapaligiran para sa kanilang anak, ipinapakita ni Shaina at Simon ang kanilang dedikasyon sa pag-aalaga at pagmamahal kay Sophia.Ang pagiging bukas at magaan ng loob nina Shaina, Simon, Evalyn, at Sophia sa sitwasyon ay nagdulot ng pagkakaisa at pagkakabuklod sa kanilang pamilya. Sa pamamagitan ng pagtanggap at pag-unawa sa bawat isa, nagsisimula silang maghilom ng sugat at magtulungan upang maging mas matatag at mas maayos ang kanilang relasyon.Ang pagpapatira sa mansion ay nagbibigay hindi lamang ng pisikal na proteksyon kundi pati na rin ng espasyo para sa kanilang pamilya na maghilom at magmahalan. Ito ay isang hakbang patungo sa pagbabago at pagpapagaling ng kanilang samahan, na nagsisilbing halimbawa ng kanilang pagmamahal at pagkalinga para sa isa't isa, lalo na para kay Sophia, ang pinakamahalagan
Ang hindi pag payag ni lea na makulong at mag hire ng attorney na magpapalabas sa kanya sa korteAng katotohanan sa kabet ni Daryl at ang labis na sakit na naramdaman ni lea ng sabihin ni Daryl sakanya ang totoo dahilan para masampal nya ito at pag bantaanAng katotohanan sa kabet ni Daryl at ang labis na sakit na naramdaman ni lea ng sabihin ni Daryl ang totoo dahilan para masampal sua"yea i know son pero iniisip lang namin yung sarili mo, sana maintindihan mo yun" sambit ng ina ni Dave sa kanya"and beside tignan mo nga naman yung babaeng yun kung umasta sa tingin mo ba karerespeto respeto yung ganong klaseng babae eh kulang na lang nga maghubad na sya sa harapan mo"bulyaw naman nang kanyang ama kaya bahagyang nainis na si Dave sa sinabi nito"Dad! respetuhin nyo naman sya""then tell her! sya ang pag sabihan mo at hindi kami"umalis na lamang si Dave dahil hindi nya na kaya pang pakinggan ang sasabihin nang kanyang amainis syang pumasok sa kanyang kwarto at saka natulog na lamangK
ito po ang gagawan nyo ng ganyanSa syudad at bayan ng Maynila ay doon nakatira ang mag asawang si Evalyn at Simon Alvarez,Mayaman at masagana ang kanilang buhay negosyo at masaya rin ang kanilang buhay mag asawa.Hindi pa man sila binibiyayaan ng anak ay labs pa rin nila itong ipinapanalangin sa diyos.Subalit isang dapit hapon noon ng kakauwi lamang ni Evalyn galing sa kanilang Company ng madatnan nyang magkausap si Don Armando Alvarez ang tatay ni Simon,nakita nyang kausap nito si Simon kaya naman pasimple syang nagtago sa may halamanan upang marinig ang pag uusap ng dalawa at ganon na lamang ang laking gulat nya ng malamang nais pala ng kanyang biyenan na magka apo ng lalaki dahil kung hindi ay mapipilitan syang ipaghiwalay silang dalawa ni Simon at ipakasal na lamang ulit ito sa ibang babae kaya naman dahil sa kanyang mga narinig ay nabuo sa kanyang isip ang masamang plano upang gawan ng sulusyon ang bagay na kanyang pinoproblema.Tumungo sya sa isang dating site at doon ay naki
Chapter 2: Ang Lihim sa Likod ng NgitiHabang naglalakad si Evalyn sa hardin, napansin niya ang isang liham na nakapatong sa isang mesa sa ilalim ng isang puno ng mangga. Ang liham ay nasa isang sobre na may eleganteng sulat-kamay. Kuryoso, kinuha niya ito at binasa."Mahal kong Evalyn," ang simula ng liham. "Alam kong hindi dapat ako magsulat sa iyo ng ganito, ngunit hindi ko na mapigilan ang aking damdamin. Ang aking pag-ibig para sa iyo ay lumalaki araw-araw, at hindi ko na kaya pang itago ito. Sana ay maunawaan mo ang aking nararamdaman."Nagulat si Evalyn. Hindi niya alam kung sino ang nagsulat ng liham na iyon. Sino ang nagmamahal sa kanya? Hindi ba sapat ang pag-ibig ni Simon para sa kanya?Nang makita ni Simon ang kanyang asawa na nagbabasa ng isang liham, lumapit siya at hinanap kung sino ang nagpadala nito."Sino ang nagsulat nito, mahal?" tanong ni Simon, ang kanyang boses ay may bahid ng pag-aalala."Hindi ko alam," sagot ni Evalyn, ang kanyang mga mata ay naglalak