"Maraming salamat ulit. Hinding-hindi ko makakalilimutan itong tulong na ginawa mo sa akin." Sabi niya ng huminto ang sasakyan di kalayuan sa terminal ng jeep papunta sa kanilang bario. Nasa bayan na sila ng San Diego. Pero mula doon ay sasakay pa siya ng jeep papunta sa bario nila. A thirty minutes ride perhaps. Nag presinta naman kanina si Rigen na ihatid siya hanggang sa kanila pero mariin niya iyon tinanggihan. Ayaw na niyang higit na maka abala pa sa mga ito. She had already done enough of that last night. Isa pa, hindi naman mismo si Rad ang nag offer. Kahit nga ang pagsabay niyang ito papunta sa bayan ng San Diego ay si Rigen lamang ang nag alok. "May business meeting si Rad sa San Diego, sumabay ka nalang sa amin." Alok nito kanina. Nakapagpalit na siya ng damit, a pair of jeans and shirt. Courtesy of the man Rad asked to buy for her earlier. Magpapaalam na sana siya sa mga ito ng alukin siya ni Rigen. Saglit na dumako ang sulyap niya kay Rad. He was busy tal
Isang sulyap muli ang ginawa ni Asianna sa papalayong sasakyan nina Rad bago siya umakyat sa jeep na papunta sa kanilang barrio. Naghanap siya ng mauupuan, at ang tanging bakante na lamang ay ang espasyong nasa dulo. Inayos muna niya ang suot na sumbrerong itim na binili niya sa ibaba kanina at bahagyang tinakpan hanggang kalahati ng kanyang mga mata. She need to be cautious. Baka nasa paligid lamang ang mga kriminal na iyon na humahabol sa kanila kagabi. Hanggang ngayon hindi pa rin kayang iproseso ng utak niya ang lahat ng mga nangyari. Hindi niya kayang tanggapin ang lahat. Deep inside her, she already has a hunch that it has something to do with her father. Those criminals knew him as well as Enzo. Hindi niya lang talaga matukoy ang eksaktong dahilan. Maybe it was the reason why her father rarely go home to see them. May kinalaman kaya iyon sa trabaho nito? Ngayon niya lang narealize na wala pala siyang gaanong nalalaman tungkol sa ama. Kung saan ito ipinanganak, kung anon
Magulo at maingay ang loob ng San Diego police station ng pumasok siya. Isang lalake ang tingin niyang kahuhuli lamang ang sanhi ng kaguluhan. Halatang lasing ito habang nagpapalag sa hawak ng dalawang pulis. Sa kabilang bahagi ng presinto ay isang babae na may mga sugat at pasa ang mukha ang umiiyak habang alalay ng dalawa pang babae. "Lorie, sige na, patawarin mo na ako. Pangako, hindi ko na uulitin. Magbabago na ako. Lorie.." Nagmamakaawang sabi nung lalake sa babaeng sugatan. "Hah! Ganyan din ang ipinangako mo nung huling napresinto ka dahil sa pananakit mo sa asawa mo!" Iritadong sabi ng pulis. "Pangatlong beses na ito! Misis Espinosa, sana naman sa pagkakataong ito hindi ka na magdadalawang isip na ipakulong itong sadista mong asawa. Huwag mo ng hintayin na tuluyan ka niyang mapatay o isa sa mga anak ninyo!" "Sa pagkakataong ito tutuparin ko na. Magbabago na talaga ako. Pangako. Lorie mahal, huwag mong gawin ito. Isipin mo ang mga anak natin." Suminghot ang babae. "H
Kung gaano siya kabilis na lumabas sa police station na iyon ay ganoon rin kabilis niyang pinara ang unang tricycle na kanyang nakita pagkalabas niya. Hindi pa nga ito humihinto ng tuluyan ay sinalubong na niya ito at inakyat."Manong umalis na tayo. Bilisan ninyo po!" sabi niyang habol ang hininga. Ang kanyang mga mata ay nasa direksyon ng stasyon. Takot na takot siyang baka sinundan siya.Mabuti naman at tumalima agad ang driver. Hindi ito nagtanong. Marahil inisip nito na sadyang emergency kaya siya nagmamadali.Habang humaharurot ang tricycle ay nanatiling sa likod ang kanyang mga mata. Sa sandaling iyon alam niyang alam na ng mga ito na nakalabas na siya."Bumalik ka sa loob, tingnan mo ang CCTV." Iyon ang utos kanina ni Kapitan Jimenez sa hepe habang nakakubli siya sa likod ng pader ng CR. Dinig na dinig niya iyon. At malinaw niyang alam na kapag hindi pa siya gagawa ng paraan para makaalis sa presintong iyon ay makikita siya ng mga ito ano mang oras sa pamamagitan ng CCTV.So
"I'm sorry ma'am, pero hindi kami maaaring magbigay ng ano mang impormasyon tungkol sa mga guest ng hotel."Nakangiti pero halata na nangingilatis ang babae sa front desk ng Marina hotel. Pasimple siya nitong tiningnan mula ulo hanggang paa pati na ng dalawa pa nitong kasama."At isa pa, wala rin po kayong kumpletong impormasyon sa hinahanap ninyong tao bukod sa kanilang mga unang pangalan."Binasa niya ang kanyang labi."Hindi ko kasi nakuha. Ahm, ang totoo, nakasabay ko lang sila sa taxi na sinakyan ko. Nagbabakasakali lang ako na nakita niya yung wallet kong nahulog sa taxi since huli siyang bumaba. As you can see, I am not from here, at naroon sa wallet ko ang pera ko at mga cards. So please.. ahm, matangkad siya, mga 6'2 tapos ang kanyang mga mata ay kulay luntian. Gusto ko lang naman sana siyang makausap kahit sandali. So please miss, baka meron kayong guest na Rad ang unang pangalan o kaya naman ay Rigen. Kailangan na kailangan ko lang talaga silang makausap. Please."She try
"Ah, nakita ko siya sa ibaba Rad," It was Rigen who broke the silence between them. Explaining her presence. Hindi nagsalita ang kaharap, nanatili lamang itong nakatingin sa kanya as if hindi ito makapaniwalang nakikita siya nito doon."And she have a fever." Rigen added. Pagkarinig sa sinabi ni Rigen ay doon pa lang bumaling rito ang tingin ni Rad. They look at each other in silence.Napahawak siya sa kanyang braso at naglapat ng labi. She can feel that she's not welcome there.Rad lick his lower lip. Ibinalik nito muli ang tingin sa kanya. Sa pagkakataong iyon nanunuot na ang paraan ng pagtitig nito."Pasok ka."Bahagya pa siyang napapitlag sa tinuran nito. Ang buong akala kasi niya ay hindi siya nito tatanggapin doon. Naghihintay na nga lamang siyang sabihan nito si Rigen na ibalik siya sa ibaba. Subalit iba ang inutos nito sa lalake."Buy her some sets of clothes and a medicine Rig. May bukas pa naman sigurong boutique sa oras na ito." Maybe he wasn't that heartless at all. Na
Hindi na pinagtakhan ni Sianne kung bakit kilala siya nito. Like Rigen, maybe he also read the news about her. Kaya nanahimik nalang siya at hindi na nagtanong.Dali-dali niya ring hinila ang kanyang kamay matapos nitong halikan ang likod niyon. May lagnat siya pero mas mainit yata ang mga labi nitong dumampi sa kanyang laman. She felt like burning. Lalo na kapag tiim siya nitong tinititigan.Hindi naman nito iyon masyadong binigyan ng pansin. Katunayan ay dumiretso ang tayo nito pagkunwa'y tumalikod at bumalik sa inuupuan nito. With his lips still has the same grinning expression."So, nagkataon lang ba ang pagkikita ninyo ni Rigen sa ibaba or sinadya mo talagang pumunta rito?"He tilted his head and look at her with those deep green orbs. Pinaglapat niya ang kanyang labi pagkunwa'y isang malalim na buntong hininga ang kanyang pinakawalan. Theres no need hiding it. "Ahm, ang totoo--" Ano nga pala ang marapat niyang i-address rito? Kuya? Mister? Sir? Uncle? But he doesn't look that
They both remain silent as Radley continue to attend to her wound. Hindi ito pumayag ng sinubukan niyang hilahin ang kanyang paa. Didn't even listen to her protest. Kaya sa huli, hinayaan niya nalang ito. Yun nga lang para siyang sinisilaban. Hindi siya pamilyar sa ganoong pakiramdam dahil bukod kay Enzo, hindi siya nagkaroon ng pagkakataon na makipaglapit sa ibang lalake. Not that no one tries. Marami ring nagpalipad hangin sa kanya, even courted her back in highschool and in college, pero ni isa walang pumalad na maging boyfriend niya or even just a male friend. Hindi naman sa hindi siya nagkagusto isa man sa mga ito. She remember back when she was in grade twelve, there was this guy who she badly had a crush on, he is a varsity player of the school. Gwapo at mabait kaya maraming nagkakagusto na mga babae, actually lahat yata ng babae sa kanilang campus. Maliban lang sa kaibigan niyang si Merylle na alam ang kanyang nararamdaman para sa lalake.And in all of those girls, siya ang
"Where are we going?"Di niya napigilang tanong habang binabaybay nila ang kalsada papunta sa kung saan. Infront of them and on the side walk is the busy people who come and goes. Hindi na siya nakapagtanong kanina ng sabihin nito na may pupuntahan sila. Para saan pa? Kung sa huli ay ito rin naman ang masusunod.But the deafening silence inside the car is overbearing. Kaya kahit nakapikit ito ay naglakas-loob siyang magtanong. She tilted her head and look at him in puzzle. Nanatili pa rin itong nakapikit. Seems like he falls asleep. Kaya ibinaling niya ang tingin kay Rigen na siyang nagmamaneho ng sasakyan. Tiningnan siya nito sa front mirror. A faint smile plaster his lips."The answer to your question mrs. Romanov." mapaglarong sabi nito matapos na ihinto ang SUV.Nang idako niya ang mga mata sa labas, doon lang niya napagtanto na nasa parking lot sila ng isang kilalang mall. Hindi man lang niya iyon napansin.Magtatanong pa sana siya kung ano ang kanilang ginagawa doon ng maunah
She tried to cast the incident of captain Jimenez on her mind and play the lovable wife of Radley as he introduce her to his employees.Pinilit niyang ngumiti kahit sa kaloob-looban niya ay puno siya ng mga pangamba.Hindi na rin niya gaanong binigyan ng pansin ang mga nagtataas ng kilay sa kanyang presensiya. Some welcome her with joy and acknowledge her as Radley's wife. She also knew that some of the woman there envied her, pero ang iba mahahalata talaga sa mukha ang disgusto.But she don't care anymore either they welcome her or not, she won't stay that long anyway. Kung siya nga ang tatanungin hindi na niya nanaising ipakilala pa siya nito sa lahat. If it must, she wanted to stay in low profile para wala ng masyadong tanong kapag dumating ang araw ng kanilang paghihiwalay.Kaya lang alam niyang imposible na mangyari iyon. Radley is known in the society, at mahirap takasan ang mata ng social media. Isa pa, kung nais nilang maging kapani-paniwala ang kanilang palabas lalo na sa mat
'Man was found dead by a local farmer early this morning at sitio Buena in the municipality of San Diego.' Iyon ang headline ng balitang di sinasadyang nakita niya sa isang newspaper na nasa ibabaw ng mesa. Pero ang higit na nagpanginig sa kanyang mga kamay ay ng makita ang malinaw na larawan ng lalake sa ibabang bahagi. One with clearer picture in his police uniform, at ang sa kabila naman ay ang larawan kung saan nakita ang bangkay nito. Hindi na niya kailangan basahin ang detalye ng pangalan dahil kilalang-kilala niya ang mukhang iyon kahit isang beses pa lamang niyang nakita. Si kapitan Jimenez ng bayan ng San Diego! Sa gulat ay nabitawan niya ang newspaper. Naging sanhi iyon para umangat ang tingin ni Radley sa direksyon niya. Hindi niya man ito nakikita alam niyang nakarehistro sa mga mata nito ang pagtataka habang nakatingin sa kanya. She remain her terrified eyes at the newspaper on the floor. Doon ding napukaw ng kanyang atensyon ang petsa ng pangyayari. It happened th
The moment Serrah turn her gaze, her smile immediately fades and her eyes narrowed. Halatang-halata na hindi nito nagustuhan ang kanyang pagdating, at marahil hindi din inaasahan.And the feeling is mutual. Dahil sa mga sandaling iyon hindi niya rin inaasahan na dadatnan niya ito doon sa opisina ni Radley lalo na ang makitang kumportableng-kumportable itong nakaupo na para bang sanay na sanay na ito doon."Oh hi... it's nice to see you again Sianne." Sabi nitong sabay tayo. Malapad na ang ngiti nito sa labi na para bang nagagalak itong makita siya. Ngunit ang mga mata nito ay naroroon pa rin ang kislap ng kadiliman. Hindi nito iyon nagawang itago.She chuckled at herself. The worst actress of the century.Ikinataas niya rin ng kilay ng makitang halos lumuwa na ang dib-dib nito sa suot, at ang lalaylayan ng damit ay hindi halos umabot sa gitna ng hita nito, showing her flawlessly legs. At ang baywang nito, is that naturally small o ipinagawa nito iyon? She didn't noticed it when they
Sinubukan pa rin kontakin ulit ni Asianna si Enzo sa lumipas na mga araw. Nagbabaka-sakali siyang makakausap na niya ito kahit saglit lang. Ngunit kagaya ng mga nauna na niyang subok ay ganoon pa rin ang kanyang naririnig sa linya ng kanyang cellphone. Either unattended or out of coverage area.At sa tuwina, sa panlulumo lamang nauuwi ang bawat subok na kanyang ginawa. Magkagayon man hindi siya nawawalan ng pag-asa dahil alam niya darating din ang araw na muli silang magkikita. Because Radley is also doing his part to look for him.Ilalapag na sana niya ang cellphone sa mesa ng tumunog iyon. Lumitaw sa screen ang pangalan ni Radley na siyang tumatawag sa kanya sa mga sandaling iyon.Tatlong araw din itong nanatili sa penthouse dahil sa sugat nito. Kanina lang itong pumasok sa opisina dahil may kailangan itong ayusin.At dalawang oras pa lang yata buhat ng umalis ito."Hello..""Be ready in thirty minutes. Papunta na si Rigen diyan para sunduin ka. I will introduce you to the employee
Her inside started to panic. Dali-dali niyang inihakbang ang mga paa patungo sa hagdan pagkunwa'y halos takbuhin na ang pagbaba. Wala na siyang pakialam kung matalisod siya o mamali ng hakbang. Ang nais niya lamang sa mga sandaling iyon ay ang makalapit agad rito."Hey, dahan-dahan lang!"Narinig niya pang saway ni Radley. Agad din itong humakbang upang salubungin siya. But she didn't listen. Tumakbo pa rin siya. Nagsisimula na siyang manginig. Just a few days ago, she experienced the same scenario. Kay Enzo, sa kanyang Daddy.. ang ayos ng mga ito ng makita niya. Parehong duguan. And now... It happened again."I'm okay Sianna. Don't run!" Sumigaw na si Radley. Pero gahibla nalang ang kanyang narinig. Blangko na ang kanyang utak. The moment she saw the blood, ang agad na pumasok sa kanyang isip ay ang katako-takot na sinapit nina Enzo at ng kanyang ama.Nang makalapit ay agad na sinalo ni Radley ang nanginginig niyang katawan. If he didn't do it, baka humandusay na siya."Hey, look
Mula sa kinatatayuan ay kagat-labi niyang minasdan si Radley habang abala ito sa pakikipag-usap kay Rigen sa cellphone nito habang nakatayo doon sa bintana.They are in the middle of their hot kiss when his phone rings na naging dahilan ng pagputol ng kanilang pingsasaluhang halik na sigurado niyang mauuwi sana sa isang mainit na pagt*t*lik kung hindi lang naistorbo.Noong una ay wala marahil itong balak na sagutin ang tawag dahil hindi nito iyon pinansin. But the caller is persistent kaya sa huli ay napilitan itong tumigil sa paghalik sa kanya at kinuha iyon.Tiningnan pa siya nito bago nito sinagot ang tawag. And the only thing she heard is him mentioning Rigen name before he distance himself and walk towards the window.At dahil mukhang seryoso ang pag-uusap ng dalawa ay nagdesisyon siyang lumabas na lamang sa silid na iyon. Ngunit hindi pa man siya tuluyang nakakarating sa pinto ng maramdaman niya ang presensiya ni Radley sa kanyang likod. Tumigil siya at bumaling rito. "There'
Hindi nalang isinatinig ni Asianna ang pumasok sa isip na iyon. Until Radley was done doing the dishes, she remain on her seat watching him silently."A-Ano 'to?" Kunot noong angat niya ng tingin rito. Pagkunwa'y muling ibinalik sa paper bag na nasa office table nito.She may sound stupid dahil malinaw namang makikita sa labas ng paper bag ang logo ng isang sikat na brand ng cellphone. Pero hindi naman iyon ang ibig niyang sabihin sa kanyang tanong. At alam niyang alam din ni Radley kung ano ang kanyang tinutukoy.Matapos ang kanilang agahan ay inilibot siya nito sa buong loob ng penthouse gaya ng sinabi nito kahapon sa kanya. The guestrooms, his exercise room, the pool on the left wing, and the master bedroom kung saan siya nito dinala kagabi. He showed her every room, maliban sa isa. His 'private room'. Kung bakit hindi nito iyon ipinakita sa kanya ay wala siyang ideya. Or it could be that he knew that she already saw it last night kaya hindi na ito nag abalang dalhin siya doon.A
"Hello... Sino ka? Sino ka!" Pero wala ng sagot mula sa kabilang linya. Tanging tunog ng pagbaba ng telepono nalang ang kanyang naririnig. Kunot-noong tiningnan niya pa ang hawak bago iyon ibinalik sa lalagyanan. The caller was a male. She has no idea who it was dahil bago niya napagsino ang boses nito ay ibinaba na nito ang telepono na tila nagmamadali. Ni hindi nga yata umabot ng dalawang segundo ng ito'y nagsalita. Ni hindi na siya nito binigyan ng pagkakataong mag hello. Because the moment she lifted the telephone, he immediately talk and gave her warning. In one full rush sentence. Ngunit hindi lang iyon, ang ipinagtataka niya ng labis ay ng maisip na tila alam ng caller na siya agad ang sasagot sa telepono. Hindi na naalis sa kanyang isip ang tawag na iyon. Naiwan iyon ng katanungan sa kanyang utak na hindi niya alam kung paano sagutin. Who was that man? Bakit binigyan siya nito ng babala? At paanong nangyaring tila kilala siya nito? It was all a puzzle to her. Isang p