Van Zheaney’s POV:
Akala ko ay magiging masaya ang gabi na ito pero sa halip na magsaya ay bumalik ako sa kwarto at nakahiga sa kama ko. Hindi ko alam kung ano ang nangyayari sa akin pero gusto ko munang mapag-isa ngayon.
Kahit nasa kwarto lang ako at nagpapahinga ay naririnig ko pa rin ang ingay na ginagawa nila. Nakikita ko rin ‘yung flash ng disco lights na ginagamit nila mula rito sa bintana. It looks like they’re having fun by themselves, mabuti nalang at kami lang ang tao rito kasi nagawa naming i-book ang buong resort para lang sa amin.
Nasa pool area ako kanina at kasama sina Ami, Macey at Monique. I was starting to have fun kaso naiinis pa rin ako kapag nakikita ko si Klent lalo na’t bumabalik pa rin sa utak ko ‘yun
Cyborg’s POV:It’s already a quarter past eleven and, there are a few people here in the pool area. Some of them are still drunk. Some of them are trying to get some fresh air to sober up. And some aren’t done drinking yet.Hindi ko kilala ang ibang estudyante na kasama namin rito sa pool kasi galing sila sa ibang section. Sa section naman namin ay ang Akinomo Phoenix Gang nalang ang natira at naglalaro ng Truth or Dare. May ibang estudyate galing sa ibang section ang nakisali sa laro. Kaming dalawa naman ni Xyrica ay nakaupo medyo malayo sa kanila.Ang ibang mga babae naman sa section namin ay nagpapahinga na. Bukod kasi sa lasing na sila ay may plano silang gumala bukas sa mga store na malapit lang sa hotel. Tinulak din kasi sila ni Van papasok sa loob para wala na raw siyang sakit sa ulo na aalahanin.Tumingin ako kay Xyrica at nakatingin siya nina Michi
Xyrica’s POV:“I’m sorry. I misjudged you and, I thought you were like the other girls I know. Just don’t tell my mom about it,”sabi ni Cyborg.“I get it. You thought that since we’re girls, we worry about boys all the time or we worry about what color should be my nails. Have you heard me worrying about my nails?”Sabi ko sa kanya.“Look, that’s not what I meant. And I just said that I’m sorry,”sabi ni Cyborg.I took a deep breath
Xyrica’s POV:The moment I saw miss Ludwig right behind us, I panicked. I immediately dragged her out of there and, I didn’t care whether or not someone noticed us. On the other hand, Cyborg convinced me to let go of miss Ludwig’s arm. But his words didn’t matter to me right now.Tumigil lang ako sa paghihila kay miss Ludwig noong nasigurado kong malayo na kami sa pool at sa iba pang mga estudyante.“I can’t believe I let you drag me out of there,”sabi ni miss Ludwig.&nb
Xyrica’s POV: Today is our fourth day here in Italy but, the problem is that Joy is still missing. Nobody knew where she went and, the receptionist said that Joy had already check-out of the hotel. She didn’t even leave a note saying she’ll go back home or that she will find another place to stay. She just disappeared. Wala naman kaming maisip na ibang rason kung bakit umalis si Joy kung hindi ang alitan nila nina Ami. Nasa kwarto pa rin namin ang mga gamit niya at siguro ay nakabili na siya ng bago kasi hindi niya man lang binalikan ang mga gamit niya. “Xyrica, gusto mo bang sumama sa amin?”Tanong ni Macey pagkatapos niya akong makita na lumabas sa bathroom. “Where are you going?”Tanong ko kay Macey habang pinupunasan ang buhok ko sa towel. “Gusto naming gumala kahit saang lugar. Basta ba’t h
Michiaki’s POV: “Inggit ka ba Alver? Hindi ko naman kasalanan kung namamagnet sa akin ang mga babae e,”pagyayabang ni Allen kay Alver. Hindi na ako magtataka kung mag-away man silang dalawa kasi hindi naman nagpapatalo si Allen sa mga panunukso na ginagawa ng ibang tao. “Ang kapal naman ng mukha mo, Allen. Sa ‘yo lang ba? Sa akin din naman ha?”Pagyayabang naman ni Alver. “Tama na nga ‘yang bangayan ninyong dalawa,”saway ni Warren kina Allen at Alver.
Xyrica’s POV:Pagkatapos akong inalok ni Cyborg na siya na raw ang bibili ng mga kakailanganin kong gamit habang nasa Amalfi Coast kami ay naglakad kami habang sinundan namin si Michiaki. Mahigit apat na minuto naming sinundan si Michiaki hanggang sa nakarating kami sa isang store. May dinaanan pa kasi kaming ibang store para lang tumingin.“We’re here. Welcome to Hamalfitè Beachwear, everyone!”Masayang sabi ni Michiaki habang nakangiti ng malapad.“Have you been here before? It seems like you’re already a resident here in Positano kasi expert ka na sa lugar,”amazed na sabi ko kay Michiaki.Michiaki never mentioned anything about his adventures in another country and, I assumed he never stepped outside the Philippines. Knowing Michiaki and his riches ay malamang nakailang punta na siy
Xyrica’s POV:It’s our fifth day in Italy today. I can’t believe my roommates awakened me by pestering me with their questions about yesterday’s event. I hardly fell back to sleep because Macey was shaking me because she wanted some answers.“How was your yesterday’s gala? We want you to tell us everything like mga lugar kung saan kayo nagpunta. Nakita pa ninyo si Joy habang gumagala kayo? Ano ang ginawa nina Michiaki?”Sunod-sunod na tanong ni Macey sa akin at hindi pa rin ako tinitigilan sa pag-alog.“Stop it, Macey. I’m trying to sleep again,”sabi ko kay Macey. Nilayo ko ang mga kamay niya at nagtalukbong ng kumot.“Come on. Just tell us about yesterday,”sabi ni Ami.“And don’t leave any information behind, oka
Xyrica’s POV:After eating our breakfast, Michiaki decided to talk to miss Ludwig about finding Joy. Macey, Ami, and Monique were so glad that Michiaki thought of an idea where all of us are getting involved in looking for Joy. I bet Michiaki didn’t want to see dean Steinfeld go ballistic in all of us.After they were sure that everybody finished eating breakfast, they informed everyone that today would be about finding Joy. We’re going to pair with our roommates. And, that means I get to be stuck with my talkative roommates. It might not be a big deal but, I was trying to avoid them.Each group has its specific place to look for Joy. We have until six in the evening to find her, and we should be back before seven o’clock. Miss Ludwig will call dean Steinfeld and, she will immediately contact the police if we can’t find Joy today.Bago mag