MULA sa malayo kitang-kita ni Kendra si Timothy. Nakatayo ito mula sa gilid ng baybayin, kung saan tanging ang bilog na buwan lang ang tumatanglaw sa payapang dagat sa gabing madilim.
Ang magaslaw na alpas ng alon ay nakakadagdag ng misteryo sa buong paligid. Nanatili lamang nakatanaw ang dalaga sa binata, hindi niya alam kung lalapitan ang lalaki o mananatili lamang siyang nakatanaw buhat sa malayo rito. Mababanaag sa napaka-guwapong mukha nito ang kalungkutan. Ramdam niyang may malalim itong pinagdadaanan ngayon.
Nag-umpisa siyang humakbang palapit kay Timothy, ngunit agad din siyang natigilan nang buhat sa malayo ay nagtama ang kanilang paningin. Tuluyan siyang nabatubalani sa titig nito mula sa mata nitong mala-asul.
"Come near baby, wanna join me?"tanong nito kay Kendra. Ang tinig nito ay nagbigay ng kakaibang damdamin kay Kendra.
Hindi na niya namalayan na tuluyan na siyang tumabi rito, buhat sa pagkakatayo mula sa gilid ng baybayin. Kaunting dipa lamang ang layo nila sa isa't-isa, kung ang isa sa kanila ay gagalaw ng kaunti tiyak tuluyan ng darampi ang kanilang mga balat sa bawat isa.
Nanatili lamang silang nakatanaw sa dagat, ng ilang sandali. Walang nais bumasag sa katahimikan na nakapagitan sa kanila ng mga sandaling iyon.
"P-please d-don't go Tim, I-want you to stay with me..."hindi napigilang sumamo ni Kendra, buhat sa katabing si Timothy.
Humarap siya rito at marahan niyang hinawakan ang braso ng binata. Kitang-kita niya ang paggalawan ng panga nito. Maski ang pagkuyom ng mga kamao nito ay hindi rin nakaligtas sa mga mata ng dalaga.
"I'm sorry Kendra, but I have to leave before the first hour of sunrise."pinal na sagot ni Timothy rito. Nanatiling nasa madilim na dagat ang tingin nito, hindi man lang siya tinapunan ng pansin nito.
Pero hindi tuminag ang dalaga, nararamdaman niyang mag-iiba pa ang desisyon nito. Na siya ang pipiliin nito kaysa sa nauna nitong naging desisyon.
Huminga muna siya ng malalim bago niya tuluyang gawin ang nasa isipan. Unti-unti niyang idinikit ang katawan sa binata, sa unang tingin tila nakayakap na siya sa binata. Kitang-kita niya ang paghugot ng malalim na hininga nito.
Unti-unting kumurba ang matagumpay na ngiti sa labi ni Kendra, nararamdaman niya... malaki ang pag-asa niyang siya ang pipiliin nito.
Walang pag-atubiling idinampi niya ang kamay sa dib-dib ng binata mula sa nakabukas na polo nito. Naging mapungay ang mga mata ng binata, hanggang sa tuluyan niyang iniyakap ang sarili sa katawan nito.
Napasinghap si Timothy ng maramdaman niya ang marahang pagdampi-dampi ng labi ni Kendra sa dib-dib niya. Ewan niya ngunit nararamdaman niyang tuluyang magigiba ang lahat ng naipon niyang pagtitimpi sa mga sandaling iyon.
Nang umangat ang mukha ni Kendra ay tuluyang nagkatagpo ang mga mata nila. Agad hinuli ni Timothy ang labi nito. Tila sabik na sabik ito, habang patuloy na nagbibigay ng laya ang bawat kamay nila sa paghipo sa katawan ng bawat isa. Dahan-dahan siyang inihiga ng binata sa buhanginan, halos habulin pa ni Kendra ang labi nito ng humiwalay ito saglit sa halik niya. Nakita niyang mabilis nitong inalis ang suot na polo, halos hindi kumukurap ang dalaga habang inaalis nito ang lahat hanggang sa kahuli-hulihang saplot nito.
Napalunok siya ng mamalas niya mismo ang perpektong katawan ni Timothy. Napataas ang sulok ng labi ng binata ng makita niya ang ekspreksyon ng dalaga.
"K-kaya ko ba iyan?"tila may lakip ng takot ngunit mas laman pa rin ang excitement sa tinig ni Kendra.
"I assured it's fit on you baby."nakakaloko nitong sagot. Bago muling sinabisib ng halik ang dalaga. Nagpaubaya nalang si Kendra sa nais pang gawin ng binata sa kaniya. Siya man ay wala pang karanasan sa mga ganitong bagay, para sa dalaga panahon na para ibigay na niya sa binata ang lahat-lahat. He want's him badly, na kahit ang sariling katinuan ay wala na yata sa tamang pag-iisip.
Hindi na rin namalayan ni kendra na naalis na ang lahat ng kaniyang kasuotan. Damang-dama niya ang marahas na paggapang ng palad ni Timothy sa kaniyang dib-dib ang patuloy nitong paglamas at pagpapala ng mga palad ng binata sa dalaga ay nagbibigay ng kakaibang init sa kaniyang katawan.
Tila tinutupok siya ng sariling pagnanasa sa mga oras na iyon. Impit siyang napaungol ng tuluyan angkinin at laruin ng labi at dila nito ang dalawang korona niya sa dib-dib. Tila siya sinisihilan sa mga sandaling iyon. Parang may sisidlan ng apoy sa labi ng binata ng mag-umpisa na ngang gumapang ang labi nito pababa sa kaniyang tiyan. Halos napapahiyaw siya sa labis na luwal-hating ipinararanas sa kaniya ng binata. Hanggang sa tuluyang matumbok nito ang pinakabribadong parte niya. Nanginig ang magkabila niyang binti ng unti-unting paghiwalayin ni Timothy ang mga ito mula sa pagkakadikit. Marahan siyang napapikit ng tuluyang naibuka na ng binata ang hita niya. Halos lamunin siya ng sariling kahihiyan, dahil ramdam na ramdam niya ang mata ng binata mula sa kaselanan niya.
Napakagat-labi ang dalaga, habang marahan niyang hawak ang ulo ng binata na nag-umpisa ng sisirin ang kaniyang pagkababae. Ramdam niya ang pagpasok ng pinatulis at ang pinatigas na dila ni Timothy mula sa makipot niyang pagkababae. Halos idiin na ng dalaga ang ulo nito mula roon, dahil sa kakaibang karanasan na ipinaparanas nito sa kaniya ngayon. Kumiwal-kiwal na ang kaniyang ulo, hindi na niya alam kung saan ibabaling ito. Isang mahabang ungol ang pinakawalan ni Kendra kasabay ng pagtirik ng kaniyang mga mata, hudyat na narating na nito ang kasukdulan.
Hindi pa nakahuma ang dalaga ng muli siyang siniil ng halik ni Timothy, ramdam na ramdam na niya ang pagnanais nitong maangkin na siya ng tuluyan. Dahan-dahan ang ginawang pagpatong ni Timothy sa katawan ni Kendra.
Alam niyang wala pang karanasan si Kendra, kaya maingat niyang ipwenesto ang kahabahan niya sa bungad ng kuweba nito. Marahan niyang ikinikiskis ang ulo ng kaniyang pagkalalaki, tinatantiya niya ang pamamasa ng pagkababae nito. Sa tuwimg ginagawa niya iyon ay lalo lang siyang nababaliw sa isipin na gusto na niya itong maangkin. Grabeng pagpipigil na ang ginagawa niya, ayaw niya itong biglain kaya hangga't maari ay sarili na muna niya ang pinaparusahan niya. Ganito niya ito kamahal...
Mabilis niyang idinampi ang labi niya sa nakabukang bibig ng dalaga, naglumikot mula roon ang dila niya. Maski ang dalaga ay sumabay na rin sa magaslaw na galaw ng dila niya. Patuloy silang nag-espadahan gamit ang kani-kanilang mga dila.
Sinamantala ni Timothy iyon, unti-unti niyang ibinaon sa pagkakababae ni Kendra ang kahabahan niya. Halos mapugto ang hininga ng dalaga ng maramdaman niya ang tila napunit mula sa loob ng kaniyang pagkababae, pikit-mata at kagat-labing hinayaan niyang umulos ang binata sa ibabaw niya. Nagdahan-dahan ito sa paghugot sa pagkalalaki nito, ngunit ramdam pa rin ng dalaga ang sakit ng ginawa nitong pagkuha sa pagkabirhen niya.
"I-I'm sorry b-baby if I've hurt... hindi ko na kasi mapigilan. I'm fucking want you now... ugh! Your so wet and tight."anas ni Timothy mula sa gilid ng taenga ng dalaga. Naramdaman niya ang maingat ngunit patuloy na paglabas-masok ng pagkalalaki ni Timothy sa kaniya.
Ramdam na ni Timothy ang unti-unting pagdulas pang lalo ng lagusan ni Kendra. Hanggang sa naramdaman niyang parang sinasakal ang kaniyang kahabaan mula sa loob ng pagkababae nito. Kasabay niyon ang mahigpit at mariing pagyakap nga ng dalaga sa kaniya.
Mabilis niyang hinuli ang labi nito, kasabay ng mas pinabilis niyang pag-indayog sa ibabaw nito. Sa ilang segundong nagdaan, unti-unti na rin narating ni Timothy ang kasukdulan mula sa piling ng babaeng minamahal.
NAGISING si Kendra sa lamig na kaniyang naramdaman. Dahan-dahan niyang ipinulupot sa katawan ang bestida niyang natanggal kaninang inangkin siya ni Timothy. Marahan niyang iginala ang paningin, sapagkat nagisnan niyang wala ang binata sa kaniyang tabi.
Kahit masakit pa ang pagkababae, minabuti nalang niyang isuot ang nahubad na damit.
tinawag niya ang pangalan ng binata. Ngunit walang-sagot mula rito. Marahan niyang tinapunan ng sulyap ang buwan na nakatanglaw sa madilim na langit. Tila may kakaiba sa paligid sa mga oras na iyon.
Mabilis niyang inalis ang pagkakahugpong ng mga mata niya sa buwan, kasabay ng mabilis niyang paggala sa kapaligiran. Bigla siyang nakaramdam ng panganib sa mga sandaling iyon, hanggang sa magtagpo nga ang paningin nila ng nilalang na iyon na lumabas mula sa likod ng niyog.
Isang malaking aso na may balahibong sing-itim ng gabi, may matutulis na pangil sa magkabilang nguso. Umaangil ito sa kaniya na tila siya ang nakahandang pagkain para rito. Tumayo siya ng tuwid at inihanda ang sarili sa pakikibuno, ngunit natigilan siya ng unti-unting nagbago ang anyo ng kaharap.
Hanggang sa makita ng dalawang mata niya na ang malaking aso at si Timothy ay iisa.
"Sa ayaw at sa gusto mo Kendra, sasama ka mundo ko. Kung mananatili kang nagmamatigas, wala akong magagawa. Kung hindi ang patayin ka!"marahas nitong sabi.
Biglang nakaramdam siya ng pinong kirot sa dib-dib mula sa mga salitang narinig niya sa binata. Tila ibang tao ito sa kaniyang harapan.
Mariin niyang ikinuyom ang kamao kasabay ng biglang pagpapalit ng kulay ng kaniyang mga mata. Ang itim na mata niya dati'y napalitan na ngayon ng kulay pula. Katulad ng kulay ng dugo.
Mabilis siyang tumakbo at sumugod, kasabay ng pagtalon niya sa ere ay ang pag-uumpisang pagtulo ng kaniyang masaganang luha sa mata.
Hindi niya aakalain na kahit ibinigay na niya ang lahat-lahat kay Timothy ay nanatili pa rin siyang isang kasangkapan para sa makasarili nitong layunin sa mundong pinagmulan nito... dugo niya kapalit ang kaligtasan ng mundong iniwan nito para siya'y dakipin at ihandog sa ama nitong hari ng Zowol--- hari ng mga lobo at Zombie sa mundo ng Acerria.
WAY BACK TWENTY YEARS AGO...PATULOY ang digmaan sa tagong mundo--- ang Acceria, dahil sa ginawang pagmamatigas ng lahing Bampira. Pinamumunuan ito ng Hari na si Marcus, isa sa mga may purong dugo ng bampira sa mundo ng Acerria. Ngunit dahil sa ginawa niyang hindi pakikiisa sa kagustuhan ng dalawang lahi ay sumiklab ang malaking digmaan sa Acerria. Pinangunahan ito ng hari ng mga Zombie at ng mga Lobo. Nagkaisa ang dalawang magkaibang lahi na pagsamahin ang kanilang kaharian--- na tinatawag ngayong Zowol. Nagkaisa ang mga itong ubusin at tuluyang pabagsakin nang tuluyan ang kanilang lahi."Walang ititira sa mga lahi ng bampira!"marahas na sigaw ng Hari ng mga lobo na si Zandrew. Marahan niyang inilibot ang nagbabagang mga mata, tila may hinahanap sa kalagitnaan ng labanan.Nagkalat sa paligid ang hiwa-hiwalay na katawan mula sa mga kasamahang Zombie at Lobo, maski sa mga kaaway nilang bampira. Umaalin
KASALUKUYAN... MATAMANG nakatitig mula sa madilim na kalsada ito, kitang-kita niya ang lalaki na palihim na sumusunod sa dalagang may kausap sa hawak nitong aparato. Nasa itaas siya ng puno ng narra kung saan kasalukuyan siyang nakatayo at pinagmamasdan ang bawat galaw ng lalaki na tila may masamang binabalak sa babaeng sinusundan. Sa isang mabilisang galaw agad na nakalapit ang lalaki sa babae, hindi ito agad nakasigaw dahil mabilis na tinakpan ng lalaki ang labi nitong mamula-mula pa; dahil sa lipstick. Nagpumiglas ito ngunit bigla itong nanigas dahil sa agad itong tinutukan ng lalaki ng patalim sa beywang. "Huwag ka ng pumalag, kung ayaw mong isaksak ko itong hawak kong patalim sa'yo!"marahas at may lakip ng gigil na anas ng lalaki. Nagpalinga-linga pa ito, upang masigurong walang tao. "P-para mo ng
NAGPAALAM na si Kendra sa kaniyang ina, mag-aalasyite na ng gabi kaya binilisan niya ang galaw. Mahuhuli na siya sa klase niya sa University na kaniyang pinapasukan. Panggabi ang klase niya dahil mas kumportable siya sa gabi, sa umaga naman ay tumutulong siya sa Mama Aliyah niya at Tita Trinity niya sa pagiimbalsamo. Mabilis niyang tinalunton ang kakahuyan na nasa likuran ng kanilang bahay, ito ang dinadaanan niya kapag kailangan niya ng short cut na madadaanan. Habang tumatakbo ramdam na ramdam niya ang malamig na pagaspas ng hangin sa kaniyang mukha, pakiramdam niya malayang-malaya siya sa mga oras na iyon. Maliwanag ang dinadaanan niya sapagkat nakatanglaw sa kaniya ang bilog na bilog na buwan. Maiksi pa niya itong tinapunan ng pansin habang mabilis siyang tumatakbo at lumulukso sa mga sanga ng nagtatayugang puno. Mabilis ang ginawa niyang pagtakbo ng tulad sa pangkarer
AGAD na siyang tumayo mula sa pagkakaupo ng magsabi ng huling prof niya ngayong gabi ng dismissed. Mabilis na niyang sinamsam ang lahat ng kaniyang mga kagamitan at agad nang naglakad paalis. Ayaw niyang maabutan siya ng lalaking iyon, masama ang kutob niya. Ilang beses niyang ginamit ang kakayahan niya upang makita ang mangyayari mamaya, ngunit pumalya lamang siya. Nanakit lang ang ulo niya sa ginawa niya. Alas-onse na kaya mangilan-ngilan na ang mga estudyanteng naghihintay ng mga sundo nila. Nang makalagpas siya sa poste ng ilaw ay mabilis na siyang nagtatakbo na tulad ng mabilis na hayop pang gubat. Nagpalukso-lukso siya sa mga sanga ng puno. Ngunit sa hindi inaasahang pangyayari ay bigla siyang natigilan mula sa ere, kitang-kita niya ang namumulang mata nito na nakatutok sa kaniya. Bigla siyang natuliro, hindi niya alam kung ano ang susunod niyang gagawin. Ang balak niyang pagtalikod dito ay hindi na niya nag
MABILIS na tinalunton ni Trinity ang daan palabas ng kanilang kaharian. Labis ang paghihimasik ng loob niya sa mga sandaling iyon. Hindi niya pinansin ang patuloy na pagtawag sa kaniya ng inang Reyna niyang si Reyla. Labis siyang nanggalaiti sa isiping doon na sila maninirahan sa Kaharian ni Haring Frimo, isa sa mga nagtataasang pinuno ng mga bampira sa kanilang mundo. Hindi niya aakalaing sa ilang taon lang ng pagkawala ng kanyang ama ay muling mag-aasawa ang ina at sa ama pa ng prinsipeng si Marcuss. Kasama niya ito sa isa mga pagsasanay para sa mga katulad niyang bampira, lagi sila nitong nagkakakopetensya sa mga bagay-bagay. Masiyado itong mayabang at akala mo kung sino ng magaling kung umasta. Kinasusuklaman niyang mapapabilang siya sa pamilya nito. Mabait ang ama nito ngunit ng malaman niyang anak nito si Marcuss ay bigla siyang naghimagsik. Ang dating magand
NAALIMPUNGATAN si Timothy dahil sa basang pamunas na inihilamos kaniya ni Aisha, ipinikit-bukas niya ang mga mata upang aninawin ang kaniyang paligid. Kahit papaano ay maayos-ayos na ang kanyang pakiramdam, hindi katulad noong nakarating siya sa mundo ng Acerria akala niya'y hindi na niya muling masisilayan ang mundong pinagmulan. Dumako ang mga mata ni Timothy ng maramdaman niya ang marahang paghaplos ng palad ni Aisha sa kanyang mukha. Bigla siyang naasiwa sa ginawa nito kaya upang tuluyan siyang mapabangon. "Hindi pa sapat ang paggaling ng iyong mga sugat mahal kong Prinsipe, kaya manatili ka lamang nakahiga kung maari."puno ng pagmamahal nitong paalala sa kanya. Si Aisha ang isa sa mga babaing umaaligid sa kanya sa mundo ng Acerria. Hindi naman niya ito maitaboy sapagkat maalalahanin at mabait naman ito. Muli siyang napapiksi ng maramdaman niya ang palad nito s
BUMUKAS-SARA ang malaking pinto kung saan naroroon ang bulwagan ni haring Hanzul. Ilang araw na rin si Timothy sa mundo ng mga Acerria sa ilang araw na iyon ay lagi siyang kasa-kasama ng kanilang bagong hari na si Hanzul. Hindi niya maunawaan ang sarili, bagamat ito ang pumaslang sa kaniyang ama ay hindi niya makuhang magalit dito ng lubusan. Sa pagdaan ng mga araw unti-unti niyang nakikita ang tunay na ugali ng bago nilang hari. Hindi ito kasing sama ng inaakala niya, naratnan niya itong nakatayo mula sa terasa kung saan nakatunghay ang mala-asul nitong mga mata sa malawak na palibot ng kanilang kaharian. Mula sa hinintuang banda ay namalas ni Timothy ang nakabadhang kalungkutan sa mga mata ng haring Hanzul. Hindi siya agad nakalapit dito sapagkat unti-unti siyang binalot ng kakaibang puwersa, kung saan tinangay siya ng mga alaalang nagsilambayan sa isip ni Hanzul.
Agad niyang binuksan ang pintuan ng kanyang silid, bahagya pa siyang ng napahinto ng madatnan niyang naghahalikan si Phoebi at Verra. Hindi nito agad naisarado ang pintuan, tuluyan na siyang pumasok ng kanyang silid ngunit nanatili lamang nagtutukaan ang mga ito na tila hindi alintana ang pagpasok niya. "Ehem!"malakas niya tikhim upang kahit paano ay matigil ang dalawa sa ginagawa. Kaniya ang silid na kinaroroonan ng mga ito pero kung umasta ang dalawa ay tila pag-aari ng dalawa ang kaniyang silid. Ngali-ngali niyang sakmalin ang mga ito ng mga buhay. Naiinggit ka lang kasi Timothy! Pilyong bulong ng isang bahagi ng isip niya. "Hindi ako naiinggit! Tang ina!"Inis niyang sabi na hindi na niya namalayang naibigkas na pala niya. Nagtawanan naman ang dalawa niyang k
UNTI-UNTING hinila palayo ni Haring Rosso si Timothy nang makita niyang palapit si Kendra at ang iba pang kasama nito.Hindi niya inaasahan na ganito ang kahitnanatnan ng lahat ng inumpisahan niya. Ang mabilis niyang pagbangon mula sa madilim na pinanggalingan lugar ay tila nagbabadiya na!"Itigil mo na ito Rosso! ubos na ang lahat ng mga kawal mo. Ang tanging gagawin mo lang ay humingi ng kapatawaran sa Amang lumikha. Tiyak kapag ginawa mo iyon ay mapapatawad ka pa Niya sa lahat ng pagkakamaling nagawa mo," tugon naman galing kay Don Ascor."Tumigil ka! wala akong pagkakamali lahat ng ginawa ko ay tama dahil iyon ang dapat mangyari. Dapat ako ang binigyan niya ng karapatan na mamuno sa buong sanlibutan at sa Acceria noon, hindi ang isang katulad ni Herriena na nagawa pang umibig sa isang bampira!" galit nitong wika.Muli ay naalala niya ang nakalipas kung saan sariwang-sariwa pa sa alaala niya ang nakaraan buhay niya sa masaganang paraiso kasama ang Ama ng lahat...TUWANG-TUWA s
MULING napasadsad si Kendra sa sahig. Ngunit dahil itinukod niya ang kamay ay hindi siya masiyadong napuruhan.Malalim na ang kanyang paghinga ng mga sandaling iyon. Pagod na pakiramdam at kawalan ng pag-asa ang maaninag sa kabuuan ni Kendra. Ngunit sa kaloob-looban niya ay masidhing adhikain na makasama na ng tuluyan si Timothy."Kahit na anong mangyari ay hindi mababago ang kagustuhan kong bumalik ka sa amin ng mga anak mo. Kaya ikaw Rosso sumuko ka na, dahil hindi ko susukuan si Timothy kahit na anong mangyari!" matatag na bigkas ni Kendra."Makikita natin..." usal naman ni Rosso at isang pitik ng daliri ang ginawa nito.Sabay na bumukas ang malaking pinto at pumasok sina Lerryust. Nanlalaki ang matang napatitig si Kendra pagkakita sa mga hawak-hawak ng mga ito."Zain! Oreo! Halls!" Pagsigaw niya sa mga pangalan ng anak.Akmang lalapitan niya ang mga ito nang humarang si Timothy at inuumang na naman sa kanya ang patalim ng esapada nito na may bahid na rin ng dugo mula sa kanya.
NAKARATING na nga si Kendra sa Kaharian ni Haring Rosso. Hindi na nagpaligoy-ligoy ang tadhana, dahil kaagad ng pinagsanggalang nito landas nilang dalawa."Natutuwa naman ako at kusa ka ng bumalik sa aking kaharian mahal kong ina. Hindi ka ba matahimik dahil sa hindi mo kami kapiling ng aking ama." Saka nito binalingan si Aureus na mataman ang pagkakatitig kay Kendra na tila hindi naman alintana ang paninitig sa kanya."Nagkakamali ka, hindi ako pumunta rito dahil para makita at makasama ang isa sa inyo. Narito ako para bawiin si Timothy!" maigting na saad ni Kendra.Agad ang pamumula ng magkabilang mata nito, handa siya sa anuman mangyayari sa kanya sa kaharian nito. Ikapahamak man niya iyon ay maaatim niya basta mailigtas lamang ang asawa niya."Ang sweet mo naman sa kanya, pero 'di bale hanggang ngayon lang naman iyan. Dahil magsasawa ka rin, ito lang masasabi ko ina. Hindi ganoon kadali na makuha mo si Timothy. Dadaan ka muna sa butas ng karayom!" Dumagundong ang malalim nitong
NAGHAHANDA na si Kendra sa pag-alis, napag-isip isip niya ngayon magaling na siya at kaya na rin niyang lumaban ay pupuntahan na niya si Rosso upang bawiin si Timothy.Hindi siya makakapayag na manatili pa ng ilang araw ang pinakamamahal niyang asawa."Anong ginagawa mo Ma? Saan ka pupunta?" Sunod-sunod na pagtatanong ni Zain na kapapasok lamang sa silid ng kanyang ina.Nakita niya na muling isinuot ni Kendra ang suot panlaban nito. Malakas ang kutob niyang may binabalak ito."Ma! Sumagot ka, anong nangyayari saan ka pupunta?" Pang-uulit ni Zain.Nakaharap sa salamin ng tokador si Kendra, at nakatitig mula roon. Kitang-kita rin niya ang repleksyon ng anak doon."Aalis ako, pupuntahan ko ang Papa niyo sa palasyo ni Rosso. Ibabalik ko siya rito." Pag-amin ni Kendra na napabuntong-hininga pa. Hindi na sana siya magpapakita sa mga anak, aalis siya ng walang paalam para hindi siya mahirapan umalis."Iiwanan mo pala kami, pero bakit hindi ka man nagpapaalam sa amin?" naghihinakit na saad ni
ILANG araw ang lumipas ay pinagbigyan na si Kendra na makalabas sa kanyang silid. Nagawa niyang muling tumayo ng paunti-unti sa pagdaan ng mga araw.Dahil sa ilang Buwan na coma siya ay humina ang senses niya. Tila bumalik siya sa pagkabata na muling nagsasanay na makapaglakad."Sige pa Mama, ihakbang mo pa." Pang-uudyok ni Zain na nasa harapan ni Kendra. Nakahanda itong saluhin siya oras na mawalan siya ng balanse."Tama iyan Mama, ganyan nga nagagawa mo na ng maayos. Ipagpatuloy mo lang hanggang sa masanay kang muling makapaglakad," saad naman ni Halls.Si Oreo naman ay tahimik lamang sa isang tabi habang nag-e-strum sa gitara nito.Mula ng gumising sila ay naibalik na rin sa kanila ang kani-kanilang pagmumukha.Mas gusto naman nila iyon dahil mas kumportable sila sa dati nilang kaanyuan.Tumayo na si Oreo matapos niyang itabi ang hawak na gitara."Hindi pa ba kayo tapos diyan, tayo naman ang magsanay!" Pag-aya niya sa dalawa."Ikaw na lang Oreo, tatapusin pa namin ang session kay
UNTI-UNTING iminulat ni Kendra ang namimigat na mata. Nang tuluyan siyang makaaninaw ang una niyang nagisnan ay ang puting kisame.Sobrang napakatahimik ng paligid niya, nang inilinga-linga niya ang ulo ay nasa isang silid pala siya. Doon niya rin napagtanto na may mga nakakabit na mga tubo sa kanya.Akma niyang hahablutin ang isa sa mga iyon nang madinig niya ang pagbukas ng pinto."My god your awake Kendra!" Gulat na gulat ang reaction ni Yalena. Nagmadali itong naglakad palapit sa kanya."Y-Yalena, a-anong nangyari?" nagtataka naman na tanong ni Kendra."Wala ka bang maalala?" balik-sagot naman nito. Saglit na hindi nakapagsalita si Kendra, inalala nga nito ang huling nangyari bago siya panawan ng ulirat."Ang pagkakatanda ko ay na-enkuwentro ko sina Rosso, pinagtulungan nila ako. Akala ko mamatay na ako... hindi pa pala." May bitterness sa tinig niya.Mas gusto pa kasi niyang mamatay, dahil ang totoo ay siya lamang ang magiging susi para matigil na ang paghaharian ni Rosso ang anak
DINALA na nga siya ni Lerryust sa magiging silid niya sa palasyo.Inilibot niya ang tingin sa paligid, pula ang kulay ng dingding. Itim ang mga blinds ng bintana, ang chandelier na glamoroso tignan na nakadikit sa itaas ng kisame ay sapat na para mabigyan ng liwanag ang silid.Inilinga pa niya ang pansin, isang katre ang naroon na may matress. Katulad ng mga panahon ng espanyol ay may tabing iyon. Isang lampshade ang nakita niyang nasa lamesa ng tabi ng hihigaan niya. Pati ang aparador na sa tingin niya'y antic ay bumagay naman."Tapos ka na ba sa ginagawa mo, kung maari pumasok ka na sa loob. Hintayin mo na lang ang pagkain na ibibigay sa iyo." Pag-agaw ng pansin ni Lerryust sa pagmamasid niya."Salamat," pagsagot naman ni Timothy bilang pasasalamat. Dahil napansin niya ay tila bumait ito sa kanya."Salamat? para saan. Anong inaakala mo ayos na tayo, huwag kang aasa na porke't pinatutunguhan kita ng maayos ay okay tayo. Nagkakamali ka Timothy, dahil kalaban pa rin ang turing ko sa'y
HINDI pa sumisikat ang araw ng mapagpasiyahan ni Timothy na umalis. Hindi na siya nagpaalam sa mga kasama niya, dahilan niya ay baka mahirapan pa siyang makaalis.Sa paglabas niya ng pinto ay hindi niya inasahan ang madadatnan niya mula sa kabilang pinto."Sinasabi ko na nga ba, tama ang sinabi sa akin ni Aureus. Kusang ikaw ang lalabas sa pintong ito!" Sikmat ni Lerryust at agad siyang hinila."Bitiwan mo ako walang hiya ka!" Pagpapalag naman ni Timothy na natumba pa sa lapag. Hindi siya makatayo dahil dinaganan siya nito mula sa likuran niya."Tanga ba ako Tim? Hindi ako uto-uto katulad mo. Kita mo na magpahanggang ngayon ay talunan ka!" Saka ito nagtatawa. Agad na sinenyasan nito ang mga kawal na kasama nito na pasukin ang silid ng pagsasanay."Ngayon, nadiskubre na namin ang pinagtataguan niyo ay tatapusin na namin kayo isa-isa! Ayaw mo niyon Tim hindi na kayo maghihirap at magkakahiwalay habang panahon!""Hindi mangyayari iyan!" Pagsisigaw ni Timothy. Tumigil na siya sa pagpapa
BIGLANG nabaling ang buong pansin nina Timothy nang magising si Zain at Oreo. Ngunit hindi na katulad ng dati ang gawi ng dalawa.Biglang nagwawala ang mga ito na parang ulol na aso."A-ano pong nangyayari sa kanila?" Nahihintakutan at umiiyak na tanong ni Coleene.Hindi naman nasagot ni Timothy ito dahil sa tuluyan niyang tinalian ang mga anak. Masakit man sa loob niya na gawin iyon ay iyon ang dapat.Agad naman niyakap ni Eleezhia si Coleene, maging siya ang nabibigla rin sa mga nangyayari. Kanina lang ay maayos pa nilang nakakausap ang dalawa. Pero ngayon halos hindi na nila makilala ang dalawa."Lumabas na muna kayo." Utos ni Timothy matapos na gumilid. Katatapos lang niyang matalian ng mahigpit ang dalawa. Pinagpawisan siya at nahirapan dahil sa pangangalmot at ginawang pagwagwag ng mga kamay."Pero gusto po namin silang bantayan, kung pahihintulutan niyo po." Pakiusap ni Coleene."I'm sorry ija, pero hindi pwedi... mas mabuting iwan niyo muna sila. Hindi kayo safe rito," sabi n