"Kuya Roel," nag-aalala na 'ko lalo na nang mapansin na nasa delikado na kaming daanan.
"Ma'am Ria, marunong ka bang gumamit ng baril?” "Po?" Nagmura ulit si kuya Roel at agad akong napasigaw ng muntik na kaming mabangga sa isang ten wheeler truck. "Ma'am Ria, kaya mo bang tumalon?" "Po?" Gulat na tanong ko ulit, if wala kami sa sitwasyon natin, baka natawa na ako dahil kanina paggamit ng baril ang tinatanong niya, ngayon naman ang pagtalon. But then, alam kong sobrang pag-aalala na ang namutawi sa mukha ni kuya Roel mailigtas lang kami ng anak ko. "Pagkatapos nating malampasan ang isang truck na yan, tumalon kayo ng bata." "May pag-asa po bang mabuhay kami pag gawin namin yun kuya Roel?” Umiiyak na tanong ko sa kaniya. Hindi ko mapigilang hindi maluha sa takot. Halos masira ko na ang upuan sa tindi nang paghawak ko dito. " Opo ma'am," sagot niya habang nakatingin"Mama, gising na po,"Hivo anak? Nasaan ka?"Kailan po magigising si mama lola?"Lola? Sinong lola? Nasaan ako? Nasaan kami ng anak ko?"Hindi ko alam hijo. Pero malapit na. Kailangan magising ni mama mo para sa kapatid mo,"Kapatid? Sinong kapatid? Unti-unti kong iminulat ang mga mata ko. Nasaan ako?"Lola si mama, gising na po." Lumingon ako sa anak ko at sinuyod ang kabuuan ng lugar. Nasa isang kubo kami."Salamat at nagising ka na hija. Kamusta ang pakiramdam mo?" Tanong niya."Nahihilo po ako. Kayo po ba ang tumulong sa'min ng anak ko?""Oo. Nahimatay ka nong kumatok ka sa'min para humingi ng tulong.""Salamat po ulit sa tulong ninyo. Pwede po bang malaman kung anong araw na ngayon?""Mama, I think 2 weeks na po tayo dito. Masiyado pong mahaba ang tulog niyo mama." Nagulat ako sa sinabi ng anak ko. Lagot baka hinahanap na kami
Kinabukasan ay uuwi na sana ako pero napatingin ako sa lalaking tumulong sa’kin kahapon. Kung di marahil sa kaniya ay baka nasa panganib na ang buhay naming ng anak ko sa aking sinapupunan. Kasalukuyan siyang natutulog ngayon sa gilid ng kama.Sa ngayon ay wala akong maipambabayad sa kaniya sa ginastos niya sa hospital. Kung magkikita man ang landas namin bukas sa hinaharap, babayaran ko rin siya.Binaybay ko ang daan pabalik sa anak ko dala ang natitira kong pera. Alam kong malulungkot yun, more likely iiyak pero mas mabuti nay un kesa makasama ang ama niya na engage na sa iba. Ang bilis naman yata ng lahat. Hindi ko sigurado kung bakit siya magpapakasal kay Amanda. Hindi ko alam pero naniniwala ako na hindi niya ito gusto. Galit lang ako sa kadahilang hindi man niya kami hinanap ni Hivo at mas inuna pa si Amanda at worst, ang engagement pa nila ang priority nito.Galit talaga ako sa kaniya. Nakakatampo! Mas mabut
"Bakit nandito ka?" gulat na tanong niya."Magkakilala kayo?" naguguluhang tanong ni kuya Felix sa'min dalawa."Ah opo kasi tinu- hmm" nagpumiglas ako nang ilagay niya bigla ang kamay niya sa bibig ko para patahimikin."Ex boyfriend niya ko dad" natatawang sabi niya sa daddy niya habang nakatakip pa rin ang malaki niyang kamay sa bunganga ko."Ano ba!" naiinis na sabi ko sa kaniya. Nang tumingin ako kay kuya Felix ay puno nang pagtataka ang mukha nito na nakatingin sa'kin."Totoo ba yun Ria?" tanong nito."Umu-oo ka na lang please" bulong nito. Dahil sa ginawa niya sa'kin sa hospital ay Umu-oo na lang din ako kay kuya Felix na mukha namang hindi kumbinsido."O siya, sige pumasok na muna kayo at tutulungan ko pa si John at Lolo Karyo manguha ng panggatong" sabi nito.Nang makaalis si kuya Felix ay inis na
"You must be kidding me" natatawang sabi ko sa kanila at tumayo para umalis. Masiyado nang maraming nangyari ngayon sa buhay ko at dumagdag pa 'to."But that's the truth Ria. Whether you believe it or not, ikaw talaga ang anak ni Albert Loverio"Hindi ko sila pinakinggan at pinuntahan ko ang anak ko. Masiyadong malabo ang biro na yun. Malayo mangyari sa totoong buhay."Where are you going?" tanong ni Vios nang makasalubong ako. Hindi ko siya pinakinggan at nag tuloy-tuloy sa paglalakad."Hey what's wrong?" habol nito sa'kin."Everything" sabi ko."I know it's hard-" hindi ko na siya pinatapos mag salita nang galit na humarap ako sa kaniya."Stop it! Umalis na kayo. Ginugulo niya lang yung isip ko. Iniisip ko kung sino yung taong balak kaming patayin ng anak ko, si Steve
"Are you ready?" tanong ni Vios sa'kin. Huminga ako ng malalim bago tumango. Nang buksan ng mga bodyguard yung pintuan, bumungad sa'kin ang board of directors pati na ang ibang mga investors. "Who is she, Felix?" tanong nong babaeng sopistikada ang datin Hindi siya sinagot ni kuya Felix. Bagkos ay tinawag niya ko para pumunta sa tabi niya. Naka alalay si Vios sa'kin lalo na't naka red heels ako. At nakasuot ng fitting na gown na bumugay sa kulay ng balat ko "Everyone, gusto kong ipakilala sa inyo, the right heir of R.L company, Rialyn Loverio daughter of Lianne and Albert Loverio" nakita ko ang gulat sa mga mata nila. Tila ba hindi makapaniwalang nandito ako at humihinga "What? How about Alberto Si papa. Si papa na siyang nagsabi na patay na'ko sa aksidente. Ang kadugo ko na tinuring kong ama na nais lang pa lang mawala ako sa mundo
"Mama, can I come?" bago ako sumakay sa kotse ay sumunod si Hivo sa likuran ko. Hindi ko alam kung bakit gusto niyang sumama this time. It's not his thing na sumama sa mga lakad ko after nong naglagi kami dito sa bahay ni Vios. Nagpatayo ako ng sariling bahay but my son insisted na mas gusto niya dito kasama ni Vios kaya dito na lang din kami. "Papa will come too right? I wanna see him mama" nangungusap ang mga mata nito habang nakatingin sa'kin. I sighed dahil alam niyang sasagot ako ng hindi. Na hindi ako papayag na sumama siya. "Anak- "Please mama. Gusto ko lang siyang makita kahit sandali. I know the real reason bakit hindi na tayo bumalik sa kaniya. He has a family now" nagulat ako sa sinabi niya. Paano niya nalaman? "It's over in the internet ma. Lahat nabasa ko" sabi nito na may lungkot sa mga mata. But still my answer is no. It's not the time yet. I need a little time para maging control ko ang lahat sa kompanya. Konti na lang talaga. At pag ayos na, pwede na. Hindi na 'ko
Lahat ng mga tao na may kilalang pangalan sa business industry ay isa-isang nagpakita sa venue. Papagandahan ng suits, gowns, heels and shoes, watches, at ilan sa mga accessories. Even bags and cars. Lahat ay mga bago, lahat ay brand new, lahat ay limited edition sa iba't-ibang brand sa buong mundo. Lahat ay excited. Lahat ay nagpapayabangan. Lahat ay taas noong nakaupo dala ang kopita ng alak. Kahit ang mga pagkain na nasa venue ay pang world class, ang waitress and waiter ay well trained at ang mga chef ay ang mga kilalang tao rin sa buong mundo. Maraming press at media sa loob, dinaig pa nila ang pagtitipon ng mga artista sa star ball every year. Wagas kung makipag sosyalan ang iba sa lahat. Pero ang tanging mata lang ni Steven ay naka permi sa stage. Hindi niya alam kung bakit. Basta na lang siya kinabahan bigla. Alam niyang isa si Viosdado ang VIP na ipapakilala mamaya sa stage. Dahil kahit na successful ang kompanya niya, ibang tanyag pa rin ang ang RLC. Para itong Supreme ki
Lashnia GuirroHalos takpan ko ang tenga dahil sa ung*l ng dalawang babae sa kabilang kwarto. At the very young age, masiyado na 'kong expose sa kahalay*an. My father bought hundreds of pr*sti every night at gabi-gabi na lang may nagaganap na kababal*ghan.Lumabas ako ng kwarto para kumuha ng tubig. Gabi na at masiyadong dim ang mansion dahil alas dose na ng gabi idagdag mo pa ang malakas na kulog at kidlat na mas nagpapakilabot sa bahay.We should have been celebrating dahil pasko ngayon but why is it na nagmumukhang halloween ang ambiance ng bahay ngayon? Is it because we are incomplete? Dahil nag cheat si mommy? Or dahil criminal si daddy?Nilagay ko ang dalawang kamay ko sa magkabilaang tenga habang binabaybay ang daan pababa.All my life, I feel like nag-iisa ako sa mundo. Wala akong kakampi. Wala lahat.Bago pa man ako makababa sa hagdan ay nakita ko ang kwarto ni daddy na naka bukas.I know what are they doing but gusto kong si