GAYA nga ng sabi ng kanilang Team Leader, magpahinga siya buong linggo pero hindi sa staff house. May isang silid na binigay sa kaniya kung saan doon siya pwedeng magpahinga. Kompleto sa kagamitan, mula sa sariling banyo at sariling TV. May prutas din sa mesa at ilan sa mga pagkain na nasa cupboard. Ang habilin ng Team Leader nila, siya lang mag-isa dapat doon para makapagpahinga. Malayo siya sa kaniyang mga kasamahan. Para siyang may sakit na dapat iwasan kung itrato siya ng TL nila pero okay lang.Wala na siyang lagnat. Kaya na niyang bumalik sa trabaho. Sipon na lang ang meron sa kaniya pero pasaan ba at gagaling siya. Laking mahirap ang kaniyang katawan kaya alam niyang isang araw lang na pahinga makakabawi na ang kaniyang katawan.Mabuti na lang at kaharap ng balcony ng silid niya ang malaking farm. Kahit papaano, gumagaan ang kaniyang pakiramdam. Binawalan nga pala siya ng TL nilang lumabas. Dapat pahinga lang ang kaniyang gagawin buong linggo. Para tuloy siyang bilanggo.Nasa b
"Dito tayo kakain?" Nagulat siya nang bumulaga sa kaniya ang hitsura ng Silver Garden.Sa sobrang okupado ng kaniyang utak, hindi niya man lang napansin na umabot na sila sa Sapporo City."Yeah. Ang kaibigan ko ang may-ari ng Restaurant na ito. Let's go?" Ngumiti ito at naunang lumabas. Umikot ito para pagbuksan siya ng pintuan."Kaibigan?"Nagkibit ito ng balikat. "Yup. Mayaman ang kaibigan kong 'yon. Lagi nga lang naloloko." Tumawa ito ng malakas saka nagseryuso. "Shall we?"Tinanggap niya ang kamay ni Magnar na nakalahad sa kaniya nung buksan nito ang pintuan. Ngumiti ulit ito at aminado si Marie na mas lalong gumwapo si Magnar pero si Gheron na ang baliw na tinitibok ng kaniyang puso.Bigla naman siyang nanliit sa kaniyang suot na damit. Pang-manang ang suot niya at walang kadating-dating. May nakapulupot pa na makapal na scarf sa kaniyang leeg."Don't be. Maganda ka, Marie kahit wala ka pang damit.""Ano?" napanting naman ang kaniyang teynga sa narinig."Biro lang." Kinabahan ito
INABUTAN siya ni Magnar ng isang beer in can at agad niyang tinanggap iyon. Juice ang binigay nito ng una pero hindi niya tinanggap at siya ang nag-insist na bigyan siya nito ng beer. Nasa isang roof top sila at maganda sa roof top na iyon. Konti lang ang mga tao at halos lahat ay mga couple na masayang nag-uusap."Saan mo gustong iuwi pagkatapos nito?"Napatingin siya rito, "Ako na bahalang umuwi.""I won't let you! Mapapatay na ako ni Taurus.""Taurus?""Nothing." Tinaas nito ang beer nito at nakipag-cheers sa kaniya. "Para sa puso mong wasak!"Sinamaan niya lang ng tingin si Magnar at tahimik na tinungga ang beer. Napapikit siya sa sobrang pait. Hindi yata kinaya ng kaniyang lalamunan dahil bahagya niyang niluwa ang ibang likido."Hindi ka sanay. Juice na lang inumin mo." Muli nitong inoffer sa kaniya ang juice pero hindi niya tinanggap. "Kapag ikaw nalasing, hindi na ako makakabalik ng Pinas na buhay nito."Hindi niya pinansin ang pinagsasabi ni Magnar. Iniinom niya ang beer na na
MAAGA pa lang ay nagpunta na si Marie sa Green House kung saan siya nakatuka. Hinihintay niya si Gheron. Eksaktong pagpatak ng alas-sais ng umaga, dumating si Gheron. Walang ekspresyon mga matang nakatingin sa kaniya."Come with me."Tumango siya at agad na sumunod sa binata. Nauna itong humakbang at malalaki ang hakbang na ginagawa nito kaya halos tumakbo na siya para mahabol ang binata."Here. Gamitin mo 'to." Pabagsak na binigay nito sa kaniya ang mabigat na gamit pang-lalaki.Nasa likuran sila kung saan gawain ng mga lalaki ang pwede ro'n sa bahagi ng farm. Ngayon ay papalapit na ang spring season, konti na lang din ang yelo pero malamig pa rin ang klima."Huwag kang tumunganga, Ms. Antopina. Trabaho ang pinunta natin rito, hindi ang tumunganga lang.""Sorry, Sir."Umungol lang ito na parang 'di sangayon sa pagtawag niya ng 'Sir' dito.Ilang sandali pa ay nagsimula na silang magtrabaho. Magtatannggal ng yelo ang una nilang gawin pero hindi naman kabigatan na trabaho iyon. Imbes na
Nagdalawang isip si Marie kung sasabayan ba niya si Magnar, baka makita na naman siya ni Gheron baka kung ano ang iisipin nito. Pero nawala lahat ng pagdadalawang isip niya nang malanghap ang bagong luto na dala nito. Parang sa tabing daan lang nito binili ang lutong Pinoy at amoy na amoy niya ang adobong baboy."Ayaw mo ba talaga?"Nag-atubli siya. "Anong oras na ba?""Break time na. 10 A.M!""10? Ang bilis ng oras." Napailing siya. Kung gano'n, kanina pa pala siya nagtatanim. May isang oras pa bago siya puntahan ulit ni Gheron. Siguro naman pwedeng kumain lalo na at masarap ang pagkain dala ni Magnar."Ano? The food is waiting, Marie."Ngumiti siya. Para talaga niyang kaibigan si Magnar. Kung ganito sana sila dati. "Sige na nga! Gutom na rin ako.""Good!" Ngumiti ito nang matamis. 'Yong klaseng ngiti na may nakaabang na panganib sa dulo.Ito na ang nag-asikaso sa kaniya. At dahil may mesang nando'n at mga upuan, nilagay na nito sa ibabaw ng stainless table ang dala nitong pagkain. K
Sandaling natigilan ang lalaki sa kaniyang sinabi at sa isipin na titigilan siya nito at yayakapin ay nagkamali si Marie. Dahil mas lalong naging mapusok ito at hindi lang labi nito ang nagpaparusa sa kaniya ngayon, pati na ang kamay nito ay nagpaparusa sa kaniyang katawan."Mahal mo ako?" pauyam na tanong nito.Kinagat nito ang kaniyang leeg at sinipsip iyon. Napapikit siya sa sakit. Gusto niyang manulak at pigilin si Gheron sa ginagawang kabastusan sa katawan niya pero walang lakas ang kaniyang katawan."You love me now, huh? Sweet! Those are the three words I've been dying to hear from you, Marie, pero pinagkait mo sa 'kin dahil isa akong mahirap sa mga mata mo. Ngayong isa na akong mayaman, mahal mo na ako agad? Mahal mo ako agad dahil sa pera ko? Gusto mo maniwala ako?""G-gheron hindi..."Siniil siya ng halik ni Gheron at ang mga salitang gusto niyang sabihin ay tinangay ng hangin. Kung ito ang paraan para makita nito ang totoo, pwes handa niyang ibigay ang kaniyang sarili.Kahi
Lahat ng mga nando'n ay napasinghap sa nakita. Lalo na siya at halos napako siya sa kaniyang kinauupuan. Ilang segundo siyang hindi makahuma sa nasaksihan at kahit hindi niya pagmamay-ari ang lalaki, pakiramdam niya buong mundo ang bumagsak sa kaniya.Dahan-dahan bumagsak ang luha sa kaniyang mata at kasabay ng pag-usbong ng hindi niya maiintindihang galit sa sulok ng puso niya, nagyuko siya ng tingin at hindi nakaligtas kay Fidel ang pag-iyak niya."Marie okay ka lang?" Umiling siya. Gusto niyang maglaho ro'n pero walang lakas ang kaniyang tuhod para tumayo. Damang-dama niya ang galit na hindi niya alam kung saan at para kanino!"Shh..." Inakbayan siya ni Fidel dahil sunod-sunod na hikbi ang kumawala sa lalamunan niya kahit anong pigil niya. "Maririnig ka nilang umiiyak. Exit muna tayo..."Tama. Exit muna siya. May isang exit door na malapit sa kusina, nagmadali siyang tumayo at patakbong umalis do'n. Sumunod naman sa kaniya si Fidel na awang-awa kahit wala itong alam sa nangyayari.
TULAD nga ng sabi ni Magnar na ito ang bahala sa kaniya, ginawa nga nito. Ito ang kumuha ng plane ticket niya at hindi lang iyon, sinamahan siya nitong bumalik ng Pinas kahit ilang beses niyang sinabi rito na kaya niyang umuwi mag-isa o kaya sumabay na lang siya kay Fidel.Pero nung nasa Ninoy Airport na siya, hindi niya na hinayaan si Magnar na ihatid pa siya sa probinsya nila. Nag-alangan pa ito nung una pero nung sinabi niyang gusto niyang mapag-isa at mag-isip, napapayag niya ang binata."Advice from me, Marie. Magpalit ka ng phone kung ayaw mong malaman ni Gallagher kung saan ka." Ito ang huling sabi ni Magnar sa kaniya bago siya nito iniwan.Pero hindi siya magpapalit. Dahil kahit malaman ni Gheron kung saan siya, wala siyang pakialam. Nagtagumpay itong gawin siyang manhid. Nagtagumpay ang lalaking gawin siyang bato sa huli.Bandang gabi siya nang dumating sa probinsyang kinalakihan niya. Ang tanging dala niya ay ang kaniyang maleta at wala siyang kadala-dala kahit anong pasalub
“Ano? Okay na ba kayong dalawa? Mabuti naman at makakatulog na ako ng mahimbing nito. Hindi na ako susundutin ng konsensya ko.” nakahingang saad ni Magnar. Nakaharap sa mga ito ang phone niya at naka-live pa rin ang mga ito gamit sa Facebook niyang kagagawa lang kanina. Gamit niya ang pangalang 'Magnesiumʼ. “Mga ka-viewers, 'yan pala ang dalawang lovebirds. Nagkasakitan muna bago nagbalikan. Kita niyo ang dalawang 'yan? Parang mga tanga lang. Ayawan bago balikan. Kaya ayuko magmahal kasi ganiyan mangyayari sa'kin—— awts! Tangina mo nambato pa!” inis na lumayo siya sa mga ito. Vlogger siya ngayon. “Kilala niyo ang lalaking 'yan? Kaibigan ko 'yan na pinagselusan ako. Hahah. Bobo amputa! Anyways, maganda kasi ang Mariebabes pancakes honey loves so sweet niya kaya ganiyan siya kabaliw.”“Umalis ka nga rito!” asik sa kaniya ni Gallagher.“Masaya ka lang, eh. Taena mo ito na, aalis na!” mabilis niyang saad nang akmang batuhin siya nito ng prutas.Lumayo siya sa mga ito at nagtungo sa sala.
Sabay silang nagtawanan dalawa ng babaeng mahal niya at para mas lalong mapapasana all ang kaibigan, walang sabing tinawid niya ang pagitan ng labi nila ni Marie. Kung alam lang pala niya na sa ganitong paraan siya papatawarin ng dalaga, nag-live na siya sa facebook at nagkunwaring tumalon mula sa roof top ng building noon."Don't be mad at me Gal, Marie. Ang totoo niyan, buong mundo ang nakapanood sa inyo ngayon.""The hell?!""Ano!""Isang buong gabi lang ito." Humalakhak ito. "I'll delete it by morning, swear." Nagtaas ito ng kamayna parang nangangako.Hindi na sila umimik dalawa. Muli niyang hinarap ang dalaga at tinawid ulit ang pagitan ng kanilang labi at mariin itong hinalikan. Parang may fireworks ang kaniyang puso nang tugunin nito ang halik na binigay niya at mas marubdob na paraan. Halik na kay tagal nilang tinitimpi ang isa't isa at wala silang pakialam kung nasa live video sila ni Magnar. Maiinggit ito.Natigil lang sila nang tumunog ang kaniyan tiyan. Natawa siya nang du
Isang malakas na suntok ang tumama sa mukha ni Gallagher nang maiahon siya ni Magnar sa ilalim ng tubig. Galit itong nagsisigaw sa mukha niya habang sinuntok ulit ang kaniyang mukha at niyugyog ang kaniyang balikat."Stupid! Are you trying to kill yourself?! Gago ka na ba talaga, ha, Gal? Tangina mo! Tangina mo talaga!"Nagmulat siya ng mata at nakita niya si Magnar na galit na galit. Nakaupo na ito sa kaniyang tabi at basang-basa. Dahan-dahan siyang bumangon at napahawak sa kaniyang panga. Ngayon siya ulit nakatikim ng suntok mula sa kaibigan."Masakit," usal niya.Napasinghot naman ito at binatukan siya. "Tangina mo Gallagher!""Nasaan ang pinapakuha ko sa'yong beer?""Wala ka ng stock ng beer sa ref mo. May magdadala rito maya-maya lang at darating."Nagkibit siya ng balikat at pinunasan ang gilid ng labi. Nalasahan niya ang kaniyang sariling dugo na nagmula roon. Sa suntok marahil na binigay sa kaniya ni Magnar."Ano ba ang nasa isip mo?""I just wanna rest. Kahit isang gabi lang.
Limang buwan nagdaan. Walang nagbago sa pakikitungo sa kaniya ni Marie. Mas lalo itong naging malamig sa kaniya nung lumipat na ang mga ito sa Manila at sunod pa rin siya nang sunod. Nagmukha siyang aso sa kakasunod sa dalaga. Pinayuhan na rin siya ni YX pero hindi siya nakinig.Binigyan siya nito ng bakasyon at pinakiusapan ayusin niya ang kaniyang sarili pero mahirap yata gawin ang sinabi nito. Mabilis lang sabihin pero sa bawat gabing nagdaan, dahan-dahan siyang tinutupok ng sarili niyang kalungkutan.Tulad ngayon, nasa sariling penthouse siya sa Manila at mag-isang umiinom habang nakatingin sa kalawakan sa gabing iyon. Pang-ilang bote niya na ito ng beer at malakas-lakas na ang tama niya.Natatawa siya habang paulit-ulit na lumilitaw sa isipan niya ang magandang mukha ni Marie. Natatawa siya pero ang sakit na kaniyang naramdaman ay hindi kayang pawiin sa ilang bote ng beer na kaniyang ininom."Marie!!!" malakas siyang napasigaw. Nasa terasa siya at walang makakarinig kahit magwala
Ang lawak ng ngiti ni Gallagher nang maihanda niya ang adobo at dalawa pang niluto. Mabango pero ingat si Magnar, dahil may nilagay siyang pagsisihan nito ng buong buhay. Nagpipigil siyang humalakhak. Umarte siyang kalmado nang umakyat siya sa hagdanan. Susunduin niya lang ang kaibigan at ihatid ito sa kamatayan.Sinadya niya munang daanan ang silid ni Marie at nakita niyang nando'n pa rin ang pagkain sa labas kung saan niya iniwan. Napabuntunghinga siya. inuna niyang kunin ito at bumaba papuntang kusina. Naawa siya sa lutong pagkain niyang hindi man lang nagawang tikman.Nilagay niya sa hugasan ang tray nang magsalita na sa likuran niya si Magnar. Kasunod nito si Marie at mukhang giinawa nitong proteksyon ang babae laban sa kaniya. Ngumisi siya sa isip. Gano'n nga, hangga't nasa paligid ang dalaga hindi niya ito dadapuan ng daliri."Luto na ba Gal?"Huminga muna siya ng sama ng loob bago tumango. "Yeah.""Good! Kasi gutom na ako.""Kumain ka na bago ko ihampas lahat 'yan sa'yo."Ning
Mabilis pa sa kidlat ang naging pagtakbo ni Gallagher sa bintana ng sala para totoong silipin kung nandito nga ba ang walang hiyang kaibigan niya. napamura siya ng malakas nang makita itong nakangiti, umakyat sa bakod at nagwagayway ng puting bandila. May suot itong puting damit na may nakatatak na pangalan niya at peace sign. Nagdilim ang kaniyang mukha. May gana pa talagang umarteng kaibigan sila ngayon. Kung alam lang ni Magnar na nung nakaraan araw pa siya gigil na gigil na pilipitin ang leeg nito hanggang sa mangisay ng tuluyan at layuan ang babaeng mahal niya!"Tanginang gagong 'to! Nagpakita pa talaga—" Hindi niya natuloy ang iba pa na sasabihin nang marinig niya ang mga yapak na nagmula sa hagdanan.Paglingon ni Gallagher, ang walang emosyong mukha ni Marie ang kaniyang nakita. Deri-deritso itong nagtungo sa pintuan na hindi siya nakikita o sadyang ayaw lang siyang tingnan.Gusto niyang harangan ang pintuan para huwag itong lumabas at baka makita nito si Magnar pero hindi niya
Blangko ang mukha ni Marie nang tingnan siya nito at tanggap ni Gheron iyon. Siya ang gumawa ng bagay na ikakamuhi sa kaniya ng dalaga kaya hindi siya pwedeng magreklamo kung pahihirapan siya nito. Babalik siya sa una kung saan at kung paano siya nito kinausap pero mahihirapan siya ngayon."Fidel...""Oh?" mabilis na lumapit si Fidel kay Marie nang tawagin ito ng dalaga. Kakapasok lang nito sa pintuan at may dalang mga prutas na pinamili."Paalisin mo ang taong 'yan." Tumingin ito sa kaniyang gawi at tinuro siya."Marie..." Napatingin sa kaniya si Fidel."Ang pagkakaalam ko, ikaw lang ang tunay kong kapatid. Kung gano'n, anong ginagawa ng taong 'yan dito? Paalisin mo," muling sambit ng dalaga at blangkong tumingin sa kesame."Gheron?"Ngumiti siya sa lalaki. "Yeah, I understand. Sige, alis muna ako." Sandali siyang sumulyap sa dalaga at lihim na nabuntunghinga kahit ang totoo ayaw na ayaw niyang umalis.Mabigat ang balikat nang lumabas siya at nagpasyang sa loob ng kotse na lamang siy
"Putangina ka! Paano ka nakarating d'yan sa probinsya ni Marie?"Tiningnan lang ng masama ni Gheron si Magnar. Akala nito hindi siya babawi sa ginawa nito? Maghintay lang ito."Kung hindi ka panay sulpot at pangingialam sa buhay pag-ibig ko, Magnar, hindi ako magkakaganito!" napakuyom ang kaniyang kamao. Nag-uusap sila sa pamamagitan ng hologram watch niya."Bakit ako?"Nag-dirty sign siya sa lalaki. Hindi sila kaibigan ngayon. Magkaaway sila ng lalaki at tama na ang tatlong araw na parusa nito sa kaniya. Pinagbibigyan lang niya ang ginawa nito para sa kasalanan ginawa niya kay Marie. Pero nangangako siyang babawi. Babawi siya para kay Marie."Huwag mong ipakita sa'kin ang mukha mo Magnar kapag nagmahal ka rin! Dahil gagawin ko rin miserable ang buhay mo. Hayop ka! Alam mong ikaw ang pinagseselusan ko, panay ka pa rin lapit sa babaeng gustong-gusto ko. Hindi ka talaga totoong kaibigan!"Isang malakas na tawa naman ang ginawa nito na parang hindi siya nito binugbog at kinulong ng tatlo
Mabilis pa sa kidlat ang paglapit sa kaniya ng lalaking tinakasan niya sa Japan. Ayaw niyang makita ang mukha nito kaya anong ginagawa nito sa harapan niya? mabilis niyang iniwas ang sarili sa lalaki. Wala siyang pakialam sa walang ampat na paglabasan ng mga dugo sa kaniyang noo."Tangina! Anong ginawa niyo kay Marie?" boses iyon ni Fidel pero nanlalabo ang kaniyang mata dahil na rin siguro sa luha kaya hindi niya makita ito.Pilit siyang tinulungan ni Gheron pero pinapaalis niya ang kamay nito. Kahit ang paghawak lang sa kaniya ay hindi niya ito pahihintulutan."Marie...""Umalis ka na Gheron! Bakit ka pa nandito?!" Tinulak niya ang lalaki pero hindi ito natinag. "Bumalik ka na sa kung saan impyerno ka galing!" Binangga niya ito para padaanin lang siya at hindi naman siya nabigo, binigyan siya nito ng daan.Ang puso niya, tuluyang nawala. Nagkawasak-wasak. Hindi lang ang lalaki ang nanakit sa kaniya, pati na rin ang inakala niyang pamilya. Pamilya pero wala siyang halaga.Mabilis siy