Kinabukasan maaga palang pansin ko na ang pagiging aligaga ni Gia. Hindi ko alam kung ano na naman ang gagawin niya ngayong araw at kanina pa ito paikot-ikot at hindi mapakali. "Z, hindi ako matutulog ngayong gabi dito." Sabi ni Gia na busy sa kung ano man ang pinagkakaabalahan niya ngayon.Busy ako sa paglilinis sa maliit naming apartment dahil wala namang panahon si Gia maglinis dito. Sabado ngayon at wala akong pasok sa paaralan pero meron akong duty sa bar mamaya. Hindi talaga mapirmi si Gia dito sa apartment, parang sinisilihan ang puwet niya kapag andito siya.Kung sana sa mga ganitong araw dahil parehas naman kaming walang pasok ay tinutulungan niya ako hindi din ako mapapagod ng ganito. HIndi na nga siya tumutulong sa paglilinis, siya pa ang makalat. Kung saan-saan niya lang nilalagay ang mga gamit niya. Kung saan siya makahubad ng sandals at sapatos niya, doon niya na lang din iniiwan. Para siyang may taga-sunod ng kalat niya. Minsan nga ako pa ang nagtutupi ng kumot niya.
"What's bothering you, Baby?" Nag-aalalang tanong ni Ethan sa akin kasi kanina pa ako walang imik.Sinundo niya ako sa school ngayon dahil sabay kaming magdi-dinner bago kami pupunta sa bar niya.Kahit sa buong klase namin kanina tahimik lang ako. I'm bothered by Gia's behavior lately. Napansin ko kasi na simula nung hindi ko siya pinahiram sa dress na gusto niya last week hindi na siya masyadong kumikibo sa akin. Hindi din siya sumasabay ng kain sa akin, pinapatapos niya muna ako saka siya kakain. Mas nakakainis pa kasi hindi na nga siya nagbibigay sa akin pambili ng pangkain namin, hindi na nga tumutulong sa pagluto, hindi niya pa talaga hinugasan yong pinagkainan niya.Hindi lang tungkol sa pagkain, meron ding time nahuli ko siyang may dinalang lalaki sa room namin. Ang sabi niya hindi naman daw ito nagtagal doon, may kinuha lang daw at pinapasok niya lang saglit kasi ang daming tsismosang nakatingin sa labas. Pero kasi meron na kaming usapan dati na hindi pwede magpapasok ng lala
"Are you sure you're okay here, Baby?" Malambing na tanong ni Ethan sa akin. "Why don't you come with me? I will introduce you to my dad." hmm...tempting but no.Ngumuso ako sa kanya saka umiling. "Next time, Roe. Yung nakapaghandan naman ako. " alam ko namang hindi ito ang tamang panahon para makilala ang dad niya. Isa pa nahihiya ako kasi naka-uniporme na naman ako ngayon. Sinundo ulit ako ni Ethan kanina sa school para ituloy sana ang naudlot naming dinner date nung nakaraan. After nung encounter namin ni Georgina months ago, ngayon lang ulit kami lumabas. Mas gusto ko pa kasing doon sa opisina niya kami mamalagi kesa sa lumabas, tsaka busy din si Ethan kasi siya na ang nagmamanage sa ibang business nila. Ang iba naman unti-unti pang nililipat ng daddy niya sa kanya."Bakit ngayon pa kasi siya tumawag?" bulong-bulong niya pa."I will just call my dad to cancel the meeting, Baby.""Ano ka ba? Ayos ng lang kasi ako, baka importante ang sasabihin ng dad mo."Sakto kasing malapit na ka
"Sir pasensya na po pero bilin po sa amin ni Doc Gwy at Sir Nate na dito isasakay si Ma'am sa ambulansya para makasiguro." magalang na pakiusap ng nurse sa supladong si Ethan. Ayaw kasi nitong sa ambulansya kami sasakay papuntang hospital kaya tumawag ang nurse kay Doc Gwy at sa sinasabi nitong Nate para humingi ng tulong dahil matigas ang ulo ni Ethan."I can take care of my girlfriend." masungit niyang sagot sa mga ito. "Pero kasi Sir..."Matalim pa itong tumingin sa nurse bagot sinagot ang tumatawag sa kanya."The fuck Nathaniel?!" bungad nito sa kausap niya. Nagkatinginan kami ng nurse at ako na lang ang huminging dispensa sa kanila. "Sorry" senyas ko sa kanila."I can use car my brute!...I don't care about the traffic...""...Tang-ina!..""...Gago ka din! Siguraduhin niyo lang na mabilis ang pagdala niyo sa kanya sa hospital."Siguro sinasabi nung kausap niya na baka matagalan kami kapag ang sasakyan niya ang gagamitin namin. Tama nga naman kung nasa ambulansya kami pwede namang
I don't know what he and his friends did but there's no video leaked. Sabi ni Ethan nagawan na daw nila ng paraan ni Major Castillo at ng mga kaibigan niya ang tungkol sa nangyari at sila na daw ang bahala dun. Natatakot kasi akong baka makita ng mga magulang ko sa Davao ang nangyaring pambubugbog sa akin. Ayokong mag-alala sila para sa akin."Why do you have to do this, Baby? You're hurt and she has to pay for that." mahina lang ang pagkakasabi niya pero alam kung seryoso siya para dito. Andito kami ngayon ni Ethan sa presinto dahil nakiusap ang anak nung babaeng nambugbog sa akin na iurong ang demanda para sa nanay niya. Aside from that teenager who's with her that time she beat me meron pa pala itong 7 years old na kapatid.Gusto ko munang pakinggan muna ang rason ng nanay nila kung bakit siya umabot sa ganun bago ko iurong ang demanda. Kahit na sinaktan niya ako naawa pa rin ako sa mga anak niya dahil wala ng titingin sa mga ito kapag nakulong siya. Kung walang batang involved,
After what happened to me hindi na mapanatag si Ethan kaya kung wala siyang business trip most of the time sa unit niya ako nagste-stay. Kulang na lang din ilipat ko ang mga gamit ko sa unit niya dahil ayaw niya na akong pauwiin kahit halos araw araw na kaming magkasama.Umuwi lang ako sa apartment nung graduation ko dahil pumunta ang mga magulang ko dito but sad to say hindi sila nagkita ni Ethan dahil may emergency ang branch nila sa US at hindi pwedeng magpadala lang siya ng representative doon.Pero sabi niya pagbalik niya galing Singapore pupunta kaming Davao para makilala niya ang parents ko at ipapakilala niya din daw ako sa daddy niya. Talking about his dad, ang sabi niya sa akin unti-unti na dawng naayos ang relasyon nilang mag-ama. He's not pressured now as he was before dahil hindi naman daw siya pini-pressure ng daddy niya. Hinahayaan lang daw siya nitong e-manage sa paraang alam niya ang ibang negosyo nila. Isa na lang daw ang hinahawakan nito ngayon. Yong hotel na mina
I woke up the next day alone in bed. I was wearing his white shirt with his white boxer shorts. I was so tired last night that I fell asleep after our love making. Hindi ko man lang namalayan ang pag-alis niya kaninang madaling araw. Nakaramdam ako ng kaunting disappointment dahil hindi man lang ako nakapagpaalam sa kanya kanina.He told me last night if ever I change my mind I can stay here in his unit but I'm already decided to go back to my apartment. Lalo akong malulungkot dito sa unit niya kasi mami-miss ko lang siya.Inayos ko muna ang kama saka ako bumaba para maligo. Parang binagyo ito sa sobrang gulo dahil sa ginawa namin kagabi. Bigla tuloy akong pinamulahan ng mukha dahil sa aking naalala. Pagkatapos kung ayusin, nilagay ko pa sa mga labahin ang mga ngakalat naming damit bago nagpasyang maligo. But before I could go to the washroom I noticed the note left on the bedside table. Handwritten by him. That's so sweet of my Ethan Roe. He really never failed to let me feel how mu
"Oh Zia anong tinutunganga mo dyan? Bilisan mo na, maraming customer ngayon. Palibhasa kasi nasanay na walang trabaho. Naku! Hindi uubra sa akin yan ngayon." Kanina pa nagtatatalak si Tita Daisy pagdating ko. Dati ko nang napansin na mainit ang ulo niya sa akin pero lalo ata ngayon na alam niyang wala si Ethan dito. Sinamahan pa ng dalawa niyang alaga na wala na atang ginawa kundi ang bwesitin ako. Wala din kasi si Mica ngayon dahil off niya. Kahapong nandito si Mica muntik pa silang mag-away ni Rose dahil sa pagpaparinig nito sa akin."Ano na Zia? Bilisan mo! Anong petsa na oh?""Opo, Madam." Tipid kong sagot sa kanya habang inaayos ang uniporme ko. Madam ang tawag ko sa kanya dahil ayaw niyang tinatawag ko siyang Tita dahil hindi daw kami close. Natagalan ako dahil sa uniporme ko hindi ako komportable dahil sobrang iksi at sobrang hapit sa akin pero wala akong magagawa dahil lahat naman kami ganito ang suot kapag ganitong dito ako naka-assign sa baba."Hay naku Tita Daisy, ngayon
Friday came, bukas na ang birthday ni Mamang Alice pero bago ako magpapahatid kay Simone sa Davao dinaanan ko muna si Mommy. Maingat kong binaba ang dala kong isang pumpon ng lilies at cake na paborito ni Mom at nakangiti akong humarap sa kanya. Sa tuwing nalulungkot ako at gusto kong may makausap maliban sa mga kaibigan ko dito ako sa musoleo ni mommy pumupunta.Kay mommy ko kinukwento kung anong mga nararamdaman ko. Sa kanya walang pag-aalinlangan kong nilalabas kung anong mga nasa puso ko. Madalas dito ko malayang pinapakwalan ang mga luha ko dala ng pangungulila ko kay Zia. "Mom, another year had passed." malungkot kong panimula. "Hindi ko na alam ang gagawin ko Mom, I'm so tired, I'm so weak but I don't want to give up..." nagsimula ng manlabo ang mga mata ko dahil sa namumuong luha. "Pagod na pagod na ako Mommy pero hindi ako pwedeng sumuko. Wala akong karapatang sumuko dahil ako ang dahilan kung bakit nya ako iiwan.P-pero hanggang k-kelan a-ako maghihintay Mom? I did everythi
I was very furious. My heart was filled with so much anger and I don't want to give any mercy to those who were involved in framing-up my baby. After weeks of thorough investigation with the help of my friends. We found out that it was Georgina and her two other sisters, Gia who happened to be my baby's housemate and Micaela who's one of my employee and Zia's friend. "I'm sorry, Roe." Georgina's annoying voice made me more angry at her. "I just did that because of my love for you." "Love?" I held her chin tightly and I saw her winced in pain. "You b*tch! How many time I told you that I don't like you. Even if you're the only one left in this world I will never like you! Walang-wala ka sa kalingkingan ng baby ko. Look at yourself, you're like a cheap whore!" I shouted with disgust in her face. Nakita ko ang pagdami ng luha sa kanyang mga mata pero wala akong naramdamang awa sa kanya...sa kanila. Marahas kong binitawan ang mukha niya at lumipat kay Gia. Tahimik lang itong umiiyak,
Marahas akong napalunok pagkatapos ng umupo ito sa harap ko, pati si papang ay nakita kong napalunok din. Kaya pala pinapalagay niya ang itak ni papang sa kusina at pumasok siya sa silid nila dahil may kinuha pa ito. Hindi lang simpleng baril kundi isang shot gun.Pinatong niya ito sa hita niya at diritsong nakatingin sa akin."Anong ginawa mo sa prinsesa namin?""I'm sorry..." dalawang salita palang at nag-uuanahan na ang mga luha sa aking mga mata. I don't know how to start, sa dami ng naging kasalanan ko sa prinsesa nila. Hindi ko nga alam kung pagkatapos nito mapapatawad ba nila ako. Baka pati sila kamuhian ako. "I'm so sorry, I hurt the princess." My cries filled the room, I can even hear my own sobs. "I di horrible things to her, tinulak ko siya palayo sa akin. Nagalit ako sa kanya na hindi ko man lang pinakinggan ang side niya. Niyurakan ko po ang pagkatao ng prinsesa, winasak ko po ang puso niya at nandito ako ngayon para magpakumbaba at humingi ng tawad sa kanya."Inisa-isa
"No! No! I can't...." My body started shaking after she closed the door. This is what I want right? Pero bakit ang sakit-sakit? Pinagbabasag ko ang anumang bagay na aking mahawakan. Ito ang gusto ko pero bakit nasasaktan ako? Tang-ina! Why do I have to feel this pain?"I hate you Zia!" I screamed like crazy. "I hate you for doing this to me! I love you so much but why did you you hurt me like this?" I cried harder and louder. Para akong mababaliw sa sakit na nararamdaman ng puso ko. I love her...I love her so much.Gusto ko siyang habulin, gusto kong bawiin lahat ng masasakit na salitang binitawan ko sa kanya."I can't do this...hindi ko kayang mawala siya sa akin.""Baby I'm sorry...I'm sorry...I didn't mean it...please forgive me..."Nagmamadali akong tumayo, walang pakialam kung ano ang ayos ko. I know I looked miserable right now but I need to follow her. "Zia! Zia! Baby!" I'm screaming her name. Wala akong pakialam kung sino man ang mga nakakasalubong ko. "Baby please I'm sorr
"I'm not getting any younger son, I need your help in our business." mahinahong sabi ni Daddy sa akin.Nandito ako ngayon sa opisina niya dahil pinatawag niya na naman ako. Ayoko nga sanang pumunta dahil alam ko naman kong anong pakay niya but out of respect pumunta pa rin ako. We seldom see each other, basta ang alam ko lang ngayon ay sa hotel siya namamalagi at yun ang pinagtutuunan niya ng pansin. "I told you Dad, I don't want to manage the hotel. My bar is doing well and I'm working with Hendrick. I'm earning well and I'm fine with it."Hindi ko na mabilang kung ilang beses ko ng tinanggihan si Daddy pamahalaan ang negosyo niya. Lumaki akong malayo ang loob sa kanya at kahit ilang beses niya na akong kinausap na e-manage ang hotel na iniwan ni Mom sa akin ay hindi ko ito tinatanggap.I want to prove to him that I will be successful even without his help. Instead of helping him in his empire I chose to work with Hendrick Valderama while slowly building my own name. Lumalaki na din
ETHAN'S POV"Huy bro sinong sinisilip mo dyan? Patingin..." William's annoying voice stopped me from looking at the kid who's busy watering the veggies and other flowers.Kanina ko pa ito nakitang pabalik-balik sa poso para umigib ng tubig pandilig sa mga tanim niya. Para bang wala lang sa kanya ang bigat ng dalawang maliliit na galon ng tubig at pansin ko pang parang ang saya pa nito sa ginagawa niya.I'm having my coffee now at mula dito sa terrace kita namin ang mga tauhan ng mga Valderama na busy sa kani-kanilang mga gawain. Maganda na sana ang gising ko kaso maaga din akong binulabog ni William."Will you please leave me, Guerrero? I want to have my peace." Ke-aga aga ang taas na ng energy niya. Okay lang naman sana kaso wala ako sa mood, kakatawag lang ni Daddy sa akin at pinapauwi niya na ako. I still don't want to go home, wala naman kasi akong gagawin dun. Maiiwan lang din naman akong mag-isa dahil busy naman si Dad sa work niya. After my mom died, he made himself busy that
Pagkatapos naming kumain ang-aya na si Ethan na aalis kami dahil may ipapakita daw siya sa akin. Pero bago yun, nakita ko pang seryoso silang nag-usap ni Daddy Mon. Nagpaalam din si Daddy sa akin na isama niya si Dalton at siya na ang bahalang maghatid sa bahay mamaya. Ang anak ko naman ay nakiayon din sa Lolo niya at nakita ko pang nagtatawanan ang dalawa nung palabas na ang mga ito. They're acting weird. Anong meron?Bago kami tuluyang nakalabas biglang tumunog ang phone ni Ethan. Actually kanina ko pa napapansing busy siya sa phone niya pero hindi lang ako nag-usisa.Nakita ko ang pangalan ni Simone sa screen niya bago niya ito sinagot. "Yes, Brute..." sagot niya saka muling nakinig sa kausap. "okay...yeah...thanks" Tumang-tango at nagpasalamat bago pinutol ang tawag.Hindi niya pa naibabalik ang phone sa pantalon niya ng muli na naman itong tumunog. It's William this time. Muli napakunot ang noo ko dahil parang balisa si Ethan ayaw niya lang ipahalata sa akin."Dude..." bungad
"Mom, Dad, Lolo is calling..." sigaw ni Dalton mula sa labas ng silid. Katatapos ko lang magbihis at si Ethan ay naghihintay na lang sa akin. Pangiti-ngiti habang nakaupo sa sofa at parang high school lang kung makatitig sa crush niya. "You're taking too much time again, Daddy." bungad nito pagkabukas ni Ethan ng pinto."I'm done son, I'm just waiting for Mommy." sagot niya. "You look handsome in that polo young man." puri niya sa anak. Dalton is wearing white polo shirt, maong pants and white sneakers. Simple lang ang suot ng anak ko pero ang gwapo niya pa rin tingnan. "Dad, you're just trying to say that you look handsome too because we look a like, right?" ganti ng bata sa kanya na lalong ikinangisi ni Ethan. Parehas kasi sila ng suot dalawa. Pati ayos ng buhok parehas din, crew-cut at parehas may guhit sa kilay. Maangas tingnan pero bagay naman. Ngayong lumaki na si Dalton lalo lang itong naging kamukha ng daddy niya. It's like every time I look at my son, I am looking at the
I am not feeling well.Maaga na naman akong nagising dahil parang hinalukay ang tiyan ko at gusto kong ilabas ang lahat ng kinain ko kagabi. Masakit at namamalat ang lalamunan ko pagkatapos kong sumuka kahit wala pa naman akong nakain ngayong umaga. Nitong mga nakaraang araw palagi na lang masama ang pakiramdam ko sa tuwing umaga. Kagabi naman maaga din akong natulog pagkatapos kong lantakan ang taho na pinabili ko kay Ethan galing Baguio. Damn! Ayoko ng kumain ng taho. Siguro may nilagay sila ni Simone doon dahil ang layo ng pinagbilhan ko sa kanila. I hate them! Isusumbong ko talaga si Simone sa kaibigan ko mamaya. Makikita niya!Nanghihina akong tumayo at nagmumog. Kailangan ko na sigurong magpacheck-up. Namumutla ako at feeling ko ang laki ng eyebags ko. Ang pangit-pangit ko na, parang gusto ko tuloy maiyak habang nakatingin sa sarili ko sa salamin. Ang ganda ko pa nung umuwi ako dito galing Amerika pero ngayon ang pangit ko na. Mukha akong pinabayaan sa kusina at bigla ata ako