NANGINGITI si Camille habang pinapanood niya sina Damon at Joana na masayang nagtatampisaw sa dagat. Parang may kung anong humahaplos sa puso niya habang nakikita niya ang saya sa mga mata ng anak habang ka-bonding nito ang amang si Damon.
Ngunit naagaw ang atensyon ni Camille ng may maramdaman siyang mag-vibrate. Nang ibaba niya ang tingin sa mesa kung saan siya nakaupo ay nakita niya ang cellphone ni Damon na umiilaw habang nagba-vibrate. Iniwan pala nito roon ang cellphone nito.
Agad namang nabasa ni Camille sa screen niyon ang pangalang Kathleen Ovindo na tumatawag. Sandaling sinulyapan niya muna si Damon, abala parin naman ito sa pakikipagharutan kay Joana kaya naman dinampot niya ang cellphone nito at sinagot ang tawag ni Kathleen.
"Hello babe, narito na ako sa resort mo dito sa Florida USA. Nasaan ka ba?"
Parang tinambol ang puso niya at hindi makapaniwala sa narinig. Nandito sa Florida USA din si Kathleen?
Hindi siy
KATATAPOS palang makapagpalit ng pantulog ni Camille at hihiga na sana siya sa tabi ng anak at ina ng biglang tumunog ang cellphone niya.Damon's calling...Nagdalawang isip pa siya kung sasagutin niya ang tawag nito. Saka bakit ba ito tumatawag ng ganitong oras na halos madaling araw na?Sa huli ay napagpasyahan din niyang sagutin ang tawag ng boss niyang saksakan ng pagkamanyak. "Boss, may ipag-uutos ka ba,""Good evening, may I speak to ms. Camille Carlejo?" Anang boses ng lalaki sa kabilang linya, at nasisiguro ni Camille na hindi iyon boses ni Damon. It wasn't him."Speaking," nangangatal niyang tugon dito."Oh, hi ma'am, this is Rembrandt, I am the bar manager here at the bottom of the hotel. I called you to say that mr. Damon is here at the bar and he is drunk. If it's okay with you, ma'am, can you come to him here?"She took a deep breath. "Okay, I'll go there. Thanks," then she hang up.Agad na dina
NAGISING si Camille nang maramdaman niyang huminto na ang sinasakyan nila, at nang sumilip siya sa bintana ay bumungad sa paningin niya ang bahay nila."Hay salamat, nakarating din tayo," pagpapasalamat naman ni Aleng Carmen na sinundan pa ng magaang buntong-hininga.Naunang bumaba ng sasakyan ang kaniyang ina. Pagkababa naman ni Camille ay napansin niya mula sa peripheral vision niya na bumaba rin si Damon habang karga-karga nito ang nakatulog nang anak nila.Para sa anak ay napilitan siyang humarap kay Damon. "Akina si Joana," lumapit siya at akmang kukunin dito ang bata ngunit natigilan siya at unti-unting nag-angat ng tingin kay Damon kaya napagtanto niya na iilang pulgada nalang ang pagitan ng mga labi nila. Wala sa sariling napalunok siya ng sunod-sunod.Walang kakurap-kurap namang nakatitig sa kaniya si Damon at tumitig din siya sa mga mata nito, ang tibok ng kaniyang puso ay hindi nanaman normal."Ehem," bigla ay tumikhi
ANG nangyari sa gabi ng party na iyon ay masyadong makasaysayan para sa isang batang katulad ni Joana. Kinailangan pang ipaliwanag ni Camille sa bata ang nangyari ng gabi ng party yamang naroon rin naman ang bata at nasaksihan at narinig nito ang lahat ng iyon."Mommy, hindi naman po bad si daddy, diba? Hindi naman po siya monster katulad no'ng sinabi ng lalaki," nakangusong sabi ni Joana, tinuturuan niya ang anak na magbasa pero hindi doon natutuon ang atensyon ng bata. Hindi parin nito makalaimutan ang kaganapang iyon."Joana," hinaplos niya ang pisngi ng anak. "let's read alphabet letters, huh. Alisin mo muna sa utak mo 'yang nangyari sa party na iyon,"Joana frowned. "Eh kasi po mommy, hindi ko po matanggap na bad si daddy. Hindi naman po siya bad eh, siya po ang pinaka-best daddy in the whole world for me,""Anak, focus on the flashcard hindi sa nangyari no'ng isang gabi, okay. Anong letter ito?" Ipinakita niya sa bata ang flash c
"BOSS, finish na," nakangiting saad ni Camille pagkalabas niya sa kusina at nahanap niya si Damon sa malawak na salas ng bahay nito habang abala sa laptop nito.Nag-angat naman sa kaniya ng tingin ang lalaki. "Great!" Anito at saka inilapag ang laptop at tumayo.Siya ang inutusan ni Damon na ipagluto ito ng hapunan ngayong gabi, pumayag naman siya dahil naawa rin siya sa lalaki at walang magluluto ng pagkain para rito."Nga pala, tumawag sa akin si Nanay, nag-i-enjoy daw sila ni Joana sa Baguio and salamat daw dahil pinagbakasyon mo sila doon," nakangiting aniya habang ang paningin ay nasa laptop na iniwan ng lalaki. Naningkit na lamang ang mga mata ni Camille nang makita niya ang nasa screen ng laptop."Good to hear that," tatango-tangong ani Damon habang kumukuha ito ng red wine sa cellar."At itinatanong rin ni Nanay kung susunod daw ba tayo doon?" Inalis na niya ang paningin sa lap top at nilingon ang lalaki."Yep. Bu
MATAAS ang sikat ng araw at nakakapaso sa balat ang sinag niyon, pero hindi iyon alintana nina Camille at Aleng Carmen na kaninang umaga pa paikot-ikot sa kalye para hanapin si Joana. Namigay narin sila ng flyers sa mga tao na may mukha ni Joana.Kahapon pa nawawala ang bata, at kahapon pa walang maayos na kain at tulog si Camille sa sobrang pag-aalala niya sa anak."Ano? Nakita mo na ba siya? Nahanap mo na ba? Alam mo na ba kung nasaan si Joana?" sunod-sunod na tanong ni Camille kay Damon nang lumapit ito sa kanila. Nananakit na ang mga paa niya kakalakad pero hindi niya iyon iniinda.Umiling si Damon na nakapagpalumo sa kaniya. "Diyos ko. Saan natin hahanapin si Joana? Damon, gumawa ka naman paraan para mahanap natin ang anak ko," nagsisimula nang mag-unahan sa pagbagsak ang mga luha niya.Napalunok naman si Damon maging siya ay hindi rin malaman kung saan hahagilapin ang anak nila. "Don't worry, nagpakalat na ako ng mga tauhan ko sa
"JOANA ANAK!"Bumalikwas si Camille at hingal na hingal siya na animo'y galing sa mahaba at matagalang pagtakbo, napanaginipan niya ang anak na humihingi ng tulong sa kaniya at umiiyak. Noon lang rin napansin ni Camille ang suwero na nakakabit sa kamay niya at naramdaman niya ang pagkirot ng sugat sa noo niya.Napatingin siya sa pinto nang bumukas iyon at umawang ang labi niya nang makitang pumasok si Damon."Damon, si Joana. Nahanap mo na ba si Joana?" agarang tanong niya sa lalaki habang nag-uunahan naman sa pagtulo ang luha niya.Agad lumapit sa kaniya si Damon at naupo ito saka pinahid ang luha niya sa pisngi. "Oo, nahanap ko na siya, Camille. Joana is safe now. Iniuwi lang siya ni Aleng Carmen dahil hindi puwedeng magtagal dito sa hospital si Joana,"Kahit papaano ay lumuwag na ang pakiramdam niya sa narinig. "M-Mabuti naman," pero para parin siyang tinatarakan ng kutsilyo sa puso niya. Nahihiya din siya kay Damon at hindi
SUNOD-SUNOD ang ginawang pagbuga ng hangin ni Damon at naiinis siyang napahilamos na lamang sa mukha. Alam niyang nakita ni Camille ang ginawa ni Kathleen na halikan siya. Gustuhin man niyang dipensahan ang sarili kay Camille pero hindi niya nagawang makapagsalita kanina, para siyang nilulusaw nang makita ang sakit sa mga mata nito kanina nang titigan niya iyon."Babe," kumapit sa braso niya si Kathleen, walang kaemo-emosyon at madilim ang mukhang tumingin naman si Damon sa babae at marahas na binawi dito ang braso niya."Can you please leave me alone, Kath. I want to be alone," walang emosyong sabi niya dito. Bumadha naman ang inis sa mga mata ni Kathleen."What happened to you, Damon? Bakit ba ipinagtatabuyan mo na ako ngayon?" Himutok ni Kathleen.Tinitigan lang ni Damon sandali ang babae at saka nag-iwas ng tingin dito at muling nagpakawala ng malalim na buntong-hininga. "Hindi pa ba malinaw sa iyo, Kath, hindi na ikaw ang gusto ko
"THEY said, sa hinaba-haba ng prusisyon sa simbahan parin ang tuloy," Shana giggled. Ipinapa-manicure nito ang kuko sa paa sa manicurist.Inaya siya nina Shana sa salon ni Dancey at siyempre hindi nawala ang question and answer portion. Nalaman ng mga ito mula sa Nanay niya ang tungkol sa pinaplano nilang pagpapakasal ni Damon kaya naman hindi na siya tinantanan ng mga kaibigan sa katatanong hanggang sa napilitan nalang siyang magkuwento sa mga ito."And I think kayong dalawa ni Damon Monteverde ang patunay ng kasabihang iyon," dagdag pa ni Shana.Tumawa naman si Dancey na kasalukuyang inuunat ang buhok ni Camille. "Yeah. Shana is right,"Napakagat labi na lamang si Camille upang pigilang kumawala ang ngiti sa labi niya. Kinikilig siya pero ayaw niyang ipakita iyon sa mga kaibigan."Mala-fairy tale love story lang ang peg, huh. Pagkatapos niyong maghiwalay no'ng college at hindi niya alam na may anak kayo and then after six year
61 years later.... Nakaupo lamang sa kaniyang paboritong upuan ang siyamnapung taong gulang na si Camille. Ang kaniyang puwesto ay naroon sa tabi ng bintana kung saan tanaw ang sunset kung kaya masaya niyang pinapanood ang paglubog ng araw at ang kulay kahel na ulap. Sa kaniyang isip ay ginugunita niya ang nakaraan na may halong tuwa at kirot sa kaniyang puso dahil alam niyang sa alaala na lamang talaga niya maaaring mabalikan ang lahat. Ngayon ay kulu-kulubot na ang balat ni Camille at maputing-maputi na rin ang kaniyang buhok. Hindi na rin niya kayang tumayo ng mag-isa at mahinang-mahina na rin siya kung kaya ang kaniyang maghapon ay umiikot na lamang dito sa loob ng kaniyang kuwarto. At kahit saan niya ibaling ang kanitang paningin ay ang mga pictures nila ni Damon ang nakikita niya, magmula no'ng ikinasal sila hanggang sa tumanda sila. Napangiti si Camille, ang kuwartong ito nila ni Damon ay saksi sa kanilang pag-iibigan. Ang bawat haligi, at ding
MALUNGKOT ang puso ni Camille habang pinagmamasdan niya ang kulay kahel na ulap at ang napakaganda ngunit makahulugan para sa kaniya na sunset. Isang buwan na ang nakalilipas pero sariwa parin sa kaniyang isipan ang nangyari noon at sa bawat araw na lumilipas ay hindi nawawala sa isip niya ang sanggol na ipinagbuntis niya ngunit hindi naman napagbigyang masilayan ang mundo.Pero sinikap parin niya ang magpakatatag alang-alang sa mga taong mahal niya at lubos din siyang minamahal, lalo na ang anak na si Joana na araw-araw ay pinapasaya siya, at si Damon na oras-oras ay pinaparamdam sa kaniya kung gaano siya nito kamahal.May lungkot sa puso niya dahil sa nangyari kay George, pero dahil sa ginawa nitong kasamaan ay nararapat lang talagang parusa ang sinapit nito. Nalaman din naman nina Camille mula kay Kathleen na si George talaga ang nagpapatay sa lola nito. Hindi makapaniwala si Camille na magagawa iyon ni George kahit sa sariling kadugo nito.
NABABALOT na ng dugo at sugat ang buong katawan ni Aleng Carmen dahil sa paulit-ulit na bugbog na natatamo nito mula kay Kathleen.Halos pumutok na ang labi nito sa paulit-ulit na sampal, suntok at sapak ng kamay ni Kathleen, at mula roon ay umaagos ang masaganang dugo."Ano, huh, hindi ka parin magmamakaawa sa akin? Hindi ka parin makikiusap na itigil ko na itong pambubugbog ko sa iyo, huh, tanda?" bigla pa niyang dinuraan ang duguang mukha ni Aleng Carmen.Bagamat mahapdi na ang buo niyang katawan dahil sa mga sugat niyang natamo ay nanatili paring matatag ang ekspresyon ni Aleng Carmen. "Patayin mo na lang ako, Kathleen," bakas ang galit sa boses nito."Aww! Too bad ho, Aleng Carmen, kasi nasisiyahan pa akong paglaruan ka, eh. Tsk. Kundi kasi dahil sa anak mong ambisyosa sana masaya ako ngayon sa piling ni Damon. Dapat buhay reyna ako ngayon at hindi ako naghihirap. Sana limpak-limpak ang pera ko ngayon,"Tumawa si Aleng Carm
MATINDI ang panginginig ng mga kamay at tuhod ni Damon habang hinihintay niya ang bawat patak ng oras. Isa-isa na ring nagdadatingan ang mga bisita nila, ilan sa mga ito ay matatalik pang kaibigan ng kaniyang mga magulang. Now, he's wearing a white suit wedding polo and pants. Walang mapaglagyan ang kaligayahan sa kaniyang puso at hindi na siya makapaghintay na masilayan ang kaniyang bride."Congrats," tinapik ng matandang lalaki ang balikat niya. Ngumiti at nagpasalamat naman si Damon dito.Maya't-maya ang sulyap niya sa relo, hinihiling na sana ay dumating na ang kaniyang bride. Halos lahat na ng mga bisita ay naroon na, maging si Joana na isinabay na ni Shamille at ng anak nito na invited na rin sa kasal nila ay naroon na rin.Ang bride nalang talaga ang hinihintay."Wala pa ba siya?" pang-sampong tanong na yata niya ito sa driver niyang si Peach.Umiling naman si Peach. "Wala pa rin, boss,"Sunod-sunod ang naging pagb
MASAYANG pumasok si Camille sa restaurant. Magiliw din naman siyang binabati ng mga servers, pagkatapos ay tinutugon din naman niya ng matamis na ngiti ang mga ito.Masaya ang unang pasok ng taon para kay Camille dahil unang beses na nakasama nila si Damon na mag-celebrate ng pasko at bagong taon. Iyon na ang pinakamasayang pasko at bagong taon na dumaan sa kanilang buhay.Ang buong akala rin ni Camille ay magtatampo sa kanila si Joana kapag nasabi na nila dito na buntis siya at magkakaroon na ito ng kapatid, kaya naman nang magtatalon ito sa sobrang tuwa ay natuwa rin ang kaniyang puso.Paulit-ulit ding sinasabi ni Joana na excited na itong maging ate sa magiging kapatid nito, at sa tuwing sasabihin iyon ni Joana sa kanila ay natutuwa siya.Pagkatapos kausapin ni Camille ang server na si Marie ay dumiretso na siya sa manager's office at doon ay nagpahinga siya sa swivel chair. Dahil buntis siya ay bawal siyang ma-stress at mapag
NAIINIS na pinagsalikop ni Damon ang mga braso niya sa tapat ng dibdib. Maya't-maya ang pagsulyap niya sa suot na relo para bantayan ang oras. 2: 45 am. Naiinis na bumuga siya ng hangin. "Damon hijo," tawag ni Aleng Carmen, nilingon naman niya ang matandang babae. "Nay Carmen, kamusta na ho si Joana?" tanong niya. "Okay naman na siya. Allergy lang naman iyon, dahil sa mga nakain niya kaya siya nagkaroon ng pantal-pantal sa katawan. Pero ngayon, matapos niyang uminom ng gamot ay nawala narin paunti-unti ang pantal ng bata," tugon nito, nakahinga naman na si Damon ng ayos at marahang tumango. "Wala parin ba si Camille? Anong oras na, ah," "Kanina ko pa nga ho tinatawagan ang cellphone niya pero hindi niya sinasagot," ramdam ni Damon ang inis sa dibdib niya. "Naku, ano na kaya ang nangyari sa batang iyon?" Maging si Aleng Carmen ay nag-aalala na rin para sa anak. "Baka ho marami paring tao sa restaurant
"SIR Damon, this is Myra, a famous designer, at siya ang sinasabi ko sa iyo na nakausap kong pwedeng magtahi ng wedding gown ng bride," nakangiting sabi ng bagong sekretarya ni Damon.Sa isang coffee shop sa Tagaytay sila nakipagkita sa designer na magtatahi ng wedding gown ni Camille.Damon was very excited and he can't wait himself seeing his bride walking on the aisle on the day their wedding. Masyadong nananabik ang puso niya sa araw na iyon."Good afternoon, mr. Monteverde," nakangiti at may paggalang na bati sa kaniya ng designer na si Myra."Have a sit," iminuwestra ni Damon ang kamay niya upang paupuin ang babae sa katapat niyang upuan."Nasabi na sa akin ng secretary mo ang details regarding to your bride, mr. Monteverde. Mula sa waistband nito, at maging favorite color and dream design ng wedding gown na susuutin niya," anito.Tumango-tango naman si Damon. Sinadya niya talagang ipaalam sa sekretarya niya ang det
PAPASIKAT palang ang araw, maagang bumangon sina Camille at Damon at inaya siya ng lalaki na mag-jet ski. Noong una ay ayaw pumayag ni Camille dahil natatakot siya at first time lang niyang makakasakay sa jet ski. Wala pa man pero para nang bumabaliktad ang sikmura niya.Pero sa huli ay napapayag din siya ni Damon na sumakay sila ng jet ski."Don't worry, ako ang bahala sa iyo," nakangiting sabi sa kaniya ni Damon nang mapansin nitong kinakabahan siya.Idinaan nalang niya sa pagngiti ang kaba at ibinigay ang buong tiwala kay Damon.Inalalayan siya nitong sumakay sa jet ski at sinabihang kumapit ng mahigpit sa bewang nito na agad naman niyang sinunod. At mas lalo pang humigpit ang kapit niya sa bewang ni Damon nang magsimula nang humarurot sa dagat ang jet ski.Napakalakas ng tili niya habang binabaybay ng jet ski ang gitna ng karagatan, at halos hindi niya maimulat ang mga mata dahil sa takot niya. Tinatawanan lang naman siya ni
ONE month passed, and because of what had happened, Damon and Camille decided to postpone their wedding. Just three months before the upcoming holiday season, they decided that they would get married next year. Hindi naman na nagpakita sa kanila si Kathleen at hindi nila alam kung saan ito nagtatago ngayong pinaghahanap ito ng mga pulis matapos ng insidenteng iyon. Samantalang si Cedric ay nagawang ipakulong ni Damon, bukod kasi sa pananakit nito kay Kathleen physically ay napatunayan ding isang drug dealer ang lalaki at patong-patong na kaso ang kinahaharap nito ngayon. Balik sa normal ang buhay nila, samantalang hindi na nagtatrabaho si Camille bilang secretary ni Damon dahil isa na siya ngayong ganap na may-ari ng kabubukas palang ulit na Chef's Kusinas. Hindi nga napigilan ni Camille ang sarili niya na mapahagulgol ng iyak nang magharap muli sila ng dating owner ng restaurant. Naging emosyunal masyado ang pagkikita nilang muli at ipinaubaya na