FORD FIERROS POV Mag iisang linggo na at hindi parin maayos si mom, though nagkamalay naman ito. but, still she hasn't recover her voice yet.Everything we did in these past 6 years unti unti na naming pinagbabayaran. mga panahong labis kong pinagsisihan kung bakit nagpakat*nga ako at hindi siya pinaniwalaan kaagad.Gwen is a softhearted woman since we met and turns into lovers and eventually, naging mag asawa. wala na akong masasabi pa kundi blessed to have her ...until the very end of our relationships.I just hope that i could tturned back the time when we were both happy na kami lang dalawa. sobrang saya ng mga panahon na yun na ayoko ng matapos pa.Alam ko kahit binago man si gwen sa mga dinanas niyang hirap at asakit sa kaniyang buhay, alam ko sa puso ko na andun parin ang gwen na minahal ko simula ng aming pagkakakilala sa isa't isa.I do hope that one day, she will forgive me and my mom. and i pray that someday peace will be grant para sa aming lahat."Ahm sir, may nais kumau
Napakalayo ng aming binyahe siguro almost 3 hours din yun. pinakisuyo ko na din si mom sa mama ng kaibigan ko at nagpapasalamat naman ako na inaalagaan siya in my behalf."Pre ayan na pinapahanap mo ssakin" turo niya sa isang may edad na lalaki habang ito'y nagtatanim ng mga gulay sa kaniyang bakuran.Simula pa noon na nawala siya wala akong tigil kakahanap at ppagpapahanap sa kaniya and sa mahigit anim na taon ngayon ko na lamang siya nasilayan.Lumapit kami ng mga oras na yun at siyang paglingon niya sa kinaroroonan namin. nabitawan pa niya yung hawak nitong pamungkal dahil sa gulat ng makita niya ako."S-sir ford?" hindi parin nito makapaniwala sandaling magkaharap kami sa tagal ng panahon na kaniyang pagkawala.Hindi ko kase noon matanggap na mawala ang aking minamahal na si gwen. na buong akala ko namat*y siya.Kaya kahit imposible naniwala parin akong buhay pa si mang luigi at siyang bukod tanging makapagsasabi sakin ng buong katotohanan."Mang luigi glad to see you well and hea
Matapos maka-alis ni sophia rito nagpasya akong huwag nalang tumuloy sa birthday ng isa sa mga kaibigan ng kaibigan ko.Nakaramdam kase ako ng pananakit ng ulo and glad to hear na nauunawaan niya ako.Ibinagsak ko ang aking katawan sa napakalambot na kama na ito at pipikit na sana ng may biglang kumatok na para bang galit na galit at sisirain ang door ng room ko."Ano na naman ba sophi-" nagulat ako ng bbumulaga sa aking harapan si krizia ... i mean, gwen kasama sina jordan at ford at yung iba hindi ko na kilala."O bakit parang nagulat ka yata? di mo inakalang kami ito? saka bakit hindi mo natuloy pagsabi mo sa pangalang sophia?" bungad nito at kita sa kaniyang mga mata yung galit."Ano bang pinagsasab-" isang malutong na samp*l ang sumalubong sa aking pisngi."Lara! bakit ka nagkakaganyan? wala ka na bang isip para maunawaan at tignan kung anong klaseng tao yung tinutulungan mo?!" naluluha na nitong sabi."K-krizia ..,krizia bakit mo ako biglang sinamp*l? ...ano bang ginawa ko?" pa-
NO ONE's POV"Soohia wala kang kasing sama!" sigaw ni gwen habang hawak hawak siya nila ford dahil anumang segundo lalapit siya kay lara."Masama? siguro nga tama ka at dahil lahat ng ito sayo! ... sa inyong lahat!" while laughing ins*nely."Sophia please stop this. pakawalan mo na ang mom ko alang alang sa maganda niyong pinagsamahan" lumabas si ford sa mga oras na yun para kausapin si sophia."My dear ... dear husband of mine. sa lahat ng tao bakit ikaw pa at itong si mama yung tatalikuran ako when i have nothing?! ... i did everything for all of you pero anong sinukli niyo? sinaktan niyo ako ford!" sigaw niya habang nakatutok ang b*ril sa umiiyak na mom ni ford."Please ...please-e don't ddo this sophia. nakikiusap ako na huwag mong idamay si mom" umiiyak na pakiusap ni ford saka napaluhod."F-ford?" lumapit na noon sina gwen saka humarang mga kampon ni sophia at nagkatutukan ang mga ito."Ikaw! ...ikaw na lalaking body guard ni gwen ibaba mo ang iyong b*ril kung ayaw niyong sumabo
FORD FIERROS POV"Mom sorry" matapos non tymakbo ako para sagkain ang tama na bala para sana sa aking minamahal na si gwen."F-ford? ...ford!" narinig kong iyak ni gwen habang papalapit sakin saka niya ako hinawakan."M-masaya akong makita kang ligtas" sabay hawak sa kaniyang pisngi."Di mo naman kailangan gawin ito ford ... bakit? ...ford b-bakit?!" patuloy nitong pagtangis saka ko pinunasan mga luha niya."K-kailangan pa bang itanong yan gwen?" while coughing"G-gwen hanggang ngayon ba di mo parin naiintindihan na sobrang mahal na mahal kita" sa oras na yun hirap na hirap na akong magsalita at kasunod non ang pag vomit ko ng d*go."M-mahal na mahal kita mula noon hang ...hanggang ngayon gwen" while habol habol ang paghinga"Please wag ka munang magsalita hayaan mo munang makarecover ka please" natataranta na nito habang wala parin tigil sa pagluha."G-gwen listen to me okay?... please-e listen, maybe this is just our last chance to see each other and hear my voice" sa oras din na yu
GWEN HERNANDEZ POV"Iha finally, you're awake na" bungad sakin ni mama na kakarating lang daw nung mabalitaan niya mga nangyari."Maiwan na muna namin kayo madam" lumabas sina kuya cally kasama ng ilan pa sa mga visitors namin na sina jordan at tanya."M-ma ...mama kamusta si ford? s-si lara?" tanong ko kaagad at kita sa kaniyang mga mata yung sagot na ayaw niyang sabihin."Ahm ... manang sabel pagkuha mo nga ng maiinom at makakain si gwen" utos nito at kita kong parang iniiba niya yung topic."Ma, pleaase tell me about their condition" pinilit kong tumayo ngunit sobrang sakit ng katawan ko dahil sa mga tinamo kong bugb*g ni sophia at pagpalo sa aking ulo gamit ng kaniyang b*ril."Nak, just take your time na muna okay? i will tell everything kapag maayos na kalagayan mo" sabi nito saka kinuha yyng inabit ni manang sabel."Ilang oras na po ba ako nakaratay dito? saka malakas na ako" saad ko."1 day and 12 hours if I'm not mistaken" she said saka niya ako sinubuan ng makakain."Ganon ka
FORD FIERROS POV1 Year LaterIt's about time to make it up for my dearest wife sa loob ng mahabang panahon na kami nagkawalay.Maybe this time, we will be our best out of the best in almost a years that we've been together since we got married.This time ...This time it will be the most memorable moment na magiging magkaisa muli ang aming mga puso."Pre, ayos lang yan darating din yung pinakamaganda at mabait na bride mo" biro ni pareng jordan saka ngumiti at tinap yung balikat ko."Excited lang ako kase parang bumabalik yung una naming kasal" sagot ko saka na pumasok sa simbahan para doon hintayin si gwen na aking pakakasalang ulit.Nasa pinaka harapan ako ng entablado ng simbahan habang ang mga dumalo sa aming kasal kasama kong nakatingin sa harapan ng pinto.Song is now playing ...Not sure if you know thisBut when we first metI got so nervous I couldn't speak"Lord thank you for this second chance na muli mo kaming pinakaisa ni gwen sa mahabang panahon" dalangin ko saka muling
"Mahal halika ka na rito at kakain na tayo"Dinig ko mula sa labas ang aking asawa. siya kase nagluto ng aming breakfast.Akma ako noong tatayo para pumasok ng bumungad siya sa aking harapan."Umiiyak ka ba mahal?" may pag-aalala nitong sabi habang hawak hawak yung takip ng rice cooker."Ha? ... wala ito mahal napuwing lang ako" sagot ko habang papalapit sa kaniya. naging valid naman yung pagsisinungaling ko dahil nung mga oras na yun may binubungkal akong lupa para sana sa mga seeds na ibinigay sa akin ng mga kapitbahay kani-kanina lang."Patingin baka meron pang natirang buhangin diyan sa mata mo" pag aalala nito."Mahal, wala ito ... promise." muli kong pagsisinungaling hindi dahil sa napuwing talaga ako kundi sa maaaring masaktan ko siya pagdating ng itinakda kong araw na pamamaalam sa mundong ito."Ahm anyway, mahal nakita mo ba yung phone ko? kanina ko pa kase di nakikita" saad niya."Nasa closet mahal tinabi ko may tumawag kasi kaninang tulog ka kaya sinagot ko na" sabi ko saka
3 YEARS LATER"Mahal""Mahal""Mahal""Mahal ko gising na"Dinig kong boses mula sa taong mahal na mahal ko at pagmulat ng aking mata isang napaka gwapong lalaki ang bumungad sakin."Anyare sayo? tara na at may pupuntahan pa tayo" nakangiti niyang sabi habang nakatingin lamang ako sa kaniya."Saan tayo pupunta mahal?" sabi ko habang inaayos ang magulo kong buhok saka tumingin sa salamin."Halika kana mahal malelate tayo" habang nakasilip ito sa pintuan."Teka lang naman mahal wala pa akong ayos saka kakagising ko lang" sabi ko saka siya lumapit at lumundag sa aming higaan."Kainis ka naman mahal e" saka ako tumayo para magsuklay at yumakap naman ito."Bakit ba? kahit di ka mag ayos napaka ganda mo parin naman e" saad niya habang pinaghah*likan ako."Kainis ka talaga ford! mamaya niyan makita tayo ng mga anak natin akalain pa nila may ginagawa tayo" pamumula ko at siyang pagtawa niya habang inaasar asar ako."Pakiulit mo nga yung sinabi ko mahal" nakakaloko nitong sabi sakin habang pin
Higit isang buwan na naman ang dumaan at heto kami ngayon sa states para ipa-opera si ford dahil nais namin na kunin ang ilan pang chance para madugtungan ang kaniyang buhay."Gwen, iha ... pahinga ka naman hindi yan nakakabuti sa iyong pagbubuntis" pag aalala ni mama violet."Huwag po kayong mag-alala ma, hindi ko naman papagurin ng husto ang aking sarili lalo't dinadala ko anak namin ni ford.Nga pala, lately ko lang din nalaman na buntis ako and dahil sa gusto kong magkaroon ng sigla ulit ang aking asawa hindi ko na yun itinago pa bilang sikreto.Tumalab naman yung pag amin ko kaya naman heto kami napapayag siyang magtake ulit for the 2nd time kahit pa alam namin na imposible sa lagay niya.Sa totoo lang, medyo nawala yung kakisigan ni ford at nanlanta siya. ngunit, kahit ano pang maging histura niya handa ko pa din siyang tanggapin at mahalin."Gwen, tumawag sakin mom ni ford, and pinapapunta na niya ako doon sa hospital. diyan na muna kayo at sasabihan ko si manang sabel na tigna
GWEN HERNANDEZ FIERROS POV"Mahal ayos ka lang ba? para kasing namumutla ka." tumango lamang ito kasabay ng pagngiti niya ng bahagya."Mahal ... m-mahal sige na kaya ko na'to" matamlay niyang sabi habang sinusubukan ko siyang itayo sa pagkakadapa niya."H-hindi ... tulungan na kita para kasing nahihirapan ka" sabi ko habang hawak mga bisig nito para itayo siya."Kaya ko ...ma- ..... g-gwen ano ba! sinabing kaya ko na e!" napabitaw ako sa kaniya dahil sa paglakas ng boses nito sakin."Mahal what happened? ... im just trying to help you" mahina kong tugon habang di parin makapaniwala sa pagsigaw niya sakin."Sinabi ko naman kasing kaya ko e! ... please, let me handle this ... kaya ko okay?!" sa puntong yun, andaming katanungan na nagsipag pasukan sa aking utak at tinatanong kung totoo ba mga nangyayaring ito."Mahal again, i just want to help you. may problema ba please naman sabihin mo hindi yung idadaan mo sa init ng ulo! ...asawa mo ako ford. hayaan mong damayan kita" naluluha kong s
"Mahal halika ka na rito at kakain na tayo"Dinig ko mula sa labas ang aking asawa. siya kase nagluto ng aming breakfast.Akma ako noong tatayo para pumasok ng bumungad siya sa aking harapan."Umiiyak ka ba mahal?" may pag-aalala nitong sabi habang hawak hawak yung takip ng rice cooker."Ha? ... wala ito mahal napuwing lang ako" sagot ko habang papalapit sa kaniya. naging valid naman yung pagsisinungaling ko dahil nung mga oras na yun may binubungkal akong lupa para sana sa mga seeds na ibinigay sa akin ng mga kapitbahay kani-kanina lang."Patingin baka meron pang natirang buhangin diyan sa mata mo" pag aalala nito."Mahal, wala ito ... promise." muli kong pagsisinungaling hindi dahil sa napuwing talaga ako kundi sa maaaring masaktan ko siya pagdating ng itinakda kong araw na pamamaalam sa mundong ito."Ahm anyway, mahal nakita mo ba yung phone ko? kanina ko pa kase di nakikita" saad niya."Nasa closet mahal tinabi ko may tumawag kasi kaninang tulog ka kaya sinagot ko na" sabi ko saka
FORD FIERROS POV1 Year LaterIt's about time to make it up for my dearest wife sa loob ng mahabang panahon na kami nagkawalay.Maybe this time, we will be our best out of the best in almost a years that we've been together since we got married.This time ...This time it will be the most memorable moment na magiging magkaisa muli ang aming mga puso."Pre, ayos lang yan darating din yung pinakamaganda at mabait na bride mo" biro ni pareng jordan saka ngumiti at tinap yung balikat ko."Excited lang ako kase parang bumabalik yung una naming kasal" sagot ko saka na pumasok sa simbahan para doon hintayin si gwen na aking pakakasalang ulit.Nasa pinaka harapan ako ng entablado ng simbahan habang ang mga dumalo sa aming kasal kasama kong nakatingin sa harapan ng pinto.Song is now playing ...Not sure if you know thisBut when we first metI got so nervous I couldn't speak"Lord thank you for this second chance na muli mo kaming pinakaisa ni gwen sa mahabang panahon" dalangin ko saka muling
GWEN HERNANDEZ POV"Iha finally, you're awake na" bungad sakin ni mama na kakarating lang daw nung mabalitaan niya mga nangyari."Maiwan na muna namin kayo madam" lumabas sina kuya cally kasama ng ilan pa sa mga visitors namin na sina jordan at tanya."M-ma ...mama kamusta si ford? s-si lara?" tanong ko kaagad at kita sa kaniyang mga mata yung sagot na ayaw niyang sabihin."Ahm ... manang sabel pagkuha mo nga ng maiinom at makakain si gwen" utos nito at kita kong parang iniiba niya yung topic."Ma, pleaase tell me about their condition" pinilit kong tumayo ngunit sobrang sakit ng katawan ko dahil sa mga tinamo kong bugb*g ni sophia at pagpalo sa aking ulo gamit ng kaniyang b*ril."Nak, just take your time na muna okay? i will tell everything kapag maayos na kalagayan mo" sabi nito saka kinuha yyng inabit ni manang sabel."Ilang oras na po ba ako nakaratay dito? saka malakas na ako" saad ko."1 day and 12 hours if I'm not mistaken" she said saka niya ako sinubuan ng makakain."Ganon ka
FORD FIERROS POV"Mom sorry" matapos non tymakbo ako para sagkain ang tama na bala para sana sa aking minamahal na si gwen."F-ford? ...ford!" narinig kong iyak ni gwen habang papalapit sakin saka niya ako hinawakan."M-masaya akong makita kang ligtas" sabay hawak sa kaniyang pisngi."Di mo naman kailangan gawin ito ford ... bakit? ...ford b-bakit?!" patuloy nitong pagtangis saka ko pinunasan mga luha niya."K-kailangan pa bang itanong yan gwen?" while coughing"G-gwen hanggang ngayon ba di mo parin naiintindihan na sobrang mahal na mahal kita" sa oras na yun hirap na hirap na akong magsalita at kasunod non ang pag vomit ko ng d*go."M-mahal na mahal kita mula noon hang ...hanggang ngayon gwen" while habol habol ang paghinga"Please wag ka munang magsalita hayaan mo munang makarecover ka please" natataranta na nito habang wala parin tigil sa pagluha."G-gwen listen to me okay?... please-e listen, maybe this is just our last chance to see each other and hear my voice" sa oras din na yu
NO ONE's POV"Soohia wala kang kasing sama!" sigaw ni gwen habang hawak hawak siya nila ford dahil anumang segundo lalapit siya kay lara."Masama? siguro nga tama ka at dahil lahat ng ito sayo! ... sa inyong lahat!" while laughing ins*nely."Sophia please stop this. pakawalan mo na ang mom ko alang alang sa maganda niyong pinagsamahan" lumabas si ford sa mga oras na yun para kausapin si sophia."My dear ... dear husband of mine. sa lahat ng tao bakit ikaw pa at itong si mama yung tatalikuran ako when i have nothing?! ... i did everything for all of you pero anong sinukli niyo? sinaktan niyo ako ford!" sigaw niya habang nakatutok ang b*ril sa umiiyak na mom ni ford."Please ...please-e don't ddo this sophia. nakikiusap ako na huwag mong idamay si mom" umiiyak na pakiusap ni ford saka napaluhod."F-ford?" lumapit na noon sina gwen saka humarang mga kampon ni sophia at nagkatutukan ang mga ito."Ikaw! ...ikaw na lalaking body guard ni gwen ibaba mo ang iyong b*ril kung ayaw niyong sumabo
Matapos maka-alis ni sophia rito nagpasya akong huwag nalang tumuloy sa birthday ng isa sa mga kaibigan ng kaibigan ko.Nakaramdam kase ako ng pananakit ng ulo and glad to hear na nauunawaan niya ako.Ibinagsak ko ang aking katawan sa napakalambot na kama na ito at pipikit na sana ng may biglang kumatok na para bang galit na galit at sisirain ang door ng room ko."Ano na naman ba sophi-" nagulat ako ng bbumulaga sa aking harapan si krizia ... i mean, gwen kasama sina jordan at ford at yung iba hindi ko na kilala."O bakit parang nagulat ka yata? di mo inakalang kami ito? saka bakit hindi mo natuloy pagsabi mo sa pangalang sophia?" bungad nito at kita sa kaniyang mga mata yung galit."Ano bang pinagsasab-" isang malutong na samp*l ang sumalubong sa aking pisngi."Lara! bakit ka nagkakaganyan? wala ka na bang isip para maunawaan at tignan kung anong klaseng tao yung tinutulungan mo?!" naluluha na nitong sabi."K-krizia ..,krizia bakit mo ako biglang sinamp*l? ...ano bang ginawa ko?" pa-