Chapter 3

Puro magagaling ang lahat ng sumabak sa kompetisyon, Ubusan ng lakas at hininga. Pagalingan ng sipa..suntok...dagok...May sandaling makailag ang isa at bumuwelta ito, pagkatapos ito naman ang matatamaan. Muli na namang makakabawi at magpakawala ng mga hampas, sipa at suntok. Hanggang sa hindi na makayanan ng isa sa kanila at tuluyan ng mamaalam sa paningin ng makapangyaring mafia boss.

Sa lahat ng uri ng pakikipaglaban meron talagang magwawagi. Matira ang matibay! At sa sampung mga babaeng sumabak sa kompetisyon, ngayo'y naging lima na lang, and the other five were lying lifeless on the ground.

Matamang nakatingin lang si Hyun-woo sa mga mga babaeng patuloy na nakikipaglaban. Hindi naman maipagkakailang puro matatapang ang mga ito, And definitely, he wanted all these women to work for him. Nakita niyang hinang-hina na ang apat at isa na lang ang nanatiling nakatayo. Taas-noo at proud sa kanyang sarili ang isang babaeng nagngangalang Kang Boram, at makahulugang tumitig sa kanya. Ngunit nang salubungin niya ito ng matalim na tingin, agad naman itong nagyuko ng ulo. Hindi naman siya bobo para hindi niya maintindihan iyon. This woman desires for his touch on a one-night ecstacy and he would definitely make her dream come true because that's her prize for winning.

The woman was about to unleash a powerful punch against the four women when he shouted,

"Keumanhae!" (Stop)

Natigilan si Boram at nagbow ito sa kanya.

"The fight is over! All of you will work for me but only the one who remains standing will own the title as the Star of the "Diamond Kkhangpae".

Tumayo siya at pinalapit sa kanya si Boram.

"From now on, Kang Boram will be called the "star" which means the strong force of the organization.

Aside from these three men beside me, she is bound to protect the "Diamond Kkhangpae", kahit buhay pa niya ang kapalit! Kailangan niyo rin siyang igalang katulad ng respetong ibinigay niyo sa aking mga pangunahing tauhan. And if anyone of you, will be caught disrespecting her, will face the merciless death in just a snap of my finger. Arasseo???(Understood)

"Ne, hyungnim!!!", sabay-sabay na wika ng mga tauhan niya at pagkatapos nag-bow ito sa kanya.

"Now all of you, clean the area in fifteen minutes!", ma-awtoridad niyang utos.

"Hwangbu-yah, go with me! Dongyun-ah, take Kang Boram to her room after giving her necessary medical treatment.  Gunwoo-yah, ipasok ang mga babaeng ito sa infirmary at gamutin sa loob!", dagdag na utos niya.

"Ne, hyungnim!"

After giving instructions to his men, he immediately left, heading to his villa with Hwangbu following him two steps behind. Nang makarating na siya ng villa, pumasok kaagad siya sa kanyang silid and Hwangbu stayed at the doorstep of his room.

Agad siyang nagtanggal ng maskara kasi masyado na siyang naiinitan. Hindi lang naman Venetian mask ang suot niya kundi suot din niya ang isa pang hyperreal mask dahil kailangan niyang makasiguro na wala talagang makakaalam sa tunay niyang mukha.

He grabbed his towel and walked into his bathroom. He took a cold shower to wake his body up and increase his energy levels. Kailangan niya ang maraming enerhiya for a one-night coition with Kang Boram. She is too damn sexy and 'hot' as well, kaya, napukaw nito ang kanyang pagkalalaki.

Habang patuloy niyang sinasabon ang kanyang katawan, biglang sumagi sa isipan niya si Park So-hee. Kailangan niya talagang makakalap ng karagdagang impormasyon tungkol dito sa lalong madaling panahon. Sa kauna-nahang pagkakataon, nagkainteres siya sa isang babae kaya hindi siya dapat mabigo sa hangarin niyang mas lalo pang makilala ito.

Matapos nakapaghapunan si Hyunwoo, umakyat na siya sa kanyang silid dahil kailangan pa niyang aralin kung anong dapat gawin upang magtagumpay ang isasagawang gun operation ng Diamond Kkhangpae sa makalawa. Hindi dapat mabulilyaso ang plano dahil napakalaking halaga ang kapalit ng mga mamahaling baril na dadalhin sa bansang Tsina.

Pagkaraan ng sandali, narinig niyang tumawag ang isa sa kanyang mga tauhan mula sa labas ng pintuan ng kanyang silid.

“Hyungnim! Papasukin ko na po ba, si Kang Boram?”, wika ni Hwangbu.

“Later after ten fifteen minutes”, sagot niya.

“Ne, hyungnim!”

He giddily looked at his watch and it’s already eight in the evening. It’s about time to give Boram the prize of winning the competition and that’s to spend a night with him. It suddenly slipped from his mind because he was occupied with setting up the plan for another operation.

He quickly grabbed his towel and went inside the bathroom. Saglit na ibinababad ang sarili sa loob ng bath tub habang ipinikit ang kanyang mga mata.

Matapos ang ilang sandali, lumabas na rin siya ng banyo at nagpalit ng damit. Isang short at fitted shirt ang kanyang napiling isuot. At pagkatapos nagspray ng perfume sa kanyang katawan bago nagsuot ng Venetian full mask.

“Hwangbu-yah!”, tawag niya sa kanyang tauhan.

“Papasukin na si Kang Boram”

After a while, the door opened and the woman stepped inside. Tiningnan niya ang babae mula ulo hanggang paa, at inaamin niyang malakas ang sex appeal nito. Nag-bow ito sa kanya tanda ng paggalang bago ito lumapit.

“Annyeonghaseyo, boss!”, napakalambing ng paraan ng pagbati nito na mas lalong nagpainit sa kanya. Umikot ito sa likuran niya at biglang pumulupot sa kanyang leeg. Nang tangkain nitong hawakan ang kanyang maskara, bigla niyang napigil ang kamay nito.

“Don’t dare! Or you will die!”, babala niya rito.

“Joesonghamnida, boss! (I'm sorry)”, wika ng babae at nagbow ito.

“Go ahead. Habang hindi pa nagbabago ang isip ko! Strip!! Jigeum (now)”, pautos na sabi niya.

Agad namang tumalima si Kang Boram, at isa-isang hinubad ang damit nito. Hanggang sa ang matira na lamang ay ang lacey bra nito at ang pang-ibabang saplot na tumatakip sa hiyas nitong taglay.

"I am allowing you to touch my body just for this night Boram on one condition".

"You will be blindfolded. Now, take it or leave it?", mariing wika niya.

Tumango ang babae at lumapit ito sa kanya.

"Hago sip-eun daero haseyo, boss! (Do as you wish, boss)", seryosong tugon nito.

Then, he took the black scarf from the drawer and put it around Kang Boram's eyes. Habang itinatali niya ang scarf, napadako ang kanyang paningin sa maumbok na dibdib ng babae. Nagsimulang magalit ang kanyang alaga kaya hindi na siya makapaghintay pa ng matagal.

"Now, take off my clothes, in five seconds!", makapangyarihang utos niya. 

Agad namang tumalima ang babae at mabilis pa sa kidlat na hinubad nito ang damit niya. Hinalikan siya nito, sa tenga, sa leeg, hanggang sa gumapang ang halik nito sa kanyang labi. Tuluyan ng nagngangalit ang kanyang sandata. Bahagya niyang itinulak ang babae kaya sumalampak ang katawan nito sa malambot na kama. He took off her bra and cupped her lovely breast. He continued caressing it, sucking ang licking  it until she moaned in pleasure. 

Wala siyang maramdamang iba sa mga oras na iyon kundi ang matinding pangangailangan bilang isang lalaki. And to gratify his desire he took the last piece of clothing and rubbed his hardcore into hers. Ngunit bigla niyang naaalala, hindi pa pala siya nakapagsuot ng proteksyon. He quickly stood up and took the 'sheath' inside the drawer. Then he quickly made his moves, to give her more arousal, preparing her for his entrance. The woman's moaning becomes sexier that is turning him on even more.

Ngunit ayaw niya ng maraming seremonya. It's just only for pleasure, and what he wanted, is to reach the climax. So, he started throbbing his hardcore in deep strokes. in a fast-moving rhythm, until they both gasped their breath as they reach sexual satisfaction.

After a while, he got up from bed and put on his dress. Isinuot din niya ang kanyang maskara saka tinanggal ang scarf na nakapiring sa mga mata ni Kang Boram.

"Get dressed now! And leave!", mariin niyang utos.

Tumayo naman agad si Boram at nagmamadaling nagbihis. 

"Sigan nae jusyeoseo kamsahamnida, boss (thank you for your time, boss)", tugon nito at nagbow, saka lumabas ng kwarto.

"Hwangbu-yah!!", tawag niya sa kanyang tauhan.

Agad namang pumasok si Hwangbu sa loob.

"Ne hyungnim"

"Tawagin si Adjumma, bilis!", utos niya.

Adjumma ang tawag niya sa kanyang labandera. Tatlo ang kanyang mga kasambahay sa villa. Isang tagalinis, tagalaba at isang kusinera. Matagal ng naninilbihan ang mga ito sa kanya, ngunit maging sila man ay hindi nakakakita sa tunay niyang mukha.

Makaraan ang ilang sandali, pumasok na ang katulong at agad itong lumapit sa kanya, matapos magbigay-galang.

"Palitan ang bedcover, pati na rin ang kumot at mga unan. Buksan muna lahat ng mga bintana and after thirty minutes, lagyan ng air freshener," utos niya.

"Opo sir," sagot nito.

Lumabas muna siya, habang nililinis ang kwarto. 

"Hwangbu-yah, let's go to the safe house May sasabihin ako sa ating mga tauhan tungkol sa gun operation na gagawin sa makalawa."

"Nandu'n pa rin ba sina Dongyun and Gunwoo?", tanong niya.

"Yes, boss".

********

"Ang lalim yata ng iniisip mo So-hee-yah," puna ng kaibigan ni So-hee na si Eun-ji nang pumunta sila sa isang bar. Ito lagi ang libangan nila tuwing gabi, lalo na kapag may misyon silang gagawin. Katulad niya isa rin itong undercover agent. Matalik niya itong kaibigan pero may isang sekreto siya na hindi nito alam at 'yon ang tunay niyang pagkatao. Sinabi lang niya rito na gusto niyang paghigantihan ang pumatay sa kanyang ama, at hanapin ang nawawala niyang ina.

"Psstt, museun saeng-gaghae? (what are you thinking about)", tanong ulit ng kanyang kaibigan.

"Eopseo. (nothing). Naisip ko lang 'yong lalaking nakilala ko dito kahapon."

"Kahapon? Ba't di mo ako isinama?", paismid na wika ni Eun-ji.

"Eh di ba, sinabi mo masama ang pakiramdam mo? Kaya nga di ka sumama sa masquerade Party di ba?", pagpapaliwanag niya.

"Uhm...okay!"

"Pero, gwapo ba?", nakangiting tanong nito.

"Hay, naku Eun-ji, ayan ka na naman eh! Ang hilig mo sa gwapo! Kaya tuloy hindi ka nagkakajowa dahil masyado kang pihikan."

Sinimangutan lang siya ng kanyang kaibigan kaya tawa naman siya ng tawa.

"Well, ang masasabi ko, gwapo siya. At---" sinadya niyang bitinin ang kaibigan niya.

"At ano?", curious na tanong nito.

"Uhm. wala..nakalimutan ko eh!", nakangiti niyang tugon.

"So-hee-yah! Ang daya mo naman eh!"

Tawa lang siya ng tawa sa reaksyon ni Eun-ji. Parang may pagka-childish kasi ito. Katulad niya, ulila na rin ito sa magulang. Parehong namatay sa aksidente ang mga magulang ni Eun-ji. Kaya ang lola na lamang nito ang nagpalaki sa kanya. Ngunit pumanaw na rin ang lola nito dalawang taon na ang makalipas at wala din naman itong kapatid kaya, nag-iisa na lang ito sa buhay.

"Oo nga pala So-hee-yah, anong pangalan nu'ng lalaki?", tanong ulit ni Eun-ji.

"Gwan---" saglit siyang nag-isip.

"Gwan--Ji-hoo. Oo tama, 'yon ang pangalan niya!", saad ni So-hee.

"Uhm..parang narinig ko na ang pangalan niya eh," wika naman ni Eun-ji.

"Gwan Ji-hoo, from the Rifle Squad Team", aniya.

"O, sabi ko na nga ba eh! Gwan Ji-hoo, the best marksman in the Rifle Squad Team!", bulalas ni Eun-ji.

"Marksman???", 

Nanlaki ang kanyang mga mata dahil hindi siya makapaniwala na ang nakilala pala niya kahapon ay isang magaling na marksman. Sa isip niya, sana makatrabaho niya ito sa isang misyon.