After sa beach, dinala ni Steven si Hivo kay Ria sa RLC.
"Pasensya na ngayon lang kami" sabi ni Steven na hindi makatingin kay Ria. He's asking himself kung tatanungin niya ba ang babae about Stefanny pero pinangungunahan siya ng takot na kumpurmahin ni Ria na anak niya nga ito kay Vios."No. It's okay" sagot ni Ria na hindi alam kung paano sisimulan ang pagpapaliwanag kay Steven tungkol kay Stefanny."Ano, I'll go ahead" saad ni Steven habang pinipilit na tignan si Ria sa mga mata."Ganoon ba? Ano.. Sige" nagtatakang nakatingin sa kanila si Hivo. It's his first time makita ang mga magulang niya na mag-usap after 3 years."Bye po papa" dahil sa sinabi niya, naagaw niya ang atensyon ng ama. "Bye buddy. Sa susunod, hiking naman tayo" nakangiting sagot niya sa anak habang ginugulo ang buhok ng bata."Sige una na'ko" paalam niya sa mag-ina bago umalis. Nakasunod nang tingin si Hivo sa ama. Lahat ng tampo
What do you think happened to Hannah? Hannah is one of my favorite here. Hope she's okay.
Viosdado Kasama ko ang dalawang anak ni Ria. Si Hivo at Stefanny. Of course dahil busy si madam sa company so ako ang naka toka sa dalawang bulilit na'to. It's Saturday at obviously may pasok sa trabaho but then, mukhang wala ako sa mood pumasok so I decided to take her children with me. For sure mauubos ang pera ko nito. "Papa, let's buy cotton candy" heto na, nagpapabili na. Mamaya mabibili ko lahat ng naka display dito sa plaza. "How about you kuya? May gusto kang kainin?" kanina pa 'to nakatutok sa cellphone niya. He's smiling. Parang in love. Masumbong ko nga to sa mama niya mamaya. "No papa" nakangiti pa rin siya. "Sinong ka text mo?" tanong ko. "A friend" Talagang naka focus siya sa ginagawa niya. Sino kaya itong friend na tinutukoy niya? Something is fishy. "Sinong friend yan?" "Papa, it's just a friend. Bakit ganiyan ka makatingin?" n
"Okay po kuya Felix. Salamat" ibinaba ko na ang tawag habang hinahanap ang anak ko at si Vios. Tumawag si kuya Felix para ipaalam na kasama nila si Stefanny. 'Nasaan na ba sila?' Nang mahagip ng mata ko si Hivo na nakatayo ay agad kong pinark ang sasakyan at nagmamadaling lumapit sa kaniya. He looks worried. May nangyari ba? "Hivo" tawag ko dito. Nang lumingon siya ay agad niya kong sinalubong. "What happened anak?" tanong ko. "Mama, si papa po" Itinuro niya yung nasa gitna ng court. Halos hindi ko maaninag ang nasa gitna dahil sa mga taong nagkukumpulan. May palabas ba? Sino yung pinapanood nila? "Nandiyan ba si Vios, anak?" "Yes mama. And papa too" nanlaki ang mga mata ko at hinila si Hivo papunta s
Lumapit si Steven sa'min dala si Snow na tumatawa dahil kinikiliti nito. "Akin na muna si Snow. I know may dapat kayong pag-usapan" sabi ni Amanda. "Halika na muna anak. Samahan mo si mommy sa room" tahimik na binigay ni Steven ang bata kay Amanda. Nang makaalis na sila ay saka lang siya tumingin sa gawi ko. Habang pinagmamasdan ko siya, ngayon ko lang napansin na ibang-iba na ang aura nito noong una ko siyang nakita nang pumasok ako bilang katulong niya sa bahay. "How?..." hindi ko mahanap ang tamang salita para itanong kung paano niya nalaman ang tungkol kay Lia. "Why?" bakit at anong dahilan kung bakit mo to ginagawa? Pwede mo kaming protektahan ng anak mo kahit kasama mo kami so bakit? Lumapit siya ng dahan-dahan sa'kin. Dahil nakaupo ako, lumuhod siya at niyapos ang dalawang kamay sa bewang ko. Siniksik ang katawan sa maliit kong katawan. "I miss this
Parang isang kidlat ang sinabi niya sa'kin. Si Hannah na lumapit sa'kin para kilalanin ang pamangkin niya. Si Hannah na mabait, sweet at maalaga kay Hivo. "Bakit? Paano nangyari?" nag-aalala kong tanong. Asan na siya ngayon? Is she safe? Bakit siya nakuha? "She's with Philip now but she's not okay. May trauma siya sa nangyari at ginagawa namin ang lahat para bumalik siya sa dati. I don't know the details yet, walang may alam sa'min. While planning to take her down, dumating sa'kin kay mommy na dalawang araw nang hindi umuuwi ang kapatid ko. She's nowhere to be found kaya sinubukan naming e track lahat ng traces niya. Last na nakita namin siya sa bahay, nong araw na nag-usap kami ni manang Lourdes, she was there. Narinig niya lahat" "Don't tell me-" "Yes. Pinuntahan niya si Lia nong araw na yun. Last sa footage ng CCTV na nakita namin, nag-away sila ni Lia. According to it, tumakbo si Lashnia papalayo sa kapatid ko, nang hahabulin na sana ni Hannah si Lia, biglang may itim na van an
"Ihahatid na kita" sabi ni Steven. Napatingin ako kay Amanda pabalik sa kaniya. Kung ihahatid niya ko, makikita niya si Stefanny. I think oras na para malaman niya na may isa pa siyang anak na nabubuhay sa mundo. "Sige" sabi ko at mukhang nagulat pa siya. Nagpaalam ako kay Amanda at sabay na kaming pumunta ni Steven sa sasakyan niya. "Salamat babe" "Para saan?" "Dahil pumayag ka na magpahatid sa'kin" sagot ko. Kaya ba siya nagulat kanina dahil akala niya tatanggihan ko siya? "No. May ipapakilala din ako sa'yo" sabi ko sa kaniya. Tahimik naming binaybay ang papunta sa bahay ni Vios kung saan kami nakatira ng mga anak ko. Kami lang ang natatanging nakatira sa exclusive na subdivision dito sa'min. Kaya sobrang higpit ng security at madali lang bantayan. "Ahm.. Can I ask?" napatingi
Gabi na pero nasa bahay pa rin namin si Steven. Nagtakaka rin ako kung bakit wala pa si Vios. Hindi ko alam kung saan ang lakad niya.Natutulog na ang mga bata. Nasa kwarto ko ang dalawa, nasa upuan ako kaharap ang salamin. Si Steven ang tumabi sa dalawang anak hanggang makatulog.Mahimbing ang tulog ng dalawa naming anak. Marahil ay napagod kakalaro sa ama nila kanina. Akala ko araw o buwan pa ang bibilangin para makuha ni Steven ang loob ng anak na babae, pero minuto lang pala at magaan na ang loob ni Stefanny sa kaniya.Halos wala na nga akong ginawa buong magdamag kundi magluto at tig punas sa mga pawis nila.Nang tignan ko ang oras, alas nuebe na ng gabi. Ginising ko si Steven. Nakatulog din siya habang yakap ang dalawang anak namin sa kaniya."Gising na" mahinanong sabi ko sa kaniya. Para pa siyang wala sa sarili nang gisingin ko.Agad siyang umupo at nilingon si Stefa
Kinabukasan ay maaga akong nagising. Kailangan kong e review lahat ng data sa RLC na pinadala sa'kin ng secretary ko kagabi. Tulog pa ang mga bata at si Steven. Bumaba ako para uminom ng tubig at nakita si Vios na nasa kusina habang may tatlong in can ng beer sa harapan. Kumunot ang noo ko ng makita siya na umiinom. Alas tres pa lang ng madaling araw at heto, beer na ang iniinom. Kanina pa ba siya nakauwi? "Hey wife" aniya nang makita ako. "Bakit ka umiinom?" tanong ko sa kaniya. Lumapit ako at kinuha ang mga lata ng beer na wala ng laman para itapon. "Wala lang. Naisipan ko lang" sagot niya. May problema ba siya? "May problema ba?" tanong k
"Before you go home, pwede ko bang malaman kung na process yun?" I am hoping for the 'yes' answer.My heart is pounding so heart. Hindi ako handa sa sagot niyang no kung no man. Hindi ko din kasi alam kung na process ba yun o hindi.It's like a play but sineryoso ko yun because I trust Steven."What do you think?" tanong niya na may ngising naglalaro sa mga labi. Kumikinang ang mata na tila ba tuwang tuwa sa nakikita sa reaction ko ngayon."Yes?" hindi ko siguradong tanong. I hope it's a yes. Parang nakaka disappoint pag hindi."Gusto mo talagang 'yes' noh?" aniya. Enjoy na enjoy sa panunukso sa'kin."Ayaw mo ba?""Hell no! Kinikilig nga ako" aniya at nagtago sa leeg ko."Hindi mo pa ako sinasagot" sabi ko sabay kurot sa tagiliran niya. He didn't even flinch sa ginawa ko. What a body."Yes babe. Hindi nam
“Pa, namiss kita,” sabi ko habang nakatingin sa libingan nila ni mama. “Pasensya na po kayo kung ngayon lang ako nakadalaw sa inyo ah?” mahinahong sabi ko. “Sila po ba si lolo at lola, papa?” ang maliit at mahinhing boses ni Snow sa likuran. Lumingon ako sa kanila ni Yenro. “Hali ka anak, pakilala kita kay lolo at lola mo,” ang sabi ko. First ni Snow makasama sa amin dito sa puntod ni mama at papa. Hindi namin siya inaalis ni Yenro sa isla noon dahil hinuhuli pa nila ang mga iilang galamay ni Lia. Kung makalabas man siya ng isla, sobrang bantay sarado at limited lang ang mapupuntahan niya. Lumapit silang dalawa ng ama niya sa akin. Ngumiti ako kay Yenro at hinarap muli si mama at papa. “Ma, pa, this is my daughter and— “Her husband ma, pa,” pagtatapos ni Yenro sa sasabihin ko sana. Natatawa akong yumakap sa kaniya ng patagilid habang sa si Snow naman ay lumapit sa puntod ng lolo at lola niya. “If wala ka, baka kasama ko na sila ngayon.” Sabi ko. Dinungaw niya ako at bahagyan
10 years later, Masaya na ako no'ng makasama ko ang anak ko at si Yenro ng payapa pero mas sumaya ako no'ng nahuli na si Lia sa pamamagitan ni Ria. Masiyadong maganda ang plot twist na hindi pala pangkaraniwang tao si Ria. Kaya ayun, nahuli si Lia at nasa kalalagyan niya ngayon na ni sinag ng araw ay hindi niya makikita. Masaya akong masaya na si Steven ngayon, at masaya ako sa piling ni Yenro. Masaya akong hindi lang kami ang narito sa isla kundi halos lahat ng mga magbabarkada. Dito na namin pinili manirahan sa Isla. "Ate," napatingin ako kay Hannah na ngayon ay, maayos na. Sa awa ng Diyos ay maayos na ang buhay niya. Minsan lang, napapangiwi ako sa ate niya pero sobrang saya ko na maayos na kami. No'ng may pinagdadaaanan siya, hindi ako nagdalawang isip na aalagaan siya. Ako ang naiiwan sa kaniya habang busy sila sa laban kay Lia. Tapos na ang paghihirap ko. Ngunit na ipasa sa kanila ang lahat ng sakit na dinanas ko. "Hindi pa nga pala ako nagpapasalamat," aniya habang sum
“Kamusta naman ang buhay kasama ni Yenro mo?” tanong ni Chichi habang nilalantakan namin ang langka na natira mula sa kinuha ni Yenro kahapon. “Ayos lang naman,” sagot ko ng nakangiti. Masaya talaga ako at ang gaan gaan ng pakiamdam ko ngayon na kasama ko si Chichi. Masaya na ako na wala na akong iisipin pang Lia. Masaya rin ako na kasama ko si Yenro. At mas sumayo ako na kahit papaano, ang itinuring kong kapatid ay narito kasama ko. “Si Arman nga pala, kamusta na siya?” namiss ko rin kasi siya dahil medyo matagal na kaming hindi nagkikita. Isa din iyong kuya ko e. Kasal man kami, ang turingan namin sa isa’t-isa ay hindi lalagpas bilang isang kapatid. “Ayun, masaya sa boyfriend niya,” natatawang sabi niya. Alam kong masaya na siya sa kalagayan ni Arman ngayon. At matagal na rin namang pinag-isipan ni Arman na pumunta ng Thailand para sa jowa niya. “Kamusta nga pala ang buhay mo sa Thailand?” tanong ko kasi alam kong nasa Canada na ang buhay niya. Kung hindi dahil sa akin, baka nas
"I'll give this p*ssy to you, 5 to 9, 9 to 5!" Napapikit ako at naririndi na dahil pang ilang ulit na iyang kinanta ni Yenro. Kanina pa ako nagising at nasa sala ako para mag unat unat. Pagka gising ko palang narinig ko ng kinakanta niya yan. At halos hindi ko na mabilang na sa loob ng 20 minutes, inulit ulit niyang kantahin yan. "Hindi ka ba talaga titigil? Pang ilang ulit mo ng kinanta yan?"Nakita ko ang paglingon niya sa akin at pagkagat niya sa pang ibabang labi niya para pigilan na huwag matawa sa mukha kong nakabusangot. Hubad baro siya ngayon at pakiramdam ko ay feel na feel talaga niya ang moment.Hindi ko alam kung ano pero may plano yata si Yenro na mag-apply bilang bouncer sa bar. Bakit ba siya nakahubad? Ano? Flex lang niya katawang lupa niya? "Good morning, baby. Bakit hindi ka nakangiti ngayon?"Pinandilatan ko siya ng mata. Hindi ko alam kung nanti-trip ba siya o seryoso. Mukha talaga siyang engot sa harapan ko ngayon at kita na ngang bad trip ako, mas babadtripin
"Yenro," tawag ko sa kaniya."Love?" busy siya ngayon sa laptop niya. Feeling ko ay minomonitor niya ang drone na nakapalibot sa amin. Lumapit ako sa gawi niya at sinalubong naman niya ako ng haIik. Umupo ako sa tabi niya. Hirap na ako sa tiyan ko. Ang laki na e."Kamusta si Steven?" ang tanong ko."He's fine." Ang sagot niya. Tumingin ako sa mata niya na ayaw niyang iharap sa akin.Napabuntong hininga ako. Alam kong hindi. He must be suffering now. I know it kasi iyong ang nararamdaman ko. Hindi niya pa rin alam nasaan ang mag-ina niya ngayon and nakikiplastikan pa siya kay Lia na lantaran ng nagpapapansin sa kaniya. "Nakakaawa siya." Ang sabi ko.Kinuha niya ang ulo ko at isinandal sa kaniya. "He'll be fine. Ang mahalaga, dito ka lang sa bahay."Peke kaming ikinasal ni Steven para lang palabasin na kasal na siya sa akin at galitin si Lia. At ngayon nga, si Lia, ginagaya si Ria. Nakikipapel na siya sa buhay ni Steven. I know how hard it is for him dahil araw araw siyang nakikipag
“Amanda, this is my mother, Sonya,” pagpapakilala ni Lia sa ina niya na siyang nag-alaga daw kay Ria. Ilang buwan ng nagta-trabaho si Ria kay Steven at wala na akong ibang ginawa kun’di ang maging kontrabida sa buhay niya. Lagi kong pinagpipilitan ang sarili ko sa buhay ni Steven kahit harap-harapan niya akong tinataboy. Kada pamam@ldita ko sa kanila, double din ang sakit na nararamdaman ko. Rinig na rinig ko kung paano gamitin ni Lia ang mga tao sa paligid niya makuha lang si Steven. Ganoon siya ka desperada. Kahit mama niya na gusto lang bumawi sa kaniya ay gagamitin niya. Umiiyak na ako sa kwarto dahil wala na akong mahahawakan pa. Nagkulong na ako dito ng ilang araw. Noong una, sabi ko bahala na pero hindi ko pala kaya madamay ang anak namin ni Yenro. Nalala ko sa resto, kita ko ang pagkamuhi sa mata ni Ria. Pero sobrang saya ko ng hindi niya hihiwalayan si Steven kahit pa mama na niya ang nagsabi na hiwalayan niya ito. Iniisip niya siguong ako ang anak ng mama niya. Hindi
“She’s here again? Can you tell her to leave?” matigas na sabi ni Steven nang papasok ako sa loob ng bahay niya. Pumasok pa rin ako at ngumiti sa harapan niya. “Ano ba Amanda! I said, leave. Hindi nga kita papanagutan!” Ang sabi niya. I am pregnant. Pero si Yenro ang ama. I am 2 months old pregnant. Akala ko si Steven lang mag-isa sa bahay niya, nagulat ako nang makita si Yenro na nanlalaki ang mata nang makita ako at ang tiyan ko. After naming mag-usap matapos non ay umalis na siya at hindi nagpakita. Ngayon pa kami nagkitang muli. Nakakainis at nakakaiyak dahil alam ko sa sarili ko na hinahanap ko siya pero alam rin ng utak ko na hindi pwede. “Steven, bakit hindi? Anak mo ito!” Sigaw ko. “Anong anak? Ni hindi ko nga maalala na may nangyari sa atin no’ng magsama tayo. How can I be the father?” Hindi nagsalita si Yenro. Pero alam kong igting ang panga niya at doon sa baso niya na may alak ang tingin. “Kung hindi ka aalis sa bahay ko, ako ang aalis!” “Your mom approved aboou
“Nasa labas pa ba si Yenro?” tanong ko kay Ben. “Yes,” sabi ni Ben sa akin. Mahigit sampung minuto ng nag do-doorbell si Yenro sa labas ng bahay ni Ben. “Open the fvcking door Ben or I’ll crush it!” nagsimula na siyang sumigaw. Umakyat na nga siya sa gate na nakasara tas ngayon, may balak pa siyang magwala. “Dito ka lang at huwag ka ng lumabas. Ako na ang bahala sa kaniya,” sabi ni Ben. Pagbukas ng pintuan, agad iyong sinara ni Ben para hindi makapasok si Yenro. “Open that fvcking door. Dammit! She’s hiding inside your house!” “Sino bang tinutukoy mo?” rinig tanong ni Ben. “Steven told me na magkasama kayo ni Amanda nang pumunat doon sa gulfing niyo!” “Nagkita lang kami. So? Anong problema mo?” “TABI! KUKUNIN KO SIYA!” “You can’t! That’s trespassing.” “THEN SUE ME! FVCK YOU!” Nakagat ko ng mariin ang labi ko. Sobra na ang galit ni Yenro para murahin niya ang kaibigan niya. “AMANDA! GET OUT!” He’s really certain that I am here. May kumalampag sa pintuan. Nang sumilip ako
Napadaing ako nang magising ako dahil kay Yenro na busy na naman sa kakahaIik sa katawan ko. "Yenro, pagod ako," paungol na sabi ko. Hindi siya nakinig. Hinarap niya ako sa kaniya at nang magtagpo ang paningin namin, nasalubong ko ang mabibigat niyang tingin. "I want more," bulong niya. Tumingin ako sa baba at nakitang nakatayo na naman yun. "Hindi ba yan napapagod?" kunot noong tanong ko. Imbes na sagutin ay siniil niya ako ng haIik sa labi. Akala ko ba Amanda pagod ka? Bakit nagpapadala ka sa mga haIik ng lalaking ito? Nababaliw na rin yata ako dahil agad ko ring ipinulupot sa kaniyang leeg ang kamay ko. At nangyari na naman ng pa ulit ulit ang pagiisa ng aming katawan. Kinaumagahan, akala ko mauuna akong magising kay Yenro ngunit pagmulat ko ay wala na siya sa tabi ko. May nakahanda na ring pagkain sa mesa. Napangiti ako sa ginawa niya ngunit nagtataka ako kung saan siya nagpunta. Akala ko matatapos ang araw na ito na good mood ako, pero nagkamali ako. Dahil biglang pu