Share
Chapter 273
Related chapters
The Rented Wife Chapter 274
Gusto kong ulit-ulitin ang mga oras na magkasama kami. Lalo ang mga oras na magkasama naming dinadama ang init ng isa't isa. Nanatili ang aking mga mata kay Michael habang hinuhubad niya ang suot niyang damit. Mabilis ang kabog ng dibdib ko. Alam ko nawala na ang tama ng alak sa akin pero hindi ko makapa ang sarili ko na pigilan o ihinto kung ano man ang ginagawa namin sa mga oras na ito. Mabilis kong iniiwas sa kanya ang aking mga mata nang makita kong tumingin siya sa gawi ko. Ito ang unang beses na nakakita ako ng lalaking ginagawa ito sa harapan ko. "Look at me," sabi niya bago ko naramdaman ang kanyang kamay sa aking balakang. Hindi ko kayang tignan ang kanyang mga katawan. Nahihiya ako sa hindi ko malamang dahilan. "A-alis na ako," sabi ko bago ko kinuha ang kumot na katabi ko. Akma ko na sanang ibabalot 'yon sa aking katawan ngunit mabilis 'yong hinablot ni Michael at ibinato sa kung saan. "Na-ah. I have given you an enough time to choose earlier and yet, you teased me eve
The Rented Wife Chapter 275
It was almost midnight, and my train of thoughts is running back and forth like it has no plans on putting me to sleep. Nandito ako ngayon sa kusina. Inaasikaso ko ang mga pinamili ko noong nakaraan sa mall kasama si Redenn. Napahinga ako ng malalim. Hanggang ngayon ay mabigat pa rin ang d*bdib ko kahit pa nagpaliwanag na sa akin si Michael. Napatingin ako sa container na nasa aking harapan ngayon. Kitang kita ko sa container ang itsura ko. Buwan pa lang ang binilang pero ang dami ng nagbago sa itsura ko. Hindi ko alam kung bakit pero may kakaiba akong awra na nakikita sa sarili ko ngayon. Kinagat ko naman ang pang ibaba kong labi nang isa na namang alaala ang pumasok sa isip ko. Flashback "Renice," agad akong napatigil sa paggalaw nang makita ko kung sino ang lalaking ngayon ay nasa aking harapan. Ilang beses ko pang ipinikit at idinilat ang aking mga mata upang masigurado kung tama nga ba ang nakikita ko sa mga oras na ito. Ngunit hindi nga ako nagkakamali, si Michael nga! "
The Rented Wife Chapter 276
Siguro nga masyado kong mahal si Michael kaya naman kaya kong ibigay sa kanya ang lahat, kahit kapatawaran. Tulala akong nakatingin ngayon sa labas ng bintana. Hindi ko alam kung bakit bigla akong nawala sa mood matapos nang mga narinig ko kanina. Ang maalala ang sinapit ni daddy ay patuloy na gugulo sa isipan ko hanggang sa makilala ko kung sino ang walang hiyang nakapatay sa kanya at tinakbuhan ang kanyang nagawa. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin nakakalimutan ang nangyari noong araw na 'yon. At hanggang ngayon ay hindi ko pa rin napapatawad ang sarili ko. "Are you okay?" mabilis akong napatingin sa aking likod matapos kong marinig ang boses ni Michael. Kaagad kong pinunasan ang luha kong kanina pa kusang tumutulo. "O-oo naman," sagot ko bago ako huminga ng malalim at nilingon siya. Nakita ko ang kakaibang emosyon sa kanyang mga mata. "What's the matter?" biglang tanong nito bago naglakad papalapit sa akin. Hindi naman ako kaagad nakaimik. Ni-minsan kasi wala pa akong pina
The Rented Wife Chapter 277
I know for once na maaayos din ang lahat. I know that babalik din kami sa dati. Just like on how we were. "This is your room," sabi ni Michael sa akin. Nakatayo kami ngayon sa tapat ng isang malaking pinto. "Dito? Ako?" tanong ko habang nakatingin sa kanya. "Yes," simpleng sagot niya bago naglakad papalayo sa akin. Nanatili naman akong nakatayo sa harapan ng pinto kung saan niya ako iniwan, pero ang mga mata ko ay nanatiling nakasunod sa kanya. Kinagat ko naman ang pang-ibaba kong labi bago ko binuksan ang cellphone kong kanina pa nasa loob ng aking bag. Napahinga ako ng malalim. Lowbatt na kasi ngayon ang cellphone ko, at 'di ko alam kung paano ko tatawagan at sasabihin kay mommy na hindi ako makakauwi ngayong gabi. Hindi ko rin alam kung ano ang sasabihin ko tungkol sa trabaho ko. Hinawakan ko ang doorknob ng pinto nang magsisilbi kong kwarto rito sa bahay ni Michael. Mabagal ko itong binuksan at mabagal ko ring sinilip ang loob no'n. Kaagad kong kinapa ang switch ng ilaw sa
The Rented Wife Chapter 278
I was walking alone. I don't like to be extremely cautious on my surroundings lalo na kapag ganitong wala ako sa tamang hulog kung ano ang dapat gawin. Kasalukuyan kaming tahimik na nakaupo sa loob ng sasakyan na dala-dala nila Tyron at Redenn. Nagmamaneho si Tyron ng sasakyan habang nakaupo naman sa tabi nito si Redenn na naging maya't-maya ang naging pagsipol habang nakatingin sa labas ng sasakyan. Ako naman ay nanatili lang na nakaupo sa tabi ni Michael na hanggang ngayon ay tahimik na nakaupo sa tabi ko. Kanina pa siya walang imik. Tahimik at diretso rin siyang nakatingin sa labas ng sasakyan. Kung titignan, mukhang may malalim siyang iniisip. "Ah, Michael? Okay lang ba ang lahat?" rinig kong biglang tanong ni Tyron na focus sa pagmamaneho. Hindi naman kaagad umimik si Michael. "Kumain lang talaga kami. Walang samaan ng loob. Pfft," rinig kong rebat naman ni Redenn. Akala ko ay mag-re-react na si Michael ngunit nanatili lang siyang tahimik habang nakatingin pa rin sa labas ng
The Rented Wife Chapter 279
Naaantok ako. Gusto kong matulog at kalimutan na lang ang lahat ng iniisip at takot ko. Hindi ko alam kung ilang oras ba akong nanatili lang na nakaupo sa kama. Nakatulala lang ako at nakatingin sa kawalan. Ang maalala ang bagay na 'yon ang isa sa pinaka-ayaw ko ng maalala sa buong buhay ko. Ang alaala kung saan huling beses kong nakita ang pag-ngiti ni Daddy, at ang huling beses na narinig kong tinawag niya ang pangalan ko. Isang luha na naman ang muling pumatak sa aking mga mata. Hanggang ngayon ay sarili ko pa rin ang tanging sinisisi ko sa trahedyang nangyari sa buhay namin. Kung hindi lang sana namatay si Daddy, baka wala ako rito ngayon, baka hindi ako isang rented wife at tau-tauhan ni Michael Seth. Pero kagagawan din ito nang nagmamaneho ng sasakyan na 'yon. Kagagawan din ng taong 'yon ang kamalasang natatamasa ng pamilya namin ngayon. Kung hindi lang sana niya kami tinakasan, kung hindi lang sana niya hinayaang duguang nakahandusay si Daddy sa kalsada, baka, baka buhay p
The Rented Wife Chapter 280
Mommy, I don't know if kaya ko pa rin ba siyang pagkatiwalaan after ko malaman ang mga katotohanan. "Kumain na ba kayo?" magiliw na tanong ni Mommy habang nakatayo sa tapat ng aming lamesa. Nandito kami ngayon sa kusina dahil kasalukuyan pang inaasikaso nila Ranie at Reev ang sala. "We're good, Madam," sagot naman ni Michael. Tulala at hindi pa rin ako makapaniwala sa mga nangyayari sa mga oras na ito. Parang hindi ito ang unang beses na nagkita silang dalawa. "Ma'am, saan namin pwede ilapag 'tong mga pinamili namin?" rinig kong tanong naman ni Redenn bago itinaas ang mga dala-dala niyang plastik. Nakasunod naman sa kanya si Tyron na buhat-buhat ang pinaka malalaking plastik bags. "Hala! Nag-abala pa kayo," sabi naman ni Mommy. "Pero pakilagay na lang d'yan. Pasensya na talaga at wala kaming kahit ano ngayon, ah. Bibihira kasi na may bisita kami kaya 'di na ako nakapag handa pa," dugtong pa ni Mommy. Magsasalita na sana ako ngunit nagulat ako nang biglang itinaas ni Michael ang
The Rented Wife Chapter 281
Soon, Michael and I will be both happy. Kailangan lang namin na malampasan ang lahat ng pagsubok na ito. Nakaupo ako ngayon sa isang mesa kasama sila Tyron at Redenn. Kanina pa wala si Michael, hindi naman niya nabanggit sa akin kung saan siya pupunta. "Redenn, Tyron, nasaan si Michael?" tanong ko sa dalawa na busy sa pagtingin sa kanya kanya nilang cellphone. Napatingin sa akin si Tyron pero hindi niya ako sinagot. Tumingin muna siya sa gawi ni Redenn bago niya ito siniko. "G*go, nasaan daw si Michael?" tanong nito. Mabilis namang tumingin sa akin si Redenn bago niya kinamot ang gilid ng kanyang kilay. "Hindi ko rin alam, Renice. Hindi nagsabi si Michael kung saan siya pupunta. Basta umalis na lang siya at ibinilin ka sa amin," biglang sabi nito. Hindi ko kasi alam na umalis pala si Michael kanina. Gumamit kasi ako kanina ng banyo, at sa paglabas ko, doon ko lang nalaman na umalis na pala si Michael. "Hindi siya nagsabi sa inyo kung saan siya pupunta?" nagtatakhang tanong ko.
Latest chapter
