Mag-log inShare
CHAPTER 6
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 7
HUMIHINGAL na tumakbo sa loob ng kanyang kuwarto si Althea at siniguradong naka-lock ang pinto niyon. God, hindi niya inaasahang makikita niya ang buong pagkalalaki ni Rigor. Tinuktukan niya ang sarili. Kung bakit ba naman kasi basta-basta na lamang siya pumapasok sa kwarto nito nang di man lamang kumakatok. Para siyang nag-iinit na ewan kaya binuksan niya ang aircon ng kanyang kuwarto at tulalang nahiga. Hindi ganuon kalaki ang pag-aari ni Griff. Di siya makapaniwalang tugmang-tugma sa built nito ang sandatang iyon ng lalaki. Sabi kasi ng mga kaibigan niya, kapag malaki ang katawan, di kalakihan ang ari kaya nga di na siya nag-expect ng anuman kay Griff dahil malaki ang mga muscles nito. Pero iba sa case ni Rigor. Kahit masukulado ito, may malaki pa rin itong hinaharap. Pinapapawisan tuloy siya kahit na tinodo na niya ang aircon. Pervert, aniya sa sarili habang napapailing-iling. Maya-maya ay dinig niyang kumakatok ito ng kanyang kwarto. Kini
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 8
“I NEED SOME MONEY, kailangan kong mamili ng mga gamit. Pwede bang pahiramin mo muna ako ng pera?” sabi ni Althea kay Rigor matapos makapaligo at makapagbihis ng simpleng white shirt at shorts, “You see, paulit uit na lang itong mga sinusuot ko.” “I’ll go with you. Hindi ko type ang mga sinusuot mo.” Sabi ni Rigor sa kanya, “Let me choose what you should wear.” “Pati ba naman pagpili ng mga damit ko, gusto mong ikaw rin ang masunod? Gusto ko lang ipaalala saiyo na ako pa rin si Althea. Binago mo lang ang mukha ko pero hindi ang buong pagkatao ko kaya sana iyong mga ganyang bagay, hayaan mong ako ang magdesisyon, pwede?” Iritadong sabi niya rito, “You’re such a controlling freak!” reklamo pa niya rito. Simula kasi nang baguhin nito ang mukha niya, pakiramdam niya ay minamanduhan na nito ang buong buhay niya. Na para bang wala na siyang sariling pag-iisip, lahat di susi na lamang. “Nakalimutan mo na ba ang mga kondisyon?” Tanong nito
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 9
“it’s none of your business,” sagot ni Rigor sa kanya. Napaangat ang isang kilay ni Althea, “”It’s none of my business? Ah talaga? Napagkamalan akong si Sophia ng kaibigan mo pagkatapos sasabihin mo saking it’s none of my business?” Iritadong sagot niya rito. Ngunit sa halip na sumagot ay kaagad na nitong binayaran ang bill saka nagmamadali nang tumayo. Naiinis na sinundan niya ito. “Deserve kong malaman kung sino ang nasa likod ng mukhang ito!” Demand nya rito. “Sophia is my wife! Namatay siya sa cancer three years ago!” Sigaw nito sa kanya. Natigilan siya sa sinabing iyon ni Rigor. Sa asawa nito hinulma ang mukha niyang ito? Hindi makapaniwalang napakurap-kurap siya. “So iniisip mong mabubuhay moa ng asawa mo sa katauhan ko, ganun ba?” Halos paanas lamang na tanong niya rito. “Are you nuts? Sa palagay mo mabubuhay ko sya sa katauhan mo? Stop dreaming Althea! Ni wala ka sa kalin
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 10
“ALTHEA, hindi ba sinabi ko na saiyong ‘wag na wag kang aakyat dyan, baka mahulog ka!” Dinig niyang sigaw ng isang patpating babae sa kanya. “’Nay, sanay ako dito!” Nakangising sabi ng ten year old na bata habang inaakyat ang mataas na puno ng bayabas. Pinitas niya ang hinog na hinog na bayabas saka ibinato sa babae, “Nay saluhin nyo!” Ngunit bago pa iyon masalo ng babae ay nahulog na iyon sa putikan. Tawa ng tawa ang bata, “Ang hina nyo talagang sumalo ‘nay. Di ka mabubuhay kapag kulang ka sa diskarte!” “Ikaw ang di mabubuhay kung di ka baba dyan. Marupok na ang mga sanga nyan, konting mali mo lang dyan sa bangin ang bagsak. . .Althea!!!!” sigaw ng babae nang makita nitong nagkamali siya ng tuntong at naputol ang sangang kinakapitan niya kung kaya’t napadulas sya at nahulog, “Althea!!!!” Humihingal si Althea nang magising mula sa isang panaginip. Pinagtatakhan niyang sa kanyang panaginip ay iba ang nanay niya. Napapikit siya. Par
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 11
MAAGANG GUMISING SI ALTHEA kinabukasan. Masaya siyang nagluto ng kanilang breakfast ni Rigor. Umaasa siyang magugustuhan nito ang banana pancakes na napanuod niya online kagabi. Gumawa rin siya ng smoothies para sa kanilang dalawa saka kinatok ang lalaki sa kwarto nito matapos maihanda ang almusal. Nangako siya sa sariling from now on ay sisikapin niyang kalimutan ang dati niyang pagkatao. Tama si Rigor, it’s about time na iangkop niya ang sarili sab ago niyang anyo. Patay na si Althea. Here comes Sophia, at titiyakin niyang maglalaway si Griff sab ago niyang katauhan. “Hmm, I did not know you can make breakfast without a mess,” napapangiting puna ni Rigor habang iginagala ang paningin sa malinis na kusina. Lihim siyang napangiti. Kung alam lamang nito ang naging struggle niya kanina bago niya na-achieve ang lahat ng ito. “Mukhang maganda ang gising mo ngayon.” “Narealize ko lang na tama ka. Kailangan kong makipag-cooperate sai
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 12
“KAILANGAN MONG MAKUHA ang combination ng vault sa opisina ni Griff pati na rin ang password para mapasok natin ang kompanya,” sabi ni Rigor kay Althea habang kumakain sila ng dinner sa isang mamahaling restaurant. "Masyadong mahigpit ang security system kaya di pala natin iyon basta-basta mapapasok unless makukuha mo ang lahat ng password. Bilib ako sa parents mo sa mahigpit na pag-install ng mahigpit na security system." “Nasa notebook na green ang lahat ng password ni Griff.” Sagot ni Athea dito habang hinihiwa ang steak gamit ang kutsilyo at fork, “Papasukin ko ngayong gabi ang bahay namin para makuha ko ang green notebook na yun.” Sinalinan sya ng red wine sa baso ni Rigor saka nakipagcheers ito sa kanya. “Ngayon pa lang ay gusto ko ng icelebrate ang pagkapanalo mo. Look at you now. Sinong mag-aakalang nalampasan mo ang ginawa saiyo ng lalaking iyon?” Napangisi siya, “Hindi ako basta-basta mamatay ng ganun lang,” aniya sa lala
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 13
HINDI alam ni Rigor kung paano sasagutn ang tanong na iyon ni Althea. Hindi rin niya alam kung hinalikan ba niya ito dahil nakikita niya rito ang kanyang yumaong asawa or dahil sa tawag ng kanyang pangangailangan? O baka sa parehong dahilan. Hindi niya alam. “Please Althea, ilang beses ko bang dapat ipakiusap saiyo na huwag na nating pag-usapan ang asawa ko?” Aniyang napahinga ng malalim, “And I’m sorry k-kung basta na lang kita hinalikan pero gusto kong ipaalala saiyo na desirable ka na ngayon. Hindi ka na basta-basta. . .kahit sinong gustuhin mo pwede mo ng maakit ngayon sa taglay mong kagandahan, okay?”aniyang tiningnan ito ng matiim, “Kaya pwede ba, tanggalin mo na sa utak mo yang self doubt na yan? Hindi yan makakatulong sa mga plano natin,” Paalala pa niya rito. Humihikbing tumango ito, “From now on, wala akong tanging iisipin kundi ang mapabagsak ang lalaking iyon at ang walanghiya niyang kalaguyo!” Sabi nito habang pinapahid ang mga luha.
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 14
MABILIS NA LUMABAS SI RIGOR at para siyang si Spider man na mabilis sinampa ang bintana sa may library. Hindi niya alam kung paano niya nagawa iyon sa loob ng ilang segundo lamang. Marahil ay dahil bugbog sarado siya sa training kung kaya’t mabilis niyang nakokondisyon ang utak niya sa emergency mode kapag kinakailangan. Nakita niya ang panic sa mukha ni Althea habang papalapit dito si Griff. Mabilis siyang pumasok sa bintana at tinakbo ang kinaroroonan nito. “Fuck!” Dinig niyang sigaw ni Griff habang si Britanny ay tumitili na waring takot na takot. Kaagad na hinanap ni Griff ang baril nito sa loob ng master’s bedroom ngunit bago pa ito makapagpaputok ay naitakbo na niya palabas ng bahay si Althea. Sunod-sunod ang ginawa nitong pagpapaputok. Nagising ang lahat ng mga kasambahay. Kaagad niyang pinaharurot palayo ang kanilang sasakyan. Sinulyapan niya si Althea na yakap-yakap ang green notebook. Natawa siya, “We mad
Pinakabagong kabanata
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 9
"HEY Alejandro, nanaginip ka na naman ba ng gising? Mukhang malayo na naman ang lipad ng isip mo," saka lamang parang biglang natauhan si Alejanadro, tumabi sa kanya si Tamara, "Don't tell me binabalikan mo na naman lahat ng mga nakaraan natin?"Hinagod niya ang likuran nito, "Hindi lang ako makapaniwalang sa dami ng pinagdaanan natin, tayo rin sa huli," sagot niya sa babaeng ngayon ay asawa na niya. "Parang sa pelikula lang ang mga pinagdaanan natin. Kagaya rin ng mga pinagdaanan nina Rigor at Althea.""Ni Genis at Amanda," dagdag nito."Ni Sabina at Jeffrey," aniya."Bah, oo nga ano. Ang hirap palang mainlab sa isang Mafia. Kung hindi matibay ang loob mo, susuko kang talaga. Mabuti na lang hindi kita sinukuan, mahal na mahal kasi kita.""Mahirap magmahal ng isang Mafia pero tingnan mo naman kung gaano kami ka-loyal sa mga minamahal namin," pagmamalaki niya rito, "Kahit ang daming babaeng lumalapit sa amin, very faithful kami kung magmahal. One woman man.""Talaga ba?" dudang tano
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 8
KANINA pa paikot-ikot sa roof top si Tamara. Nalinis na niya ang lahat ng maari niyang malinis. Bored na bored na siya dahil mag-iisang lingo na siyang hindi umaalis duon. Hindi naman siya basta-basta nakakalabas ng bahay dahil natatakot siyang may makakitang mga tauhan ni Alejandro sa kanya. Ingat na ingat nga siyang makagawa ng ingay man lang. But damn, gustong-gusto na niyang sumigaw at gawin ang mga bagay na nakasanayan na niyang gawin sa loob ng hacienda. Natutukso na siyang bumaba. Bumuga siya ng malalim na hininga habang titig na titig sa hagdan. Hindi niya namamalayang unti-unti na pala siyang humahakbang paibaba. Ang unang palapag mula sa roof top ay ang dating library ng ama. Napakagat labi siya. Nagpalinga-linga muna siya bago pihitin ang door knob. Nagulat siya nang malamang na-convert na pala ni Alejandro ang library ng kanyang ama sa isang magarang kuwarto. Na-curious siya kaya isa-isa niyang binuksan ang mga cabinets duon. N
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 7
“THANK YOU YA,” nakangiting sabi ni Tamara matapos maubos ang isang mangkok ng champorado na dinala sa kanya ni Yaya Magda for breakfast. May kasama pa iyong sandwich na meryenda raw niya mamaya para di na ito mag-akyat manaog sa roof top. “Hindi pa ba umuuwi ang amo mo?” ayaw niyang ipahalata ang pag-aalala sa boses, “Three days na ah, san ba iyon naglalagi?” “Hindi ko rin alam,” kibit balikat na sagot nito, “Baka sa nobya,” kaswal na sabi pa nito sa kanya. Parang sinundot ng karayom ang puso niya nang maisip ang sinabi ng matanda. Pero kunwa’y balewala lamang ang narinig, “It’s about time na mag-asawa na sya. Matanda sya ng five years sakin, right? So he’s already thirthy years old. Seven years, two months and five days since nagkahiwalay kami at Imposible namang. . .” “Bilang na bilang mo ang araw na nagkahiwalay kayo, ha?” Tudyo ng matanda sa kanya. “Yaya,” naiinis na sabi niya, nahihiya siyang mabisto nito na bawat pagsikat at
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 6
BAKIT kung magsalita si Alejandro ay parang siya pa ang may malaking kasalanan? Panay ang patak ng kanyang mga luha habang naglalakad palayo. Hindi niya alam kung anong nangyari, kung bakit naging ganun na lang bigla ito sa kanya. Gusto pang baliktarin ang mga pangyayari? Alam ba nito kung anong hirap ang pinagdaanan niya nang pilitin siya ng Papa niya na magpakasal sa lalaking never naman niyang minahal at kahit na kailan ay hindi niya natutunang mahalin? Alam ba nito kung gaano kasakit sa kanya ang pakiramdam na parang nag-iisa lang siya at walang kakampi? Maski nga si Olga na inaakala niyang kaibigan niya, tinalikuran siya sa panahon na kailangang-kailangan niya ng karamay. Wala rin itong pinagkaiba kay Alejandro. Kaya nuong araw ng kasal niya, parang gusto na niyang mamatay. Kung hindi lang talaga siya natatakot, baka nagbigti na siya ng araw na iyon. Kung iyong ibang babae ay masayang-masaya sa araw ng kanyang kasal, siya nama
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 5
“A-ALAGAAN MO sana ang hacienda.” Parang maiiyak na sabi ni Tamara sa kanya nang iabot nito ang mga susi ng bahay, “I-ikaw ng bahalang magpalit ng mga lock k-kung gusto mong palitan ang susi ng bahay,” ramdam niya ang lungkot sa boses nito. Pinipigilan lamang niya ang kanyang sarili pero ang totoo, gustong-gusto na niya itong ikulong sa kanyang mga bisig. Ang daming tanong na naglalaro sa kanyang isipan. Ang dami niyang masasakit na gustong sabihin dito ngunit ngayon ay tila nakakalimutan niya ang lahat ng iyon habang nakatingin dito. Pero sa tuwing naiisip ang lahat ng ginawa nito sa kanya ay parang gusto niyang magwala sa galit. Lalo na kapag naalala niya ang katarantaduhang ginawa sa kanya ng ama nito. “G-goodbye. B-bukas na ang flight ko patungong Amerika. Kung di nga lang dahil k-kay Gerry, baka nuon pa ko bumalik ng Amerika.” Napatiim ang kanyang mga bagang nang marinig ang pangalan ng asawa nito. Ang lakas naman ng loob nito
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 4
SUMISIKIP ang dibdib ni Alejandro kung kaya’t kinalas niya ang ilang butones sa suot niyang polo shirt. Habang tumatakbo ang sinasakyan niyang kotse ay tumatakbo rin ang isipan niya sa nakaraang pitong taon. Parang gustong magbalik ang lahat ng mga masasakit na pinagdaanan niya nuong gabing dinukot siya ng mga tauhan ni Chief Inspector Milo Calatrava. Napatiim ang kanyang mga bagang. Hinding-hindi niya makakalimutan ang lahat. “San natin dadalhin ang putang inang ito, tutuluyan na ba natin ‘to?” Narinig niyang tanong ng tauhan ni Milo sa mga kasamahan nito. “Dadalhin sya sa bilibid sa Muntinlupa. Dun na raw yan yayariin para di tayo sumabit,” sagot naman ng isa, “Gaya ng ginagawa natin sa mga kalaban nila bossing sa mga negosyo,” makahulugan pang sabi nito. Gustong-gusto niyang lumaban ngunit umiikot na ang kanyang paningin at halos wala na siyang makita sa sobrang pagod at sakit ng buong katawan na nararamdaman. Baka mas manganib l
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 3
“A-ALEJANDRO?” May panic siyang naramdaman nang makita ang lalaki lalo pa at hindi niya inaasahang makikita niya ito sa ganitong pagkakataon. Gusto nga niyang murahin ang kanyang sarili dahil sa loob ng mahabang panahon, sa kabila ng ginawa nito sa kanya ay buhay na buhay pa rin ang damdamin niya para dito. At ewan kung totoong nakita niya sa mga mata nito or nag-iilusyon lamang siya, ang piping pananabik nang tingnan siya nito. Pero marahil ay nag-iilusyon nga lamang siya dahil saglit na saglit lang siya nitong tiningnan pagkatapos ay parang umiiwas na itong magtama man lamang ang kanilang mga paningin. Habang siya ay ang daming tanong ang naglalaro sa kanyang isipan habang hindi pa rin makapaniwala na nasa kanyang haraparan ngayon ang lalaking kay tagal niyang pinanabikang muling makita. “Miss Tamara Fierro, si Mr. Alejandro Manigbas po ang bagong may ari ng Hacienda Fierro,” dinig niyang sabi ng abogado ng bangko na si Atty. Mendez.
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 2
NAPAPAIYAK si Tamara habang binabasa ang dumating na sulat ng bangko sa kanya. Ipinapaalala nito na mareremata na ang Hacienda Fierro ng bangko. Saan siya kukuha ng two hundred fifty million pesos para ipamtubos sa kanilang hacienda? Simula nang mamatay ang kanyang Papa at makulong ang kanyang asawa ay hindi na niya alam kung papaano babayaran ang nagkapatong-patong na mga utang ng mga ito. Ni hindi nga niya alam na matagal na palang nakasanla sa bangko ang hacienda. Saan namang kamay ng Diyos niya kukunin ang ganuon kalaking pera? Ni wala nga siyang matinong trabaho ngayon. Tuluyan na siyang napaiyak. Ngayon niya pinagsisihang hindi niya pinagbuti ang kanyang pag-aaral, di sana’y may fall back siya ngayon. Akala kasi niya’y wala ng katapusan ang pera ng pamilya kung kaya’t naging bulagsak rin naman siya. Party dito, party duon. Nuong ipadala siya sa Amerika ng Papa niya, sa halip na mag-aral siyang mabuti ay kung anu-anong kagagahan lang naman duon ang pinagagawa
The Mafia's Dispensable Woman SPECIAL CHAPTER 1
“TAMARA FIERRO!!!” Narinig ni Tamara na tawag ng ama mula sa malawak na bakuran ng Hacienda Fierro. Nabitiwan tuloy niya ang kinakaing hinog na mangga na ipinakuha niya sa isa sa kanilang trabahante sa hacienda. Alam niyang kapag tinatawag siya sa buong pangalan ng ama, pihadong mainit na naman ang ulo nito. Napalingon sa kanya si Alejandro, bakas ang pag-aalala sa mukha nito habang nakatingin sa kanya. “Hinahanap ka na ng Papa mo, Mara,” sabi ng kanyang Yaya Magda na kasama niyang nanginginain ng hinog na mangga. Dinig nila ang malakas na dagundong ng kabayo nito papasok sa bakuran ng hacienda. Napaismid siya. “Hindi naman tayo umaalis dito, nasa loob lang naman tayo ng bakuran, akala mo naman mawawala ako,” inis na sabi niya habang waring nagpapalitan sila ng makahulugang mga tingin ni Alejandro. Ang kanilang lupain ay nasa 60 hectares at iba’-ibang uri ng mga namumungang puno ang naroroon. Mayroon din silang malawak na poultr
