"Ihahatid na kita" sabi ni Steven. Napatingin ako kay Amanda pabalik sa kaniya. Kung ihahatid niya ko, makikita niya si Stefanny. I think oras na para malaman niya na may isa pa siyang anak na nabubuhay sa mundo.
"Sige" sabi ko at mukhang nagulat pa siya.
Nagpaalam ako kay Amanda at sabay na kaming pumunta ni Steven sa sasakyan niya."Salamat babe""Para saan?"
"Dahil pumayag ka na magpahatid sa'kin" sagot ko.
Kaya ba siya nagulat kanina dahil akala niya tatanggihan ko siya?
"No. May ipapakilala din ako sa'yo" sabi ko sa kaniya.
Tahimik naming binaybay ang papunta sa bahay ni Vios kung saan kami nakatira ng mga anak ko. Kami lang ang natatanging nakatira sa exclusive na subdivision dito sa'min.
Kaya sobrang higpit ng security at madali lang bantayan.
"Ahm.. Can I ask?" napatingi
Ako nag sulat, ako una umiyak.
Gabi na pero nasa bahay pa rin namin si Steven. Nagtakaka rin ako kung bakit wala pa si Vios. Hindi ko alam kung saan ang lakad niya.Natutulog na ang mga bata. Nasa kwarto ko ang dalawa, nasa upuan ako kaharap ang salamin. Si Steven ang tumabi sa dalawang anak hanggang makatulog.Mahimbing ang tulog ng dalawa naming anak. Marahil ay napagod kakalaro sa ama nila kanina. Akala ko araw o buwan pa ang bibilangin para makuha ni Steven ang loob ng anak na babae, pero minuto lang pala at magaan na ang loob ni Stefanny sa kaniya.Halos wala na nga akong ginawa buong magdamag kundi magluto at tig punas sa mga pawis nila.Nang tignan ko ang oras, alas nuebe na ng gabi. Ginising ko si Steven. Nakatulog din siya habang yakap ang dalawang anak namin sa kaniya."Gising na" mahinanong sabi ko sa kaniya. Para pa siyang wala sa sarili nang gisingin ko.Agad siyang umupo at nilingon si Stefa
Kinabukasan ay maaga akong nagising. Kailangan kong e review lahat ng data sa RLC na pinadala sa'kin ng secretary ko kagabi. Tulog pa ang mga bata at si Steven. Bumaba ako para uminom ng tubig at nakita si Vios na nasa kusina habang may tatlong in can ng beer sa harapan. Kumunot ang noo ko ng makita siya na umiinom. Alas tres pa lang ng madaling araw at heto, beer na ang iniinom. Kanina pa ba siya nakauwi? "Hey wife" aniya nang makita ako. "Bakit ka umiinom?" tanong ko sa kaniya. Lumapit ako at kinuha ang mga lata ng beer na wala ng laman para itapon. "Wala lang. Naisipan ko lang" sagot niya. May problema ba siya? "May problema ba?" tanong k
"Before you go home, pwede ko bang malaman kung na process yun?" I am hoping for the 'yes' answer.My heart is pounding so heart. Hindi ako handa sa sagot niyang no kung no man. Hindi ko din kasi alam kung na process ba yun o hindi.It's like a play but sineryoso ko yun because I trust Steven."What do you think?" tanong niya na may ngising naglalaro sa mga labi. Kumikinang ang mata na tila ba tuwang tuwa sa nakikita sa reaction ko ngayon."Yes?" hindi ko siguradong tanong. I hope it's a yes. Parang nakaka disappoint pag hindi."Gusto mo talagang 'yes' noh?" aniya. Enjoy na enjoy sa panunukso sa'kin."Ayaw mo ba?""Hell no! Kinikilig nga ako" aniya at nagtago sa leeg ko."Hindi mo pa ako sinasagot" sabi ko sabay kurot sa tagiliran niya. He didn't even flinch sa ginawa ko. What a body."Yes babe. Hindi nam
"Akin na muna si Snow, Steven" pagkuha ni Amanda kay Snow na talagang hindi nilulubayan nang tingin ng anak ko. "Payakap nga si papa sa baby princess niya" sabi ni Steven nang lumapit sa harapan ng anak. Saka lang lumapit sa kaniya si Stefanny. Pinulupot agad nito ang kaniyang mga maliliit na kamay habang bahagyang ihiga ang ulo sa balikat ng ama. Sus nagselos pa. Alam naming lahat na nagseselos ito kay Snow lalo na sa inakto nito ngayon. Hinahalik-halikan naman ni Steven ang ulo ng anak at mukhang gustong-gusto niya ang reaction ng bata. Maya-maya pa ay pumasok si Kael, Diego at... "Tita Divine" nanlalaki ang mga mata ko habang nakatingin kay Divine na pumasok sa loob ng bahay. Tumakbo si Hivo sa kaniya at kitang-kita namin kung paano niya salubungin ng yakap ang anak ko. Dahan-dahan akong lumapit sa kanila. I can't believe it na makikita ko siya ngayon. Aaminin kong
Maya-maya pa ay dumating si Philip kasama si Ben. Hindi naman masiyadong madilim dahil nilagyan nila ng mga ilaw ang ilan sa parte ng kabuuan ng Isla.But since it's an Island, madamo pa rin ang kapaligiran. A typical island indeed."Steven akin na si Stefanny. Go and help them" kinuha ko ang anak ko na mukhang pagod na yata sa pagkumbinsi si papa niya na gusto niyang maligo sa dagat.Dinala nila ang ilan sa bagahe namin at naunang maglakad.Nakasunod kami ni Divine, Amanda at sa likuran namin si Diego na buhat buhat ang anak kong si Hivo.Nag-uusap si Steven at ang mga kaibigan niya habang nakasunod kami sa likod."Hindi pa ba inaatok yang bulilit na yan?" tanong ni Divine habang hinahaplos haplos ang buhok ng anak ko na nakahinga sa dibdib ko habang buhat ko.Yan din ang gusto kong itanong kanina pa dito e."Sleep ka na mun
Kinaumagahan, nagising ako na late na. 12 noon na at Steven is nowhere to be found. Bumangon ako at naligo. Hindi ko alam kung gising na rin ba kaya ang mga anak ko o tulog pa ang mga ito. After kong maligo ay agad akong nagbihis at pagkatapos doon lang lumabas. Paglabas ko ay rinig na rinig ko ang tawanan ng mga bata. Dumungaw ako sa baba, nasa sahig sila kasama si Oceanie. They are enjoying the presence of each other. Lalo na ang boses ng anak kong si Stefanny na halos nakalunok ng megaphone sa lakas ng boses. Naglalaro sila ng mga bilog bilog na parang slime na pag inilalagay sa tubig ay lalaki and not to mention dahil may mga animals like ding kasama. Pababa ako nang makasalubong ko si Steven. Kasunod nito si Amanda. They are laughing to each other. Parang may pinag-uusapan habang paakyat sa hagdan. I know their relationship between them. They are friends but
Hello everyone. I'm sorry to say this, dahil sa error po nong unang update ko sa chapter 56, hindi ko na po siya pwedeng e change na mababa sa 3k word count. Sorry po if mahal po ang chapter na ito. Sorry po talaga. Naayos ko na po ito but still 3k po lahat in total ng word count niya. Sana po ma intindihan niyo ko. Masiyadong lutang si author na hindi ko agad nakita yung word count sa baba na nag 3k na noon dahil sa double update with same content. Comment po kayo or magbigay ng komento sa inyong pahayag. Salamat po.
Natapos ang pag hahanda mga alas singko na ng hapon. Umuwi rin ang bata kasama si Steven at ang mga kaibigan nito hapon na rin.Napagalitan pa nga sila ni mama dahil ang tagal nito. Buti nalang at nahabol namin sa preparation ang mga isdang dala nila.Busy lahat ng mga boys sa labas. Mag bo-bonfire instant bbq party kami mamaya kasama ang bata kaya lahat ay busy.Kasama ko ngayon ang mga kaibigan ko. Kahit si Amanda ay kasama din namin ngayon.At dahil na miss nila ako masiyado, ako ang subject of discrimination nila ngayon. Mga bully kong kaibigan."E yun nga girl, hindi nadiligan itong kaibigan natin" umpisa ni Agatha na binuntutan ng tawa ng lahat.Napairap ako sakanila dahil alam kong mamaya pa sila titigil kakabully sa'kin."Anong feeling Ri na pinunlaan ka ng semelya ni Steven pero walang nakuhang kahit ano sa'yo ang mga anak mo" ag
“Pa, namiss kita,” sabi ko habang nakatingin sa libingan nila ni mama. “Pasensya na po kayo kung ngayon lang ako nakadalaw sa inyo ah?” mahinahong sabi ko. “Sila po ba si lolo at lola, papa?” ang maliit at mahinhing boses ni Snow sa likuran. Lumingon ako sa kanila ni Yenro. “Hali ka anak, pakilala kita kay lolo at lola mo,” ang sabi ko. First ni Snow makasama sa amin dito sa puntod ni mama at papa. Hindi namin siya inaalis ni Yenro sa isla noon dahil hinuhuli pa nila ang mga iilang galamay ni Lia. Kung makalabas man siya ng isla, sobrang bantay sarado at limited lang ang mapupuntahan niya. Lumapit silang dalawa ng ama niya sa akin. Ngumiti ako kay Yenro at hinarap muli si mama at papa. “Ma, pa, this is my daughter and— “Her husband ma, pa,” pagtatapos ni Yenro sa sasabihin ko sana. Natatawa akong yumakap sa kaniya ng patagilid habang sa si Snow naman ay lumapit sa puntod ng lolo at lola niya. “If wala ka, baka kasama ko na sila ngayon.” Sabi ko. Dinungaw niya ako at bahagyan
10 years later, Masaya na ako no'ng makasama ko ang anak ko at si Yenro ng payapa pero mas sumaya ako no'ng nahuli na si Lia sa pamamagitan ni Ria. Masiyadong maganda ang plot twist na hindi pala pangkaraniwang tao si Ria. Kaya ayun, nahuli si Lia at nasa kalalagyan niya ngayon na ni sinag ng araw ay hindi niya makikita. Masaya akong masaya na si Steven ngayon, at masaya ako sa piling ni Yenro. Masaya akong hindi lang kami ang narito sa isla kundi halos lahat ng mga magbabarkada. Dito na namin pinili manirahan sa Isla. "Ate," napatingin ako kay Hannah na ngayon ay, maayos na. Sa awa ng Diyos ay maayos na ang buhay niya. Minsan lang, napapangiwi ako sa ate niya pero sobrang saya ko na maayos na kami. No'ng may pinagdadaaanan siya, hindi ako nagdalawang isip na aalagaan siya. Ako ang naiiwan sa kaniya habang busy sila sa laban kay Lia. Tapos na ang paghihirap ko. Ngunit na ipasa sa kanila ang lahat ng sakit na dinanas ko. "Hindi pa nga pala ako nagpapasalamat," aniya habang sum
“Kamusta naman ang buhay kasama ni Yenro mo?” tanong ni Chichi habang nilalantakan namin ang langka na natira mula sa kinuha ni Yenro kahapon. “Ayos lang naman,” sagot ko ng nakangiti. Masaya talaga ako at ang gaan gaan ng pakiamdam ko ngayon na kasama ko si Chichi. Masaya na ako na wala na akong iisipin pang Lia. Masaya rin ako na kasama ko si Yenro. At mas sumayo ako na kahit papaano, ang itinuring kong kapatid ay narito kasama ko. “Si Arman nga pala, kamusta na siya?” namiss ko rin kasi siya dahil medyo matagal na kaming hindi nagkikita. Isa din iyong kuya ko e. Kasal man kami, ang turingan namin sa isa’t-isa ay hindi lalagpas bilang isang kapatid. “Ayun, masaya sa boyfriend niya,” natatawang sabi niya. Alam kong masaya na siya sa kalagayan ni Arman ngayon. At matagal na rin namang pinag-isipan ni Arman na pumunta ng Thailand para sa jowa niya. “Kamusta nga pala ang buhay mo sa Thailand?” tanong ko kasi alam kong nasa Canada na ang buhay niya. Kung hindi dahil sa akin, baka nas
"I'll give this p*ssy to you, 5 to 9, 9 to 5!" Napapikit ako at naririndi na dahil pang ilang ulit na iyang kinanta ni Yenro. Kanina pa ako nagising at nasa sala ako para mag unat unat. Pagka gising ko palang narinig ko ng kinakanta niya yan. At halos hindi ko na mabilang na sa loob ng 20 minutes, inulit ulit niyang kantahin yan. "Hindi ka ba talaga titigil? Pang ilang ulit mo ng kinanta yan?"Nakita ko ang paglingon niya sa akin at pagkagat niya sa pang ibabang labi niya para pigilan na huwag matawa sa mukha kong nakabusangot. Hubad baro siya ngayon at pakiramdam ko ay feel na feel talaga niya ang moment.Hindi ko alam kung ano pero may plano yata si Yenro na mag-apply bilang bouncer sa bar. Bakit ba siya nakahubad? Ano? Flex lang niya katawang lupa niya? "Good morning, baby. Bakit hindi ka nakangiti ngayon?"Pinandilatan ko siya ng mata. Hindi ko alam kung nanti-trip ba siya o seryoso. Mukha talaga siyang engot sa harapan ko ngayon at kita na ngang bad trip ako, mas babadtripin
"Yenro," tawag ko sa kaniya."Love?" busy siya ngayon sa laptop niya. Feeling ko ay minomonitor niya ang drone na nakapalibot sa amin. Lumapit ako sa gawi niya at sinalubong naman niya ako ng haIik. Umupo ako sa tabi niya. Hirap na ako sa tiyan ko. Ang laki na e."Kamusta si Steven?" ang tanong ko."He's fine." Ang sagot niya. Tumingin ako sa mata niya na ayaw niyang iharap sa akin.Napabuntong hininga ako. Alam kong hindi. He must be suffering now. I know it kasi iyong ang nararamdaman ko. Hindi niya pa rin alam nasaan ang mag-ina niya ngayon and nakikiplastikan pa siya kay Lia na lantaran ng nagpapapansin sa kaniya. "Nakakaawa siya." Ang sabi ko.Kinuha niya ang ulo ko at isinandal sa kaniya. "He'll be fine. Ang mahalaga, dito ka lang sa bahay."Peke kaming ikinasal ni Steven para lang palabasin na kasal na siya sa akin at galitin si Lia. At ngayon nga, si Lia, ginagaya si Ria. Nakikipapel na siya sa buhay ni Steven. I know how hard it is for him dahil araw araw siyang nakikipag
“Amanda, this is my mother, Sonya,” pagpapakilala ni Lia sa ina niya na siyang nag-alaga daw kay Ria. Ilang buwan ng nagta-trabaho si Ria kay Steven at wala na akong ibang ginawa kun’di ang maging kontrabida sa buhay niya. Lagi kong pinagpipilitan ang sarili ko sa buhay ni Steven kahit harap-harapan niya akong tinataboy. Kada pamam@ldita ko sa kanila, double din ang sakit na nararamdaman ko. Rinig na rinig ko kung paano gamitin ni Lia ang mga tao sa paligid niya makuha lang si Steven. Ganoon siya ka desperada. Kahit mama niya na gusto lang bumawi sa kaniya ay gagamitin niya. Umiiyak na ako sa kwarto dahil wala na akong mahahawakan pa. Nagkulong na ako dito ng ilang araw. Noong una, sabi ko bahala na pero hindi ko pala kaya madamay ang anak namin ni Yenro. Nalala ko sa resto, kita ko ang pagkamuhi sa mata ni Ria. Pero sobrang saya ko ng hindi niya hihiwalayan si Steven kahit pa mama na niya ang nagsabi na hiwalayan niya ito. Iniisip niya siguong ako ang anak ng mama niya. Hindi
“She’s here again? Can you tell her to leave?” matigas na sabi ni Steven nang papasok ako sa loob ng bahay niya. Pumasok pa rin ako at ngumiti sa harapan niya. “Ano ba Amanda! I said, leave. Hindi nga kita papanagutan!” Ang sabi niya. I am pregnant. Pero si Yenro ang ama. I am 2 months old pregnant. Akala ko si Steven lang mag-isa sa bahay niya, nagulat ako nang makita si Yenro na nanlalaki ang mata nang makita ako at ang tiyan ko. After naming mag-usap matapos non ay umalis na siya at hindi nagpakita. Ngayon pa kami nagkitang muli. Nakakainis at nakakaiyak dahil alam ko sa sarili ko na hinahanap ko siya pero alam rin ng utak ko na hindi pwede. “Steven, bakit hindi? Anak mo ito!” Sigaw ko. “Anong anak? Ni hindi ko nga maalala na may nangyari sa atin no’ng magsama tayo. How can I be the father?” Hindi nagsalita si Yenro. Pero alam kong igting ang panga niya at doon sa baso niya na may alak ang tingin. “Kung hindi ka aalis sa bahay ko, ako ang aalis!” “Your mom approved aboou
“Nasa labas pa ba si Yenro?” tanong ko kay Ben. “Yes,” sabi ni Ben sa akin. Mahigit sampung minuto ng nag do-doorbell si Yenro sa labas ng bahay ni Ben. “Open the fvcking door Ben or I’ll crush it!” nagsimula na siyang sumigaw. Umakyat na nga siya sa gate na nakasara tas ngayon, may balak pa siyang magwala. “Dito ka lang at huwag ka ng lumabas. Ako na ang bahala sa kaniya,” sabi ni Ben. Pagbukas ng pintuan, agad iyong sinara ni Ben para hindi makapasok si Yenro. “Open that fvcking door. Dammit! She’s hiding inside your house!” “Sino bang tinutukoy mo?” rinig tanong ni Ben. “Steven told me na magkasama kayo ni Amanda nang pumunat doon sa gulfing niyo!” “Nagkita lang kami. So? Anong problema mo?” “TABI! KUKUNIN KO SIYA!” “You can’t! That’s trespassing.” “THEN SUE ME! FVCK YOU!” Nakagat ko ng mariin ang labi ko. Sobra na ang galit ni Yenro para murahin niya ang kaibigan niya. “AMANDA! GET OUT!” He’s really certain that I am here. May kumalampag sa pintuan. Nang sumilip ako
Napadaing ako nang magising ako dahil kay Yenro na busy na naman sa kakahaIik sa katawan ko. "Yenro, pagod ako," paungol na sabi ko. Hindi siya nakinig. Hinarap niya ako sa kaniya at nang magtagpo ang paningin namin, nasalubong ko ang mabibigat niyang tingin. "I want more," bulong niya. Tumingin ako sa baba at nakitang nakatayo na naman yun. "Hindi ba yan napapagod?" kunot noong tanong ko. Imbes na sagutin ay siniil niya ako ng haIik sa labi. Akala ko ba Amanda pagod ka? Bakit nagpapadala ka sa mga haIik ng lalaking ito? Nababaliw na rin yata ako dahil agad ko ring ipinulupot sa kaniyang leeg ang kamay ko. At nangyari na naman ng pa ulit ulit ang pagiisa ng aming katawan. Kinaumagahan, akala ko mauuna akong magising kay Yenro ngunit pagmulat ko ay wala na siya sa tabi ko. May nakahanda na ring pagkain sa mesa. Napangiti ako sa ginawa niya ngunit nagtataka ako kung saan siya nagpunta. Akala ko matatapos ang araw na ito na good mood ako, pero nagkamali ako. Dahil biglang pu