Happy 400 reads! Yey! Thank you so much sa lahat ng mga nagbasa at sumuporta sa kwento ni Genesis at Lucky. Sana po ay patuloy niyong suportahan ang kwentong ito hanggang katapusan. Pinasasalamatan ko rin po sina, Nheftaly Tapuick, Joery Vergara, at Rochelle Christian sa regalong gems na inilaan nila sa kwentong ito, maraming-maraming salamat po, at sana dumami pa ang readers ng akda kong ito. Good bless po sa lahat! ^^
Naging matagumpay ang ginanap na event ng kompanya kahit pa bigla na lang nawala si Genesis sa kalagitnaan ng piging. Salamat kay Nathaniel na sumalo sa trabaho niya; ang siyang humarap at nag-entertain sa lahat ng imbitadong investors at bigating shareholders. Hindi alam ni Genesis kung saan siya pupulutin kung wala sa tabi niya si Nathaniel.Dalawang araw na ang lumipas, at naging maayos ang takbo ng trabaho ni Genesis sa kompanya. Sa mga araw na nagdaan, ilang hotel branches nila sa Luzon ang kanyang binisita kasama pa rin si Nathaniel, at sa susunod na linggo naman ay nakatakda siyang bumisita sa mga hotels nila sa Visayas.Bagamat aktibo sa kanyang trabaho, hindi magawang iwaksi ni Genesis ang tagpo sa pagitan nila ni Delilah. Nakatatak pa rin sa isip niya ang kanyang mga hinala’t-kutob, kahit pa may mga sandaling napapatunayan niyang hindi ito si Lucky, hindi tuluyang humupa ang hinala ni Genesis.“Enes, bad news!” Humahangos na wika ni N
Umuwi ng maaga si Genesis at binasa hanggang madaling araw ang librong sinulat ni Armageddon, at kumbinsido siyang kilala niya ang writer. Hindi sapat ang limang taon para makalimutan niya ang writing style ng matalik na kaibigan, at kung hindi nga si Apocalipsis ang writer na si Armageddon, ang ibig sabihin lang ay maaring tama ang hinala niya.Kinabukasan, maaga niyang tinawagan si Nathaniel upang ayusin ang meeting niya sa tunay na Armageddon. Positibo naman ang tugon ng kabilang panig, pumayag si Armageddon na makipagkita sa kanya after lunch break."Do I look good?" tanong ni Genesis, ang tingin ay nasa maliit na salamin ng sasakyan."Seriously? Ilang beses mo bang tinanong ‘yan ngayong araw? Ano ba ang nakain mo't panay ang tingin mo sa salamin?" Pinaningkitan siya ng mata ni Nathaniel. "H'wag mong sabihin pomoporma ka dahil kay Armageddon? For pete sake! Wala namang basehan iyang mga kutob-kutob mo, Enes!""Hindi lang ito kutob, Niel."
Lumabas sa isang cubicle ang isang babae na may parehong kasuotan ni Delilah. Tipid siyang ngumiti at tinanguan ang babae. "You're just like my carbon copy. Ikaw na ang bahala, Megumi.""Understood, Ma'am." Mabilis na tango ng babae, nag-paalam ito bago siya iniwan sa loob ng restroom.Pumasok si Delilah sa cubicle kung saan lumabas si Megumi, nanatili siya roon ng ilang minuto, at lumabas lang nang makatanggap na siya ng mensahe mula sa assistant. Inayos muna niya ang sarili at tinanggal ang mga takip sa mukha; shades at facemask, bago tuluyang lumabas ng restroom.Mula sa loob ng restaurant, nakita niyang pumasok sa isang itim na sasakyan si Genesis. Dali-dali siyang naglakad palabas ng restaurant at tumayo sa entrance, tinanaw ni Delilah ang papalayong sasakyan. Saglit lang din siyang nakatayo doon dahil pumasok agad siya sa itim na van na pumarada sa harap niya. Mabilis namang humarurot paalis sa lugar ang naturang van."How was it, Megumi?" tanong ni
"Bye Chii, pakabait ka kay Daddy Psalm, ah?" Bilin ni Delilah, at hinalikan sa pisngi ang anak. "Ikaw na ang bahala kay, Chii.""Of course, Ma'am...""Pslam, kailan ka ba masasanay na tawagin akong Delilah?" naka-pout na tanong niya at mahinang tinampal sa maskulado nitong braso ang kaharap na lalaki."Kapag hindi niyo na ako tinatawag na, honey..." Napalatak na tumawa si Lucky sa sagot ng malapit na tauhan. Right! Madalas niyang tinatawag na honey si Psalm para asarin ito. Noong mga buwan kasi na buntis pa siya kay Chii hindi siya palaging nasasamahan ni Apocalipsis dahil sa mga importanteng ginagawa ng kanyang asawa. Madalas si Psalm ang kasama niya sa check-ups at grocery, at madalas silang napagkakamalan na mag-asawa, at doon na nga nagsimulang tuksuhin niya si Psalm sa pagtawag dito ng 'honey'."Right. I'm sorry, sige-sige. Pag-aaralan kung huwag ka ng tuksuhin.""Kailangan na po nating umalis," bulong ni Megumi mula sa likuran ni Delilah. Mul
"H-how are you?"Tumaas ang isang kilay ni Lucky. "Really?" Umalis siya sa ibabaw ni Genesis at tinulungan ang binata na tumayo. "Iyan talaga ang itatanong mo?""Aw!" munting d***g ni Genesis nang kumirot ang likod. "F*ck! Ganito ka na ba bumati ngayon?" palatak niya, ang ginawang pagbalibag ni Lucky sa kanya ang tinutukoy."Sorry about that," paumanhin ni Lucky at inayos ang lumihis na topper niyang suot. "I just want to surprise you.""I am!"Lucky chuckled. "Well, what can I say? I'm skilled now.""Do you have a moment? I want to talk to you about many things, over a coffee?" Hindi tinanggihan ni Lucky ang alok ni Genesis. Nagtungo sila sa nag-iisang coffee shop sa tapat ng building, at nang pareho na silang nakaupo hindi na nagpaliguy-liguy si Genesis."I want to see my son.""Ah-huh? And what makes you think na may anak ka akin?" mataray na sagot ni Lucky.Saglit na natigilan si Genesis. Ngunit higit kanino man siya ang nakakalam ng totoong nangyari noon, and he was one hundred p
"How was it?" tanong ni Apocalipsis, inisang inom nito ang natirang alak sa hawak na baso. Nagkita sila ng lalaki sa isang resto-bar, pinagbawalan kasi niya itong uminom sa bahay dahil naroon ang anak nila. "The second phase of our plan was successful. Where now on the third phase," sagot ni Lucky sa asawa. "Great! Hihintayin na lang natin ang maging pasya niya." Hindi nagsalita si Lucky. Binigyan siya ng bartender ng cocktail drink at natulala na siya inumin. Hindi niya makalimutan ang naging pag-uusap nila ni Genesis. Ilang beses raw nitong sinubukan na magtapat sa kanya pero nadadaig ito ng takot sa sariling pamilya. Kumunot ang noo niya. Nag-angat siya ng tingin sa lalaking katabi. "You never told me your reasons Apo," panimula niya. Nabitin ang pagkuha ni Apocalipsis sa katabing bote para sana magsalin muli ng alak. "Alam kong malaki ang galit mo kay Genesis dahil sa pagkamatay ng kapatid niyo, but you never told me the details. Paano
“Good morning, ma’am!” bati ng security guard ng publishing house nang pumasok si Lucky, nakasunod sa kanya ang asawang si Apocalipsis. “Ma’am, meron po pala kayong bulaklak dito.” Kinuha ng guard ang isang bouquet ng halo-halong uri ng bulaklak; White Tulips, Lily of The Valley, at Blue Hyacinths. “Hindi po nagpakilala ang nagpapabigay pero nakalagay naman po ang pangalan niyo.” Tinanggap ni Lucky ang bugkos ng bulaklak. Tinitigan niya ang napakagandang bouquet ng bulaklak, pagkatapos ay malakas na tumawa. Seriously? Hindi niya alam na kayang maging corny ng lalaking iyon. “What’s the matter? May nakakatawa ba sa bulaklak?” tanong ni Apocalipsis. Ang tingin ay nasa mga bulaklak rin, hindi maganda ang timpla ng mukha nito dahil sa bouquet na hawak ng asawa. “Nah~ Nakakatawa lang kasi. All of this are ‘I’m sorry flowers’, ano ang tingin niya sa ‘kin? Basta na lang magpapatawad dahil sa isang bugkos ng bulaklak?” Palatak ni Lucky ngunit hindi napigilan an
Nasa park si Lucky kasama ang anak, dahil walang malawak na area sa condo ni Apocalipsis dito niya naisip dalhin si Chii. Mukhang nagustuhan naman ng bata at wiling-wili itong naglalaro, pinahihiram pa nito sa ibang bata ang toy car na binili ni Apocalipsis. “May problema ba, Ma’am? Kanina ko pa napapansin, panay ang buntong-hininga niyo,” usisa ni Psalm, ang siyang bantay nila ng anak ngayong hapon. Naupo ito sa conrete bench isang diba ang layo sa kanya. “When Apocalipsis told me that someone would pick me up that night. I really didn't expect the person would be you. I didn't ask and thought you might be working for Apocalipsis. Then I realize you were the one who let Apocalipsis into my room the night before my wedding to Genesis.” Nagyuko ng ulo si Lucky. Pinagsiklop niya ang mga kamay. “I still don’t want to ask you, but something is really bothering me…” “Ano iyon, Ma’am?” Nag-angat ng tingin si Lucky sa kausap. “Is this the true reality of the
"It was me tito... I was the one who assaulted your daughter. I'm very so--" Isang malakas na suntok sa mukha ang natanggap ni Genesis mula sa ama ni Lucky. "Pinagkatiwalaan ka namin, Genesis! Paano mo ito nagawa sa kababata mo? Matalik kayong magkaibigan kaya bakit? She's my only child, why did you have to ruin her?" Hinaklit si Genesis ng ama ni Lucky sa kwelyo. "Nakita mo na ba siya? Nakita mo na ba kung anong nangyari sa kanya? Lucky is slowly losing her mind. Araw-araw na lang niyang iniiyakan ang nangyari, hindi niya matanggap na basta mo na lang kinuha sa kanya ang pinakaiingatan niyang puri! She made a promise to her grandfather, but you just took everything just because of that f*cking lust!" "I'm very sorry, tito. Alam kung napakasama ng ginawa ko, and I'm the only responsible, pero gusto ko pong sabihin sa inyo ang totoong nangyari. Gusto kong ipaalam sa inyo hindi para maghugas ng kamay, but to explain why and how it happened." "Para saan pa? Kung malalaman ko ba ang det
"Genesis," tawang ng anim na taong gulang na si Lucky sa kaibigan. Busy ito sa pagkalikot ng toy car. "Genesis, I think there's a ghost in that room." "Huh? What are you talking about?" Nag-angat si Genesis ng tingin sa batang babae. "There… I keep seeing a silhouette or something." Nag-angat ng tingin si Genesis sa bintana ng pangalawang palapag ng kanilang mansion. Sumimangot agad siya nang makita ang bulto ng bata na nakasilip sa manipis na kurtina ng bintana. "Idiot," bulong niya at tumayo. "Let's go, Lucky! I wanna play with you in some other place." "Huh? But I thought you wanted to play sand castle here?" the little girl pouted. Nagbuntonghininga si Genesis. "I'm not comfortable here." Nag-angat siya ng tingin sa bintana. "That shadow over there is bothering me," malungkot pa nitong sabi. "Fine. I don't want to upset my friend." Kinuha ni Lucky ang kamay ni Genesis. "Let's go?" Sunod-sunod na tumango si Genesis at ngumiti sa batang babae, hinayaan niyang hilain siya nito
10 years later…Pinarada ni Malachi ang pulang sports car sa harap ng isang kilalang nightclub, bumaba siya ng driver' seat na nakaipit sa pagitan ng tenga at balikat ang phone."I'm outside. Get your f*cking ass here," malamig niyang sabi at ibinaba ang tawag. Binulsa niya ang cellphone at naka-cross ang mga brasong sumandal sa gilid ng kanyang sasakyan.Ilang babae ang napapalingon sa gawi niya, presko naman iyong nginingitian ni Malachi, halatang curious at interesado sa kanya. Kilig na kilig pa ang mga ito kapag kinakawayan niya. Ang mga lalaki namang napapadaan ay sa kanyang sports car nakatingin, inggit at pagkamangha sa sasakyan niya ang nasasalamin sa mga mata nito."Looks like you're enjoying the attention people are giving to you. Ang babaw ng kaligayahan mo," sabi ni Lucy nang makalapit sa nakababatang kapatid."And looks like inggit ka big sis! Where's your f*cking boyfriend though, why call me instead your boyfriend," iritadong hanas ni Malachi at binuksan ang shotgun sea
"Congratulations! You are now officially the head of the Gevorgian Mafia. Are you feeling great? You finally got the throne that was meant for you, Gin. I'm so happy for you." Masayang niyakap ni Lucky ang kasintahan."Come on, Luck! Don't act like I'm the real heir when I'm just a substitute," pa-humble kunwari na saad nito kay Lucky, ang dalaga naman ay natatawang humiwalay dito ng yakap.“Don’t be so hard on yourself, deserve mo rin ng recognition. Kahit pa sabihin na substitute ka, ikaw na ang tunay at nag-iisang Genesis ngayon.”“Hey, lover birds… It’s almost a year since you’ve been together. Wala pa rin ba kayong balak magpakasal?” Sabay na napalingon ang dalawa sa bagong dating na si Apocalipsis.“Epsis! You’re here. Kailan ka dumating ng Philipinas?” Sinalubong ni Lucky ng yakap si Apocalipsis at nakipagbeso dito. “Are you staying here for good?”“Nah~ I just came here to attend Wregan's wedding and was hoping to hear some good news from you two. So kailan ang kasal niyo?”“H
“Now, let’s hear from Genesis,” baling ni Beth sa pangalawang anak. “What about me?” “What are your plans? May plano ka bang pakasalan si Lucky?” walang paliguy-ligoy na tanong ni Beth. Ito ang pinaka gusto niyang malaman, ang plano ni Genesis para sa sariling pamilya. Well, matagal na niyang ship ang dalawa, mula noon at boto na siya kay Lucky para kay Genesis, ngunit itong anak naman niya ang napakahirap tansyahin. Alam niyang may nararamdaman si Genesis para sa dalaga pero kakaiba itong mag-isip, iba ang mga pamamaraan nito para ipakita ang affection kay Lucky. Hindi niya alam kong paano ipaliwanag pero, medyo weird magmahal ang middle child niya. Tumikhim si Genesis, naiilang sa tanong ng ina. Ang atensyon naman ng lahat ay natuon sa kanya, lalo tuloy siyang nailang. "It's not that I don't want to get married, but how can I ask for her hand in marriage if she isn't even my girlfriend? That's probably not right." “Tch! Is that even a problem? Edi, manligaw ka!” singit ni Lucky.
Pagkatapos ng kumosyon, nagpasya ang mga Gevorgian na magkaroon ng masinsinang pag-uusap ukol sa nakaraang pangyayari sa HQ at sa bigla pagsulpot ng tunay na Genesis, kasama ang lahat ng membro ng pamilya, nagharap-harap ang mga ito sa mansion ng mga Gevorgian."Stop staring at me like that, brat.""I'm not staring at you old-man," ganti naman ni Chii sa matandang Gevorgian."Chii, ano ba. You're being disrespectful to your grandpa," saway ni Lucky na nakaupo sa tabi ni Chii sa mahabang sofa ng study room."It's because he's annoying! He kept on glaring at me. I didn't do anything wrong!""Paanong hindi iinit ang ulo ng lolo mo sa 'yo? Eh, muntik nang atakihin sa puso dahil sa kalokohan mo," singit naman Genesis. Nasa kabilang gilid ito ni Chii, pinagigitnaan nila ni Lucky ang makulet at supladong bata.“Papa, he’s hurting you kasi, and that old-man never say his sorry,” nakasimangot nitong sabi. Si Genesis naman ay napapailing nalang, kahit siya ay hindi maawat ang pagiging brat ng a
“How have you been, Genesis?” tanong ni Sauron. Hindi nito napigilan ang tumayo at lapitan ang apo na matagal na nilang hinahanap.Napatingin si Ephraim kay Wregan na nagdala sa kanya sa lugar. Nguniti ito at tumango sa kanya, sumimangot si Ephraim. Nakakainis ang lalaking ito, kung umasta ay magkaibigan sila, at sino naman ang mga taong ito sa harap niya?“Ah… Ephraim ang pangalan ko. Pasensya na, hindi ko alam kung bakit dinala ako dito ng boss ko, pero sino ba kayo lolo?” Kamot ulong tanong nito kay Sauron.Ang matanda naman ay nakunot ang noo. Wala siyang maintindihan sa sinabi ng kaharap, nilingon niya si Wregan at nagtataka itong tinignan.“Ephraim here doesn’t remember his passed.”“What? Then, how did you find him?”“It’s all just luck. Fortunately, this guy is working under my command. I don’t know how he manages to enter this world and work for me, but I guess it’s faith, after all this is his world.” Nilingon ni Wregan si Ephraim at inakbayan. “This dude told me that he gre
Malakas na tawa ni Dean Leath ang pumailanlan sa buong conference room, walang halong pangungutya ang pagtawa nito, ngunit puno ng pagkamangha. Pagkamangha kay Apocalipsis na walang takot na nagdeklara ng gyera laban sa samahan ng sarili nitong lolo. Minsan lang siya makaharap ng ganitong tao sa buong buhay niya; isang taong walang takot at puno ng kompyansa sa sarili.“At paano ka naman nakakasiguro na papayag kaming humalili sa iyong lolo?”“I don’t care about the elders opinion. Sinabi ko na ang gusto ko, at iyon ay ang pinaka mataas na posisyon sa pamilya namin. You required a heir to accept me as the new mafia leader? Fine, I’ll f*ck this b*tch right away and make her pregnat—”“What the f*ck are you talking about, Apo?” putol ni Genesis. Mabigat ang bawat hakbang na lumapit ito sa nakababatang kapatid. “H’wag kang makialam sa issue na ito. Bakit ba pilit mong sinisiksik ang sarili mo sa lugar na hindi ka nababagay?”“Ang duwag na tulad mo ang hindi nababagay sa mundong ito, Gene
Huminto si Genesis sa harap ng double wooden door, isang malalim ng buntonghininga ang pinakawalan niya, pagkatapos ay tinanguan niya si Nathaniel na agad namang tumalima at pinunch ang hawak na keycard sa isang key card door lock system. Tumunog iyon sinyales ng pag-unlock ng pinto, at saka ito kusang bumukas. Agad na pumasok si Genesis, si Nathaniel ay nakasunod lang sa kanya habang binagtas nila ang may kadiliman ng hallway, at nang makarating sa dulo bumungad sa kanila ang malawak na meeting hall. Nakapalibot sa buong silid ang bleacher style ngunit mamahaling mga upuan, at sa gitna ang napakahabang oblong wooden table, sa dulo niyon nakaupo ang lalaking nasa kanyang Seventies, sa tabi nitong siliya nakaupo ang matandang matagal-tagal na ring hindi nakikita ni Genesis, at sa likod ng matanda nakatayo ang butler nito. “Genesis of the Gevorgian Mafia, my King,” pagbibigay galang ni Genesis sa lalaking may hawak ng pinakamataas na titulo sa kinasasakupan na organisasyon ng kanilang