Share

Chapter 10

Author: jjundr
last update Last Updated: 2021-10-23 15:05:38

(The Continuation)

Xyrica’s POV :

After how many minutes ay bumalik sila na may dalang mga gamit.

What is that? Tanong ko sa kanila.

Bag para may malagyan ka ng mga gamit mo,” sabi ni Jhin at inilapag ito sa mesa.

“Are you guys for real? Ano ba ang tingin ninyo sa akin, kinakapos sa pera at walang pambili ng bag?Hindi makapaniwalang tanong ko.

“Ito naman ay galing sa akin,” sabi ni JL at ibibigay na sana sa akin ang dala niya.

What’s wrong with you? Ano ang gagawin ko sa bagay na iyan? Tanong ko sabay turo ng hawak niya.

Walkie-Talkie,” sabi niya.

Alam ko kung ano iyan kasi hindi ako tanga. Ang tanong ko ay ano ang gagawin ko sa walkie-talkie?” Tanong ko.

Diba tatawagan mo kami everyday? Ito na ang gamitin mo,” sabi niya.

The others started laughing and started roasting JL for what he said and did.

JL naman para saan pa at ginawa ang cellphone, computers, f******k, skype, viber at i*******m kung walkie-talkie pa rin ang gagamitin? Tanong ni Klent na natatawa pa rin.

“Napakabobo mo talaga!” Sabi ni Kris na habang ninahabol ang hininga sa kakatawa.

Bumuhakhak pa si Alver pero nakaya niya pa ring magtanong, Ano ba ang nakain mo ngayon, ha?

I rolled my eyes then cleared my throat to attract their attention and said, Stop it guys kasi hindi na nakakatawa.”

Tumikhim din si Michiaki para mapigilan ang tawa sabay sabing, “We’re sorry, Xyrica. Anyway, I’m giving you my dagger. Its a one of a kind kasi nagrerelease ito ng venom. It’s as venomous as an Inland Taipan which has the most toxic venom in the world. Its venom can cause muscle paralysis pero hindi lang iyan kaya ingatan mo ang dagger na iyan at huwag paglaruan.”

"Woah! Michiaki, ito ba iyong

Silent Evon Blade? Alam mo bang dalawa lang ang dagger na iyan sa buong mundo? I cant believe you owned one,”

amazed na sabi ni Klent.

You know how much I love collecting daggers,”

sabi ni Michiaki.

We know, Michiaki.

And I can't accept that,”

sabi ko.

Why? You don’t like it, do you?”

Tanong ni Michiaki.

“Pwede bang akin nalang iyan? Ayaw naman

tanggapin ni Xyrica e,” sabi ni Allen.

“Sa akin nalang iyan Michiaki. Huwag mong ibigay kay Allen, alam mo naman na careless ang lalaking iyan. Baka masira lang kung sa kanya mo ibibigay,” sabi ni Yuan na kumikislap ang mata.

Nakakatuwa sila dahil para silang mga bata. Lahat din kasi sila ay kumikislap ang mga mata at parang nakakita ng masarap na candy.

Are you guys done begging Michiaki for his dagger? Tanong ko sa kanila.

What? Ganyan lang ba

ang magiging reaction mo? Hindi ba astig para sa iyo ang dagger na ito? Mahal ang dagger na ito Xyrica at gaya ng sabi ni Klent… dalawa lang ito sa mundo,” sabi ni Michiaki.

Bakit, nagiging kotse ba iyang dagger mo? I asked him sarcastically.

Hindi, pero nagiging dagger ba iyang kotse mo? Tanong ni Michiaki pabalik sa akin.

Technically, yes. With just one push of my carss secret button ay lalabas lahat ng weapons na pinakainiingat-ingatan ko,” sabi ko.

Edi, ikaw na ang may cool car. Nagpapainggit pa e,” sabi ni Michiaki.

“Ako naman,” sabi ni Yuan at lumapit sa akin tapos inabot ang isang box, Xyrica, itong sapatos ay para sa iyo. I bought one for you noong nasa mall tayo pero nakalimutan kong ibigay dahil sa mga nangyari noon.”

Lumapit si Warren at sinabing, Mask, bagay ito sa iyo.

Lumapit na rin si Alver tapos binigay ang isang box at sinabing, Headphone, astig ka nito tignan.”

I said ‘thank you’ to all of them and they shouldn’t have done it but I can’t refuse their gifts. It doesn’t feel right when I lie to them but I must, and I have a valid reason for lying naman. Para makabawi sa pagsisinungaling ko ay naisipan kong dito sa bahay nila maghapunan at ako ang magluluto. Alam kong hindi ito sapat pero balang araw maiintindihan din nila ang desisyon ko.

Pagkatapos naming kumain ay nagpaalam na ako sa kanila. Giniit naman nilang ihatid ako kahit hanggang sa sasakyan lang kaya pumayag na ako.

“Oh, magpakatino kayo habang wala ako ha? Babalik din naman ako agad,” sabi ko sa kanila.

Tinapik ako ni Michiaki sa balikat sabay sabing, “Hayaan mo, nandito naman ako para sapakin silang lahat kapag nagloko.”

“Sus. Isa ka rin naman sa nagloloko Michiaki, huwag nga ako ang utuin mo. Basta ang huwag ninyong kalimuta ang bilin ko, okay?” Pinaalala ko ulit sa kanila.

Alver sighed then said, “Fine, we won’t try stalking you.”

“Good, ano pa?” Tanong ko habang tinitignan si JL at hinihintay ang sagot niya.

Napakamot naman si JL sa ulo at sinabing, “I’ll stop being weird and behave while you’re gone.”

I nodded with satisfaction then glared at Allen. Ito pa naman ang isa sa mga pasaway sa grupo tapos naimpluwensyahan pa si Warren sa mga kalokohan niya.

“Hindi na po ako magiging pasaway pero kung magiging pasaway man ay may limitasyon,” sabi ni Allen.

“Ako rin,” pasimpleng sabi ni Warren.

“Good. You don’t have to call me too because I will call you guys first to check on you,” sabi ko.

“We’ll miss you,” sabi ni Yuan.

I just smiled and finally said my goodbyes because I really need to go. Mr. Demsford might be waiting for me kasi ngayong gabi kami aalis papuntang Gangster Academy. Before driving the car, I texted Mr. Demsford that I’m on my way home.

-

I stopped my car in front of the gate, seeing mister Demsford crossing his arm while leaning on his car. I immediately got out of my car to apologize.

“Mister Demsford, I-”

You are late,” Pagputol ni mister Demsford sa sasabihin ko.

I groaned then said, “How am I suppose to know that you’re here already? I’m sorry if I’m late but I texted you a while back and it was to tell you I’m going to be late.”

“I don’t like not being on time,” he said, emphasizing the word ‘not’ like I sinned big time.

I rolled my eyes then gently said, “Look, Im sorry. I needed some time to break the news to my friends. Then I spent a couple of hours with them because I don’t know how much longer it would take me to do this thing that we’re about to do.”

“Were they being dramatic? Because clearly they don’t have to,” sabi ni mister Demsford.

“What do you mean by that?” I curiously asked.

He didn’t reply which made his statement suspicious but I bother myself asking him the same question.

Do you want to go inside? If you want to then let me give you something to drink. It’s my way to apologize to you for being late,” sabi ko.

“You’re not going to kill me, right?” He jokingly asked.

I looked at him with annoyance then asked, “Are you trying to say that I’m a psychopath? If I were, I would have done it the moment you first came here.

“I was just kidding,” depensa ni Cyborg.

“You’re an idiot, you know that? Im

a drag racer not a psychopath and you should know the difference,” sabi ko at binuksan na ang gate para makapasok ang sasakyan naming dalawa.

Cyborg’s POV :

Pagkatapos kong tulungan si miss Dela Vega na ipasok sa loob ng sasakyan niya ang mga dala niyang gamit ay umalis na kami papunta sa Gangster Academy. Medyo gabi na at hindi ko akalain na sa ganitong oras kami magpapa-enroll, at hindi pa sigurado kung matatanggap man o hindi.

“I guess we’ll have to find out,” I said to myself.

After an hour of driving ay nakarating kami sa Gangster Academy. Malaki ito kung ikukumpara sa Gang-Ku-Fia pero ayaw ko talaga sa academy na ito. Makikita ring hindi strict ang mga guards nila rito at pwedeng umalis ang mga estudyante kahit ano mang oras dahil sa mga taong lumalabas-pasok sa lugar na ito.

Pagkatapos naming makahanap ng parking space ni miss Dela Vega ay agad kaming bumaba sa mga sasakyan namin.

“Huwag mo munang ibaba ang mga gamit mo kasi may kakausapin pa tayo,” sabi ko kay miss Dela Vega.

Hindi ito ang first time na nakapunta ako sa lugar na ito kaya madali na sa akin hanapin ang mga importanteng opisina na dapat puntahan.

Bago kami makapunta sa office ng isa sa mga dean dito ay nadaanan namin ang isang malaking field. Mas malaki ito kesa sa field ng Michigan Stadium at may mga estudyanteng nagsasanay gaya ng target archery, fencing, Wing Chun at Wushu. Kaunti lang iyan mga bagay na nabanggit kasi marami-rami ang mga estudyante na narito sa field.

“Look at them… the students here are so amazing. I bet my parents are awesome too because they had manage to build an academy like this,” mahinang sabi ni miss Dela Vega na may tuwa sa boses. Nakatingin din siya sa mga estudyanteng nagsasanay.

Gang-Ku-Fia Academy is much better than this,” sabi ko kanya.

She immediately let go of me then shoved her elbow into my side to shut me up.

“Your elbow hurts,” I groaned in pain.

“Then keep your thoughts to yourself if you want to stay here longer.

Act according to what they are expecting you to act and be one of the students here. Its not like youre staying here forever,” sabi niya.

Ilang minuto kaming tahimik na naglalakad papunta sa dean’s office. Si miss DelaVega naman halatang first time makapunta rito at ayaw tumigil sa pagpuri sa academy na ito.

“Can we at least walk with peace? I know maganda para sa iyo ang academy kasi kanina mo pa sinasabi iyan,” sabi ko sa kanya.

“Fine. Iba kasi ang Gangster Academy na naisip ko kasi akala ko sakto lang pero hindi pala. Lumagpas siya sa expectation ko,” sabi niya.

“We’re almost there,” sabi ko. Hindi ko na pinansin ang sinabi niya baka kasi hindi na naman siya tatahimik.

How many times have you been here? Why are you so familiar with this academy? Tanong ni miss Dela Vega sa akin.

What do you expect? We know a lot from our rival school,” pasimpleng sagot ko.

“We’re here,” masiglang sabi ni miss Dela Vega pagkatapos mabasa ang sign na pangalan ng office.

Kumatok muna kami sa pinto bago pumasok sa office at bumungad sa amin ang secretary.

Good evening,” sabi ni miss Dela Vega at umupo sa upuan.

Are you miss Dela Vega and mister Demsford? Tanong ng secretary.

“That’s right,” she politely nodded then smiled genuinely.

May kinuha ang secretary na dalawang envelop at isa-isang ibinigay sa amin ito. Pagkatapos ay sinabing, Mister Steinfeld is not around because he had a schedule to catch up on, however,

he would like me to give you these.” 

Whats this? Tanong ni miss Dela Vega.

Its his answer to your application,” sabi ng secretary.

She opened the envelop and read it. Tumaas ang isang kilay niya at tumingin sa secretary tapos tumingin sa akin.

“What’s written in your paper?” Tanong ni miss Dela Vega.

I’m assuming everything’s not going her way because she’s trying not to get pissed. Dali-dali kong binuksan ang envelop at binasa ito.

“I can’t believe it. I got in,” sabi ko.

“And I can’t believe hes rejecting me! He cant do this to me, hindi niya ba ako kilala? Im Demon,

the famous queen in racing. Ive got tons of money and what more is he asking?” Inis na sabi ni miss Dela Vega at tinapon ang envelop sa desk ng secretary.

She’s now pissed. I can’t let her make a scene at baka mas lalo pa siyang madehado.

I gently touched her shoulders and said, “Miss Dela Vega, calm down for a bit. It’s a bad time to get mad.”

Parang wala lang narinig si miss Dela Vega at patuloy na kinakausap ang secretary. Where is he? I want to talk to him this instant!

I tried my best calming her down and said, Miss Dela Vega, stop making a scene at baka mapahiya tayo rito.”

He cant reject me because I won’t let him. No one dares to reject me!” She angrily shouted.

Enough!

I snapped. Getting all her attention to me, “Your behavior is unacceptable. You can’t make a scene at baka madagdagan pa ang rason nila na i-reject ka.”

She stared fiercely at me then to the secretary then back to me and said, You dont understand, Demsford. He cant just reject me. Hindi ako pumunta sa academy na ito para i-reject lang nila.”

Miss, I need you to call down or else I will call the securities,” sabi ng secretary.

“I’m really sorry about the scene. Let me just take her outside and for us to have our moment,” sabi ko sa secretary at pinalabas si miss Dela Vega kahit ayaw niya.

Binitawan ko kaagad siya pagkatapos kong ma-secure na kaming dalawa nalang at medyo malayo kami sa opisina para makapag-usap ng matino. Pero imbes na magpasalamat sa akin si miss Dela Vega ay sampal ang naabot ko sa kanya.

“Is this your way of saying ‘thank you’?” Tanong ko dahil medyo na shock pa rin ako sa ginawa niya.

“You shouldn’t have done that. I was still talking to her,” galit na sabi niya.

“You’re calling it ‘talking’ when we see it as ‘making a scene’, really? You should thank me for saving your face back there. I know it’s quite unfair na ako lang ang natanggap pero magagawan naman natin ng paraan iyan, miss Dela Vega. I can’t believe you’re willing to throw away everything just because they’ve hurt you ego,” seryosong sabi ko sa kanya.

Umiwas siya ng tingin at naiinis na sabi, “That’s the reason why I’m ‘making a scene’ as you called it. Because I can’t risk throwing away everything I’ve planned and for them to what… reject me this easily?”

Umiwas na rin ako ng tingin at sinabing, “It’s not the way I see it kanina. Please, you need to grow up.”

I can’t believe she’ll drag me to this place then cause a scene. May mga connections naman ang family ko na pwede naming gamitin para makapasok siya. Bakit hindi niya maamin na nasasaktan talaga ag ego niya?

I heard her sigh. Lumingon ako sa kanya pero nakatalikod na pala siya.

“You don’t have to worry kasi matutulungan naman kita na makapasok sa paaralan na ito,” sabi ko at nagpaalam sa kanya to make some calls.

I’m hoping this will work but knowing I’ve one of the strongest connections medyo panatag ako na makakapasok talaga si miss Dela Vega at matutuloy ang plano niya.

Related chapters

  • The Little Black Demon   Chapter 11

    Xyrica’s POV : “Stupid academy. Stupid people. Stupid everything,” naiinis na sabi ko sa sarili ko at sinipa ang isang maliit na bato na nakita ko. I’m really pissed right now. This is not about my ego but this is about my life and my truth. I’ve spent almost my life building a name and earning my fortune just to qualify myself for all of this, but with just one letter, all of this will be put in the trash. I have every right to be pissed off and cause a scene, I was not here to take their ‘no’ as an answer. “Can this night gets even worse?” Tinanong ko ulit ang sarili ko tapos tumingin sa langit. May narinig akong mga hakbang napapalapit sa akin, hindi ko na nilingon kasi alam kong si mister Demsford lang naman at naiinis pa rin ako sa kanya para kausapin siya. “I have some news for you

    Last Updated : 2021-10-25
  • The Little Black Demon   Chapter 12

    (THE CONTINUATION)Xyrica’s POV:Medyo may distansya sa pagitan namin ni mister Steinfeld kasi nauna siyang maglakad kesa sa amin ni mister Demsford. Ilang minuto na kaming naglalakad at hindi man lang sinabi ni mister Steinfeld kung saan kami pupunta at kung ano gagawin namin. Basta ang sinabi niya lang kanina ay sumama kami sa kanya.“Where do you think are we going?” Pabulong kong tanong kay mister Demsford. Sinigurado ko lang na kaming dalawa lang ang makakarinig ng pinag-uusapan namin.“Sa tingin ko sa field. Kadalasan kasi sa mga estudyanteng hindi nakapasok pero gustong-gusto talaga, kagaya mo, ay mabibigyan ng pagkakataong mapatunayan ang sarili. Kapag nakapasa ka sa test nila ay pwede nilang bawiin ang desisyong i-reject ka pero kung hindi… wala na talagang pag-asa,” pabulong na sagot ni mi

    Last Updated : 2021-11-01
  • The Little Black Demon   Chapter 13

    Xyrica’s POV: Puno lahat ang upuan sa Fighting Room at puro hiyaw ng mga estudyante ang narinig ko pagkapasok namin rito at silay ay sabik na sabik. Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon ko sa kanila pero ano ba ang meron sa larong ito at ganito sila kasabik na panoorin ang huling laro. “Settle down because the game will begin in a minute now,” sabi ng isang lalaking announcer na nasa isang booth kalapit lang sa kanatatayuan namin. People’s cheer lowered down and mister Steinfeld led us to a corner full of weapons. I almost fell in love as I saw different weapons existed on Earth. “Are they real?” I amazingly asked. “Cool,” pasimpleng sabi ni mister Demsford pero halata naman sa kanya na hindi talaga. Hindi ko na inintindi ang ugali ni mister Demsford kasi mayaman siya at

    Last Updated : 2021-11-03
  • The Little Black Demon   Chapter 14

    Xyrica’s POV:Nagsimula na nga ang laro at hinihintay ko ang pag-atake ng Combat Angel pero nakatayo lang siya.“I have eight minutes to survive in this game. I think it is better if I stall the time than defeating this Combat Angel in front of me. I should not make any unnecessary movements that can tire me out,” sabi ko sa sarili ko ng pabulong.Dahan-dahan akong naglakad patagilid so I can go to the Combat Angel’s blind spot. Halos four-hundred eighty centimeters lang ang layo namin sa isa’t-isa kaya habang naglalakad ako sa tagiliran niya ay nilalayo ko rin ang distansya ko.I unsheathed the Rashoumon Sword and threw the sheath on her back pero ang bilis ng reaksyon ng Combat Angel, she swings her arm and manage to deflect the sword’s sheath.“Holy crap,” I cursed myself. Ang b

    Last Updated : 2021-11-05
  • The Little Black Demon   Chapter 15

    Xyrica’s POV:I opened my eyes then immediately felt my body aching. My whole body feels like it had been beaten with stainless steel baseball bat for a thousand times. I don’t know whether to cry or not but clearly a simple Salonpas can’t heal this.“Ouch,” Naiiyak na sabi ko at dahan-dahang bumangon.Bumungad sa akin ang isang Cyborg Demsford na natutulog. He was sitting on a chair and rested his elbow on my bed while his hand was under his chin. Gusto ko sana siyang gisingin kaso napakahimbing ng tulog niya kahit hindi komportable ang posisyon niya.Tumingin ako sa paligid at kaagad kong naisip na nasa isang clinic ako. Aalis na sana ako sa kama kaso biglang nagising si mister Demsford at nilapitan ako.“Okay kana ba?” Nag-aalalang tanong niya.I

    Last Updated : 2021-11-06
  • The Little Black Demon   Chapter 16

    Xyrica’s POV:Nauna akong lumabas at hindi ko na hinintay si mister Demsford. Ayaw ko na rin manatili sa opisina ni Dean Steinfeld kasi naiirita lang ako. Ang dami ko pa sanang gustong sabihin sa kanya kaso biglang dumating si miss Ludwig, panira talaga.Tumakbo sina mister Demsford at miss Ludwig para maabutan ako. Hindi ko na binati o kinausap ang dalawa dahil pinapalamig ko pa muna ang ulo ko.“Good afternoon. Let me introduce myself, in case you forgot my name… I am Van Zheaney Jung-Ludwig but you can call me Van but not Zheaney. I’ll be touring you inside Gangster Academy,” masayang bati niya sa amin ni miss Ludwig.Ang arte naman ng babaeng ito, wala naman akong pakialam kung Van o Zheaney ang pangalan mo kasi apelyido mo lang naman ang itatawag ko sa iyo.“Nice to meet you, I’m Cyborg Azu

    Last Updated : 2021-11-07
  • The Little Black Demon   Chapter 17

    Xyrica’s POV: I can’t believe I was confronted that way, kasalanan ko ba talaga kung ganito ako at mahirap akong pakisamahan? Kahit naman ganito ako ay wala naman akong natanggap na reklamo nina Michiaki. “Kung makapagsalita parang kilala ako,” I murmured tapos naghanap bakanteng upuan na malapit lang sa Cafeteria para hindi mawala. Hindi man ako nakahanap ng bench, nakahanap naman ako ng isang puno na may malamig na lilim. Kinuha ko ang cellphone ko at sinubukang tawagan sina Michiaki, kagaad niya namang sinagot ang tawag. “Kumusta kana? Namimiss kana nina Alver,” sabi ni Michiaki. Dinig ko ang boses nila parang nag-aaway pa kung sino ang gustong kumausap sa akin. “I’m good, kayo ba? Malinis ba ang bahay?” Tanong ko. “Syempre naman, bakit ngayon ka

    Last Updated : 2021-11-08
  • The Little Black Demon   Chapter 18

    Xyrica’s POV:Habang naglalakad kami papunta sa dorm na matutulugan namin ni mister Demsford ay dumaan kami sa Acerola or Cafeteria at tumungo sa isang mataas at malaking building.“I know you’re not feeling well para magtour sa ngayon pero isisingit ko nalang ito para bukas ay sa ibang building naman tayo. Wollemia ang tawag sa building na ito at ito ang classroom ng mga may advance skills na kagaya natin. Your physical skills will decide kung sa anong year level at section level kayo makakapasok,“Para kay Cyborg, automatic na siya na magiging kaklase ko kahit wala siyang test na nagawa dahil transferee siya galing sa isang kilalang paaralan. Para naman sa iyo, miss Dela Vega… dahil na patunayan mong magaling ka ay makakasama mo kami sa iisang section,“Pero huwag kayon

    Last Updated : 2021-11-08

Latest chapter

  • The Little Black Demon   Chapter 309

    Celeste Maekawa Crimson’s POV:I felt an immediate rage surging from the pit of my stomach while watching Lucas with handcuffs entering from the other side of the glass. The perpetrator who wrecked the family I once desired is sitting across from me. I never thought that this day would come.“Mayroon lamang kayong labinlimang minuto para makapag-usap,” paalala ng pulis na kasama ni Lucas. Pagkatapos ay iniwan niya na kaming dalawa upang makapag-usap.“Is this one of Xyrica’s tricks to fool me again? Sa tingin ba ninyo’y mauuto ninyo ako sa pangalawang beses?” Lucas asked while smirking. Even after all this time, his smugness never faded.“Xyrica has done her job, Lucas. So tell me, why would my daughter waste her talent for the second time on a pitiful person like you?” I nonchalantly asked as I kept giving him unsympathetic looks. “My daughter must’ve done her best to fool you, knowing you’re on your toes this time. Anyway, hindi ako naparito upang makipagkumustahan sa ‘yo…”“Narito

  • The Little Black Demon   Chapter 308

    Xyrica’s POV:Pagkatapos namin makita ang mga senyales na magigising si mama ay kaagad namin siyang dinala sa hospital. Dahil sa nangyari ay hindi na ulit bumalik sa opisina sina tito Leo at nurse Dawn.Mabuti na lang talaga at may kasama ako rito sa bahay… maliban sa nurse na pumalit kay nurse Dawn sa pag-aalaga kay mama. Hindi ko siguro alam kung ano ang gagawin ko kay mama kung ako lang mag-isa.Narinig siguro ng Panginoon ang mga panalangin namin kasi naging maayos na ‘yung sitwasyon ni mama. Walang anumang komplikasyon ang nakita sa lahat ng test na binigay ng doktor. May mga tests nga na hindi na sana kailangan, kaso iyon ‘yung gusto ng mga magulang ni Michiaki. Wala naman kaming magawa kundi sundin ang gusto nila kasi alam kong para rin naman ang lahat sa ikakabuti niya.Pagkatapos ma-discharge ipinagpatuloy niya ang physical therapy na pinag-uutos ng doktor sa kanya. Ako ‘yung sumasama kay mama sa clinic habang ginagawa naman nina Joy at nurse Dawn ang mga gawain nila. Minsan

  • The Little Black Demon   Chapter 307

    Xyrica’s POV:Pagkatapos ng tatlong linggong paghihintay ay nahatulan na rin si dean Steinfeld sa lahat ng masasamang nagawa niya sa pamilya namin, pati na rin sa kapatid ni Miss Ludwig. Habambuhay na pagkakakulong ang naging hatol ng hukom para sa kanya at bawal din siyang magpiyansa. Hindi ito ang gusto kong ending para kay dean Steinfeld, pero pinili ko ‘yung daan kung saan ay kailanman hindi ako matutulad sa kanya.Mabilis na kumalat ang balita sa paaralan tungkol kay dean Steinfeld dahil sa tulong nina Michiaki. Nalaman ko ring awtomatikong natanggal na nila si dean Steinfeld sa trabaho. Ito na rin ang pagkakataon na titigilan ko na ang pagtawag kay Lucas Steinfeld ng ‘dean’… kasi sa totoo lang, hindi naman siya karapat-dapat na tawaging dean.Sa kabila nang lahat ay nagpapasalamat pa rin kami ng mga kapatid ko kasi naging maayos naman ang proseso. Naging witness kami ng mga kapatid ko laban kay Lucas Steinfeld at kasama namin doon sina miss Ludwig at Allen.Para naman sa naging

  • The Little Black Demon   Chapter 306

    Allen’s POV:Hindi ko alam kung ano ang ginawa ni dean Steinfeld upang matagumpay na nailabas sa hospital ang pain na ginawa nina Xyrica para sa kanya. Matapos ko kasing bigyan ng babala sina Xyrica at Dawn ay hindi na ako umalis pa sa tabi ni dean Steinfeld. Dahil dito ay napag-utusan niya akong maghintay sa kotse habang siya naman ‘yung papasok sa loob.Wala namang sinabi si dean Steinfeld kung ano ang paraan na gagamitin niya. Hindi man lang siya nagdalawang-isip sa ginawa niya kahit alam niyang maraming CCTV sa loob ng hospital. Nagtaka na lang ako noong nakalabas siya sa emergency exit, tapos buhat niya na ‘yung pain sa bisig niya.Tinulungan ko siyang buksan ang pinto ng sasakyan, at nag-alok akong tulungan siya. Kaso hindi siya pumayag kaya bumalik na lang ako sa loob ng kotse at umupo sa driver’s seat. Naisip ko kasi na baka gusto niya munang makasama ‘yung pain habang natutulog.“Drive fast, but safely. Ayaw kong madisgrasya tayo… lalo na’t kasama natin si Celeste,” utos sa a

  • The Little Black Demon   Chapter 305

    Xyrica’s POV:Lumabas ako para tawagan sina Michiaki at ipaalam ang tungkol sa babala na binigay sa amin ni Allen. Gusto ko ring sabihin sa kanya na kung maaari ay lumabas na ‘yung iba sa kuwarto, at magpaiwan lang ‘yung dalawa sa kanila. Kaso ilang beses kong sinubukang tawagan si Michiaki, pero hindi pa rin siya sumsagot. Malapit na akong mainis sa kanya. Ang ginawa ko na lang ay tinawagan ko si Yuan. Mabuti na lang at sinagot niya kaagad ‘yung tawag ko.“Hello, Xyrica? Bakit ka napatawag?” Tanong sa akin ni Yuan.Huminga ako ng malalim para mawala ‘yung inis na nabuo dahil kay Michiaki. At saka ako nagtanong kay Yuan, “Yuan, where is Michiaki? I’ve calling him for ages, but he kept ignoring my calls. Malapit na akong mainis sa kanya. Alam niya ba na may importante sana akong sasabihin sa inyo?”“Ah, si Michiaki ba? Umalis siya rito sa hospital kasi siya ‘yung napag-utusan na bumili ng pagkain. Sa katunayan ay kasama niya nga si JL ngayon e,” sagot ni Yuan. “Naiwan niya rito ‘yung c

  • The Little Black Demon   Chapter 304

    Xyrica’s POV:Ipinagtapat ko kaagad kay nurse Dawn ang tungkol sa DNA test na ginawa ni Joy, matapos niya akong bigyan ng pahintulot. Kaagad naman akong pinagsabihan ni nurse Dawn na pabalikin si Joy sa bahay ni tito Leo para silang dalawa naman daw ang mag-usap. Pero bago ang lahat ng iyan ay ilang minuto rin naming kinausap si Joy para lang hindi niya kamuhian ‘yung sarili niya.Malaki kasi ang naging epekto ng realidad sa emosyonal na estado ni Joy. Pakiramdam niya raw ay parang hindi na siya nilulubayan ng masasamang balita. Hindi pa nga raw natatapos ang isang balita ay may susunod naman… mas malala pa kaysa sa una. Wala kaming masabi sa parteng iyon kasi totoo naman ang sinasabi niya. Hindi naman kami Diyos para baguhin ang mga kapalaran namin.Pinaalala ko na lang sa kanya na may pamilya siya na gusto siyang kilalanin. Alam kong hindi sapat ang sinabi ko para gumaan ‘yung pakiramdam niya, pero pumayag naman siyang makipagkita kay nurse Dawn. May kondisyon nga lang siya… ayaw ni

  • The Little Black Demon   Chapter 303

    Xyrica’s POV:Nasa bahay na ako ni Spencer, kasama sina Cyborg at Kris, nang nakatanggap ako ng tawag mula kay Aris. Bago kasi sila umalis ng bahay noon ay nag-iwan sila ng personal card na naglalaman ng mga cellphone number nila. Kaya noong binigay sa akin ni nurse Dawn ‘yung cellphone niya ay tinawagan ko sila upang malaman nila na may cellphone na ulit ako. Bumili na lang si nurse Dawn ng bago kasi wala naman talaga sa isip kong magka-cellphone ulit.“Hindi ka pa ba papasok, Xyrica?” Tanong sa akin ni Spencer matapos pumasok nina Cyborg at Kris sa loob.I raised my hand so he would know I’m telling him to wait. Then I replied, “Sandali lang, Spencer. Sasagutin ko muna itong tawag… baka kasi importante e. Susunod na lang ako sa inyo sa loob kapag natapos ako. Ayos lang ba?”Tumango si Spencer, at iniwan ako sa labas ng bahay nila. Mabuti na lang at hindi masyadong mainit dito sa labas… makakaya kong makipag-usap kay Aris ng ilang minuto. Hindi na ako nag-atubiling sagutin ang tawag

  • The Little Black Demon   Chapter 302

    Xyrica’s POV:Nagawang tapusin nina Michiaki ang proyekto nang limang araw sa tulong nina miss Ludwig at ng mga kaibigan niya, pati na rin sa tulong ni tito Leo. Wala silang kinuhang eksperto para tumulong sa kanila kasi sila lang mismo ang nagtulungan sa isa’t isa.Si Van, bilang top one sa Gangster Academy, ay ipinakita niya ang kakayahan niya sa pag-imbento. Sa wakas at may pakinabang na rin ang talento niya laban kay dean Steinfeld. Noong huli kasing nagpakitang gilas siya ay nahuli kami ng mga tauhan ni dean Steinfeld. Kahit na nagtulungan silang lahat ay mas marami pa rin ang nagawa nila ni Alver. ‘Yung iba sa mga kasama nila ay naghihintay lang kapag may utos ang dalawa sa kanila.Dalawang Combat Angels ang nagbagong -anyo. Kung hindi dahil sa Akinomo Phoenix Gang at ni Cyborg… ay baka wala kaming Combat Angels na nagamit. Sila kasi ang gumawa ng paraan upang mailabas ang dalawang Combat Angels na hindi nalalaman ng mga tao. Hindi ko alam kung anong paraan ang ginawa nila, bast

  • The Little Black Demon   Chapter 301

    Xyrica’s POV:Naabutan ko si Cyborg na nakatayo malapit sa bintana, at para bang may malalim na iniisip. Ilang beses ko siyang tinawag, pero napansin niya lang ako noong kinalabit ko na siya sa balikat. Kaagad naman siyang bumalik sa pagkaka-upo, at hinihintay akong magsalita.“Parang mas malalim pa yata ‘yung iniisip mo kaysa sa akin,” nagtatakang sabi ko sa kanya.“Pasensya ka na kung hindi ko kaagad narinig ‘yung unang beses na pagtawag mo sa akin, Xyrica. Kumusta nga pala ‘yung pakikipag-usap mo kay Allen? At maaari ko bang malaman kung ano ‘yung pinag-usapan ninyo?” Cyborg curiously asked.Natahimik ako ng ilang segundo kasi nagdadalawang-isip pa ako kung sasabihin ko ba kay Cyborg ang binabalak ko. Hindi pa naman kasi ako sigurado kung matutupad ba ‘yung plano ko at kung kailan. Marami-rami kasi ang mga bagay na dapat kong isaalang-alang bago iyon gawin.“How about we talk about something else? Something that would interest the both of us?” Sabi ko na lang sa kanya. Alam niya na

DMCA.com Protection Status