Chapter 277

I know for once na maaayos din ang lahat. I know that babalik din kami sa dati. Just like on how we were.

"This is your room," sabi ni Michael sa akin.

Nakatayo kami ngayon sa tapat ng isang malaking pinto.

"Dito? Ako?" tanong ko habang nakatingin sa kanya.

"Yes," simpleng sagot niya bago naglakad papalayo sa akin. Nanatili naman akong nakatayo sa harapan ng pinto kung saan niya ako iniwan, pero ang mga mata ko ay nanatiling nakasunod sa kanya.

Kinagat ko naman ang pang-ibaba kong labi bago ko binuksan ang cellphone kong kanina pa nasa loob ng aking bag.

Napahinga ako ng malalim. Lowbatt na kasi ngayon ang cellphone ko, at 'di ko alam kung paano ko tatawagan at sasabihin kay mommy na hindi ako makakauwi ngayong gabi. Hindi ko rin alam kung ano ang sasabihin ko tungkol sa trabaho ko.

Hinawakan ko ang doorknob ng pinto nang magsisilbi kong kwarto rito sa bahay ni Michael. Mabagal ko itong binuksan at mabagal ko ring sinilip ang loob no'n.

Kaagad kong kinapa ang switch ng ilaw sa