Mag-log inShare
Chapter 15. “Breaking the spell”
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Chapter 15. “Breaking the spell”
Lee Yu-jun’s POV
Umaga pa at hinihintay ko lang ang paglubog ng araw. Kapag umaga ay hindi ko talaga magawang lumabas sa larawang ito. Pakiramdam ko ay para akong bilanggo ng kulungan, parang sumpa na hindi ko maintindihan. Tuwing gabi naman ay hindi ko nakakausap si Elyse ng matagal dahil kailangan niyang magpahinga at matulog. Hinahayaan niya na lang ako na manuod ng TV buong magdamag o hindi naman kaya ay naglalaho ako para puntahan ang libingan ni Elizabeth.
Napapitlag ako nang marinig kong bumukas ang pinto ng bahay ni Elyse. Napangiti ako sa pananabik dahil maaga siyang nakauwi. Dinungaw ko siya mula sa larawan ngunit kumunot ang aking noo nang hindi tinig ni Elyse ang narinig ko kundi tinig ng dalawang lalaki.
Kaugnay na kabanata
The Painting Who Walks At Night Chapter 16. “I promise you, I’ll never leave”
Chapter 16. “I promise you, I’ll never leave”Lee Yu-jun’s POV “Salamat, Yu-jun.” sambit ni Elyse at nakangiting nakatingin sa akin. Nakangiti man si Elyse ngunit kita ko at ramdam ko ang labis na kalungkutan at takot sa kanyang mga mata. Unti-unting nawala ang ngiti sa akin habang habang nakatingin kay Elyse na ngayon ay nakapaling sa bintana. Mayamaya pa ay bigla kong nakita ang paglalaho ng aking katawan. “Hindi.” sambit ko sa aking isip at muling tiningnan si Elyse. “Elyse…” tawag ko sa kanyang pangalan at saka ako tuluyang naglaho at bumalik sa larawan. Pagbalik ko sa larawan ay nakita ko pang pumasok si Elyse sa kanyang silid
The Painting Who Walks At Night Chapter 17. “Getting to know you”
Chapter 17. “Getting to know you”Lee Yu-jun’s POV Pagtapos namin kumain nila Elyse at ng kaibigan niya sa isang maraming taong kainan ay nagsabi akong aalis muna. Pumayag naman si Elyse at hinayaan niya muna akong maglibot sa kanilang paaralan. Malaki ang paaralan na ito at may mga matataas na gusali. Marami ring mga mag-aaral ang pumapasok dito. Hindi nga lang ako sanay dahil kanina pa nila ako tinitingnan at kanina pa may mga nakangiti at kung minsan naman ay lumalapit sa akin. Sinasabi ko na lang na lumayo silang mga tampalasan sila at anong karapatan nilang kausapin ang isang dugong bughaw na tulad ko. Mga hangal. Sa aking paglalakad sa paaralan nila Elyse ay napunta ako sa isang madamong lugar at maraming nakapaligid na puno at mga halaman na may m
The Painting Who Walks At Night Chapter 18. “A Poisonous Kiss”
Chapter 18. “A Poisonous Kiss”Elyse’ POV Pumunta kami ni Arkin sa rooftop para dito mag-usap. I know that he noticed my avoidance to him. And I am really sorry for that. Does he feel so upset about it? Nagi-guilty naman ako but that is not my intention. It is just that, I am not used of this kind of romantic thingy. Pareho kaming tahimik habang nakamasid sa mga kumikislap na ilaw ng mga sasakyan at ilaw ng mga gusali. Maging kanina habang paakyat kami dito sa rooftop ay tahimik lang kami talaga. You will feel the dullnessa and awkward vibes for the both of us. “I’m sorry.” Napatingin ako sa kanya nang magsalita siya. Lumingon siya sa akin at ngumiti. “Sorry
The Painting Who Walks At Night Chapter 19. “He is Fading”
Chapter 19. “He is Fading”Elyse’ POV Hindi ko alam kung bakit ako nakakaramdam ng sikip ng dibdib habang nakatingin sa kanilang dalawa habang magkahalikan. Dinampot ko ang nahulog kong bote ng tubig at padabog na naglakad pabalik ng stage. Huminto naman na ang sigawan ng mga tao sa loob ng gym. Tiningnan ko si Yu-jun at nakahiwalay na sa kanya si Venice. Blanko ang mukha niya at walang reaksyon sa ginawang paghalik ni Venice. And of course, Venice will do everything to get what she wants. Tinuon ko na lang ang atensyon ko sa rehearsal. Habang sumasayaw ulit ay nakatingin ako kay Yu-jun pero sa ibang direksyon siya nakatingin. Nang tingnan ko kung saan siya nakatingin ay agad na uminit ang dugo ko. He is watching Venice dancing! Inis akong napabuntong hi
The Painting Who Walks At Night Chapter 20. “Looking for answers”
Chapter 20. “Looking for answers”Elyse’ POVPag-uwi ko ng condo ay tiningnan ko ang painting ni Yu-jun. He is there. Napatingin naman ako sa sahig nang makita ko ang damit niyag suot kanina. Kinuha ko ito at tinupi habang tinitingnan ang painting ni Yu-jun. Habang nakatingin ay naisip ko ang tanong niya kanina kung galit ba ako. I actually don’t know what to answer. Sobra akong naguguluhan. Wala naman kasi siyang ginawang masama sa akin para magaling ako sa kanya. But why do I feel this heavy feels in my chest?Malalim akong napabuntong hininga at saka lumabas nan g kwarto ko para maghanda ng dinner ko. Pagtingin ko da fridge ay may mga iniwan na namang pagkain si Yaya Miding. Kinuha ko ang isang container ay inilagay ‘yon sa microwave oven. Pagtapos ay naupo na ako sa dining para kumain. Habang kumakain ay natulala ako nang muling sumagi sa isip ko ang imahe ng paghahalikan ni Venice at Y
The Painting Who Walks At Night Chapter 21. “He’s like a superhero”
Chapter 21. “He’s like a superhero”Venice’ POV Pumunta kami sa isang bakanteng room dala ang pinabili kong costume sa driver ko. Nakabihis na ako ng pang rehearsals. Nilapag ko ang paper bag na may lamang costumes.“Are you sure about this Venice?” Denice asked and I heard a hesitation in her voice. I faced him with my raised eyebrows. “What? You’re scared?” May nanlilisik kong matang tanong sa kanya. Napalunok siya at saka iniwas ang tingin sa akin. “Go, wear it!” utos ko sa kanya. “Ikaw din Janice.” Utos ko rin kay Janice na ngayon ay hindi maipinta ang mukha na parang ayaw sumunod sa akin pero kinuha rin niya ang hawak kong paper bag na may lamang costume.&nb
The Painting Who Walks At Night Chapter 22. “The traitor of the past”
Chapter 22. “The traitor of the past”Elyse’ POV Pagbaba ko mula sa rooftop pauwi sa unit ko ay nagulat ako nang makita ko si Arkin sa tapat ng pinto ng bahay ko. Lumapit ako sa kanya at nabigla siya nang makita ako. Hinawakan niya ako sa magkabilang balikat habang nag-aalala ang kanyang mukha at tinitingnan ako mula ulo hanggang paa. “I heard what happened in the gymnasium? Are you alright?” He said in his worried tone. Ngumiti lang ako at tumango-tango. I saw him took a deep sighs and smiled back at me. “Good to hear that, I’m sorry for not being there to save you, Elyse.” Malungkot na sabi niya. “No, it’s fine. I’m fine.” I s
The Painting Who Walks At Night Chapter 23. “The Prince is a model”
Chapter 23. “The Prince is a model”Elyse’ POV Sabado ngayon at may mga appointment ako sa client ko. Natapos na ang ilang araw pang rehearsals pagtapos ng scandalous na nangyari sa akin noon sa gym. Next week na ang start ng opening ng foundation day. Kumalat sa social media at sa buong campus ang kinuhang video ni Venice habang umiiyak ako dahil sa takot ko sa mga clowns. At dahil nga kumalat ito, napanuod niya ito kaya siya nandito ngayon sa harap ko. My father who abandoned and hide me. I don’t remember how long has it been since the last time we saw each other. Usually, si Yaya Miding ang nagiging way niya to send his message and his money to me. But now, he is here early this morning, the Hon. Gov. Reynaldo Montes. “I’ve already talked to a good f
Pinakabagong kabanata
The Painting Who Walks At Night Chapter 50. "Forever with my Prince"
Chapter 50. "Forever with my Prince"Elyse’ POV"We are now live to interview one of the trending issues about her and her famous father politician. Please welcome, Ms. Elyse Anne Villasis-Montes." nagpalakpakan ang mga tao at naglakad ako palapit sa hoset. "Welcome to the show." bati sa akin ng host ng isang sikat na TV show."Hello po." balik kong bati habang masaya at masiglang nakangiti saka naupo."Hindi na ako magpapatumpik-tumpik pa, Elyse totoo bang ikaw ay anak sa labas in Gov. Montes other woman?" direktang tanong sa akin ng host. I didn't expect her to be this straightforward. I smile as I turn my eyes on them, nandoon sila sa audience, kasama ko at pinapanuod ako.I took a deep breath and smile sincerly as I turn my eyes back to the host"Yes, but there is a reason why my father hide the truth." sagot ko at tumingin sa camera. "Just like how he run this amazing province, he did tha
The Painting Who Walks At Night Chapter 49. "Losing you…my Prince"
Chapter 49. "Losing you…my Prince"Elyse’ POV"Hindi! Yu-jun!" malakas kong sigaw nang bumuhos ang ulan at mabasa si Yu-jun. Hindi maaari, mabubura siya!Malakas na humalakhak si Arkin habang naliligo sa ulan at pinapanuod si Yu-jun. Masama siyang tiningnan ni Yu-jun. Napatingin naman ako sa mga makukulay na pumapatak galing kay Yu-jun na parang pintura.Napaluhod si Yu-jun dahil unti-unti na siyang nalulusaw ngunit matalim pa rin ang tingin niya kay Arkin na walang tigil pa rin sa pagtawa habang ako ay lumuluhang nakatingin kay Yu-jun at kinakalag ang pagkakatali ko."Totoo nga! Ulan lang ang makakapaslang sayo!" galak na galak na sabi ni Arkin.Tiningnan ko si Yu-jun at nahihirapan na siya. Unti-unti na siyang nabubura. Unti-unti na siyang nawawala."Ayos nang mawala ako dahil sa sumpa ng larawan, huwag lang matapos ang aking buhay sa iyong mga walang kasing samang mga kamay."
The Painting Who Walks At Night Chapter 48. "This will be the end"
Chapter 48. "This will be the end"Arkin’s POV"I need it now, Dad! Do something!" sigaw ko sa kabilang linya.I am holding the wheel while having a conversation with Dad. I ask him if they can do the generation right now to make a damn rain. Kainis! That damn Yu-jun escaped!"It is not that easy, Arkin! What is the hell are you planning to do?" sigaw din niya sa kabilang linya."I said do something!" I drive faster as I could to find Yu-jun. I actually don't know where to go. I am really pissed off!"Tell me, what is your plan first?" muling sigaw ni Dad.I smirked. "Kapag wala kang ginawa, Dad. I am telling you; I will spill everything you planned about Montes." Banta ko. I heard him sighed."What?""Just do what I am asking, Dad." Utos ko."Fine! Fine! I'll ask them!" he shouted. Napangisi ako sa pagpayag niya.As I was driving, I saw a familiar face
The Painting Who Walks At Night Chapter 47. "Destined to meet and to be apart"
Chapter 47. "Destined to meet and to be apart"Elyse’ POV"You know what? When I see that guy, I promised that he will experience madness!" inis na sabi ni Venice. It's been I don't know how mang days had past and until now, I don't know where to find Yu-jun.Venice is in the home now but she still needs medical assistance to fully recover. May dalawang nurse na nag-aalaga sa kanya. Actually, dapat nasa hospital pa siya but she insisted to be home."Will you please stop thinking about him, kapag iniwan ka, edi iniwan ka." dagdag pa niya at halata nang iritable. Narito kami sa veranda and she is sitting in her wheel chair. Hinarap ko siya nang salubong ang kilay."Hindi ba dapat kapag umalis, hanapin? Kapag iniwan, habulin?" pagtatama ko. She raised her brows and rolled her eyes on me."That's what stupid people are doing. Bakit mo hahanapin ang isang taong ayaw ngang magpakita sayo? He left period. Hindi niya sinabi na
The Painting Who Walks At Night Chapter 46. "Don’t want to go back"
Chapter 46. "Don’t want to go back"Lee Yu-jun’s POVKanina pa ako naglalakad habang tulala. Kanina ko pa rin pansin ang tinginan ng mga taong nakakakita sa akin at kanina ko pa rin iniisip ang huling pag-uusap namin ni Elyse. Galit siya sa akin at ayaw na niya akong makita. Tama naman siya, kasalanan ko ito. Ako ang pakay at nais na kitilin ni Arkin ngunit nadamay pa iyong salbaheng babae. Kaya galit na galit sa akin si Elyse."Sabi ko umalis ka na! Umalis ka na, ayoko nang madamay pa sa gulo niyo ni Arkin o ng Suk-jeong na 'yon. Umalis ka na, iwan mo na ako.""Elyse..." malungkot kong sambit sa kanyang pangalan at napatingala sa kalangitan.Habang nakatingala sa kalangitan ay mas nalungkot ako dahil sa dami ng nagkikislapang bituin. Ang dapat ay maging masaya ako dahil maganda ang mga bituin at ibig sabihin din nito na magiging maganda ang araw ngunit malungkot ako. Batid ko ang sakit at kiro
The Painting Who Walks At Night Chapter 45. "What your heart says"
Chapter 45. "What your heart says"Elyse’ POV"Venice!" malakas kong sigaw habang tulala at hindi makapaniwala sa nakikita ko. Ramdam ang mainit na luhang umaagos sa pisngi ko.Nabitawan ko ang hawak kong canvass at tumakbo papunta kay Venice."Venice, no...please no." humahagulgol kong sabi habang hagkan si Venice na nakahiga sa hita ko. Tinakpan ko naman ng palad ko ang tama ng baril sa bandang gilid ng kanyang tiyan upang pigilan ang pag-agos ng dugo."Suk-jeong!" malakas na sigaw ni Yu-jun saka sinugod si Arkin.Nanginginig ang kamay ko habang umiiyak at kita ang dugo. When I see the blood dripping from Venice and in my hands, the memories of the accident with my mother suddenly flash in my head. Iyong panahon na tulala ako kay Mama habang bukas ang kanyang mata at tumutulo ang maraming dugo mula sa kanyang ulo habang ako ay umiiyak lang at sumisigaw ng Mama.Nanginginig man ang aki
The Painting Who Walks At Night Chapter 44. "We need to save Him"
Chapter 44. "We need to save Him"Arkin’s POV"What are you going to do with that, son?" inis at takang tanong ni Dad. As I search the weather forecast today, there is less possibility of rain! And I need a damn rain now!"Just do my request, Dad." mariin kong sabi kay Dad. "Bayad na lang din sa mga ginawa ko para sa inyo.""Okay, son. I'll make a way." sabi ni Dad.Hindi na ako nagtagal pa sa study room niya at dali-daling lumabas. What I have requested is if he can request the weather department to generate a rain clouds now.Hindi na nahanap ng mga kawal kong anino sila Yu-jun at Elyse. Hindi ko rin alam kung paano sila nakatakas. Bigla na lang naglaho silang dalawa kanina.Pumasok na ako sa kotse ko pero napatigil ako nang makita ko siya. Ano naman ang kailangan nito? Hindi ko na sana siya papansinin pero humarang siya sa daanan ko. Inis ko siyang tiningnan at lumabas ako ng kotse k
The Painting Who Walks At Night Chapter 43. "Escape from the Shadows"
Chapter 43. "Escape from the Shadows"Elyse’ POVNagising ako na nakabusal ang bibig at nakatali ang kamay ko mula sa likod. Nilibot ko ng tingin ang buong lugar. Nasa isa akong kwarto, kwarto ni Arkin. Ngunit ang mas kinabigla ko ay ng makita ko ang painting ni Yu-jun na puno ng kadenang nakabalot."Yu-jun!" Sinubukan kong sumigaw ngunit hindi ko magawa dahil nakabusal ang aking bibig. Bigla namang lumabas ang mukha ni Yu-jun sa painting."Elyse!" tawag niya sa akin. Hindi ko mapigilan na umiyak nang makita ko ang mukha niya. "Elyse, huwag kang umiiyak, gagawa ako ng paraan upang makalabas dito. Ililigtas kita." aniya.Subukan ko mang kumalma pero paano ko gagawin? Nakatali ako dito at hindi alam kung ano ang gagawin. Bakit ba nagagawa ni Arkin ang mga ganitong bagay? At ano ba ang plano niyang gawin?Napatingin ako sa pinto nang bigla itong bumukas at doon ay pumasok na si Arkin hawak ang is
The Painting Who Walks At Night Chapter 42. "A Father’s Wept"
Chapter 42. "A Father’s Wept"Elyse’ POV"Po?" hindi makapaniwalang tanong. Huminga siya ng malalim at napaiwas ng tingin sa akin."Ang Mommy mo ang una kong naging kasintahan at ang tanging babaeng minahal ko." sabi niya at muling huminga ng malalim. I saw his sincerity and compassion with his voice and his face."But I was so scared and coward." pagpapatuloy niya. "I was just starting my career that time as a Mayor of this province and Veronica's family and my family agreed for an arrange marriage. At first, tumanggi ako, pero nagalit noon ang Lolo mo sa akin dahilan para atakihin pa siya sa puso. I was so scared and guilty so I obeyed ans accept your grandfather proposal and married Veronica."Hindi ko alam ang kwento ng buhay nilang tatlo. Mon didn't even told me about this maybe because I was still a child that time."Then, your Lola in your Mommy's side went to our house. Nag
