Redenn's POV Sumasakit ang ulo ko sa mag-asawang 'yon. Gusto ko na lang muna panandalian na matulog. "Where are they?" naiinis ng tanong ng isang board member dito sa loob. Napahinga naman ako ng malalim. Nasaan na nga ba ang dalawang 'yon? "Pst. Nag-text ba sa iyo si Michael? Missing in action na naman silang dalawa," bulong sa akin ni Tyron matapos niya akong kalabitin. Napakibit balikat naman ako. "Hindi, eh. Alam ko tuloy na ang meeting ngayon," sagot ko naman bago ako napatingin sa paligid. Kanina pa dapat nakapag simula ang meeting at introduction ni Michael kay Renice. Pero ni-isa sa kanilang dalawa ay walang sumasagot sa kahit anong tawag at messages namin ni Tyron. "Tsk. Pasaway rin talaga 'tong si Michael. Pero never niya naman ginawa ito before, right? Simula lang noong nakilala niya si Renice," sabi naman ni Tyron bago luminga sa paligid. Gano'n na rin naman ang ginawa ko. Taong mapagpahalaga sa oras si Michael, kaya hindi ko alam na magagawa niyang magsayang ng or
Mahal ko ang trabaho ko, at mahal ko rin ang taong nagpasok sa akin dito. Alam ko sa sarili ko na hindi ko na gugustuhin pang huminto rito. Kinakabahan ako. Pakiramdam ko makakarinig kaming dalawa ni Michael ng malalang sermon galing sa board members. "What are you thinking?" biglang tanong niya sa akin habang naglalakad kami papunta sa meeting area. "W-wala naman. Medyo kinakabahan lang ako. Baka kasi malakasang sermon ang makuha natin sa kanila," sabi ko bago ako napabuntong hininga. Kinakabahan ako. Baka matanggal si Michael sa pagiging CEO nang dahil sa ginawa ko na naman kanina. "Tss. As if they can," sabi naman niya bago ko naramdaman ang marahang paghigpit ng hawak niya sa aking kamay. "Hey, chill. They can't scold you so relax," sabi pa niya bago bahagya akong nginitian. Kinagat ko naman ang pang ibaba kong labi upang mawala ang kung ano mang gulo na naiisip ko sa mga oras na ito. "Sigurado ka ba na hindi sila magagalit sa atin?" tanong ko naman upang mawala ang kung an
Gusto ko lang sumaya. Pero itong mga nalalaman ko, hindi ko alam kung sasaya pa ba ako. Patuloy ako sa pagbabasa ng mga laman ng folders na narito sa mesa ni Michael. Sa totoo lang kanina pa ako rito pero wala pa ako ni isang napipirmahan o naa-aprubahan na plano. Napahinga ako ng malalim. Bukod sa wala talaga akong alam sa ginagawa ko, hindi ko rin maintindihan bakit ganito ang nararamdaman ng puso ko. Nasasaktan ako. Hindi lang dahil sa sinabi ng sekretarya ni Michael, kung hindi dahil kay Michael mismo. Paano nga ba kung may kasama na siyang iba? Katapusan na rin ba 'yon ng kontrata naming dalawa? Tapos na ba ang trabaho ko sa kanya bilang rented wife? Binitawan ko ang ballpen na kanina ko pa hawak pero ni-isang beses ay hindi ko pa nagamit dahil wala pa naman akong napipirmahan na kahit ano. Napasandal pa ako sa swivel chair bago ako napatingin sa kisame. Kinagat ko rin ang pang ibaba kong labi nang maramdaman ko ang pagbigat ng aking mga mata at ang pang iinit nito. Kung na
Maybe after another mistake, siguro nga tanga ako para pagbigyan ko siyang muli, pero hindi ko alam. Naguguluhan ako. Nandito ako ngayon sa bahay namin muli ni Michael. Actually, iba na naman ito. Iba na naman sa mga bahay na nitirahan namin nitong nakaraan na pagmamay-ari lang din naman ng lalaking ito. "Hanggang kailan ba tayo magpapalipat-lipat?" nagtatakhang tanong ko. "Pakiramdam ko kasi wala tayong permanenteng bahay. Lahat naman ng tinirahan natin ay sa iyo, pero parang hindi rin dahil hindi nagtatagal umaalis tayo roon," sabi ko pa bago ako napanguso. Medyo nakakapagod din kasi talaga na paiba iba ng bahay. Parehong nakakapagod physically, mentally, at emotionally. "I'm sorry I am dragging you with this miserable life. I just can't leave you," sagot naman niya sa akin. Kaagad ko naman siyang nilingon bago ako malalim na bumuntong hininga. Kung nakakapagod na para sa akin, paano pa sa lalaking ito? "Ayos lang basta ikaw ang kasama ko," sabi ko bago ako naupo sa sahig at n
Gusto kong ibalik ang lahat sa simula. Gusto kong ayusin ang relasyon naming dalawa. Nanatili akong nakaupo sa tapat ng study table. Kagat-kagat ko ang pang-ibaba kong labi habang mahinang humihikbi. Nakapatong na ngayon sa study table ang nagkahiwa-hiwalay ng parte ng cellphone ko. Nagsisisi ako. Maling-mali na humingi ako ng tulong sa siraulong katulad ng lalaking 'yon. Malalim akong napabuntong hininga. Kasalanan ko rin, kasalanan ko rin na umasa ako na kahit papaano ay may mabuting puso naman ang Michael na 'yon. Masyado ko kasing dinala ang sarili ko sa mga naging maliit na pag-uusap namin kanina sa ibaba. Napahinga ako ng malalim. Walang kahit anong cellphone ang makakapalit dito. Ito pa kasi ang cellphone ni Daddy. Ito 'yong cellphone at huling hawak-hawak niya bago siya mamatay. Galing pa 'to kay daddy. Binigay 'to sa akin ni mommy dahil sa tuwing nakikita niya ito ay naaalala niya ang araw na nagpabago sa buhay naming lima. At ngayon, wala na 'to. Sinira na 'to ng lalaki
Kapag nagkaroon pa ako ng pagkakataong ayusin ang lahat, gagawin ko. Iniharang ko ang aking kaliwang kamay sa aking mukha dahil tumatama ang sinag ng araw dito. Mabagal kong iminulat ang aking mata ang inilibot ang aking paningin sa paligid. Ilang minuto muna akong nakatingin lang sa kawalan bago nag-sink in sa akin kung nasaan ako sa mga oras na 'to. Kaagad akong umupo mula sa pagkakahiga sa kama, at inilibot ang aking paningin sa paligid. Nakalimutan ko na nandito nga pala ako sa bahay ng lalaking 'yon. Nakalimutan ko na isa nga pala akong pekeng asawa ng isang Michael Seth. Kaagad akong tumayo mula sa pagkakaupo at lumapit sa bag kong nakapatong pa rin sa ibabaw ng lamesa. Napahinto naman ako nang makita ko ang sira kong cellphone na nakapatong sa mesa katabi nitong aking bag. Ilang minuto muna akong nakatitig lang doon bago ako napabuntong hininga. Dahan-dahan kong kinuha 'yon at tinitigan bago ako ngumiti. Masama pa rin ang loob ko dahil sa ginawa ng lalaking 'yon sa cell
My mind was in chaos. I didn't know what to do and what to fulfill first. Mahal ko si Michael, pero hindi ko maikakaila na nasasaktan din ako matapos ng mga nalaman ko. Nakaupo na kami ngayon ni Michael sa lamesa namin dito sa kusina habang hinihintay si mommy na matapos sa pagluluto. Nakakapanibago ang bahay namin ngayon. Maganda na ito, may mga pintura na at marami na ring gamit. "Michael, may hindi pa pala ako naitanong sa 'yo," sabi ko bago ko siya tinignan ng diretso sa mata. Kanina pa kasi siya tahimik at parang wala sa mood na makipag usap. Nagsimula siyang ganyan matapos kong banggitin ang pangalang Enrique kanina. "We are already done with that Q and A. Let's just eat," sabi nito sa akin. Napasimangot naman ako. "Ang daya," sagot ko naman bago ako napahalukipkip. Hindi ko pa kasi naitanong kung kailan pa naging parte ng ibang mafia group sina Redenn at Tyron. "Kain na tayo!" masayang pag anunsyo ni Mommy habang dala dala ang isang malaking mangkok ng ulam. Agad naman
Alam kong ibinigay ko na ang sarili ko kay Michael, at inaamin ko, wala akong nararamdamang pagsisisi. Hindi ko na alam kung ano na ang mga sumunod na pangyayari. Basta alam ko ngayon ay nasa ilalim ako ni Michael habang patuloy ang malalim na halikan naming dalawa. "Please, repeat it," sabi niya matapos niyang putulin ang kung ano mang ginagawa namin kanina. Hindi ko alam kung kailan ito nagsimula, basta nagising na lang ako na may iba ng nararamdaman sa lalaking ito. "A-ano?" tanong ko. Aaminin ko, malakas pa rin ang tama sa akin ng alak. Hanggang ngayon ay nahihilo pa rin ako at ramdam ko pa rin ang tila pag-ikot ng paligid ko. "Gusto mo rin ako?" makabuluhang tanong niya. Napatingin naman ako sa mga mata niya. Puno 'yon ng iba't-ibang uri ng emosyon. Mga emosyon na hindi ko mapangalanan. Napaiwas ako ng tingin. Nahihiya ako dahil sa nasabi ko, bakit ko ba nabanggit ang bagay na 'yon? Dahil sa epekto ng alak, nalaglag ko ang sarili ko. "Renice," pagtawag niya sa akin. Mabag