MADILIM ang anyo ni Marie habang sakay siya sa truck papuntang City. Iniwasan niya si Gheron dahil sa kakulitan nito, pero heto at naging kasama pa niya sa loob ng isang oras papuntang Furano."Anong gagawin mo pala sa Furano?" tanong nito habang nagmamaneho. Saglit itong sumulyap sa kaniya.Hindi siya nagsalita. Wala siyang pakialam sa presinsya ng lalaki. Ang gusto lang niya ay ma-withdraw ang pera at makapagpadala sa pamilya sa probinsya. Hindi nga siya nakapagpalit ng kasuotan. Hindi naman ito mahalaga. Minsan nga, inaasar na siya ni Judith na papunta na siya sa pagiging manang. Maliban sa wala na siyang ka-choice-choice paano manamit, hindi rin siya marunong mag-ayos ng sarili. Kaya nakakapagtaka kung bakit maraming gustong pumorma sa kaniya kung alam naman ng mga ito na hindi siya maganda."Mabuti na lang at ako ang natukang magmaneho ngayon. Absent kasi ang isa sa driver, may sakit daw kaya ako muna ang inassign ng Team Leader. I'm glad, kasama kita papuntang Furano. Masaya ang
Ibaba mo nga ako!" Nagpipigil siyang gumawa ng eksina. Kaya kahit umusok na ang kaniyang ilong at gusto niyang magwala sa nakakahiyang eksenang ginawa ni Gheron, wala siyang magawa kundi ang hinaan ang boses para hindi sila masyadong makatawag-pansin sa mga taong nando'n."I won't," kkangising saad nito at balewala rito ang kaniyang bigat. "You will go with me instead of taking that taxi."Mas lalong napanting ang kaniyang teynga. Kulang na lang ay hampasin niya ang ulo nito gamit ang kaniyang kamay pero hindi niya magawa. "Gheron. Ibaba. Mo. Ako.""My name sound so sexy. Do it again." Ngumiti ito at kinindatan siya.Kumunot ang kaniyang noo. Hindi niya makuha ang ibig sabihin nitong sexy."Say, 'Gheron ibaba mo ako please,' again." Ang lawak nang ngiti nito. Pwede na siyang lunukin."Isa!""Alam mo nung nag-aral ako sa primary school, ang teacher namin ang takot 'pag ako ang nagbilang." Nagsimulang humakbang si Gheron na pangko-pangko siya at balewala rito ang paninilat niya ng mata.
"Shh... Pinagtitinginan na tayo sa kaingayan mo." Nakakalokong saad nito habang humakbang papasok sa loob ng pastry house."Gago ka talaga!" asik niya rito at nagpipigil na gumawa ng eksena. Siya ang nahihiya! "Ibaba mo ako o hindi?" Ginamitan niya ito ng warning tone at imbes na matakot ito, ningitian lang siya nito ng nakakalaglag panty."Ito na. Kalma ka lang d'yan."Hindi siya nakaimik nang makitang nasa loob ng sila ng Pastry house at binaba siya nito sa upuan nando'n malapit sa may salamin dingding. Halos lumubog siya sa hiya nang makitang sa kanila halos nakatingin ang mga customer."Bwesit ka talaga!"Ngumiti lang ito at nagkibit ng balikat. "Gusto ko lang tikman ang cookies nila dito."Hindi siya nag-abalang tumugon. Kalalaking tao nito tapos mahilig sa matatamis? Nagkukot ang kaniyang kalooban at napahalukipkip. Nakadalawa na ang lalaki sa kaniya sa pagbuhat at sa susunod na uulitin pa nito ang pagbuhat sa kaniya, mag-asawang sampal na ang aabutin nito sa kaniya."Alam kong
Inis na napabangon si Marie. Hindi siya makatulog. Kanina pa siya paikot-ikot sa kaniyang kinahihigaan at halos siya na lang yata ang gising. Kanina pa umikot ang orasan na hatinggabi na at dapat sa mga oras na ito ay nagpapahinga na siya para bukas.Magtimpla na lang ako ng gatas.Nagpasya siyang tumayo at nagtimpla ng gatas. Bitbit niya ang mug at lumabas siya sandali, doon siya sa may balcony tumambay habang pinagmamasdan ang malungkot na buhay ng Hokkaido. Malungkot para sa mga tulad nilang mas piniling mangibang bansa at lumayo sa pamilya.Marahan niyang iniinom ang gatas nang matanaw niya si Gheron na lumabas din at may bitbit na isang mug na alam niyang kape ang laman. Tumambay ito sa balcony at matiim siyang tinitigan. Kung nung una ay lagi siya nitong ningingitian, ngayon hindi. Parang binabasa siya nito mula sa malayo at isang nakakamatay na tingin lang din ang kaniyang binigay rito.Hindi siya papasok sa loob dahil nabibwesit siya sa mukha ng lalaki. Siya ang naunang lumaba
"OH, saan ka pupunta?"Napatingin siya kay Judith nang harangan siya nito sa kaniyang daraanan. Nakataas ang kilay nito at sinuri ang kaniyang suot mula paa hanggaang ulo."Sa suot mo, mukhang pupunta ka ng farm at mukhang pupunta ka sa city. Masyadong ah— old fashion ka naman, Marie!"Blangkong tumango lang siya sa sinabi ni Judith at tinalikuran ito, pupunta siya sa City na hindi kasama ito. Hindi siya mamasyal. Pupunta siya sa City para mag-sideline bilang dishwasher."Huwag mong sabihin—""Tama ka," putol niya rito nang balingan niya ito ng tingin.Napanganga na lamang ito at hindi makapaniwala sa kaniyang sinabi. Parang kabaliwan ang gagawin niya sa tingin nito. "Day off natin ngayon, oh! It means, pahinga-hinga muna at picture-picture para pang-post natin sa facebook mong puro larawan ng mga kapatid mo. Kung hindi shared post, puro naman mga tags tapos ang dull pa tingnan ng facebook mo. Walang ka dating-dating!" Nagpakumpas-kumpas pa ito ng kamay na parang nagsasagawa ng choir.
angalay ang balikat ni Marie nang magpahinga siya. Maraming customer at hindi dahil sa masasarap ang mga pagkain, kundi dahil sa presinsya ni Gheron na walang pinipiling babaeng lalandiin. Ito kasi ang personal na naglalagay sa mga mesa ng mga customer na nando'n at tuwang-tuwa naman ang mga turista sa presinsya ng binata. Lalo na rin ang matandang Manager nang makitang dumoble ang mga customer nito."Arigatugozaimasu!" Thank you so much. Tipid ang ngiting tinanggap niya ang sahod sa araw na iyon. Bahagya siyang yumuko bilang paggalang dito.Tumango lang ang matandang Manager at sinabihan siyang bumalik tuwing day-off niya. Ngumiti lang siya. Talagang babalik siya lalo na at malaki ang binigay nitong pera. Dinaig ang dalawang araw na kita niya sa ibang sideline."Heading home?"Naglinya ang kaniyang kilay nang marinig niya ang boses ni Gheron. Minsan inisip niya rin, kabute ito. Kung saan-saan ito lumalabas. Agad niyang nilagay sa bag ang pera at inayos ang kaniyang suot na damit na o
ANG lawak ng ngiti ni Gallagher habang yakap-yakap niya si Marie. Mabango ang buhok nito. Natawa siya. Huhulaan niya, Palmolive shampoo ang gamit nito na kulay pink. Babaeng-babae ang dating at nagustuhan niya sa pang-amoy."A-andiyan pa b-ba 'yong bata?""Shh... Stop talking, pancakes. Nakatingin pa rin sa 'yo ang bata. Isipin mong mabuti kung hindi mo ba ito kapatid." Gusto niyang humagalpak ng tawa. Kailan pa siya naging mapagsamantala para lang mapalapit sa babaeng ito na parang tigre at maamong tupa?"W-wala ba siyang balak umalis?""Wala."Natahimik ang babae at gustong-gusto niya kapag ganito sila lagi ng dalaga. Wala lang, gusto niya lang. Maliban sa ang bango ng buhok nitong hinaluan ng pawis at kusina, okay lang.Pinipigil niya rin ang sariling huwag matawa at baka mahalata siya ni Marie. Paniguradong hindi lang sampal ang makukuha niya sa babae."Paalisin mo siya—""Shh! Nasa tabi mo na siya ngayon. Humihingi yata ng barya. Ramdam mo ang kalabit niya? Ate, barya raw?" Mas l
"Marie..."Naramdaman niya ang presinsya ni Gheron sa kaniyang likuran. Ang hikbi niya ay naging hagulhol na hindi niya kayang pigilan. Masakit na masakit na at alam niya kung para saan ang luhang iyon ngayon. Alam niya pero wala siyang panahon magreklamo, wala siyang karapatan. Ito ang pamilyang namulatan niya at ito ang pinangakuan niyang gagawin niya lahat sa ngalan ng pamilya. Siya ang may trabaho. Kaya siya dapat ang magbibigay, iyon ang laging sinasabi ng kaniyang magulang.Panay patak ang kaniyang mga luha at kahit anong punas ni Marie, hindi nawawala iyon. Parang may sariling isip ang mga ito na panay ang patak."Marie, okay ka lang ba? I'm sorry."Hindi siya kumibo. Ayaw niyang may makakita sa kaniyang mahina pero heto at si Gheron pa ang nakasaksi sa kaniyang kahinaan ngayon."Marie...""Pwede ba!" Malakas niyang winaksi ang kamay ni Gheron na dumantay sa kaniyang balikat. "Pwede ba umalis ka na! Iwanan mo ako!" Tigmak sa luha ang kaniyang mata nang humarap siya rito.Masaya
“Ano? Okay na ba kayong dalawa? Mabuti naman at makakatulog na ako ng mahimbing nito. Hindi na ako susundutin ng konsensya ko.” nakahingang saad ni Magnar. Nakaharap sa mga ito ang phone niya at naka-live pa rin ang mga ito gamit sa Facebook niyang kagagawa lang kanina. Gamit niya ang pangalang 'Magnesiumʼ. “Mga ka-viewers, 'yan pala ang dalawang lovebirds. Nagkasakitan muna bago nagbalikan. Kita niyo ang dalawang 'yan? Parang mga tanga lang. Ayawan bago balikan. Kaya ayuko magmahal kasi ganiyan mangyayari sa'kin—— awts! Tangina mo nambato pa!” inis na lumayo siya sa mga ito. Vlogger siya ngayon. “Kilala niyo ang lalaking 'yan? Kaibigan ko 'yan na pinagselusan ako. Hahah. Bobo amputa! Anyways, maganda kasi ang Mariebabes pancakes honey loves so sweet niya kaya ganiyan siya kabaliw.”“Umalis ka nga rito!” asik sa kaniya ni Gallagher.“Masaya ka lang, eh. Taena mo ito na, aalis na!” mabilis niyang saad nang akmang batuhin siya nito ng prutas.Lumayo siya sa mga ito at nagtungo sa sala.
Sabay silang nagtawanan dalawa ng babaeng mahal niya at para mas lalong mapapasana all ang kaibigan, walang sabing tinawid niya ang pagitan ng labi nila ni Marie. Kung alam lang pala niya na sa ganitong paraan siya papatawarin ng dalaga, nag-live na siya sa facebook at nagkunwaring tumalon mula sa roof top ng building noon."Don't be mad at me Gal, Marie. Ang totoo niyan, buong mundo ang nakapanood sa inyo ngayon.""The hell?!""Ano!""Isang buong gabi lang ito." Humalakhak ito. "I'll delete it by morning, swear." Nagtaas ito ng kamayna parang nangangako.Hindi na sila umimik dalawa. Muli niyang hinarap ang dalaga at tinawid ulit ang pagitan ng kanilang labi at mariin itong hinalikan. Parang may fireworks ang kaniyang puso nang tugunin nito ang halik na binigay niya at mas marubdob na paraan. Halik na kay tagal nilang tinitimpi ang isa't isa at wala silang pakialam kung nasa live video sila ni Magnar. Maiinggit ito.Natigil lang sila nang tumunog ang kaniyan tiyan. Natawa siya nang du
Isang malakas na suntok ang tumama sa mukha ni Gallagher nang maiahon siya ni Magnar sa ilalim ng tubig. Galit itong nagsisigaw sa mukha niya habang sinuntok ulit ang kaniyang mukha at niyugyog ang kaniyang balikat."Stupid! Are you trying to kill yourself?! Gago ka na ba talaga, ha, Gal? Tangina mo! Tangina mo talaga!"Nagmulat siya ng mata at nakita niya si Magnar na galit na galit. Nakaupo na ito sa kaniyang tabi at basang-basa. Dahan-dahan siyang bumangon at napahawak sa kaniyang panga. Ngayon siya ulit nakatikim ng suntok mula sa kaibigan."Masakit," usal niya.Napasinghot naman ito at binatukan siya. "Tangina mo Gallagher!""Nasaan ang pinapakuha ko sa'yong beer?""Wala ka ng stock ng beer sa ref mo. May magdadala rito maya-maya lang at darating."Nagkibit siya ng balikat at pinunasan ang gilid ng labi. Nalasahan niya ang kaniyang sariling dugo na nagmula roon. Sa suntok marahil na binigay sa kaniya ni Magnar."Ano ba ang nasa isip mo?""I just wanna rest. Kahit isang gabi lang.
Limang buwan nagdaan. Walang nagbago sa pakikitungo sa kaniya ni Marie. Mas lalo itong naging malamig sa kaniya nung lumipat na ang mga ito sa Manila at sunod pa rin siya nang sunod. Nagmukha siyang aso sa kakasunod sa dalaga. Pinayuhan na rin siya ni YX pero hindi siya nakinig.Binigyan siya nito ng bakasyon at pinakiusapan ayusin niya ang kaniyang sarili pero mahirap yata gawin ang sinabi nito. Mabilis lang sabihin pero sa bawat gabing nagdaan, dahan-dahan siyang tinutupok ng sarili niyang kalungkutan.Tulad ngayon, nasa sariling penthouse siya sa Manila at mag-isang umiinom habang nakatingin sa kalawakan sa gabing iyon. Pang-ilang bote niya na ito ng beer at malakas-lakas na ang tama niya.Natatawa siya habang paulit-ulit na lumilitaw sa isipan niya ang magandang mukha ni Marie. Natatawa siya pero ang sakit na kaniyang naramdaman ay hindi kayang pawiin sa ilang bote ng beer na kaniyang ininom."Marie!!!" malakas siyang napasigaw. Nasa terasa siya at walang makakarinig kahit magwala
Ang lawak ng ngiti ni Gallagher nang maihanda niya ang adobo at dalawa pang niluto. Mabango pero ingat si Magnar, dahil may nilagay siyang pagsisihan nito ng buong buhay. Nagpipigil siyang humalakhak. Umarte siyang kalmado nang umakyat siya sa hagdanan. Susunduin niya lang ang kaibigan at ihatid ito sa kamatayan.Sinadya niya munang daanan ang silid ni Marie at nakita niyang nando'n pa rin ang pagkain sa labas kung saan niya iniwan. Napabuntunghinga siya. inuna niyang kunin ito at bumaba papuntang kusina. Naawa siya sa lutong pagkain niyang hindi man lang nagawang tikman.Nilagay niya sa hugasan ang tray nang magsalita na sa likuran niya si Magnar. Kasunod nito si Marie at mukhang giinawa nitong proteksyon ang babae laban sa kaniya. Ngumisi siya sa isip. Gano'n nga, hangga't nasa paligid ang dalaga hindi niya ito dadapuan ng daliri."Luto na ba Gal?"Huminga muna siya ng sama ng loob bago tumango. "Yeah.""Good! Kasi gutom na ako.""Kumain ka na bago ko ihampas lahat 'yan sa'yo."Ning
Mabilis pa sa kidlat ang naging pagtakbo ni Gallagher sa bintana ng sala para totoong silipin kung nandito nga ba ang walang hiyang kaibigan niya. napamura siya ng malakas nang makita itong nakangiti, umakyat sa bakod at nagwagayway ng puting bandila. May suot itong puting damit na may nakatatak na pangalan niya at peace sign. Nagdilim ang kaniyang mukha. May gana pa talagang umarteng kaibigan sila ngayon. Kung alam lang ni Magnar na nung nakaraan araw pa siya gigil na gigil na pilipitin ang leeg nito hanggang sa mangisay ng tuluyan at layuan ang babaeng mahal niya!"Tanginang gagong 'to! Nagpakita pa talaga—" Hindi niya natuloy ang iba pa na sasabihin nang marinig niya ang mga yapak na nagmula sa hagdanan.Paglingon ni Gallagher, ang walang emosyong mukha ni Marie ang kaniyang nakita. Deri-deritso itong nagtungo sa pintuan na hindi siya nakikita o sadyang ayaw lang siyang tingnan.Gusto niyang harangan ang pintuan para huwag itong lumabas at baka makita nito si Magnar pero hindi niya
Blangko ang mukha ni Marie nang tingnan siya nito at tanggap ni Gheron iyon. Siya ang gumawa ng bagay na ikakamuhi sa kaniya ng dalaga kaya hindi siya pwedeng magreklamo kung pahihirapan siya nito. Babalik siya sa una kung saan at kung paano siya nito kinausap pero mahihirapan siya ngayon."Fidel...""Oh?" mabilis na lumapit si Fidel kay Marie nang tawagin ito ng dalaga. Kakapasok lang nito sa pintuan at may dalang mga prutas na pinamili."Paalisin mo ang taong 'yan." Tumingin ito sa kaniyang gawi at tinuro siya."Marie..." Napatingin sa kaniya si Fidel."Ang pagkakaalam ko, ikaw lang ang tunay kong kapatid. Kung gano'n, anong ginagawa ng taong 'yan dito? Paalisin mo," muling sambit ng dalaga at blangkong tumingin sa kesame."Gheron?"Ngumiti siya sa lalaki. "Yeah, I understand. Sige, alis muna ako." Sandali siyang sumulyap sa dalaga at lihim na nabuntunghinga kahit ang totoo ayaw na ayaw niyang umalis.Mabigat ang balikat nang lumabas siya at nagpasyang sa loob ng kotse na lamang siy
"Putangina ka! Paano ka nakarating d'yan sa probinsya ni Marie?"Tiningnan lang ng masama ni Gheron si Magnar. Akala nito hindi siya babawi sa ginawa nito? Maghintay lang ito."Kung hindi ka panay sulpot at pangingialam sa buhay pag-ibig ko, Magnar, hindi ako magkakaganito!" napakuyom ang kaniyang kamao. Nag-uusap sila sa pamamagitan ng hologram watch niya."Bakit ako?"Nag-dirty sign siya sa lalaki. Hindi sila kaibigan ngayon. Magkaaway sila ng lalaki at tama na ang tatlong araw na parusa nito sa kaniya. Pinagbibigyan lang niya ang ginawa nito para sa kasalanan ginawa niya kay Marie. Pero nangangako siyang babawi. Babawi siya para kay Marie."Huwag mong ipakita sa'kin ang mukha mo Magnar kapag nagmahal ka rin! Dahil gagawin ko rin miserable ang buhay mo. Hayop ka! Alam mong ikaw ang pinagseselusan ko, panay ka pa rin lapit sa babaeng gustong-gusto ko. Hindi ka talaga totoong kaibigan!"Isang malakas na tawa naman ang ginawa nito na parang hindi siya nito binugbog at kinulong ng tatlo
Mabilis pa sa kidlat ang paglapit sa kaniya ng lalaking tinakasan niya sa Japan. Ayaw niyang makita ang mukha nito kaya anong ginagawa nito sa harapan niya? mabilis niyang iniwas ang sarili sa lalaki. Wala siyang pakialam sa walang ampat na paglabasan ng mga dugo sa kaniyang noo."Tangina! Anong ginawa niyo kay Marie?" boses iyon ni Fidel pero nanlalabo ang kaniyang mata dahil na rin siguro sa luha kaya hindi niya makita ito.Pilit siyang tinulungan ni Gheron pero pinapaalis niya ang kamay nito. Kahit ang paghawak lang sa kaniya ay hindi niya ito pahihintulutan."Marie...""Umalis ka na Gheron! Bakit ka pa nandito?!" Tinulak niya ang lalaki pero hindi ito natinag. "Bumalik ka na sa kung saan impyerno ka galing!" Binangga niya ito para padaanin lang siya at hindi naman siya nabigo, binigyan siya nito ng daan.Ang puso niya, tuluyang nawala. Nagkawasak-wasak. Hindi lang ang lalaki ang nanakit sa kaniya, pati na rin ang inakala niyang pamilya. Pamilya pero wala siyang halaga.Mabilis siy