“You look like a zombie. Girl, what happened? Off duty ka naman tuwing weekend.” bungad na bungad sa akin ni Freya nang maupo ito sa mesa niyang katabi lang noong akin. Nagtama pa ang paningin namin ni Troy bago ito tipid na umiling at mag-iwas ng tingin.
“Uh... K-drama marathon.” pagsisinungaling ko bago mabilis na ibahin ang topic, “Balita ko magiging mag-leave ka raw ng one month?”
“Yeah, something came up. I need a break from this freaking exhausting job.”
“Sana all.” komento ko bago mapatingin sa bulsa ko nang maramdamang nag-vibrate iyong phone ko. May idea na ako kung sino iyon kaya naman pinili kong ‘wag na munang basahin.
I still remember everything that happened, and last nightㅡI exchanged contact information with a fucking criminal. Have I really lost my mind? I don’t have any idea what he’s thinking. Or maybe, desperado lang siya kagaya ko. To think na maglalabas siya ng sampong m
“Mr. Tashiro.” masayang tawag ni dad nang makarating kami sa mesa kung saan naroon ang matanda at ang kanyang anak na halos ka-edad ko lang, or maybe mas matanda siya sa akin ng dalawa o tatlong taon.“Oh! Hi, Mr. Ageha. Ito na ba si Reiana?” tanong nito at pilit naman akong napangiti.“Nice to meet you, Mr. Tashiro and...” Tiningnan ko ang lalaki sa tabi niya at mabilis naman itong tumayo para i-abot ang kamay sa akin. In fairness, he’s handsome. He looks like a character straight out of manga.“You can call me, Asher.” Imbis na makipag-shakehands ay hinalikan niya ang likuran ng palad ko. Oooh! That was smooth.“I’m Reiana Avy but, you can just call me Revy.” Ngumiti ako nang matamis at naupo nang i-atras niya ang upuan na katapat niya para sa akin. “Thank you.”“Shall we order first?” tanong
“Hey,” Nilingon ko ang pinanggalingan ng boses at nakitang nakasandal si Tres sa lumang monkey bar. Nasa likuran ko lang iyon at hindi natatamaan ng ilaw kaya hindi ko siya napansin agad. “I thought you’re going to ditch me.”“Nah, nakalimutan lang kita.” pagsasabi ko ng totoo saktong pagkalapit niya sa akin. He’s not wearing his roman mask like earlier, bukod doon ay simple na lang ang suot niya. Itim na sweatpants at white t-shirt na pinatungan lang ng leather jacket.“That’s rude.” Nagkibit-balikat lamang ako sa sinabi niya atsaka naupo sa swing. Gumawa iyon ng ingay dahil sa sobrang luma, muntik pa akong matumba dahil bumigay na ang bakal at tuluyang nasira ang pinaka-upuan.“What the hell?!”“Come on, detective. We’re not here to play.” Sinamaan ko lamang ng tingin si Tres at nag-decide na sumandal na lang sa pinaka-poste ng swing at harapin ito. Halos mapatalon pa ako sa gulat nang makitang nasa harapan ko na siya, and he’s s
“Ugh seriously!” reklamo ko nang marinig ang sunod-sunod na katok mula sa pinto. Nakasimangot kong inabot ang cellphone ko sa side table at tiningnan kung anong oras na. Damn it! Sinong matinong tao ang mang-iistorbo sa ‘kin ng ganito kaaga? 5:00 am pa lang!“Relax! Masisira mo ‘yong pinto ko—” Natigilan ako nang makita si dad pagbukas na pagbukas ko ng pinto. He look at me with a serious expression on his face.“What brings you her—”Agad akong napahawak sa pisngi ko nang maramdaman ang paglapat ng magaspang niyang palad doon, tipid akong napangisi bago siya tapunan nang masamang tingin.“You insolent brat!” Tinangka pa niya ulit akong sampalin, but this time ay sinigurado kong makakaiwas ako.“What a great greeting to start my day.” natatawa kong sabi.“Sinabi kong umu
3 months ago...“Ageha, kanina ka pa hinahanap ni Chief.” bungad sa akin ng taga-division 3, hindi pa man ako tuluyang nakakapasok sa building.“Nasaan sila?” hingal kong tanong nang i-scan ko ang I.D ko at tuluyang makapasok sa loob.“Meeting room b.”“Thanks!” Agad akong kumaripas ng takbo at pumunta ng third floor gamit ang hagdan ngunit pagpasok ko sa meeting room ay wala namang tao. Pabagsak akong naupo sa swivel chair at naghintay ng ilang minuto.Did that guy just a pull a prank on me? Well, hindi iyon malabong mangyari dahil hindi naman langad sa kaalaman ko na maraming naiinggit sa special division na kinabibilangan ko.May apat na division ang Phantom Organization, division one to four, and my team—the special division, mayroon lang iyong apat na miyembro at ako ang nagsi
“Bakit may Band-Aid leeg mo?” tanong ni Troy nang maupo ako sa swivel chair at buksan ang monitor ng computer ko. Kahit kailan talaga ay napakatalas ng mata niya, wala pang ilang segundo nang pumasok ako ng office pero iyon agad ang napansin niya. He didn’t even greet me a good morning.“I accidentally scratched it.” tipid kong sagot, ngunit halatang hindi niya iyon pinaniwalaan dahil nakatingin siya akin ng diretso. “What?”“You’re really good at lying.” Tipid siyang umiling at nagkibit naman ako ng balikat. Late ko na rin napansin na kaming dalawa lang ang nasa office ngayon.“Nasaan sina Loren at Freya? May hangover?”“No, nakabakasyon na si Freya. Si Loren nag-umpisa na sa misyon niya.”“What?!” gulat na tanong ko dahil wala akong ideya na ngayon na mag-uumpisa ang bakasyon ni Freya at pagig
“So, when did you meet?” tanong ni dad habang marahan nitong hinihiwa ang steak sa kanyang pinggan. Kung makapagtanong, akala mo talaga ay mayroon siyang pakialam. He neglected me all this time, and nowㅡhe’s showing interest as if everything’s fine between us.“We had a one-night stand.” diretso kong sabi at gaya ng napagkasunduang istorya, ikwinento ko ang non-existent love story namin ni Tres.“Are you sure you’re not making that up?” tanong ni dad nang hindi tumitingin sa akin.“Are you serious?” seryosong tanong ko ngunit imbis na ibaling sa akin ang tingin ay mas pinagtuunan niya ng atensyon si Tres. Mukhang napansin niya ang kagat sa leeg nito dahil tila may bumara sa lalamunan niya.“Ahem. Do you know what’s her job?”“Of course, are you perhaps... Still doubting our relationship?” tanong ni Tres n
“Ugh shit, ang sakit ng ulo ko.” daing ko nang magising akong kumikirot at tumitibok ang sintido ko. Nanatili akong nakapikit ngunit agad ding naimulat ang mga mata nang maramdamang mayroon akong katabi. Mabilis akong lumingon at napabangon ng wala sa oras nang makita si Tres na mahimbing na natutulog.“What happened last night?” tanong ko sa sarili nang silipin ang ilalim ng comforter. I’m still dressed, it means—walang nangyari sa amin. Pero bakit walang pang-itaas si Tres? He’s half naked.“Are you awake?” Marahang nagkusot ng mata si Tres at hinatak ako, dahilan para mapahiga ulit ako.“What the hell are you doing? Get off me!” reklamo ko nang yakapin niya ako at tila ginawang unan.“Give me five minutes, ngayon na lang ako nakatulog ng mahimbing since I’m suffering from insomnia.” mahina niyang sabi bago isiksik ang ulo niya sa leeg ko. Natural na natural para sa kanya ang maging clingy, samantalang ako naman ay mala
“Let’s write the terms and conditions of our contract.” seryoso kong sabi dahil kailangan ay malinaw kung paano namin gagampanan ang papasukin naming contractual marriage.“Okay, since you brought up the topic. During the term of our contract, dito ka titira sa ‘kin. Just because it’s a contractual marriage doesn’t mean we’re not going to act like a real husband and wife.” aniya at tumango naman ako dahil walang kaso sa akin kung titira ako kasama siya. Sino bang bagong kasal ang magkahiwalay ng bahay? That’s weird.“Sure, but we’re only going to act like a couple kapag nasa public, o kaya naman ay nasa harapan tayo ng parents mo. And since hindi lang naman iisa ang kwarto rito sa penthouse mo, let’s sleep separately.”“How about my needs? I am a man you know?” tanong niya at kung mayroon lang akong iniinom ay baka naibuga ko na iyon. What the hell?“Hindi ko responsibilidad ‘yon.” Inirapan ko siya at nabigla nang maglakad siya pap
“Tres and Revy, since you have consented together in holy matrimony, and have pledged yourselves to each other by your solemn vows and by the giving of rings, and have declared your commitment of love before God and these witnesses, I now pronounce you husband and wife in the name of the Father and the Son and the Holy Spirit. Those whom God hath joined together, let no man separate.” “Tres, you may kiss your Bride.” Ngumiti ako dahil iba sa pakiramdam nang marinig ko ang mga katagang iyon. Ganitong-ganito rin ang sinabi ng priest noong una kaming ikasal ni Tres, noon wala kaming nararamdaman sa isa’t isa pero ngayon ay umaapaw ang pagmamahal namin isa’t isa. Marahan naming hinarap ang isa’t isa bago niya marahang hinawakan ang pisngi ko at hinalikan. Ipinagdikit pa namin ang noo namin bago kami napatingin sa mga bisita, kung noon ay pamilya lang namin ang naka-witness sa kasal, ngayon ay may nadagdag na kaibigan.
“Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala na gaing kayo sa mayamang pamilya.” ani Justin habang nasa iisang mesa kaming lahat. Isang buwan matapos ang mission ay nagkita-kita ulit kami dahil gaya ng napag-usapan noong ni-recruit namin sila ay mabubuwag din ang grupo, but since birthday ni Tres ngayon ay inimbitahan namin sila sa private resort.Nag-decide kami na rito mag-celebrate imbis na kasama ang pamilya namin dahil sigurado akong hindi magiging maganda ang araw ni Tres kapag sila ang kasama namin. Hanggang ngayon kasi ay hindi pa rin maganda ang relasyon niya sa mga kapatid niya, although nagbago ang pakikitungo sa kanya ng daddy niya. Mukhang nag-trigger na lang iyon para lalong magalit sa kanya ang stepmother niya at mga anak nito.“Ayaw niyo ba gawing permanente ‘yong grupo?” tanong ni Luigi habang nagbubukas ito ng mga bote ng alak.“No.” sabay na sagot namin
“Let’s go.” aya sa akin ni Tres nang tumakbo siya papunta sa akin.“Where are we going?”“Nakatakbo si Lucian, we need to find him.” aniya at tumanngo naman ako bago kami tuluyang bumaba ng hagdan pero agad kaming nabunggo ng mga taong nagsisitakbuhan. Halos matangay pa ako ng iilan sa kanila but Tres was fast enough to grab my hand again.He was looking straight into my eyes, kahit na natatakpan ang kanyang mukha ng maskara ay kitang kita ko pa rin kung paano niya akong tingnan sa mga oras na ito. Minsan napapaisip na rin ako, what if hindi ko siya kasama ngayon? What if hindi ko siya nakilala? Gano’n pa rin kaya ang magiging buhay ko? Kahit ang kamay lang namin ang magkahawak ay ramdam ko ang bigat ng bawat paghinga niya.“Are you okay? Are you hurt?” All my thoughts halted when he pulled me close to him without warning. Napahawak ako sa d
“Are you sure you’re okay? Don’t push yourself too much later,” paalala ko kay Tres habang hinahanda ko ang mga gamit n a gagamitin namin mamaya para sa misyon. Yes, the long wait is over. Noong araw na ma-discharged si Tres sa hospital ay nakumpira ko na totoo ang sinabi ni Zane, may anak nga sa labas si dad pero hindi ko pa siya nakakausap tungkol doon dahil naka-focus ako sa pag-training.Nakaubuo na rin kami ng concrete plan at sa loob ng tatlong linggo ay gumaling na sa paghawak ng baril ang mga miyembro, ganoon din sa fist fight dahil halos araw-araw kaming nag-i-sparring para magsilbing practice na rin. Although hindi nakatira sila Troy, Freya at Loren sa hideout ay araw-araw naman silang pumupunta roon para tulungan kami sa Training.“I’m okay, napatunayan ko na ‘yon sa ‘yo noong nag-sex tayo sa hospital.” sagot ni Tres, dahilan para maalala ko na naman ang kahibangan na ginawa ko
“Bakit naka-disguise ka?” tanong ni Troy nang sumakay silang tatlo sa kotse. Sinundo ko kasi sila sa office at nakasuot ako ng itim na wig. It’s been two days since the incident in the night club happened, wala ni isa sa pamilya ni Tres ang nakakaalam ngayon na nasa hospital siya. Sabi niya kasi ay wala namang silbi kung malalaman nila dahil malamang sa malamang ay baka matuwa pa ang mga ‘yon lalo na ang mag-ina.“Oh yeah, I forgot to tell you. Itinago namin ang identity ni namin ni Tres sa limang na-recruit namin, mas kilala nila si Tres bilang Crimson at ako naman ay Luna.” paliwanag ko bago kuhain ang maskara ko sa compartment at ipakita iyon, “Kasama ‘to sa disguise ko, pamilyar ba ‘yong design?”“Katulad ng maskara ni Crimson. Iba lang ang kulay.” sabi ni Loren na nakapwesto sa likuran kasama si Freya.“Wait, no’ng gabing inatake ako
“What? You’re going to help us?” hindi makapaniwalang tanong ko at tumango-tango naman si Freya. Tiningnan ko si Troy at Loren bago ngumiti nang tipid. Hindi ko inasahan na lalabas sa bibig niya ang bagay na iyon.“Sigurado ba kayo?” paninigurado ko dahil kapag tinulungan nila ako ay nakipagtulungan na rin sila mafia at isa pa, hindi iyon mission galing sa organisasyon.“Of course, but first tell us your plans.” ani Troy kaya naman napalingon ako kay Tres na nasa likuran ko. Tipid lang din siyang tumango, dahilan para mapangiti ako at maupo na para ma-explain ko sa kanila ang lahat mula sa kung sino ang target namin at kung sano ang mga plano naming gawin.“Three weeks from now, we’re going to infiltrate Lucian’s house.” panimula ko bago pasadahan ng tingin ang tatlo dahil halatang na-confuse sila.“Who’s Lucian?” nag
“I will distribute the masks.” sabi ko nang lumapit ako isa-isa sa limang lalaki na para bang nabugbog sila dahil lantang-lanta sila kumilos. Ni hindi man nga lang nila magawang tumayo. How did they train yesterday? They’re so diligent, and I like that. The more na focused at seryoso sila sa mission ay the more na siguradong magtatagumpay kami. To be honest, hindi ako ganoon ka-confident sa umpisa since biglaan ang pagbuo ng grupo but now that I’m seeing their effort—sigurado ako na matatapos namin ang mission ng hindi nagbubuwis ng buhay.“Here guys, tingin kayo sa monitor.” sabi ni Caspian nang malagay niya ang flash drive niya sa TV at ipakita sa amin ang itsura ng mga main members ng Cerebro.“May total na 10 members ang Cerebro, kasama na roon ang leader na si Lucian. Here’s the photo of them, kabisaduhin niyong mabuti para kahit nakasuot sila ng mask ay makilala niyo sila agad. Sila
“Wait, Tres. Calm down first. ‘Wag mo nang patulan ang mga ganyang klase ng tao, ‘wag kang mag-aksaya ng oras. He’s not even worth your attention.” sabi ko dahil parang nawawalan na siya ng kontrol sa sariling emosyon. I’m sure, punong-puno na ang galit niya kay Zeke dahil sa mga atraso nito sa kanya at kapag tuluyang umapaw ang galit na iyon ay baka mapatay na niya ang sarili niyang kapatid. I need to stop him or elseㅡthings are gonna get messy.“Zeke. Just let go!” sabi ko pero mukhang wala siyang intensyon na makinig sa amin. Pursigido siyang i-provoke si Tres kahit na alam niyang masasaktan siya, he’s obviously doing this para makita ng daddy niya kung gaano kabayolente si Tres at nang sa gano’n ay ma-disappoint ito sa kanya. I can see through right his nasty plans but if I can’t stop it, I’ll just do everything to turn the freaking table.“I don’t want t
“Good evening,” nakangiting bati ko nang makarating sa private room na pina-reserved ni dad. Naroon na silang including Tres’ brothers, and this time ay hindi nila kasama ang mga asawa nila.“It’s been a while, Tres.” ani dad nang iatras ni Tres ang upuan nang sa gano’n ay makaupo ako sa tabi ng plastic kong ama.“Yes, father-in-law.”“Buti nakarating kayo kahit short noticed.” Napalingon ako nang sabihin iyon ng stepmother ni Tres. Ngumiti ako nang malawak at pinasadahan ng tingin ang dalawa niyang anak na ngayon ay nakatingin din sa akin.“Oh, Tres and I were on vacation. Most of the time, nasa bahay lang kami.” sagot ko.“I heard from your father that you quit your job recently?” tanong ni Mr. Sylvestian at tipid akong tumango. Kinalat na agad ni dad ang balita para makasiguradong hindi ako aatras sa pagtrabaho sa kumpanya. “That’s a wise