Felize's POV
NAGPABALIK-BALIK ako ng lakad sa tapat nitong mataas na building. I am hoping na sana makita ko siya this time. Ilang araw na rin akong nag-aantay dito sa labas para makita si Valerio pero lagi akong bigo. Kaya ngayon sumusubok akong muli.
"Hindi ka ba lalabas?" aburado kong bulong sa sarili.
Napatingin ako sa wrist watch ko at kanina pa ako rito nakatayo sa labas. Pinagtitinginan na nga ako ng ilan dahil siguro namumukhaan na ako sa pabalik-balik ko dito. Ilang message na rin ang natanggap ko mula kay Kobe at pinapauwi na ako.
Bumu
Hi! Thank you sa pagbabasa ng TRG! Sana patuloy niyo pang suportahan ang kwentong ito.
Felize's POV NAKA-ITIM siyang longsleeve na nakatupi hanggang ilalim ng siko at bukas din ang dalawang butones nito. Laging ganoon ang itsura niya kapag pauwi sa trabaho. Buti na lang hindi kaagad ako umalis. Kapansin-pansin ang masamang tingin ni Valerio sa akin pero hindi ko ito inalintala dahil ibig sabihin lang na nandito ay handa niyang pakinggan kung ano man ang sasabihin ko. Bukas ang isipan niya sa magiging paliwanag ko. May ilang hakbang din kaming distansya sa isa't-isa at walang nagtankang lumapit. "Akala
Felize's POV NANDITO pa rin ako sa may resort at kasama ko si Kobe dahil sinundo niya ako. "Bakit hindi siya maniwala sa akin?" lito kong tanong kay Kobe. "Felize," seryosong pagtawag ni Kobe sa pangalan ko. "Sa tingin mo maniniwala ako sa kung anong sasabihin ng ibang tao lalo pa't hindi ko naman kilala?" hindi ako nakaimik kay Kobe. "You're just a nanny for almost two weeks. Siguro naging maganda ang pakikitungo sayo ni Valerio pero hindi iyon naging sapat para paniwalaan ka niya. Mas paniniwalaan niya ang asawa niya kaysa sa iyo. Kaya kahit anong pilit mo sa kanya... walang
Felize's POV SA LOOB ng dalawang linggo, ganoon ang naging buhay ko. Pilit kong inaalis ang pangungulila sa aking puso sa pamamagitan ng pagtanaw sa kay Zandra sa malayo. Nakontento sa mga nakaw na tingin at sandali na makita ang anak ko kahit malayo. "Mama, paano po kapag dumating na ang kambal ko? Edi share na po kami ng room?" bakas ang labis na pananabik sa mamungay na mata ni Thalia. "Gusto mo bang share kayo?" "Yes po! I want our room to be painted of pink and purple. Dapat din po big room ang amin. We can share one bed since we're twins." masigla niyang tugon.
Felize's POV NAGPALITAN ng tingin si Mamang Albert at Kobe. Bago ako binalingan ng may pagtataka. "Ako ang gagawa," pag-uulit ko. "Teka, paano mo naman gagawin?" bakas ang kalituhan sa mukha ni Kobe. "Kobe," ani ni Mamang Albert. "Kaya ni Felize. She has a special ability to disguise as another person." Ngumiti ako kay Mamang Albert at tumango. "Hindi ko gets?" si Kobe.
Felize's POV "Hindi ko alam kung paano ko gagawin iyong sinabi ni Valerio?" problemado kong reklamo kay Kobe. Madalas naman akong makipag-usap sa mga investors para sa azucarera lalo na kapag kailangan namin ng bagong funds for exporting. Pero itong si Valerio, big time na tao ang gusto niyang ipakausap sa akin at sa loob ng isang linggo dapat may sagot na ako sa kanya. Hindi niya din nilinaw kung dapat ko bang mapa-oo ang taong ito. Paano kung hindi pumayag? Mawawalan na ba kaagad ako ng trabaho? "I'll help you. Sino ba 'yan?" tanong ni Kobe. "CEO ng San Ignacio Highlands." Tumango si Kobe at mabilis na kinuha ang phone niya. "Kung gusto niya
Valerio's POV Kapag sobra kang nagtiwala sa isang tao dapat handa kang masaktan kung sakaling sirain nito ang tiwalang binigay mo. Hindi masamang magtiwala pero nakakainis pa rin. Almost one week ago, kinailangan ko na maghanap ng bagong secretary. Iyong secretary ko kasi na pinagkatiwalaan ko ng halos limang taon ay bigla na lang nawala. Nalaman ko na lang na nasa ibang company na ito nagtatrabaho. He did not even give me an explanation and leave my company. Hindi tuloy ako nakauwi sa anak ko dahil sa mga gawaing iniwan ng dati kong secretary. Nangapa ako at tila naputulan ng paa. Kaagad din namang naayos pero naging kapalit ang hindi ko pag-uwi. How unprofessional he is. Kaya naman sobrang init ng ulo ko sa lahat.
Felize's POV "So, Sir you like playing safe?" naniningkit ang mata ko ng itanong ko iyon sa kanya. Bahagyang umiling si Valerio. "Nope. I'm a risk taker... if I needed. Susugal ako para doon sa alam kong magiging worth it sa huli. Business people should know the limit of risk itself." Tumango ako sa sagot ni Valerio kasi may point naman siya. Dahan-dahan akong lumapit kay Valerio. Pinanood niya lang akong lumapit sa kanya. Pinasadahan ko ng kamay ko ang necktie ni Valerio bago iyon kinuha at inayos. "Sir... I'm a risk taker too." nag-angat ako ng tingin sa kanya. Nakatingin siya sa kamay ko bago mag-angat sa mukha ko. Lumapit ako sa may tenga ni Valerio sabay bulong. "I can do anything to ge
Noelle's POV TULUYAN akong lumapit kay Valerio. Umalis siya sa pagkakahilig niya sa lamesa at lumayo sa akin. Hindi ko talaga alam na may bago siyang secretary! Hindi nga ako nangingialam dito kasi alam ko naman ang ginagawa ni Valerio. I scoffs. "Sino 'yon?" tanong ko ulit dahil hindi niya ako sinagot kanina. Humilig si Valerio sa upuan niya at tamad akong tinignan. Ibang klase ang tingin niya doon sa babae kanina tapos sa akin walang gana siyang nakatingin. "She's my new secretary." My eyebrow furrowed, frowning. "Bakit? Nasaan si Harold?" Valerio sighed. "He's gone." "Gone?!" Tamad siyang tumango at k
Valerio's POV LALONG nagkagulo sa venue nang lumaban na rin si Matthew para tulungan ako. Iyon ang naging cue ko para pilitin ang sarili na lumaban kahit na may tama ako sa braso. I don't care if I got shot on my right arm. I don't care about myself anymore. I care about Felize and our baby. We're pregnant and I can't lose them. I won't let them. Fvck, Harold! Kaya noong una pa lang hindi ko na siya gusto. Pero dahil naging maayos naman ang trato niya kay Felize at sa company nito ay pumayag na ako. Hinayaan ko siyang mapalapit sa asawa ko dahil maayos naman siyang makitungo. Hinarang ko ang isang tao na tumadyak kanina sa akin para hindi ako mabaril. Nakita ko na gustong lumaban ni Kobe pero hindi siya makatayo dahil sa kanyang tama sa dalawang binti. May
The Last Game Felize's POV "BILISAN MO!" singhal ni Noelle sa akin sabay tulak muli sa akin. Ginagawa ko naman na lumakad ng mabilis kaya lang nanginginig ang mga paa ko. Napansin siguro ni Harold ang galaw ko kaya naman hinuli niya ang braso ko at hinila ako papalapit sa kanya at kinaladkad papalabas. Sa likod kami dumaan at nakakagulat na wala man lang mga bantay doon ni Valerio o kahit ng mga pulis. Hindi ba nandito na sila? Mamaya-maya pa, papalapit na kami sa isang itim na sasakyan ay nakarinig kami ng sunod-sunod na putukan. Binuksan ni Noelle ang pintuan ng sasakyan at pumasok sa front seat. Si Harold naman binuksan ang likod pero nilagyan niya ng posas ang kamay ko bago ako pinapasok sa loob. "Let's get out of here!" ani Harold. Napayuko ako at pilit na tinatakpan ang tenga ko sa abot ng aking makakaya dahi
Grand WeddingFelize's POVLahat kami natigilan at nagulat. Hindi mula sa likod ang nagsalita kundi sa harap. Nasa unahan ang isang babae na nakaitim at may itim din na belo sa mukha. Strapless dress at may mahabang gloves pa siya sa kamay. Dahil itim ang damit niya, lutang ang maputi nitong balat.Itigil ang kasal? Tapos na ang kasal namin.Malakas itong tumawa. Natamaan ng ilaw ang mukha niya kaya doon ko lang napansin kung sino ito. Nanlamig ako at napakapit kay Valerio. Naramdaman ko rin ang pagkabigla niya."Noelle?..." nalilito kong sambit.Malakas siyang tumawa at pumalakpak."I'M BACK!" umalingawngaw ang boses niya kahit na maingay na sa palig
Grand WeddingFelize's POVNASOBRAHAN ata ako sa pagkain ng japanese cake kaya biglang sumama ang tiyan ko. Hindi ko na naman pinansin iyon dahil wala na naman akong naramdaman pa na kakaiba pagkatapos. Noong gabing iyon, hindi tuloy namin natapos ang show at umuwi na lang kami ni Valerio."Felize, may dati kasi akong wedding dress. Galing pa 'yon kay Mama at hindi na ginagamit. If you like, you can wear that dress. We love to see you wear it on your wedding day." kinikilig na sambit ni Mama Vanessa.Lumawak ang ngiti ko at mabilis na tumango."Sure po. It's my pleasure to wear it." masaya kong tugon.Sinabihan ako ng Mama ni Valerio na tawagin siyang Mama para maging opisyal na daw
She's BackNoelle's POVSUMAGI sa isip ko na baka sinadya ang lahat. Baka planado ang pagkabangga ng sasakyan namin. Baka naisip ni Valerio na ipapatay ako dahil sa galit niya. Pero kilala ko rin naman si Valerio - sa kabila ng aking mga pagdududa na pwedeng sadya ang nangyari, imposible. Alam kong hindi niya 'yon kayang gawin kahit na labis na kasamaan ang ginawa ko. He just put me in jail and let me rotten there.Maybe Harold is right. This is my bad karma for all the decisions I'd made that cause a lot of pain. Kaya naman kinuha na rin sa akin si Mama. Sobrang sakit, sobrang pighati at sobrang galit ang nabuo sa akin. Tila napatungan ng isa pang galit ang galit ko para kay Valerio at Felize.
Revenge Harold's POV WALA sa isip ko na bumalik. Wala sa isip ko na magpakita pang muli dahil wala na namang dahilan. Wala nga ba? Gusto kong matawa sa sarili ko. Alam kong niloloko ko lang ang aking sarili kapag sinabi kong wala akong babae na hinihintay na mapasaakin. Hinahangad na makasama at masabing akin. I want to get her from him but whenever I tried she always pushed me away. Hindi niya ako gusto.
Are You Mad?Felize's POVInabot niya sa kasambahay ang hawak nitong palanggana na may tuwalya. Iniwan namin ang isang nurse sa kwarto bago kami umalis. Sumunod ako kay Valerio hanggang makarating kami sa kwarto.Huli akong pumasok at ako rin ang nagsarado ng pinto.Tumingala siya saglit bago nagpakawala ng malalim na hininga sabay humarap sa akin.Napansin ko kaagad ang matinding pagod sa kanyang mga mata.
Are You Mad?Felize's POVNASA hospital si Thalia?!Hindi ako makagalaw sa kinauupuan ko. Mabilis na tumulo ang luha ko kasabay nito ang matinding guilt na namutawi sa aking katawan.Saglit akong nilingon ni Valerio, problemado. Hindi ko na alam kung dahil ba 'yong sa dapat hindi niya muna sinabi o dahil umiiyak ako."B-bakit n-nasa h-hospital si Thalia?"Ngunit wala akong sagot na nakuha kay Valerio. Gumalaw ang kanyang panga at pinanatili ang tingin sa labas. Nasapo ko ang noo ko at sinandal ko ang kamay ko sa gilid habang kagat-kagat ang hintuturo.Nang matanaw ko na ang hospital mas lalo akong kinabahan.Nang magpark na si Valerio, hindi ko na hinintay pa na pagbuksan niya ako. Dali-dali akong lumabas at tumungo sa loob ng hospital. Lumapit kaagad ako sa isang nurse.&nbs
Strong And IndependentFelize's POVMaganda ang paligid at napapalibutan ito ng mga classic na kagamitan. Ngayon lang ako nakarating dito at mukhang may bago na akong pwedeng puntahan."What do you like?" tanong ni Harold sa akin habang tumitingin sa menu.Hindi pa naman ako gutom pero nakakahiya talagang tanggihan si Harold. Hindi ko rin alam kung anong dapat kong kainin."Nakarating ka na ba dati dito?" tumango siya sa tanong ko."Bakit?""Ano sa tingin mo ang masarap na pagkain nila dito pero hindi naman masyadong heavy? Medyo busog pa kasi ako…" nakangiti kong sambit.Tumango siya