Third Person's Point of View
Mystica is tied in a chair. Her mouth has a tape on it, stopping her from speaking. Her head is slightly bowed and by the look of it, it looks like she fell asleep. She's locked in a room inside Montgomery's mansion.
"What a gorgeous lady sleeping in here," Agape maliciously said.
He's eyeing on the lady and everyone inside the mansion knew it. Akasha chuckled and left them in front of the door of the room where Mystica is sleeping. Astraea shook her head before following her sister. Auldrey and Aphelios grin mischievously while Amion, on the other hand, has no time to make fun of it. He's dead serious while looking at his brother who is lusting over the lady.
He knew it the moment they saw Mystica. And he knew his brother, he
Third Person's Point of ViewNaiwan si Aphelios, Auldrey, Agape at Astraea sa living room ng mansion nila. Nagkakatuwaan ang mga ito ngunit nanatiling tahimik si Astraea. She has a gut feeling that something will happen tonight. Malalim ang iniisip nito nang marinig niya ang usapan ng mga kapatid."I feel like Amion is hiding something.." their eldest brother said before sipping on his wine.Yeah.. that's right. Astraea felt it, too. She rolled her eyes and decided to go upstairs. She was about to enter her room when she heard Akasha's voice followed by the noise downstairs. It's like someone forced to enter their mansion. Before she could even check her siblings, she heard another noise coming from her room so she immediately opened it.There, she saw a huge gray werewolf. It was her instincts that make her fuming mad. Her eyes were bloodshot, her sharp fangs is now visible as she saw their greatest
What happened that night was too much for me. It goes according to our plan, that is to corner the Montgomery siblings in their own mansion. This was Amion's idea. He took me to their house as a hostage just to please his siblings and to buy some time and it worked! Nang makuha nila Maeve ang signal ay doon na nila pinasok ang mansion.More than ten werewolves risked their life just to help us defeat the Montgomery siblings. Nagulat at nabahala ang tatay ni Theodore nang sabihin nila ang tungkol dito ngunit hindi naman siya nagdalawang isip na tulungan kami, na tulungan ako. Hinala niya noon pa man na may kakaiba sa'kin, mas lalo lang umusbong ang hinala niyang 'yon nang ihabilin ako sakanila ni Mommy noong nag-aagaw buhay ito.Ang sabi ay kapag may naghanap sa'kin ay huwag daw akong ibigay. She also told them to protect me at all cost, otherwis
"Tama! Hybrid nga ang tawag doon.. But is it true? May hybrid ba talaga? Ang alam ko'y wala," ani Vernon.They're talking about the cure to a werewolf's bite. Wala akong ginagawa kundi makinig dahil wala naman akong alam sa mga sinasabi nila."What is hybrid?" tanong ko.Theodore is still quiet but he's listening. Hindi niya lang talaga maalis ang tingin kay Astraea na abala ngayon sa pagkain at pakikinig."It is a cross-breed of two supernatural species, a vampire and a werewolf. Some says that hybrids are not real, it's just a bunch of lies made by the witches to scare the shit out of two powerful species," ani Maeve.Napaisip ako dahil sa sinabi niya. Totoo bang may ganoon? Kung sabagay, sino bang mag-aakala na may taong lobo at bampira? Kung ang dalawang 'yon nga ay totoo, ano pa kaya ang hybrid?"Or maybe it's true? May nabasa ako sa journal ni lolo tungkol doon. Na may mga bampirang gustong gumawa ng hybrids, they made a treaty w
"Papatayin mo ba 'ko?" Theodore angrily said.Agresibo itong nagtungo sa'min para harapin si Astraea. Ito na nga ba ang sinasabi ko! Mukhang hindi na talaga magkakasundo ang dalawang 'to!"Oo sana, congrats nakailag ka!" Astraea said like it's not a big deal!Agad na umusbong ang galit ni Theodore kaya hindi na niya napigilan ang sarili at sinugod na si Astraea. The woman is holding a dagger while Theodore is holding a combat stick. Mabilis at agresibo ang mga galaw nila kaya wala akong nagawa kundi tumunganga sa isang gilid at pagsabihan lamang ang mga ito. I can't stop them, ayokong pumagitna lalo na't mukhang delikado silang dalawa ngayon.Gosh! When will their feud end? For pete's sake, we are not enemies!"Hey! That's enough!" I shouted but no one listened.
"You like it? Let me see.." saad ko nang makita ang hinawakan niyang damit.It's a soft pink cardigan type with tube underneath. Humanap ako ng pants na bagay doon, as soon as I found one, I immediately gave it to her."Try mo sa fitting room dali!" excited kong sambit.We're here in one of this mall's boutiques. Ang mga bodyguards namin ay naroon sa couch kung saan pwede silang maghintay. Mukhang hindi naman sila nababagot dahil sila ang center of attraction doon. Gustong gusto naman nila, lalo na ni Vernon at Theodore!"Uh, it's a little pricey.. I don't have any money with me so.." nahihiya nitong sabi.My brows furrowed, "Don't worry about it, it's on me!" I uttered.Ayaw niya pa noong una ngunit napapayag ko rin naman siya agad nang sabihin kong pwede niya naman ako bayaran once na may pera na siya. I just said that para pumayag siya, effective naman.Habang nagsusukat siya ay kung ano-ano pang mga damit a
Third Person's Point of View "May cheat 'yan si Theodore kaya niya nakuha yung teddy bear! O baka naka-tsamba lang!" ani Vernon. Sa parking lot ng isang mall ay makikita ang grupo nila Mystica na naglalakad palapit sa isang sasakyan. Katatapos lang nila mamili at mag libang sa arcade. Kita ang tuwa sa mga mukha nito habang pinag-uusapan ang mga nangyari kanina. "Ang sabihin mo, inggit ka lang! Hindi mo kasi kayang kunin yung teddy bear!" pang-iinis pa ni Theodore. Bumusangot ang mukha ni Vernon at inabala nalang ang sarili sa pagbukas ng sasakyan. Panay ang asar at tawanan ng mga kasama niya. Maeve, Amion and Theodore placed the bags full of foods and groceries inside the trunk before they went in. Mystica did the same and when it was Astraea's turn to get inside, she felt something.. someone's watching them. Luminga-linga ito sa paligid habang nakayakap sa teddy bear na ibinigay ni Theodore sakaniya. Her instincts were never wrong. It's like someone is watching them from afar
After a little fun, we went back to our own lifestyle. Isang linggo na rin ang nakalipas magmula noong nakasagupa namin ang mga kapatid ni Amion, isang linggo na rin akong nangangamba na baka nasa tabi tabi lang sila at naghihintay ng tamang tiyempo para kalabanin muli kami."You still have the necklace?" tanong ni Vernon sa akin nang ihatid niya 'ko sa auditorium kung nasaan ang mga kasamahan ko sa arts club.Naalala kong nasa wallet ko lang 'yon at hindi na isinuot dahil naiirita ako tuwing nakulo. Araw-araw ba naman akong napapaligiran ng mga bampira, sinong hindi maiirita roon?"What's the point, Vern? Everyday natin kasama sila Maeve, naiinis lang ako tuwing nakulo siya," I ranted.Vernon looked at me disappointedly before grabbing my wallet and took the necklace there. Napailing ito habang isinusuot sa'kin 'yon."Kahit na.. you should always wear this, paano kung mag-isa ka
I went to the coffee shop after class, hinatid ako ni Amion at Astraea. Akala ko'y aalis na sila ngunit mas pinili nilang manatili. Pabor naman doon si Tiya Lo dahil kilala ang Montgomery dito sa Peculium. Nag-uusap lamang sila ni Amion tungkol sa kung ano-ano habang si Astraea ay nililibot ang kabuuan ng coffee shop. Maeve and Vernon still have classes so they can't come while Theodore is busy with his practice, may laro kasi sila sa foundation day. "Hija, hindi mo naman sinabi na kaibigan mo pala ang mga Montgomery," ani Tiya Lo. Medyo marami ang customer ngayon at halos lahat ay pinapanood lang ang dalawang Montgomery. Mukhang sila lang yata ang pinunta ng mga ito. "Ah, nakalimutan ko po yatang sabihin. Si Maeve ho ang dahilan kung bakit kami nagkakilala, magkaibigan po kasi sila ni Maeve," sagot ko rito at inabala ang sarili sa mga orders nung iba. Astraea helped me. Ayaw ko sana at mas lalong ayaw ni Tiya Lo dahil customer din ito ngunit nagpumilit si Astraea at sinabing gus
Sumakay na silang lahat sa van. Hinihintay nalang si Amion na hindi pa lumalabas sa munting bahay ni Mama. I waited for him too. Gusto kong makausap siya bago man lang sila umalis. But I doubt if he will ever talk to me. Nakita ko siyang palabas na ng pinto. Marahas ang bawat hakbang nito at mariin ang titig sa'kin. Napaatras si Constantine nang agresibo itong lumapit sa'kin. Hinawakan nito ang palapulsuhan ko at dinala ako palapit sa van. "Come with me. It's dangerous here!" aniya, mahina ngunit mariin ang pagkakasabi. Nagpumiglas ako at dahil hindi masyadong mahigpit ang kapit niya ay nakawala ako rito. He looked at me, annoyed by my sudden movement. "What? No! I know what I'm into, Amion. I know how dangerous it is, I know.. and I'm staying.." sagot ko, hawak ang palapulsuhan na mukhang namumula dahil sa kapit niya kanina. Napatingin siya rito at agad na ibinalik ang tingin sa'kin. Ang mata niya ay unti-unting pumungay at sa sandaling 'yon ay nakitaan ko siya ng takot at kah
A lot of things happened the past months. It is, so far, the most unexpected things that ever happened to me. I am Mystica Iuella Braganza, a simple maiden living in Peculium Ville. I met Theodore and Vernon, my best friends. And then, I met Maeve.. the one who made me feel things. We became close. He's protective and gentleman. He made me realize that I am also a woman. I thought I liked him, it turns out that the reason why I'm feeling such things towards him is because I am sired to him. Through Amion, who almost killed me with his motorcycle that night, I found out that Maeve is a vampire. And Theodore is a werewolf. I was devastated, I feel like they betrayed me. But that doesn't change the fact that they are my friends.. and friends always understands. And I'm sure that even if I'm the most difficult person in the world, they would understand me. That's for sure.And then, the Montgomery's entered the picture. I thought they were bad. Maybe they are, but they are not 'just' bad
THIRD PERSON'S POINT OF VIEWHindi pa rin makapaniwala si Mystica sa lahat ng nangyari. She made Ambrogio taste a werewolf's bite. Alam niyang walang takas si Ambrogio sa kamatayang 'yon at kaunting oras na lang ang natitira rito kaya pinakawalan niya rin ito kalaunan. Pagkatapos no'n ay nawalan din siya ng malay. Ayon ang huling naaalala niya sa mga nangyari. Nalaman niya nalang paggising na natagpuan siya nila Maeve at mabilis na dinaluhan, pati na rin si Amion na walang malay. "Where's Amion? Is he alright?" ayon ang unang lumabas sa bibig niya nang magising siya sa araw na 'yon. Nang magising ay bumungad sakaniya ang mga nag-aalalang kaibigan. Naroon si Maeve, Theodore at Vernon sa gilid ng kaniyang kama, mukhang nabitin ang pinag-uusapan nang magising si Mystica. Nagtataka ito dahil isang hindi pamilyar na kwarto ang kinaroroonan nila. Halatang gawa sa kahoy ang kabuuan nito. May isang bintana na hinaharangan ng puting kurtina. May mga simpleng muwebles sa ibabaw ng maliit na
THIRD PERSON'S POINT OF VIEWSa gitna ng kagubatan na 'yon ay nanaig ang katahimikan. Tanging kuliglig, tunog ng tuyong dahon at kaluskos ng mga hayop lamang ang maririnig. Napapalibutan ito ng mga alagad ni Ambrogio kaya nararapat lamang na maging maingat sila sa mga gagawin."Nakita niyo ba sila Mystica?" tanong agad ni Theodore nang makita nila sila Maeve at Zoraidah.Samantalang bakas naman ang pagkalito sa mukha ng dalawang kaibigan. Marahil ay nagtataka sila kung bakit kasama nila Astraea si Constantine gayong kalaban nila ito."Let me guess, something's not right here and you needed help?" tanong ni Zoraidah.Lingid sa kaalaman ng lahat ay may kakaiba itong nararamdaman at kahit pa hindi sabihin ni Mystica sakaniya ang problema ay alam niyang may kakaiba nga rito. She just feel it but she's not sure where to start. Alam niyang may mali, naghinala siya noong nagtungo si Constantine sa shop para kausapin si Mystica. Kasunod no'n ay ang pag atake nila Harriet at Randall, at ang pa
"Mystica!" I pushed Ambrogio as soon as I heard Amion's voice. Napatingin agad ako sa gawi nito, naka luhod ito at may balisong na naka tapat sa leeg niya. Bihag siya ngayon ni Harriet na malawak ang ngisi habang naka sabunot ang isang kamay sa buhok ni Amion. I gritted my teeth and tried to step backwards, distancing myself from Ambrogio. He was taken aback.I clenched my fist more as I realized everything. Ambrogio is here to kill me. Hindi ko alam kung bakit ako nagpadala sa emosyon ko gayong narito siya para patayin ako. But.. I felt something. Alam kong ganoon din siya. Pareho kaming nakaramdam ng lukso ng dugo.. ngunit hindi dapat ako magpa-apekto roon. Hindi ko dapat kalimutan ang misyon ko. Hindi ako pwedeng magpadala sa emosyon ko.He's my goddamn father, yes! But he's evil.. and I refused to be his daughter."Leave him alone!" utos ko rito. Ngunit parang walang narinig si Harriet at mas idiniin ang balisong sa leeg ni Amion. I saw blood on it. Mas lalo akong nagpuyos sa g
THIRD PERSON'S POINT OF VIEW"Stop following me, Vernon! I wanted to be alone!" sigaw ni Akasha at mas binilisan pa ang paglakad palayo kay VernoMasama ang loob nito. Pagtapos ng nangyari kanina ay iniwan niya agad ang mga kaibigan. Hindi niya matanggap na napakadali para kay Amion na pagbintangan siya. Wala naman siyang nagawa, pakiramdam niya'y hindi niya kayang dependahan ang sarili. Gusto niyang ipagtanggol ang sarili ngunit alam niyang hindi ito maniniwala. Marami na siyang nagawang mali kaya naiintindihan niya kung bakit siya agad ang napagbintanganNgunit hindi niya pa rin maiwasang hindi masaktanPatuloy ang paglandas ng mga luha sa mata niya. Huling iyak niya ay noong nawala si Aphelios sakaniya.. at si Vernon ang may gawa no'n. Hindi niya alam kung bakit kahit alam niyang ito ang pumatay sa kapatid niya ay iniligtas niya pa rin ito. Noong una ay gusto niya lang gantihan si Mystica. Kinuha nito ang mga mahal niya sa buhay kaya nararapat lang na kunin din ni Akasha ang mga ma
THIRD PERSON'S POINT OF VIEW "Oh shit! Now, what are we gonna do? Iniwan nila tayo!" reklamo ni Zoraidah habang tinatanaw ang papalayong imahe ni Mystica na sinundan naman ni Amion. Sa gitna ng kagubatan ay matatagpuan ang magkakaibigan. Dahil sa isang pangyayari ay nagkawatak watak ang mga ito. Naiwan si Zoraidah kasama si Maeve. She doesn't know what she's risking into. Magmula nang makilala niya si Mystica ay nagbago na ang buhay nito. She badly hated danger, that's the reason why she chose to stay at their home in Solemn. She found peace in being alone and it's better because she can freely read her books and learn new witchcraft tricks. All her life, she believes that there are two kinds of witch. The good one who is known for using their powers in a right way and the bad one who is using dark magic. She's obviously not the latter. But her twin sister chose to take that path. Matagal na niyang hinihintay na makita si Mystica. Alam niya ang tungkol dito dahil inihabilin ito sak
Kung minamalas ka nga naman, nasiraan pa ang van namin at tuluyang huminto sa gilid ng madilim na kalsada. Puro talahiban at puno ang nasa gilid, siguro ay kumokonekta 'yon sa gubat ng Amityville. Nagpasya kaming maglakad nalang at iwan ang sasakyan doon dahil malapit naman na raw kami sa mismong tirahan ng aking Ina. Hanggang ngayon ay naguguluhan pa rin ang lahat sa kung paano kami nasundan ng mga alagad ni Ambrogio.Naglalakad kami ngayon sa gitna ng kagubatan, madilim at nakakatakot. Tanging ilaw ng bilog na buwan ang nagbibigay liwanag sa'min. Kanina ko pa nararamdaman ang higpit ng hawak ni Amion sa'kin. Para itong nagpipigil at kaunti nalang ay sasabog na. "Seriously? Who told them about our whereabouts? Imposibleng coincidence lang na naroon din sila Constantine!" reklamo ni Akasha. Nagulat nalang ako nang bitawan ako ni Amion at mabilis niyang dinaluhan ang kapatid. Hawak niya ito sa leeg, marahas na gumalaw ang panga nito at puno ng galit ang mga mata."Cut the act, Akash
We spent an hour talking about how we missed our normal life. Habang kausap ko ito ay hindi ko mapigilang matuwa dahil sa sandaling 'yon, muli niyang ipinaramdam sa'kin na walang nagbago sa'min. Tumigil lang kami nang ihinto ni Amion ang sasakyan sa tapat ng nag-iisang kainan na nakita namin. Malapit na raw kami sa Amityville, trenta minutos nalang at naroon na kami ngunit mas pinili nilang maghapunan muna dahil walang kasiguraduhan kung naroon ba ang aking Ina.Hanggang sa makababa ay nakatabi sa'kin si Vernon, patuloy na kinukulit ako tungkol sa mga nangyari sa'min noon. Narinig tuloy kami ni Theodore kaya nakisali pa ito sa pang iinis sa'kin. "The Lakambini we never had," pang-aasar ni Theodore sa'kin.They are talking about the time where someone jokingly nominate me as the Lakambini during our intramurals in highschool. Alam kong si Theodore ang may pakana no'n, mabuti nalang at kaunti lang ang bumoto sa'kin kaya hindi ako nanalo. It's not a big deal, though. Ayaw ko naman talag