Chapter 37.2 - Risk

I woke up the next day, medyo ayos na ang panahon ngunit may kaunting ulan pa rin. Wala pa rin kaming pasok dahil nagpasya ang mga taong linisin muna ang mga kalsada at escuelahan. Maraming puno ang nabagsak at maraming bubong ang tinangay ng hangin kahapon. Maraming mga napinsalang bahay kaya nagkasundo ang mga tao na magtulungan muna sa paglilinis.

Late ako nagising kumpara sa nakasanayan kong gising. Siguro ay dahil sa pagod. Pagod kakaiyak magdamag dahil sa sobrang daming nangyayari sa buhay ko ngayon. Para bang isang araw ay gumising nalang ako bigla at nagkaganito na ang lahat. Parang panaginip.. hindi ko pa rin lubusang matanggap na nangyari ang mga ito ilang buwan pa lang ang nakakalipas.

Wala na si Amion sa tabi ko nang magising ako kaya naman naligo na 'ko at naghanda. Pagtapos ay nagpasya na 'kong bumaba para puntahan sila. Hindi ko masasabing ayos na 'ko dahil pakiramdam ko ay kailanman, hindi ako magiging okay. I cannot accept the fact that I'm not a normal person anymore