Kahit medyo nananakit ang katawa ay bumangon ako. Nagtungo ako sa closet upang mangunga ng damit ngunit ganoon na lang ang gulat ko ng makita ang aking leeg at puno ng dibdib. Naghahalo ang pamumula at pangingitim ng leeg kong nakagat ni Alexis kagabi. May mga pulang marka rin ako sa katawan na halos hindi ko mabilang. Nang tignan ko ang mga kamay ko ay may bakas din doon gawa ng posas."Lintek! Ganoon kami ka-wild kagabi?!" namamanghang tanong ko sa aking sarili.Hindi ko na lang pinansin ang mga iyon at kumuha na lang ng t-shirt ni Alexis na susuutin ko. Pagkatapos niyon ay lumabas na ako at nagtungo sa kusina. Wala ngang iniwan si Alexis na kahit ano sa kuwarto pero may iniwan naman siyang sulat sa ref."I made breakfast, don't forget to eat and drink your vitamins."Kahit papaano ay napangiti ako. Akmang titignan ko na ang niluto niya ng may sunud-sunod na katok sa pinto. Inis na pumunta ako roon at walang pakialam na pinagbuksan ang istorbong kumakatok."Sandra?" Kumunot ang kila
"TOTOO BA?"Nanginginig ang boses na tanong ko kay Alexis pag dating niya. Halos tatlong oras na akong nakatulala lang sa sala at hinihintay ang pag dating no Alexis. Ni hindi na ako nakakain. Hindi ko na rin nagawa pa ang maligo. Para akong naubusan ng lakas dahil sa mga pinagsasabi sa akin ni Sandra kanina."What are you talking about?" Nagtaas ako ng mukha at sinalubong ang nagtatakang mga mata ni Alexis. "Nagpunta rito si Sandra kanina..." Ang pagtataka sa mga mata niya ay napalitan ng pagkabiga. "And guess what she told me... she said you're a sex maniac."Itinaas niya ang isa niyang kamay, tanda na pinatatahimik niya ako. Pero hindi ako nagpatinag, kailangan kong masabi ang mga bumabagabag sa akin para naman kahit papaano ay mabawasan ang mga iniisip ko."You don't have to say something, all I want to hear is-""Do you really want to know the truth?" putol niya sa akin. "Do you want to hear a story? A nightmare story?" Hindi ako nakapag salita. Tila nag iba ang aura ni Alexis
"BREATHE..."My heart was still racing. My chest was still in pain like it was being stabbed by a sharp knife. Seeing Alexis in this situation made my heart ache. Mas gugustuhin ko pang makita syang nagsusungit. Maangas. Galit. Hindi 'yong ganito. Nasasaktan akong makita na mas nasasaktan siya sa mga oras na ito."I was raped! I'm gonna fucking kill them!" Iyak pa rin siya ng iyak habang nanginginig ang katawan at paulit-ulit na isinisigaw ang nangyari sa kanya noon.Pinagsusuntok niya na rin ang armchair ng sofa pati na rin ang sarili niyang dibdib. Balewala naman sa akin kahit na pilit niya akong tinutulak palayo. Patuloy ko siyang niyayakap, hinahagod ang kanyang likod."Minzi, it hurts. It hurts so much!"Napahikbi ako. "I know, I know it's painful. I'm here. You're safe..." Gaano man kakalmado at kasuyo ng boses ko upang pagaanin ang pakiramdam niya'y hindi ko pa rin mapigilan ang maiyak at gumaralgal. If I could just turn back the time, tutulungan ko siya. Gagawin ko ang lahat h
SEEING HER AT FIRST...I took the jeepney to school and was already late. Daddy usually drives me, to Rotonda, where the school was located, but I still needed to deal with some stuff this morning and decided to have them go ahead of me. It wasn't the first I commuted to school, so it wasn't an issue.Marunong naman akong bumasa at simulat kaya okay lang sa akin ang mag-isang pumasok sa eskuwela.I was already familiar with Olongapo City a year after moving from Pampanga. This is where my mother hails from and where all her relatives reside. We lived in the house my parents bought in a newly constructed subdivision. Both of my parents were in business matters. Mommy worked in a construction company as a project manager that her family-owned. While Dad has his own company called Montemayor's Hotels and Restaurant. He was just starting but he was doing his best to be on top. And me... well, I was in 9th grade and a new student, but I've became popular when I was elected as the president
YEARS LATER... I was now a businessman. Hindi ko alam kung paano ko naisalba ang lintek na algebra, geometry at lahat ng may kinalaman sa math. Hindi naman ako bobo, pero hindi rin sobrang talino. I hate math, pero ngayon iyon pala ang inportante sa negosyo.Baguhan lang ako sa business world kaya naman naiinis ako ngayon dahil hindi ko na-closed ang deal namin sa mga De Silva. I brought the Club-V, the place where my dear friend Cherry works, and almost got in trouble. Nasangkot kasi ang Club-V na pag mamay-ari dati ng isang sindigato. Ngayon ay legit at legal na ang dating bar lang na Club-V mula sa pangalan ko. I know it wasn't a good cost, but it wasn't bad either. Pagod na pagod ako at gusto ko na lang sana matulog. But then, my anxiety attacked again. Kahit ilang taon na ang lumipas simula noong ginahasa ako'y hindi pa rin mabura sa isip ko. Pabalik-balik lang at parang kahapon pang nangyari."Denise, please send me a woman right now," utos ko sa aking assistant. Gusto ko lang
MY MOM fell into depression. I had a talk with my Dad where he asked me to stay strong for our family, as I was the only one left for him to rely on. I didn't have the heart to tell him that I was already broken into pieces.Maraming nakakakompitensya si Dad Palo na sa ibang bansa kung Saan naroon ang kanyang mga negosyo. Negosyo na napalatagal niyang itinaguyod mag-isa since my Mom was still working in her parent's business. She can’t leave easily because that is their family's legacy. But Dad needs her help too at Montemayor Hotels and Restaurant and she cannot decide to say yes.Sa kalagitnaan ng problema sa pamilya ay hindi ko natiis na hindi puntahan si Minzi sa probinsya nila. Okay na sa akin magalit siya at itaboy niya ako, basta makita ko lang sana siya kahit sandali lang. Baka lang kahit paano umayos ang takbo ng isip ko, baka kahit paano maibsan ang sakit ng puso ko. Kaso sa ilang punta ko sa kanila ay wala siya. Hindi kami nagpapang-abot na dalawa.*****LUMIPAS ANG MGA LIN
[ALEXIS POV]Nanliliit ang aking pakiramdam nang muli kong maalala ang mga nangyari. Dalawang taon mahigit na pero wala pa rin akong lakas ng loob na humarap kay Minzi matapos akong atakihin ng aking anxiety. Hanggang ngayon ay hindi pa rin kami nagkikita at nag-uusap. Dalawang taon mahigit na, kumusta na kaya siya?Of all people who could see me at my weakest point, si Minzi pa. Ayaw kong makita niya ako sa ganoong sitwasyon. Ako ang lalaki, kaya ako dapat ang malakas. Pero noong araw na iyon... sobrang hina ko.Kaya bakit siya pa? Puwed namang iba na lang.Maski sina Cherry at Ace ay hindi ko gustong nakikita ako sa ganoong sitwasyon. Mas lalo ang ibang tao. Mas lalo si Minzi. Kahit sino pa man, walang may karapatang makita ako na ganoon kahina at kamiserable.Napakapit ako nang mariin sa mesa. I could no longer remember when was the last time I had a panic attack like that. It was so intense that it took twenty minutes before it ended. I thought I would never experience it again. Ku
Nasa kuwarto kami ngayon ni Minzi, katabi ko siya sa kama habang magkayakap kaming dalawa. Wala akong tigil sa paghalik sa buhok niya at paghaplos sa makinis niyang mukha"Am I dreaming?" bulong ko sa kanya.Tumingala siya at umiling. "Gusto na kitang itali sa akin. You can tell me I'm crazy because I really am."Pakiramdam ko ay nag init ang aking pisngi dahil sa pamumula. Napaiwas ako ng tingin sa mga mata niya. “Uhm, a-anong pumasok sa isip mo?""That I love you and I don't want to lose you again," tapat na sagit niya naman. "Alexis, I love you." Napaubo ako at napalunok pa bago muling tumingin sa kanya. “What? Can you say that again?""Na mahal kita at ayaw na kitang mawala?"Muli akong naubo."Alexis, mahal kita."Napabangon na ako habang umuubo. Nag iinit na rin pati ang tainga ko. Nag-aalala namang napabangon din si Minzi para hagurin ang aking likuran. "Bakit? May sakit ka ba? Bawal ka pang mamatay, magpapakasal pa tayo sa simbahan, saka mahal na mahal kita."Mahina akong n
I looked over the stuff Minzi was putting away. Nasa private room ko kami ngayon dito sa Club-V. Si Alexa ay hiniram ni Mommy at isinamang mag shopping. Matapos niyang iligpit ang mga kahon ko sa closet ay humarap siya sa akin. May ibinato siya sa aking kung ano. I smiled when I saw the black underwear that I had stolen when I first took her V-card. She had been teasing me since she saw what I did with it and wouldn't let me hear the end of it. "Naughty daddy!" sigaw niya sa akin. Her red lips were grinning, and her eyes were twinkling with life. I embraced her as I looked at her smiling lovely face. Malaki na ang ipinagbago niya. Hindi na siya masyadong toyoin at suplada, motherhood suits her perfectly. Habang ako, tuloy pa rin ang gamutan ko. Tuwing wala akong trabaho ay sinasamahan niya ako sa clinic ni Dr. Jenny. I continue my therapy even if I am well. Madalas na rin kaming nag-uusap ni Minzi at lumalabas kasama ang mga kaibigan namin. Open na rin siya sa akin at lahat ng
"HOME SWEET HOME!"Finally, nakarating din kami sa Pampanga. Matapos ang mahabang byahe mula Masinloc to Pampanga, sa wakas, mauunat ko na rin ang mga binti ko. Si Alexa naman ay tulog at karga-karga ni Alexis upang dalhin na muna sa kuwarto.Napangiti ako nang makita ang kabuuan ng bahay. Halos isang buwan na kami dito at dumadalaw-dalaw na lang sa Olongapo at kung minsan ay sa probinsya. Ang hirap din talaga kapag iba-iba ang daan pauwi sa mga pamilya."Love, saan matutulog si Alexa-""Hoy! Pagpahingahin mo naman ang pechay ko!" sagot ko kay Alexis na kinakunot ng noo niya."Hey, I'm just asking..."Inirapan ko siya. Mukha lang siyang inosente pero barumbado sa kama. Aba, ilang gabi nang sagana sa dilig ang pechay ko at ilang gabi na rin niya akong inaararo."Sa kuwarto matutulog si Alexa ngayon..." sagot ko saka siya pinamaywangan. "Di mo ako makukuha sa painosente look mo, alam na alam ko ang tumatakbo sa isip mo Mr. Montemayor!"He smiled. Finally, I was able to see him smiling g
Nasa kuwarto kami ngayon ni Minzi, katabi ko siya sa kama habang magkayakap kaming dalawa. Wala akong tigil sa paghalik sa buhok niya at paghaplos sa makinis niyang mukha"Am I dreaming?" bulong ko sa kanya.Tumingala siya at umiling. "Gusto na kitang itali sa akin. You can tell me I'm crazy because I really am."Pakiramdam ko ay nag init ang aking pisngi dahil sa pamumula. Napaiwas ako ng tingin sa mga mata niya. “Uhm, a-anong pumasok sa isip mo?""That I love you and I don't want to lose you again," tapat na sagit niya naman. "Alexis, I love you." Napaubo ako at napalunok pa bago muling tumingin sa kanya. “What? Can you say that again?""Na mahal kita at ayaw na kitang mawala?"Muli akong naubo."Alexis, mahal kita."Napabangon na ako habang umuubo. Nag iinit na rin pati ang tainga ko. Nag-aalala namang napabangon din si Minzi para hagurin ang aking likuran. "Bakit? May sakit ka ba? Bawal ka pang mamatay, magpapakasal pa tayo sa simbahan, saka mahal na mahal kita."Mahina akong n
[ALEXIS POV]Nanliliit ang aking pakiramdam nang muli kong maalala ang mga nangyari. Dalawang taon mahigit na pero wala pa rin akong lakas ng loob na humarap kay Minzi matapos akong atakihin ng aking anxiety. Hanggang ngayon ay hindi pa rin kami nagkikita at nag-uusap. Dalawang taon mahigit na, kumusta na kaya siya?Of all people who could see me at my weakest point, si Minzi pa. Ayaw kong makita niya ako sa ganoong sitwasyon. Ako ang lalaki, kaya ako dapat ang malakas. Pero noong araw na iyon... sobrang hina ko.Kaya bakit siya pa? Puwed namang iba na lang.Maski sina Cherry at Ace ay hindi ko gustong nakikita ako sa ganoong sitwasyon. Mas lalo ang ibang tao. Mas lalo si Minzi. Kahit sino pa man, walang may karapatang makita ako na ganoon kahina at kamiserable.Napakapit ako nang mariin sa mesa. I could no longer remember when was the last time I had a panic attack like that. It was so intense that it took twenty minutes before it ended. I thought I would never experience it again. Ku
MY MOM fell into depression. I had a talk with my Dad where he asked me to stay strong for our family, as I was the only one left for him to rely on. I didn't have the heart to tell him that I was already broken into pieces.Maraming nakakakompitensya si Dad Palo na sa ibang bansa kung Saan naroon ang kanyang mga negosyo. Negosyo na napalatagal niyang itinaguyod mag-isa since my Mom was still working in her parent's business. She can’t leave easily because that is their family's legacy. But Dad needs her help too at Montemayor Hotels and Restaurant and she cannot decide to say yes.Sa kalagitnaan ng problema sa pamilya ay hindi ko natiis na hindi puntahan si Minzi sa probinsya nila. Okay na sa akin magalit siya at itaboy niya ako, basta makita ko lang sana siya kahit sandali lang. Baka lang kahit paano umayos ang takbo ng isip ko, baka kahit paano maibsan ang sakit ng puso ko. Kaso sa ilang punta ko sa kanila ay wala siya. Hindi kami nagpapang-abot na dalawa.*****LUMIPAS ANG MGA LIN
YEARS LATER... I was now a businessman. Hindi ko alam kung paano ko naisalba ang lintek na algebra, geometry at lahat ng may kinalaman sa math. Hindi naman ako bobo, pero hindi rin sobrang talino. I hate math, pero ngayon iyon pala ang inportante sa negosyo.Baguhan lang ako sa business world kaya naman naiinis ako ngayon dahil hindi ko na-closed ang deal namin sa mga De Silva. I brought the Club-V, the place where my dear friend Cherry works, and almost got in trouble. Nasangkot kasi ang Club-V na pag mamay-ari dati ng isang sindigato. Ngayon ay legit at legal na ang dating bar lang na Club-V mula sa pangalan ko. I know it wasn't a good cost, but it wasn't bad either. Pagod na pagod ako at gusto ko na lang sana matulog. But then, my anxiety attacked again. Kahit ilang taon na ang lumipas simula noong ginahasa ako'y hindi pa rin mabura sa isip ko. Pabalik-balik lang at parang kahapon pang nangyari."Denise, please send me a woman right now," utos ko sa aking assistant. Gusto ko lang
SEEING HER AT FIRST...I took the jeepney to school and was already late. Daddy usually drives me, to Rotonda, where the school was located, but I still needed to deal with some stuff this morning and decided to have them go ahead of me. It wasn't the first I commuted to school, so it wasn't an issue.Marunong naman akong bumasa at simulat kaya okay lang sa akin ang mag-isang pumasok sa eskuwela.I was already familiar with Olongapo City a year after moving from Pampanga. This is where my mother hails from and where all her relatives reside. We lived in the house my parents bought in a newly constructed subdivision. Both of my parents were in business matters. Mommy worked in a construction company as a project manager that her family-owned. While Dad has his own company called Montemayor's Hotels and Restaurant. He was just starting but he was doing his best to be on top. And me... well, I was in 9th grade and a new student, but I've became popular when I was elected as the president
"BREATHE..."My heart was still racing. My chest was still in pain like it was being stabbed by a sharp knife. Seeing Alexis in this situation made my heart ache. Mas gugustuhin ko pang makita syang nagsusungit. Maangas. Galit. Hindi 'yong ganito. Nasasaktan akong makita na mas nasasaktan siya sa mga oras na ito."I was raped! I'm gonna fucking kill them!" Iyak pa rin siya ng iyak habang nanginginig ang katawan at paulit-ulit na isinisigaw ang nangyari sa kanya noon.Pinagsusuntok niya na rin ang armchair ng sofa pati na rin ang sarili niyang dibdib. Balewala naman sa akin kahit na pilit niya akong tinutulak palayo. Patuloy ko siyang niyayakap, hinahagod ang kanyang likod."Minzi, it hurts. It hurts so much!"Napahikbi ako. "I know, I know it's painful. I'm here. You're safe..." Gaano man kakalmado at kasuyo ng boses ko upang pagaanin ang pakiramdam niya'y hindi ko pa rin mapigilan ang maiyak at gumaralgal. If I could just turn back the time, tutulungan ko siya. Gagawin ko ang lahat h
"TOTOO BA?"Nanginginig ang boses na tanong ko kay Alexis pag dating niya. Halos tatlong oras na akong nakatulala lang sa sala at hinihintay ang pag dating no Alexis. Ni hindi na ako nakakain. Hindi ko na rin nagawa pa ang maligo. Para akong naubusan ng lakas dahil sa mga pinagsasabi sa akin ni Sandra kanina."What are you talking about?" Nagtaas ako ng mukha at sinalubong ang nagtatakang mga mata ni Alexis. "Nagpunta rito si Sandra kanina..." Ang pagtataka sa mga mata niya ay napalitan ng pagkabiga. "And guess what she told me... she said you're a sex maniac."Itinaas niya ang isa niyang kamay, tanda na pinatatahimik niya ako. Pero hindi ako nagpatinag, kailangan kong masabi ang mga bumabagabag sa akin para naman kahit papaano ay mabawasan ang mga iniisip ko."You don't have to say something, all I want to hear is-""Do you really want to know the truth?" putol niya sa akin. "Do you want to hear a story? A nightmare story?" Hindi ako nakapag salita. Tila nag iba ang aura ni Alexis