TERESA
“HEY, TERE, can we talk?” It was Mara. Nasa nurse station ako and I was checking one of the charts of my patient ng lumapit siya sa akin.
“Sure. Tungkol saan?” Hinarap ko ito.
“Can we talk somewhere?” muling tanong nito.
“Sige,” payag ko.
Ang ending, sa cafeteria kami nag-usap. We ordered coffee and sat at the corner. Wala rin naman masyadong tao noong oras na ‘yon kaya pwede kaming makapag-usap doon ng maayos.
“What do you want to talk about?” I asked and sip from my cup.
“First, I want to thank you for doing this. Malaking utang na loob ko sa’yo dahi
PAULANANG papunta pa lang kami sa bahay nila Yaci ay unti-unting nanumbalik ang ibang mga alaala ko sa aming nakaraan.Hindi ko namalayang tumutulo na ang aking luha habang naalala ko ang aming karanasan ng aking best friend. Naalala ko noong time na pinag-aagawan pa namin siya ni Hale. Noong pinili niya si Hale kaysa sa akin tapos iniwan lang pala siya nito. Noong sinubukan ko ulit siyang ligawan pero ang ending ay pareho naming na-realize na hindi talaga kami bagay maging couple kundi maging best friends na lang.Like me, Yaci was missing after the ambush. Her body was not found as well. Kaya kahit na na-declare na kaming patay, hindi pa rin ako nawawalan ng pag-asa na makikita pa namin si Yaci. Hindi ako naniniwalang patay na siya. It’s just that my heart is heavy right now kasi nga ay hindi pa siya natata
PAULA“THANKS for coming today, Tere…” sabi ko sa babaeng katabi ko ngayon sa veranda. Katatapos lang ng dinner kaya nagpasya akong ayain ito sa veranda. We were drinking red wine while looking at my family and friends na naglalaro sa sala ng Pictionary. May glass door kasing naka-connect doon kaya kitang-kita namin sila but we were in enough distance to talk privately.“Ilang beses ka ng nagpasalamat sa akin ngayong araw, ah,” nakangiting wika nito.“It’s because I am really grateful to you and Bea as well...” I said.Umungol lang si Teresa at uminom sa kanyang kopita. “Ginawa ko lang ang tama…” she said nang matapos siyang uminom sa kanyang wine glass.
PAULA“HATID na kita,” sabi ko kay Teresa. Tapos na ang dinner sa bahay ng mga Tan at uwian na.Nasa labas na kami ng bahay. Nagpaalam na rin si Teresa pero syempre hindi ako pumayag na hindi siya maihatid sa labas.“Saan?”“Sa bahay mo.”“Really? What are you? Some experts now in driving?” She teased me.Natawa ako ng mahina. “Hindi naman. I still don’t think I am safe to drive alone.”“Oh, paano mo ako ihahatid kung ganyan pala ‘yong sitwasyon?”“Well, I am confident naman kasi bumalik na mostly ang
TERESA“IS THAT Paula?” may biglang nagtanong na epal sa likod ko.Napailing-iling na napangiti na lamang ako at kinuha ang chart sa nurse station tsaka naglakad palayo rito.“Hala. Hindi namamansin. Ganyan ka na ngayon?” Habol niya sa akin.“What do you need, Mars? Wala ka bang pasyente?” tanong ko sa kanya na sa charts pa rin nakatingin.“Mayroon pero gusto kong maki-chismis. So, inaanak ko ang kausap mo, ‘di ba?”I playfully rolled my eyes at sumulyap sa kanya. “Yes.” Tumili ito. “Hoy! Anong ginagawa mo?” kastigo ko sa kanya.“Wala lang. Kinikilig ak
PAULA“MOM! I will head out,” paalam ko sa aking nanay. She’s on the sofa and watching a movie on Netflix. Palabas na rin ako para sunduin si Teresa sa bahay niya.“Oh, looking good…” she said na nakatingin na pala sa akin.“I always look good, Mom,” confident na sabi ko.“Sabagay. Nagmama ka kasi sa akin. Though medyo may kahawig na features ka sa isang nanay mo pero mabuti na lang ako ang nagluwal sa’yo…” sabi pa nito.My parents are woman loving woman as well. Yes, mga lesbian sila. They were divorced though. Matagal na. Mga five years na rin siguro. Good friend’s pa rin naman ang aking mga magulang kahit papaano.
PAULAKINABUKASAN…Sinubukan ko ulit na tawagan si Teresa kinabukasan pero hindi ko na ito makontak. Hindi rin ito nagre-reply sa mga text ko.I decided to call Tita Mara instead to check with her kung kasama niya ito sa hospital pero sabi ni Tita Mara ay hindi pa niya ito nakikita. Tita Mara asked about the date. Alam niya pala ang tungkol doon pero hindi na ako nasorpresa.I told her the truth that Teresa cancelled our date kasi may emergency surgery ito. Tita Mara just said, “Okay.” Not really confirming kung totoo nga na may emergency surgery si Teresa kagabi. Hindi na ako naghalungkat pa kasi I have no reason to not believe Teresa.Nagpaalam na ako kay Tita Mara at nagpasyang maligo na lang at maghanda
TERESAKAKARATING ko lang sa hospital pero ang nakasalubong ko pa agad ay si Mara. Medyo wala pa naman ako sa mood dahil hindi ako nakatulog ng maayos kagabi.Why?Well, I was thinking about Paula all night.Pagkatapos naming maghapunan at mag-usap ni Bea kagabi ay pumanhik na ako at nagkulong sa kwarto. Inabala ko ang aking sarili sa pagbabasa ng libro na matagal ko ng hindi napagtutuunan ng pansin. Gusto kong libangin ang aking sarili sa ibang bagay na makakapagwaglit sa aking isipan tungkol kay Paula. Saglit akong nagtagumpay ngunit ilang minuto lang ay inaagaw na naman ng mga ngiti niya ang aking isipan.I can't believe I fall for her kahit sa saglit lang na panahon na nagkasama kami. Ugh!
PAULA“SAAN mo gustong pumunta?” tanong ko kay Bea nang nasa sasakyan na kami.“Hmm… Explore the tourist spots in Manila, maybe?”Pareho na kaming naka-seatbelt and we are ready to go. “Okay. Breakfast muna siguro tayo?”“Good idea! Drive thru na lang tayo para sulit ang oras. Is that okay?”Tumango ako bilang sagot. Sasakyan ko ang ginamit namin dahil himalang wala akong nakitang dalang sasakyan si Bea. Pinaandar ko na ang sasakyan para makapunta na kami sa gustong puntahan ni Bea.“Ang galing. Your memories are really back, ‘no?” she asked.“Why?” na
THREE MONTHS LATER…It is Yaci and Hale’s wedding that is happening now in New Zealand.Everyone was there to celebrate the long-awaited event for the couple. And yes, Paula was there too.Pinatunayan niya lang na masamang damo talaga siya. Na-ambush na siya, nabaril, nahulog sa bangin, nabaril ulit pero ito at buhay na buhay pa rin.Malas lang talaga ng mga gustong pumatay dito dahil ang lakas yata talaga ng kapit nito kay Lord.Ariz shot Paula pero hindi asintado ang pagkakabaril nito kay Paula. Natamaan si Paula sa bandang likod ng balikat niya. Malayo naman sa bituka pero dahil na rin sa pagod ay nanghina ang katawan ni Paula at
“ANAK, please, sumuko ka na lang. I will make sure to help you get out of prison. We will hire the best attorney in the country…” kumbinsi ni Teresa sa anak. Kanina pa niya kinukumbinsi si Bea magmula ng makatakas sila sa grupo nila Coco.Nasa getaway car na sila. Ariz was the one driving. Magkatabi sila ni Teresa. Sina Paula at Bea naman ang magkatabi sa likod habang nakatutok ang baril na hawak ni Bea kay Paula. Nakatakas sila salamat sa mabilis na pag-iisip ni Bea. Talagang tuso ito at ayaw magpahuli.“Are you hearing yourself, Mom? Sabagay, what can I expect from a traitor like you? How could you sell me out to your friend? And you have the audacity to ask for a second chance noong nag-uusap tayo pero trinaydor mo na pala ako? Thanks to you we are in this cat and mouse game…” sisi ni Be
BEATRICE“TIGILAN mo na iyang pagpiksi-piksi mo diyan, Andrea. Hindi ka naman makakawala na rito. Kahit na dumating pa iyong mga kasama mong Katipuneros ay huli na rin sila para isalba ka…” kampanteng kausap ko kay Andrea habang pinapanood ko itong sumusubok na kumawala sa kanyang pagkakatali.Narito ako ngayon sa kwarto kung nasaan ito. Alam kong namalayan niyang pumasok ako kaya nagkakaganyan siya.“Papansin ka naman, Andrea. Huwag ka na nga sabing malikot kasi mas lalo kang masasaktan sa ginagawa mo…” patuloy na sabi ko sa kanya.I can hear that she is trying to say something pero hindi klaro iyon dahil may busal pa ito sa bibig. Hindi ko tatanggalin iyon dahil ayoko ng marinig ang a
BEATRICE“NAKAHANDA na ba ang chopper, Ariz?” tanong ko kay Ariz nang makababa ito galing sa paghatid sa aking nanay sa kanyang silid.Nasa sala pa rin ako, nakaupo, at umiinom ng wine.“Tumawag ako sa piloto kanina, Boss. Sabi niya ay darating daw sila rito in an hour,” sagot ni Ariz na tumayong muli sa aking gilid na parang tuod.Humigop muna ako sa aking kopita bago ako sumagot. “One hour is too long, Ariz. We need to get out of here as soon as possible…”“Tatawagan kong muli ang piloto, Boss,” ani Ariz.“We are running out of time, Ariz
TERESAALAM KO naman na isang araw ay kailangan kong sabihin kay Bea ang tungkol sa amin ni Paula. Kumukuha lang ako ng tiyempo kasi kilala ko ang anak kong ‘yon.Hindi ko naman sinasadyang mahulog sa babaeng obsess na obsess siya. I just woke up one day and felt these strong romantic feelings towards Paula. Hindi ko na kinayang pigilan at nangyari nga ang dapat mangyari dahil pareho naman pala kami ng nararamdaman sa isa’t isa.Katatapos ko lang kausapin ang aking informant. He confirmed to me kung nasaan ang aking anak at kung saan nito dinala si Paula.Ang buong akala ko ay inilayo na niya ng tuluyan si Paula pero hindi ko akalaing nasa beach house lang pala sila sa Batangas. Na para bang gusto talaga n
PAULANAGISING ako sa isang pamilyar na kwarto. Bago ko ginalaw ang aking katawan ay pinakiramdaman ko muna ang paligid habang iniisip ko kung paano ako nakabalik sa silid na ito.Then the rush of memories came flooding into my mind.Galing sa kotse ni Teresa at ang pag-aakala kong siya ang sumakay sa front seat pero ang nag-appear ay si Bea.Ah, si Bea. I vividly remember when she entered the car, sat on the passenger seat, and beamed at me gorgeously. Nagulat ako nang makita ko siya pero nang makabawi ako ay nginitian ko rin siya sabay bati sa kanya. It was not really a friendly smile but more on like “kinakabahang smile”. I was freaking out on the inside but I tried to be cool as I can on the outside.
BEATRICE“MY MOM is so stupid! Who does she think she is? Does she think that she is a god or something? Akala niya talaga she can control me? No, bitch! I am the ruler of myself! Mas makapangyarihan pa ako sa iyo, Mom!” I yelled at my phone kahit na binabaan ko na ng telepono ang aking nanay.“She called me back after calling her a gazillion times. She said she was busy with surgery again and stuff. Surgery, my ass! At may bago pa ba doon, ha, Ariz? She is always busy na hindi man lang niya napansin na nawawala ang kanyang nobya na inagaw niya sa akin!”Yeah, Ariz was there. He was always there. Nakatikas pahinga itong nakatayo sa gilid ko while I am ranting about my mom. And he heard our conversation, so he really knows what I am saying. My life is an open
TERESA“I WONDER where could Paula be? Kasama lang namin siya kanina, eh…” narinig kong sabi ni Yaci. Saglit akong sumulyap sa kanya at nakita kong ibinaba niya ang kanyang mobile phone sa lamesa. She obviously tried to reach out to Paula but she was not able to get a hold of her.Ibinalik ko ang aking atensyon sa aking pagkain. Nasa restaurant na kami na malapit sa hospital at kumakain. I keep on checking on my phone as well dahil nagbabakasakali akong mag-text man lang sa akin si Paula.Hindi ako makapag-concentrate sa aking kinakain dahil panay ang pag-iisip ko kung anong nangyari kay Paula. Hindi kasi talaga ako sanay na hindi siya nagpapaalam lalo na kung may importante itong lakad.
PAULA“WHAT are you doing?” gulat na pabulong na tanong ni Teresa nang makita niyang ako lang pala ang humila sa kanya sa stock room.Nasa hospital kasi kami ngayon dahil sumama ako kina Yaci at Hale. May appointment kasi si Yaci kay Tita Mara. At para may excuse na rin akong makita si Teresa, sumama na ako.Alam kong alam na ni Yaci ang hangarin ko pero hindi naman niya ako binuko. Kaya love na love ko ang kaibigan kong ‘yon, eh.“I missed you…” malambing na wika ko at niyakap ito ng mahigpit. Her scent is so relaxing. Kung ako lang ang masusunod ay ayaw ko na siyang bitawan.“I miss you, too,” she answered. Gumanti