ONE MONTH HAD PASSED, and sooner or later my precious baby boys, Archie Luther and Archer Louise would soon come out from me. I’m ecstatic and at the same I’m scared of what would happen to me. I knew that the life of a pregnant woman who was giving birth was at risk, and one foot was on the ground. But I would do everything just to let my precious baby boys live in this world even if my life would be at risk. Sa mga dumaang mga araw ay mas nakilala ko si Asher at masasabi kong napakabait niya talaga at maalalahanin. Lagi niyang kinakumusta ang aking pagbubuntis at nagpapadala ng mga pagkain na sobrang masasarap. Hindi rin nagtagal ay naging magkaibigan kaming dalawa. “Nakakatakot naman po ang baby bumper mo, Ate. That soon be explosion!” bulalas ni Pipay habang nagpupunas ng mesa. “Puro ka talaga kalokohan, Pipay! Baby bump at hindi baby bumper. Ginawa mo pang lobo ang baby bump ni Allyssa. Loko ka! Hindi iyan puputok! Natural naman na malaki ang kaniyang baby bump dahil kambal an
I THOUGHT that something might have happened to Archie and Archer after that unexpected incident. I was inside the Emergency Room when I returned to consciousness. I even had an oxygen mask, and underwent an Emergency Cesarean Section. I silently prayed that everything would be alright. A lone tear escaped from my eyes, because my prayers were being answered immediately. My heart leaped fast in delight when I heard my baby boys’ loud cries for the very first time. The pain, my worries and fears all faded away, because of that. I couldn’t help but to sob as the nurses put Archie and Archer on my naked chest which made me feel complete as a woman and a mother. They were identical twins, and really looked like Clark, and they got nothing from me. Agad din kinuha ng mga nurses sa aking dibdib sina Archie at Archer para linisan at ayusan. Wala na akong pakialam sa mga kasama ko dahil ang aking buong atensyon ay nasa mga anak ko lang na sobrang makisig at malusog. Ngunit kailangan nilang
TIME really flew fast, so I really needed to cherish every moment that I have with my baby boys, Archie and Archer. Their little milestones were very precious and memorable to me. Motherhood really was challenging, but still I delightfully embraced it. Nang nakauwi kami, umpisa pa lang ay medyo nangangapa pa ako sa pag-aalaga lalo na’t mayro’ng pagkakataon na sabay sina Archie at Archer na iiyak kaya’t natataranta ako kung sino ba sa kanilang dalawa ang uunahin ko. Mabuti na lang at nakaalalay sa akin si Ate Amor. Medyo naninibago lang ako dahil hindi na namin kasama si Pipay at hindi ko naririnig ang kaniyang pag-iingay at pagsasalita ng kaniyang mga unique words. Lagi rin akong puyat dahil nagpapa-breastfeed ako sa aking mga anak tuwing madaling araw. Iba talaga ang feeling at sobrang fulfilling para sa akin na nakakapag-produce ang aking mga dibdib ng gatas para sa mga anak ko at nabubusog sila. Mahirap maging isang ina pero masaya. Nakakapagod pero kakayanin ko ang lahat para
NAPAKATANGA ko at ang bilis-bilis kong magpauto kaya naman sa huli ay luhaan ako. Napakamalas ko talaga kahit kailan. Hindi ko na alam kung saan ko ilulugar ang aking katangahan at kamalasan sa buhay. Pinagkatiwalaan ko sila pero nagawa pa rin nilang saksakin ako patalikod. Ito ang pinakamasakit sa lahat para sa akin lalo na’t kinuha nila nang walang paalam si Archie, ang anak ko. Ni-hindi ko alam kung saan sila hahanapin para mabawi mula sa kanila ang anak ko. Ang hirap na walang naniniwala sa akin. Nagtungo na rin ako sa Police Station pero parang wala namang nangyayari at hindi ako masyadong pinagtutuunan ng pansin. Mga walang kuwenta. Baliktad talaga ang hustisya. Imbes na tulungan ay ako pa ang kanailang sinisisi dahil pabaya raw akong ina. Pabalik-balik din ako sa bahay nina Kuya Gin at Ate Neb pero hinarang na ako ng mga guwardiya dahil isa raw akong baliw na nanggugulo.Ang sakit dahil hinuhusgahan na nila ako agad-agad. Ni-hindi nila alam ang totoong dahilan. Palibhasa at m
SINUBUKAN ko ulit na magtiwala sa huling pagkakataon. Wala naman akong nararamdaman na pagsisisi. Nang isinama at tinulungan ako ni Madam Maxine Delimondo ay nakilala ko rin ang kaniyang asawa na si Don Tristoff Delimondo. Sobrang nalula ako nang nalaman ko kung gaano sila kayamanan lalo na’t may-ari pala sila ng MTD Jewels. The Delimondo Couple was indeed very down to earth and had genuine hearts to help other people who were in need without any return. I couldn’t believe that someone like me would be fortunate to let them welcome in their own home even though Archer and I were just strangers to them.Walang pagdadalawang-isip na tinanggap nila kaming dalawa ni Archer sa kanilang mansyon at itinuring na kapamilya kahit hindi naman nila kami kilala. Ngunit mas hands-on sa pagtulong sa amin si Madam Maxine Delimondo lalo na’t nag-ha-handle ng MTD Jewels si Don Tristoff Delimondo.Sinasamahan ako ni Madam Maxine sa aking bawat check-up sa isang sikat na hospital at mental health clini
MEDYO naninibago ako sa mga nakaraang araw dahil pansin kong laging nakaantabay sa akin si Mama Maxine Delimondo sa bawat kilos ko. Kung dati ay sobrang maalaga at maasikaso siya sa akin pero ngayon ay mas doble pa. Daig ko pa tuloy ang isang mamahaling manika kung ingatan at alagaan niya. Minsan nahihiya na ako sa kaniya lalo na’t binubuhos niya na ang lahat ng oras sa akin. “Hija, do you want these? Bagay ang mga ito sa iyo. Actually, bagay sa iyo ang lahat ng mga nandito sa boutique,” she uttered while showing to me some set of dresses. Kinakabahan naman ako lalo na’t baka mayro’n siyang balak na bilhin ang lahat ng panindang damit sa loob ng boutique na mahal ang mga presyo. “Marami na po ang mga damit na ibinili niyo po para sa akin. Ayos na po sa akin iyon at baka hindi ko na po magamit ang iba, Mama.” “Oh, gano’n ba? Ayaw mo ba talaga ng mga ito?” dismayado niyang turan. I smiled at her. “Ahm. . . Ayos na po para sa akin ang mga nabili niyo po no’ng mga nakaraang araw-ar
AS I REMINISCE from my life in the past which I deal with pain and miseries from now, I must say that I’m so proud of myself, especially that I survived and overcame all of that. I’m also able to know the story behind the painful truth about my existence. I didn’t know that the orphanage where my mother left me before was burned into ashes. She returned to get me, but she thought I died with the tragedy. Little did she know that I faced hell, but still, it made me tough to continue my life. With that, the queen has risen from the ashes. Marami man ang hindi naniniwala sa akin dahil wala naman daw akong mararating sa buhay pero pinatunayan ko na nagkakamali sila ng akala sa akin dahil mayro’n akong mararating sa buhay. After four years, I must say that I chased my dreams. I studied and graduated in a Jewelry Designing Course at Birmingham City University in the United Kingdom. After that, I started to design and even model some of my creations in MTD Jewels. My journey to conquer it
I’M REALLY OVERWHELMED with the praises and appreciations of everyone as the MTD Jewels posted an update regarding the Rare Collection that would be launched by the end of the year that would be designed by me. The sleepless nights and stress were all paid off. I could finally breathe from it, and celebrate my triumph. Like I said, I threw a party, and food buffet in the MTD Jewels as part of my celebration. The whole world was really waiting for other updates about that. Pumunta rin sa aking office para personal akong batiin ng isa sa mga hinahangaan kong Beauty Queen, Supermodel at World Class Actress na si Jen-jen Fontanilla. Lagi siyang bumibili ng mga bago kong labas na designs ng jewelries at sobrang nakakataba ng puso dahil mismong isang sikat na personalidad sa Pilipinas ay sinusuportahan ang gawa kong mga alahas sa MTD Jewels. She gave me a Box of Chocolates and Champagne. She was indeed an epitome of beauty. From her jet-black hair that was curled perfectly, gorgeous face