Mag-log inShare
CHAPTER 33
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 34
“NAALALA KO na ang lahat, Rigor. Hindi ako tunay na anak ng mga Mondragon. Naalala ko na ang tunay kong magulang,” umiiyak na sabi niya sa lalaki, “Ngayon malinaw na sakin kung bakit. . .kung bakit ang layo ng mukha ko kay Mama,” humihikbing sabi niya rito. Matiim na nakatingin sa kanya ang lalaki. “Tulungan mo akong hanapin ang tunay kong ina. . .siya iyong babae sa panaginip ko. Tulungan mo akong mahanap sya. Pero kung hindi mo ako matutulungan, okay lang. Hahanapin ko sya. . .” “Hahanapin nating dalawa ang tunay mong mga magulang.” Narinig niyang sagot ni Rigor sa kanya. “Salamat Rigor.” Naluluhang sabi niya rito. Magulong-magulo ang utak niya ngayon. Hindi niya alam kung bakit nagawa siyang ipaampon ng kanyang mga magulang. Hindi naman sila kapos. Hindi sila mayaman ngunit hindi sila kinakapos. Besides, nag-iisang anak rin lang siya nuon ng mga magulang niya. Natatandaan pa niya kung saan siya pumapasok na
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 35
“INAY. . .” NIYAKAP nang mahigpit ni Althea ang kanyang ina. Napaluha siya nang manariwa sa kanya ang mga alaala. “Kinupkop tayo ng mga Mondragon pagkatapos mamatay ng tatay mo sa pagtatanggol kay Don Rolando Mondragon. Nang maaksidente ka at isang taon kang walang malay tao, nagpasya ang mag-asawang dalhin ka sa Amerika para duon ituloy ang pagpapagamot saiyo. Pagkatapos ng dalawang taon, bumalik ka ng Pilipinas na parang walang nangyari pero di mo na ako nakikilala. Ang mag-asawa na ang itinuring mong mga magulang. Naisip kong mas makakabuti na siguro ang ganun kaya nang alukin nila ako na ampunin ka na lamang nila, pumayag na ako. Nakita ko kung paano ka nila mahalin. . .” Paliwanag nito sa kanya, “Kaya nagpakalayo-layo na lamang ako.” “Pero bakit?” Hindi maitindihang tanong niya rito. “Dahil nangako ako sa mga Mondragon na mananatiling lihim ang tungkol sa tunay mong pagkatao sa. . .sa mga kaibigan nila. Saka ng mga panahong
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 36
“SYEMPRE naman may konting selos silang mararamdaman, but I’m sure magiging masaya silang malaman na nagbalik ng lahat ng mga alaala mo,” sagot ni Rigor sa kanya. Hindi alam ni Althea kung bakit nag-iinit ang pakiramdam niya habang nakatingin dito. Parang may mga paru-parong nagsisiliparan sa kanyang dibdib ng mga sandaling iyon, ibinaling na niya sa may bintana ang kanyang paningin dahil hindi na siya mapakali. Hindi naman niya kailanman naramdaman kay Griff ang ganitong klase ng attractions. Parang napakaraming nangyayari sa buhay niya nitong nakalipas na mga buwan. Kung may masama mang naganap, may katumbas namang magagandang nangyayari sa kanya. Excited na siyang makilala ang kanyang kapatid. Ngayon pa lang ay kung anu-ano ng naiisip niya na magiging bonding nilang mag-ate since ang sabi ng nanay niya ay babae ang nakababata niyang kapatid at matanda siya rito ng eleven years. Ano kayang itsura ng kapatid niya? Umaasa siyang h
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 37
HUMIHINGAL SI ALTHEA nang makapasok na sa loob ng unit. Saktong kakalock lamang niya sa pinto ng kanyang kuwarto nang tumawag si Rigor at pinagbibihis siya dahil sa labas raw sila magdi-dinner ngayong gabi. Biglang nawala ang lahat ng takot niya knowing na makakasama niya ngayon ang lalaki. Nuong isang araw kasi ay madaling araw na itong umuwi dahil maraming pasyente sa ospital. Tuwing hindi umuuwi ng bahay si Rigor ay hindi siya mapanatag. Para na siyang isang may bahay na palaging nakaantabay sa pag-uwi nito. Ayaw naman niyang maging clingy. It’s just that nasanay na siyang palagi silang magkasama. At gusto niya ang pakiramdam na nakikita niya itong palagi. Feeling niya, pinaka-safe siya sa piling nito. Nag-aalala na nga siya. Alam naman kasi niyang darating rin ang araw na kailangan na niyang umalis sa condominium nito. Hindi naman kasi habang buhay ito. At iniisip pa lamang niya iyon ay para ng nagsisikip ang dibdib niya. Habang tumataga
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 38
SI GRIFF ang pinakahuling tao sana na gustong makasama ni Althea ngayong gabi ngunit since wala siyang ibang maisip na tawagan ay ito na lamang ang kinontak niya. Naiinis talaga siya kay Rigor. Ni hindi man lamang siya nito pinigilan kaninang bumaba siya sa sasakyan. Talagang wala man lamang itong pagpapahalaga sa kanya. Nagmamaktol na napakagat labi siya. “Hey, Sophia, what’s wrong?” Narinig niyang tanong nang nasa kabilang linya, “Bakit napatawag ka?” “Pwede mo ba akong samahan ngayong. . .g-gabi?” Halos paanas na tanong niya rito. Nang may makita siyang taxi ay kaagad na sumakay, “I’ll message you kung saan tayo magkikita.” Aniya rito, kinabisado niya ang numero ng telepono nito saka ini-off na ang kanyang phone para di na malaman pa ni Rigor kung nasaan siya. Parang tinitusok ng maliliit na karayom ang dibdib niya habang iniisip ang nangyari kanina. Sa totoo lang, hindi niya alam kung saan siya pupunta ng mga or
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 39
NAGPASYA SI ALTHEA na supilin na lamang itong nararamdaman niya para kay Rigor. In the first place ay di naman nito kasalanan kung wala itong nararamdaman para sa kanya. Sa katunayan ay malaki ang utang na loob niya rito. Kung hindi dahil dito ay baka matagal na siyang nilamon ng pating sa dagat. Ni hindi nga siya nito pinilit nang magtalik sila kaya ano nga bang pinagpuputok ng butse niya? Naging honest lang naman ito ng tunay nitong nararamdaman. Libog lang talaga ng katawan ang namagitan sa kanila and at least ay naging honest ito sa kanya hindi tulad ni Griff na binola-bola lamang siya para makuha ang gusto nito sa kanya. Maaga siyang bumangon para maghanda ng almusal nila. Alas-siyete ay gising na rin si Rigor. Ipinatong niya sa mesa ang nilutong daing na bangus, itlog na maalat, fried rice at sunny side up egg. “I’m sorry sa tantrums ko kagabi. M-May period kasi ako kaya,” napakibit balkat siya, “Alam mo naman ang mga babae, tinitopak kapa
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 40
BIGLANG NAG-INIT ang buong katawan ni Rigor nang siilin siya ng halik ni Felicitas. Tuluyan na siyang nadarang sa init ng katawan kung kaya’t parang hayup na gutom na gutom na kaagad sinagpang ang pagkaing nasa kanyang harapan. Nasasabik na inihiga niya sa kanyang kama si Felicitas. “Ohh, Rigor. . .” nangigigil na ungol nito, hindi na ito makapaghintay, ito na ang naghubad ng suot niyang sando at shorts saka kagat ang labing dumagan sa kanya habang hinuhubad ang suot nitong night gown. Napalunok siya nang tuluyang malantad sa kanya ang matambok at ga papaya nitong hinaharap. Hindi pa man ay para na siyang mabibilaukan sa laki ng mga iyon. Napangisi si Felictas nang makitang naglalaway na siya habang nakatitig sa malalaki nitong boobs. Dinala nito ang mga kamay niya patungo duon. Shit. Kinuyumos niya ang mga iyon, ang lakas ng sigaw ni Felicitas, “Nice baby,” anitong pinapalo ang matambok nap wet habang pinapaikot-ikot sa ibabaw n
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 41
“I AM FALLING IN LOVE WITH THIS WOMAN,” Hindi makapaniwalang sabi ni Rigor sa sarili habang tinitingnan si Althea. Pangalawang beses pa lamang niyang naramdaman ang ganitong klase ng takot. Una ay nang malaman niyang may cancer si Sophia, pangalawa ay kaninang makita niyang nasa panganib si Althea. Niyakap niya ito ng sobrang higpit. Ipinapangako niya sa sariling proprotektahan niya ang babaeng ito. This is the last time na malalagay sa kapahamakan si Althea. Hinding-hindi na niya papayagan pang maulit itong muli. “M-muntikan ka nang mamatay nang dahil sakin,” narinig niyang sabi ni Althea nang tila mahimasmasan, “Inilagay mo ang buhay mo sa panganib para lang iligtas ako,” umiiyak na sabi nito habang nakatingin sa sugat niya. Kitang-kita niya ang pinaghalong takot at pag-aalala sa mukha nito, “Rigor, pangalawang beses mo ng niligtas ang buhay ko.” Hindi siya umiimik. Nakatingin lang siya dito. Ramdam niya ang waring mga paru-par
Pinakabagong kabanata
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 9
"HEY Alejandro, nanaginip ka na naman ba ng gising? Mukhang malayo na naman ang lipad ng isip mo," saka lamang parang biglang natauhan si Alejanadro, tumabi sa kanya si Tamara, "Don't tell me binabalikan mo na naman lahat ng mga nakaraan natin?"Hinagod niya ang likuran nito, "Hindi lang ako makapaniwalang sa dami ng pinagdaanan natin, tayo rin sa huli," sagot niya sa babaeng ngayon ay asawa na niya. "Parang sa pelikula lang ang mga pinagdaanan natin. Kagaya rin ng mga pinagdaanan nina Rigor at Althea.""Ni Genis at Amanda," dagdag nito."Ni Sabina at Jeffrey," aniya."Bah, oo nga ano. Ang hirap palang mainlab sa isang Mafia. Kung hindi matibay ang loob mo, susuko kang talaga. Mabuti na lang hindi kita sinukuan, mahal na mahal kasi kita.""Mahirap magmahal ng isang Mafia pero tingnan mo naman kung gaano kami ka-loyal sa mga minamahal namin," pagmamalaki niya rito, "Kahit ang daming babaeng lumalapit sa amin, very faithful kami kung magmahal. One woman man.""Talaga ba?" dudang tano
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 8
KANINA pa paikot-ikot sa roof top si Tamara. Nalinis na niya ang lahat ng maari niyang malinis. Bored na bored na siya dahil mag-iisang lingo na siyang hindi umaalis duon. Hindi naman siya basta-basta nakakalabas ng bahay dahil natatakot siyang may makakitang mga tauhan ni Alejandro sa kanya. Ingat na ingat nga siyang makagawa ng ingay man lang. But damn, gustong-gusto na niyang sumigaw at gawin ang mga bagay na nakasanayan na niyang gawin sa loob ng hacienda. Natutukso na siyang bumaba. Bumuga siya ng malalim na hininga habang titig na titig sa hagdan. Hindi niya namamalayang unti-unti na pala siyang humahakbang paibaba. Ang unang palapag mula sa roof top ay ang dating library ng ama. Napakagat labi siya. Nagpalinga-linga muna siya bago pihitin ang door knob. Nagulat siya nang malamang na-convert na pala ni Alejandro ang library ng kanyang ama sa isang magarang kuwarto. Na-curious siya kaya isa-isa niyang binuksan ang mga cabinets duon. N
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 7
“THANK YOU YA,” nakangiting sabi ni Tamara matapos maubos ang isang mangkok ng champorado na dinala sa kanya ni Yaya Magda for breakfast. May kasama pa iyong sandwich na meryenda raw niya mamaya para di na ito mag-akyat manaog sa roof top. “Hindi pa ba umuuwi ang amo mo?” ayaw niyang ipahalata ang pag-aalala sa boses, “Three days na ah, san ba iyon naglalagi?” “Hindi ko rin alam,” kibit balikat na sagot nito, “Baka sa nobya,” kaswal na sabi pa nito sa kanya. Parang sinundot ng karayom ang puso niya nang maisip ang sinabi ng matanda. Pero kunwa’y balewala lamang ang narinig, “It’s about time na mag-asawa na sya. Matanda sya ng five years sakin, right? So he’s already thirthy years old. Seven years, two months and five days since nagkahiwalay kami at Imposible namang. . .” “Bilang na bilang mo ang araw na nagkahiwalay kayo, ha?” Tudyo ng matanda sa kanya. “Yaya,” naiinis na sabi niya, nahihiya siyang mabisto nito na bawat pagsikat at
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 6
BAKIT kung magsalita si Alejandro ay parang siya pa ang may malaking kasalanan? Panay ang patak ng kanyang mga luha habang naglalakad palayo. Hindi niya alam kung anong nangyari, kung bakit naging ganun na lang bigla ito sa kanya. Gusto pang baliktarin ang mga pangyayari? Alam ba nito kung anong hirap ang pinagdaanan niya nang pilitin siya ng Papa niya na magpakasal sa lalaking never naman niyang minahal at kahit na kailan ay hindi niya natutunang mahalin? Alam ba nito kung gaano kasakit sa kanya ang pakiramdam na parang nag-iisa lang siya at walang kakampi? Maski nga si Olga na inaakala niyang kaibigan niya, tinalikuran siya sa panahon na kailangang-kailangan niya ng karamay. Wala rin itong pinagkaiba kay Alejandro. Kaya nuong araw ng kasal niya, parang gusto na niyang mamatay. Kung hindi lang talaga siya natatakot, baka nagbigti na siya ng araw na iyon. Kung iyong ibang babae ay masayang-masaya sa araw ng kanyang kasal, siya nama
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 5
“A-ALAGAAN MO sana ang hacienda.” Parang maiiyak na sabi ni Tamara sa kanya nang iabot nito ang mga susi ng bahay, “I-ikaw ng bahalang magpalit ng mga lock k-kung gusto mong palitan ang susi ng bahay,” ramdam niya ang lungkot sa boses nito. Pinipigilan lamang niya ang kanyang sarili pero ang totoo, gustong-gusto na niya itong ikulong sa kanyang mga bisig. Ang daming tanong na naglalaro sa kanyang isipan. Ang dami niyang masasakit na gustong sabihin dito ngunit ngayon ay tila nakakalimutan niya ang lahat ng iyon habang nakatingin dito. Pero sa tuwing naiisip ang lahat ng ginawa nito sa kanya ay parang gusto niyang magwala sa galit. Lalo na kapag naalala niya ang katarantaduhang ginawa sa kanya ng ama nito. “G-goodbye. B-bukas na ang flight ko patungong Amerika. Kung di nga lang dahil k-kay Gerry, baka nuon pa ko bumalik ng Amerika.” Napatiim ang kanyang mga bagang nang marinig ang pangalan ng asawa nito. Ang lakas naman ng loob nito
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 4
SUMISIKIP ang dibdib ni Alejandro kung kaya’t kinalas niya ang ilang butones sa suot niyang polo shirt. Habang tumatakbo ang sinasakyan niyang kotse ay tumatakbo rin ang isipan niya sa nakaraang pitong taon. Parang gustong magbalik ang lahat ng mga masasakit na pinagdaanan niya nuong gabing dinukot siya ng mga tauhan ni Chief Inspector Milo Calatrava. Napatiim ang kanyang mga bagang. Hinding-hindi niya makakalimutan ang lahat. “San natin dadalhin ang putang inang ito, tutuluyan na ba natin ‘to?” Narinig niyang tanong ng tauhan ni Milo sa mga kasamahan nito. “Dadalhin sya sa bilibid sa Muntinlupa. Dun na raw yan yayariin para di tayo sumabit,” sagot naman ng isa, “Gaya ng ginagawa natin sa mga kalaban nila bossing sa mga negosyo,” makahulugan pang sabi nito. Gustong-gusto niyang lumaban ngunit umiikot na ang kanyang paningin at halos wala na siyang makita sa sobrang pagod at sakit ng buong katawan na nararamdaman. Baka mas manganib l
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 3
“A-ALEJANDRO?” May panic siyang naramdaman nang makita ang lalaki lalo pa at hindi niya inaasahang makikita niya ito sa ganitong pagkakataon. Gusto nga niyang murahin ang kanyang sarili dahil sa loob ng mahabang panahon, sa kabila ng ginawa nito sa kanya ay buhay na buhay pa rin ang damdamin niya para dito. At ewan kung totoong nakita niya sa mga mata nito or nag-iilusyon lamang siya, ang piping pananabik nang tingnan siya nito. Pero marahil ay nag-iilusyon nga lamang siya dahil saglit na saglit lang siya nitong tiningnan pagkatapos ay parang umiiwas na itong magtama man lamang ang kanilang mga paningin. Habang siya ay ang daming tanong ang naglalaro sa kanyang isipan habang hindi pa rin makapaniwala na nasa kanyang haraparan ngayon ang lalaking kay tagal niyang pinanabikang muling makita. “Miss Tamara Fierro, si Mr. Alejandro Manigbas po ang bagong may ari ng Hacienda Fierro,” dinig niyang sabi ng abogado ng bangko na si Atty. Mendez.
The Mafia's Dispensable Woman CHAPTER 2
NAPAPAIYAK si Tamara habang binabasa ang dumating na sulat ng bangko sa kanya. Ipinapaalala nito na mareremata na ang Hacienda Fierro ng bangko. Saan siya kukuha ng two hundred fifty million pesos para ipamtubos sa kanilang hacienda? Simula nang mamatay ang kanyang Papa at makulong ang kanyang asawa ay hindi na niya alam kung papaano babayaran ang nagkapatong-patong na mga utang ng mga ito. Ni hindi nga niya alam na matagal na palang nakasanla sa bangko ang hacienda. Saan namang kamay ng Diyos niya kukunin ang ganuon kalaking pera? Ni wala nga siyang matinong trabaho ngayon. Tuluyan na siyang napaiyak. Ngayon niya pinagsisihang hindi niya pinagbuti ang kanyang pag-aaral, di sana’y may fall back siya ngayon. Akala kasi niya’y wala ng katapusan ang pera ng pamilya kung kaya’t naging bulagsak rin naman siya. Party dito, party duon. Nuong ipadala siya sa Amerika ng Papa niya, sa halip na mag-aral siyang mabuti ay kung anu-anong kagagahan lang naman duon ang pinagagawa
The Mafia's Dispensable Woman SPECIAL CHAPTER 1
“TAMARA FIERRO!!!” Narinig ni Tamara na tawag ng ama mula sa malawak na bakuran ng Hacienda Fierro. Nabitiwan tuloy niya ang kinakaing hinog na mangga na ipinakuha niya sa isa sa kanilang trabahante sa hacienda. Alam niyang kapag tinatawag siya sa buong pangalan ng ama, pihadong mainit na naman ang ulo nito. Napalingon sa kanya si Alejandro, bakas ang pag-aalala sa mukha nito habang nakatingin sa kanya. “Hinahanap ka na ng Papa mo, Mara,” sabi ng kanyang Yaya Magda na kasama niyang nanginginain ng hinog na mangga. Dinig nila ang malakas na dagundong ng kabayo nito papasok sa bakuran ng hacienda. Napaismid siya. “Hindi naman tayo umaalis dito, nasa loob lang naman tayo ng bakuran, akala mo naman mawawala ako,” inis na sabi niya habang waring nagpapalitan sila ng makahulugang mga tingin ni Alejandro. Ang kanilang lupain ay nasa 60 hectares at iba’-ibang uri ng mga namumungang puno ang naroroon. Mayroon din silang malawak na poultr
